TON Magazine 80

MAGAZINE VOOR MENSEN DIE WERKEN IN TRANSPORT EN LOGISTIEK

S jaak kijkt in de dode hoek 4 Haiko is trots op Bas 16 Jas werkt in een ‘doos’ 32

TONMAGAZINE.NL 80 10 18

TON 80 10-18 • p 2

COLUMN Barbecue Zondagmiddag.

Een barbecue met meerdere chauffeurs en een monteur.

Mannen die houden van transport en alles wat erbij komt kijken. Iedereen die dit leest, weet hoe zo’n barbecue verloopt. Grote verhalen over wat er is meegemaakt die week. Of een week daarvoor. Of zelfs van een paar jaar geleden.

Eén van de heren werkt bij een bedrijf waar 80 km per uur rijden ernstig gestimuleerd wordt. Die krijgt natuurlijk veel commentaar te verduren. De echte barre gaander van de groep haalt zo iemand sowieso in, inhaalverbod of niet. Hij krijgt op zijn beurt daar weer veel commentaar op, want wat kost dat wel niet en je wordt per uur betaald!

Dezelfde barre gaander, die daar in zijn bedrijfskleding rondloopt, heeft het hoogste woord over wat hij allemaal nog wil in zijn prachtig gepimpte truck. Lampje hier en een sticker daar. Gewoon het standaard stuur of toch een wit stuur. Vooral de bijbehorende boetes die je voor het personaliseren van je eigen werkplek krijgt, gaan uitgebreid over de tong. Zelfs het lampje onder je Poppy luchtverfrisser kan al een bon opleveren. Belachelijk als je het mij vraagt. Ik lach mijn kameraad uit om hoe hij weer uit alle macht heeft zitten poetsen om zijn mooie bolide te laten shinen. Terwijl ik diezelfde kostbare tijd liever gebruik om niks of iets anders te doen. Als het maar niet poetsen is.

Nee, ik val niet onder de barre gaanders. Die met hun klompjes op de treeplank op slofjes in hun prachtig gestoffeerde roodverlichte brandschone cabines achter het stuur zitten. Die elke dag hun velgen en tank poetsen. Integendeel, diezelfde barre collega’s zullen hoofdschuddend mijn truckje voorbijlopen. Zeker als ze de met duck tape vastgezette blauwe lichtslang en de ouwe verkleurde gordijnen zien, om over mijn velgen en tank nog maar te zwijgen. Tja, na zo’n samenzijn besef je het weer: we genieten allemaal van dezelfde vrijheid die ons werk ons biedt. Het zijn juist de verschillen in ons werk en ons karakter die de barbecue alleen maar gezelliger maken. Proost!

Erik Pathuis (39) uit Winschoten is sinds 2001 vrachtwagenchauffeur en werkt bij Gebr. De Boer Transport in Oude Pekela.

IN DI T NUMMER Ogen op steeltjes. Als je met je vrachtwagen in steden en dorpen komt, moet je ogen op steeltjes hebben. Want scholieren, studenten en toeristen hebben weinig oog voor de dode hoek.

Sjaak, Johan en Corinda vertellen hoe zij ongelukken proberen te voorkomen.

Op de koffie. “Heb ik een zwaar beroep? Ja, als je rollen tapijt met de hand moet lossen, maar dat gebeurt niet zo vaak”, zegt Herman Denneboom.

Onder het genot van een TON-taart vertellen Herman en zijn vrouw Ans hoe ze hun leven vormgeven.

Kijken in dozen. Langs de snelweg zie je steeds meer ‘dozen’: loodsen en magazijnen waarin het hart van transport en logistiek klopt. TON kijkt in de doos van Portena in Heerenveen.

TON 80 10-18 • p 3

PAGIN A 4

Rijden in stad en dorp 4 Vragen? Vragen!

12 Trotse oom 16 Van wagen naar kraan 19 Straks achter het stuur 22 TON-panel: Sociale contacten 25 TON op de koffie 28 In beeld: Portena 32 Werken met Menière 40

PAGIN A 28

Toekomst van het beroepsgoederenvervoer 44 Naast het werk 48 Puzzel 50 Colofon 51 PAGIN A 32

TON 80 10-18 • p 4

Johan Schoenmakers spiegels goed afstellen

Sjaak de Vries weg met die telefoons

Die dekselse med

TON 80 10-18 • p 5

Corina Hamer kijken in de dode hoek

Fietsers en voetgangers.

Scholieren, studenten, toeristen. Het zijn weggebruikers met wie je niet genoeg rekening kunt houden. Zeker als je met je vrachtwagen in steden en dorpen komt.

Want hoe veilig je zelf ook rijdt, die dekselse medeweggebruikers lijken niet te beseffen dat ze kwetsbaar – en soms onzichtbaar – zijn.

Drie chauffeurs vertellen hoe zij ongelukken proberen te voorkomen.

deweggebruikers

Johan Schoenmakers Vrachtauto’s rondom van sensoren voorzien TON 80 10-18 • p 6

Sjaak de Vries Koptelefoons op de fiets verbieden TON 80 10-18 • p 7

Corina Hamer Kinderen LATEN ervaren wat een chauffeur ziet TON 80 10-18 • p 8

TON 80 10-18 • p 9

Johan Schoenmakers - 61 jaar – woont in Almkerk – is 40 jaar vrachtwagenchauffeur – werkt 10 jaar bij E. van Wijk Logistics in Giessen Veertig jaar achter het stuur en geen noemenswaardig ongeluk.

Johan Schoenmakers tikt op tafel. “Even afkloppen. Je weet het maar nooit. Ik heb 35 jaar geleden een keer een auto onder mijn voorwiel gehad. Maar die reed door rood. Gelukkig alleen blikschade.

Ja, een ongeluk zit in een klein hoekje. Maar je kunt het risico beperken door veilig te werken. En ik durf te zeggen dat ik dat doe.”

Distributie Al veertig jaar zit Johan dus op de weg. Laden en

lossen, dat is zijn werk. Hij rijdt vier dagen in de week voor E. van Wijk door heel Nederland. “Distributie van bouwmaterialen, verf, chemicaliën enzovoort. Eigenlijk alles wat aangeboden wordt, vervoer ik.” Dertig jaar werkte Johan voor papierfabriek Edet. “Toen mijn baas stopte met het bedrijf, ben ik met vijf collega’s naar E. van Wijk gegaan. Ik ben vier dagen gaan werken en nog vier andere collega’s deden dat ook. Zo hebben ze een springer kunnen aannemen. Op die manier kan ik rustig afbouwen en gezond met pensioen.”

Spiegels Veilig werken is voor Johan vanzelfsprekend. Dat begint al bij het instappen. “Voor ik wegrij, kijk ik altijd eerst of de spiegels goed zijn afgesteld. Vooral na een wasbeurt. Niet iedere chauffeur let daarop. Gelukkig is er op ons bedrijf een goede afstelplek. Maar onderweg kom ik in Nederland maar weinig afstelplaatsen tegen. Dat zouden er meer moeten zijn, want goed afgestelde spiegels zijn o zo belangrijk.”

Sensoren Nu het weer herfst is, weet Johan dat hij vooral

‘s morgens voor fietsers moet oppassen. “Die rijden vaak zonder licht, zeker de scholieren. Vroeg in de ochtend is het donker en dan zijn ze lastig te zien. Ze schieten ook vaak door rood of ze staan naast je in de dode hoek. Ze hebben geen idee hoe gevaarlijk dat is.” Het liefst zou Johan zien dat alle vrachtwagens rondom met sensoren worden uitgerust. “Dan zouden er veel minder ‘dodehoekongelukken’ zijn.”

waren twee verkeersregelaars bij, voor de veiligheid. En dan nog zijn er fietsers die snel nog even achterlangs rijden. Dan moet ik in de remmen. Niet fijn als je kwetsbare lading vervoert. Ik denk dan: Die willen geen 65 worden.”

Rollator Bij kruisingen en rotondes houdt Johan altijd rekening met kwetsbare weggebruikers. “Als ik bij een rotonde kom aanrijden en ik zie een groep scholieren of een oudje met een rollator, dan laat ik ze altijd voor gaan. Ook al heb ik voorrang. Wat maken die twee minuten nu uit? Het gaat om de veiligheid. Dan is het leuk als ze hun hand opsteken om mij te bedanken. Goed gedrag op de weg is goed voor ons imago.”

Stilleggen Met zijn jarenlange ervaring kent Johan het klappen

van de zweep. Ooit legde hij een bouwplaats stil om veilig te kunnen lossen. “Een kraan verplaatste platen over mijn vrachtauto heen.

Daar kon ik dus niet veilig lossen. Ik heb toen gezegd: ‘Of jullie leggen alles stil, of ik rij terug naar de poort en leg daar alles neer en dan mogen jullie zelf sjouwen’. Nou, toen werd de bouw wel stilgelegd.

Daar moet je wel het lef voor hebben. Jonge chauffeurs zijn misschien wat makkelijker. Bij ons moeten ze eerst een paar weken met een mentorchauffeur mee, om te leren hoe wij bij E. van Wijk werken.”

Motto Johan is een bedaarde man. Hij maakt zich niet snel

druk. “Op mijn manier stamp ik door. Maar nooit jagen of jachten.

Het motto bij ons is: als het niet kan, is er morgen weer een dag.

Maar mijn auto moet wel leeg aan het eind van mijn werkdag. En alle spullen wil ik zonder schade bij de klant afleveren. Dat vind ik belangrijk.”

Tien doden > Gemiddeld gebeuren er in Nederland 50 dodehoek-

ongevallen per jaar > 50 procent van die ongevallen is

Pylons Als Johan moet lossen in een winkelstraat, zet hij altijd

een pylon bij de laadklep. “Als ze die omverrijden, zijn ze te dicht bij de laadklep.” Maar hoeveel voorzorgsmaatregelen je ook neemt …

“Laatst moest ik in Utrecht ergens achteruit naar binnen rijden. Er

zeer ernstig > bij 10 dodehoekongevallen is er een dodelijk slachtoffer > de meeste slachtoffers zijn fietsers > het gaat vooral om 11- tot 20-jarigen en om senioren > bijna alle ongevallen gebeuren overdag en tijdens de week.

TON 80 10-18 • p 10

Sjaak de Vries – 57 jaar – woont in Landsmeer – is 35 jaar vrachtwagenchauffeur – werkt 30 jaar bij Peter Appel

“Koptelefoons op de fiets, dat zouden ze moeten verbieden.

Levensgevaarlijk als je in het verkeer niets hoort. Ik moet dan dubbel opletten!” Voor Sjaak de Vries is het duidelijk: in de stad horen of zien fietsers niets en dat maakt zijn werk er niet makkelijker op. Sjaak weet waarover hij het heeft. Hij komt al 35 jaar met zijn vrachtwagen in de drukke binnensteden van Amsterdam en Utrecht.

Oppassen Het is vrijdagochtend halftwaalf. Sjaak heeft zijn auto

geparkeerd op het distributiecentrum van Albert Heijn in Zaanstad.

Zijn dienst zit erop. Vannacht om halfeen is hij begonnen. Sjaak bevoorraadt winkels in de regio Amsterdam/Utrecht. In die twee steden struikel je over scholieren, studenten en toeristen. “Het zijn de twee mooiste plaatsen van Nederland. Maar voor mij is het er oppassen geblazen. Gelukkig weet ik waar de gevaarlijke plekken zijn.”

24/7 Sjaak is ooit begonnen als vleesrijder in Amsterdam. “Je weet wel, met zo’n witte overall aan. En dan halve koeien, varkens en paarden over je schouder de winkel binnen sjouwen. Aan het eind van de dag was mijn overall redelijk rood.” Destijds reed hij op een bakwagen en ook bij Peter Appel kon hij het lang met zijn C-rijbewijs af. Maar: “Omdat het een 24/7-bedrijf is, was het handig als ik toch E zou hebben. Sinds mei dit jaar rij ik met een trailer. Als ik eerlijk ben, zit ik liever op een bakwagen. Dat is meer vertrouwd en ik ben eraan gehecht.”

Bakkie Amsterdam en Utrecht, daar komt Sjaak dus al jarenlang.

Hij is er nog lang niet op uitgekeken. “Ik bevoorraad steeds dezelfde winkels. Ze kennen mij. Dat maakt het werk leuk. Ik krijg een bakkie en dan lossen. Voor elke winkel heb ik 24 minuten de tijd. Dat is wel wat krap.” De ene week werkt hij vier dagen, de andere zes. “Ik zou wel willen afbouwen, maar ik heb thuis vier monden te voeden. Het zijn net ganzen”, grapt Sjaak.

Levensgevaarlijk In de steden is hij altijd bedacht op fietsers en toeristen. “Op het Koningsplein in hartje Amsterdam sta ik vaak te lossen. Daar lopen veel toeristen rond en die hebben vaak een koptelefoon op. Met de tram erbij heb je zo een levensgevaarlijke situatie. Dat is voor mij dus extra uitkijken.” Sjaak vindt dat het

in bijvoorbeeld Den Haag beter geregeld is. “Daar hebben ze de binnenstad eenrichtingsverkeer gemaakt. Dat maakt het veel overzichtelijker. Ik zou willen dat ze dat ook in Amsterdam en Utrecht doen. Het is dan misschien wennen, maar volgens mij is het veel veiliger.”

Appen Niet alleen voetgangers en fietsers vragen extra aandacht.

Sjaak heeft ook vaak last van automobilisten - en taxichauffeurs - die onder het rijden aan het appen zijn. “Die smartphone is echt gevaarlijk. Als ik achter het stuur zit, raak ik mijn mobieltje nooit aan.

Die ligt aan de oplader en pas bij de klant kijk ik of er berichten zijn.

Maar onderweg zie ik dat iedereen met zijn telefoon in de weer is.

Dat is gevaarlijk, want dan heb je je aandacht niet bij het verkeer.”

Gevarenlichten In zijn lange loopbaan heeft Sjaak toch een en ander ten goede zien veranderen. “Ik heb nu bijvoorbeeld een achteruitrijcamera op mijn wagen. Dat is heel prettig. Ik noem het mijn ‘derde oog’ in de stad. Want niet alleen scholieren kunnen je overvallen. Volwassenen zijn net kleine kinderen, ze kruipen overal snel tussendoor. Op mijn laadbak heb ik gevarenlichten, maar dan nog …”

Kippenvel Sjaak heeft nog nooit een ongeluk gehad. Wel een keer meegemaakt: “Zag ik onderweg een heftig ongeval met een motor. Daar kreeg ik kippenvel van.” Het kan zomaar gebeuren, beseft hij. Als ervaren vrachtwagenchauffeur heeft hij zijn eigen kinderen geleerd waarop ze moeten letten: “Altijd oogcontact met de chauffeur. Als je naast een vrachtwagen staat, moet de chauffeur je zien. Desnoods zwaai je.”

TON 80 10-18 • p 11

Corina Hamer – 31 jaar – woont in Eerbeek – is 12 jaar (internationaal) vrachtwagenchauffeur – werkt sinds 1 jaar als chauffeur/ instructeur bij TLN De schoolbel gaat. Het is maandagmiddag, kwart voor één. De kinderen van groep 7 van de Prins Florisschool in Papendrecht krijgen een bijzondere verkeersles. Voor de klas staat Corina Hamer, chauffeur en instructeur van de Veilig op Wegvrachtauto. “Wie weet wat de dode hoek is?”, vraagt de tijdelijke juf. Eén jongetje steekt zijn hand op. De rest van de klas heeft geen idee.

Vuistregels “Dat je niet alles kan zien als je in een

vrachtwagen zit.” Zo luidt het antwoord van de slimmerik. Corina knikt goedkeurend en legt uit: “Rond een groter voertuig kan een chauffeur niet alles zien. Als je te dicht bij een vrachtwagen staat, loop je de kans dat je voor de bestuurder onzichtbaar bent. En dat is heel gevaarlijk. De grootste angst van iedere bestuurder is iemand aan te rijden. Voor jullie zijn er twee vuistregels: Blijf rechts en ruim achter een vrachtauto. En houd altijd minstens drie meter afstand.”

Dankbaar Corina bezocht afgelopen jaar zo’n tweehonderd basisscholen. Ze geeft les over de dode hoek aan groepen 7 en 8.

“Dat is heel dankbaar werk. Vier dagen in de week zit ik op de wagen en laat ik kinderen ervaren wat de dode hoek is. Ik zie dat ze dan echt gaan begrijpen hoe gevaarlijk die is. Ze ervaren zelf wat een chauffeur wel en niet ziet als hij achter het stuur zit. En dat maakt indruk.”

Shell Corina haalt haar C-rijbewijs bij de landmacht. Daar werkt ze vanaf haar zeventiende tot haar negentiende. “Toen ik uit dienst kwam, heb ik mijn E gehaald en ging ik stukgoed rijden voor Riksen in Arnhem. Tegenover het bedrijf zat een depot van Shell. Dat trok me aan. Ik was 21 en bij Shell moet je eigenlijk 24 zijn om er te mogen rijden, maar ik werd aangenomen. Vier jaar heb ik dag- en nachtdiensten gedraaid. Alle tankstations heb ik in die tijd gezien.

Daar heb ik wel leren sturen.”

Advertentie Na vier jaar heeft Corina het wel gehad met de

ploegendienst bij Shell. Ze gaat bij een transporteur van papier werken. Daar leert ze haar vriend kennen. “Al snel besloten we om samen internationaal te gaan rijden. We maakten rondjes van Denemarken naar Zuid-Italië. Nooit ruzie gehad, terwijl we continue op elkaars lip zaten. Maar na drie jaar was het genoeg. We waren

nooit thuis. Ik heb nog een jaartje tabak gereden en toen zag ik een advertentie dat TLN een chauffeur/instructeur zocht. Dat leek me wel wat. De dag nadat ik mijn motivatiebrief en cv had opgestuurd, werd ik al gebeld. Ik ben nog elke dag blij dat ik deze baan heb gekregen.”

Praktijk Na een korte theorieles, het bekijken van een filmpje en vervolgens een test is het tijd voor de praktijkles. De eerste groep van acht leerlingen staat bij de vrachtwagen. Zo meteen gaan de meisjes in de cabine zitten. Buiten staan pylonnen op drie, vijf en acht meter afstand van de wagen. De kinderen in de cabine moeten hun ogen dichtdoen. Corina zet de vier jongetjes op verschillende plekken naast en vlak voor de vrachtwagen. Dan moeten de meisjes ze zien te vinden. En dat blijkt nog knap lastig.

Ongeluk Soms vraagt een leerling of Corina zelf wel eens last

heeft gehad van de dode hoek. Nee, antwoordt ze dan. “Maar één keer scheelde het een haartje. Bij de afslag Apeldoorn-Zuid moest ik linksaf. De weg was vrij en ik trok op. Toen kwam er opeens van rechts een auto aan. Die zat achter mijn spiegel verstopt. Had ik wel even klamme handjes.”

Enthousiast Na tien minuten is het tijd voor de volgende groep van acht leerlingen om te ervaren hoe de dode hoek er in het echt uitziet. De twee moeders die de groep begeleiden zijn enthousiast over de les. “Volgend jaar gaat mijn dochter op de fiets naar de middelbare school”, zegt een van hen. “Mooi dat ze nu weet dat ze ruim drie meter van de vrachtwagen moet blijven.”

Veilig op Weg is een lesprogramma van Transport en Logistiek Nederland (TLN) in samenwerking met Veilig Verkeer Nederland (VVN) om de bewustwording van kinderen in het verkeer te vergroten. Meer weten?

Kijk op veilig-op-weg.nl

TON 80 10-18 p 12

V R AGEN? V R AGEN!

C A R T ON

Vragen over je werk, je vak? Die kun je aan TON stellen.

Maar TON heeft niet alle antwoorden. Deze organisaties in het beroepsgoederenvervoer wél!

088 – 2596111, info@stlwerkt.nl, stlwerkt.nl Bij Sectorinstituut Transport en Logistiek kun je terecht voor: een passende baan of een leerwerkplek, een leven lang leren, gezond en veilig werken en verzuim voorkomen, functiewaardering.

0800 0225022, caonaleving.nl Vragen over rechten en plichten in de transportsector? Leeft je werkgever de cao goed na? Wat zijn de regels voor loonberekening? Wat te doen als je een boete krijgt?

0900 1964, pfvervoer.nl (0,0 cent per minuut) Hoe zit het met je pensioen? Kun je je pensioen eerder in laten gaan? Mag je werken als je met pensioen bent? Wat zijn de gevolgen van een scheiding voor je pensioen?

Vragen over je pensioen?

Bezoek de Chauffeurscafédagen van Pensioenfonds Vervoer.

0800 0225022, fnv.nl

> Dinsdag 30 oktober, 15.00-19.00 uur De Gouden Leeuw, Moerdijkseweg 1 4765 SJ Zevenbergschen Hoek

030 7511007, cnvvakmensen.nl

088 4567111, tln.nl Transport en Logistiek Nederland

0345 516993, verticaaltransport.nl Vereniging Verticaal Transport

> Dinsdag 27 november, 15.00-19.00 uur Restaurant Landlust Landlustweg 1 4455 TK Nieuwdorp > Dinsdag 11 december, 15.00-19.00 uur De Goudreinet Barneveld Zelderseweg 63 3784 LN Terschuur

h Tersc

Ze v e Nieuw

dorp

sch nberg

en Ho

uur

ek

TON 80 10-18 p 13

CAO-V R AAG

Persoonlijke uitleg over de cao Op een aantal zaterdagen in november geeft Stichting VNB voorlichting over de cao en over loonberekeningen. Die uitleg is persoonlijk en duurt 30 tot 45 minuten. Ook als je denkt dat je werkgever de cao niet naleeft, ben je hier aan het juiste adres.

Je kunt bijvoorbeeld uitleg krijgen over de door VNB ontwikkelde looncheck-app. Het is ook mogelijk je chauffeurspas te laten uitlezen. Dan worden je gegevens geïmporteerd in het loonberekeningsprogramma. Je kunt zo je salaris van de laatste 6 tot 12 maanden laten controleren. Neem in elk geval twee of drie recente loonstroken mee.

Opgeven Opgeven voor de bijeenkomst kan door het bijeenkomstnummer in combinatie met je naam te e-mailen naar transport@fnv.nl Je krijgt dan een bevestiging en het tijdstip waarop je verwacht wordt.

Als er veel aanmeldingen zijn, worden er extra bijeenkomsten gepland of wordt er gekozen voor andere locaties. De meest actuele informatie over de bijeenkomsten staat op caonaleving.nl Tot uiterlijk 48 uur voor een bijeenkomst is het nog mogelijk om je op te geven of wijzigingen door te geven.

Stichting VNB Stichting VNB is door de FNV opgericht en bevordert de cao-naleving in de sector Transport en Logistiek.

Heb je het vermoeden dat je werkgever de cao niet naleeft, dan kan Stichting VNB je helpen. Kijk op caonaleving.nl om te zien wat VNB voor je kan betekenen; bel gratis met 0800-0225022 of mail naar transport@fnv.nl

Locatie

Datum

Nr. 1 Breukelen, Van der Valk Zaterdag 17 nov 2018 Nr. 2 Groningen, Regiokantoor FNV In november op afspraak Nr. 3 Ridderkerk, Van der Valk Zaterdag 17 nov 2018 Nr. 4 Heemskerk, Twaalfmaat Zaterdag 24 nov 2018 Nr. 5 Eindhoven, Vakbondshuis FNV Zaterdag 24 nov 2018 Nr. 6 Deventer, Hof van Colmschate Zaterdag 24 nov 2018

TON 80 10-18 p 14

C AO-V R A AG Wat zijn mijn rechten als ik 55 jaar of ouder ben?

Als je 55 jaar of ouder bent, heb je als werknemer enkele extra rechten. Hieronder zie je welke dat zijn.

Ben je 55 jaar of ouder, dan kun je sinds 1 juli 2017 niet meer verplicht worden om: - te werken in een ploegendienst; - te werken in de nacht (meer dan één uur tussen 00.00 en 06:00 uur); - overuren te maken.

Je moet wel zelf actie ondernemen.

INZ E T B A A RHEID Start pilotprogramma inzetbaarheid De Inzetbaarheidscheck van Sectorinstituut Transport en ‘Samenwerken aan inzetbaarheid’. Onder dat motto is bij zestien bedrijven in transport en logistiek een pilotprogramma van start gegaan om de duurzame inzetbaarheid te vergroten. Medewerkers worden aangemoedigd om zelf de eigen inzetbaarheid ter hand te nemen; leidinggevenden krijgen handvatten om de dialoog aan te gaan. De deelnemende bedrijven zijn: ALE Heavylift, Baars, Combex, Geodis Road Transport, Hebragto, ITC Holland, Jongeneel Transport, Maters Huissen, Millenaar & van Schaik transport, Omega Logistics, Overbeek, Rabelink, Ritmeester, Rodenburg, Suez en TSS.

Hoe vraag je dit aan?

Je dient aan het begin van elk kalenderjaar aan te geven of je gebruik wil maken van de uitzonderingsregeling. Omdat dit in bedrijven niet altijd te organiseren is, moeten de afspraken in onderling overleg tussen jou en je werkgever gemaakt worden. Het is dus verstandig om tijdig te melden dat je niet meer in ploegendienst of in de nacht wilt werken of overuren maken.

Uitzondering (oud-)cao Goederenvervoer Bestaande afspraken tussen de werknemers en de werkgevers die onder de cao Goederenvervoer Nederland vielen, die al bestonden voor 1 juli 2017, blijven gerespecteerd. Dit geldt alleen voor afspraken over het werken in de nacht en het maken van overuren.

Vragen?

Heb je vragen over deze regeling of over andere cao-zaken? Neem dan contact op met Stichting VNB via het gratis telefoonnummer 0800-0225022 (tijdens kantooruren) of via transport@fnv.nl Of kijk op caonaleving.nl

Vertegenwoordigers van de zestien bedrijven ondertekenden op 18 september in het Spoorwegmuseum te Utrecht een verklaring waarin ze aangeven de duurzame inzetbaarheid te willen verhogen.

RE AC T IES Te hoge werkdruk De werkdruk in het transport is veel te hoog, schreef Hennie ten Broek in zijn ‘brandbrief’ (TON 79). Volgens Hennie is het gevolg dat je steeds moeilijker gezond je pensioen kunt halen en dan weinig ‘quality-time’ meer overhoudt. Arjo de Been uit Tilburg is het met Hennie eens. Arjo reageert: “Dat omschrijft nu precies hoe het in de werkelijkheid is. Iedereen ervaart dit in de praktijk. Ik ben zelf 59 jaar en werk al 45 jaar. Nooit thuis geweest en altijd alles aangepakt. Maar nu is de koek echt op. Je trekt het niet meer heel de dag tussen die dwazen op de weg. Het weekend moet minimaal uit vier dagen bestaan om de nieuwe werkweek weer aan te kunnen.”

TON 80 10-18 p 15

PENSIOEN-V R A AG

Hoe zit het met mijn pensioen als ik arbeidsongeschikt word?

Als je door ziekte of een handicap niet meer (volledig) kunt werken, betaalt je werkgever de eerste twee jaar je loon door. Ook bouw je gewoon pensioen op.

Als je na twee jaar nog niet helemaal hersteld bent, kun je (voor een deel) arbeidsongeschikt worden verklaard.

Je werkgever betaalt dan je loon door voor het deel dat je nog werkt. Voor het deel dat je arbeidsongeschikt bent, krijg je een WIA-uitkering van UWV. Ook kun je bij het pensioenfonds een aanvulling op deze uitkering aanvragen.

Je hoeft bij Pensioenfonds Vervoer niet door te geven dat je arbeidsongeschikt bent. Het pensioenfonds krijgt dit automatisch door via UWV. Je bouwt automatisch ‘premievrij’ pensioen op Als je 35 procent of meer arbeidsongeschikt bent, betaalt Pensioenfonds Vervoer een deel van de premie voor de opbouw van je pensioen.

Hoeveel premie het pensioenfonds voor je betaalt, hangt af van de mate van je arbeidsongeschiktheid. Ben je minder dan 35 procent arbeidsongeschikt? Dan betaalt het pensioenfonds geen premie voor je.

Op pfvervoer.nl/arbeidsongeschikt vind je meer informatie over premievrij pensioen opbouwen.

Vraag zelf een aanvulling op je WIA-uitkering aan Als je een WIA-uitkering krijgt, dan kun je bij het pensioenfonds een aanvulling aanvragen. De aanvulling is 10 procent van het loon dat je ontving voordat je arbeidsongeschikt werd. Je krijgt automatisch bericht van het pensioenfonds als je in aanmerking komt voor een aanvulling op je WIA-uitkering.

Meer informatie over de WIA-aanvulling én het aanvragen van deze aanvulling?

Kijk dan op pfvervoer.nl/wia-aanvulling

TON 80 10-18 • p 16

r ot s t s i o k Hai

op Ba s

TON 80 10-18 • p 17

Kereltje wordt vakman

Als klein kereltje ging Bas (18) al met zijn oom Haiko Tiggelaar (55) mee op de vrachtwagen.

Nu zit Bas in het uitzonderlijk vervoer, bij Remmers in Muntendam. Hij bestuurt een vaste trekker met een 125 tonmeter autolaadkraan achter de cabine.

Zijn oom is er trots op. “Dat Bas chauffeur is, verbaast me niks.

Maar dat hij zo jong al dit soort werk doet, vind ik knap.”

TON 80 10-18 • p 18

Boerderij Bas was acht jaar toen hij op de boerderij van zijn vader al de veewagen met aanhanger achteruit de stallen inreed.

Oom Haiko ontging die belangstelling voor vrachtwagens niet. “Hij kwam net met zijn hoofd boven het stuur uit. Als Bas vakantie had, keek ik altijd wanneer ik een rit had waarop hij mee zou mogen op het terrein van de klant. Dan belde ik Bas of hij zin had.

Nou, die zei altijd ja.”

Kriebelen Zelf is Haiko niet van jongs af chauffeur. Hij volgde een opleiding in de metaal. In 1990 was hij als constructiewerker betrokken bij de bouw van een loods van transportbedrijf Oldenburger. “Het begon te kriebelen. Ik besloot om bij Oldenburger als chauffeur te gaan werken – en dat ben ik gebleven. Nog steeds met veel plezier. Sinds 2007 werk ik bij Sterrenborg in Meeden, in het speciaal transport. Hetzelfde soort werk dus als Bas nu bij Remmers doet. Het is heel afwisselend vervoer: boten, caravans, bouwmateriaal, kunstwerken, machines. Ik heb zelfs enkele keren vliegtuigen opgehaald.”

Vaste auto Bas heeft sinds maart een jaarcontract bij Remmers. “Ik heb eerst het vmbo afgemaakt. Daarna de chauffeursopleiding gevolgd en stage gelopen bij Remmers.

Daar begon ik op een bakwagen met een 42-tons kraan, in de bouw. Nu heb ik een vaste auto en doe ik dus speciaal transport.

Ik werk graag met de kraan. En ik vind ook de afwisseling van het rijden en het met je handen werken fijn. De klussen zijn heel gevarieerd. Afhankelijk van de lading koppel ik een trailer aan. Dan is het weer een dieplader voor een hoog transport, dan weer een schuiftrailer voor een lage lading.

En soms ben ik vanwege de lading met transportbegeleiding onderweg.”

Rustig blijven Het bedienen van de kraan is nauwkeurig werk, zegt Bas. “Bijvoorbeeld als je

machines in een productiehal gaat plaatsen.

Je moet kunnen samenwerken met de mensen van de fabriek en ook als het tegenzit vriendelijk en vooral rustig blijven.”

De ritten beperken zich niet tot Nederland.

Onlangs was Bas in Ierland. “Een geweldige belevenis. Waarschijnlijk komt er ook in Frankrijk werk. Daar moet een machine in delen naartoe, om hem vervolgens in een fabriekshal op te bouwen. Ze mogen mij daar zeker voor inschakelen.” Het deert hem niet dat het soms lange dagen zijn, of dat hij een weekend van huis is. “Wie een baan van acht tot vijf wil, moet dit vak gewoon niet gaan doen. Als je plezier in je werk hebt, tel je de uren niet.”

Samenwerken Hoewel hun werkgevers Remmers en Sterrenborg regelmatig in projecten samenwerken, zijn Bas en Haiko elkaar nog niet bij eenzelfde klus tegengekomen. “Zou wel leuk zijn als het gebeurt. Al hoeft hij me dan niet met oom aan te spreken”, zegt Haiko lachend. Hij weet dat zijn neef zich al goed kan redden. “Toch is iedere dag anders en moet je regelmatig aanpassingen doen bij het laden en lossen. Bijvoorbeeld waar en

hoe je de kraan stempelt.”

Bas: “Soms is het op de locatie veel krapper dan je je hebt voorgesteld, bijvoorbeeld omdat er iets in de weg staat. Ik vind die uitdaging juist leuk. Met vragen kan ik bij mijn collega’s terecht. Dat hebben ze mij bij Remmers vanaf het begin heel duidelijk gemaakt: als je twijfelt of iets niet weet, meteen vragen. Het is zoals mijn oom altijd zegt: ‘Domme vragen bestaan niet, domme antwoorden wel’.”

Ervaren Een jaarcontract. Een vaste auto met een zware kraan. Uitzonderlijke ladingen.

Dat allemaal bevestigt dat zijn werkgever vertrouwen heeft in Bas. En omdat Remmers vanwege de specialistische aard van het transport graag met ervaren chauffeurs werkt, maakt Bas straks kans op een contract voor onbepaalde tijd. “Dat zou ik wel willen. Het werk is hartstikke leuk.”

Oom Haiko zal niet vreemd opkijken als het zover komt. Zijn ‘neefje’ heeft het vak in de vingers.

TON 80 10-18 • p 19

Ov ersta ppen op de k r a a n

h c a M

m g i t

i oo

Zijn ogen twinkelen en dat komt niet alleen doordat de najaarszon schijnt. Dirk Steenstra (37) uit Hardenberg heeft het zeer naar zijn zin als machinist op een mobiele kraan. Ruim een jaar geleden maakte hij de overstap van de autolaadkraan naar ‘het echte werk’.

Machtig mooi vak, vindt hij het. En er zijn meer voordelen.

TON 80 10-18 • p 20

TON 80 10-18 • p 21

In een Enschedese woonwijk legt een populier van meer dan dertig meter hoogte het loodje. Hoveniersbedrijf Vije zorgt voor het zaagwerk. Dirk Steenstra en zijn collega Berty ter Grote van Kuiphuis Kraanverhuur nemen het hijsen voor hun rekening. Tak voor tak verdwijnt de populier uit het straatbeeld.

Een simpele klus voor Dirk en Berty, maar daarom niet minder mooi. Dirk maakt even tijd om te vertellen hoe hij op de mobiele kraan belandde. Want tot vorig jaar was hij vrachtwagenchauffeur bij Brink in Hardenberg. Weliswaar op een autolaadkraan, maar dat is toch andere koek dan een teleof torenkraan.

Dit wordt ‘m “Ik had het prima naar mijn zin bij Brink. Heb er elf jaar gewerkt en altijd gedacht dat ik er oud zou worden. Maar ze gingen verhuizen van Hardenberg naar Enter. Dat betekende voor mij elke dag twee keer drie kwartier reistijd, terwijl ik altijd op mijn fietsje naar het werk kon. Daarom ben ik dus iets anders gaan zoeken.”

Dat vond hij toen hij ergens stond te lossen en een kraan van Kuiphuis zag. “Ik raakte in gesprek met de machinist en die zei dat ze mensen zochten. Twee weken later zat ik op sollicitatiegesprek. Het klikte meteen. We babbelden heel vlot weg. Ik heb daarna een dag meegelopen met een machinist en toen werd me duidelijk: dit wordt ‘m wel.”

Overstappen Dirk Steenstra ging van vrachtwagen naar mobiele kraan. Lijkt jou dat ook een mooie loopbaanstap?

Dan kun je nu gratis scholing volgen. Omdat er een tekort aan kraanmachinisten is, geeft SOOB subsidie. De voorwaarden: • je hebt rijbewijs C; • jij en je (toekomstige) werkgever dragen af aan SOOB; • je slaagt voor een toets waarbij onder andere je reactie- en concentratievermogen worden getest; • je bent (of komt) bij je (nieuwe) werkgever voor minimaal 32 uur per week in dienst.

Als aan die voorwaarden is voldaan, krijgt je werkgever 65 procent subsidie op het lesgeld.

Meer weten? Kijk op stlwerkt.nl/ikwordkraanmachinist

Pittige opleiding Vanwege zijn werk op de autolaadkraan had Dirk hiervoor al een TCVT-certificaat•. Wel moest hij nog een opleiding volgen om met de tele- en de torenkraan te kunnen werken. “Dat was best pittig”, zegt hij. “Vooral het berekenen van zaken als gronddruk vond ik lastig. Daar komt wiskunde bij kijken.”

Is het materieel waarmee hij nu werkt echt iets anders dan een autolaadkraan? “Zeker”, zegt Dirk. “Je hebt geen vast punt, de last hangt aan een kabel. Dat is in het begin echt wennen.”

Meer regelmaat Er zijn meer verschillen. “Het is fysiek zwaarder werk. En je staat veel op bouwplaatsen, zit minder langs de weg. Maar het grootste verschil met mijn vorige baan is toch wel de regelmaat. Op de vrachtwagen belde ik vaak ’s middags dat ik ‘s avonds niet thuis zou komen. Nu ben ik wel bijna alle dagen thuis. Dat is fijn, want we hebben een gezinnetje met jonge kinderen. Vorige week had ik één avond dat ik na moest eten, de rest van de tijd zat ik met de kinderen aan tafel.”

Ervaring opdoen Dirk is nu volleerd en gecertificeerd kraanmachinist - al is hij nog niet volledig ervaren. “In principe ben je altijd alleen aan het werk. Maar als ik aangeef dat ik het niet zie zitten om alleen een klus te doen, krijg ik iemand mee. Daar vraag ik ook om als ik op pad moet met een kraan waarmee ik weinig ervaring heb.”

Wat Dirk het meest aanspreekt in zijn nieuwe beroep? “De afwisseling en de uitdaging. Elke klus is anders. Je moet steeds ter plekke bedenken hoe je het aanpakt. Dat vind ik mooi. Ik moet namelijk wel een beetje uitdaging hebben.”

• TCVT = Toezicht Certificatie Verticaal Transport. Het TCVT-certificaat is vereist, omdat doorgaans alleen vakbekwame machinisten hijswerkzaamheden mogen uitvoeren.

TON 80 10-18 • p 22

Ik w ordv r ach t wagench auffeur.nl

Op weg naar het vak Marscha, Samantha en Corinda zijn drie van de ruim drieduizend mensen die dit jaar opgeleid gaan worden tot vrachtwagenchauffeur. Sinds mei volgt TON hun vorderingen op weg naar het chauffeursvak.

Deel 3: Trots en Tegenslag.

TON 80 10-18 • p 23

Marscha Raaijmakers, 26 jaar, woont in Hoogerheide, rijdt via uitzendbureau 24/7 voor een koeriersbedrijf Waar sta je op dit moment? “Ik doe nog steeds de hele week koerierswerk.

Vandaag heb ik een dag van 11,5 uur gedraaid. Dat is best wel zwaar. Ik kan dit werk nog twee weken doen. Daarna word ik oproepkracht, omdat ik – als alles meezit – dan geslaagd ben voor mijn examen en meteen op de vrachtwagen kan.”

Hoe verloopt de opleiding? “Het gaat goed. Ik heb net Code 95 gehaald. En eind oktober rijd ik af voor mijn CE-rijbewijs. Ik heb nog twee keer op de dinsdag rijles. Morgen rijd ik voor het eerst achteruit. Spannend. Het zijn intensieve rijlessen. De langste was meteen van tien uur in de ochtend tot halfvijf in de middag. Toen was alles ook nog nieuw voor me.

Dan ben je ’s avonds wel moe. De kortste rijles is ’s morgens van acht tot twaalf. Dat is ook nog best wel lang. En ik moet het naast mijn koerierswerk doen, terwijl ik daarvoor nog in de ziektewet zat. Een hele overgang dus. Dat ik het allemaal nu zo doe, daar ben ik best wel een beetje trots op.”

Wat is de volgende stap?

“Als ik slaag voor mijn CE, regelt het uitzendbureau meteen werk als vrachtwagenchauffeur voor me. Daarom is het ook handig dat ik vanaf half oktober geen koerierswerk meer doe. Wat en waar het wordt, weet ik nog niet. Dat hoor ik pas nadat ik geslaagd ben. Ze kijken wel in Zeeland voor mij, omdat ik daar met mijn vriend ga wonen.”

En daarna? “Ik ben blij als ik vanaf eind oktober een baan als vrachtwagenchauffeur heb. Ik wil alles aanpakken. Behalve met dieren rijden; dat doe ik liever niet.”

2800 nieuwe chauffeurs Het tekort aan goed opgeleide chauffeurs is groot en wordt de komende jaren groter.

Daarom willen werkgevers- en werknemersorganisaties in transport en logistiek met de campagne ikwordvrachtwagenchauffeur.nl nieuwe vakmensen werven. Het streven is om dit jaar 2800 nieuwe chauffeurs te laten (zij-) instromen. In september ging de 2000ste aan de slag: Barry Logger (38) vond een baan bij Van der Werff Logistics in Heerenveen.

Kijk op ikwordvrachtwagenchauffeur.nl

TON 80 10-18 • p 24

Corinda van der Velden, 24 jaar, woont in Bergambacht, werkt bij Zijderlaan in Stolwijk

Samantha Wissels, 25 jaar, woont in Beek, werkt bij een koeriersbedrijf

Waar sta je op dit moment? “Het loopt als een trein. Ik

Waar sta je op dit moment? “Ik heb nu een zes-

heb sinds een paar weken mijn C-rijbewijs en ben meteen aan het lessen gegaan met een aanhanger.”

maandencontract bij een automaterialenbedrijf. Dus ik breng momenteel fulltime onderdelen rond.”

Hoe verloopt de opleiding? “Volgende week heb ik

Hoe verloopt je opleiding? “Na de rijtest is het

examen voor CE. Helaas les ik met een aanhanger en niet met een oplegger. Dat komt doordat er bij de rijschool een wachtlijst was voor lessen met opleggers. Omdat er iemand voor een aanhanger uitviel, kon ik daar meteen mee beginnen.”

instroomtraject in gang gezet. Maar nu stagneert het. Ik heb gesolliciteerd bij Ecotrans. Die doen agrarisch transport en omdat ik iets met dieren heb, lijkt me dat wel mooi. Op dit moment wordt geregeld dat ik theorie kan gaan doen. Voor wat betreft de opleiding is er een contract getekend, maar het is nu wachten op een concreet voorstel om met mijn theorie te beginnen.”

Wat is de volgende stap? “Als ik voor de aanhanger slaag, kan ik meteen drie dagen in de week bij Zijderlaan beginnen op een huiftrailer. Ik heb dan nog geen ADR, maar mag wel suiker gaan rijden.”

En daarna? “Zo snel mogelijk op de huiftrailer. Omdat ik niet fulltime werk, krijg ik waarschijnlijk wel steeds andere trekkers en trailers. En met ongeveer zeven losadressen is het werk ook wel zwaar. Je moet alles zelf laden en lossen, weliswaar met een elektrische pompwagen. Meestal ga je voor het dock, maar soms moet de zijkant open en de rongen eruit. Dat zal de eerste periode best wel pittig zijn.”

Wat is de volgende stap? “Ik woon nu bij een gezin op een boerderij. In november stopt de huur en moet ik zelfstandige woonruimte zoeken. En dan dus een fulltime baan met de opleiding combineren. Misschien dat ik dan in deeltijd ga werken.”

En daarna? “Het liefst ga ik transport met dieren doen. Maar dat beperkt de mogelijkheden om aan de slag te komen natuurlijk wel. Dus misschien begin ik eerst met ander soort vervoer. Heb ik altijd nog tijd om verder te zoeken naar een transportbedrijf in de agrarische sector.”

TON 80 10-18 • p 25

ven bellen of appen met het thuisfront. Wie doet dat niet? Nou… 4 van de 100 TON-lezers. Dat blijkt uit de TON-panelpeiling over sociale contacten tijdens het werk. Op de volgende pagina’s de resultaten.

En hieronder zie je hoe vaak die andere 96 procent van de TON-lezers contact met het thuisfront heeft.

Meerdere keren per dag

50

11

%

Enkele keren % per week

2 Eén keer per dag

33

%

4

%

Eén keer per week

% Vrijwel nooit

HOE VAAK Voor de meeste panelleden blijft het contact met het thuisfront niet beperkt tot één belletje per week.

HOEVEEL KEER HEB JE

(IN EEN GEMIDDELDE WERKWEEK)

CONTACT MET JE PARTNER, KINDEREN, FAMILIE?

TON 80 10-18 • p 26

BELLEN ·

78 %

69 % · APP EN/OF SMS

FACEBOOK · 10 % De meeste leden van het TON-panel willen even de stem van hun partner, kinderen of andere familie horen als ze aan het werk zijn. Dat blijkt uit het antwoord op de vraag…

INSTAGRAM · 1

5 % · FACETIME OF VERGELIJKBAAR

%

1 7 % · EEN AND

ERE MA

NIER

…OP WELKE MANIER HEB JE CONTACT MET HET THUISFRONT? ( MEERDERE AN T W O O R D E N M O G E LIJK)

ALLES

GOED? Waarover gaat het als er gebeld of geappt wordt? Vooral even vragen hoe het gaat.

WAT ZIJN JE TWEE MEEST VOORKOMENDE REDENEN VOOR CONTACT MET HET THUISFRONT? Horen hoe alles gaat · · · · · · · · · · · · · · · · · · 64% Gewoon even kletsen · · · · · · · · · · · · · · · · · 46% Afspraken maken en dingen regelen · · · · · · · 34% Laten weten dat het goed met me gaat · · · · · 32% Laten weten dat mijn planning gewijzigd is · · 20% Een andere reden · · · · · · · · · · · · · · · · · · · · · · 4%

Even bellen of appen met ‘thuis’ is van belang voor veel TONpanelleden. Kijk maar naar het antwoord op de stelling:

HET CONTACT MET HET THUISFRONT IS VOOR MIJ BELANGRIJK OM HET WERK VOL TE HOUDEN. (HELEMAAL)

EENS

NEUTRAAL

ONEENS

(HELEMAAL)

WEET NIET

79

15

4

1

%

%

%

%

TON 80 10-18 • p 27

VRIENDEN Tijdens het werk wordt ook stevig gebeld, geappt of op een andere manier contact onderhouden met vrienden. TON wilde weten of de panelleden veel vrienden met hetzelfde werk hebben.

ALS JE JOUW VRIENDENKRING BEKIJKT, HOE ZOU JE DIE DAN OMSCHRIJVEN? …veel vrienden die hetzelfde soort werk doen als ik

IK HEB…

…weinig vrienden die hetzelfde soort werk doen als ik …zowel vrienden met hetzelfde werk als met ander werk

ALS JE

8 47 45

%

%

%

VRIENDSCHAPPELIJK MET ELKAAR OMGAAT OP HET WERK…

Sociale contacten heb je tijdens je werk natuurlijk niet alleen via mobieltje, smartphone of computer.

Je komt collega’s en leidinggevenden ook tegen. Het heeft nogal effect als dat in een vriendelijke sfeer gebeurt. De panelleden kregen twee uitspraken voorgelegd.

KLANTEN Als het over sociale contacten tijdens het werk gaat, zijn er natuurlijk ook de klanten.

Zitten daar vrienden tussen?

79 81

17 15

%

%

(HELEMAAL)

EENS

4 4

%

%

%

…maakt dat het werk extra leuk

%

…wordt het werk veel beter gedaan

(HELEMAAL)

NEUTRAAL

ONEENS

IK HEB OOK KLANTEN DIE IK ALS EEN SOORT VRIEND BESCHOUW JA

NEUTRAAL NEE WEET NIET

26 34 38 2 %

%

%

%

...bij de fami TON 80 10-18 • p 28

T ON op de koffie

Een veeleisende baan. Een druk gezin. Hoe combineer je die twee? Hoe zorg je dat er balans is tussen werk en privé? TON gaat – met een forse onder de arm – op huisbezoek. Deze keer bij de familie Denneboom in Almere.

taart

Wil je TON (met taart) thuis ontvangen en vertellen over je samenleven? Stuur een mailtje naar info@tonmagazine.nl

ilie Denneboom TON 80 10-18 • p 29

Het gezin Herman (54) en Ans (58) Denneboom - zijn 13 jaar bij elkaar en 2 jaar getrouwd; - hebben elkaar leren kennen ‘in de kroeg’; Ans stond achter de bar, Herman kwam een Spa rood halen; - wonen in een hoekwoning in AlmereBuiten; - zijn allebei gescheiden; Ans heeft uit haar eerdere huwelijk drie kinderen, Herman heeft een zoon; - hebben nog twee kinderen thuis wonen: Ans’ zoon Richard (32) en dochter Daphne (24); Daphne heeft met haar partner een dochter, Dalina van bijna 2, maar ze kunnen geen woonruimte vinden; - Herman is al zijn hele leven vrachtwagenchauffeur en werkt sinds 2004 (met een korte onderbreking vanwege de recessie) bij TTA Sneltransport in Almere; hij maakt weken van 60 uur; - Ans werkt sinds haar 30ste in de horeca, op dit moment bij ‘De Eend’ in Loosdrecht; zij heeft een contract voor 32 uur.

Het werk Herman: “We transporteren in principe alles.

De meeste vracht komt van Schiphol. Daar laden we en dan rijden we heel Europa door.

TTA Sneltransport is een robuust bedrijf en een prima werkgever.”

Ans: “Je krijgt altijd een mooi kerstpakket, met Pasen een paasbrood, met Sinterklaas een banketstaaf. En met de betaling zit het ook altijd goed.”

Herman: “Heb ik een zwaar beroep? Ja, als je rollen tapijt met de hand moet lossen, maar dat gebeurt niet zo vaak. Wat ik wel eens

belastend vind, is dat je constant rekening moet houden met andere weggebruikers. Je moet steeds inschatten wat iemand anders gaat doen, steeds alert zijn.”

Ans: “En rekening houden met de rusttijden.

Jij moet ’s morgens al beginnen te rekenen waar je ’s middags zult stoppen.”

Herman: “Ergens parkeren wordt steeds lastiger. Als ik op Engeland rijd, pak ik mijn rust al voordat ik in België kom, want daar kun je nergens staan. Langs de weg parkeren, doe ik niet. Dat vind ik onverantwoord.”

De balans Herman: “Vaak ben ik hele weken weg, maar er zijn ook wel weken dat ik elke avond thuis ben.”

Ans: “Ik werk ’s avonds. Ben meestal pas tegen half twaalf thuis. In het weekend blijft Herman dan op en drinken we nog een borreltje. Door de week kan dat niet, want hij moet er vroeg uit.”

Herman: “Als je anderhalve week weg bent, is het elke keer weer leuk als je elkaar ziet. Zo blijft het spannend.”

Ans: “We hebben minimaal twee keer per dag contact. ’s Ochtends als ik de hond uitgelaten heb en ’s avonds. En dan soms nog tussendoor skypen. Het gaat over van alles. Wat heb je gegeten? Hoe heb je geslapen? Soms krijg ik hem niet te pakken.

Is hij aan het lossen. Dan ga ik het nog een keer proberen en nog eens, want ik wil hem altijd even spreken voordat ik naar mijn werk ga.”

Herman: “Als ik ga laden of lossen, laat ik altijd mijn telefoon in de cabine. Dat komt:

TON 80 10-18 • p 30

We overleggen sowieso over alles

ik heb hem een keer in mijn zak gehad terwijl ik een kist oppakte. Had ik ineens twee telefoons. Dus dat doe ik niet meer.

En daarbij: als ik laad of los, moet ik mijn aandacht daarbij houden en niet bij de telefoon. Ik laat me niet opjagen. Ik zit bij sneltransport, maar doe het rustig aan.”

De taken Herman: “Als ik thuis ben, dan kook ik. Maar aardappels en groenten vind ik niks aan. Ik maak iets speciaals.”

Ans: “Mijn dochter Daphne en haar kleintje slapen een paar dagen per week hier en een paar dagen bij haar schoonmoeder. Sinds kort ben ik op maandag de hele dag alleen met de kleine meid. Ik vind het wel fijn dat ze hier nog wonen. Herman is heel vaak weg en zo heb ik toch nog een gezinnetje om voor te zorgen. Als ik dat niet zou hebben, ging ik Herman denk ik meer missen. Nu heb ik nog wat thuis lopen.”

Herman: “Je hebt ook de hond nog.”

Ans: “Ja, Daisy, maar je begrijpt me wel.”

Het geld Ans: “Ik houd de financiën bij.”

Herman: “Ik kijk wel eens op de rekening, maar het zal me worst wezen. Zolang ik kan pinnen onderweg, vind ik het goed.”

Ans: “We hebben één gezamenlijke rekening en daar doen we alles van. Dat is zo vanaf dat we gingen samenwonen. Soms hoor je wel eens dat mensen het helemaal gescheiden houden. Dat de een tegen de ander zegt: ‘Ik heb eieren gekocht en krijg twee euro van je’. Zo ben ik niet opgevoed. Je bent samen en je betaalt samen. Over de grote uitgaven overleggen we. Nou ja, we overleggen

sowieso over alles.”

Herman: “We willen nieuwe meubels, hebben die ook al uitgezocht. Maar ik zeg: eerst behangen en witten en een andere vloer en dan pas de nieuwe meubels aanschaffen.”

Ans: “Een andere keuken staat ook op ons verlanglijstje. We doen het stap voor stap.

En ik klus veel, ben ook goed in slopen.”

Herman: “Wat haar ogen zien, slopen haar handen.”

De zorgen Ans: “Zorgen hebben we niet. We leven van dag tot dag.”

Herman: “Je moet genieten van de dagen, dan is het goed. Je moet je niet zo druk maken. Leven en laten leven.”

De toekomst Herman: “Ik moet nog ongeveer dertien jaar tot ik AOW krijg. Misschien zou ik eerder kunnen stoppen, maar ik vind het nog te leuk. Als ik met tegenzin naar mijn werk ga, houd ik op.”

Ans: “En zolang het fysiek nog kan. Dat geldt ook voor mij. Het is best zwaar, met die borden slepen en zo. Maar als je je goed voelt en je bent onder de mensen, wat zou je dan thuis gaan zitten. We zijn geen types voor achter de geraniums.”

Herman: “Verleden jaar is uitgerekend wat ik straks ongeveer aan pensioen zal hebben.

Dat ziet er goed uit. Ik betaal al 34 jaar aan Pensioenfonds Vervoer. Als ik straks pensioen krijg, gaat wel een gedeelte naar mijn ex-vrouw.”

Ans: “Ik krijg straks ook pensioen van mijn ex. En hij van mij, maar dat is niet zoveel.”

Herman: “Ha, één euro per maand.”

De vrije tijd Herman: “Ik heb het hele jaar vakantie. Als ik in het buitenland rij, geniet ik enorm. En ook in Nederland is genoeg te zien. Dus ik hoef niet weg.”

Ans: “Ik wil niet op vakantie. We zijn een keer naar Turkije geweest, met het vliegtuig. Had Herman veertien dagen last van zijn oren. En ik heb een hond die niet eet als ik er niet ben.

We vermaken ons prima thuis. Af en toe een dagje uit, naar Volendam of Harderwijk, een terrasje pakken. Zijn we helemaal tevreden.”

Herman: “Ik ben alleen geen man van de winter. Het liefst loop ik in een T-shirtje.”

Ans: “Hobby’s? De hond. En als ik er tijd voor heb: diamond painting. Dat zijn heel kleine steentje die je op een kleeflaag plakt, krijg je een soort mozaïek. Dat is priegelen, daar word je heel rustig van. Gaat je verstand op nul.”

Herman: “Mijn hobby is de auto. Ik heb een vaste wagen, een Mercedes Actros. Daar zit nooit een ander in. Als ik vrij heb, ga ik hem schoonmaken en poetsen. Hij moet glimmen.

Hij is nu 2,5 jaar oud, heeft 312.000 gereden.

Bij TTA is het standaard dat een wagen er met 3,5 ton uit gaat. Mijn baas durft geen risico te nemen. We kunnen het ons niet permitteren dat we stuk komen te staan.

Met een nieuwe auto weet je voor 99 procent zeker dat het niet gebeurt.”

Het cijfer Ans: “Het rapportcijfer dat ik ons leven geef.

Nou, wel een acht.”

Herman: “Ik een negen. Ik ben heel tevreden met mijn leven.”

TON 80 10-18 • p 31

Pensioen en scheiden

Wanneer laat je je pensioen ingaan?

Een scheiding heeft gevolgen voor je pensioen.

Volgens de wet heeft je ex-partner standaard recht op de helft van het pensioen dat je tijdens je huwelijk of geregistreerd partnerschap opbouwde. Je kunt het pensioen ook anders verdelen. Als je wilt dat Pensioenfonds Vervoer de betaling van het pensioen aan je ex-partner verzorgt, geef dit dan binnen twee jaar na de scheiding door aan het fonds. Zie pfvervoer.nl voor meer informatie over het verdelen van het pensioen bij een scheiding.

De AOW-uitkering die je later van de overheid krijgt, gaat in op een vast moment. Welk moment dat is, hangt af van je geboortedatum. Het pensioen dat je bij Pensioenfonds Vervoer hebt opgebouwd, vraag je zelf aan. Je kiest zelf wanneer je dit pensioen laat ingaan. Bijvoorbeeld vóórdat je AOW krijgt. Hou er rekening mee dat je dan een periode minder inkomen hebt. Om je inkomen aan te vullen totdat je AOW ontvangt, kun je tijdelijk een hoger pensioen krijgen van Pensioenfonds Vervoer. Veel mensen weten dit niet. Bedenk wel dat hoe eerder je je pensioen laat ingaan, hoe lager het pensioen zal zijn. Je bouwt dan namelijk korter pensioen op, terwijl het (naar verwachting) langer wordt uitgekeerd.

Pensioenplan Sinds kort kun je op de website van Pensioenfonds Vervoer heel eenvoudig zelf een pensioenplan maken. Als je dat doet, krijg je een goed beeld van de keuzes die je hebt.

Je ziet direct hoe de verschillende keuzes voor jouw pensioen uitpakken. Je kunt je pensioenplan opslaan en op elk moment weer verder aanpassen. Het is ook mogelijk om meer varianten van je pensioenplan te maken en op te slaan.

Ga naar pfvervoer.nl/pensioenplan (log in met DigiD).

TON 80 10-18 • p 32

In beel d: k i jk en in doz en

Thuis in het

TON 80 10-18 • p 33

Je ziet steeds meer ‘dozen’ langs de snelweg. Loodsen waarin de op- en overslag van goederen plaatsvindt. Als transport de bloedsomloop van logistiek Nederland is, dan vormen die loodsen het hart.

TON kijkt in de dozen. Deze keer bij Portena in Heerenveen.

Tussen melkpoeder, fietsen en BBQ’s vertellen Bart, Bennie, Jas en Keimpe over hun werk.

65.000 vierkante meter. Op een klein industrieterrein ten zuidwesten van Heerenveen bezet Portena de meeste vierkante meters. Het familiebedrijf (opgericht in 1932) is een van de grotere logistiek dienstverleners van NoordNederland. Een rondgang door het bedrijf brengt je van de ene loods in de andere.

Van hal A naar hal B en zo verder; het halve alfabet komt voorbij. In totaal telt het vloeroppervlak van het warehouse meer dan 65.000 vierkante meter. Oftewel: 100.000 palletplaatsen en plek voor 70.000 fietsen.

Gespecialiseerde opslag. Warehousing is essentieel voor Portena. Met alleen rijden van A naar B red je het niet meer als logistiek bedrijf. De laatste jaren heeft Portena stevig geïnvesteerd in nieuwbouw, uitbreiding en verbouw van het warehousecomplex. Daarbij speelt de relatie met de klant een grote rol.

Voor fietsen is er gespecialiseerde opslag, net zoals voor melkpoeder. En in hal D wachten duizenden BBQ’s op de piekverkoop, volgend voorjaar.

Nog een paar getallen. Zo’n 250 mensen

warehouse

werken er op dit moment bij Portena: 150 chauffeurs, 60 loodsmedewerkers, 40 in de ondersteunende diensten. Als erkend leerbedrijf heef Portena constant 15 tot 20 leerlingen in opleiding, waarvan een deel vervolgens ook in dienst komt. Er zijn 150 trekkende eenheden en 180 trailers.

TON 80 10-18 • p 34

Jas Bihari (40) uit Heerenveen is meewerkend voorman. Jas werkt 6 jaar bij Portena.

GEVOELIG PRODUCT Big bags “Het staat hier vol met melkpoeder.

De grote big bags wegen achthonderd kilo, die kleinere zelfs duizend. Dan hebben we ook nog zakgoed van 40 keer 25 kilo op blokpallets.

Melkpoeder is een gevoelig product. We moeten bij het laden en lossen goed opletten. Vanochtend hebben we nog een container afgekeurd. Er zat plakband aan de binnenkant en je rook een vreemde geur. Volgens de regels mag dit dan niet geladen worden.”

Hoogbouwwerkers “Het wisselt wat, maar gemiddeld krijgen we per dag vijftien vrachten van de melkfabriek. Dat boeken we in en slaan we op. Er gaan ook ongeveer vijftien vrachten per dag uit naar de verwerkers. Omdat de big bags in hoge stellingen worden gezet, werken we met hoogbouwwerkers. Om zo’n machine te bedienen, wordt het personeel speciaal opgeleid.”

Orderpicker “Ik ben hier zes jaar geleden via het uitzendbureau begonnen als orderpicker.

Dat was midden in de crisisperiode. Na twee jaar kreeg ik een vast contract aangeboden en ben ik begonnen als meewerkend voorman. Daar ben ik wel trots op.”

Sportschool “Het uitdagendste aan mijn werk? Mensen aansturen en begeleiden. Mijn vorige baan was filiaalhouder van een sportschool.

Door mijn open houding kan ik goed met mensen omgaan.”

TON 80 10-18 • p 35

TON 80 10-18 • p 36

Keimpe Bakker (37) uit Akkrum is logistiek coördinator. Keimpe werkt 13,5 jaar bij Portena.

PERSONEEL PLANNEN Naar kantoor “Anderhalf jaar geleden ben ik van de fietsenloods naar kantoor gegaan. Op de fietsenvloer ben ik tien jaar voorman geweest.

Leuk werk, maar ik kreeg een dubbele liesbreuk.

Organiseren en mensen aansturen heb ik altijd interessant gevonden en dat kan ik nu prima hier op de warehouseplanning.”

Aanspreekpunt “We zitten op deze verdieping met drie afdelingen: transportplanning, costumer services en warehouseplanning. Ik ben begonnen bij costumer services. Dan ben je het eerste aanspreekpunt voor onze vaste klanten. Ik deed alleen de klanten waarvoor we fietsen op- en overslaan. Nu, bij warehouseplanning, doe ik de hele personeelsplanning van de loodsen.”

‘Poppetjes’ “Het was zeker een overgang, van de loods naar kantoor. Maar ik was wel toe aan iets anders. Ik heb ook nooit gedacht dat ik mijn leven lang in de loods zou werken. De personeelsplanning vind ik erg leuk. In de rustige tijd gaat het om veertig man, als het druk is om het dubbele. Dan neem ik contact op met het uitzendbureau en ga ik de ‘poppetjes’ neerzetten.”

Saai “Mijn opa was vrachtwagenchauffeur, dus vroeger wilde ik dat ook worden. Maar het bleek niks voor mij. Ik vind het te saai. Als ik een uurtje in de auto zit, vallen mijn ogen al dicht. Nee, ik blijf dit werk nog wel even doen.”

TON 80 10-18 • p 37

Bart Spoelman (30) uit Jubbega is loodsbaas. Bart werkt 7 jaar bij Portena.

ECHT VAN HET WAREHOUSE Verhuizing “Op dit moment ben ik druk met de verhuizing van Bulstra Transport. Dat bedrijf is begin dit jaar door Portena overgenomen en sinds een paar weken zijn ze hier onderdak. Bulstra doet kleinschalige distributie en is lid van Teamtrans. Mijn taak is om die activiteit soepel in het systeem van Portena te laten passen.”

Netwerk “Teamtrans is een netwerk van elf vervoerders die elkaar onderling aanvullen. Er is een gezamenlijk overslagdepot in Nieuwegein. Daar wisselen we pakketten uit. Onze chauffeurs brengen en halen daar spullen voor onze klanten hier in het noorden. We vervoeren echt alles: op pallets, in kooien en los. Omdat de wagens van Bulstra niet aan onze docks passen, is aan deze distributiehal een stuk bijgebouwd.”

Veranderingen “Het uitdagende van mijn werk is dat we te maken hebben met een aantal veranderingen in de organisatie. Dan moet je mensen betrokken zien te houden.

En aangeven hoe we het in gedachten hebben, waar we naartoe willen.”

Vervolgopleiding “Mijn broer zit op de vrachtwagen, mijn vader was chauffeur, maar mij heeft het nooit getrokken. Ik ben echt van het warehouse. Ik ga graag met mensen om en vind dingen regelen en leidinggeven mooi.

Hier bij Portena heb ik kunnen doorgroeien van de loods naar kantoor en daarna naar logistieke coördinatie. Twee jaar terug heb ik gekozen voor een vervolgopleiding tot logistiek projectleider. Die heb ik inmiddels afgerond. Ik ben nu heel breed inzetbaar.”

TON 80 10-18 • p 38

Bennie Bos (60) uit Vegelinsoord is meewerkend voorman.

Bennie werkt 14 jaar bij Portena.

ZWAAR WERK Duizenden fietsen “De drukste dag die ik hier heb meegemaakt, was drie jaar geleden. Toen gingen er duizenden fietsen uit. Nu, in het najaar, zijn het er een stuk minder per dag. Ze gaan in twee lagen in de vrachtwagen.”

Handen “Al die fietsen gaan door onze handen. Dat is best zwaar, ja, want de gemiddelde fiets weegt 35 kilo. Vanuit je bakje op de hoogbouwwerker zet je een fiets in de stelling of haal je ‘m eruit. Zo af en toe spring ik bij. Als ik dan een hele dag fietsen geladen heb, voel ik mijn rug wel.”

Leerlingen “Wat ik heel leuk aan mijn functie vind, is dat ik leerlingen begeleid. We hebben er nu zes op de afdeling. Je kunt wel het verschil zien met toen wij zo jong waren. Ze zijn nu veel mondiger, maar dat vind ik juist mooi.”

Pensioen “Van mijn zesentwintigste tot mijn veertigste was ik vrachtwagenchauffeur. Daar had ik geen zin meer in; de drukte op de weg, de controle. Daarna heb ik van alles gedaan, als laatste in het magazijn bij De Jong Papier. Nadat die failliet ging, heb ik twee dagen in de WW gezeten. Toen kon ik hier beginnen, op de reachtruck. Na twee jaar ben ik voorman geworden en dat blijf ik tot mijn pensioen.”

TON 80 10-18 • p 39

TON 80 10-18 • p 40

Persoonli jk v erh a a l

n e g a w d o e o d l n e a V aar d n

n ds

TON 80 10-18 • p 41

“Toen mijn huisarts zei dat ik misschien ander werk moest zoeken, kon ik hem wel door het raam slaan.” Robert Beuseker (48) uit Brummen glimlacht bij de herinnering. De huisarts is ongedeerd – en die andere baan is er toch gekomen.

Tegenwoordig buffelt de vrachtwagenchauffeur van Visser Duiven in de loods.

Daar vertelt hij over de ziekte die zijn leven overhoop gooide.

TON 80 10-18 • p 42

“Het begint met een constant suizen in je oren. Daarna word je heel erg misselijk. Je weet niet waar je het moet zoeken. Alles draait voor je ogen, alsof je naar een gestoorde GPS kijkt.” Zo beschrijft Robert de verschijnselen die hem vorig jaar november opeens parten spelen. Het zijn aanvallen die een dag duren, dan even wegzakken en vervolgens weer opkomen.

Hondsberoerd In december belandt Robert in de ziektewet, want werken als je duizelig en hondsberoerd bent, dat gaat niet. De huisarts weet eerst niet welke aandoening het is.

Robert krijgt medicatie die niet echt helpt, maar hij gaat toch in januari weer aan het werk. “Meteen de eerste dag begint tijdens de middagpauze het suizen weer. Ik word duizelig. Heel voorzichtig rijd ik terug naar de zaak.

Niet heel verstandig misschien, maar wat moet je als je ergens met je wagen staat?”

Menière Robert meldt zich weer ziek en ondergaat een aantal onderzoeken in het ziekenhuis. De uitkomst: hij heeft de ziekte van Menière. Dat is een aandoening waaraan in Nederland zo’n 15 duizend mensen lijden. De precieze oorzaak is, ondanks jarenlang onderzoek, nog steeds niet duidelijk. De symptomen lijken in eerste instantie op een hersenaandoening, zoals een tumor of epilepsie.

Maar bij Menière is er sprake van een verstoring van de vloeistofverdeling in het middenoor, met draaiduizeligheid, misselijkheid, braakneigingen en onwillekeurige oogbewegingen als gevolg.

Loods “Op den duur schijn je eraan te wennen”, zegt Robert. Hij krijgt nu medicijnen die de duizelingen moeten onderdrukken. “Ik heb nog wel aanvallen, hoor nog steeds suizen en piepen. Maar de duizeligheid is veel minder.”

Zodoende kan hij ook weer aan de slag. Maar op de wagen … dat vertrouwt hij zichzelf (nog) niet toe. “Bij personeelszaken gaf ik aan dat ik niet meer wilde rijden.

In de loods was een plek vrij, dus dat kwam mooi uit. In februari ben ik er begonnen. Eerst twee, drie uurtjes per dag. Sinds juli werk ik weer fulltime. Het is fijn dat mijn werkgever mij deze kans heeft geboden.”

Overgang De overgang van vrachtwagen naar loods valt hem heel erg mee. “Soms mis ik het rijden nog wel. Ik zit nu aan de andere kant. Op mijn eerste dag zei de loodsbaas: ‘Nu moet je echt aan het werk’. Ik dacht dat ze in de loods maar een beetje heen en weer reden. Nu zie ik wat erbij komt kijken. Dat is wel grappig: zit je zolang in het transport en blijk je toch zo weinig te weten van een deel van het werk.”

Leefstijl Robert merkt dat het steeds beter gaat. “Er zijn situaties die ik vermijd. Volle zalen of andere plekken waar veel mensen komen. Dan krijg ik namelijk last. En ik werk nu ook minder uren: zo’n veertig in plaats van de zestig op de vrachtwagen. Dat zie ik natuurlijk terug in mijn portemonnee. Maar ik heb een eigen huisje en niet heel veel nodig.” Robert past ook zijn leefstijl aan. Vroeger deed hij voor Jan en alleman allerlei klusjes. “Daar ben ik mee gestopt. Nu help ik alleen nog de mensen die ik echt leuk vind.”

Stress Volgens de Hersenstichting wordt de ziekte van Menière niet veroorzaakt door stress en drukte, maar kunnen deze wel een negatieve invloed hebben. Dat is ook Roberts ervaring. “Dus als ik druk voel opkomen, ga ik wat anders doen. Bij werk in de loods kan dat makkelijker dan wanneer je op de vrachtwagen zit. Het is heel afwisselend en je hebt verschillende klussen. En als het echt niet gaat, is er begrip bij mijn collega’s en mijn werkgever Visser Duiven.”

Oplossing Valt het Robert zwaar, die verandering van baan? “Nee. Ik ben niet iemand die alles op zijn beloop laat. Je kunt zelf wat doen aan je omstandigheden. Als dingen niet goed gaan, heeft klagen geen zin. En het lijdzaam ondergaan evenmin. Als je het aankaart, komt er vaak een oplossing. Mensen leunen vaak te veel achterover, maar je bent verantwoordelijk voor je eigen leven.”

TON 80 10-18 • p 43

Inzetbaarheidscheck Robert Beuseker wisselde van baan, zodat hij aan het werk kon blijven. Gezondheid, zowel lichamelijk als psychisch, is een belangrijk aspect van je inzetbaarheid. Net zoals je leefstijl. Wil je weten hoe jij er wat dat betreft voor staat? Doe dan de Inzetbaarheidscheck van Sectorinstituut Transport en Logistiek. Blijkt uit de check dat je risico loopt, dan belt een coach je om je uit te nodigen voor een gesprek. En als je daarvoor openstaat: begeleiding.

Inzetbaarheidscheck doen? Ga naar stlwerkt.nl/inzetbaarheidscheck Meer weten over de ziekte van Menière? Kijk op hersenstichting.nl

“Nu moet je echt aan het werk”

zei de loodsbaas op mijn eerste dag

TON 80 10-18 • p 44

T oekoms t beroepsgoederen v ervoer

Onrust over rij- en rusttijden Werk genoeg in het beroepsgoederenvervoer. Maar ook genoeg problemen en hete hangijzers. Zoals de rij- en rusttijden. Zeker omdat er vanuit ‘Brussel’ naar een verruiming van de regels wordt gekeken.

Hoe evenwichtig zijn de richtlijnen?

Deel 2 van een serie over de stand van de sector.

TON 80 10-18 • p 45

TON 80 10-18 • p 46

“In Brussel denken ze misschien dat ze het voor iedereen even kunnen regelen. Maar daarvoor is het transport te complex en te ingewikkeld.” Dat is de ervaring van Alberto van der Meer (47) uit Veenwouden. Hij legt uit: “De een rijdt dagelijks toiletpapier voor de Jumbo van Beilen naar Veghel. De ander werkt in het zwaar transport en moet met kranen van Tilburg via Barcelona naar Polen en dan via Griekenland en Duitsland naar Frankrijk. Als je dan bedenkt dat hij in Frankrijk alleen overdag mag rijden en in Duitsland alleen ’s nachts, dan snap je dat het wel heel moeilijk te plannen is. Dat is bijna niet te doen met maximaal tien uur rijtijd per dag. Zeker niet als je ook nog elk weekend thuis wilt zijn.”

Minder leuk Alberto rijdt sinds 2000 met een trailer vol nieuwe personenwagens voor Koopman Autotransport. “Dat is een vak apart. Het was heel uitdagend, maar dat is door de regelgeving van autoproducenten een stuk minder geworden. Alles wat je moet laden en lossen is tegenwoordig heel precies geregeld. Vroeger pikte je de auto’s er bij wijze van spreken zo uit de vakken, om even die extra auto’s mee te nemen. Dat vond ik veel leuker.”

Een maximale rijtijd van tien uur per dag is wat Alberto betreft te weinig. “Ik rijd veel Noord-Duitsland, Bremen, Hamburg, Berlijn naar Zeebrugge in België. Dat zijn ritten die je niet redt binnen tien uur.”

Ander verhaal “Ik zou makkelijk twaalf uur per dag kunnen rijden. En dat zou ik ook moeten mogen. Met het werk dat ik nu doe, kan ik elk weekend thuis zijn. Als je vrouw en kinderen hebt, vind ik dat ook normaal. En dat is voor veel chauffeurs goed te regelen.

Maar als je zwaar transport rijdt en met zo’n kraan heel Europa door moet, is het veel lastiger. Dat is gewoon een ander verhaal. We zijn niet allemaal hetzelfde. Ik begrijp best dat het voor de wetgever niet eenvoudig is om voor elke vorm van transport aparte regels vast te leggen. Maar het zou eigenlijk wel moeten.”

Rusten moet “Rij- en rusttijden zijn belangrijk voor de veiligheid.

Voor de veiligheid van vrachtwagenchauffeurs, maar ook voor onze

mensen: chauffeurs met een wagen die tot 3,5 ton weegt.

En eigenlijk zou iedereen toch op tijd moeten rusten? Moderne personenauto’s geven aan dat de bestuurder vermoeid is.

Maar stopt hij dan ook?” Eric van Zijl (41) werkt vanaf zijn achttiende in het transport.

Eerst als koerier. “In dat bedrijf ben ik opgeklommen totdat ik dacht: Dat kan ik zelf ook.”

Nu neemt hij onder andere de planning van de ritten voor zijn Quintrans Koeriers in Nieuwegein voor zijn rekening.

Weinig controle Eric vindt dat iedereen op tijd moet rusten, maar stelt vast dat eigenlijk niemand gecontroleerd wordt. “Wij hebben alleen maar te maken met controles bij georganiseerde acties.

Als een gewone agent je aanhoudt, gaat het nergens over. Die vraagt wel naar je papieren, maar weet eigenlijk helemaal niet hoe het met de regels voor rij- en rusttijden zit. Wat mij betreft is er veel te weinig controle in Nederland. En in Europa is het overal verschillend. In Duitsland en België gaan ze er heel anders mee om.”

Regels zijn helder “Bedrijven moeten niet blijven proberen allemaal ritjes er tussendoor te duwen. Ze moeten goed kijken wat wel en niet kan. En van daaruit het vervoer plannen.” Piet Visser (57) uit Lelystad legt veel verantwoordelijk bij de bedrijven. “Die rij- en rusttijden zijn er nu eenmaal. En ze zijn voor iedereen helder. Dus richt je bedrijf er dan ook op in, pas je aan. Ze moeten ophouden te roepen dat het vroeger allemaal beter was.” Piet is voor de zoveelste keer in twintig jaar onderweg naar Engeland. “Van het zuiden tot Inverness in Schotland. Mooi werk, want ze zitten echt op me te wachten. Zelfs als ik op tijd ben, vinden ze dat ik er eerder had moeten zijn. Zo graag zien ze me met de bloemen komen.”

Verschillende uitleg Piet zit 35 jaar op de vrachtwagen. “Nu denk ik weleens: ik had vroeger wat beter moeten leren. Maar het is wat het is en er moet brood op de plank.” Verruiming van de regels ziet hij niet zitten. Hij wordt wel ongelukkig van de uitleg. “Als je vijf

TON 80 10-18 • p 47

Veel vacatures gaan. Zo meende de Nederlandse overheid dat het chauffeurs was toegestaan hun lange rust tijdens het weekend in de cabine door te brengen. In de ons omringende landen dacht men daar anders over; daar is het verboden.

Daardoor stonden in het weekend de Nederlandse parkeerplaatsen langs de grens vol met buitenlanders. Pas na een rechterlijke uitspraak is Nederland Ruimere regels Voor John daarop teruggekomen.”

Schreurs (51) uit Amersfoort Nomades voorkomen mogen de regels wel ruimer. “Ik (Bron: Sectormonitor 2018-Q2 van het Sectorinstituut De sociale partners in het beroepswil rusten als het mij uitkomt.

Transport en Logistiek) goederenvervoer willen voorkomen dat En ik kan veel langer doorrijden Oost-Europese chauffeurs lange tijd dan ik nu mag. Misschien komen als nomaden buiten hun land moeten er nog meer goedkope chaufleven om in West-Europa te kunnen feurs uit Oost-Europa als je de rondrijden. Iedereen moet in behoorlijke omstandigheden zijn lange regels verruimt. Maar daarvoor moet je bij de Nederlandse bedrijven wekelijkse rust kunnen nemen: 45 uur per week dus. En iedereen zijn; die huren ze in. Dergelijke bedrijven kiezen niet voor kwaliteit en moet regelmatig naar huis kunnen terugkeren. Frank: “Beperkingen service, maar voor goedkoop. Dat is oneerlijke concurrentie. Zij zijn van arbeids- en rijtijden zijn belangrijk voor de gezondheid van werkhet probleem.” nemers en de veiligheid in het verkeer. De normen mogen nu al incidenteel worden opgerekt. Bedrijven moeten inspelen op die beperOnrustig van rust John zit 32 jaar op de vrachtwagen. Hij rijdt kingen en mogelijkheden. Bijvoorbeeld door dubbelbemand te rijden veel op Zweden, met groenten, fruit, bloemen en planten. “Ik vind het en dan de kosten door te berekenen. Of door meer af te lossen.” raar dat ik na vierenhalf uur drie kwartier moet stoppen. Want wat moet ik in die tijd doen? Rusten? Ik word er eerder onrustig van. Laat mij maar rijden totdat ik zelf merk dat ik moet stoppen.” John vindt Containers Als er gerust moet worden, heb je recht op beeigenlijk voorgeschreven rusttijden onzin. hoorlijke faciliteiten. Nu die wekelijkse lange rust ‘van Europa’ dus niet meer in de cabine mag worden genoten, loop je het risico dat werkgevers hun Oost-Europese chauffeurs laten slapen in slechte accommodaties op bedrijfsterreinen. Frank: “Slaap jij beter in een container dan in je cabine? Chauffeurs vinden het ook niet fijn om “Er zijn veel verschillen in hoe mensen Ruimte en beperkingen hun auto noodgedwongen achter te laten en ergens anders te gaan in het beroepsgoederenvervoer hun werk moeten en kunnen doen. slapen. Dan kunnen ze hun vrachtwagen niet in de gaten houden.

Daarbij hebben ze aan de ene kant te maken met de regels zoals die in de Arbeidstijdenwet beschreven staan. Maar ze hebben ook te ma- Het probleem is vooral dat chauffeurs tot het verbod 45 uur konden bivakkeren op een plek zonder faciliteiten. Wat echt een verbetering ken met de rij- en rusttijden zoals die zijn voorgeschreven. Die regels zou zijn: veel meer bewaakte parkeerplaatsen met goede faciliteiten geven ruimte. Bedrijven lopen ook tegen beperkingen aan.” Frank voor eten, slapen en douchen. De toegang zou dan geregeld moeten Hendriks (63) uit Vleuten is directeur van Basis & Beleid. Samen met worden met bedrijfspassen, zodat de werknemer daar op kosten van NEA/Panteia onderzoekt zijn bedrijf de toekomst van het beroepsde werkgever kan verblijven. Dan ‘loont’ het voor de chauffeur niet goederenvervoer. Dat doen ze in opdracht van de werkgevers- en meer om buiten de beveiligde parkeerplaats te gaan staan.” werknemersorganisaties in transport en logistiek. Frank stelt vast: “Met de regels wordt niet overal in Europa op dezelfde manier omgeinspecteurs hebt, hoor je van allemaal een andere uitleg.

Maar ik vind de controle prima.

Al is het in Duitsland en Engeland vaak nog beter geregeld dan hier. Want daar hebben ze verschillende speciale diensten voor de controle.”

Wat vindt de sector?

Bijna 40 procent van de bedrijven in transport en logistiek kampt met een tekort aan werknemers. Dat is terug te zien in het aantal openstaande vacatures: er worden 9.500 chauffeurs gezocht en 10.000 transportplanners en logistiek medewerkers.

De komende jaren zal dat tekort aan personeel waarschijnlijk blijven bestaan, want de sector vergrijst.

Op dit moment is 20 procent van de werknemers ouder dan 55 jaar en 4 procent ouder dan 65.

N a a s t he t w erk Naam: Henk Bartels Leeftijd: 59 jaar Woonplaats: Heerhugowaard Werk: chauffeur bij Simon Loos Naast het werk: bouwen van en vliegen met modelvliegtuigen

Hoge vlucht

Vier maanden lang heeft Henk aan zijn laatste pronkstuk gewerkt: een model van een Spitfire gevechtsvliegtuig. Het is het achtste vliegtuig in Henks makelij, maar dit is wel de kroon op het werk. En zijn vliegtuigen vliegen ook echt. Elke zondagochtend komt Henk samen met zijn vrienden van modelvliegclub Beaufort 7 en sturen zij hun creaties de lucht in.

Ooit begon Henk met het bouwen van modelschepen. Dat werden dus vervolgens modelvliegtuigen en inmiddels bouwt hij die al twintig jaar. Voor Henk de perfecte ontspanning naast zijn drukke chauffeursbaan. In zijn hobbykamer sleutelt hij dagelijks aan zijn toestellen. Alles doet hij zelf, van de motoraandrijving tot het schilderwerk. Het blijft spannend wanneer een nieuw toestel zijn eerste vlucht maakt. Want het gaat lang niet altijd goed. Bij een flinke crash kun je weer opnieuw beginnen. De nieuwste Spitfire daarentegen vloog als een droom. Hij is zo gebouwd dat hij dezelfde manoeuvres kan uitvoeren als het echte gevechtsvliegtuig. Of Henk ooit modelvrachtwagens gaat maken? Die kans is klein. Na een drukke werkweek als chauffeur wil hij niks liever dan de lucht in.

Meer van Henk Bartels op tonmagazine.nl en facebook.com/magazineton

TON 80 10-18 • p 50

PUZ Z EL

1

2

3

4

5

12 15

16

22

23 29

34

39

54

35

27 32

36

37

41

42

45

43

46 49

51

52

55

56

61

57

62

66

77

59

70 75

79 83

60

64 69

74

78 82

58

68

73

53

63

67

72

11

21

48 50

10

20

31

40

9

26

30

47

86

19 25

44

65

8 14

18 24

33 38

7

13 17

28

6

71 76

80 84

81 85

87 2

Verticaal 1. meloenachtige vrucht; 2. krachteenheid (afk.); 3. mannetjesHorizontaal 1. vrucht in allerlei kleuren; 7. wortelgewas; 12. voertuig; 13. schaap; 4. land in AziĂŤ; 5. bloedarmoede; 6. term uit de aandelenhandel; kleurling; 14. op grote afstand; 15. lengtemaat (afk.); 17. insectenlarve; 1 55 34 58 39 13 87 7. plaats in Duitsland; 8. wild zwijn; 9. ogenblik; 10. de jongere (afk.); 19. adellijk; 21. lange reeks; 22. doorgang in een gebergte; 24. eenjarige kalebasachtige vrucht; 27. tennisterm; 28. toezichthouder op de telecom- 11. peulvrucht; 16. kartonnen omslag; 18. bisschoppelijke kerk; 20. municatie; 30. Russisch ruimtestation; 31. lidwoord; 32. bacardi met cola naaldboom; 21. Regionaal Opleidings Centrum (afk.); 23. draagbalk; 25.

Javaanse dolk; 26. groot binnenwater; 27. van geringe hoogte; 29. purper/ (afk.); 33. deel van etmaal; 35. vorderen; 37. nagerecht; 38. tennisterm; paarsachtige vrucht; 32. groentesoort; 34. spinnenwebdraad; 36. soep41. Sociaal Economisch Raad (afk.); 42. leus (slagzin); 44. insectenetend groente; 37. insect; 39. muze van het minnedicht; 40. inwendig orgaan; zoogdier; 46. Australisch struisvogel; 47. stel (koppel); 48. bladgroente; 42. diep verdriet; 43. tehuis voor zwerfdieren; 45. onderricht; 46. ivoor; 49. knaagdier; 50. kiezelzandsteen; 52. restje opgewarmd eten; 54.

51. schuw dier; 53. woonboot; 54. peulvrucht; 55. windrichting; 56. gelddeel van een ei; 56. mevrouw (Engelse afk.); 58. boerentrien; 61. Engels telwoord; 62. Nederlandse zanger; 64. treknet voor oesters; 65. aangeno- stuk; 57. koppel; 59. op het genoemde of bedoelde; 60. stengelgroente; men houding; 67. jongensnaam; 68. boomsoort; 70. vergrootglas; 72. loot 62. vormgeving (stijl); 63. middagdutje in Spanje; 66. gewicht; 67. poging tot kopen; 69. Zuid-Koreaans automerk; 71. ernstig; 73. vlak (egaal); 74. (stek); 73. bladgroente; 76. voor (in samenstelling); 77. regeringsstelsel huidverharding; 75. verbinding van twee stukken stof; 78. alleenstaande (afk.); 78. (Duitse) supermarktketen; 79. Zweeds automerk; 81. gewicht minderjarige asielzoeker (afk.); 80. halfvast kooksel (pap); 82. openbaar (afk.); 82. familielid; 83. ondervestje bij een kostuum; 84. ledemaat; 86. ministerie (afk.); 85. meervoud (afk.). rode vrucht (mv.); 87. bladgroente.

82

83

86

84

TON 80 10-18 • p 51

87

COL OFON

OPL OSSING 1

55

34

58

85

39

13

87

2

TON is het magazine voor mensen die werken in transport en logistiek. TON verschijnt zes keer per jaar. TON wordt gemaakt in opdracht van werkgeversorganisaties TLN, VVT en werknemersorganisaties FNV Transport &

Vul de oplossing in op tonmagazine.nl Doe dat vóór 21 november 2018. TON loot uit de goede inzendingen 5 gelukkigen, die een VVV Cadeaukaart van 25 euro winnen.

Oplossing puzzel in TON 78: foute oplossin De goede oplossing van de puzzel in TON was foute oplossing, maar door een fout werd dat ‘foute oplossin’. Dus fout was goed, in dit geval.

De 5 winnaars van een VVV Cadeaukaart zijn: Ale Jan van der Ploeg uit Ried, Paul Vogels uit Best, Gjalt Bergsma uit Elahuizen, Robert Vos uit Maarheeze en Corine Verduijn uit Eindhoven.

Logistiek, en CNV Vakmensen.

UITGEVER en REDACTIE Boss en Wijnhoven BV, Postbus 85293, 3508 AG Utrecht, 030 2303080, info@tonmagazine.nl REDACTIERAAD bestaat uit vertegenwoordigers van het Sectorinstituut Transport en Logistiek, Pensioenfonds Vervoer, VNB, VVT MET BIJDRAGEN VAN Melle Bos, Peter Boss, Ad van Dun, Harry Linker, Inca, Frank de Man, Erik Pathuis, Shamrock, Rik Tazelaar, Machiel van

Cadeaukaart

Met de VVV Cadeaukaart kies je zelf je favoriete cadeau. Je kunt de kaart inleveren in 24.000 winkels en via de webwinkel. En je betaalt er ook een deel van je dagje uit mee.

Tok, Geert Wijnhoven FOTOGRAFIE Marco Hofsté, Harry Linker, Hans van der Mast, Chris Pennarts ONTWERP en OPMAAK Rik Tazelaar/Studio Id DRUK Habo da Costa, Vianen WEBSITE tonmagazine.nl FACEBOOK facebook.com/magazineton ISSN 1871-1790 TON wordt gratis toegestuurd aan alle werknemers voor wie de Cao Beroepgoederenvervoer geldt én naar de leden van TLN en VVT. TON wordt verzonden door Pensioenfonds Vervoer. Omdat Pensioenfonds Vervoer het blad zelf verzendt, is de privacy van je gegevens gewaarborgd.

Je gegevens worden niet aan derden verstrekt.

Deelnemers in Pensioenfonds Vervoer worden niet als abonnee geregistreerd.

Meer informatie pfvervoer.nl/privacybeleid Adreswijzigingen hoef je niet aan TON door te geven. TON komt automatisch op je nieuwe adres. Soms gaat daar enige tijd overheen.

Heb je toch het idee dat er iets niet goed gegaan is? Stuur dan een mail naar info@tonmagazine.nl Oplage 145.000 exemplaren © TON Magazine 2018 Boss en Wijnhoven/ SOOB Niets uit deze uitgave mag worden overgenomen en/of gereproduceerd zonder schriftelijke toestemming van de uitgever en/ of zijn partners.

TON wordt mede mogelijk gemaakt door

Beste Ton, Ken jij iemand die het over een andere boeg wil gooien?

Peter

De komende jaren zijn er veel nieuwe vrachtwagenchauffeurs nodig. Dat kunnen mensen zijn die nu heel ander werk hebben.

Of mensen die het over een heel andere boeg willen gooien.

We hebben 1.500 m/v nodig. En snel! Ken jij hem of haar?

Dan kunnen ze vrachtwagenchauffeur worden. MĂŠt hoge

ikwordvrachtwagenchauffeur.nl

subsidie voor de opleiding. Op het platform ikwordvrachtwagenchauffeur.nl staan de verhalen van ruim 2.500 mensen, die de keuze om vrachtwagenchauffeur te worden al eerder hebben gemaakt. En natuurlijk ook informatie over het opleidingstraject, salaris en andere belangrijke zaken.