ne iade edilmesini, son olarak da Kandiye’de bulunan Müslüman esirlerin para alınmadan serbest bırakılmasını, Yeni kalenin de yıkılmasını” istedi. Bu tekliflere karşılık olarak Venedik elçisi Ballarino, Suda kalesinin yıkılması müstesnâ, diğer maddelerin kabûl olunabileceğini, fakat Suda kalesinin Venediklilerin iftiharı olduğun dan, bir taşına bin canlarının fedâ olduğunu söyleyerek, olumsuz cevap vermesi üzerine sadrazam Fazıl Ahmed Paşa: “ İnşallah Kandiye ile Suda’yı da alırız” karşılığını verip elçi Ballarino’nun mem leketine gitmesine izin vermişti/. OsmanlI ordusu, Venedik hükümetinin barış baklandaki düşün celerini elçilerinden öğrendikten sonra, hazırlıklarına hız /erdiği bir sırada, Venedik cumhuriyetinden bir mektup geldi. Mektupta: “ Yü ce devlet eşiği ile eskiye dayanan dostâne ve karşılıklı çıkar esasına dayalı dostluk ve muhabbetimizi yenilemek arzûsu, cumhurumuz da kararlaştırılmış bulunmaktadır. Her zaman biz bu arzumuzu iz hâr etmekteyiz. Bundan dolayı, kapıcılarımız olan Jean Ballarino, barış için elçi tayin edilip, cenabınıza bu arzumuzu söylemeden hâ li olmamışlardır. Şimdi de tarafımızdan dostluk isteği ile huzuru nuza varup, bu hususta bir eksiğimizin bulunmadığını bildirmek için, mümkün mertebe büyük ve önemli olan bu meseleye gerektiği ka dar sıkı sarılarak halletmek arzusu ile bu muhabbet-nâmemizi, şevketlû ve azametlû padişah hazretlerine bildirdikten sonra, zât-ı şerifinizden de devlet Aliyye’nin barışa rağbeti ve meyi edilmesi en büyük arzumuzdur. Bu görüşmeler esnâsında, karşılıklı çıkar ar zusunda olanların sözlerine ve saptırmalarına kulak tıkanmasını ricâ, durumun ıslâhına niyyet eder ve bu meseleye gayretle sarılırız” denilmekte idi. Sadrazam, bu gibi sözlerin gönül oyalama maksa dına dayalı olduğunu kabul ederek, Venedik elçisine bu sözler için yüz vermedi.
118