tığında 15.100 askeri vardı. Ancak yöredeki diğer Türklerle bir likte Selânik önlerinde, atlı ve yaya asker sayısı 30.000’e ulaşmıştı. Bir süre sonra, bir kısım birliklerini Ehat Sübaşı ile İzmir’e gön derince, yanında ancak 1000 asker kalmıştır. Kısacası Umur Paşa, öyle kalabalık değil, küçük fakat seç kin bir orduya sahipti. Deniz seferlerinde zaten götürebileceği as ker sayısı da, gemi sayısı Ue orantüı bulunuyordu. Silahlar
:
Umur Paşa döneminde, silahlar uzaktan muharebe için ok ve yay idi. Yakın savaşlar için süngü, kılıç, veyâ bıçak adı geçmek tedir. Korunmak amacıyla “ kalkan” giyime eklenirdi. Umur Paşa’nm yaya çenginde, bir elinde kılıç, ötekinde kalkan olduğu halde hamle ettiği belirtilmektedir. Kimi zaman vücuda zırh da giyilirdi. Zırhlann gökdemirden olduğu anlaşılıyor. Baştan aşağı zırhlı olunca “ bürüme” diye tanımlanmaktadır. Bu zırhlann kısımlan ellik, kol luk, butluk ve hatta yüzlük diye de anılmaktadır. Kale kuşatmalarında, “ bağacık” adı verilen bur usul vardır. Bu kağnı üzerine kurulan ev olup, aynen baga/kaplumbağaya ben zediğinden bu ad verilmiştir. Böylece korunmuş olarak sur dibine kadar gidilir, oradan kale civarlan delinmeye çalışılırdı. Bu arada surlara tırmanmak için merdiven yaygındır. Gemilerde, mancınık, türünden olan zemberek, çangra oku ve tü fek adı geçmektedir. Bunlarm hepsi de taş veyâ ok atardı. Büyük mancıklar kale muhasere aleti olup, sâbit olanlan çok büyük kit leleri etkili şekilde atabilirdi. Umurca oğlanları adı verüen denizcUerde ok, yay, bıçakdan gayri birer sopa daha bulunurdu. Bunlann ucunun demirliği olduğu, gemilerin yakın temasda onlann gövde lerine etkili olunmaya çahşıldığı tahmin edilebilir. Umur Paşa’mn askerleri, ok atımında gayet usta idiler. 61