30
Ο,τι θ ε λ ω ν α μ ο ι ρα στ ω
3 1 0 Π αν η γ ύ ρι 2
Πώς πέρασε έτσι; Κι όμως! Σαν όνειρο πέρασε το φετινό Πανηγύρι. Με τρέξιμο, άγχος, πολλή δουλειά, κούραση, φωνές, γέλια, και τελικά με την μεγαλύτερη ικανοποίηση: Το Πανηγύρι μας ήταν τέλειο… Παρασκευή πρωί…
Σάββατο πρωί…
Η Τατιάνα να τακτοποιεί τις στοίβες με τα ψιλά, οι Γενικοί Συντονιστές να κανονίζουν τις τελευταίες λεπτομέρειες, και όλοι οι υπόλοιποι να βάφουν. Κατεβαίνουμε και εμείς κάτω και αρχίζουμε να εξασκούμε τις καλλιτεχνικές μας δεξιότητες (άλλοι με επιτυχία, άλλοι όχι). Χτυπάει το κουδούνι για σχόλασμα και αρχίζει επίσημα πλέον το τρέξιμο. «Ο Τεχνικός τα καρεκλάκια», «ο Τεχνικός τα θρανία», «ο Τεχνικός να ανεβάσει στο θέατρο από το καμαράκι ό,τι χρειάζονται για την πρόβα», «ο Τεχνικός να στήσει τα Παιδικά Παιχνίδια», «Όχι παιδιά! Ο Τεχνικός στις εκθέσεις!». Τόσα πολλά πράγματα να γίνουν και τόσο λίγος χρόνος! Έχουμε γίνει όλοι πατίνια, σπαζοκεφαλιάζουμε για το πώς πρέπει να ιεραρχηθούν όσα πρέπει να γίνουν, πώς θα τελειώσουμε τη διακόσμηση μέχρι το βράδυ και, αν τελειώσουμε αργά, πώς θα στεγνώσουν τα έργα, πού είναι οι ταινίες διπλής όψης, γιατί δεν βάφουν περισσότερα άτομα, γιατί φυσάει και σκίζονται τα έργα, τι θα γίνει με τη δεύτερη εξέδρα για την τελετή λήξης. Τρέχουμε με τους ασύρματους στο χέρι, διαφωνούμε, τσακωνόμαστε, ψάχνουμε κλειδιά, ψάχνουμε πινέλα, ψάχνουμε καραόκε, ψάχνουμε λύση για τις εκδηλώσεις σε περίπτωση που βρέξει. Και κάπως έτσι πλησιάζει η επίσημη έναρξη του Πανηγυριού με τη Μπουάτ. Κάτι που βέβαια δεν μπορώ να αναλύσω περισσότερο, καθώς ήμουν στο θέατρο για πρόβα generale. Με το που τελειώνουμε την πρόβα, αλλάζουμε στο πι και φι ρούχα, παίρνουμε ασύρματους και κατεβαίνουμε με τον Καλαμαρά κάτω, όπου επικρατεί ένα μικρό χάος. Η Ναταλία και ο Έντο περιφρουρούν τη Μπουάτ, η Μυρσίνη και η Δωροθέα τραγουδάνε στη Μπουάτ, ο Χρήστος και ο Δημήτρης θαυμάζουν το αποτέλεσμα της Κρεπερί τους, η Κατερίνα και η Μαρίσσα βάζουν τις τελευταίες λεπτομέρειες στο Βιβλιοπωλείο, το ίδιο και η Αλεξία με τη Δανάη στα Παιδικά Παιχνίδια, και οι υπόλοιποι αγχωνόμαστε για τα έργα που δεν έχουν κρεμαστεί ακόμα. Καθώς, σιγά σιγά, η κούραση αυξάνεται, φτάνει στο τέλος της η Παρασκευή και ανανεώνουμε το ραντεβού μας για το πρωί του Σαββάτου.
Κινήσεις αργές, επειδή έχουμε «πιαστεί» από την Παρασκευή. Αφήνουμε τα πράγματά μας στο Αρχηγείο και βγαίνουμε στο υπόστεγο… Αγουροξυπνημένοι ακόμα, ζητάμε θαλπωρή στην Εβίτα (οι λάτρεις του αλμυρού) και στην Αλίνα (οι λάτρεις του καφέ και των μάφιν), στην Καντίνα και στο Καφενείο αντίστοιχα, που πάντα μας υποδέχονταν με ανοιχτές αγκάλες και προθυμία να μας ξεκουράσουν και να μας γεμίσουν ενέργεια. Μετά από τις τελευταίες λεπτομέρειες, βγαίνουμε όλοι έξω για να συμμετάσχουμε στον Αγώνα Διελκυστίνδας ΟΕΠ-ΚΚΣ (στον οποίο φυσικά το ΚΚΣ έχασε. Πάντα, όμως, με το κεφάλι ψηλά). Οι πόρτες άνοιξαν και ξαναμπήκαμε όλοι στο Σχολείο! Στην αρχή, βέβαια, ήταν λίγο περίεργο, γιατί βλέπαμε τα ίδια άτομα… Μωβ μπλούζες, μπλε μπλούζες, ροζ μπλούζες, πορτοκαλί μπλούζες, πράσινες μπλούζες, κόκκινες μπλούζες, μαύρες μπλούζες, γκρι μπλούζες… Εμείς και εμείς δηλαδή. Όμως, σιγά σιγά, άρχισε να έρχεται ολοένα και περισσότερος κόσμος. Οι αθλητές μας ετοιμάζονται για τον αγώνα ποδοσφαίρου με τους καθηγητές με την καθιερωμένη ξεκαρδιστική αναμετάδοση (που ακουγόταν και στο υπόστεγο), κατά τη διάρκεια της οποίας μπορεί να κάηκε ένα ηχείο (δεν κατάλαβα ποτέ τι ακριβώς έγινε), όμως γρήγορα ο Τεχνικός τακτοποίησε και αυτό. Σειρά είχε το debate του Δημοτικού και έπειτα η Ανεξάρτητη Συναυλία, η οποία -σύμφωνα με την παράδοση- άργησε να αρχίσει! Η περιφρούρηση αντιμετώπιζε με επιτυχία τα περιστατικά εισόδου άνευ εισιτηρίου, ενώ παράλληλα άρχιζε η πώληση των εισιτηρίων της πολύ ενδιαφέρουσας παράστασης του Θεατρικού Ομίλου. Σειρά είχαν τα μουσικά ταλέντα του Σχολείου στην παράσταση του Ομίλου Μουσικής Λυκείου, ενώ την ίδια ώρα ετοιμαζόταν όλος ο χώρος του Σχολείου για εκκένωση. Όλοι επικεντρωθήκαμε στον πρωτότυπο χορό που διοργάνωσε ο Τομέας Πρωτοβουλιακών Ομάδων, ο οποίος είχε μεγάλη επιτυχία! Παρά την κούρασή μας χορέψαμε όλοι και διασκεδάσαμε, καθώς οδεύαμε προς την τελευταία μέρα του Πανηγυριού.