De rest van het weekend werd ik steeds verder van mijn sokkel geschoven. Ik werd zo diep geraakt door een onbekende liefde, dat ik alleen maar kon huilen. Waar kwam die liefde vandaan? Ik werd geraakt in een diepte waar ik het bestaan niet van wist. Ik voelde me gekend zoals ik nog nooit gekend was. Ik voelde me omarmd en bemind in mijn gehele wezen, al mijn duistere hoekjes inbegrepen. Op een gegeven moment viel ik op mijn bed neer omdat ik gewoon niet meer op mijn benen kon staan, zo overweldigend was het gevoel van gelukzaligheid. Het zó intens, dat het een totaal nieuwe ervaring voor me was en ik wist niet wat me overkwam. Het was mijn eerste onmiskenbare ervaring van de aanwezigheid van God. Ik was verliefd. Vanaf dat moment ging ik elke maand een weekend naar het klooster en bovendien ook al mijn vakantiedagen. Ik leefde voortdurend alleen maar toe naar mijn dagen daar. De aanwezigheid die ik die eerste keer zo sterk gevoeld had, wachtte me elke keer op en stelde me nooit teleur. Telkens was het een worsteling om terug te keren in de drukte van de stad. Ik voelde me ontheemd als ik niet in het klooster was. Voor het eerst verbleekte mijn verlangen om de hele wereld af te reizen in het licht van mijn verliefdheid. Niets leek meer belangrijk vergeleken met dit ene. Nog steeds was Christus op de achtergrond. Wat ik ervoer was Gods liefde en had voor mijn gevoel niet veel te maken met Jezus. Pas het volgende voorjaar kwam ook Jezus tevoorschijn in mijn verhaal. Het was anderhalf jaar nadat ik gezegd had: ‘Oké dan, ik ben bereid om mijn vooroordelen ten opzichte van het christendom te laten varen, en ik ben bereid te zien wat het voor me kan betekenen.’ God heeft de tijd. In het voorjaar van 1994 vierde ik de Goede Week mee in het klooster. Ik gaf me over aan de liturgie en had als gast verder niets om handen. Ik had alle tijd om te mediteren op dat wat er in deze dagen herdacht werd. In de tijd tussen Palmzondag en Pasen ging ik mee in het lijden van Jezus en ging ik met hem mee naar mijn eigen duisternis en pijn. Ik werd als het ware aan de hand genomen om van de duisternis naar het Licht toe te gaan. Ik ervoer dat God sterker is dan de dood, dat het Licht het duister overwint, dat het lijden niet het laatste woord heeft. Pasen is sindsdien voor mij het grootste feest dat er is. In de vieringen van de Goede Week en Pasen zat alles wat me aantrok in het christendom, en zag ik in volle omvang waarom deze weg mijn weg was. Het diepste mysterie van het menselijk leven wordt in deze tijd gevierd. Jezus wijst 5
binnenwerk.indd 5
13-01-2011 10:39:35