Aix en Provence
De Camargue is geen streek voor tere zielen. De stieren strijden mee, de flamingo's kon je eten. Aan de rand van de Provence vind je authentiek Frankrijk. Tekst en foto’s Paul Robert
‘G
evaarlijk?” Trainer Géraldo Rado trekt de linkermouw van zijn shirt omhoog en laat een indrukwekkende serie littekens op zijn onderarm zien. Achter hem in de arena, maakt een jongen van een jaar of 14 een snoekduik over de houten muur, achtervolgd door een woest snuivende, jonge stier die zijn frustratie koelt op het muurtje. Dit is nog maar de training van de Course Camarguaise, de spectaculaire lokale sport voor stoere jongens. We zijn in een buitenwijk van Arles, de belangrijkste plaats in de monding van de Rhône, aan de rand van het moerassige natuurgebied Camargue. Wereldwijd is Arles vooral bekend omdat het anderhalf jaar lang de woonplaats was van Vincent van Gogh, toen nog een straatarme, onbekende schilder. Van Gogh schilderde er een aantal doeken die later wereldberoemd zouden worden, zoals een gezicht op de bin-
nenplaats van het ziekenhuis waar hij werd behandeld nadat hij in zijn oor gesneden had; en zijn doek van een druk terras op een mooie zomeravond. Liefhebbers van Van Gogh bezoeken Arles nu massaal om de plekken waar hij werkte te bekijken. Langs al die plekken voert nu een wandeltocht. De herinnering aan Van Gogh is hier en daar wat al te tastbaar gemaakt. Het door hem geschilderde café bij avond is nu knalgeel geschilderd, omdat Vincent het gaslicht op het terras knalgeel afbeeldde. Maar gelukkig heeft Arles cultureel en historisch veel meer te bieden. De fundamenten van de stad gaan meer dan twee en een half millennium terug, toen Griekse kolonisten zich op deze strategische plek vestigden. Later namen Romeinen de macht over en bouwden er een imposant theater, een arena, villa’s en badhuizen. En dat alles in een klein gebied aan de rivier dat nu nog steeds het hart van de wat uitgedijde stad vormt. Het maakt
De dieren van de 8