On the commons - Σχετικά με το νόημα των κοινών

διαφορετικό commoning ενάντια στον καπιταλισμό. Υπάρχουν πάντα και τα δύο: οι περιφράξεις αλλά επίσης το άνοιγμα νέων δυνατοτήτων αντίστασης. Η ιδέα αυτή συνδέεται με αυτές που εκφράζονται στο αντι-καπιταλιστικό κίνημα και ισχυρίζεται ότι υπάρχει πάντα η δυνατότητα να βρεθούν εντός του συστήματος εκείνα τα μέσα με τα οποία μπορεί αυτό να αμφισβητηθεί. Η αντίσταση δεν είναι μια απόλυτη εξωτερικότητα ή μια ουτοπία που αναφέρεται σε μια ιδανική κοινωνία. Η αντίσταση χρειάζεται την επίγνωση των ευκαιριών που εμφανίζονται μέσα στο καπιταλιστικό σύστημα και την επινοητικότητα που θα χρησιμοποιήσει αυτές οι ευκαιρίες εναντίον του.

Massimo De Angelis: Ωστόσο, πρέπει επίσης να επισημάνουμε ότι δράττοντας τις εσωτερικές ευκαιρίες που δημιουργεί ο καπιταλισμός μπορεί επίσης να γίνουμε το αντικείμενο μιας διαδικασίας ενσωμάτωσης (co-optation). Πάρτε για παράδειγμα την καπιταλιστική χρήση των κοινών σε σχέση με τους εποχιακούς εργάτες. Εδώ τα κοινά μπορούν να χρησιμοποιηθούν για να υπονομεύσουν τους μισθούς ή, εξαρτώμενα από συγκεκριμένες περιστάσεις, μπορούν να αποτελέσουν την βάση για μεγαλύτερη αντίσταση και μεγαλύτερη δύναμη της εργατικής τάξης. Η πρώτη περίπτωση μπορεί να ειδωθεί, για παράδειγμα, στους θύλακες στη Νότια Αφρική κατά τη διάρκεια του καθεστώτος του Απαρτχάιντ, όπου δίνονταν χαμηλότατου επιπέδου μισθοί επειδή οι εποχιακοί εργάτες επέστρεφαν στα σπίτια τους και μέρος της αναπαραγωγής τους γινότανε εντός των θυλάκων, έξω από τα κυκλώματα του κεφαλαίου. Η δεύτερη περίπτωση είναι όταν μετανάστες εποχιακοί εργάτες μπορούν να κρατήσουν μια απεργία ακριβώς επειδή λόγω της πρόσβασής τους σε κοινούς πόρους, τα μέσα βιοπορισμού τους δεν είναι εντελώς εξαρτημένα από το μισθό, κάτι το οποίο συνέβαινε για παράδειγμα στην βόρεια Ιταλία μερικές δεκαετίες πριν. Έτσι, η σχέση μεταξύ καπιταλισμού και κοινών είναι πάντα ένα ζήτημα σχέσεων εξουσίας σε ένα συγκεκριμένο ιστορικό πλαίσιο.

O Ρόλος και οι Αντιδράσεις του Κράτους An Architektur: Πώς θα αξιολογούσατε τη σημασία των κοινών σήμερα; Θα λέγατε ότι η τρέχουσα χρηματοπιστωτική και οικονομική κρίση και η συνακόλουθη απονομιμοποίηση του νεοφιλελεύθερου μοντέλου προβάλλουν, τουλάχιστον σε ένα βαθμό, τη συζήτηση και τις πρακτικές των κοινών; Και ποιές είναι οι αντίστοιχες αντιδράσεις των αρχών και του καπιταλισμού; Massimo De Angelis: Σε κάθε στιγμή της κρίσης βλέπουμε μια ανάδυση των κοινών όταν τίθενται ερωτήματα για τον έναν ή τον άλλο τρόπο ζωής. Κατά τη διάρκεια της κρίσης της δεκαετίας του 1980 στη Μεγάλη Βρετανία, υπήρχε μια ανάδυση καταλήψεων, εναλλακτικών αγορών ή των αποκαλούμενων Τοπικών Ανταλλακτικών Εμπορικών Συστημάτων, πράγματα τα οποία εμφανίσθηκαν και στην κρίση στην Αργεντινή το 2001. Όσον αφορά την μορφή με την οποία αντιδρά ο καπιταλισμός και αναπαράγεται σε σχέση με την εμφάνιση του commoning, τρεις κύριες διαδικασίες μπορούν να παρατηρηθούν. Πρώτον, ποινικοποίηση των εναλλακτικών σε κάθε διαδικασία περίφραξης, και σήμερα και ιστορικά. Δεύτερον, παρατηρείται ένας πειρασμός των υποκείμενων που μπλοκάρονται από την αγορά για να επιστρέψουν στην αγορά. Και τρίτον, μια συγκεκριμένη λειτουργία διακυβέρνησης, η οποία εξασφαλίζει την υποταγή των ατόμων, των ομάδων και των αξιών τους, των αναγκών και των προσδοκιών κάτω από το πλαίσιο των διαδικασιών της αγοράς.

An Architektur: Αλλά τότε πώς μπορούμε να συσχετίσουμε τα κοινά και το commoning με την κρατική εξουσία; Αποτελούν τα κοινά ένα μέσο για την αντιμετώπιση ή την καταπολέμηση του κράτους ή νομίζετε ότι τα κοινά χρειάζονται το κράτος ως εγγυητή της κοινωνικής δομής; Θα μπορούσε, τουλάχιστον στη θεωρία, το κράτος να διαλυθεί μέσω του commoning; Να γίνει αχρείαστο; Θα μπορούσε έτσι να εξαφανιστεί; Σταύρο, θα μπορούσες να αναφερθείς λεπτομερώς σε αυτό;