Travers Corporate brochure

Page 1

Mijn

verhaal, mijn toekomst

Elk mens heeft zijn eigen verhaal ...

Traverse !

Thuis in opvang & begeleiding


Info Bezoekadres Reitse Hoevenstraat 2 5042 EH Tilburg 013 - 205 51 00 www.smo-traverse.nl info@smo-traverse.nl

smo.traverse

SMO Traverse


Mijn

verhaal, mijn toekomst

Elk mens heeft zijn eigen verhaal ... Elk mens heeft zijn eigen verhaal. Soms krijgt dat verhaal een ongewenste wending. Het gevolg is een neerwaartse spiraal die alleen maar versterkt wordt op het moment dat iemand op straat belandt. Door opvang en begeleiding doorbreekt Traverse die spiraal. Daarmee verandert het verhaal.

Traverse !

Thuis in opvang & begeleiding


Inhoud Waar staat Traverse voor

3

Het verhaal van DaniĂŤl

6

Het verhaal van Jacob

10

Opvang & Begeleiding van Traverse

12

Het verhaal van Paolo

14

Het verhaal van Nancy

16

Onze vijf aandachtsgebieden

18

Het verhaal van Jan en Jacklyn

20

Het verhaal van Nina

24

Betrokken medewerkers bij Traverse

26

Het verhaal van Sana’a

30

Traverse verweven in de wijk

34


Mijn

verhaal, mijn toekomst

Waar staat Traverse voor? Missie

Het is onze missie om een stabiele basis te creëren voor mensen die geen eigen woning hebben of dakloos dreigen te worden. Traverse is er voor mannen, vrouwen, ouderen, jongeren en kinderen. Door mensen te helpen het beste uit zichzelf te halen, stellen we ze in staat om de regie te nemen en een nieuwe, positieve wending aan hun eigen verhaal te geven.

Visie

Samen met cliënten verandert Traverse verhalen. Dit doen we door cliënten deel uit te laten maken van een gemeenschap en te zorgen voor een warme, veilige en stabiele omgeving. Daarmee helpen we ze om tot rust te komen en te resetten. Om vervolgens samen doelgericht en vastberaden te werken aan een nieuwe, stabiele basis. Hiervoor bieden wij verschillende vormen van huisvesting in combinatie met uiteenlopende varianten van begeleiding en verzorging.

Bij alles wat we doen, staat de cliënt centraal. Wij gaan uit van wat zij zelf kunnen en willen. De cliënt is verantwoordelijk voor zijn eigen verhaal. En wij verwachten dat onze cliënten die rol pakken en daar geleidelijk steeds meer invulling aan geven. Wij geven ze dat vertrouwen. Zo dragen we bij aan het opbouwen van eigenwaarde en werken we toe naar grip, zelfregie en zelfstandigheid. Wij bouwen op jarenlange expertise en diepgaande ervaring op het complexe snijvlak van opvang, zorg en ondersteuning. Waar nodig denken we buiten de gebaande paden en geven we ruimte aan innovatie. Door cliënten te veranderen van toeschouwer in regisseur helpen we ze om het beste uit zichzelf te halen. Zo veranderen we het verhaal en creëren we met elkaar een nieuwe, hoopvolle toekomst.

Samen werken we… aan een nieuwe hoopvolle toekomst

3


... Het kan iedereen Daniël

Jacob

32 jaar

70 jaar

‘De ervarings-

‘Ik voel me

deskundigen van

door mijn

Traverse hebben

begeleiders en

mij verder geholpen.

coaches gehoord.

Dit stokje wil ik

Ze nemen me

doorgeven.’

Nancy

serieus.’

Jan & Jacklyn

46 jaar

61 & 27 jaar ‘Bij Traverse

Jan: ‘Ik wil nooit

mag je een terugval

meer zo diep gaan.’

hebben en sta je

Jacklyn: ‘Ik wil nooit

niet meteen op

meer zo hoog gaan.’

straat. Ik mag écht leren en

Cliënt en Coach bij

krijg daar alle ruimte voor.’

Traverse.

4

Twee mensen die in elkaar geloven.


overkomen Paolo

Nina

36 jaar

47 jaar

‘Mooi dat ik in

‘Opgeven is

de cliëntenraad

geen optie’,

in de praktijk

Nina raakte

kan brengen wat

dakloos met haar

ik bij Traverse

drie kinderen.

geleerd heb, namelijk voor mezelf opkomen.’

Sana’a 32 jaar

‘Zonder Traverse weet ik niet waar ik met mijn kinderen terecht zou zijn gekomen. Ik moest van ver komen.’

5


HET VERHAAL VAN

Daniël

6


Dit stokje wil ik doorgeven ‘Waar ik vandaan kom? Da’s een goeie vraag’, zegt Daniël Fennema (39) als hij aan tafel aanschuift. ‘Van een plek waar eigenlijk niemand wil zijn. Gevoelloos, emotieloos, tijdloos.’ Daniël legt uit waarom het in zijn leven mis ging. ‘Door vele verhuizingen als kind, moest ik me altijd opnieuw aanpassen aan een nieuwe omgeving. Daardoor voelde ik me vaak een buitenstaander. Toen ik acht was, gingen mijn ouders scheiden en ben ik bij mijn vader gaan wonen. Dat had ik beter niet kunnen doen.’ Van zijn achtste tot zijn tiende werd hij door zijn vader seksueel misbruikt. Na dit besef, enkele jaren later, verhuisde Daniël definitief naar zijn moeder. Het gebrek aan zelfvertrouwen en onzekerheid speelde hem parten. Op school lukt het hem niet om zich aan te passen. Hij kwam in aanraking met drugs en werd meerdere keren van school gestuurd. Tijdens een werk-met-opleidingstraject verdiende hij voor het eerst in zijn leven zijn eigen geld. ‘Dat ging direct op aan housefeesten en drugs’, vertelt Daniël. ‘Ik gebruikte drugs om maar niet bij mijn gevoel te hoeven komen. Want daar zaten mijn trauma’s.’ Door de drugs kreeg hij meer zelfvertrouwen, durfde hij makkelijker contact te maken en was elke dag een feest. Dit ging tien jaar lang zo door.

H

ulp Totdat hij door onenigheid met de verhuurder van zijn woning op straat kwam te staan. Na verschillende tijdelijke logeeradressen bij vrienden en familie kwam hij bij Traverse terecht. ‘Maar ik was nog niet echt toe aan hulp en wilde mijn oude leventje nog niet opgeven’. Daniël bleef drugs gebruiken en woonde dan eens hier, dan eens daar. Totdat hij opnieuw op straat belandde en voor de tweede keer bij Traverse aanklopte. Dit keer kwam de hulp wel bij Daniël binnen. Hij leerde coaches kennen met wie hij een vertrouwensband opbouwde en ontmoette medewerkers die zelf ook verslaafd waren geweest. ‘Door hen voelde ik me begrepen. Ik raakte enorm gemotiveerd om met mijn oude leven te stoppen.’

7


Intussen is Daniël zo’n twee jaar clean en heeft hij een enorme ontwikkeling achter de rug. Zo zet hij zich in als vrijwilliger in bij Novadic-Kentron en geeft hij bij Traverse de cursus ‘Herstellen doe je zelf’. Hij helpt elke week mee in de keuken van Eetcafé de Bron en gaat naar de bijeenkomsten van de NA oftewel Narcotic Anonymus. ‘Stoppen met het middel is het probleem niet’, ontdekt Daniël. ‘Maar hoe je je dag voortaan gaat indelen en met jezelf gaat leven wél. Dat ben ik nu aan het leren.’

S

orry Daniël heeft zichzelf de afgelopen jaren beter leren kennen. In nieuwe contacten voelt hij zich nog wat onzeker en vraagt hij zich af of hij wel goed genoeg is. ‘Ik voel me soms een puber in een volwassen mensenlichaam’, lacht hij. ‘Tijdens een nieuw contact probeer ik open te zijn over mijn verleden, want als ze dat niet kunnen accepteren, heeft het verder weinig zin.’ Nu, twee jaar verder, blikt hij terug op de momenten waarover hij spijt voelt. ‘Door het vele drugsgebruik ga je liegen, manipuleren, word je vals en egoïstisch. Ik heb tegen sommige mensen al sorry gezegd, maar nog niet tegen iedereen. Dit leer je ook op de NA meetings, jezelf vergeven. Mijn vader is acht jaar geleden overleden. Met hem had ik allang geen contact meer. Met mijn moeder ben ik vorige zomer nog op vakantie geweest. Een mooie ervaring na alles wat gebeurd is. Zij met de caravan, ik met de tent.’ Er ligt nog een klein stukje te vergeven, wat hem betreft. Namelijk het feit dat hij niet eerder hulp heeft gezocht. Daniël: ‘Als ik eerder hulp had gezocht, was ik nu veel verder geweest. Maar dit is een zinloze gedachte. Het is gegaan zoals het is gegaan.’

8

U

itdaging Aan uitdagingen geen gebrek. Onlangs stond hij met Adelheid Roosen op de planken en reisde hij met theatergezelschap Theater Utrecht door het hele land. Met de vraag of Traverse medewerkers had, die als gastspeler in de voorstelling ‘Thuislozen’ wilden fungeren, werd direct aan ervaringsdeskundigen gedacht. Daniël reageerde enthousiast. Plankenkoorts heeft hij geen moment gehad. ‘Waarom zou ik? Het is mijn eigen verhaal dat ik vertel. Ik ben gewoon mezelf.’ De voorstelling gaat over mensen die door uiteenlopende omstandigheden aan lager wal zijn geraakt. Bijvoorbeeld door verlies van werk, scheiding of drugsgebruik. Niet iedereen kan het overkomen, vindt Daniël. ‘De meeste mensen die op straat belanden, zijn vaak door negatieve ervaringen in het verleden kwetsbaarder voor misstappen. Zij missen een stabiele achtergrond en een sociaal netwerk.’ Ambities ten over voor Daniël, zoals het volgen van de tweejarige opleiding tot ervaringsdeskundige binnen de verslavingszorg. ‘De ervaringsdeskundigen van Traverse hebben mij verder geholpen’, zegt Daniël. ‘Dit stokje wil ik doorgeven.’


‘Met jezelf leren leven dat ben ik nu aan het leren’

9


HET VERHAAL VAN

Jacob

10


Ik voel me gehoord Trots laat hij zijn kamer zien. Met een keukentje, douche en toilet. Dit alles op een oppervlakte van zo’n 12 m2. ‘Het is niet groot, maar wel voor mij’, zegt Jacob Latumahina (70) trots. ‘Hier vind ik de rust om tot mezelf te komen.’ Hij vertelt over de begeleiding van Traverse en hoe het trajectplan dat zijn begeleiders voor hem opgesteld hebben, steeds meer vorm krijgt. Jacob Latumahina (70) uit Tilburg is kind van Molukse ouders. Hij groeide op in het voormalige concentratiekamp Lunetten in Vught. ‘Mijn vader was een ex-KNIL militair’, vertelt hij. ‘Een strenge man die geen kritiek duldde. De Molukse opvoeding waarbij je altijd moet buigen voor je ouders, belemmerde me in mijn verdere ontwikkeling. Ik worstelde me door mijn adolescentie heen’. Hij ging trouwen en kreeg drie kinderen. Nooit zat hij zonder werk. Zijn laatste baan betrof een functie als patiënten-begeleider in het toenmalige Elisabeth Ziekenhuis. ‘Na een scheiding en eenmaal in de VUT beland, raakte ik het spoor kwijt’, licht hij toe. ‘Financiële problemen en een huurschuld leidden tot mijn uithuiszetting.’ Wat volgde was een zwervend bestaan. Jacob was ondervoed en liep rond met zelfmoordgedachten. Al snel werd door zijn omgeving hulp ingeschakeld. Na kortstondig contact met het GGz en RIBW Brabant, ving Traverse hem op. Drie maanden eerste opvang aan de Gasthuisring werden opgevolgd door een verhuizing naar nieuwbouwcomplex Gebouw Eén van Traverse. Sinds een half jaar bewoont Jacob op die locatie een eigen stek. Daar ervaart hij de ruimte om aan te sterken en aan zijn doelen te werken.

Z

elfstandig Jacob wordt begeleid door een Persoonlijk Coach en een Trajectregisseur. Met z’n drieën werd een trajectplan opgesteld en in deze opstelling zijn de lijntjes close en kort. Vooral met zijn Persoonlijk Coach heeft Jacob veel contact. ‘We hebben wekelijkse gesprekken’, zegt Jacob. ‘Ze staat dicht bij me, volgt mijn stappen. Dankzij een effectieve trauma-therapie heb ik ook geen last meer van negatieve gedachten.’ Jacob is erg gemotiveerd en zijn trajectplan staat als een huis. Intussen worden zijn financiën ook door Traverse beheerd en onderhoudt de organisatie alle contacten met betrokken instanties. Nauwe samenwerking met diverse disciplines bieden Jacob efficiënt maatwerk op zijn weg naar zelfstandigheid. Wanneer Jacob meer financiële ruimte heeft en er mentaal klaar voor is, is het vinden van eigen woonruimte voor hem de volgende stap. ‘Ik werk als beveiliger en start binnenkort met een cursus budgetteren’, zegt hij enthousiast. ‘Mijn doel is om weer zelfstandig te zijn en op mezelf te wonen. Daar werk ik dagelijks hard aan. Ik ben gedurende mijn verblijf bij Traverse opener geworden dan ik voorheen was. Ik voel me door mijn begeleiders en coaches gehoord. Ze nemen me serieus.’

11


Opvang & Begeleiding

Persoonlijk Coach

trajectregisseur cliënt

DE BEGELEIDING VAN TRAVERSE IS EROP GERICHT OM EEN POSITIEVE WENDING TE GEVEN AAN IEDERS VERHAAL. MAAR HET BEGRIP BEGELEIDING IS BREED. EN DE VERSCHILLENDE SOORTEN OPVANG OOK. DAAROM BIEDEN WE MAATWERK EN STEMMEN WE ONZE BEGELEIDING ALTIJD AF OP INDIVIDUELE

12

WENSEN EN BEHOEFTEN VAN DE CLIËNT.


ALTIJD EEN LUISTEREND OOR

Wij gaan bij het eerste contact eerst met de persoon in gesprek om te luisteren naar zijn verhaal. Tijdens dat gesprek krijgt de hulpvrager alle informatie over Traverse en de opvang en begeleiding die we bieden. Degene die al ondersteuning krijgt van andere hulporganisaties, is ook welkom. Wij bundelen graag onze krachten om de cliënt de juiste hulp te kunnen geven.

MAATWERK BEGELEIDING

Wie zich aanmeldt voor een traject bij Traverse, wordt uitgenodigd voor een intakegesprek. Aan het begin van het traject krijgt de hulpvrager een Trajectregisseur en Persoonlijk Coach toegewezen. Zij zijn de eerste aanspreekpunten. De Persoonlijk Coach biedt begeleiding op persoonlijk en inhoudelijk vlak; de Trajectregisseur is degene die ervoor zorgt dat zakelijk alles goed verloopt zoals het aanvragen van de juiste indicatie voor de cliënt. In overleg met de hulpvrager wordt een trajectplan opgesteld. In dit plan zijn niet alleen client’s doelen beschreven, maar ook de begeleiding die Traverse zal bieden om de doelen te kunnen behalen.

ALLE KENNIS ONDER EEN DAK

In sommige gevallen schakelen de Trajectregisseur en Persoonlijk Coach extra ondersteuning in. Het komt namelijk voor dat mensen die dak- of thuisloos zijn geraakt, kampen met hulpvragen op meerdere levensgebieden. In de meeste gevallen hebben zij, naast een huisvestingsvraag, ook vragen op het gebied van financiën, gezondheid, werk en sociale contacten. Samen met ervaringsdeskundigheid, hebben we al deze expertises in huis.

TIJDELIJKE OPVANG

Samen met de cliënt proberen we natuurlijk te voorkomen dat iemand dakloos raakt als hij dat nog niet is. Wie echt geen mogelijkheden meer ziet om elders te overnachten, kan gebruik maken van de diverse vormen van opvang bij Traverse. Dit is afhankelijk van de mate van zorg en begeleiding én van de hulpvraag van de cliënten. Zodra een passende opvangplek beschikbaar komt, kan het traject echt beginnen en wordt er stapsgewijs gewerkt aan het herstel. Indien er op dat moment geen opvangmogelijkheid is, wordt gevraagd om tijdelijk onderkomen te zoeken bij vrienden of familie. Mocht dit niet mogelijk zijn, dan bieden we nachtopvang: een veilige plek om ’s nachts te slapen. In de winter biedt Traverse bij kou onderdak en beschutting aan iedereen.

NIEUWE KANSEN

Elk half jaar houden we een evaluatie voor onze cliënten en monitoren we de persoonlijke doelen die samen met de begeleiders zijn vastgelegd. Een traject eindigt altijd met een eindevaluatie. De resultaten zijn verschillend. Sommige cliënten zijn er klaar voor om zelfstandig te gaan wonen. Andere hebben in het begin nog extra begeleiding nodig van Traverse of een andere hulporganisatie. Hoe dan ook, voor de cliënt wacht er een nieuw hoofdstuk in zijn leven met nieuwe kansen.

13


Mijn stem M telt Voorheen klapte hij tussen andere mensen dicht. Dat veranderde toen hij lid werd van de Cliëntenraad. ‘Mijn stem telt’, zegt Paolo Vromans (36) die lid werd van de Cliëntenraad van Traverse. ‘Ik word gehoord, gezien en gewaardeerd.’ Hij mag dan nog wel begeleiding hebben, maar verder runt hij zijn eigen leven. Zo werkt hij fulltime bij een cafetaria en lukt het hem ook nog om tijd vrij te maken voor zijn grote passie: fantasy style. Drie jaar geleden kwamen zijn ouders erachter dat Paolo drugs gebruikte. Daarop werd hij door hen direct het huis uitgezet. ‘Traverse heeft me meteen opgevangen’, zegt hij. ‘Ik heb eerst op de Reit gewoond en daarna in Gebouw Eén van Traverse. Sinds een jaar heb ik mijn eigen contingent huisje in ’t Goirke.’ De verhuizing viel hem in het begin zwaar. Op het terrein van Traverse had hij altijd mensen om zich heen. ‘Ineens was ik in mijn uppie. Ik kwam de tijd door met Netflix.’

M

ensen Om meer uit zijn schulp te komen, sloot Paolo zich aan bij de Cliëntenraad van Traverse. Daar ontpopte hij zich tot iemand met goede ideeën die zich volop inzet. ‘Ik sta dicht bij de mensen waarover het gaat’, vertelt Paolo. ‘Dat scheelt. Ik praat zowel met het bestuur als met mede-cliënten en merk dat we allemaal mensen zijn. Meedoen en in contact treden met anderen geeft me zelfvertrouwen. Mijn stem telt, waardoor ik meer van mezelf laat horen.’ Zijn inzet droeg er o.a. aan bij dat er in de algemene ruimten van de woonvoorzieningen van Traverse aan de Reitse Hoevenstraat ook aan de rokers werd gedacht. Er kwamen rokerscabines in de algemene ruimtes en roken op de eigen kamer werd (tijdelijk) toegestaan.

14

edezeggenschap ‘Ik ben bij elke vergadering aanwezig’, gaat hij gedreven verder. ‘Zo volg ik op de voet wat er met de inbreng van cliënten gebeurt. De Cliëntenraad is de HET brug tussen bestuur en bewoners. VERHAAL VAN Zonder dit initiatief zouden besluiten door hogerhand gewoon aan ons opgelegd worden, ook als we het er niet mee eens zijn. Maar uiteindelijk draait het om de cliënten zelf. Wij kunnen onze eigen visies en meningen omtrent wonen en begeleiding inbrengen. Deze medezeggenschap is belangrijk. Mooi dat ik in de Cliëntenraad in de praktijk kan brengen wat ik bij Traverse geleerd heb, namelijk voor mezelf opkomen. Ik word gehoord, gezien en gewaardeerd. Deze ervaring heeft me sterker gemaakt.’

V

erlegen Hij weet nog precies hoe het de eerste keer ging toen hij aan tafel aanschoof. ‘Ik durfde helemaal niets te zeggen’, herinnert hij zich nog. ‘Ik was erg verlegen. In aanwezigheid van de voorzitter, de secretaris, oud-cliënten en een vrijwilliger klapte ik dicht. Ik ben blij dat ik de kans heb aangegrepen om me bij de Cliëntenraad aan te sluiten. Toch overweeg ik noodgedwongen om ermee te stoppen omdat het leven buiten ook om mijn aandacht vraagt. Ik heb van mijn baas een contractverlenging gekregen en merk dat een dag gauw om is. De balans tussen werk en vrije tijd moet goed zijn, wil je zelf ook in balans blijven.’ Verstandig, want Paolo heeft ook nog een andere bezigheid waar hij voldoening uit haalt.

i

dealen En dat is fantasy. Bij dit onderwerp lichten zijn ogen opnieuw op. In zijn vrije tijd draagt Paolo als fantasy style liefhebber namelijk fantasy kostuums. In de hoedanigheid van een ander personage vertoeft hij voor even in een fantasiewereld. ‘Ik heb drie verschillende outfits’, legt hij enthousiast uit. ‘Daar horen o.a. hoge hoeden en zwaarden bij. Die draag ik op fantasy festivals waar ik andere liefhebbers ontmoet. Maar tijdens het friet bakken draag ik gewoon een werkschort. Ik mag dan wel steeds beter voor mezelf opkomen, maar er zijn grenzen!’ lacht Paolo. Vastlopen, het leven oppakken en midden in de maatschappij staan: het DNA van Traverse.


HET VERHAAL VAN

‘Ik durfde helemaal

Paolo

niets te zeggen’

15


HET VERHAAL VAN

Nancy

16


Bij Traverse mag ik echt leren Ze woont nu ruim een half jaar op De Spreng van Traverse. En daarvoor twee jaar op De Vest. Het herstel van haar alcoholverslaving verloopt met vallen en opstaan. ‘Soms heb ik even een terugval’, zegt Nancy van Steen (46). ‘Gelukkig sta ik dan niet meteen weer op straat.’ VERSLAVING ‘Ik ben momenteel een gecontroleerd drinker en mag van mezelf dagelijks vier tot zes halve liter blikjes bier per dag hebben. Dat waren er ooit twaalf tot zestien, met gemak. Ter ondersteuning van mijn herstel ben ik in therapie en krijg ik EMDR sessie. Deze zijn niet alleen gericht op trauma’s, maar ook op verslaving. Ik heb onlangs mijn eerste sessie achter de rug.’ ONTSPANNING ‘Drank ontspant me en laat me goed slapen. Ik hoef er geen gekke dingen voor te doen, het is te koop in elke supermarkt. Ik krijg elke week leefgeld. Dit geld gebruik ik voor eten, drinken en roken. Ik heb mijn alcoholverslaving nu onder controle. Dat was ooit wel anders. Voorheen ging ik ’s avonds na het eten naar boven en kwam ik niet meer beneden. Zoveel dronk ik.’ VROEGER ‘Ik denk dat ik ben gaan drinken door negatieve ervaringen in het verleden. Ik ben altijd een onzeker kind geweest en begon ermee toen ik 16 was. De scheiding van mijn ouders hakte er in en met mijn stiefvader kon ik het niet goed vinden. Mijn biologische vader is overleden in 2012. Met mijn moeder heb ik al jaren geen contact. Ik moet eerst aan mijn eigen leven werken.’

GEZONDHEID ‘Ik ben erg blij dat ik bij Traverse onderdak vind en begeleid word, want ik kan het namelijk niet alleen. Daar heb ik hulp bij nodig. Ik zit nu midden in mijn herstel. De grootste ellende van verslaafd zijn is dat je gezondheid eraan gaat. Ik zit ook nog in het beginstadium van COPD en ben hartpatiënt. Een sociaal leven heb ik niet. Eigenlijk ben ik altijd al een eenling geweest.’ BEZIG BIJTJE ‘Ik werk nu 2,5 jaar in Eetcafé de Bron. Daar ben ik gastvrouw, help ik mee in de keuken en doe ik de kassawerkzaamheden en bestellingen. Sinds een maand sta ik als vrijwilliger in het winkeltje van verzorgcentrum Den Herdgang. Mensen komen daar voor ansichtkaarten of koek. En voor een gezellig praatje. Dit werk kwam op mijn pad via ContourdeTwern.’ LEREN EN WERKEN ‘Gedurende mijn verblijf onder begeleiding van Traverse heb ik zowaar kunnen studeren. Zo behaalde ik anderhalf jaar geleden mijn diploma HACCP dat gaat over de hygiënecode in de horeca. Begin dit jaar slaagde ik met succes voor de opleiding Sociale Hygiëne. Jezelf kunnen blijven ontwikkelen terwijl je onder begeleiding bent, dat vind ik best bijzonder.’ STABIEL ‘Bij Traverse mag je een terugval hebben en sta je niet meteen op straat. Dat was in andere organisaties wel anders. Ik mag écht leren en krijg daar alle ruimte voor. Met mijn Persoonlijk Coach Lidwien is alles bespreekbaar. Ik ben intussen stabiel en kan tegenslagen beter relativeren. En nóg mooier, ik heb me onlangs aangemeld bij een afkickkliniek en kan daar binnenkort terecht.’ STRUCTUUR ‘Ik werk toe naar een eigen huisje en leer structuur aan te brengen in mijn leven. Mijn uiteindelijke doel is te stoppen met drinken. Daarvoor heb ik nog meer rust en zelfvertrouwen nodig. Een positiever zelfbeeld. Stoppen is ook beter voor mijn gezondheid. Bovendien scheelt het in de portemonnee. Dan kan ik eindelijk gaan sparen voor een brommertje.’

17


Onze 5 aandachtsgebieden

W

ON

EN

D

O

EN

Trajectregisseur

V

ËN

ER

CI

Cliënt

INA N

IN AR

F

GSD

ESKUNDIGHEID

Persoonlijk Coach

GEZOND

HEI

D

WIJ ZIJN OVERTUIGD DAT WE IEMAND PAS ECHT KUNNEN ONDERSTEUNEN ALS WE OOG HEBBEN VOOR HET HELE PLAATJE. ZIJN ER NAAST HUISVESTING OOK ANDERE PROBLEMEN, DAN KAN AFHANKELIJK VAN DE VRAAG DE EXPERTISE VAN ÉÉN VAN ONZE SPECIALISTEN INGESCHAKELD WORDEN. BIJ TRAVERSE KENNEN WE DE VOLGENDE VIJF AANDACHTSGEBIEDEN.

18


DOEN Structuur en een goede invulling van de dag zijn belangrijk om weer grip te krijgen op je leven. Om te zorgen dat cliënten opnieuw aansluiting vinden in de samenleving heeft Traverse een aanbod op het gebied van werken, leren en vrijetijdsbesteding. Deze dagbesteding noemen we DOEN. Door (te) DOEN maken cliënten zich vaardigheden eigen en doen nieuwe kennis op. En zo is elke goed bestede dag een stap richting herstel.

WONEN Wonen is meer dan alleen het hebben van woonruimte. Expertise Wonen ondersteunt cliënten om samen met andere bewoners van onze opvangvoorzieningen een prettig leefklimaat te realiseren en geeft inzichten om woonvaardigheden te verbeteren. Daarbij gaan we ervan uit dat iedereen een bijdrage levert aan zijn of haar leefomgeving.

FINANCIËN Traverse biedt ondersteuning op financieel gebied. We zien namelijk dat veel cliënten kampen met financiële problemen of schulden. En zolang deze niet aangepakt worden, blijft het lastig om het tij te keren. Samen met de cliënt zoeken we naar oplossingen bijvoorbeeld het maken van afspraken met schuldeisers of beheren we tijdelijk de inkomsten en uitgaven van cliënten.

ERVARINGSDESKUNDIGHEID Het laatste aandachtsgebied die onze dienstverlening definieert, is die van ervaringsdeskundigheid. Bij Traverse werken we met ervaringscoaches. Deze mensen hebben in het verleden zelf problemen gehad met dakloosheid en andere problemen zoals verslaving. Maar inmiddels zijn zij erin geslaagd om een positiever hoofdstuk toe te voegen aan hun verhaal. Vanuit deze achtergrond kunnen zij de verbinding zijn tussen de cliënten en de medewerkers.

GEZONDHEID Toewerken naar herstel betekent ook aandacht voor gezondheid. Onze zorgmedewerkers zijn experts op het gebied van de problematieken die gerelateerd zijn aan mensen die dak- en thuisloos zijn. Voor hen bieden we de lichamelijke verzorging of verpleegkundige hulp die nodig is. Samen met de cliënt bekijken we hoe we de gezondheid op peil krijgen en houden.

19


‘Ik wil nooit meer zo hoog gaan’

‘Ik wil nooit meer zo diep gaan’

Maak kennis met Jan Bazuin (61) en Jacklyn Cissen (27), cliënt en coach van Traverse. Twee mensen die beiden geloven in groei, verbinding, drive en doelen. En in elkaar.

20


HET VERHAAL VAN

Jan & Jacklyn

DOELEN Jan: ‘Loskomen van Traverse. Op eigen benen staan. Weer zin in het leven hebben. Hiervoor moet ik zaken oppakken, zoals mijn financiën. Maar contacten leggen met mensen is ook belangrijk. Zin in het leven betekent voor mij midden in de maatschappij staan en meedoen. Het gaat steeds beter. Ik zit nu op 80% van mijn beoogde doelen.’ Jacklyn: ‘Me nog meer ontwikkelen als persoonlijk coach bij Traverse. Mijn werkzaamheden geven me voldoening. Ik kan mijn kwaliteiten kwijt. Zo mooi om te zien hoe je iemand verder kunt brengen in het leven en elke dag opnieuw nieuwe stappen zet. Mijn andere doel is een gezinnetje. Ik ben nu bezig met mijn carrière, maar dat gezinnetje komt er later hopelijk ook.’ VOETAFDRUK Jan: ‘In de vorm van een nalatenschap op aarde wanneer ik er niet meer ben. Ik hoop dat mensen me herinneren als een sociaal iemand die oog had voor de medemens en toch ook zijn eigen mannetje stond. Voor de medemens iets kunnen betekenen is voor mij wel een van de hogere doelen. Op dit moment draag ik mijn steentje bij als vrijwilliger bij Vluchtelingenwerk Nederland.’ Jacklyn:‘In de vorm van mooie herinneringen die ik opbouw en nalaat. Ik houd van het leven en ik vind genieten heel belangrijk. Mijn vrienden zijn onmisbaar voor me. Ik hoop dat zij mij ook graag om zich heen hebben en me zien als iemand met wie ze graag hun tijd en aandacht delen. Ik deel mijn sociale kant graag met mijn omgeving. Het zorgt voor verbinding.’ INSPIRATIE Jan: ‘Jacklyn. Zij zet mij in het leven. Zij is degene die me motiveert en die ik vertrouw. Ze is zo enorm stabiel. Ik ben al lang op zoek naar haar zwakke plek om tegen haar te kunnen gebruiken, maar heb die nog niet gevonden. Ze is een rots. Iemand met wie ik kan sparren, lachen en boos kan zijn. Nooit lang trouwens, want achteraf heeft ze meestal gelijk.’ Jacklyn: ‘De verhalen van cliënten. Ik steek er veel van op. Ze laten me zien dat het leven in één klap heel anders kan gaan. Ondanks mijn stabiele achtergrond, kan ik niet zomaar achterover leunen. Ook ik moet scherp blijven, de juiste keuzes maken. Jan’s leven was ooit ook stabiel, hij had een goede baan bij ASML. En toch ging het mis. Het gaat erom hoe je daarmee omgaat.’

21


VOLDOENING Jan: ‘Als dingen die ik gepland heb, lukken. Zoals een huishoudelijk klusje doen of een rondje lopen met mijn geamputeerde teen. Mijn vrijwilligerswerk bij Vluchtelingenwerk Nederland stimuleert me om me in te zetten. Ik hoop in de toekomst het verschil weer te kunnen voelen tussen werk en ontspanning. Bitterballen inpakken of kersjes op een taart leggen, allemaal goed.’ Jacklyn: ‘Als ik voorgenomen plannen kan afvinken in mijn leven. Dat geeft me de drive om door te gaan. In mijn werk doe ik dat met mijn cliënten. Vanuit Traverse maken we behandelplannen die de cliënt verder helpen in zijn leven. Uiteindelijk komt het erop neer dat je uitdagingen aangaat, ze overwint, achterom kijkt en supertrots bent dat je het geflikt hebt.’

HOOGTEPUNTEN Jan: ‘Mijn tijd als DJ. Dat was fantastisch. Naast mijn reguliere baan als grafisch specialist, liet ik me als DJ boeken voor feestjes en dansavonden in discotheken. Een mooie tijd was dat. Een ander hoogtepunt was mijn verhuizing van Emmen naar Tilburg, na mijn scheiding. Ik kreeg voet aan de grond bij Fuji en heb daar met plezier gewerkt.’ Jacklyn:‘Toen ik onlangs het koopcontract voor mijn huis tekende. En toen ik mijn diploma behaalde, zodat ik dit werk bij Traverse mag doen. Voorheen volgde ik een opleiding in het toerisme, maar daar lag toch niet mijn hart. Mijn HBO studie was pittig, maar ik heb doorgezet. Mijn vaste contract bij Traverse is ook zo’n hoogtepunt. Anders had ik mijn eerste huisje niet kunnen kopen.’

DIEPTEPUNTEN

22

Jan: ‘DJ zijn heeft tevens mijn huwelijk gekost. Ik was bijna niet meer thuis, we kwamen elkaar alleen nog maar op de trap tegen. Dus volgde de scheiding. Een ander dieptepunt was het overlijden van mijn moeder begin 2019. Ze is 91 geworden en was de verbindende factor binnen de familie. Ik heb tot mijn laatste snik bij haar gezeten en mis haar nog steeds.’ Jacklyn: ‘Toen mijn opa overleed, nu tien jaar geleden. Hij was de eerste dierbare die ik in mijn leven verloor. We hadden een hele goede band. Met mijn grootouders ging ik als kind fietsen en ijsjes eten. Vorig jaar werd bij mijn moeder kanker geconstateerd. Gelukkig is ze daar helemaal bovenop gekomen. Maar het laat zien hoe kwetsbaar het leven is.’


DROMEN

‘Ze zet me in het leven, motiveert me en geeft me vertrouwen’

Jan: ‘Een wereldreis maken. Naar een plek reizen, daar een poosje blijven en dan op naar de volgende plek. Bijvoorbeeld eerst Canada aandoen en daarna naar Australië vliegen. Ooit nog een keertje trouwen is een andere droom van mij. Ik heb een latrelatie, maar loop niet zo hard van stapel meer. Maar toch, trouwen is een kroon op de verbinding die je hebt met degene waar je van houdt.’ Jacklyn: ‘Ik ben niet zo goed in dromen. Ik hoop dat ik me nog lang vrij mag blijven voelen. Dat ik in het leven zelf mag blijven beslissen wat ik doe en waar ik ga. Wonen in het buitenland trekt me wel, mijn moeder woont in Spanje. Ze geniet van het buitenleven en het warme weer. Vorig jaar ben ik gaan backpacken in Thailand. Dat is me goed bevallen. Ik zou graag nog meer van de wereld willen zien.’

LIEFDE/ VRIENDSCHAP Jan: ‘Vriendschap is dat je alles met elkaar kunt delen, niets voor jezelf hoeft te houden. Dat je van je af kunt praten, kunt delen wat je bezighoudt. Liefde is voor mij geborgenheid, je veilig voelen. Er zijn dingen die ik Jacklyn vertel en die niemand anders van Traverse weet. Dat is een kwestie van vertrouwen. En dat vertrouwen bouw je op.’ Jacklyn: ‘Ik heb geen broers en zussen, dus mijn vrienden zijn mijn familie. Wat Jan zegt over vriendschap, klopt ook voor mij. Je moet elkaar kunnen vertrouwen, er voor elkaar zijn. Vriendschap is pas echt als je er ook op mindere momenten voor elkaar bent. Ik ben gezegend met een liefdevolle familie. Zelf ben ik ook behoorlijk knuffelig, haha.’

NOOIT MEER Jan: ‘Verzuipen in je problemen, maar hulp zoeken. Je hebt niet door dat je aan het verzuipen bent totdat iemand anders je uit de zee haalt. Traverse deed dat bij mij. Ik heb moeten leren hulp te aanvaarden. Als je lang zelfstandig bent geweest, is dat niet makkelijk. Maar soms red je het alleen niet meer. Ik wil nooit meer zo diep gaan.’ Jacklyn: ‘Skiën. Ik moest weer eens zo nodig een uitdaging aangaan en ging veel te hoog die berg op. Zo hoog dat ik niet meer zag hoe hoog het was. Doodeng. Het gevolg was dat ik niet meer naar beneden durfde. Hoogtedingen zijn niets voor mij, daar ben ik nu wel achter. Ik wil nooit meer zo hoog gaan.’

OVER ELKAAR Jan: ‘Jacklyn is een fijne coach. Stabiliteit is wat haar typeert. We zijn het lang niet altijd met elkaar eens, maar we kunnen overal over praten. Jacklyn weet alles van mij en ik vertrouw haar door en door. Jacklyn mag dan wel verre reizen willen maken, maar ze kan gelukkig nooit lang wegblijven vanwege haar werk. Blij toe.’ Jacklyn: ‘Jan is een oprecht man. Soms duurt het even voordat hij loskomt, maar dan is hij er ook helemaal. Jan is open en laat je altijd weten wat hij wil en niet wil. Hij maakt mooie stappen richting zelfstandigheid. Zegt hij nou dat ik geen verre reizen kan maken? Nou, bedankt. Dat wordt voor mij dus een rondje Tilburg.’

23


Opgeven is geen optie Nina (47), moeder van drie kinderen, zette haar eigen verhaal op papier. Ik ben Nina, de trotse moeder van drie kinderen van 19 (studerend aan de UVA), 16 (5 VWO) en 8 (groep 4). Tot eind augustus 2018 woonden wij in een tropisch land. Mijn toenmalige man werkt bij een groot bedrijf. De kinderen zaten op een internationale school en ik werkte zelfstandig als sieradenontwerpster. We waren gelukkig met elkaar en met onze vrienden. Totdat mijn toenmalige man besloot om ons te verlaten. Omdat onze verblijfsvergunning begin september 2018 zou verlopen en hij spoorloos was, moest ik terug naar Nederland vanwege onze Nederlandse paspoorten. Anders zouden we illegaal in het land zijn en dat was voor mij geen optie.

I

k moet vechten voor mijn kinderen Zo stond ik samen met mijn kinderen op 30 augustus 2018 stonden op Schiphol Airport met alleen twee grote koffers. Mijn ex-schoonzus ving ons op en bracht ons in contact met Traverse. Sindsdien leven we letterlijk alleen met onze koffers. Dat is erg zwaar als je ook nog een gezin hebt om voor te zorgen. Ik ben op een gegeven moment mijn vertrouwen kwijtgeraakt, maar ik weiger om op te geven. Opgeven is geen optie voor mij. Ik moet sterk zijn en blijven vechten voor mijn kinderen. Traverse heeft mij op de weg naar stabiliteit stap voor stap geholpen. Ik kreeg begeleiding van Trajectregisseur Elle en van Financieel begeleidster Cindy. Wiebe is mijn Persoonlijk Coach. Samen vormen zij een team dat ons helpt om ons leven weer op orde te brengen. Dakloosheid

24

is voor mij het ergste dat iemand kan overkomen. Je bent je thuis kwijt. Je huis is een thuis en thuis staat voor warmte, zekerheid en geborgenheid.

T

ijdelijk wonen in een gezinshuis Ik ben trots, blij en dankbaar dat mijn kinderen gezond zijn en zo sterk blijven in deze moeilijke situatie. Samen vormen wij een eenheid om onze weg te vervolgen naar een zorgeloos leven. Het zelfvertrouwen van mijn jongste dochter leed er dusdanig onder dat ze speciale hulp nodig had. Traverse helpt haar met het traject Veerkracht waarin ze met veel liefde wordt begeleid door Marlijn. Op dit moment van schrijven wonen we tijdelijk in een gezinshuis van Traverse en maken we er het beste van. Over enkele weken ontvangen we de sleutels van ons nieuwe huis. Voor ons betekent dit een gehele nieuw hoofdstuk in ons leven, een nieuw begin. En natuurlijk een eigen dak boven ons hoofd. We kunnen niet wachten om dat nieuwe huis in te zegenen met warmte en liefde, ingrediĂŤnten die bij ons altijd centraal hebben gestaan.

J

e doet het samen Ik zie dat mijn kinderen weer opbloeien. Ze zijn weer lekker zichzelf en doen het goed op school. Dit maakt mij de gelukkigste moeder van de wereld. Zelf kan ik straks mijn passie weer oppakken: sieraden maken en verder gaan in de sieradenbranche. Dat is mijn droom. Ik hoop dat ik andere mensen met mijn verhaal iets mee kan geven. Hoe donker momenten in je leven ook kunnen zijn, houd vertrouwen. Blijf positief en blijf hopen op een betere toekomst, want die is er. Traverse heeft me laten zien dat er plaats is voor mensen zoals ik met kinderen die plots op straat komen te staan. Ik heb mensen ontmoet met een liefdevol hart die je deskundig helpen op weg naar een fijne toekomst. Je doet het samen met elkaar, want van mij werd gevraagd om me open te stellen en me te lĂĄten helpen. In die zin heb je jouw toekomst in eigen hand. Ik kan Traverse niet genoeg bedanken voor wat het voor ons gedaan heeft. Ons leven gaat nu pas echt beginnen. Het is spannend, maar ik voel dat alles goed zal komen.

* Vanwege privacyredenen kozen we voor een ander naam. Illustratie tekening gemaakt door haar kinderen.


HET VERHAAL VAN

Nina

25


Betrokken medewerkers Bij Traverse werken ongeveer 250 medewerkers, stagiaires en vrijwilligers. Dagelijks zetten wij ons in zodat mensen die dak- en thuisloos zijn geworden een nieuw hoofdstuk toe kunnen voegen aan hun levensverhaal. Wat kenmerkt onze manier van werken? Wij als medewerkers van Traverse werken vanuit onze talenten en betrokkenheid bij het verhaal van de cliënt. Hiervoor zetten we onze deskundigheid in, waarbij we methodisch werken vanuit een erkend kwaliteitskader. We gaan daarbij uit van de eigen kracht en mogelijkheden van de cliënt. Door samen resultaatgericht te werken, geven we een nieuwe, positieve wending aan het verhaal.

Onze speciale aandachtsgebieden Mensen die dak- of thuisloos zijn kampen vaak met meerdere problematieken tegelijk. Behalve een brede ervaring in het bieden van opvang, heeft Traverse de kennis en kunde in huis om zeer specifieke zorg te bieden. Hierbij kun je denken aan zorg voor: ö Kinderen en gezinnen die in de opvang terecht zijn gekomen ö Cliënten die verslaafd zijn ö Cliënten met psychische aandoeningen ö Cliënten die forensische zorg nodig hebben

26


Willem

Bianca

TRAJECTREGISSEUR

‘Het geeft voldoening om in je dagelijks werk een maatschappelijke bijdrage te leveren.’

VERZORGENDE -

EXPERTISE GEZONDHEID

‘Met oprechte aandacht en positiviteit, naast passende zorg, help ik mensen in kleine stappen vooruit in hun herstel.’

Giovanny PERSOONLIJK COACH

Remi

‘Carpe Diem, geniet van het leven, help je medemens, lach en wees dankbaar.’

ERVARINGSCOACH

‘Kijk niet naar de verschillen, maar naar de gelijkenissen van mens tot mens.’

27


Gijs

LEEFCOACH

‘Mensen helpen om bewust te worden van zichzelf en zichzelf (weer) te vinden, dat is mijn boodschap.’

Dominique PERSOONLIJK COACH EN PLANNER

‘Je kijk op de maatschappij verandert, je leert een kant kennen die je normaal niet ziet.’

Marion LEEFCOACH

Esther

PERSOONLIJK COACH

‘Iedereen verdient een tweede kans, altijd!’

28

‘Ieder mens is uniek. Sommigen hebben een steuntje in de rug nodig om hun leven weer op de rit te krijgen. Dat ik daar deel van mag uitmaken, vind ik zo mooi aan mijn werk.’


Döndü INTAKER

‘Ik gun iedereen een nieuwe start zonder te oordelen. Elke stap is een nieuwe stap in de juiste richting.’

Cindy BUDGETCOACH

‘Je ziet mensen groeien met meer zelfvertrouwen als ze weer grip krijgen op hun financiën.’

Joost

ADMINISTRATIEF DIENSTVERLENER

‘Als we de financiën van iemand overnemen dan creëren we rust. Door deze rust kunnen mensen verder groeien.’

29


HET VERHAAL VAN

Sana’a

30


Wij hebben ons leven weer opgepakt Als ze nu terugkijkt op hoe ze was, herkent ze zichzelf niet meer. Van een kwetsbare, verwarde moeder, is ze nu een sterke, onafhankelijke vrouw die samen met haar gezin weer volop in het leven staat. ‘Zonder Traverse weet ik niet waar ik terecht zou zijn gekomen’, zegt Sana’a Rosalina (39). ‘Laat staan mijn kinderen. Ik moest van ver komen.’ En óf ze van ver kwam, deze Antilliaanse vrouw die geboren werd op Curaçao en met een lichte hersenbeschadiging ter wereld kwam. Ze had gedragsproblemen en kon op school niet goed mee. Op haar 16e kwam ze geheel vrijwillig in een pleeggezin in Tilburg terecht. Helaas klikte het niet met haar pleegmoeder en besloot ze twee jaar later op kamers te gaan wonen. Ze werd zwanger van haar eerste kind, maar wist niet precies wie de vader was. ‘Ik had een vermoeden, maar was niet zeker’, vertelt ze. ‘Ik hield dit geheim omdat ik al in een relatie zat en de vermoedelijke vader iemand was met wie ik een affaire had. Pas tien jaar later wees DNA inderdaad uit dat ik gelijk had.’ Maar tien jaar lang liep Sana’a met twijfel en schuldgevoelens rond. Ze werd psychisch labiel en gaf haar zoon daar de schuld van. Gelukkig ontfermde Sana’as moeder zich grotendeels over hem. Zij was de eerste twee jaar van zijn leven vrijwel dagelijks bij haar dochter om haar te ondersteunen.

C

ultuur ‘Ik trok sowieso verkeerde mannen aan’, legt ze uit. ‘Ik zocht een vaderfiguur in een partner omdat ik nooit echte vaderliefde heb gekend. Bovendien is mijn moeder altijd een buitenvrouw geweest en leerde ik dat het in mijn cultuur gewoon was dat je echtgenoot meerdere vrouwen heeft. Dat zal ook onbewust de reden zijn waarom de mannen die ik ontmoet vaak nog relaties met andere vrouwen onderhouden.’

31


‘Ik kreeg een Antilliaanse begeleidster toegewezen’

Toen leerde ze de vader kennen van de drie jongste kinderen. Die relatie tekende zich door veel ruzie, geweld en jaloezie. Sana’a raakte psychisch steeds verder in de put en kreeg last van waandenkbeelden. ‘Ik dacht dat hij en zijn familie voodoo op me uitoefenden en stootte iedereen van me af. Totdat hij mij op een dag niet meer binnenliet. Maar ik zou mijn kinderen nooit verlaten, geen denken aan. Waar ik ook heen zou gaan, nóóit zonder hen. Ik had ze dus bij me toen ik totaal ontredderd bij Traverse aanklopte.’

W

oning Sana’a kwam terecht op de crisisopvang van Traverse en verhuisde al vrij snel naar een van de bungalows op de Beekse Bergen waar Traverse tijdelijke opvang biedt aan gezinnen in nood. Na twee maanden werd die plek verruild voor een half jaar verblijf op de Meander. ‘Dat was een pittige tijd waarin ik te maken kreeg met medebewoners met verschillende achtergronden en uit verschillende culturen’, weet Sana’a nog. ‘Ik was moe, bang en voelde me erg alleen. En ik leefde constant met de angst dat ik mijn kinderen wel eens zou kunnen verliezen. Eigenlijk leefde ik alleen nog maar voor hén. De oudste woonde tijdens deze periode bij mijn moeder. Wat was ik dankbaar dat we een dak boven ons hoofd hadden en elke dag te eten kregen.’ Op een dag leerde Sana’a in Traverse een Afrikaans gezin kennen dat ook onder begeleiding was. Dit gezin was zeer gelovig en leerde haar bidden. Uit het dagelijks gebed haalde Sana’a nieuwe kracht en hoop. ‘Don’t give up, zeiden ze steeds tegen me wanneer ik het even niet meer zag zitten. Vanaf het moment dat ik God echt in mij voelde, kreeg mijn leven een totaal andere wending. Al mijn woede en verdriet kwamen eruit. Ook liet ik de vader van mijn drie kinderen weer in mijn leven toe. Ik leerde mezelf en anderen te vergeven. Via Traverse kreeg ik vorig jaar een leuke woning. Daar zijn mijn gezin en ik tot op de dag van vandaag erg gelukkig.’

32

I

nspireren Sana’a kan haar geluk niet op. Door haar werk in de zorg als zzp-er, voorziet ze zelf in haar inkomsten. Met haar kinderen gaat het ook goed. Intussen is ze helemaal uit Traverse gestroomd. ‘Ik ben de organisatie veel verschuldigd’, aldus Sana’a. ‘Traverse ving niet alleen mij op toen ik er helemaal alleen voor stond, maar ook mijn kinderen. De drie kregen deskundige begeleiding en konden ondanks de omstandigheden toch gewoon naar school. Ik kreeg zelfs een Antilliaanse begeleidster toegewezen zodat ik me zonder taal- en cultuurbarrières beter kon uiten. Door de rust en veiligheid die ons geboden werd, kwam er voor ons gezin weer ruimte om ons leven op te pakken.’ Haar werk in de zorg blijft Sana’a met veel plezier voortzetten. Daarnaast wilt ze graag studeren voor ervaringsdeskundige. Hiermee hoopt ze andere vrouwen te kunnen helpen die in soortgelijke situaties belanden. ‘Mijn verhaal kan hen inspireren en verder brengen’, zegt Sana’a. ‘Ik heb het al tegen mijn begeleiders gezegd: jullie zien me terug wanneer de tijd rijp is, maar nooit meer als cliënt.’


‘Ik leefde alleen nog maar

voor mijn kinderen’


Traverse verweven in de wijk Mensen die dak- of thuisloos zijn kunnen bij Traverse rekenen op onze hulp en ondersteuning. Maar het kan voorkomen dat wij niet de organisatie zijn die het best past. Samen kijken we dan bij welke partnerorganisatie iemand beter op zijn plek zit. Het kan ook zijn dat we samen gaan werken met één van deze organisaties. Uiteenlopende hulpvragen Traverse biedt per jaar ca. 1.000 mensen opvang en begeleiding. In veel gevallen kampen zij met uiteenlopende hulpvragen. Naast huisvesting kan er sprake zijn van problemen met financiën, gezondheid (psychisch of verslaving), justitie, werk en sociale contacten. Om juiste en passende ondersteuning te bieden, heeft Traverse veel expertise in eigen huis en werken we nauw samen met partnerorganisaties.

100% HUI SV ESTINGSP R OBLEM EN DAKLOOS ZIJN OF DREIGEN DAKLOOS TE WORDEN

34

98% SCH U LD EN

GROOTSTE DEEL TUSSEN €20.000 - €40.000

67% P SYCH ISCH E E N / O F VERSLAV I N GSP ROB LEME N

40% KLEIN NETWERK 0-2 PERSONEN

28%

20%

L I C HT V E R S TA N D E L I J K E B E PE R K I N G

J US I T I T I Ë L E PR O B L E ME N


Verweven in Tilburg en omgeving Traverse kan deze integrale aanpak bieden omdat we nauwe contacten onderhouden met andere Tilburgse organisaties die gespecialiseerd zijn in problematieken op het gebied van verslavingszorg, (geestelijke) gezondheidszorg en ouderenzorg. Ook met de woningcorporaties hebben wij een samenwerkingsverband.

‘Niemand slaapt op straat. Met opvang en begeleiding die past bij de uiteenlopend hulpvragen, vinden mensen weer hun plek terug in de wijk. Als Traverse maken we onderdeel uit van de

Kennis delen Daarnaast vinden we het bij Traverse belangrijk om onze kennis te delen. Dat is de reden dat we deelnemen aan de academische werkplaats Impuls. Impuls heeft als doel om de kennis over sociaal kwetsbare groepen te vergroten. Dit doen ze onder andere door onderzoek- en ontwikkelingsprojecten uit te voeren en door middelen en therapieën te ontwikkelen en te evalueren. Met nieuwe kennis kunnen wij de kwaliteit van opvang en begeleiding blijven verbeteren om mensen te helpenhet beste uit zichzelf te halen en een nieuwe, positieve wending aan hun verhaal te geven.

Carina Kruijsse, bestuurder Traverse

wijk en vinden we het belangrijk om een goede buur zijn. Tilburg is een stad waar plaats is voor iedereen.’

35


Bent u benieuwd naar de verhalen van onze cliënten?

LEES MEER OP WWW.SMO-TRAVERSE.NL OF BEKIJK HET FILMPJE VIA DEZE QR CODE.

Wiens

Ieder mens heeft zijn eigen verhaal. Dit geldt voor cliënten van Traverse die vanwege diverse omstandigheden dak- of thuisloos zijn geworden, maar ook voor onze medewerkers. Om deze reden willen wij nieuwe collega’s leren kennen om wie ze zijn. We kijken verder dan het CV en zijn benieuwd naar hun verhaal. Naast onze medewerkers zijn ook vrijwilligers goud waard voor de organisatie. Zij bieden net dat beetje extra: individuele aandacht, een luisterend oor of ondersteuning bij activiteiten.

verhaal verander

KIJK VOOR ACTUELE VACATURES EN ONS VRIJWILLIGERSWERK OP WWW.SMO-TRAVERSE.NL

jij?


Colofon Dit magazine is tot stand gekomen door de inzet en betrokkenheid van cliĂŤnten en medewerkers van Traverse. FOTOGRAFIE | TEKST |

Laila Willems

Jeanette van Haasen

CONCEPT & ONTWERP

| Linda van Eijndhoven, studio x-hoogte

Met dank aan Bonheur Horeca Groep, voor de fotoshoot locatie.

Traverse !

Thuis in opvang & begeleiding


Samen werken we... ... aan een nieuwe hoopvolle toekomst

Traverse !

Thuis in opvang & begeleiding


Turn static files into dynamic content formats.

Create a flipbook
Issuu converts static files into: digital portfolios, online yearbooks, online catalogs, digital photo albums and more. Sign up and create your flipbook.