Randstad - 50 stories

Page 1


44

de Werkpocket werkt Randstad ligt in 1978 onder vuur van vakbonden en overheden. De flexwerkers zouden geld ­verdienen over de ruggen van anderen en banen voor vaste medewerkers bezetten. Rob Overwater, hoofd reclame in die tijd, trekt zich die onterechte kritiek aan. Om misverstanden en onwaarheden tegen te gaan moet Randstad haar kennis over de arbeidsmarkt meer ten toon spreiden: ze moet een autoriteit worden. Overwater besluit een Werkpocket uit te ­brengen, waarin het arbeidsrecht in gewonemensentaal wordt uitgelegd. De eerste editie verschijnt in 1978. De pocket is gratis en gaat naar werkgevers, vakbonden, flexwerkers en medewerkers. 32 jaar later is de Werkpocket nog steeds een ­pilaar onder de arbeidsmarkt­autoriteit van Randstad. Henk Janssen: ‘Ik had laatst een ­vergadering van de Stichting Examens Uitzendbranche. Een bestuurslid van de NBBU (Nederlandse Bond van Bemiddelings- en Uitzendondernemingen) – de bond van werk­ gevers die wedijvert met de ABU (Algemene Bond Uitzendondernemingen) – zei tegen mij: “Joh, hoezo kennis actualiseren? Ik haal ­gewoon elk jaar de Werkpocket. Die lees ik een paar avonden goed door en dan ben ik weer van alles op de hoogte. Ik kan het iedereen ­aanraden!” Een beter bewijs dat Randstad een autoriteit op de arbeidsmarkt is geworden, kun je je toch niet wensen?’ Henk Janssen – Oud-directeur P&O Tempo-Team en vele andere functies bij Randstad (o.a. holding en directeur Randstad Portugal), Nederland


Randstad verhalen

45


52

de boom en de ballerina What’s in a name… Tugba, intercedent in Utrecht, vertelt: ‘Mijn naam is Turks voor “boom die in de hemel staat”. Zo zie ik mezelf ook: ik ben als een boom waar mensen tegenaan ­kunnen leunen. Ze kunnen mij vertrouwen.’ Tugba heeft catering als specialiteit. ‘Het werk is ideaal voor studenten en mensen die in deeltijd willen werken. Ze beginnen laat, zo rond half elf ’s ochtends, en eindigen vroeg in de middag als de lunch achter de rug is. Fleur, die een tijdje ­geleden binnen kwam lopen, kun je eigenlijk overal plaatsen. Ze heeft een ­leuke uitstraling!’ Fleur is balletdanseres. Door een dure dans­ opleiding op Broadway is haar geld op. Ze heeft al een baan gevonden, maar die begint pas over een paar maanden. Fleur: ‘Ik heb dus wat tijd te overbruggen. Ik ben toen naar Randstad ­gegaan. Tugba ontving me met open armen en had meteen iets voor mij. Catering is flexibel werk met soms onverwachte wendingen… Laatst moest ik koffie schenken voor twee heren in pak. Ze vroegen wat ik deed. Ik vertelde dat ik danseres was. Een van de heren bleek bevriend te zijn met de stagemanager van musicalproducent Joop van den Ende. Ik kon mijn cv aan hem sturen. Binnenkort mag ik ­auditie doen voor de musical Tarzan!’ Tugba (links) – Intercedent Randstad, Nederland Fleur – Flexwerker Randstad, Nederland


Randstad verhalen

53


56

gezocht: m/v die Tsjechisch, Nederlands en Engels spreekt Lucie Bláhová is intercedent op een vestiging in de Praagse binnenstad. Vlak na de fusie van Randstad met Vedior, benadert de Nederlandse ambassade in Tsjechië Randstad met een ogenschijnlijk onmogelijke opdracht: ‘Vind voor ons kandidaten die zowel Nederlands, Engels als Tsjechisch spreken’. ‘Die combinatie van talen is echter zeldzaam; er zijn maar weinig mensen die alle drie de talen machtig zijn. Maar het niet alledaagse van de opdracht vond ik juist uitdagend. Ik heb alle mogelijke kanalen gebruikt om kandidaten te vinden: advertenties, netwerken en internationale verenigingen. En wat bleek? De banden tussen Tsjechië en Nederland bestaan al eeuwenlang en meer Tsjechen dan ik dacht, bleken Nederlands te hebben gestudeerd. Een aantal van die mensen zijn op de advertentie afgekomen. De volgende vraag was echter hoe ik zou kunnen testen of ze inderdaad Nederlands beheersen terwijl ik zelf de taal niet machtig ben. Ik heb toen besloten om een artikel te gebruiken waar ik zowel een Tsjechische als een Nederlandse versie van had. Op basis van mijn Tsjechische versie heb ik de ­kandidaten vragen over de Nederlandse versie gesteld. Dat werkte uitstekend. De kandidaten die ik naar de ambassade heb gezonden, werken er nu nog.’ Lucie Bláhová – Intercedent Randstad, Tsjechië


Randstad verhalen

57


98


99

oom Sébastien ‘In 2004 ben ik als jonkie verwelkomd in de Canadese Randstadfamilie. Heb me direct aangesloten bij de personeelsvereniging. Ik viel met mijn neus in de boter, want de eerste activiteit was het jaarlijks terugkerende River Rafting. Een ding is zeker: er is geen snellere manier om je collega’s te leren kennen dan denderend over wild water in een rubberbootje. Met elke golf die de boot binnensloeg, werd ons team ­hechter!’ Zes jaar later is Boileau-Picard een ­echte cultuurdrager: ‘Ik ben niet langer de jongste telg, maar meer de vriendelijke oom, zoals ­iedere familie er wel een heeft. Ik geef mensen de ins and outs mee van de Randstadcultuur. Ik ben ook de oom die de grapjes maakt. Plezier in het werk is alles. Tijdens de laatste kerstborrel deed ik een sketch, waarbij ik de namen van onze managers op de hak nam. Dat is vrij ­gemakkelijk met een CEO die Terry Power heet. Dus grapte ik: “Randstad Canada kan de hele wereld aan, want we‘ve got the Power!’” Sébastien Boileau-Picard – Market development

Randstad verhalen

­manager Randstad, Canada


108

Kiwi’s De internationale omvang van Randstad brengt met zich mee dat het bedrijf met veel landen en culturen te maken heeft. Brien Keegan: ‘Zaken­ doen gaat in Nieuw-Zeeland om het bouwen van hechte relaties met klanten, kandidaten en medewerkers. Ondanks dat ons land maar klein is, weten we zo boven verwachting te ­presteren op mondiaal niveau.’ ‘De zakelijke cultuur van Kiwi’s, zoals wij onszelf noemen, laat zich goed vergelijken met onze ­nationale sport, Rugby Union. Daarbij draait het om het veiligstellen van een positie, voordat je samen in de aanval gaat. Vooraf wordt de teamgeest opgewekt tijdens een spectaculaire haka, een traditionele Maori-dans. Je kunt de karak­ teristieken van deze sport één op één op de ­manier van zakendoen toepassen. Het gaat om samenwerking als een team, met gemeenschappelijke doelen en sterke relaties.’ Brien Keegan – Regional manager accounting, procurement, banking & finance Randstad, Nieuw-Zeeland Randstad is sinds de fusie met Vedior aanwezig in Nieuw-Zeeland. De activiteiten richten zich met name op uitzending en werving, selectie en detachering van professionals.


Randstad verhalen

109


114


115

de perfecte match ‘De grootste voldoening in mijn werk geeft het vinden van de ideale baan voor een flexwerker. Ik had een keer een aanvraag van een wijn­ handelaar voor een secretaresse. Hij was een wat excentrieke man van rond de veertig jaar. Zijn kantoor was heel krap bemeten. Desondanks stond er een heel groot bureau in waar vier mensen aan moesten werken. We stuurden verschillende kandidaten, maar die zagen het niet zitten. “Ze hebben een wc uit de jaren ‘60!”, was een van de reacties.’ ‘Op een gegeven moment kwam een meisje bij ons binnen. Zij was van goede komaf en ­opgegroeid op het kasteel van haar familie in Frankrijk. Haar familie was helemaal into wine. Zij is daar begonnen en het bleek de perfecte match te zijn! Ouderwetse opvoedingen vonden elkaar. In eerste instantie denk je: deze vacature krijgen we nooit vervuld. En dan opeens ver­ andert dat allemaal.’ Fabienne Fobe – Senior intercedent Randstad,

Randstad verhalen

België


214


215

de taxi Patrick Maloney, voormalig directeur Regional Operations bij Randstad Engeland, zit in een taxi van luchthaven Schiphol naar het Nationale Park De Hoge Veluwe in Nederland. Daar zal hij in een bosachtige omgeving een ­internationale ­bijeenkomst van managers ­bijwonen. Zoals zijn gewoonte is, gaat hij naast de taxichauffeur ­zitten en knoopt hij een praatje aan. Ze praten over de baan van de taxichauffeur, zijn gezin en wat hij zo dagelijks meemaakt. Na ongeveer drie kwartier rijden zegt de ­chauffeur plotseling: ‘Ik weet voor wie u werkt.’ Maloney kijkt verbaasd op. ‘Voor wie dan?’, vraagt hij. ‘Voor Randstad’, antwoordt de ­chauffeur. ‘Hoe weet u dat?’, vraagt Maloney. ‘Gewoon’, zegt de geamuseerde chauffeur, ‘door uw houding ten opzichte van mij. Ik ­chauffeer vaak hoge managers van ­grote ­internationale bedrijven van Schiphol naar ­plaatsen elders in Nederland. Alleen ­managers van Randstad gaan voorin zitten. Jullie zijn ­vriendelijk, maken een praatje en ­tonen altijd ­interesse.’ Trots op de krachtige persoonlijkheid van de mensen van Randstad stapt Maloney een half uurtje later uit bij het congrescentrum. Patrick Maloney (links) – Managing director of

Randstad verhalen

Randstad Education, Verenigd Koninkrijk


230


231

werk van de duivel In Spanje zit rond 1993 de arbeidsmarkt volkomen op slot. Overheden en vakbonden denken enkel in vaste dienstverbanden. Op aandringen van de Europese Commissie is echter een nieuwe wet aangenomen, die de flexibilisering van ­arbeid inleidt. Randstad ziet haar kans schoon. In een ruim kantoor in hartje Madrid beginnen twee medewerkers, die elkaar nog kennen van hun tijd bij de Nederlandse Kamer van Koophandel in Spanje, met het winnen van de harten van ‘corporate’ Spanje voor tijdelijk werk. Een van die twee was Fermín Abella, en hij kijkt nog eens terug op die stroeve beginperiode. ‘We werden afgeschilderd als duivels. Maar ­geleidelijk wisten we tot de werkgevers door te dringen, ook door hen te wijzen op succes­ verhalen uit het buitenland. Het eerste bedrijf dat ons ­inschakelde was een grote wegen­ bouwer. Die had behoefte aan verkeers­ regelaars. Het ijs was gebroken. Kandidaten werven was veel makkelijker. In die tijd was de werkloosheid hoog. Men kreeg vertrouwen in ons vermogen om voor arbeid te zorgen en mond-tot-mondreclame deed de rest.’ Fermín Abella – Ex-medewerker Randstad, Spanje Fermín Abella is pionier in hart en nieren. Hij was in Spanje – na zijn baas Edwin Schreur – de tweede heeft hij de organisatie weer verlaten. Randstad is in meer dan vijftien jaar tijd een gevestigde naam ­geworden in Spanje en Abella had weer behoefte aan een ­nieuwe uitdaging.

Randstad verhalen

­medewerker op de loonlijst van Randstad. Inmiddels


284

Mohammed en Michelle Het verhaal van Mohammed en Michelle is er een van contrasten: senior (58 jaar) en junior (27 jaar), Tunesisch en Nederlands, flexwerker en intercedent. Ondanks hun verschillen kunnen ze het geweldig met elkaar vinden. Een Haags tweeluik. Mohammed, flexwerker in de horeca: ‘Ik heb een vaste baan in hotel Huis ter Duin in Noordwijk aan Zee voor dertig uur per week. De andere uren ben ik beschikbaar als flex­ werker, omdat ik liever niet thuiszit. Ik weiger dan ook eigenlijk nooit als Michelle me opbelt voor een klus. Zij en haar collega’s zijn altijd ­aardig, spontaan en lief: ze vragen altijd eerst hoe het met me gaat. Ik ben een harde werker en heb veel ervaring. Klanten roepen altijd: “Ik wil Mohammed, ik wil Mohammed!”’ Michelle: ‘Mohammed wordt altijd terug­ gevraagd door klanten. Hij is een steengoede ­flexwerker en zeker een van mijn favorieten. Altijd vrolijk, een harde werker en gewoon een heel leuke vent.’ Mohammed (links) – Flexwerker Randstad, Nederland Michelle – Intercedent Randstad, Nederland


Randstad verhalen

285


Turn static files into dynamic content formats.

Create a flipbook
Issuu converts static files into: digital portfolios, online yearbooks, online catalogs, digital photo albums and more. Sign up and create your flipbook.