1
/ Ιούνιος 2010
Μηνιαία εφημερίδα του Συλλόγου Για την Ανδρική και Πατρική Αξιοπρέπεια - ΣΥ.Γ.Α.Π.Α. / ΑΡΙΘ. ΦΥΛΛΟΥ 9 / ΙΟΥΝΙΟΣ 2010
Η ΓΙΟΡΤΗ ΤΟΥ ΠΑΤΕΡΑ Η ιδέα της ‘Ημέρας του Πατέρα’ γεννήθηκε στις ΗΠΑ χάρη στους πεσόντες στον εμφύλιο πόλεμο. Στην Ευρώπη, ονομάστηκε ‘Γιορτή’ τόσο από το Γερμανικό έθιμο της γιορτής μπύρας - εξοχής όσο και από τους διαζευγμένους την τελευταία δεκαετία για να θυμίσουν την ύπαρξή τους. Στις ΗΠΑ καθιερώθηκε την τρίτη Κυριακή του Ιούνη, στην Αυστραλία στις 8 Σεπτεμβρίου και αλλού είχε θρησκευτικό χαρακτήρα και γιοραταζόταν την ημέρα της Αναλήψεως, Πεντηκοστής και τη δεύτερη Κυριακή του Ιούνη. Στην Ευρώπη, θεωρήθηκε καλό να την γιορτάζουμε τη δεύτερη Κυριακή του Ιούνη διότι ακόμα δεν έχουν κλείσει τα σχολεία και μπορούν τα παιδιά να διδάσκονται θέματα σχετικά με την ανατροφή, τη διαπαιδαγώγηση των παιδιών και τη χαρά της πατρότητας. Ο ΣΥΓΑΠΑ επί εξαετίας, κινητοποιεί και ευασθητοποιεί την κοινωνία για το θέμα των διαζευγμένων μπαμπάδων και τη σημασία της ίσης και δίκαιης αντιμετώπισής τους στα ελληνικά δικαστήρια. Ετσι, διοργανώνει κάθε χρόνο εκδηλώσεις για τη γιορτή του πατέρα και συντονίζει παγκόσμιο κίνημα αντίστασης κατά της δικαστικής καταστροφής πατέρα-παιδιού μετά το διαζύγιο. Την Κυριακή 13 Ιουνίου οργάνωσε πετυχημένη εκδήλωση στην Πλατεία Συντάγματος όπου μοίραζε μπαλόνια, αυτοκόλλητα και άλλα δωράκια για παιδιά, αφίσες, έντυπα, εφημερίδες και άλλο υλικό.
Περιεχόμενα Σελίδα 2: ν ιοσύνης ως μέσο -Ο θεσμός της δικα τέ μη ς τη κβιασμού επιθετικότητας-ε αδρ άν ον στ τια ρας-γυναίκας ενάν εργασία Φανής κή χια τυ (π ρα τέ πα ήμα Κοινωνικής Καμπούρη στο Τμ εργασίας) Σελίδα 3: ΓΑΠΑ -Γραμματόσημα ΣΥ Σελίδα 4: ης μονικής συνάντησ -Πρακτικά επιστη ς ία ον ματα αυτοκτ παιδιάτρων σε θέ παιδιών Σελίδα 5: -Σύντομα νέα φών -Συλλογή υπογρα 6: Σελίδα κογενειακής ζωής -Η σημασία της οι ιτου παιδιού (Βασ στην ψυχική υγεία λείου-ιατρός) Σελίδα 7: ν τά δημοσίου για τη -Αγωγή πατέρα κα ρο στ τα κα ή χολογικ οικονομική και ψυ φή
ΟΙ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ ΤΟΥ ΣΥΝΔΡΟΜΟΥ ΓΟΝΙΚΗΣ ΑΛΛΟΤΡΙΩΣΗΣ (P.A.S.) Ο
γονέας - θύτης (ή αποξενών) αισθάνεται ‘νικητής’ όταν το παιδί αποβάλλει τον άλλο αλλά ξεχνά (ή δεν γνωρίζει) ότι θα πρέπει να ζήσει με ένα παιδί απείρων προβλημάτων μετά. Το PAS δεν έχει ακόμα καταγραφεί σε όλους τους ετήσιους ιατρικούς οδηγούς διότι δεν υπάρχει νοσολογική τεκμηρίωση ακόμα. Όμως, πενήντα ψυχίατροι αιτήθηκαν να μπει στη φετινή διεθνή ορολογία και επίσημη βιβλιογραφία. Πρόκειται για μια συμπτωματική διαδικασία ή για ένα σύνδρομο; Ο O Gardner (3), o Burril (2), o Turkat, o Nichols και άλλοι, πιστεύουν ότι σίγουρα αποτελεί συμπτωματική διαδικασία αλλά κυρίως για ένα σύνδρομο της ψυχολογικής ορολογίας, δηλαδή ένα σύνολο ειδικών συμπεριφορών μιας ομάδας ατόμων τα οποία έχουν υποστεί ή υφίστανται την ίδια τραυματική κατάσταση όπως π.χ. στο σύνδρομο της Στοκχόλμης (4). Έτσι, επιμένοντας σ’ αυτή τη κατάσταση του συνδρόμου, θα επιτραπεί να αναδειχθούν τα διαγνωστικά εργαλεία για έγκαιρη διάγνωση όπως και η αξιολόγηση της σοβαρότητας και η έγκαιρη αντιμετώπιση ώστε να μην προστεθούν επιβαρυντικά στοιχεία στην ψυχολογία τόσο του παιδιού όσο και του ενήλικα.
Εδώ, σημειώνεται ότι ο Gardner από το 1985 ανέδειξε αυτή τη διαδικασία αναφέροντας αναλυτικά όλες τις ενδείξεις, όλα τα συμπτώματα αλλά και τις συνέπειες που οδηγούν στην διαπίστωση και ορισμό του συνδρόμου όπως επίσης αναφέρει και ο Jean-Émile Vanderheyden στο DSM IV (2). [Jean-Émile Vanderheyden –NEURONE ; vol 14 n°7 ; 2009 ; 276] _________________
(1) Barbier C. Aliénation parentale ; les intervenants doivent agir rapidement. Le Journal du Médecin, n°1958 ; 25 novembre 2008 ; 8 (2) Burrill J. Descriptive statistics of the mild, moderate and severe characteristics of Parental Alienation Syndrome. In The International handbook of Parental Alienation Syndrome. Eds. By Gardner, Sauber, Lorandos. Published by C. Thomas, Springfield. Illinois, USA (2006): 49-55 (3) Gardner A. Introduction to PAS (2003). In The International handbook of Parental Alienation Syndrome. Eds. By Gardner, Sauber, Lorandos. Published by C. Thomas, Springfield. Illinois, USA (2006): 5-11 (4) Ochberg F. The ties that bind captive to captor: Stockholm syndrome (1978). www.wikipedia.org/Wiki/ syndrome-de-Stockholm. (5) Goudard Benedicte, ‘Syndrome d’Aliénation Parentale’, Doctorat de psychiatry, École de Médecine de Lyon.
2
/ Ιούνιος 2010
Ο θεσμός της δικαιοσύνης ως μέσον επιθετικότητας – εκβιασμού της μητέρας - γυναίκας ενάντια στον άνδρα – πατέρα Α.Τ.Ε.Ι. ΚΡΗΤΗΣ / ΣΧΟΛΗ ΣΕΥΠ / ΤΜΗΜΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ - ΚΑΜΠΟΥΡΗ ΦΑΝΗ
ΒΑΣΙΚΟΣ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΠΟΥ ΟΔΗΓΗΣΕ ΣΤΗΝ ΕΠΙΛΟΓΗ ΤΟΥ ΘΕΜΑΤΟΣ Έχουν πραγματοποιηθεί πάρα πολλές μελέτες σχετικά με τη συντροφική – συζυγική βία. Οι έρευνες αυτές αποδεικνύουν πως η βία δεν είναι μόνο «προνόμιο» των αντρών, αλλά και των γυναικών. Άρθρα, όπως αυτό των Ann L. Coker and col.,(2007) παρουσιάζουν ότι τα ποσοστά βίαιης συμπεριφοράς είναι ισότιμα και για τα δυο φύλα. Πολλές μελέτες αναφέρουν ότι η φυσική επιθετικότητα των γυναικών είναι κατά προσέγγιση παρόμοια ή σε μερικές περιπτώσεις ακόμη υψηλότερη από την αρσενική επιθετικότητα. Σε σχολιασμούς της μελέτης του Archer (2000) για την επιθετικότητα των γυναικών επιβεβαιώνεται ότι οι γυναίκες είναι πιο επιθετικές από τους άντρες (K. Daniel O’ Leary, State University of New York at Stony Brook). Επίσης, η βία των γυναικών ενάντια στους συντρόφους τους στο άρθρο “Invisible touch” (George M.J., 2003), έχει θεωρηθεί ως αληθινή τόσο ιστορικά, όσο και από μια διαφορετική πλευρά της επιστημονικής φιλολογίας. Τα στοιχεία διαφόρων περιπτώσεων έχουν συζητηθεί και ερμηνευτεί στα πλαίσια των κοινωνικών προτύπων και των στερεοτυπικών εικόνων του άντρα και της γυναίκας που δείχνουν ότι το «σύνδρομο του κακοποιημένου συζύγου» είναι μια πραγματικότητα και είναι συγκρίσιμη με το σενάριο των κακοποιημένων γυναικών. Ο «κακοποιημένος σύζυγος» αναγνωρίζεται από τα ιστορικά αρχεία και καθιερώνεται στην λαογραφική παράδοση. Ο Gordon, R.M. (1998), σε μια μελέτη του επισήμανε τη μεγάλη συχνότητα που τον επισκέπτονται ασθενείς, οι οποίοι ως παιδιά μεγάλωσαν με μια μητέρα επιθετική προς το σύζυγό της. Η μητέρα αυτή έκανε “πλύση εγκεφάλου” στα παιδιά με σκοπό να τα στρέψει ενάντια στον πατέρα τους. Έχουν διεξαχθεί πολλές έρευνες που επιβαιβεώνουν το «σύνδρομο της μητέρας – Μήδειας». Ο Fred Pine (1995) ανέφερε ότι μια μητέρα για να είναι τόσο καταστρεπτική με τα παιδιά της, πρέπει η ίδια να είχε εκτεθεί στην εχθρότητα της μητέρας της. Το σύνδρομο της Μήδειας μπορεί να επαναληφθεί για γενιές. Όταν μια μητέρα ενθαρρύνει την κόρη της να δει τον πατέρα της ως «κακό», τότε της αφαιρεί το δικαίωμα να αγαπήσει ώριμα οποιοδήποτε άτομο και μπορεί να προσελκύεται από άτομα που θα την κακομεταχειριστούν ή θα τα κακομεταχειριστεί επαναλαμβάνοντας έτσι το συναισθηματικό παρελθόν της (Τζαμαλούκα, Τσομπάνη…..). Μόνο περίπου το 10% των διαζευγμένων γονιών διαφωνούν για θέματα πέρα από την επιμέλεια. Από αυτή την ομάδα, τουλάχιστον ο ένας γονιός έχει συχνά εχθρικά και παρανοϊκά γνωρίσματα. Ο Gardner, όπως αναφέρεται από τον Gordon R.M (1998), θεωρεί ότι όταν οι μητέρες, που δια-
κατέχονται από το σύνδρομο της Μήδειας, «κερδίζουν», δεν κερδίζουν μόνο την επιμέλεια, αλλά και τη συνολική αλλοτρίωση των παιδιών τους απέναντι στον «μισημένο» σύζυγο. Η «νίκη» αυτή οδηγεί στην ψυχολογική καταστροφή των παιδιών. Επιπλέον, στο άρθρο του ο Steimmetz (1977) παρατηρεί ότι υπάρχουν τόσο πολύ «κακοποιημένοι σύζυγοι» στην Αμερική όσο και κακοποιημένες γυναίκες. Μια ομάδα ερευνητών επανεξέτασε 72 μελέτες που μετράνε την επιθετική συμπεριφορά σε άνδρες και σε γυναίκες, ανακαλύπτοντας ότι τα 2/3 των ερευνών «δεν έδειξαν την αναμενόμενη ανδρική υψηλή επιθετικότητα σε σχέση με εκείνη των γυναικών» (Frodi et al., 1977[1], p. 634). Βέβαια, τίθεται το ερώτημα, πώς συμβαίνει, ενώ οι μελέτες αποδεικνύουν την ισοδυναμία ανάμεσα στην γυναικεία και αντρική επιθετικότητα, να υπάρχει μεγάλη διαφορά μεταξύ των αρσενικών και θηλυκών θυμάτων στους καταλόγους εγκλήματος. Στη βιβλιογραφία αναφέρεται πως ένα πρόβλημα είναι ότι οι έρευνες εγκλημάτων επηρεάζονται από προκαταλήψεις. Αμερικανικά και Βρετανικά στοιχεία δείχνουν ότι οι βίαιες γυναίκες σε οποιοδήποτε πλαίσιο είναι λιγότερο πιθανό να συλληφθούν ή να καταδικαστούν με αποτέλεσμα να προκαταλαμβάνονται και οι αριθμοί εγκλήματος. Ακόμη, πολλοί άντρες θύματα είναι απρόθυμοι να κάνουν καταγγελίες και επομένως μια βίαιη παράβαση προκαλούμενη από γυναίκα να μην εμφανιστεί στις επίσημες στατιστικές ή έρευνες εγκλήματος. Η McLeon (1984) ανακάλυψε ότι οι κακοποιημένοι άνδρες αποτυγχάνουν να αναφέρουν περιπτώσεις στην αστυνομία σε μεγαλύτερη αναλογία απ’ ότι οι γυναίκες: ενώ το 54% κακοποιημένων γυναικών ισχυρίζονται ότι έχουν δηλώσει στην αστυνομία επιθετικό συμβάν, μόνο το 45% από άνδρες θύματα ισχυρίζονται ότι έχουν κάνει κάτι τέτοιο. Έρευνες, λοιπόν, δείχνουν ότι η κακοποίηση που υφίστανται οι άντρες είναι συγκρίσιμη με την κακοποίηση των γυναικών, με τη διαφορά ότι οι άντρες θύματα λαμβάνουν μικρότερη βοήθεια και υφίστανται διακρίσεις εις βάρος τους, ιδιαίτερα από την αστυνομία. Βέβαια, σύμφωνα με τον M.C. Dunn (2004) υπάρχει και η αντίθετη άποψη, κατά την οποία, οι έρευνες αυτές είναι εφευρήματα και ο κατάλογος στατιστικών μια ανασκευάσιμη υπόθεση. Όλες αυτές οι μελέτες που παρουσιάζουν τα δικαστικά μέσα να μεροληπτούν υπέρ των γυναικών, είναι προπαγανδιστικές, ωθούν στην παραπληροφόρηση και τον στιγματισμό των ανύπαντρων μητέρων και των οικογενειών που απουσιάζει ο βιολογικός πατέρας. Όλα αυτά, θεωρεί ο M.C. Dunn, ότι είναι πολιτικές στρατηγικές/ σκοπιμότητες με όφελος την προσοχή του κοινού και στοχεύοντας στην μεταρρύθμιση του οικογενειακού νόμου, επιφέροντας έτσι επιπτώσεις στην κοινωνική πολιτική.
Για τους παραπάνω λόγους θεωρήθηκε ότι θα συνεισφέρει στην διασαφήνιση του θέματος το τι ισχύει, μέσα από την εξέταση των δικαστικών αποφάσεων που αφορούν την επιμέλεια των παιδιών, για να διαπιστωθεί εάν πράγματι οι δικαστικές αποφάσεις συνεισφέρουν στην εκδήλωση της επιθετικότητας της γυναίκας – μητέρας ενάντια στον άντρα - πατέρα ή όχι.
ΣΚΟΠΟΣ ΤΗΣ ΜΕΛΕΤΗΣ
Η παρούσα μελέτη έχει σκοπό να διερευνήσει το αν η δικαιοσύνη μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως μέσον επιθετικότητας της γυναίκας – μητέρας, μέσω των δικαστικών αποφάσεων που εκδίδονται για την επιμέλεια, επικοινωνία, διατροφή, διανομή περιουσιακών στοιχείων και πληρωμή δικαστικών εξόδων, ενάντια στον άντρα – πατέρα. Αναλυτικότερα, τα παραπάνω θα ερευνηθούν, μέσω ενός αριθμού (περίπου 20-30) δικαστικών αποφάσεων και δικογραφιών που αφορούν τα διαζύγια.
Μηνιαία εφημερίδα του Συλλόγου Για την Ανδρική και Πατρική Αξιοπρέπεια - ΣΥ.Γ.Α.Π.Α. ΙΔΙΟΚΤΗΤΗΣ: ΣΥ.Γ.Α.Π.Α. ΕΚΔΟΤΗΣ: Νίκος Σπιτάλας, spitalas@yahoo.gr Φράγκων 19, Θεσσαλονίκη, τηλ. 2310 524285, fax 2310 524319 κιν. 6942989785 www.sos-sygapa.eu goneas2010@gmail.com goneas2005@yahoogroups.com ΣΥΝΔΡΟΜΕΣ: Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος 213/480139-35 ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΕΚΔΟΣΗΣ: Νίκος Σπιτάλας, spitalas@yahoo.gr ΣΕΛΙΔΟΠΟΙΗΣΗ - ΕΚΤΥΠΩΣΗ:
Χ. ΑΡΤΕΜΙΑΔΗΣ - ΑΦΟΙ ΒΡΟΧΙΔΗ Ο.Ε. Δημιουργικό: Π. Διονυσίου 21, τηλ. 25210 47212, e-mail: artstudio@drama.gr Τυπογραφείο: 1ης Iουλίου 92, τηλ. 25210 27001
3
/ Ιούνιος 2010 ΜΕΘΟΔΟΛΟΓΙΑ ΕΡΕΥΝΑΣ Η μεθοδολογία της έρευνας θα είναι ποιοτική - αναλυτική μελέτη 20 – 30 περίπου δικογραφιών και δικαστικών αποφάσεων, τα οποία θα αντληθούν από το αρχείο που διαθέτει ο φορέας ΣΥΓΑΠΑ (Σύλλογος για την Ανδρική και Πατρική Αξιοπρέπεια). Ο ίδιος φορέας μας παρέχει και παραδείγματα Νόμου καθώς και περιπτωσιολογικά: 1) Νόμοι ‘Άρθρο 681,γ) 361, γ) του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας. Δεν μπορεί να εκτελεστεί ελλείψει κοινωνικών υπηρεσιών. Πραγματικά, το άρθρο αυτό εξηγεί πως δίδεται η επιμέλεια σε έναν γονέα. Αναφέρει ότι πρέπει να ερευνάται το περιβάλλον των δύο γονέων και να δίδεται η επιμέλεια στον καταλληλότερο από τους δύο. Επειδή όμως δεν υπάρχουν τέτοιου είδους υπηρεσίες, με πρωτοβουλία του δικαστή, δίδεται η επιμέλεια σε όποιον κρίνει ο δικαστής καταλληλότερο. Κατά 99% στην Ελλάδα, δίδεται η επιμέλεια στη μητέρα διότι αυτό αποτελεί εύκοληγρήγορη λύση, παραδοσιακή και έως τώρα ανέγγιχτη- δίχως διαμαρτυρίες. Τώρα, οι πατεράδες που έχουν υποστεί τέτοια άνιση μεταχείριση μπορούν να προσφύγουν σε ανώτερα δικαστήρια (ακόμη και σε διεθνή) και να δικαιωθούν διότι μπορεί να ακυρωθεί η απόφαση και στον Άρειο Πάγο. Η επιμέλεια των παιδιών στη χώρα μας δίδεται αβλεπτί πάντα στη μητέρα και αυτό όχι με κριτήρια αξιοκρατικά, ικανοτήτων των δύο γονέων, αλλά με σεξιστικά κριτήρια κατά του άνδρα – πατέρα. 2) Δικαστικές αποφάσεις που αφορούν στην επικοινωνία του γονέα που δεν έχει την επιμέλεια του παιδιού του. Δεν μπορεί να εφαρμοστεί απόφαση όταν δίδεται ως προϋπόθεση η επικοινωνία να πραγματοποιείται παρουσία κοινωνικού λειτουργού την Κυριακή. Δεν υπάρχει καμία υπηρεσία που να λειτουργεί το σαββατοκύριακο και κανείς δεν την υποχρεώνει να βρίσκεται σε ξένη κατοικία. Τέτοιου είδους αποφάσεις έχουν προκαλέσει αποξενώσει του γονέα που δεν έχει την επιμέλεια (συνήθως του πατέρα) με αποτέλεσμα να έχουμε τραγικές συνέπειες (σοβαρές ασθένειες, ακόμη και θάνατο) του πατέρα που αποξενώνεται. Πολλές τέτοιες περιπτώσεις υπάρχουν στην Ελλάδα τις τελευταίες δεκαετίες. Το περιεχόμενο των δικογραφιών θα είναι η δικαστική διαμάχη μεταξύ των διαζευγμένων συζύγων για την επιμέλεια των παιδιών και την επικοινωνία μαζί τους. Για να αποφευχθούν τα ηθικά διλλήματα, θα προστατευθεί η ανωνυμία των εμπλεκομένων στις δικαστικές αποφάσεις. Η ανάλυση των δικογραφιών θα πραγματοποιηθεί με κείμενα πανομοιότυπα από δικαστικές αποφάσεις, με πίνακες καταγραφής του διατακτικού των αποφάσεων, με καταγραφή λεκτικών αναφορών με θέμα την «επιθετικότητα» και με καταγραφή των «πραγματικών περιστατικών» που αναφέρονται στις δικαστικές αποφάσεις.
Το δείγμα θα είναι από όλα τα κοινωνικά στρώματα και χωροταξικά θα αντιπροσωπεύει όλη την Ελλάδα. ΔΙΑΤΥΠΩΣΗ ΕΡΕΥΝΗΤΙΚΩΝ ΥΠΟΘΕΣΕΩΝ Η γυναίκα – μητέρα, μέσω των ευνοϊκών δικαστικών αποφάσεων, εκδηλώνει την επιθετικότητα της και εκβιάζει τον άνδρα – σύζυγο. Ο άνδρας – πατέρας, μέσω των ευνοϊκών δικαστικών αποφάσεων, εκδηλώνει την επιθετικότητά του και εκβιάζει την γυναίκα – μητέρα. Η δικαιοσύνη αντιμετωπίζει ισάξια και τον άνδρα – πατέρα και την γυναίκα – μητέρα.
ΔΙΑΓΡΑΜΜΑ ΘΕΩΡΗΤΙΚΟΥ ΜΕΡΟΥΣ ΕΙΣΑΓΩΓΗ 1ο ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΤΟ ΓΟΝΙΚΟ ΣΥΝΔΡΟΜΟ ΑΛΛΟΤΡΙΩΣΗΣ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΚΑΙ Η ΕΠΙΘΕΤΙΚΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΓΥΝΑΙΚΩΝ 2ο ΚΕΦΑΛΑΙΟ 2i ΝΟΜΟΙ ΚΑΙ ΔΙΚΑΣΤΙΚΕΣ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΤΟΥ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΤΗΝ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ 2ii ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΑΝΤΙΔΡΑΣΕΙΣ ΠΟΥ ΑΜΦΙΣΒΗΤΟΥΝ ΤΗΝ ΕΥΝΟΙΑ ΤΗΣ ΝΟΜΟΘΕΣΙΑΣ ΥΠΕΡ ΤΩΝ ΓΥΝΑΙΚΩΝ 3ο ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ ΤΟΥ ΓΟΝΙΚΟΥ ΣΥΝΔΡΟΜΟΥ ΑΠΟΞΕΝΩΣΗΣ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ 4ο ΚΕΦΑΛΑΙO ΜΕΘΟΔΟΛΟΓΙΑ ΕΡΕΥΝΑΣ – ΔΕΙΓΜΑ – ΜΕΘΟΔΟΛΟΓΙΚΑ ΕΡΓΑΛΕΙΑ 5ο ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ 6Ο ΚΕΦΑΛΑΙΟ 6 i ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ 6ii ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΚΑΛΥΨΗ ΤΩΝ ΚΕΝΩΝ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ 6iii Η ΣΥΜΒΟΛΗ ΤΩΝ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΕΡΕΥΝΑΣ ΣΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ
θέμα: επικοινωνία.Η αφίσα της εκδήλωσης της 17ης Απριλίου 2010 αξίας 0,54 €
θέμα: επικοινωνία. Το έμβλημα του ΣΥΓΑΠΑ αξίας 0,54 €
ΣΤΗ ΔΙΑΘΕΣΗ ΣΑΣ ΤΑ ΓΡΑΜΜΑΤΟΣΗΜΑ ΑΠΟ ΤΑ ΕΛ.ΤΑ. θέμα: εξωτερικού με τη ζωφόρο. Το έμβλημα του ΣΥΓΑΠΑ αξίας 0,65 €
θέμα: εξωτερικού με τη ζωφόρο. Η αφίσα της εκδήλωσης της 17ης Απριλίου 2010 αξίας 0,65 €
4 Ο Δικηγόρος απαντά Ασφαλιστικά μέτρα επιμέλειας παιδιού ΕΡΩΤΗΣΗ: Ονομάζομαι Κ. Σ. και είμαι 50 ετών. Παντρεύτηκα το 2001 και απέκτησα 2 παιδιά, ένα κορίτσι που είναι σήμερα 7 ετών και ένα αγόρι 8 ετών. Είμαι σε διάσταση με την σύζυγο μου από τον Μάρτιο του 2008. Έκτοτε τα παιδιά μένουν στην Αττική με την μητέρα τους σε ιδιόκτητο σπίτι. Τα τελευταία 5 χρόνια (από το 2005) έχω κάνει μεγάλη προσπάθεια για να μην διαλυθεί η οικογένεια μου, χωρίς θετικό αποτέλεσμα. Τον Μάρτιο του 2007, όταν μέναμε μαζί, η σύζυγος μου υπέβαλε αίτηση ασφαλιστικών μέτρων την οποία απέσυρε τον Δεκέμβριο του 2007 μετά από κάποιες αναβολές της δίκης και κατόπιν συνεννόησης που έγινε μεταξύ μας. Πριν 1 μήνα η σύζυγος μου υπέβαλε πάλι ασφαλίστηκα μέτρα με ένα υπέρογκο ποσό διατροφής και τυπική ρύθμιση της επιμέλειας των παιδιών, καθώς και αίτηση διαζυγίου. Μέχρι πριν τα νέα ασφαλιστηκά μέτρα είχα ελεύθερη επικοινωνία με τα παιδιά μου και τα έβλεπα καθημερινά μετά την εργασία μου. Η σχέση μου με τα παιδιά μου ήταν και είναι πολύ καλή και υπήρχε ισορροπία παρά τις δύσκολες συνθήκες και καταστάσεις. Πέρα από την καθημερινή μου παρουσία και φροντίδα (άκρως απαραίτητη), καθώς και την οικονομική υποστήριξη, κύριο μέλημα μου ήταν και είναι να υποστηρίξω ψυχολογικά τα παιδιά μου έτσι ώστε να βιώσουν όσο γίνεται πιο ανώδυνα των χωρισμό μου με την σύζυγο μου. Πράγματι παρότι τα παιδιά γνώριζαν ότι δεν μένω μαζί τους ήταν πολύ ισορροπημένα ψυχολογικά, μέχρι τον περασμένο Απρίλιο που έλαβα την νέα αίτηση ασφαλιστικών μέτρων και η σύζυγος δεν μου επιτρέπει να δω τα παιδιά μου ακόμη και όταν είναι άρρωστα. Έκτοτε η σύζυγος μου φέρεται αλλοπρόσαλλα και άκρως εκδικητικά προς το πρόσωπο μου εκδηλώνοντας ακραία και επιβλαβή συμπεριφορά προς τα παιδιά, το οποία όχι μόνον διαμαρτύρονται καθημερινά αλλά και βιώνουν απότομα πρωτόγνωρες γι’ αυτά καταστάσεις. Έχω αποφύγει οποιεσδήποτε προστριβές και ακρότητες αλλά φοβάμαι ότι τα παιδιά μου θα αρρωστήσουν ψυχολογικά. Πρέπει λοιπόν να πάρω μέτρα πολύ σύντομα και ως εκ’ τούτου χρειάζομαι σχετική βοήθεια. ΑΠΑΝΤΗΣΗ Κρατήστε την ψυχραιμία σας για το καλό των παιδιών και μη κάνετε άσκοπες νομικές ενέργειες που θα οδηγήσουν την κατάσταση στο χειρότερο. Στην εκδίκαση των ασφαλιστικών μέτρων, απαντήστε με ευπρέπεια και μάλλον πρέπει να κάνετε και εσείς ανταίτηση ασφαλιστικών μέτρων επιμέλειας. Στα δικόγραφα δείξτε οτι δεν έχετε εμπάθεια και μη ζητάτε αποκλεισμό επικοινωνίας μάνας-παιδιού. Να γνωρίζετε ότι κάθε δικαστική ένταση θα φέρει κακό στη διάθεση των παιδιών.
/ Ιούνιος 2010
Η 5η Επιστημονική Συνάντηση Παιδιάτρων Ανατ. Μακεδονίας και Θράκης, Νήσων Αιγαίου, Κύπρου 40 ΑΠΟΠΕΙΡΕΣ ΑΥΤΟΚΤΟΝΙΑΣ ΣΕ ΠΑΙΔΙΑ ΗΛΙΚΙΑΣ 12-14 ΧΡΟΝΩΝ Α. Θεοδωρακόπουλος, Ι. Μαγαζιώτου, Π. Μέλκι, Δ. Ανέστη, Χ. Καράκας, Π. Ράπτη. Παιδιατρική Κλινική - Τζάνειο Νοσοκομείο Πειραιά Στόχος της εργασίας ήταν η καταγραφή των παιδιών που νοσηλεύτηκαν στην κλινική μας την τελευταία τριετία για απόπειρα αυτοκτονίας μετά από λήψη ουσιών. Υλικό - Μέθοδος: Από τα 261 παιδιά που νοσηλεύτηκαν στην κλινική μας λόγω λήψης ουσιών κατά το χρονικό διάστημα (1997-98-99), τα 17 ήταν ηλικίας 12-14 χρονών, (5,36%). Η μελέτη στηρίχθηκε : α) Στη λήψη ιστορικού (παιδί-γονείς), β) Στην κατηγοριοποίηση των ουσιών, γ) Αίτια απόπειρας, δ) Μέτρα υποστήριξης και προστασίας του παιδιού. Αποτελέσματα: 1. Από τα 17 παιδιά ηλικίας 12-14 ετών, τα αγόρια ήταν 4 (23,52%) και τα κορίτσια 13 (76,48%) με σαφή υπεροχή των κοριτσιών έναντι των αγ ριών 2. Ως προς την κατηγοριοποίηση των ουσιών: α) Αντιπυρετικά (76,47%), β. Αλκοόλ (11,76%), γ) Άγνωστο φάρμακο (11,76%) 3. Ως προς τα αίτια απόπειρας : α) Διαταραγμένη οικογενειακή κατάσταση (76,47%), διαζύγιο γονέων, σύγκρουση γονέων-παιδιών β) Εκφοβισμός των γονέων (23,52%), κέρδος αγάπης-προσοχής των γονέων. Συμπεράσματα: Η απόπειρα πρέπει να αντιμετωπίζεται συστηματικά και οργανωμένα με ομάδα ειδικών αποτελούμενη από παιδίατρο, παιδοψυχίατρο, ψυχολόγο και κοινωνικό λειτουργό. Η ομάδα αυτή πρέπει να ασχοληθεί τόσο με το παιδί, όσο και με την οικογένεια του. 41 ΕΠΙΔΡΑΣΕΙΣ ΤΗΣ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑΚΗΣ ΝΟΣΗΛΕΙΑΣ ΣΤΗΝ ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ Μπούρη Μαρία, Φωτοπούλου Μαρία, Φούντζουλα Ιωάννα, Μιχοπούλου Αλεξάνδρα, Μιχελέτου Μελπομένη. Α’ Παιδιατρική κλινική Νοσοκομείου Παίδων Πεντέλης, Αθήνα. Σκοπός: Να μελετηθούν οι επιδράσεις της νοσοκομειακής νοσηλείας στην ψυχολογία των παιδιών. Υλικό: Εκατόν πενήντα ημικατευθυνόμενες συνεντεύξεις από γονείς, ιατρούς και νοσηλευτές σε ένα παιδιατρικό νοσοκομείο.
Αποτελέσματα: 1)Τα παιδιά εμφανίζουν αρκετά συχνά διαταραχή συμπεριφοράς όπως επιθετικότητα, δυστροπία, διαταραχές όρεξης και ύπνου, φόβος για την σωματική ακεραιότητα, παλινδρόμηση σε προηγούμενα στάδια ανάπτυξης. 2)Υπάρχουν ορισμένοι παράγοντες που συμβάλουν στην εκδήλωση αυτών των διαταραχών από την πλευρά του οικογενειακού περιβάλλοντος(άγχος και φόβος για το άγνωστο νοσοκομειακό περιβάλλον και την ασθένεια, αλλαγή των συνηθισμένων δραστηριοτήτων) και του προσωπικού του νοσοκομείου (μη επαρκής αριθμός και κατά συνέπεια διαθέσιμος χρόνος του ιατρονοσηλευτικού προσωπικού, μη ειδική εκπαίδευση). Σημαντικό ρόλο παίζει το κοινωνικο-οικονομικο-μορφωτικό επίπεδο των γονέων. Συμπέρασμα Οι αρνητικές επιπτώσεις της νοσοκομειακής νοσηλείας στην ψυχολογία των παιδιών είναι συχνές και μπορούν να αμβλυνθούν με την έγκαιρη και κατάλληλη ψυχολογική υποστήριξη του παιδιού τόσο από την οικογένεια όσο και από το ειδικά εκπαιδευμένο προσωπικό του νοσοκομείου. 31P ΚΑΚΟΠΟΙΗΘΕΝ ΒΡΕΦΟΣ ΠΟΥ ΟΔΗΓΗΘΗΚΕ ΣΤΟ ΘΑΝΑΤΟ Τσίρκα Αντιγόνη, Μαρκεσίνης Ι., Γκέτση Βασιλική, Χαλούλου Σταυρούλα, Γκολογκάνη Αριστούλα Περιφερειακό Γενικό Νοσοκομείο Ιωαννίνων « Γ. Χατζηκώστα «. Η κακοποίηση των παιδιών είναι ένα σοβαρό πρόβλημα που δύσκολα αναγνωρίζεται και μελετάται στις περισσότερες χώρες του κόσμου. Οι επιπτώσεις της κακοποίησης είναι πολύ οδυνηρές στη σωματική αλλά και στην ψυχική υγεία των παιδιών και των εφήβων θυμάτων. Πολλές φορές μάλιστα απειλείται η ίδια η ζωή των παιδιών. Περιγράφεται η περίπτωση βρέφους άρρενος ηλικίας 8 μηνών που προσήλθε στα E.I της κλινικής για αντιμετώπιση καθολικού οιδήματος στο αρ. κάτω άκρο. Η κλινική εξέταση των άλλων συστημάτων αποκάλυψε εκχυμώσεις και πετέχειες διάσπαρτες σε όλο το σώμα, ενώ η ακτινογραφία αποκάλυψε επιφυσιολίσθηση άνω κνημιαίας επίφυσης με ρήξη άνω κνημοπερονιαίας συνδέσμωσης.Το ιστορικό πρόκλησης των βλαβών ήταν αντιφατικό και καθόλου πειστικό. Από το κοινωνικό ιστορικό επρόκειτο για οικογένεια πολύ χαμηλής κοινωνικοοικονομικής και μορφωτικής τάξης. Πατέρας πότης 32 ετών με βίαιη συμπεριφορά. Μητέρα 27 ετών, άβουλη και χωρίς καμιά ικανότητα διαχείρισης της οικογένειας.Το ζευγάρι δεν είχε κοινωνικές συναναστροφές με τους συγχωριανούς και τους συγγενείς τους. Ετέθη η υποψία κακοποίησης και η κοινωνική υπηρεσία του νοσοκομείου ανέλαβε την δι-
5
/ Ιούνιος 2010 ερεύνηση των συνθηκών διαβίωσης της οικογένειας. Έγινε καταγγελία στην εισαγγελία προκειμένου να διερευνηθεί η υπόθεση και να ληφθούν μέτρα για την προστασία του παιδιού. Τέσσερις μήνες αργότερα τo βρέφος προσήλθε στην κλινική μας με κάταγμα στο δ. βραχιόνιο. Επτά μήνες αργότερα και ενώ το παιδί ήταν 20 μηνών μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο νεκρό. Η μητέρα του καταδικάσθηκε ως παιδοκτόνος. Η έλλειψη εμπειρίας, εκπαίδευσης και η ανυπαρξία οργανωμένης ομάδας επιστημόνων ικανών να
αντιμετωπίσουν το πρόβλημα της κακοποίησης οδήγησε στο θάνατο του παιδιού. Η ευθύνη βαρύνει όλους μας, πρωταρχικά τους παιδίατρους που είμαστε οι συνήγοροι του παιδιού στον κόσμο των ενηλίκων και κατά δεύτερο λόγο την πολιτεία που ολιγώρησε σε ένα τόσο σημαντικό ζήτημα. Επιβεβαιώθηκαν για άλλη μια φορά τα συμπεράσματα της Π.Ο.Υ ότι 50% των κακοποιημένων βρεφών που αφήνονται να επιστρέψουν σε αυτούς που τα κακοποίησαν μεταφέρονται στο νοσοκομείο νεκρά.
ΣΥΝΤΟΜΑ ΝΕΑ ΕΛΙΣΑΜΠΕΘ ΜΠΑΝΤΑΝΤΕΡ Σε τελευταίες συνεντεύξεις της, από το 2008, η Elisabeth Badinter (που είναι πρωτεργάτης του φεμινιστικού κινήματος), αναφέρει: Η βία κατά των γυναικών είναι παγκόσμιο φαινόμενο και αφορά τον τρίτο κόσμο. Το ίδιο και η ενδο-οικογενειακή βία. Η έρευνα από την Διεθνή Αμνηστία, από το ινστιτούτο BVA, και από ψυχολόγους, αναφέρουν ότι οι άνδρες υφίστανται βία. Τα στοιχεία τα έτη 2001, 2004, 2005, δείχνουν ότι 10% των γυναικών, στην οικογένεια, δέχονται βία και 18% των ανδρών. Η άρνηση της μητέρας για θηλασμό αποτελεί ατόπημα και η επιστροφή σ’αυτό θα ήταν πρόοδος για το οικογενειακό θέμα. Η μάνα-τύραννος είναι δεδομένη κατάσταση. 17% των γυναικών που ζητούν επιμέλεια παιδιών στο διαζύγιο, κατηγορούν ψευδώς τον πατέρα για σεξουαλική κακοποίηση-παρενόχληση. Η ισότητα ανδρών-γυναικών θα πρέπει να αναθεωρηθεί ΝΤΟΡΙΣ ΛΕΣΣΙΓΚ Η Doris Lessing πήρε το βραβείο λογοτεχνίας το 2007 και ήταν πρωτοπόρος του φεμινιστικού κινήματος. Παρόλαυτά, αναφέρει: ‘Οι άνδρες πρέπει να αντισταθούν στην υποτίμηση που τους έχουν κάνει οι γυναίκες και το φεμινιστικό κίνημα τα τελευταία 60 χρόνια’. ΠΡΟΣΦΑΤΑ ΝΕΑ, ΑΠΟ ΕΥΡΩΠΗ, ΑΜΕΡΙΚΗ, ΚΑΝΑΔΑ, ΑΥΣΤΡΑΛΙΑ 4 Απριλίου 2010: Μητέρα που έχασε την επιμέλεια του παιδιού της, στη Γαλλία, μπήκε στον παιδικό σταθμό, με μαχαίρι και απειλούσε ότι θα σκοτώσει.
3 Ιουνίου 2010: Σε δικαστήριο του Βελγίου, πατέρας που δεν του αφαίρεσαν τη γονική μέριμνα των παιδιών του, μπήκε στην αίθουσα του δικαστηρίου και σκότωσε την δικαστή και την γραμματέα. 18 Μαρτίου 2010: Σε έρευνα στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής, δημοσιεύθηκε ότι 77% των αυτοκτονιών στις ΗΠΑ και 80% στον Καναδά προέρχονται από τον ανδρικό πληθυσμό. Τα στοιχεία αυτά συμπληρώθηκαν από άλλη έρευνα στον Καναδά που αποδεικνύει ότι σήμερα, 9 άνδρες και 2 γυναίκες θα κάνουν απόπειρα αυτοκτονίας και στις ΗΠΑ, 16 γυναίκες και 68 άνδρες θα κάνουν απόπειρα αυτοκτονίας. Σ’αυτά προστίθεται ότι 39% περισσότεροι είναι οι διαζευγμένοι άνδρες που αποπειρούνται να αυτοκτονήσουν παρά οι έγγαμοι. Ενώ οι ελεύθεροι έχουν 50% περισσότερες πιθανότητες. Οι παραπάνω μελέτες δημοσιεύθηκαν και στην Αυστραλία τον Μάρτιο του 2010 από το Ινστιτούτο ανδρικών σπουδών. ΑΝΗΛΙΚΟΙ ΒΙΑΣΤΕΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΩΝ ΔΙΑΖΥΓΙΩΝ ΕΙΝΑΙ ΕΥΑΛΩΤΑ ΣΕ ΚΑΘΕ ΕΙΔΟΥΣ ΚΑΚΟΠΟΙΗΣΗ, ΕΙΤΕ ΣΑΝ ΘΥΤΕΣ ΕΙΤΕ ΣΑΝ ΘΥΜΑΤΑ. Από έρευνες: Το 53,4% των βιαστών είναι άτομα νεαρής ηλικίας, ενώ το 32,8% είναι μεσήλικες. Το 46,5% των βιασμών γίνεται στην επαρχία. Το 80% είναι από προβληματικές οικογένειες διαζυγίων. ΣΟΥΗΔΙΑ-ΓΑΛΛΙΑ: ΠΑΤΡΙΚΗ ΑΔΕΙΑ Στη Σουηδία, όλοι οι άνδρες μπορούν να πάρουν πατρική άδεια ανατροφής τέκνων για δύο μήνες, ενή στη Γαλλία, τόσο στον δημόδιο όσο και στον ιδιωτικό τομέα, όλοι οι άνδρες μπορούν να πάρουν 12μηνη άδεια με αποδοχές για ανατροφή ανήλικων παιδιών.
ΒΟΗΘΗΣΤΕ ΤΗΝ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΜΑΣ ΣΤΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ 1.000.000 ΥΠΟΓΡΑΦΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΛΛΑΓΗ ΤΟΥ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ
Μέσω διαδικτύου στην ιστοσελίδα για το οικογενειακό δίκαιο ακολουθώντας το link:
http://www.ipetitions.com/petition/greekfamilylaw Με τηλεμοιότυπο στα γραφεία του ΣΥΓΑΠΑ: Fax 2310 524319
Ο ψυχολόγος απαντά Γυναίκα σε απόγνωση ΕΡΩΤΗΣΗ: Γειά σας είμαι 24 ετών, αρραβωνιασμένη με ένα παλληκάρι 21 ετών. Είμαστε 4 χρόνια μαζί κι εκεί που όλα ήταν καλά ξαφνικά όταν μετακομίσαμε στην πόλη μου λόγω δουλειάς άρχισαν τα προβλήματα. Το καλοκαίρι αρραβωνιαστήκαμε μόνοι μας γιατί οι δικοί του υποστήριζαν δεν είχαν λεφτά και δεν τους είχαμε ενημερώσει. Τους γονείς μου δεν φρόντισαν να τους γνωρίσουν πριν τους αρραβώνες παρά 4 μήνες μετά από καβγάδες και κάνοντας αισθητή την απουσία μου στο σπίτι τους αφού σταμάτησα να πηγαίνω. Δεν ήταν δίπλα μου ούτε στη μετακόμιση που κάναμε ενώ εγώ στη δική τους ήμουν παρούσα. Πηγαινοερχόμουν κάθε μέρα (μένουμε μια ώρα μακρυά). Στη γιορτή του άντρα μου (γιόρταζε και ο πατέρας μου) ήρθαν τυπικότατοι χωρίς να μιλάνε και δεν περίμεναν να έρθει και ο πατέρας μου να του ευχηθούν παρά άρχισαν τις δικαιολογίες και έφυγαν. Ο άντρας μου ούτε τότε στους αρραβώνες ούτε τώρα στη γιορτή δεν επιβλήθηκε γιατί τον πείραξαν και τα 2 συμβάντα παρά κατέβαινε σπίτι του αφήνοντάς με μόνη τα Σαββατοκύριακα. Τον έχω πιάσει να λέει ψέματα για να τους δικαιολογεί ή να δικαιολογεί κάποια λάθος κίνηση δική του. Το αποτέλεσμα τώρα είναι, ότι 8 μήνες από τούς αρραβώνες, το κλίμα στο σπίτι μας είναι ηλεκτρισμένο. Τσακωνόμαστε συνέχεια, δεν συμβιβαζόμαστε με τίποτα και ο ίδιος δεν κάνει πουθενά πίσω, είναι κάθετος σε όλα. Θέλει να γίνεται το δικό του. Προσπαθεί να μου επιβάλει να φύγουμε από εδώ αν τυχόν περάσει μέσω Α.Σ.Ε.Π. κάπου και δεν σκέφτεται ότι έχω μόνιμη δουλειά που μας αποφέρει 5.000 - 6.000 ευρώ το μήνα... Είμαι σε απόγνωση, τι να κάνω; Σας παρακαλώ βοηθείστε με... ΑΠΑΝΤΗΣΗ Καλό είναι να έχετε αποστάσεις από τις πατρικές οικογένειες οι οποίες πολλές φορές δεν γνωρίζουν τη ψυχολογία του ζευγαριού. Αφήστε τους εγωισμούς και δουλέψτε τη σχέση σας με υποχωρήσεις και αλληλοκατανόηση. Μη συνδέετε τα χρήματα με τη σχέση διότι θα σας δημιουργήσουν προβλήματα. Δεν έχετε πολλές εμπειρίες και αντιδράτε ανώριμα ακόμα. Τίποτα δεν γίνεται με το ζόρι. Αυτό που ζείτε είναι καθημερινότητα και την καλοπέραση πιθανόν να την εννοείτε ως απόγνωση ενώ δεν θα έπρεπε. Εξ άλλου δεν έχετε ακόμη παιδιά για να διαπιστώσετε τις πραγματικές δυσκολίες που έχει η ζωή.
6
/ Ιούνιος 2010
Η ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗΣ ΖΩΗΣ ΣΤΗN ΨΥΧΙΚΗ ΥΓΕΙΑ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ Βασιλείου Ευάγγελος, Γενικός Αρχίατρος Ε.Α., Ειδικός Καρδιολόγος-Παθολόγος
Κατά τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας(Π.Ο.Υ.) Υγεία: είναι η ισόρροπη ευεξία σώματος, πνεύματος, ψυχής και κοινωνικής καταστάσεως. Η κοινωνική παράμετρος τοποθετήθηκε στον ορισμό αυτό του ΠΟΥ, για να τονίσει την επίδραση της κοινωνικής ανισορροπίας στο σύνολο της υγείας. Κατά τους ψυχολόγους, κοινωνιολόγους και παιδαγωγούς η πολιτική συνείδηση του παιδιού οικοδομείται από 4 μέχρι 11 χρονών. Και όταν λέμε πολιτική συνείδηση, δεν εννοούμε την κομματική αλλά το πώς θα πολιτεύεται το παιδί όταν θα ενηλικιωθεί απέναντι στην κοινωνία, τους συνανθρώπους τους και τους διάφορους κοινωνικούς φορείς. Είναι γνωστό ότι το παιδί σε αυτήν, την προεφηβική ηλικία (4-11 χρονών) σαν την προνύμφη του μεταξοσκώληκα, αθροίζει εμπειρίες και βιώματα, τα οποία θα ξετυλίξει αργότερα, για να υφάνει τη ζωή του Επίσης είναι γνωστό ότι για να χτίσει το παιδί την προσωπικότητα του έχει ανάγκη προτύπων απλών καθημερινών χειροπιαστών ή ιδεατών και συνθετικών από την μελέτη και τις γνώσεις που αποθησαυρίζει. Άρα καταλυτικό ρόλο στην ηλικία αυτή παίζει το πρότυπο του γονέα και του δασκάλου. Για να οικοδομήσει ο νέος την προσωπικότητα του χρειάζεται ιδανικά και αυτά είναι αγάπη, ακόμα και για τον εχθρό του, όπως δίδαξε ο Χριστός, η ειλικρίνεια, η εντιμότητα,η έφεση για παραγωγική εργασία, ο αλτρουϊσμός το πνεύμα προσφοράς και θυσίας κ.α. Αυτά θα τα πάρει μέσα από μια αρμονική λειτουργούσα οικογένεια και ένα αντιαυταρχικό και ήρεμο, γεμάτο θαλπωρή και αγάπη, οικογενειακό και σχολικό περιβάλλον. Αν στερηθεί των παραπάνω ιδανικών και προτύπων παρουσιάζει το σύνδρομο ‘του φόβου μπροστά στην ελευθερία’ όπως το περιγράφει ο Έρικ Φρόμ στο ομώνυμο έργο του. Πρέπει να σημειώσουμε εδώ ότι κούφια λόγια ή διδαχές, χωρίς αντίκρισμα, δεν έχουν καμία σημασία αλλά μετρά, κυρίως το ζωντανό παράδειγμα ήθους και αρετής, που εκπέμπει, προς το παιδί, ο γονιός, ο δάσκαλος, και οι άλλοι. κοινωνικοί παράγοντες και φορείς, που διαμορφώνουν χαρακτήρες και συνειδήσεις.
Αν το παιδί βρεθεί αντιμέτωπο με ένα νοσηρό, καταπιεστικό ή αυταρχικό οικογενειακό ή σχολικό περιβάλλον, του ανοίγονται δύο αδιέξοδοι δρόμοι μπροστά του: Ή να υποταχθεί ή να αντιδράσει. Και στην μεν πρώτη περίπτωση μπαίνει μέσα του, το σπέρμα του υποτακτικού ή του ραγιά, ενώ στην δεύτερη του αναρχικού, του μηδενιστού, ή του επαναστάτη χωρίς αιτία. Αν για το παιδί η Μάνα είναι μέρος της ζωής του για τη Μάνα, το παιδί, πρέπει να είναι όλης της η ζωή. Με αυτή τη θυσιαστική αντίληψη της μάνας για το παιδί της, γαλουχήθηκαν γενιές Ελλήνων στους αιώνες, και έδωσαν στην Ελληνική Ιστορία φιλόσοφους ήρωες και αγίους.
Είναι γνωστές οι τρεις μοναδικές υπέροχες και ανεπανάληπτες Μάνες που γαλούχησαν και έπλασαν τους τρεις Ιεράρχες: Η Εμέλεια: η Μητέρα του Μεγάλου Βασιλείου, Η Νόνα: Η Μάνα του Αγίου Γρηγορίου του Θεολόγου, και η Ανθούσα: που έμεινε χήρα σε ηλικία 21 μόλις χρονών, θυσιάστηκε για το παιδί της και μας χάρισε τον Άγιο Ιωάννη τον Χρυσόστομο. Όσες γυναίκες ευλογήθηκαν από τον Θεό ή έγιναν μάνες και δεν καταλαβαίνουν ότι τα προβλήματα τα δικά τους είναι δευτερεύοντα και τα προβλήματα των παιδιών τους έχουν προτεραιότητα, είναι στη ζωή εκτός αποστολής. Ένας σωστός γονιός εύχεται αντί να υποφέρει το παιδί του να υποφέρει αυτός Στην περίπτωση των διαζευγμένων γονέων παρατηρείται το παράλογο φαινόμενο, όχι μόνο να υποφέρουν τα παιδιά τους, χωρίς να φταίνε αλλά να πληρώνουν. Βαρύ τίμημα ψυχής και στρεβλής ψυχολογικής ανάπτυξης, υπαιτιότητα του ιδίου του γονέα. Γιατί τι άλλο κάνουν οι ανόητες εκείνες διαζευγμένες μητέρες που καθοδηγούμενες από τυφλό μίσος, απέναντι στον σύζυγο τους γκρεμίζουν
καθημερινά το πρότυπο του πατέρα, που πρέπει να έχει το παιδί και γενιτσαροποιούν τα παιδιά τους απέναντι στον γονέα τους, νομίζοντας, πως έτσι τον εκδικούνται ενώ στην ουσία καταστρέφουν τα ίδια τους τα παιδιά, τα οποία υποτίθεται ότι αγαπούν και ενδιαφέρονται για αυτά. Αν όμως πραγματικά αγαπούν τα παιδιά τους, δεν πρέπει να αγνοούν τι είναι απαραίτητο για την ψυχική υγεία τους. « Το παιδί να νιώθει περήφανο για τους γονείς τους όπως είναι και σημαντικό, οι γονείς να νιώθουν περήφανοι για τα παιδιά τους» Αν δεν λάβουν υπόψη τους τα παραπάνω είναι σίγουρο πως θα εισπράξουν τους πικρούς καρπούς του μίσους προς τον πατέρα που καλλιεργούν στα παιδιά τους, αλλά θα είναι πια αργά. Τα παιδιά τους μέσα στο κενό ψυχής που οι ίδιες τους οι μάνες δημιούργησαν, θα χτίσουν κάθε αντικοινωνική συμπεριφορά από τη χρήση ναρκωτικών, μέχρι την εγκληματικότητα. Γιατί είναι σίγουρο ότι όταν σε ένα παιδί του γκρεμίζεις το πρότυπο του γονέα, ου πρέπει να το έχει ψηλά, είναι ικανό να γκρεμίσει την κοινωνία για να την εκδικηθεί για τη δική του μοίρα. Μέσα απ’ αυτήν την τραγωδία, που περνούν τα παιδία των διαζευγμένων γονέων, θα ήταν ιδιαίτερα χρήσιμο να βγουν τα κατάλληλα κοινωνικά μηνύματα και συμπεράσματα για να τα λάβει υπόψιν της η Πολιτεία, όταν νομοθετεί ή λαμβάνει μέτρα, που αφορούν το οικογενειακό δίκαιο και την προστασία των παιδιών. ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ Οι έρευνες έχουν δείξει ότι ο πατέρας διαδραματίζει πρωταρχικό ρόλο στην ψυχο-κοινωνική ανάπτυξη του παιδιού και ότι η συμπεριφορά του πατέρα είναι καλύτερος δείκτης της ψυχοδυναμικής της οικογένειας και του είδους των επιδράσεων της στο παιδί από εκείνη της μητέρας. Ο πατέρας παίζει, ιδιαίτερα για το μεγαλύτερο παιδί, άμεσο ρόλο για την ψυχική του ανάπτυξη και μόρφωση. Το παιδί αποζητά έναν πατέρα οδηγό, καθηγητή. Δεν βλέπει στο πρόσωπο του πατέρα μόνο τον προστά-
7
/ Ιούνιος 2010 τη αλλά τον θεωρεί φορέα δύναμης, δικαιοσύνης και εξουσίας. Ο πατέρας ασκεί επίδραση στο παιδί μέσω μηχανισμών όπως είναι η ταύτιση με την έννοια της εσωτερίκευσης γνωρισμάτων και της υιοθέτησης στάσεων και συμπεριφορών (π.χ. της ταυτότητας του φύλου), η μάθηση (π.χ. της επιθετικότητας) μέσω παρατήρησης και μίμησης του πατέρα, κτλ Τα κοινωνικά μηνύματα που λαμβάνει η πολιτεία από τον υπερβολικά αυξημένων διαζυγίων και τα αποτελέσματα στα παιδιά θα πρέπει να τα εκτιμήσει για σωστή νομοθετική ρύθμιση του οικογενειακού δικαίου αλλά και κυρίως να θεσμοθετήσει κοινωνικούς και ψυχολογικούς φορείς για ενήλικες και παιδιά. Η προσωπικότητα των παιδιών κτίζεται καθημερινά από τα πρότυπα και τις καθημερινές πράξεις που αποκομίζει από αυτά. Τα καθημερινά συσωρευτικά παραδείγματα από τους γονείς δομούν και την προσωπικότητά τους. Το ζωντανό παράδειγμα ήθους και αρετής που εκπέμπει προς το παιδί ο γονιός, ο δάσκαλος και οι άλλοι κοινωνικοί παράγοντες και φορείς που διαμορφώνουν χαρακτήρες και συνειδήσεις. Αυτά θα τα πάρει μέσα από μια αρμονικά λει-
τουργούσα οικογένεια και ένα αντιαυταρχικό και ήρεμο οικογενειακό και σχολικό περιβάλλον. Αν στερηθεί των παραπάνω ιδανικών και προτύπων παρουσιάζει το σύνδρομο του ‘φόβου’. Αν το παιδί βρεθεί αντιμέτωπο μ’ένα νοσηρό, καταπιεστικό ή αυταρχικό οικογενειακό ή σχολικό περιβάλλον, του ανοίγονται δύο δρόμοι, αδιέξοδοι: ή να υποταχθεί ή να αντιδράσει. Και στην μεν πρώτη περίπτωση μπαίνει μέσα του το σπέρμα του υποτακτικού ή του ραγιά ενώ στη δεύτερη του αναρχικού, του μηδενιστή ή του επαναστάτη χωρίς αιτία. Τα παιδιά που μεγαλώνουν σε αρμονικά λειτουργούσες οικογένειες ή αν είναι παιδιά στην κρίσιμη προ-εφηβική ηλικία, δηλητηριάζονται από το νοσηρό οικογενειακό περιβάλλον. Ηθικοί αυτουργοί των πράξεών τους είναι οι μητέρες που ο νόμος τις δίνει, σε περίπτωση διάλυσης της οικογένειας, τόσο εύκολα την επιμέλεια των παιδιών, γεννιτσαροποιούν τα παιδιά τους απέναντι στον πατέρα τους; Και σήμερα εισπράττουν τους καρπούς των πράξεών της ευγενικής αυτής προσπάθειας. Γιατί σ’ένα παιδί που του γκρεμίζεις το πρότυπο του γονέα, το οποίο πρέπει να έχει ψηλά, είναι ικανό να γκρεμίσει την κοινωνία, να την εκ-
δικηθεί για τη δική του μοίρα. Σύγχρονοι ψυχολόγοι, εξετάζοντας το ρόλο του πατέρα στην ψυχική ανάπτυξη και την αγωγή του παιδιού, περιγράφουν διάφορους τύπους, ομαλούς και παθολογικούς. Πολλοί παράγοντες επιδρούν στην άσκηση του ρόλου του πατέρα. Η οικογενειακή κατάσταση (άθικτη οικογένεια, διαζύγιο, μονογονεϊκή οικογένεια), η οικονομική κατάσταση της οικογενείας, η εργασία η δική του και της μητέρας, τα χαρακτηριστικά της προσωπικότητας του, η σχέση με τους δικούς του γονείς, η ηλικία του, η κοινωνική του θέση, οι προηγούμενες εμπειρίες του με παιδία κλπ. Η παρεμπόδιση της άσκησης του ρόλου σε πατεράδες που έχουν στενή σχέση με τα παιδιά τους πριν το διαζύγιο και οι οποίοι επιθυμούν να συνεχίσουν την ανατροφή των παιδιών τους καθημερινά, δημιουργεί το σύνδρομο του ‘πόνου του πατέρα’ μέσα από τη δικαστική πρακτική που του δίνει πενιχρότατη ‘επικοινωνία’ και του στερεί το δικαίωμα άσκησης του τόσο σημαντικού γονεικού του ρόλου.
ΑΓΩΓΗ ΚΑΤΑ ΔΗΜΟΣΙΟΥ
Μπαμπάς στέφεται κάτα του Δημοσίου και ζητά αποζημίωση για την καταστροφή του από το διαζύγιο, την αποξένωση των παιδιών του και τις οικονομικές συνέπειες ΕΝΩΠΙΟΝ ΤΟΥ ΜΟΝΟΜΕΛΟΥΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟΥ ΑΓΡΙΝΙΟΥ ΑΙΤΗΣΗ Περί λήψεως ασφαλιστικών μέτρων προσωρινής αναθέσεως επιμέλειας ανήλικων , λήψεως μέτρων και καταβολής προσωρινής διατροφής από Ελληνικό Δημόσιο . ΤΣε του Σ ως έχων την γονική μέριμνα των ανήλικων τεκνών του Α - και Σ. Το γεννηθέντων τα έτη 1991 και 1995 αντίστοιχα κάτοικου Α. , Ά.Χ. ΚΑΤΑ 1.Ε Κ του Δημήτριου κάτοικου Α 2. Ελληνικό Δημόσιο νόμιμα εκπροσωπούμενο από τον Υπουργό οικονομίας και Οικονομικών Κ. Γεώργιο Αλογοσκουφη ,Καραγεώργη 10 ,Αθήνα . Αγρίνιο 24-2-2008 Ιστορικό υπόθεσης Διαζύγιο Με την καθ ου η αίτηση μου γίναμε σύζυγοι στις 28-10-ις τον ιερό ναό Άγιων Κύριλλου και Μεθόδιου Θεσσαλονίκης . Από τον γάμο μας αυτό αποκτήσαμε δυο παιδιά , την Αγ - αι τον Σπυρίδωνα που γεννήθηκαν τα έτη 19 και 19αντίστοιχα . Με την από 14-6-2001 αγωγη διαζυγίου η οποία έλαβε αριθμο κατάθεσης 100/29-6-20 από την Γραμματεία του Πολυμελούς πρωτοδικείου εξεδόθη η απόφαση 7/20του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Α με την οποία λύθηκε ο γάμος
μας και η απόφαση αυτή έγινε αμετάκλητη με μετά την έκδοση της απόφασης 26/2005 Του Εφετείου Πκαι έγινε η έγγραφη της πράξης αυτής στο Ληξιαρχείο Θ η οποία έλαβε αριθμο πρωτοκόλλου 629/16-1Διατροφή – Δικαιώματα ανήλικων παιδιών 46/200ΜπρΑγ . Συνέπεια αιτήσεως υποβληθείσης από την καθ ου η αίτηση , η οποία έλαβε αριθμο 1116/14-122000 από την Γραμματεία του δικαστηρίου εξεδόθη η απόφαση 46/2001 ΜπρΑ . Με την με αριθμό 46/200 απόφαση του μονομελούς πρωτοδικείου Α , που εξεδόθη με την διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων , υποχρεώθηκα , ύστερα από προσφυγή της κ. Ε. Κ. , να Α) να μετοικήσω προσωρινώς από την συζυγική οικία στο Αγρίνιο . Β) ανέθεσε προσωρινώς στην αιτούσα την επιμέλεια των τέκνων της Σπ και Αγ - Στα Τομ . Γ) Με υποχρέωσε να καταβάλω προσωρινή μηνιαία διατροφή το πόσο των εκατό χιλιάδων δρχ. 100.000 δρχ. ή 293,47 € για τον υιό μου Σπνα Το , ηλικίας πέντε ( 5) ετών και το πόσο των εξήντα χιλιάδων δραχμών 60.000 δρχ. ή 176,08 € για την κόρη μου Αή - Σταύλα ηλικίας εννέα ( 9) ετών . Δ ) Ρύθμισε την επικοινωνία μου με τα παιδιά μου , κάθε δεύτερο Σαββατοκύριακο . Η ανωτέρω απόφαση 46/2001 Μπυ εκδόθηκε κατά παράβαση καθήκοντος του εκδώσαντα την απόφαση να σεβαστεί το ύψιστο συμφέρον των παιδιών κατά το άρθρο 3 ν 2101/92 , αλλα και του άρθρου 9 αυτού με το οποίο το Κράτος μέριμνα ώστε το παιδί να μην αποχωρίζεται
από τους γονείς του , παρά τη θέληση του τους , εκτός εάν οι αρμόδιες αρχές αποφασίσουν … Τα συμβαλλόμενα Κράτη σέβονται το δικαίωμα του παιδιού που ζει χωριστά από τους γονείς του ή από τον ένα από αυτούς να διατηρεί κανονικά προσωπικές σχέσεις και να έχει άμεση επαφή με τους δυο γονείς του εκτός εάν αυτό είναι αντίθετο με το συμφέρον του παιδιού .. . Η συνέχεια σε επόμενο τεύχος
ΕΒΔΟΜΑΔΙΑΙΑ ΕΚΠΟΜΠΗ ΜΕ ΤΙΤΛΟ: “ΔΙΑΖΥΓΙΟ ΚΑΙ ΠΑΙΔΙ”
Κάθε Σάββατο, ώρα 15:00, με το Νίκο Σπιτάλα. Μεταδίδεται μέσω Internet απ’ ευθείας από το Δραμινό κανάλι. Ερωτήσεις και συμμετοχή στο τηλέφωνο: 25210 46901 και e-mail: goneas2010@gmail.com. link: httpwww.justin. tvdramino#r=WZEd55g~
γεγονότα Η γιορτη του πατερα στη δραμα 2010
Η γιορτη του πατερα στηN ΑΘΗΝΑ 2010