Baan Hua Thung is a new village, formally separated from Baan Thung Lakorn on 30th May 1997. Situated at the foot of Doi Luang Chiang Dao as well as Doi Ngang, the community also features a unique environment, including alpine forest, and provides habitats for many indigenous species which are not found elsewhere. The prominent attraction of this village, though, is Nam Aok Hoo. This is a cascade with water rising up from a crack in the limestone of the mountain. As limestone normally does not store water, the cascade is a wonderful natural phenomenon. Locals believe that it comes from the power of Mae Nang Kham Kiew, the Goddess of Doi Nang. Like Chao Luang Kham Daeng, the guardian spirit of Doi Luang Chiang Dao, Mae Nang Kham Kiew helps people who live around the foot of Doi Luang Chiang Dao by providing water and the abundant forest. People from Baan Hua Thung and Baan Thung Lakorn organise a thanksgiving ceremony to celebrate the goddess in June each year. With a current population of 454 in 150 houses, Baan Hua Thung is a small friendly hamlet where everyone contributes to conserving the natural biodiversity of the area. Community members have worked together to establish a “community forest” which has become well known across the country. In this area it is allowable to collect wild fruits and herbs, but cutting down trees is strictly prohibited. Baan Hua Thung also has a community bamboo forest. Every year, villagers collectively harvest bamboo and divide the profit among the community. Mostly the bamboo is made into baskets. The village is also the prototype in bamboo forest management for other communities. The village has received several awards for conservation and ecotourism from many organisations: in 2012 they were presented the Zero Forest Burning Award from the Pollution Control Department, while the same year they also won the Green Community Award of Chiang Mai, along with, the Ecotourism Prototype Community Award from the Office of Chiang Mai Province Tourism and Sports. The villagers always welcome Thai and foreign students as well as tourists and families who are interested to learn more about how to manage forest resources in a sustainable way. They are also keen to share their lifestyles, traditions and local performances with guests who would like a real insight into rural Thai life. Guests can visit a community forest which village members manage together. There are many different
54
With a current population of 454 in 150 houses, Baan Hua Thung is a small friendly hamlet where everyone contributes to conserving the natural biodiversity of the area.
บ้านหัวทุ่ง หมู่บ้านเล็กๆ ทีง่ ดงามใกล้ดอยหลวงเชียงดาว kinds of herbal medicines and wild edible plants in the forest. They will also hear about the inspiring practice of “forest ordination” whereby trees are ordained as monks! They say, ‘People nurture the forest, and the forest nurtures the people in return’. They can also learn how to make a bamboo basket, and maybe meet a traditional village herbalist. Visitor numbers to the summit of Chiang Dao are carefully controlled, and it is only possible to climb the mountain between November and May. However, guests can visit local villages and participate in cultural exchange programmes all year round. The community’s forest is also easy to access. The trekking path is absolutely natural, and worth a visit as you will be rewarded with the priceless beauty of nature and community. For more information about visiting and homestay, please contact (087) 995 8104.
FYI Apart from renting a homestay, visitors can also hire bikes to visit nearby attractions around Doi Luang Chiang Dao, including Chiang Dao Cave, Pha Plong Cave, Muang Ngai Shrine of King Naresuan and Baan Yang Poo Toh Hot Spring. How to get there? From Chiang Mai city, take highway no.107 (Chiang Mai – Fang Road) around 85 kilometres through Chiang Dao district. Turn left at the bypass intersection to Baan Thung Lakorn, the community is located at the foot of Doi Chiang Dao in the Chiang Dao Wildlife Sanctuary.
ด้
วยความสูงเป็นอันดับสามของภูเขาในประเทศ และ หากเปรียบเทียบกันเพียงภูเขาหินปูน ด้วยความสูง 2,225 เมตรเหนือระดับน�้ำทะเล นับได้ว่าดอยหลวง เชียงดาวเป็นภูเขาหินปูนที่สูงที่สุดในประเทศ ทุกเดือน พฤศจิกายน – มีนาคม ของทุกปี นักท่องเที่ยวผู้นิยม ธรรมชาติทั่วสารทิศจะเดินทางมาที่นี่เพื่อปีนเขาส�ำรวจ ธรรมชาติที่งดงามและอุดมสมบูรณ์เป็นอย่างมาก ดอยหลวงเชียงดาว เป็นภูเขาหินปูนล้วนซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของเทือกเขา ถนนธงชัยเป็นภูเขาหินปูนที่เกิดขึ้นในยุคเพอร์เมียน มีอายุระหว่าง 230-250 ล้านปี สันนิษฐานว่าพื้นที่ในบริเวณนี้ในอดีตเคยเป็นท้องทะเลมาก่อนที่การ ตกตะกอนทับถมของซากสิ่งมีชีวิต เช่น ปะการังและหอย เป็นภูเขาที่ไม่มีแหล่ง เก็บน�ำ้ ไม่มแี หล่งน�ำ้ ธรรมชาติ แต่ทนี่ มี่ คี วามพิเศษคือมีพรรณไม้แบบทีเ่ รียกว่า ‘กึ่งอัลไพน์’ แห่งเดียวในประเทศ คือพวกพุ่มไม้เตี้ย และไม้ล้มลุก คล้ายพืช แบบแถบหิมาลัยแต่พัฒนาตนเองเป็นพืชเฉพาะถิ่น จึงมีดอกไม้สวยๆ มากมายที่เราพบได้เฉพาะที่นี่เท่านั้น และพรรณไม้บางสายพันธุ์มีที่ดอยหลวง เชียงดาว ที่เดีย ไม่เฉพาะความอุดมสมบูรณ์ของพันธุ์พืช ล�ำพังแค่การทอดมองทิวทัศน์ ทั่วขุนเขา โดยเฉพาะการเดินไปจนถึงยอดและมองลงมา คุณก็จะพบกับความ มหัศจรรย์ของทิวทัศน์สุดลูกหูลูกตา หมู่บ้านรอบเชิงเขาที่เกาะกลุ่มกับป่าไม้ อย่างสอดคล้องกลมกลืน ทั้งนี้หนึ่งในหมู่บ้านที่เพิ่งเกิดใหม่ได้ไม่นานตรงตีนดอยหลวงที่แม้จะไม่ อลังการเสมือนบนยอดดอย หากแต่ความเรียบง่ายของชุมชนและความอุดม สมบูรณ์ของธรรมชาติก็เป็นเรื่องที่น่าเสียดายหากจะมองข้าม เราก�ำลังพูดถึง บ้านหัวทุ่ง หมู่บ้านเล็กๆ ใกล้ๆ กับเขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่าดอยหลวงเชียงดาว มีเรื่องประหลาดเล็กๆ ในพื้นที่ของบ้านหัวทุ่ง ไม่ไกลจากบ้านทุ่งละครของ ต�ำบลเชียงดาว ท่ามกลางสภาพภูมิศาสตร์ของพื้นที่ที่เป็นเขาหินปูนไม่ สามารถกักเก็บน�้ำได้ กลับปรากฏมีน�้ำใสไหลทะลักออกจากโตรกผาและซอกรู ของตีนดอยนาง ซึ่งเป็นอีกหนึ่งดอยร่วมพื้นที่กับดอยหลวงเชียงดาว ชาวบ้าน เรียกพื้นที่อันน่าอัศจรรย์ใจตรงนั้นว่า ‘น�้ำออกฮู’ อย่างไรก็ดี แม้จะมีความ ส�ำคัญอย่างยิ่งยวด แต่กลับไม่ค่อยเป็นที่ทราบกันนักว่า พื้นที่บริเวณ 55