SOFERINA in print - Χειμώνας 2015-16 2V

Hairy Bikers ΔΥΟ ΤΑΞΙΔΙΑΡΙΚΟΙ ΣΕΦ ΜΕ ΜΟΤΟΣΥΚΛΕΤΑ

Citroën

2CV δηγώντας με τον Χάρη Θεοφράστου

Ταξίδι στην

ΙταλΙα

Concept Cars 1

2

1

Editorial Μπορεί το ζεστό και το κρύο να συνυπάρξουν; Απλά όχι. Είναι γνωστό ότι “ούτε κρύο ούτε ζέστη” είναι μια φράση που χρησιμοποιούμε για το αδιάφορο. Σκέφτομαι πως αυτός ο χρόνος που περάσαμε μόνον αδιάφορος δεν μπορεί να χαρακτηριστεί. Αλλά ούτε και ζεστός ή κρύος. Η ανεξαρτησία μας έχει κατά πολύ στηριχθεί σε υλικά αγαθά που καλώς ή κακώς δεν μας βοήθησαν και πολύ αυτό το καλοκαίρι και ούτε θα μας βοηθήσουν τον χειμώνα κατά πως φαίνεται. Αναστάτωση, αμφιβολία, φόβος, ανασφάλεια, τα πρόσφατα συναισθήματά μας και τίποτε δεν μπορεί να μας ησυχάσει. Ούτε τα ωραία μας αυτοκίνητα ή τα σπίτια μας ή τα κινητά ή τα χρυσά στην κασετίνα ή ακόμη ακόμη και τα λεφτά μας…το αντίθετο μάλιστα! Ακόμη και η συχνή επιλογή μας να ρίξουμε το βάρος αλλού, η οποία και επικράτησε όλη την προηγούμενη χρονιά, δεν ήταν τελικά μια λύση. Δυσκολεύεται ο άνθρωπος ν’ αναλάβει την ευθύνη της ζωής του και δη της ελευθερίας του. Και το πιο δραματικό είναι που κάποιοι αντί να κυνηγήσουν τη ζωή τους την αφήνουν απλά να προσπερνά. Όλες αυτές οι σκέψεις στο τέλος μια δύσκολης χρονιάς αλλά και στην αρχή μια άλλης. Όμως τώρα οι γκρίνιες δεν επιτρέπονται. Ας ξεκινήσουμε κάτι διαφορετικό, κάτι πιο συναρπαστικό. Ξαναγυρνώντας στις ρήσεις των παλιών, θυμήθηκα το “αν δεν περισσέψει δε φτάνει”. Αφού λοιπόν, οι γνωστές πηγές εσόδων μας αποκλείεται για φέτος να δώσουν το περίσσευμα που ελπίζουμε, ας ψάξουμε αλλού… εκεί που ίσως μπορούμε να το έχουμε. Και πού είναι αυτές οι πηγές; Μα στην αγάπη, την όρεξη για ζωή, το χαμόγελο, το ενδιαφέρον για τον διπλανό μας, τα καινούρια όνειρα, στον σχεδιασμό, την προσπάθεια, την προσευχή, την προσήλωση, την κατανόηση.

Αυτά τα ολίγα και καλή χρονιά σε όλους μας! Άννα Λαζοπούλου

2

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ 2 – Editorial 5 – Fiat 500 Vintage

σελ. 5

Η νέα σύγχρονη έκδοση του ιταλικού συμβόλου του 1957

8 – Οδηγώντας με τον Χάρη Θεοφράστου

Μια συνέντευξη με τον γνωστό δημοσιογράφο του “Επι τροχών”

11 – Ο Κόσμος των Πρωτότυπων

Τα πιο όμορφα concept cars αυτής της εποχής

13 – Sunnyclist

Βιώσιμη μετακίνηση Made in Crete

18 – Arist.U.R.T.LE: Η ηλεκτρική φόρμουλα του ΑΠΘ 20 – Ελένη - Δανάη Μαυράκη

σελ. 8

Μια γυναίκα και μια μηχανή: Ελευθερία που κατακτιέται με μία Enduro

23 – Στην πίστα Jeep Camp μ’ ένα Renegade

Οδηγούμε το Renegade, το εντυπωσιακό νέο SUV της Jeep

26– Hairy Bikers

Δύο ταξιδιάρικοι Σεφ με μοτοσικλέτα

30 – Citroën 2CV

Το γαλλικό Ντεσεβώ: ένας μικρός αγαπημένος θρύλος

33 – A Banana Saved my 2CV // Το θρυλικό 2CV στην Ελλάδα 34 – Το Λεξιλόγιο του αυτοκινήτου…γαλλιστί 36 – Είναι πολλά τα χιλιόμετρα

σελ. 46

Άσκηση αντοχής και θέλησης στον Υπερμαραθώνιο του Παρανεστίου Δράμας

40 – Run and Out

Ένα σύντομο ιστορικό για ένα έξυπνο παιχνίδι στις μαθητικές αυλές

43 – Τα απαραίτητα

Πώς να προετοιμάσουμε το αυτοκίνητό μας για τα κρύα του Χειμώνα

46 – Οδήγηση: Μια δύσκολη απόφαση ή μήπως όχι και τόσο; 48 – Οδηγός Scrub

Όλα όσα θα πρέπει να γνωρίζουμε για τα οφέλη του scrub σε πρόσωπο και σώμα

σελ. 49

49 – Ταξιδιωτικές εμπειρίες με μια μηχανή

Το σημειωματάριο ενός μοτοσυκλετιστή για το πρώτο ταξίδι παρέα στην Ιταλία

54 – Συνταγή: Καρυδόπιτα

Λίγο αλλιώτικη, λίγο πιο παιχνιδιάρικη στις γεύσεις της, πάντα άψογα γιορτινή

56 – Τα Χριστούγεννα της Soferina

3

ΔΙΕΥΘΎΝΤΡΙΑ Άννα Λαζοπούλου ΑΡΧΙΣΥΝΤΑΞΙΑ Μαριάννα Λαζαρίδου

Κρυστάλλη 19 54630, Θεσσαλονίκη Τηλ/Fax: 2310 525554

ΣΥΝΤΑΞΗ Δημήτρης Ταρλαντάς Ζαχαρούλα Μανώλη Δήμητρα Παπαϊωάννου Κωνσταντίνος Μιχαλέας ΣΥΝΕΡΓΆΣΤΗΚΑΝ ΣΕ ΑΥΤΌ ΤΟ ΤΕΎΧΟΣ Δέσποινα Καστανάκη Ελένη Λαζοπούλου Μαρία Διαμαντή Μιχάλης Μερτζιανίδης Μαρία Αλιμπέρτη-Κατσάνη Έφη Καπνίζου Αναστάσης Χαριοπολίτης Φίλιππος Ντεγίδης Χρύσα Γκουγκουσκίδου ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ/PR Μαριάννα Λαζαρίδου ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΉ ΕΠΙΜΈΛΕΙΑ Αλεξάνδρα Τρυψιάνη Ιωάννης Ξηροκώστας ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΎΜΕ για τη συνεργασία www.mglparts.com www.lenafusion.gr

Η έντυπη μορφή του www.soferina.com εκδίδεται 4 φορές το χρόνο. Για οποιαδήποτε πληροφορία παρακαλούμε επικοινωνήστε στο email: info.soferina@gmail.com ή απευθείας με την Ancom ΕΠΕ τηλ. 2310533540. Η έντυπη μορφή του www.soferina.com καθώς και η ίδια η ιστοσελίδα ανήκουν στην Ancom ΕΠΕ. Απαγορεύεται η οποιαδήποτε χρήση, εκμετάλλευση, δημοσίευση, αναδημοσίευση, αναπαραγωγή, αντιγραφή με μηχανικό ή άλλο τρόπο, με επεξεργασία ή χωρίς, τροποποίηση μέρους ή του συνόλου των περιεχομένων χωρίς την προηγούμενη έγγραφη συγκατάθεση της SOFERINA. Επιτρέπεται η εκτύπωση και η αντιγραφή του περιεχομένου υπό την προϋπόθεση ότι αυτή δεν θα αλλοιωθεί, τροποποιηθεί ή μεταβληθεί κατ’ οιονδήποτε τρόπο και γενικότερα η χρησιμοποίηση κάθε πληροφορίας (πχ κείμενα, εικόνες, γραφικά κτλ.) αποκλειστικά για προσωπική και όχι για εμπορική χρήση.

4

ΕΚΔΟΣΗ ANCOM ΕΠΕ www.ancomnet.gr ΕΚΤΥΠΩΣΗ ACTIVA Γραφικές Τέχνες

5

FIAT 500 Vintage ’57

Ένας υπέροχος συνδυασμός

Τ

του παλιού και του νέου ο Fiat 500 Vintage ‘57 είναι η νέα σύγχρονη έκδοση του ιταλικού συμβόλου, Fiat 500 του 1957.

Tο νέο Vintage ‘57 special series είναι σχεδιασμένο για να ικανοποιεί το γυναικείο γούστο καθώς έχει μια παραδοσιακή, ρετρό εμφάνιση αλλά και επειδή είναι διασκεδαστικό στην οδήγηση, αρκετά άνετο στο εσωτερικό του, εύκολο στο παρκάρισμα και σχεδιασμένο με την τελευταία τεχνολογία και την εγγύηση της Φίατ. Ενώ με την εκπομπή 94 μόνον γραμμαρίων CΟ2 ανά χιλιόμετρο κατορθώνει να έχει την πιο καθαρή μηχανή στην αγορά, πέρα από τα υβριδικά αυτοκίνητα. Με το στυλ του και τη μοντέρνα τεχνολογία του θεωρείται από πολλούς ως το πιο έξυπνο μικρό αυτοκίνητο στην αγορά. Το νέο Fiat 500 Vintage ‘57 είναι το μοντέρνο αφιέρωμα στο θρυλικό «Cinquino», που με την παιχνιδιάρικη ονομασία του κατάφερε να συμβάλλει στην ανάπτυξη της αυτοκίνησης από το 1957 έως το 1975. Το 1957, το 500αράκι που αγαπήθηκε πολύ από τους Ιταλούς ήταν εξοπλισμένο με 2κύλινδρο κινητήρα χωρητικότητας 479 κ.εκ. με 13 ίππους, που έφτανε μια τελική ταχύτητα της τάξης των 85 χλμ./ώρα, κάτι αξιοθαύμαστο για την εποχή του.

6

Αν και εξ ολοκλήρου ανανεωμένο σήμερα, βασίζεται σε στοιχεία του προκατόχου του, όπως η βαφή pastel blue που τώρα συνδυάζεται με λευκή οροφή και spoiler, δερμάτινη ταπετσαρία σε tobacco, ή εναλλακτικά Brown Terra di Siena – Frau. Αλλά και στη δικύλινδρη turbo μηχανή του που στην καινούρια έκδοση της, στη σειρά 0,9 Twinair επιτρέπει στο 500 να κάνει το 0-100 χλμ. σε περίπου 11 δευτερόλεπτα. Το μικρό αυτό αυτοκίνητο της Fiat με τους 84 ίππους στις 5500 στροφές ανά λεπτό σε συνδυασμό με την ελαφριά αίσθηση που προκαλεί λόγω του μικρού όγκου του, τη μείωση της εκπομπής ρύπων και την οικονομία στην κατανάλωση καυσίμων είναι ένα έξυπνο απόχτημα για μια γυναίκα αλλά και ένα χαρισματικό αυτοκίνητο για τον καθένα. Εναλλακτικά θα βρείτε το αυτοκίνητο αυτό και σε δύο άλλες επιλογές με κινητήρα 1,2 λίτρων στους 64 ίππους αλλά και με πετρελαιοκινητήρα.

Ο φόρος τιμής της Φίατ στο παρελθόν σταματάει βέβαια στην εμφάνιση. Το Fiat 500 Vintage ’57 διαθέτει πλήρη και σύγχρονο στάνταρ εξοπλισμό, όπως το σύστημα κλιματισμού (χειροκίνητο ή αυτόματο ανάλογα με την αγορά), το σύστημα Blue&Me hands-free με Bluetooth, αναγνώριση φωνής και ψηφιακό audio file player με θύρες USB/AUX, software eco:Drive™, ραδιοCD+MP3, ABS με EBD, επτά αερόσακους, σύστημα Start&Stop, ESP με ASR και Hill Holder. Το διαθέσιμο επίπεδο του στάνταρ και προαιρετικού εξοπλισμού του διαφοροποιείται φυσικά, για να ικανοποιεί ξεχωριστά τις ανάγκες κάθε χώρας. Όπως καταλάβατε το πιο όμορφο και παιχνιδιάρικο αυτοκίνητο κυκλοφόρησε στην αγορά και είναι εξοπλισμένο για όλες της ανάγκες μιας γυναίκας που κάνει την οδήγησή της άνετη και διασκεδαστική τόσο εντός όσο και εκτός πόλης, απολαύστε το ...!!!

— Δέσποινα Καστανάκη και Ελένη Λ.

7

δηγώντας

με τον

Χάρη Θεοφράστου

Μια συνέντευξη εκ βαθέων με τον πολύ πετυχημένο Χάρη Θεοφράστου, τον άνθρωπο που έχει κάνει επαγγελματική καριέρα και στόχο ζωής το πάθος του για το αυτοκίνητο και τον βρίσκεις πάντα «Επί Τροχών» και σε κίνηση. Είναι ένας επαγγελματίας δημοσιογράφος, ραδιοφωνικός και τηλεοπτικός παραγωγός, εκδότης περιοδικού και παρουσιαστής σε μια πολύ δημοφιλή τηλεοπτική εκπομπή που για χρόνια μας ενημέρωνε και μας διασκέδαζε στον κόσμο του αυτοκινήτου, την επιτυχημένη σειρά «Επί Τροχών», η οποία αυτή τη στιγμή φιλοξενείται στο διαδίκτυο. Έχει αφιερώσει τη ζωή του στο αυτοκίνητο, στους αγώνες πίστας αλλά και στη μοτοσικλέτα και στο ποδήλατο. Μιλάμε για τον Χάρη Θεοφράστου, ο οποίος μας υποδέχθηκε στο γραφείο του με αφορμή την έκδοση του νέου χειμερινού τεύχους της Soferina. Για ακόμα μια φορά μας εξέπληξε τόσο με τις γνώσεις του γύρω από την αυτοκίνηση αλλά και με το ιδιαίτερο ταμπεραμέντο και την ευγένειά του που τον κάνει να ξεχωρίζει. Τον ευχαριστούμε πολύ για την ενδιαφέρουσα και γεμάτη πληροφορίες συνέντευξη που μας παραχώρησε. Πότε και πώς ξεκίνησε

η ενασχόλησή σας με το αυτοκίνητο;

Η πρώτη μου επαφή με το αυτοκίνητο ήταν όταν ήμουν 5 χρονών και κρυφά οδήγησα το αυτοκίνητο του πατέρα μου για 200-300 μέτρα

8

προτού σταματήσω σε ένα χαντάκι. Ουσιαστικά από τότε ξεκίνησε η αγάπη μου για τους 4 τροχούς και μέχρι και σήμερα δε σταμάτησε ποτέ.

Πώς εξελίχθηκε αυτή η αγάπη σε απασχόληση μέσα από τα χρόνια; Έμαθα να οδηγάω από μικρός. Ο πατέρας μου οδηγούσε πολύ κι άλλαζε συχνά αυτοκίνητα και αυτό ίσως συνετέλεσε στο να μου

αρέσει η οδήγηση. Η οδήγηση, όχι υποχρεωτικά με υψηλές ταχύτητες όπως και το ταξίδι είναι αυτά που πάντα ονειρεύομαι και με ανατάσσουν. Έχω αγωνιστεί στο παρελθόν σαν συνοδηγός με μεγάλους Έλληνες οδηγούς. Αργότερα από τα τέλη της δεκαετίας του 70 έμπλεξα με τα περιοδικά αυτοκινήτου. Τον Οκτώβριο του 1983 εξέδωσα το δικό μου περιοδικό, τη «Μηχανοκίνηση».

“Η Soferina είναι μια

πανελληνίως πρωτότυπη προσπάθεια”

Το αυτοκίνητο πάντα το έβλεπα με άλλη ματιά, πιο ρομαντικά, όχι σαν εμπόριο αλλά σαν ξεχωριστό αντικείμενο που σε μεταφέρει. Τον Οκτώβριο του 89, μετά το περιοδικό, έκανα την πρώτη πίστα αγώνων αυτοκινήτου που έγινε στην Ελλάδα, στο Αιγίνιο, που για λόγους μικροπολιτικής δεν λειτούργησε ποτέ.

Για ποιο λόγο δεν έχουμε εξελιχθεί επαγγελματικά στο χώρο του αυτοκινήτου στην Ελλάδα; Έχουν γίνει στο παρελθόν πολλές προσπάθειες. Έχουν κατασκευαστεί ελληνικά αυτοκίνητα αλλά μεγαλοσυμφέροντα διαφόρων τύπων σαμποτάρουν κάθε προσπάθεια για να αποκτήσει η χώρα μας βιομηχανία. Τα αυτοκινητοδρόμια είναι παρελκόμενα. Η ουσία είναι η ότι η αυτοκινητοβιομηχανία θα προσφέρει πολύ όσον αφορά την οικονομία.

Για τα πολλά τροχαία ατυχήματα στην Ελλάδα τι φταίει; Οι δρόμοι είναι ένας μεγάλος παράγων και αυτό το απέδειξε η κατασκευή της Εγνατίας Οδού που μείωσε σημαντικά τα ατυχήματα. Βέβαια βοήθησε και το ότι μειώθηκε η μετακίνηση λόγω της μείωσης της οικονομικής δυνατότητας μια που πάνω από τα 130-140 χλμ. το αυτοκίνητο καίει τα διπλά.

Άρα μας έκανε καλό η κρίση; Ναι, σε αυτόν τον τομέα νομίζω πως μας έκανε καλό. Βέβαια τα σημερινά αυτοκίνητα είναι θαύματα της τεχνολογίας. Τα ηλεκτρονικά καλούδια που έχουν πάνω, πριν από 10-15 χρόνια τα είχαν μόνο τα πολύ ακριβά οχήματα. Τώρα επίσης έχει γίνει δημοκρατικότατη η αυτοκίνηση και έχει ανέβει πολύ η ασφάλεια. Αλλά αν επανέλθουμε στους παράγοντες ατυχημάτων θα έλεγα

πως οι Έλληνες είμαστε πολύ καλοί οδηγοί, τεχνικά, κατά τη γνώμη μου αλλά είμαστε πάρα πολύ κακοί στην κοινωνική μας συμπεριφορά. Έτσι δρούμε και με το αυτοκίνητο. Είμαστε κανίβαλοι, δεν μας ενδιαφέρει καθόλου αυτός που κινείται στον δρόμο δίπλα μας ή μπροστά μας. Αυτό φαίνεται από το πως παρκάρουμε, από το πώς περνάμε τους κόκκινους σηματοδότες. Αγχώνουμε τους μπροστινούς μας επειδή είμαστε πιο γρήγοροι, έχουμε νευρικότητα, έναν εγωκεντρισμό και όλους τους άλλους τους γράφουμε στα παλιά τα λάστιχά μας. Τον καλό τον οδηγό δεν τον κάνει μόνο η ικανότητα του αλλά και η συμπεριφορά του μέσα στο σύνολο των άλλων οδηγών.

Υπάρχει χώρος για τις γυναίκες στο χώρο τις αυτοκίνησης στην Ελλάδα; Στον εταιρικό χώρο έχει πολλές αξιόλογες γυναίκες. Δεν υστερούν σε τίποτα από τους άντρες συναδέλφους

9

Soferina « Επί Τροχών» τους αν και αυτή η άνοδος συνέβη τα τελευταία χρόνια. Πάλεψαν πάρα πολύ για να το αποκτήσουν αυτό. Στον χώρο της οδήγησης είναι ένα άλλο κεφάλαιο που δεν πιστεύω ότι μπορούν να διακριθούν. Ίσως δεν είναι στη φύση τους.

Πώς βλέπετε την προσπάθεια του περιοδικού μας; Είναι πολύ ωραίο που απευθύνεται σε γυναίκες οδηγούς και είναι πανελληνίως πρωτότυπο. Η Soferina έχει ξεκινήσει ρομαντικά, όπως όλες οι ωραίες προσπάθειες, πράγμα σπάνιο σήμερα και πίστεψε στις δυνάμεις της. Το μέλλον είναι δικό της.

“Downsizing”:

Μπορεί η Soferina να βοηθήσει στην ενασχόληση των γυναικών με το αυτοκίνητο περισσότερο; Σίγουρα ένα τέτοιο έντυπο μπορεί να βοηθήσει. Συγχαρητήρια για την προσπάθεια. Και μόνο το ότι ξεκινάει από τη Θεσσαλονίκη της αξίζει μια βοήθεια!

Πώς έχει επηρεάσει η οικονομική κρίση την αγορά;

Μέχρι τις 50.000-60.000 που φτάσαμε σήμερα ήταν καταστροφικό αλλά το μεγαλύτερο πλήγμα που δέχεται η αγορά είναι απόρροια της καταστροφικής πολιτικής που ασκούν όλες οι κυβερνήσεις εναντίον του αυτοκινήτου. Από το 2010 μέχρι σήμερα μπήκαν 38 νέοι φόροι στο αυτοκίνητο. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι τα τεκμήρια πολυτελούς διαβίωσης.

Πού βλέπετε να κινείται η Η κρίση κατέστρεψε την αγορά που αγορά αυτοκινήτων το επόμενο όμως ήταν πλασματική. Οι πωλήσεις διάστημα; είχαν φτάσει τις 300.000 Ι.Χ ετησίως όταν βάσει των χρημάτων θα έπρεπε να πωλούνται 180.000 στο μάξιμουμ.

η στροφή της παγκόσμιας αυτοκινητοβιομηχανίας

Η αγορά θα κινηθεί σε αυτοκίνητα χαμηλού κυβισμού και οικονομικά, όπου είναι και το μεγαλύτερο τμήμα των πωλήσεων. Βέβαια η παγκόσμια αυτοκινητοβιομηχανία έχει στραφεί στο λεγόμενο “Downsizing”. Δηλαδή, μικρότεροι κινητήρες αλλά ίδιες και μεγαλύτερες ιπποδυνάμεις.

Αυτήν την περίοδο με τι ασχολείστε; Με πολλά πράγματα και πάντα στο βάθος είναι το αυτοκίνητο. Έχω το site μου epitrohon.gr με το οποίο ασχολούμαι και που είναι από τα πιο παλιά στον χώρο. Ήμουν στο Real FM και πιθανώς τους επόμενους μήνες να υπάρξει ένα νέο «Επί Τροχών» σε κρατικό κανάλι αλλά και ραδιοφωνικά. Είμαστε σε στάδιο συζητήσεων.

Με τα social media ασχολείστε; Όχι πολύ γιατί είμαι πολύ κινητικός και έχω πολλές ασχολίες πέραν του αυτοκινήτου. Βέβαια παρακολουθώ τα κοινωνικά μέσα του «Επί Τροχών». Είμαι πραγματικά κοινωνικός και λιγότερο διαδικτυακά κοινωνικός.

— Κωνσταντίνος Μιχαλέας

10

Κ αλώς ήλθαμε στον κόσμο

των

Πρωτότυπων

Τέσσερα concept cars, παρουσιασμένα στην έκθεση της Φρανκφούρτης μας ταξιδεύουν στο μέλλον και μας προϊδεάζουν για τις καινούριες παραγωγές των αυτοκινητοβιομηχανιών που πολύ σύντομα θα οδηγούμε ή θα ονειρευόμαστε στους δρόμους του κόσμου. Λίγο πριν βγει στην αγορά κάποιο καινούριο μοντέλο αυτοκινήτου, συνήθως παρουσιάζεται, ίσως και μερικά χρόνια πριν, το Πρωτότυπό του. Είναι η πιο όμορφη και πρωτοποριακή πρόταση που έχει να παρουσιάσει κάθε αυτοκινητοβιομηχανία για να αποτυπώσει το μέλλον. Πάνω σ’ αυτό το Πρωτότυπο δουλεύουν οι σχεδιαστές, πραγματώνουν τις φαντασιώσεις τους, υλοποιούν τις θεωρίες τους και φέρνουν στον κόσμο της μαζικής παραγωγής τον αμέσως επόμενο απόγονό του, λίγο πιο συντηρητικό, λίγο πιο μικρό και ίσως όχι τόσο εντυπωσιακό… κατάλληλο όμως για μαζική κατανάλωση και φυσικά γεννημένο μέσα από τα πιο εφευρετικά μυαλά της αυτοκινητοβιομηχανίας. Καλώς ήρθαμε στον κόσμο των Πρωτότυπων! Τα απίθανα, φουτουριστικά μοντέλα ομορφιάς στην πασαρέλα των αυτοκινήτων. Η αποθέωση της δημιουργίας και το όνειρο κάθε φανατικού οδηγού για το τι θα ήθελε να βλέπει στους δρόμους του μέλλοντός του. Από όλες τις μάρκες αυτοκινήτων που φέτος παρουσίασαν τα Πρωτότυπά τους, ιδιαίτερα στην τελευταία έκθεση της Φρανκφούρτης 2015, θα γνωρίσουμε τέσσερα διαμαντάκια κατά την άποψή μου. Και θα σας πω πώς έχω διαμορφώσει αυτήν την ιδέα, χωρίς να έχω τις απαραίτητες γνώσεις για τα αυτοκίνητα παρά μόνον τη γυναικεία διαίσθηση. Τι θα ήθελε μια γυναίκα από το αυτοκίνητό της… αν βάζαμε στην άκρη την πρακτικότητα που είναι άλλωστε αρκετά πεζή παράμετρος όταν διαλέγουμε το αυτοκίνητό μας. Μα ένα εξωπραγματικό ντιζάιν, ένα αεροδυναμικό σχήμα που σε ταξιδεύει και μόνον με την εμφάνισή του και σε μαγεύει ζαλίζοντάς σε με χίλιες εικόνες, μια φοβερή μηχανή που ανεβάζει στροφές σε δευτερόλεπτα, σταθερότητα στον δρόμο και μια δυνατή κατασκευή που σε πλημυρίζει με αίσθημα ασφάλειας. Ζητάμε πολλά; Θα τα βρούμε όλα αυτά στα Πρωτότυπα αυτοκίνητα, άσχετα αν κάποια είναι μόνον για visual racing όπως το μοντέλο της Bugatti. Μήπως θέλετε να ονειρευτούμε; Ας δούμε από κοντά τέσσερα αυθεντικά μανεκέν στον κόσμο του αυτοκινήτου.

Πρώτα απ’ όλα για μένα έρχεται η Bugatti Vision Gran Turismo. Μια τρέλα και ένα χάσιμο μυαλού σε εμφάνιση και φουτουριστική διάθεση. Ναι, έτσι θα ήθελα το μελλοντικό μου αυτοκίνητο! Πέρα από την άνεση και τον εύκολο χειρισμό τι πιο καταπληκτικό από ένα αυτοκίνητο με τέλεια επίδοση για κάθε παράμετρό του. Δανείζεται στοιχεία από το Type 57 Tank, του αυτοκινήτου που κέρδισε τους αγώνες στη Le Mann 22 ωρών, το 1937 και 1939. Ένας ασυμβίβαστος συνδυασμός τεχνολογίας και αισθητικής, χωρίς κανένα περιορισμό παρά μόνον από τους κανονισμούς της FIA. Με μέγιστη ταχύτητα τα 250 μίλια/ώρα, δηλαδή λίγο πάνω από τα 400 χλ./ώρα!, ευμεγέθη αεροδυναμικά βοηθήματα που τονίζουν την εμφάνισή του και το κρατούν στο δρόμο όταν οι ταχύτητες ανεβαίνουν, τιμόνι που απεικονίζει ψηφιακά πληροφορίες για τον οδηγό καθώς και την εικόνα από τις τρεις τοποθετημένες κάμερες στο εξωτερικό του αυτοκινήτου. Με θηριώδη κινητήρα διάταξης W16 που μεταδίδει τη δύναμή του και στους τέσσερις τροχούς. Είναι βέβαια ένα αγωνιστικό αυτοκίνητο με εξαίρετες επιδόσεις αλλά μόνον σε … εικονική πραγματικότητα μια που δοκιμάστηκε στην digital σειρά βιντεοπαιχνιδιών Gran Turismo. Μας δίνει όμως αρκετές ιδέες για το ποια θα είναι η κατεύθυνση των σχεδιαστών της εταιρείας για το άμεσο μέλλον παραγωγής του νέου υπεραυτοκινήτου Βugatti Chiron (προγραμματισμένο για το 2017). Είναι και ο αμέσως επόμενος διάδοχος του πολυβραβευμένου Veyron, που η τελευταία του έκδοση, το Bugatti Veyron La Finale special edition παρουσιάστηκε στην έκθεση αυτοκινήτων της Γενεύης και πουλήθηκε κατευθείαν.

11

Ένα άλλο κόσμημα αποτελεί η Porche Mission E. Ουάου! Τετράθυρο, με δύο χώρους για αποσκευές, τέσσερις ξεχωριστές θέσεις επιβατών, εξολοκλήρου ηλεκτρικό, με ελάχιστο χρόνο φόρτισης της μπαταρίας (το 80% σε μόλις 15 λεπτά), με επιτάχυνση 0-100χλμ./ώρα στα 3,5 δευτ. και επιτάχυνση 0-200χλμ./ώρα μικρότερη από 12 δευτ. με μέγιστη ταχύτητα μεγαλύτερη από 250χλμ./ώρα και ισχύ μεγαλύτερη από 600 ίππους, αλλά και την εκτίμηση πως αυτή η εταιρεία κρατά τις υποσχέσεις της και θα παρουσιάσει σύντομα ένα πολύ παρόμοιο σε εμφάνιση και λειτουργία αυτοκίνητο. Και τι θα λέγατε για μια κλασική ομορφιά, αυτή της Mercedes IAA. Τα αρχικά σημαίνουν κάτι από μόνα τους: Intelligence Aerodynamic Automobile, δηλαδή στόχος της απίθανης αυτής κατασκευής η αεροδυναμική του! Ένα ασημένιο αυτοκίνητο πολυτελείας, κουπέ, τετράπορτο, με στρογγυλεμένες άκρες, ίσως όχι ακριβώς αυτό αλλά κάποιο μοντέλο με παρόμοιες προδιαγραφές θα υλοποιήσει τα μελλοντικά σχέδια της εταιρείας. Αλλάζει αυτόματα από την κανονική στην αεροδυναμική λειτουργία του, μόλις φθάσει τα 80 χλμ/ώρα, «μακραίνοντας» στο πίσω μέρος κατά 39 εκ. ενώ συγχρόνως αναπτύσσονται τα πτερύγια στον μπροστινό προφυλακτήρα και επιτυγχάνεται καλύτερη ροή του αέρα γύρω από τους θόλους των τροχών και κάτω από το αυτοκίνητο. Το μήκους 5,04 μέτρων concept car ζωντανεύει από μία μονάδα ισχύος πετρελαιοκινητήρα και ηλεκτροκινητήρα συνδυαστικής ισχύς 275 ίππων, με δυνατότητα φόρτισης των μπαταριών και από το ηλεκτρικό δίκτυο. Οι εκπομπές ρύπων σε CΟ2 υπολογίζονται μόνον σε 28γρ./χλμ. Και τώρα το γερμανικό απίθανο Γκολφάκι, αλλά στην έκδοση του VW Golf GTE Sport. Με τελική ταχύτητα 280χλμ./ώρα. Κατασκευασμένο από ανθρακονήματα και με lampo style πόρτες. Με έναν 1.6 TSI κινητήρα όπως του αγωνιστικού Polo R WRC, εξελιγμένο βέβαια για να αποδίδει 299 ίππους και 400 Nm ροπής και με δύο ηλεκτροκινητήρες. Τα αυτοκίνητα αυτά είναι πραγματικά πυροδότες και της πιο τρελής μας φαντασίας. Λίγο ακριβές δημιουργίες, λίγο εξωπραγματικοί πειραματισμοί, τέλειες από κάθε άποψη της τεχνολογίας κατασκευές αλλά και μια καλά υποσχόμενη άποψη πως πολλά από τα αυτοκίνητα που σχεδιάζονται θα είναι αυτές οι πρωτοποριακές δημιουργίες που θέλουμε να βλέπουμε στους αυτοκινητόδρομους του αύριο.

— Ελένη Λ.

12

Στο εσωτερικό τα touchpads στο καντράν και στο τιμόνι επιτρέπουν στον οδηγό την άνεση και την απόλυτη προσήλωση στον δρόμο επιτρέποντας οι λειτουργίες του αυτοκινήτου να ελέγχονται με το πέρασμα των δαχτύλων, (σύστημα OFN, Optical Finger Navigation).

βιώσιμη μετακίνηση Μade in Crete

Γνωρίστε το Sunnyclist, ένα πρωτοποριακό ηλεκτρικό όχημα για την πόλη με πολλές δυνατότητες να αναπτυχθεί στο πρώτο εναλλακτικό ελληνικό τετράτροχο της καινούριας γενιάς. Το Sunnyclist είναι το όραμα του Κρητικού μηχανολόγου-μηχανικού Μιχάλη Τσικανδυλάκη και των συνεργατών του για εναλλακτική και βιώσιμη μετακίνηση. Είναι ένα ηλεκτρικό τρίκυκλο όχημα του οποίου η μπαταρία τροφοδοτείται από τον ήλιο και τη μυϊκή δύναμη των επιβατών. Το όχημα έχει περάσει από πολλά στάδια σχεδιασμού με απώτερο στόχο να διαθέτει τρία βασικά χαρακτηριστικά: 1. αυτονομία και οικολογική μετακίνηση 2. οικονομία και 3. υγιεινός τρόπος ζωής. Το Sunnyclist έχει μέγιστη ταχύτητα 50km και μπορεί να διανύσει απόσταση μέχρι και 70km μόνο με τη χρήση της μπαταρίας (με τη συνέργεια του ήλιου και της μυϊκής δύναμης μπορεί να φτάσει τα 150km σε μια μέρα). Είναι σχεδιασμένο να φιλοξενεί μέχρι 3 επιβάτες, διαθέτει μεγάλο αποθηκευτικό χώρο και η μπαταρία του μπορεί να φορτιστεί σε οποιαδήποτε οικιακή πρίζα σε λιγότερο από 3 ώρες.

Πως γεννήθηκε η ιδέα του Sunnyclist και ποια ήταν η αφορμή; Γεννήθηκε πριν από 4 χρόνια περίπου. Εγώ είμαι οπαδός της βιώσιμης κινητικότητας, φίλος του ποδηλάτου και μηχανολόγος. Έβλεπα κάποια άρθρα για ηλιακά ποδήλατα και επειδή είναι δύσκολο να γίνει

κάτι τέτοιο σε 2 ρόδες σχεδίασα ένα πρωτότυπο, το Sunnyclist. Φρόντισα να είναι σταθερό και αποδοτικό και με κάποια στοιχεία του ποδηλάτου όπως, οι ρόδες ποδηλάτου και οι ταχύτητες. Στην πορεία εξαλείφτηκε η πολυπλοκότητα της αρχικής κατασκευής και έγινε πιο σταθερό. Είναι τώρα το αποτέλεσμα μιας διαφορετικής φιλοσοφίας αλλά πάντα με σκοπό την απλότητα και την αξιοπιστία.

Είναι το motto του sunnyclist η απλότητα και η αξιοπιστία; Ναι, ακριβώς. Για να δουλέψουν αυτά τα 3 πράγματα μαζί δηλαδή ο ήλιος , η μπαταρία και το πεντάλ έπρεπε να αφαιρεθεί η πολυπλοκότητα.

Ξεκινήσατε μόνος σας το Sunnyclıst και μετά προστέθηκαν τα υπόλοιπα μέλη; Ναι, τα πρώτα 2 χρόνια ήμουν μόνος μου και στην πορεία προστέθηκαν και τα υπόλοιπα μέλη. Εμπλέκονται και άλλα άτομα, που έχουν βοηθήσει με τον ένα ή τον άλλο τρόπο αλλά ο βασικός πυλώνας απαρτίζεται από 3 άτομα.

13

Ποιες νέες τεχνολογίες χρησιμοποιείτε για το Sunnyclist ; Προσπαθούμε να χρησιμοποιούμε νέες τεχνολογίες. Για παράδειγμα, σε όλο το πρωτότυπο όχημα τα καλύμματα έχουν κατασκευαστεί με 3D printing.

Τα πεντάλ στο Sunnyclist είναι μόνο για την κίνηση ή έχουν και άλλες λειτουργίες; Τα πεντάλ βοηθάνε. Δίνουν την αίσθηση του ποδηλάτου, του υγιεινού τρόπου ζωής, της φυσικής άσκησης, της αναψυχής. Το πεντάλ είναι ουσιαστικά γι αυτόν ή αυτήν που το θέλει, όμως στα ηλεκτρικά οχήματα ακόμα και η λίγη ενέργεια μπορεί να είναι κρίσιμη. Υπολογίζουμε ότι η συνεισφορά στην ενέργεια είναι γύρω στο 10% της μπαταρίας. Όλα αυτά τα επιπλέον χιλιόμετρα μπορούν να είναι πολύ σημαντικά γιατί φανταστείτε να μείνεις από μπαταρία ακόμα και 100 μέτρα πριν από τον προορισμό σου. Συνεπώς μπορείς να γυμναστείς αλλά και ταυτόχρονα βοηθάς το όχημα να σε πάει λίγο πιο μακριά.

Στην πορεία σας μέχρι σήμερα τι δυσκολίες συναντήσατε; Οι δυσκολίες ήταν πολύ μεγάλες. Ξεκινήσαμε από το μηδέν. Μπορεί να είμαστε μηχανικοί και να έχουμε εμπειρία από κατασκευή μηχανών αλλά δεν είχαμε εμπειρία στο κομμάτι της αυτοκινητοβιομηχανίας. Τώρα όμως υπάρχει η εμπειρία που χρειαζόμαστε, έχουμε ακόμα και άτομα που έχουν εμπειρία από Formula 1. Όταν όμως ξεκινήσαμε, μάθαμε πάνω στο Sunnyclist και κάναμε σταθερά αλλά αργά βήματα. Ουσιαστικά το δύσκολο ήταν να πάρουμε αποφάσεις. Όταν ξεκινήσαμε την κατασκευή είχαμε πολλές επιλογές και εναλλακτικές. Σήμερα, έχοντας τη γνώση και την εμπειρία που αποκομίσαμε αυτά τα χρόνια, μπορούμε και παίρνουμε γρήγορα και σωστότερα τις αποφάσεις.

Η πολιτεία ήταν κοντά σας στη προσπάθεια που κάνατε; Όχι, δεν θα το έλεγα. Μέχρι πέρυσι δεν είχαμε καμία σχέση με την πολιτεία, βέβαια παίρναμε πολλά μπράβο αλλά περιοριζόμασταν σε αυτά μόνο. Πέρυσι μπήκαμε σε ένα πρόγραμμα του ΣΕΒ όπου πήραμε υποστήριξη για να επιταχύνουμε τη διαδικασία. Η υποστήριξη δεν ήταν οικονομική αλλά περισσότερο συμβουλευτική.

Σας βοήθησε αυτό; Σίγουρα, όλα βοηθάνε. Μας βοήθησε να κατανοήσουμε καλύτερα την αγορά, να κάνουμε ένα business plan και δικτυωθήκαμε πολύ καλά όμως οι πόροι μας είναι περιορισμένοι. ‘Όπως καταλαβαίνετε όλη η ομάδα

14

Ελλάδα αλλά σίγουρα θα είναι το πρώτο ηλεκτρικό όχημα. Είμαστε στο στάδιο τώρα που θα δούμε αν θα προχωρήσουμε ή όχι. ασχολείται με το τεχνικό κομμάτι αλλά και με το επιχειρησιακό.

Ποιος είναι ο στόχος σας; Που θέλετε να φτάσετε το Sunnyclist μελλοντικά; Από τότε που το ξεκινήσαμε, καταλάβαμε ότι είναι ένα καινούργιο πεδίο με τεράστιες δυνατότητες δημιουργίας, άρα κάλλιστα θα μπορούσε να γίνει τετράτροχο, να πάρει άλλο σχήμα ή και περισσότερους επιβάτες. Γενικά υπάρχουν πάρα πολλές επιλογές για να εξελίξουμε την ιδέα. Για διάφορους λόγους έχουμε καταλήξει στην παρούσα μορφή αλλά έχει πολύ μέλλον. Από την αρχή ο σκοπός μας ήταν να μπει σε γραμμή παραγωγής, δεν ήταν κάποιο παιχνίδι για εμάς. Είδαμε ότι είναι ένα όχημα που έχει πολλές δυνατότητες και ο σκοπός μας είναι να βγει στην αγορά.

Για να μπει σε γραμμή παραγωγής θα πρέπει να κατασκευαστεί στο εξωτερικό ή μπορεί να γίνει και εντός των συνόρων της Ελλάδας; Μπορεί κάλλιστα να παραχθεί στην Ελλάδα. Έχουμε κατά νου την παραγωγή 100 οχημάτων για τον πρώτο χρόνο και έχουμε τη δυνατότητα κατασκευής έως 1.000 οχήματα, με τον ίδιο τρόπο που κατασκευάζουμε τα 100. Δηλαδή υπάρχει τυποποίηση στην κατασκευή, χρησιμοποιώντας κάποια ειδικά εργαλεία αλλά πάντα θα κατασκευάζεται χειροποίητα.

Έχουν γίνει στο παρελθόν προσπάθειες για κατασκευή οχημάτων στην Ελλάδα αλλά καμία δεν τελεσφόρησε. Τι λέτε, θα είναι το Sunnyclist το πρώτο Ελληνικό όχημα; Είναι μια μεγάλη κουβέντα το γιατί δεν προχωράνε τέτοιες προσπάθειες στην Ελλάδα. Το Sunnyclist δεν θα είναι το πρώτο όχημα που έχει παραχθεί στην

Πώς σκοπεύετε να συγκεντρώσετε πόρους για να επεκτείνετε το project σας; Ένας από τους τρόπους είναι με μια καμπάνια crowdfunding στην πλατφόρμα www.indiegogo.com έχοντας ως προϊόν το τελευταίο πρωτότυπο Sunnyclist. Το ποσό που αναζητούμε είναι περί τα 150.000 ευρώ. Έχουμε σκοπό να ξεκινήσουμε μια καμπάνια Crowdfunding. Θα ξεκινήσει τη Δευτέρα 16 Νοεμβρίου στην πλατφόρμα www.indiegogo.com έχοντας ως προϊόν το τελευταίο πρωτότυπο Sunnyclist. Βέβαια έως ότου ξεκινήσει θα έχουμε τη δυνατότητα να το βελτιώσουμε λίγο ακόμα. Το ποσό που θα αναζητήσουμε είναι περί τα 150.000 ευρώ, μικρό ποσό αν αναλογιστούμε ότι θα κατασκευάσουμε μια μονάδα παραγωγής οχημάτων. Θέλουμε να πουλήσουμε οχήματα, βέβαια θα υπάρχουν και άλλα δωράκια (perks) γι αυτούς που θέλουν να συνεισφέρουν στην καμπάνια μας, όπως για παράδειγμα μια πλήρως λειτουργική μινιατούρα του Sunnyclist. Το Sunnyclist προορίζεται για την πόλη. Είναι ένα όχημα που επιδέχεται τροποποιήσεις και έχει πολύ μέλλον. Έχουμε πολλές ιδέες αλλά οι πόροι μας μέχρι τώρα μας περιόρισαν στο να κάνουμε όλες τις δοκιμές που θα θέλαμε.

Είναι κατάλληλο όχημα για γυναίκες οδηγούς; Το Sunnyclist έχει περισσότερη ανταπόκριση στις γυναίκες λόγω του οικολογικού του χαρακτήρα αλλά και του σχεδίου του που δεν είναι τόσο επιθετικό. Έχουμε παρατηρήσει ότι ο γυναικείος πληθυσμός αγκάλιασε περισσότερο το Sunnyclist. Είναι ιδανικό για μια Soferina καθώς είναι εύκολο στην οδήγηση, μικρό, ευέλικτο και ιδανικό για τις καθημερινές μετακινήσεις.

— Κωνσταντίνος Μιχαλέας

15

16

17

Η ΗΛΕΚΤΡΙΚΗ ΦΟΡΜΟΥΛΑ ΤΟΥ

ΑΠΘ

Η ερευνητική φοιτητική ομάδα του ΑΠΘ οργανώνει και υλοποιεί δυο τελευταία χρόνια ένα πρωτοποριακό όσο και φιλόδοξο σχέδιο: τη δημιουργία του πρώτου ηλεκτρονικού αγωνιστικού μονοθέσιου αυτοκινήτου στη Θεσσαλονίκη αλλά και σε όλη τη Βόρεια Ελλάδα.

Η

Aristotle University Racing Team Electric ή αλλιώς ARIST.U.R.T.LE, αποτελεί μία ερευνητική φοιτητική ομάδα του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Στόχος της είναι ο σχεδιασμός και η κατασκευή του πρώτου ηλεκτροκίνητου αγωνιστικού μονοθέσιου αυτοκινήτου στη Θεσσαλονίκη και γενικά στη Βόρεια Ελλάδα, όπως επιδίωξή της είναι να συμμετέχει με αυτό σε διεθνείς διαγωνισμούς Formula Student όπου παίρνουν μέρος πανεπιστήμια από όλο τον κόσμο. Η ομάδα απαρτίζεται από φοιτητές των Τμημάτων Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Υπολογιστών, Μηχανολόγων Μηχανικών, Αρχιτεκτόνων Μηχανικών, Φυσικής και Οικονομικών Επιστημών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Αρχηγός της ομάδας για τη σεζόν 2015-2016 είναι ο Κωνσταντίνος Κανδύλας και επιστημονικός υπεύθυνος ο Αν. Καθηγητής του Τμήματος Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Υπολογιστών της Πολυτεχνικής Σχολής του ΑΠΘ, κ. Χρήστος Μαδεμλής. Η ARIST.U.R.T.LE μετρά δύο χρόνια από την ίδρυσή της και η πορεία της μέχρι τώρα είναι αξιοσημείωτη. Στην πρώτη της συμμετοχή στον διαγωνισμό της Ιταλίας, ATA

18

τ

α

2014 κατέλαβε την 4η συνολικά θέση, στην κατηγορία class 3. Διαθέτοντας τα ολοκληρωμένα σχέδια για το αυτοκίνητο, κέρδισε τις εντυπώσεις για τη σχεδίαση ενός καινοτόμου Συστήματος Διαχείρισης Μπαταριών (Battery Management System). Το επόμενο έτος, και πιο συγκεκριμένα τον Ιούλιο 2015, η ομάδα έλαβε μέρος στο διαγωνισμό της Αγγλίας FS2015 που πραγματοποιήθηκε στην πίστα της Formula 1 του Silverstone. Εκεί, ανάμεσα σε 24 πανεπιστήμια του εξωτερικού, κατέκτησε την 3η θέση στη γενική κατάταξη, στην κατηγορία class 2 διαθέτοντας ολοκληρωμένα σχέδια και μερικά κατασκευασμένα εξαρτήματα. Παράλληλα, στο αγώνισμα της κοστολόγησης σημείωσε την 2η θέση, έχοντας μία μόλις μονάδα διαφορά από την πρώτη. Οι έπαινοι των κριτών και των παρευρισκομένων στον διεθνή διαγωνισμό ήταν πολλαπλοί, τόσο όσον αφορά την αρτιότητα του σχεδιασμού, όσο και για την πολύ οργανωμένη σύνθεση της ομάδας. Έχοντας σαν πρωταρχικό μέλημα την ασφάλεια του οδηγού, όπως επίσης το χαμηλό βάρος αλλά και το κέντρο βάρους,

οι φοιτητές σχεδίασαν το μονοθέσιο αυτοκίνητο, πετυχαίνοντας ταχύτητα 150km/h, βάρος 200kg και επιτάχυνση στα 0-100km/h μόνο σε 3,29sec. Έπειτα από τη διεθνή της διάκριση, η ARIST.U.R.T.LE βρίσκεται σε ένα πολύ κομβικό σημείο. Έχει θέσει σαν στόχο της φετινής αγωνιστικής χρονιάς την πραγματοποίηση της κατασκευής του ηλεκτρικού μονοθέσιου αγωνιστικού με το οποίο διακρίθηκε στους προηγούμενους διαγωνισμούς. Και με αυτό το επίτευγμα επιδιώκει να είναι δυναμικά παρούσα στους φετινούς παγκόσμιους διαγωνισμούς. Ανάμεσα σε όλα αυτά, η ARIST.U.R.T.LE δραστηριοποιείται και παίρνει μέρος σε μεγάλες εκδηλώσεις στην πόλη της Θεσσαλονίκης. Κατά την επετειακή 80η Διεθνή Έκθεση, η ομάδα παρευρισκόταν στο περίπτερο 16, όπου πολλοί μικροί και μεγάλοι είχαν την ευκαιρία να τη γνωρίσουν από κοντά και να ενημερωθούν για τη δράση της. Επιπλέον, συμμετείχε σε μία από τις μεγαλύτερες αθλητικές διοργανώσεις της Θεσσαλονίκης, τον 4ο Διεθνή Νυχτερινό Ημιμαραθώνιο και τον Δρόμο Υγείας και Δυναμικού Βαδίσματος 5.000 μ., στηρίζοντας έμπρακτα την πρωτοβουλία του Μ.Ε.Α.Σ Τρίτων και του Δήμου Θεσσαλονίκης για τη διοργάνωσή του. Έδωσε επίσης το παρόν στη μεγάλη φθινοπωρινή αιμοδοσία του Ράδιο Θεσσαλονίκη, όπου μέλη της ομάδας πρόσφεραν μονάδες αίματος, στηρίζοντας με αυτόν τον τρόπο τους

ανθρώπους που έχουν ανάγκη. Η ομάδα διαθέτει την απαραίτητη τεχνογνωσία, τη θέληση και το πάθος για να φέρει εις πέρας ένα πρόγραμμα τόσο φιλόδοξο και με τη συμβολή όλων μπορεί να καταφέρει να φτάσει ψηλά. Αναμφισβήτητα, καθοριστικό ρόλο για την ύπαρξη και τη διαρκή της εξέλιξη παίζουν οι άνθρωποι που βρίσκονται στο πλευρό της. Σε μια δύσκολη περίοδο, το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο και ιδιωτικές εταιρείες, όπως η Hager Hellas, η Beta Cae Systems, η ABB, η Ancom Επε και η Koupas Motors στηρίζουν την προσπάθεια της ARIST.U.R.T.LE να υλοποιήσει το πρώτο ηλεκτροκίνητο αγωνιστικό αυτοκίνητο στη Βόρεια Ελλάδα. Αλλά και οι ίδιοι οι συντελεστές όλης αυτής της υπέροχης συνεργασίας, που έχει δημιουργήσει πολλές ελπίδες για μεγάλες διακρίσεις στο μέλλον, ενισχύουν την αριστεία του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και συμβάλλουν στην αναβάθμιση των σύγχρονων τεχνολογιών στον τομέα της ηλεκτροκίνησης. Και το σημαντικότερο είναι πως μαζί με το έργο τους προάγουν και τη χώρα μας σε διεθνές επίπεδο.

— Μαρία Διαμαντή

19

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ

ΕΛΕΝΗ – ΔΑΝΑΗ ΜΑΥΡΑΚΗ >

ΜΙΑ ΓΥΝΑΊΚΑ & ΜΙΑ ΜΗΧΑΝΉ: ΕΛΕΥΘΕΡΊΑ ΠΟΥ ΚΑΤΑΚΤΙΈΤΑΙ ΜΕ ΜΙΑ ENDURO

Ε

20

ργάζεται στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και ασχολείται με τους αγώνες μοτοσικλέτας, ένα συναρπαστικό σπορ, κατά βάση ανδρικό. Ξεκίνησε όμως από ένα άθλημα, την ιππασία, στο οποίο ακόμα και στους Ολυμπιακούς Αγώνες, αγωνίζονται μαζί άντρες και γυναίκες. Είναι δύσκολο να συνδυάσει δουλειά και δύο αθλήματα, αλλά ευτυχώς είναι άνθρωπος του προγραμματισμού και της προσήλωσης.

Από πότε ξεκίνησε η εμπλοκή σου με τον μηχανοκίνητο αθλητισμό;

Φέτος θα αγωνιστεί στην EW του πρωταθλήματος Νοτίου Ελλάδος, μαζί με την Πολυτίμη Κυριακοπούλου, και αν όλα πάνε καλά, θα έχουν και μια ακόμα αγωνιζόμενη μαζί τους, την Φωτεινή Ζαγλάρα.

Γιατί διάλεξες να τρέχεις με μια μοτοσικλέτα και όχι με ένα αυτοκίνητο;

Τα αγωνιστικά της πρότυπα είναι η Ludivine Puy και η Blandine Dufrene (Γαλλία) ενώ από Ελλάδα, η Πολυτίμη Κυριακοπούλου. Είναι δύσκολο να έχεις πρότυπα άντρες, παρόλα αυτά, θεωρεί πως έχουν εξαιρετικούς χαρακτήρες και είναι και πολύ καλοί αναβάτες. Θελήσαμε να της πάρουμε συνέντευξη και εκείνη με ευκολία δέχθηκε να μιλήσει για τον εαυτό της, τα σχέδιά της και κυρίως, τον μηχανοκίνητο αθλητισμό...

Αγαπάς τον μηχανοκίνητο αθλητισμό ή απλά είναι ένα χόμπι, μια διασκέδαση;

Ήταν κάτι που το ήθελα από 15 χρονών. Προερχόμενη όμως από περιβάλλον που δεν έχει καλή σχέση με μηχανές, κατάφερα να αποκτήσω τη δική μου κρυφά και να αρχίσω να ασχολούμαι όταν, τελειώνοντας το μεταπτυχιακό μου και αφού είχα ταυτόχρονα δουλέψει, γύρισα Αθήνα με κάποια λεφτά στην άκρη για να αγοράσω την πρώτη μου μηχανή.

Μου αρέσει πολύ η αίσθηση της κίνησης με τη μηχανή και το πόσο και πώς αλληλεπιδρά με το σώμα μου, κάτι που πιστεύω θα έχανα με το αυτοκίνητο.

Για αρχή, είναι σίγουρα διασκέδαση! Πέραν αυτού όμως, είναι αγάπη και απαιτεί προσήλωση και δέσμευση. Γεμίζω τα ψυχικά μου αποθέματα και τις Δευτέρες χαμογελάω πάντα, όταν έχει προηγηθεί Σαββατοκύριακο στο βουνό.

Πώς μπήκες στο χώρο των αγώνων; Σαν τουρίστας – κυριολεκτικά. Δεν ήξερα ούτε πώς να προετοιμαστώ, ούτε πού. Απλά αποφάσισα ότι θα μου άρεσε να συμμετέχω σε αγώνες, να γνωρίσω κόσμο, άλλα μέρη, να θέσω στόχους και έτσι… έβγαλα την κάρτα αγωνιζόμενου.

Υπήρχαν κάποιοι που σε βοήθησαν σε αυτό; Όταν πρωτοξεκίνησα με βοήθησε πολύ στο να καταλάβω τι γίνεται στα διαδικαστικά η Μαρία Τσεσμελή, αγωνιζόμενη κι αυτή αλλά και Γραμματέας στη Λέσχη που ήμουν. Επίσης, με βοήθησαν πολύ οι φίλοι μου, δίνοντάς μου συμβουλές ή πηγαίνοντας μαζί μου βόλτες. Μερικές φορές αρκούσε μόνον να τους δω να μου χαμογελάνε μέσα στον αγώνα για να ανέβει η ψυχολογία μου. Τέλος, με βοήθησε η θετική στάση που είχαν οι γυναίκες που γνώρισα στους πρώτους αγώνες μου, η Μαρία Βασιλάκη και η Πολυτίμη Κυριακοπούλου. Παρότι διαφορετικές μεταξύ τους, η κάθε μια με τον τρόπο της με έκανε να θέλω να παραμείνω και να προσπαθήσω για καλύτερα αποτελέσματα.

Ποια ήταν η πρώτη σου εμπλοκή με τους αγώνες; Μια τραυματική εμπειρία. Ούσα κάτοχος μηχανής σχεδόν έναν χρόνο και γνωρίζοντας ελάχιστα πράγματα, μου πρότειναν να τρέξω σε έναν φιλικό αγώνα στη Σαλαμίνα. Ήμουν να με λυπάσαι – κυρίως γιατί η Σαλαμίνα θεωρείται από τους ομορφότερους και ταυτόχρονα, δυσκολότερους προορισμούς για Enduro κοντά στην Αττική-όλο βράχια. Στα καλά του αγώνα ήταν, ότι αποφάσισα πως, πρώτον μου αρέσει η όλη φάση του αγώνα, αλλά δεύτερον, θα πρέπει να δω λίγο πιο σοβαρά το θέμα προετοιμασίας.

Σε ποιες κατηγορίες έχεις τρέξει και με ποια μοτοσικλέτα; Έχω τρέξει σε δυο είδη αγώνων. Enduro και Scramble. Στο Εnduro έχω τρέξει δύο φορές στην EW και μετά στην Ε1 γιατί δεν υπήρχαν άλλες γυναίκες ώστε να δικαιολογείται κατηγορία γυναικών. Στο Scramble έχω τρέξει μόνο στην SB αλλά θα ήθελα να δοκιμάσω κάποια στιγμή και σε κανονική κατηγορία, βάση κυβικών. Έχω επιλέξει να τρέχω με μια KTM EXC-125 Six Days 2009. Δε με κουράζει, έχει δυνατό γκάζι και είναι εύκολη και σχετικά οικονομική στη συντήρηση. Έχει κάποια μειονεκτήματα βέβαια, αλλά σε αναγκάζει να μάθεις να την οδηγείς σωστά, σου «φτιάχνει χαρακτήρα» και αυτό, είναι κάτι που το χρειάζομαι ακόμα.

Ποιους αγώνες έχεις κάνει και σε ποια μέρη;

Έχω τρέξει στα Μέγαρα, τη Θήβα, τη Χαλκίδα, τους Αγίους Θεοδώρους, το Λουτράκι, την Περαχώρα και στις Καρυές. Θα ήθελα κάποια στιγμή να αγωνιστώ και σε πιο βόρεια χώματα, που είναι κατά κοινή παραδοχή, πολύ όμορφα, αφράτα και με πολύ διαφορετικά τοπία.

Υπάρχουν κάποια έπαθλα;

Αν μιλάμε για χρηματικά έπαθλα δεν υπάρχουν, αντίθετα από περιπτώσεις αγώνων σε άλλες χώρες. Παρέχεται στήριξη στις κατηγορίες Νέων και Γυναικών, με εξαιρετικά μειωμένο παράβολο συμμετοχής, αλλά πιστεύω πως είναι κρίμα να μην έχουν το ίδιο προνόμιο και οι πρώτοι έξι των βασικών κατηγοριών (Ε1, Ε2, Ε3) – δεδομένου του αυξημένου ανταγωνισμού, της προσπάθειας που αυτός συνεπάγεται και των εξόδων τους.

Ποια ήταν η καλύτερη διάκριση;

Ήρθα 1η στην κατηγορία Γυναικών σε αγώνα του Πανελληνίου πρωταθλήματος. Δεν το αποκαλώ όμως διάκριση, μιας κι εκείνη την ημέρα δεν έτρεχε άλλη γυναίκα στον αγώνα. Γενικά είναι δύσκολο να κερδίσεις διάκριση, με την ουσιαστική έννοια του όρου, ακριβώς γιατί οι γυναικείες συμμετοχές είναι τόσο λίγες.

Έχεις κάποιο χορηγό;

Παρόλο που οι καιροί είναι δύσκολοι για όλους, με στηρίζουν στην προσπάθειά μου το Motozone.gr (Στράτος Παρτσινέβελος), το Paddock 512 (Χάρης Αλεξίου) και η Von Zipper Hellas και τους ευχαριστώ πραγματικά για όλη τους την βοήθεια ως τώρα, τις ώρες που μου αφιερώνουν καθώς και το ενδιαφέρον τους.

Πες μου λίγα λόγια για το πώς θεωρείς ότι θα έπρεπε να είναι οι αγώνες σήμερα;

Θα προτιμήσω να αναφερθώ στην γυναικεία κατηγορία των αγώνων μόνο. Σήμερα η γυναικεία κατηγορία κάνει 1 γύρο, ενώ όλες οι υπόλοιπες κατηγορίες εντός και εκτός Ελλάδος κάνουν τουλάχιστον 2 γύρους – επίσης οι γυναίκες στο εξωτερικό κάνουν 2 γύρους. Αυτό ναι μεν κάνει τον αγώνα λιγότερο απαιτητικό και περισσότερο φιλικό για τις συμμετέχουσες αλλά δεν μας επιτρέπει να βελτιωθούμε. Σήμερα, η γυναικεία κατηγορία τρέχει την ίδια διαδρομή και χιλιόμετρα, είτε πρόκειται για τη συμμετοχή στο Πανελλήνιο, είτε στο Περιφερειακό πρωτάθλημα, πράγμα που σημαίνει πως δεν υπάρχει αυξανόμενη δυσκολία και απαιτήσεις.

21

Πιστεύω πως είναι πιο σωστό αγωνιστικά η κατηγορία μας να τρέχει 1 γύρο στο Περιφερειακό πρωτάθλημα, ώστε να προσελκύει γυναίκες και κοπέλες αλλά στο Πανελλήνιο να τρέχουμε δυο γύρους. Πρέπει να μάθουμε να τρέχουμε με στρατηγική, να μάθουμε να κρατάμε δυνάμεις, να μπαίνουμε στις ειδικές διαδρομές (τις χρονομετρημένες) με αυξανόμενη κούραση και να αποδίδουμε κάτω από τέτοιες συνθήκες. Μόνον έτσι θα γίνουμε καλύτερες.

Μπορείς να μας πεις λίγα λόγια για το πως βλέπουν οι άντρες τις γυναίκες στον χώρο αυτό; Οι φίλοι μου, που πάμε μαζί βόλτες στο βουνό, με βλέπουν όπως θα έβλεπαν τον οποιονδήποτε φίλο τους στην θέση μου. Βολτάρουμε, γελάμε, κοροϊδευόμαστε. Οι αγωνιζόμενοι δεν πιστεύω πως «βλέπουν» κάπως τις γυναίκες, κι αυτό γιατί επικεντρώνονται στον αγώνα τους, στην προσωπική τους προσπάθεια, δεν ενδιαφέρονται για το αν τρέχουν ή όχι γυναίκες. Σε καμία περίπτωση δεν είναι αρνητικοί απέναντί μας, και όταν κάνουμε κι εμείς προσπάθειες, τις σέβονται και μας χαίρονται. Τέλος, υπάρχουν όλοι αυτοί που δεν ξέρω και δεν με ξέρουν, και δε γνωρίζω πώς θα μπορούσαν να βλέπουν την ύπαρξή μας στον χώρο αυτό.

μέρα εμπειρίες ενός μήνα. Μπήκα στο άθλημα πολύ αργά σε σχέση με άλλους αθλητές και βλέπω ότι ακόμα μαθαίνω πράγματα που για άλλους είναι δεδομένη γνώση. Κι αυτό με αγχώνει. Βέβαια, ποτέ δεν είναι αργά, έχω ήδη βάλει στόχους και πρόγραμμα ώστε να βελτιωθώ. Θα ήθελα κάποια στιγμή, να έχω αξιοπρεπή συμμετοχή σε αγώνα μεγάλης διοργάνωσης.

Ποια ήταν η πιο όμορφη στιγμή σου σε αγώνα; Η πιο όμορφη στιγμή ήταν όταν στον πρώτο μου αγώνα Enduro, στα Μέγαρα, όπου έτρεχα σε κανονική κατηγορία (Ε1), και παρά το άγχος μου, ολοκλήρωσα δυο γύρους αντί για τον έναν, που προβλέπει ο κανονισμός για την κατηγορία των γυναικών.

Ποια ήταν η πιο άσχημη στιγμή ( αν υπάρχει); Η εγκατάλειψη σε έναν αγώνα. Έτρεχα με πυρετό και με πόναγε απίστευτα το κεφάλι μου και τα αυτιά μου με τη διαφορά υψομέτρου. Η στιγμή που εγκατέλειψα και έκατσα να βλέπω απ’ έξω τον αγώνα με κάνει μέχρι και τώρα να μετανιώνω, παρότι ξέρω πως δεν είχε νόημα να συνεχίσω.

Καταλαβαίνω πως λόγω απαιτήσεων είναι ένα ανδροκρατούμενο άθλημα αλλά πριν κρίνει κανείς την επίδοση μιας γυναίκας σε σχέση με την επίδοση ενός άντρα, θα πρέπει να θυμάται πως για να καταφέρουμε τα ίδια αποτελέσματα, προσπαθούμε πολύ περισσότερο. Σε άλλους αρέσει που βλέπουν γυναίκες να μη φοβούνται να τσαλακωθούν, σε άλλους δεν αρέσει γιατί θίγεται ο ανδρισμός τους, το οποίο είναι ανόητο. Δε ζούμε σε ταινίες του Δαλιανίδη ή με τον Ψάλτη, ο ανδρισμός πια δεν κρίνεται με τη μηχανή ή το γκάζι.

Τι σου αρέσει πιο πολύ στον αγώνα; Η προετοιμασία, τα διαφορετικά χώματα και τοπία που συναντάμε, το «ψάξιμο» της διαδρομής με τα σήματα, οι νέες γνωριμίες με ανθρώπους που αγαπούν το ίδιο πράγμα με εμένα.

Τι θα ήθελες να έχεις κάνει παραπάνω από αυτό που έχεις κάνει ήδη; Περισσότερη προπόνηση και περισσότερους αγώνες. Ο κάθε αγώνας μου δίνει αποτελέσματα πολλαπλών προπονήσεων - σα να μαζεύεις σε μια

Τι έχεις να πεις στις γυναίκες που σκέφτονται να ασχοληθούν με τον χώρο αυτό; Να μην ξεχάσουν ποτέ τον κύριο λόγο που ξεκινάει κανείς να οδηγεί στο χώμα – τη διασκέδαση! Όσο περνάνε καλά και διασκεδάζουν, όσες αναποδιές κι αν τύχουν, θα τις ξεπερνάνε και θα μαζεύουν ενδιαφέρουσες εμπειρίες, φιλίες και ιστορίες!

— Δέσποινα Καστανάκη

22

Στην πίστα

Jeepμ’ ένα Camp Renegade Ïäçãïýµå ôï Jeep Renegade, ôï åíôõðùóéáêü SUV ôçò Jeep µå äõíáôüôçôá ïäÞãçóçò óå ôáîéäéùôéêÝò ðåñéðÝôåéåò êáé åêôüò äñüµïõ. Όλα ξεκίνησαν από το πρώτο Jeep, το Willys Jeep, το οποίο ήταν το βασικό όχημα αναγνώρισης του αμερικάνικου στρατού κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Ήταν προϊόν συνεργασίας της Bantam και της Ford, κατά παραγγελία του στρατού. Του έμελε όμως να γίνει το σύμβολο των εκτός δρόμου οχημάτων. Μέχρι σήμερα χρησιμοποιούμε τη λέξη τζιπ, όταν αναφερόμαστε σ΄ ένα όχημα με κίνηση σ’ όλους τους τροχούς (4Χ4) και δυνατότητες για εκτός δρόμου οδήγηση. Οποιασδήποτε μάρκας και αν είναι το όχημα αυτό. Η Jeep κατά την μακρόχρονη ιστορία της, περνώντας από διάφορες αλλαγές στα ιδιοκτησιακά της (Kaiser-Jeep, AMC, Chrysler), σήμερα ανήκει στη Fiat Chrysler Automobiles. Κατά την άποψή μας, το πιο αντιπροσωπευτικό δείγμα αυτής της συνεργασίας είναι το Jeep Renegade, το οποίο και οδηγήσαμε στη δικίνητη έκδοση με τον κινητήρα πετρελαίου 1.6 Mjet,

ενώ στην ειδικά διαμορφωμένη πίστα Jeep Camp λίγο έξω από την Θεσσαλονίκη, είχαμε την ευκαιρία να συνοδηγήσουμε την πιο extreme έκδοση, το Renegade Trailhawk με τη μόνιμη τετρακίνηση και τον δίλιτρο κινητήρα πετρελαίου 170 ίππων. Πρόκειται για ένα εντυπωσιακό αυτοκίνητο τόσο στις φωτογραφίες όσο και από κοντά. Είναι βασισμένο στο FIAT 500X αν και δεν του φαίνεται. Κατασκευάζεται στο εργοστάσιο της FIAT στη νότιο Ιταλία, πιο συγκεκριμένα στο Μέλφι (κοντά στη Νάπολι) και είναι το πρώτο Jeep που κατασκευάζεται εξολοκλήρου εκτός των ΗΠΑ. Τετραγωνισμένο και ψηλό το αμάξωμα, με ογκώδες καπό, στρογγυλούς προβολείς και τις κάθετες γρίλιες (σήμα κατατεθέν της Jeep) μπροστά από το ψυγείο του κινητήρα. Τα πίσω φώτα μιμούνται το σχήμα του κλασικού σιδερένιου μπιτονιού, που βρισκόταν αναρτημένο στο πίσω μέρος του στρατιωτικού Willys Jeep, ώστε να προσφέρει αυξημένη αυτονομία με μερικά έξτρα γαλόνια βενζίνης.

23

Το εσωτερικό είναι σύγχρονο με σχεδίαση η οποία δεν περνάει αδιάφορη και διαθέτει όλο τον απαραίτητο εξοπλισμό. Το ηχοσύστημα, το τηλέφωνο και το cruise control ελέγχονται και από πλήκτρα στο τιμόνι, ενώ το χειρόφρενο ή καλύτερα το «φρένο στάθμευσης» είναι ηλεκτρονικό και ενεργοποιείται ή απενεργοποιείται από έναν διακόπτη πίσω από τον μοχλό των ταχυτήτων και ανάμεσα από τα καθίσματα οδηγού - συνοδηγού. Για να μας θυμίζουν και τις ρίζες τους, όλα τα Renegade έχουν ανάγλυφα γραμμένο το SINCE 1941 (από το 1941) στο πιο κεντρικό σημείο του ταμπλό, ακριβώς πάνω από την οθόνη του ηχοσυστήματος ή του συστήματος Uconnect. Το σύστημα αυτό διαθέτει οθόνη αφής 5’’ (standard) ή 6.5’’ (προαιρετικά) και μπορεί να συνδεθεί μέσω Bluetooth με όλα τα smartphones ώστε να δέχεστε με ασφάλεια τις κλήσεις και τα μηνύματά σας ή να ακούτε την αγαπημένη σας μουσική. Αν πάλι θέλετε να ακούτε την μουσική σας στο μέγιστο, η Jeep διαθέτει για το Renegade το Beats Audio,™ ένα έξτρα ηχοσύστημα με 4 ηχεία στις πόρτες (2 εμπρός - 2 πίσω), 2 ηχεία στο ταμπλό , 2 twitters στις πίσω πόρτες και 1 subwoofer στον χώρο αποσκευών. Λεπτομέρειες στο ταμπλό, οι οποίες τραβούν το μάτι, είναι το «λασπωμένο» στροφόμετρο και τα διακοσμητικά στους αεραγωγούς στο χρώμα του αμαξώματος. Ο οδηγός κάθεται ψηλά στα άνετα καθίσματα επιβλέποντας τον δρόμο και μόνο το μεγάλο καπό και το σχεδόν ορθογώνιο παρ-μπριζ ίσως του περιορίζουν λίγο την ορατότητα. Το αυξημένο βάρος του αυτοκινήτου (σχεδόν 1500 κιλά) γίνεται αντιληπτό στα πρώτα μέτρα οδήγησης, ενώ ο πετρελαιοκινητήρας των 1.6 λίτρων και των 120 ίππων καταβάλει φιλότιμες προσπάθειες και κινεί με άνεση το Jeep. Το εξατάχυτο κιβώτιο ταχυτήτων έχει πολύ καλή αίσθηση και βοηθάει τον κινητήρα στο να ξεδιπλώσει όλες τις αρετές του (0-100 χλμ. σε 10,2 δευτ.). Το Renegade σου δίνει στιβαρή αίσθηση στον δρόμο, με τις αναρτήσεις να είναι ιδανικά ρυθμισμένες για την άσφαλτο, χωρίς να επιτρέπουν στο αμάξωμα άσκοπες ταλαντώσεις και κλίσεις, αποσβένοντας παράλληλα τις ανωμαλίες του οδοστρώματος με άνεση.

24

Σίγουρα πρόκειται για ένα ολοκληρωμένο SUV, που στην συγκεκριμένη έκδοση ό,τι του στερεί η απουσία τετρακίνησης, του το δίνει η αυξημένη απόσταση από το έδαφος. Έτσι μπορείτε να τολμήσετε και εκτός δρόμου περιπέτειες, χωρίς υπερβολές όμως. Μην ξεχνάτε πως τα εργοστασιακά ελαστικά είναι προορισμένα για άσφαλτο. Εκτός δρόμου, μας εντυπωσίασε η έκδοση Trailhawk, όπου η μόνιμη τετρακίνηση σε συνδυασμό με τον 2.0 MJTD κινητήρα, το Jeep Active Drive Low (κοντές σχέσεις όπως σε κάθε γνήσιο offroad), το αυτόματο κιβώτιο 9 σχέσεων (!), το αυτόματο σύστημα ελέγχου κατάβασης (Hilldescent Control για να κατεβαίνετε άφοβα και τις πιο απότομες κατηφόρες) και τα πιο ειδικά ελαστικά δίνουν στο Renegade σεβαστές off road ικανότητες, όπως μπορείτε να δείτε και στις φωτογραφίες. Επιστρέφοντας στο πιο «ταπεινό» 1.6D, μπορεί να μην επιδιώκουμε οδηγικές ακρότητες όπως με το Trailhawk, επωφελούμαστε όμως από τη χαμηλή κατανάλωση (περί τα 7 λίτρα/100 χλμ. μεικτά), έχοντας τους ίδιους άνετους χώρους τόσο για μικροαντικείμενα όσο και για τους επιβάτες. Ο χώρος αποσκευών είναι 351 λίτρα και αρκετά εκμεταλλεύσιμος λόγω σχήματος.

To Renegade συνολικά διατίθεται με έξι διαφορετικούς κινητήρες, ξεκινώντας από τον βασικό κινητήρα βενζίνης 1.6 E-TorQ με 110 ίππους και φτάνοντας στον 2.0 MJTD κινητήρα πετρελαίου με 170 ίππους. Ενδιάμεσα συναντούμε τους γνωστούς από το FIAT group κινητήρα 1.4 MultiAir2 με 140 και 170 ίππους και τον 1.6 MultiJet II. Το φθηνότερο Renegade ξεκινάει από τα 22.800 (1.6 E-TorQ) και φτάνει έως τα 38.500 (2.0 MJTD Trailhawk). Η έκδοση της δοκιμής μας, δηλαδή η 1.6 MultiJet II diesel (4X2) Longintude κοστίζει 26.900 ευρώ, ενώ η πιο καλά εξοπλισμένη έκδοση Limited κοστίζει 28.900 ευρώ.

— Δημήτρης Ταρλαντάς

25

Hairy Bikers:

ΔΥΟ ΤΑΞΙΔΙΆΡΙΚΟΙ ΣΕΦ ΜΕ ΜΟΤΟΣΙΚΛΈΤΑ «Darling, I’ve got a present for you», όταν μου το είπε αυτό μια Αγγλίδα φίλη μου που με επισκέφτηκε πριν μερικά χρόνια, δεν πίστευα πως το δώρο μου θα ήταν ένα από τα βιβλία των αγαπημένων μου σεφ της εγγλέζικης τηλεόρασης, του Si King και του Dave Myers. Το καταπληκτικό «The Hairy Bikers’ Big Book of Baking» βρισκόταν στα χέρια μου. Ένα βιβλίο μαγειρικής με τέλειες φωτογραφίες και συνταγές κυρίως με ζυμώματα και φουρνιστά. Αυτό ήταν και το αποτέλεσμα της δουλειάς τους στη σειρά του BBC, The Hairy Bikers’ Bakeation 2012, που είχα ήδη παρακολουθήσει, ακολουθώντας τους στις διαδρομές τους με τις σούπερ μοτοσικλέτες σε πολλές χώρες της δυτικής και κεντρικής Ευρώπης.

δουλειάς τους, στα παρασκήνια του στησίματος μιας εκπομπής. O Myers ήταν ειδικός make-up artist ενώ ο King είχε δουλέψει στην τηλεόραση και είχε εμπειρία στην κινηματογραφική παραγωγή. Από τότε ένωσαν προφανώς τις δυο μεγάλες αγάπες τους: το καλό φαγητό και μια καλοδιατηρημένη και δυνατή μηχανή. Έστησαν πολλές σειρές στην τηλεόραση, με το να ταξιδεύουν παντού οδηγώντας τις μηχανές τους και σε κάθε μέρος να ανακαλύπτουν με τους τηλεθεατές σπιτικές συνταγές και καλοφτιαγμένα πιάτα, χαρακτηριστικά της ντόπιας κουλτούρας. Σταματούν πάντα σε απίθανα σημεία έξω στην ύπαιθρο, δίπλα σε κάποιο ποτάμι, πάνω σε ένα βουνό, σε πλατείες και σε αυλές σπιτιών και μαγειρεύουν παραδοσιακές συνταγές με τον δικό τους άνετο και διασκεδαστικό τρόπο.

O Si King και ο Dave Myers συναντήθηκαν για πρώτη φορά σε κάποιο πλατό λόγω της

Όταν είδα τις πρώτες τους εκπομπές ήταν αρκετά παλιά το 2009, σε ταξίδια τους σε

4. Οι Hairy Bikers από την Περιπέτεια στο Μισισιπή

26

διάφορα μέρη της Αγγλίας όπου ανακάλυπταν τις σπιτικές εγγλέζικες λιχουδιές, τα παραδοσιακά φημισμένα προϊόντα της κάθε περιοχής και τις τοπικές συνταγές. Αυτή η σειρά του BBC2 λεγόταν The Hairy Bikers’ Food Tour of Britain.

2.

1.

1. Από το τελευταίο ταξίδι τους στην Πολωνία, τα περίφημα σπιτικά λουκάνικα, 2. Ετοιμάζοντας ένα εξωτικό πιάτο πακετάκια με φύλλα λωτού , 3. Παρέα με τις μοτοσικλέτες τους

3.

ΓΝΩΡΊΣΤΕ ΔΥΟ ΤΑΞΙΔΙΆΡΙΚΟΥΣ ΣΕΦ ΤΗΣ ΒΡΕΤΑΝΙΚΉΣ ΤΗΛΕΌΡΑΣΗΣ ΠΟΥ ΟΔΗΓΟΎΝ ΤΙΣ ΜΟΤΟΣΙΚΛΈΤΕΣ ΤΟΥΣ ΣΕ ΥΠΈΡΟΧΑ ΜΈΡΗ ΣΤΟΝ ΚΌΣΜΟ ΚΑΙ ΜΑΓΕΙΡΕΎΟΥΝ ΠΑΡΈΑ ΤΟΠΙΚΈΣ ΣΥΝΤΑΓΈΣ ΚΑΙ ΠΙΆΤΑ ΜΕ ΈΝΑ ΜΟΝΑΔΙΚΆ ΔΙΑΣΚΕΔΑΣΤΙΚΌ ΤΡΌΠΟ. Μετά ενθουσιάστηκα με τις εκπομπές τους από τις σειρές Mums know best, Hairy Bikers: Best of British, The Hairy Bikers’ Twelve days of Christmas, The Hairy Dieters: How to love food and lose weight, The Hairy Bikers’ Asian Adventure. Και πολύ θα ήθελα να δω τη σειρά Hairy Bikers’ The Mississippi Adventure πλαισιωμένη με διαφορετική μουσική σε κάθε επεισόδιο από τη σόουλ, τζαζ, μουσική των Καγιούν, ροκ εντ ρολ και εξερεύνηση της μαγειρικής του Αμερικανικού Νότου. Και τι μ’ αυτό; Θα μου πείτε… Ποια είναι η πρωτοτυπία τους, αυτό το κάτι παραπάνω που σε κάνει να βλέπεις μια εκπομπή μαγειρικής αλλά και να την περιμένεις κάθε εβδομάδα με εξαιρετικό ενδιαφέρον;

5. Πίτα με λαχανικά από τους Hairy Bikers

Η τεράστια αγάπη τους για το καλό φαγητό και η καλοστημένη παρουσίαση των εκπομπών τους, η φιλία τους πλεγμένη με το χιούμορ και η ελευθερία που νιώθεις πως τους δίνει η μηχανή… αλλά και η αίσθηση της χαράς, της διασκέδασης, της αθώας σκανταλιάς που φαίνεται να βγαίνει αβίαστα από το πρόγραμμά τους, όσο ταξιδεύουν πάνω στις μηχανές τους και γνωρίζουν διάφορα μέρη, όσο σκύβουν με κέφι πάνω στις κατσαρόλες τους και δημιουργούν το επόμενο πιάτο τους…

Δε βαριέσαι καθόλου να τους βλέπεις. Ακόμη και όταν ανακάλυψαν πως πρέπει να αδυνατίσουν, η ανάγκη για άσκηση και έλεγχο στη διατροφή τους πέρασε στους θεατές με χιούμορ, ηρεμία και ευχάριστες εικόνες αλλά και εκπληκτικές συνταγές.

27

7. Cheesecake με καραμέλα των Hairy Βikers

6. Από τις παλιότερες φωτογραφίες τους στην ιστοσελίδα τους www.hairybikers.com

Παρέα πάντα με τέλειες μηχανές, ο Kingy όπως χαριτολογώντας αποκαλεί ο Dave τον συνοδοιπόρο και… καλοφαγά συνδαιτυμόνα του τρέχουν σε υπέροχα λιβάδια και μεγαλουπόλεις, βλέπουν, περιεργάζονται, πειραματίζονται και κυρίως διασκεδάζουν με την παραγωγή ενός πιάτου φαγητού. Και φυσικά μας ταξιδεύουν υπέροχα σε τόσα μέρη ενώ παρακολουθούμε τα ίδια υλικά που βρίσκονται σε κάθε κουζίνα του κόσμου να αλλάζουν μορφή και γεύσεις στα χέρια ενός απλού ανθρώπου που τα δουλεύει μέσα από τη δική του διαφορετική κουλτούρα. Και αυτό φαίνεται τόσο πολύ στις εκπομπές μαγειρικής που κάνουν. Αλλά διασκέδαση είναι και να τους βλέπεις σε κάθε σειρά με διαφορετικές

28

μηχανές. Και εδώ φαίνεται και το πάθος τους για την οδήγηση με τις μοτοσικλέτες. Πραγματικά, από την πρώτη τους μηχανή μια Yamaha XS 650 US Custom του Si και μια Cossack Ural Mars MK ΙΙΙ του Dave από τα χέρια τους πέρασαν πάρα πολλές άλλες μηχανές σε μια μεγάλη γκάμα, όπως Aprilia Caponord, BMW R1200 GS, Benelli Tornado, Aprilia Falco 1000, Hesketh V1000, τις Harley Davidsons- Heritage Springer Softail και Springer Softail μέχρι τις τωρινές τους για την τελευταία βόρεια διαδρομή τους, στις Βαλτικές χώρες. Ειδικά στη Ρωσία τρέχουν και πάλι με μια Cossack Ural Mars Mark III, 650 κυβικών, που ο Mayers τρελαίνεται να οδηγεί, προφανώς ξαναζώντας τις αναμνήσεις του από τη δική του ολόιδια του 1976.

Έχουν γυρίσει απίθανα μέρη σε όλον τον κόσμο, πάντα με μια αστείρευτη διάθεση για την απόλυτη περιπέτεια με τις μοτοσικλέτες τους αλλά και την εξερεύνηση …φρέσκων εμπειριών στο φαγητό. Η πρόσφατη σειρά τους λέγεται Hairy Bikers, The Northern Exposure. Πραγματοποιήθηκε μετά από μια δύσκολη περιπέτεια στην υγεία του Si King. Όπως ο ίδιος λέει, η φιλία του και η αγάπη για αυτό που κάνει με τον Dave, του έδωσε τη δύναμη να προσπαθήσει να συνέλθει. Το ταξίδι στις Βόρειες χώρες της Ανατολικής Ευρώπης είναι οπωσδήποτε η πιο μεστή δουλειά τους αλλά και αποκαλύπτει μια χωρίς όρια αγάπη για τη ζωή, τη φύση, την αληθινή φιλία.

— Ελένη Λ.

Fab, absolutely, fab!

Αυτοί λοιπόν είναι οι Hairy Bikers. Πάθος για τη μηχανή, για τα ταξίδια, για ένα υπέροχα ζυμωμένο ψωμί που κάνει βουτιά σε μια ακόμη πιο καλομαγειρεμένη σούπα με κρέας ή μια σαλάτα με άγρια χόρτα και λουλούδια που τρώγονται, η απόλυτη γαστρονομική απλότητα σε συνδυασμό με την τρέλα για περιπέτεια… είναι εκπληκτικοί επαγγελματίες και παρουσιάζουν τη ζωή έτσι ήρεμα και χαλαρά. Έχουν αυθεντικότητα στο στυλ τους, φαίνονται…καλά παιδιά και έχουν πετύχει να με ταξιδεύουν τόσο ευχάριστα, που θα μπορούσε κανείς να πει, όπως αυτοί, όταν συναντάν κάποιο όμορφο μέρος:

29

: ώ β εσε ος

τ ύλ Ν ρ θ κό νος

ι απημέ λ λ γα ς αγ

n ë o tr V

i C 30

Το ας μικρό έν

C 2

ΣΤΗ ΔΕΚΑΕΤΊΑ ΤΟΥ ’60 ΉΤΑΝ Η ΑΠΌΛΥΤΗ ΕΠΙΛΟΓΉ ΤΩΝ ΦΟΙΤΗΤΏΝ ΚΑΙ ΤΩΝ HIPPIES ΣΤΗΝ ΕΥΡΏΠΗ ΕΝΏ ΤΟ ’70 ΈΓΙΝΕ ΤΟ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΈΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΉ ΚΑ-ΤΑΝΆΛΩΣΉ ΤΟΥ ΜΙΚΡΌ ΑΥ-ΤΟΚΊΝΗΤΟ ΣΤΗΝ ΑΓΟΡΆ. Η ΙΣΤΟΡΊΑ ΤΟΥ 2CV ΕΊΝΑΙ ΑΡΚΕΤΆ ΜΑΚΡΌΧΡΟΝΗ ΚΑΙ ΕΝΔΙΑΦΈΡΟΥΣΑ.

2CV. Ένα γαλλικό αυτοκίνητο μοναδικά αυθεντικό, εμπνευσμένο και σχεδιασμένο την περίοδο του μεσοπολέμου από το 1935 έως το 1939. Ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος διέκοψε τη διαδικασία υλοποίησής του για να παρουσιαστεί τελικά το 1948 στο Ετήσιο Σαλόνι του Παρισιού και να παραμείνει από τότε σε ενεργή παραγωγή ως το 1990! Σχεδιαστής του ήταν ο μεγάλος Flaminio Bertoni, ο οποίος είχε προγενέστερα σχεδιάσει το Citroen Traction Avant και μετέπειτα τον γνωστό σε όλους μας «βάτραχο», Citroen DS. Κατά τη διάρκεια αυτών των 42 ετών το Ντεσεβώ κατασκευάστηκε σε διάφορες χώρες και σε πολλές παραλλαγές του βασικού του μοντέλου, όπως τα 2CV Van , το 2CV Sahara 4x4 (με δύο!! κινητήρες, έναν εμπρός και έναν πίσω) και το 2CV Bijou, ένα κουπέ αυτοκίνητο βασισμένο στα μηχανικά μέρη του 2CV. Το 1980 ήρθαν στην κυκλοφορία και οι ειδικές εκδόσεις του 2CV όπως η Charleston (σχεδίασης Art-Deco) και η Dolly (σε δίχρωμη έκδοση). Η βασική όμως έκδοση του 2CV παρέμεινε ίδια χωρίς πολλές διαφοροποιήσεις καθ’ όλη τη διάρκεια της παραγωγής του. Αν και στις αρχές της δεκαετίας του ’60 το αρχικό ριγωτό καπό αντικαταστάθηκε από ένα πιο μοντέρνας σχεδίασης ενώ το κάλυμμα του χώρου των αποσκευών από την πρωτότυπη κατασκευή του σε καμβά έγινε μεταλλικό.

Οι πρώτες εκδόσεις αυτού του αυτοκινήτου είχαν μηχανικούς υαλοκαθαριστήρες και βέργα για τον έλεγχο της στάθμης της βενζίνης! Σύντομα οι υαλοκαθαριστήρες αντικαταστάθηκαν με ηλεκτρικούς και ένας κανονικός δείκτης καυσίμου προστέθηκε στον εξοπλισμό. Στη δεκαετία του 1979 τις αλλαγές συμπλήρωσαν οι προβολείς των νέων μοντέλων, οι οποίοι από στρόγγυλοι έγιναν ορθογώνιοι. Παρόλα αυτά τα μπροστινά παράθυρα όλων των 2CV διατηρήθηκαν αναδιπλούμενα προς τα πάνω για το άνοιγμά τους. Όσον αφορά τον κινητήρα τους, τα πρώτα 2CV είχαν ένα λιλιπούτειο επίπεδο και δικύλινδρο των 375 κ. εκ., ο οποίος σταδιακά μεγάλωσε στα 425 κ. εκ., έπειτα στα 435 και έφτασε στα 602 κ. εκ. Ο πιο σύγχρονος και μεγαλύτερος κινητήρας επέτρεπε στο 2CV να ακολουθεί την ροή της κίνησης ακόμη και στους αυτοκινητόδρομους, τουλάχιστον μέχρι το νόμιμο όριο ταχύτητας. Το όνομα Ντεσεβώ (Deux chevaux =Δύο Άλογα) προέρχεται από τους μόλις 2 φορολογήσιμους ίππους που είχε ο κινητήρας του, σύμφωνα με την Γαλλική νομοθεσία. Οι κινητήρες των 435 κ. εκ. και των 602 κ. εκ. είχαν παραπάνω φορολογήσιμους ίππους, το όνομα όμως δεν άλλαξε ποτέ και παρέμεινε 2CV. Συμπληρώθηκε απλά ένας αριθμός μετά το 2CV, δηλαδή 2CV4 για τον κινητήρα με των 435 κ. εκ. και 2CV6 για τον μεγαλύτερο κινητήρα των 602 κ. εκ.

Κάτι που καθιστούσε μοναδικό το 2CV ήταν η ανάρτησή του. Άλλωστε βασική προϋπόθεση κατά τον σχεδιασμό του αυτοκινήτου ήταν να μπορεί να διασχίσει ένα οργωμένο χωράφι, κουβαλώντας ένα καλάθι με αυγά χωρίς να τα σπάσει. Γι’ αυτόν τον λόγο χρησιμοποιήθηκε μία πρωτοποριακή διάταξη ανεξάρτητης ανάρτησης σε όλους τους τροχούς, με τους εμπρός και τους πίσω τροχούς να συνδέονται με την μπροστινή και την πίσω ανάρτηση σε κάθε πλευρά. Η ανάρτηση αυτή είχε σχεδιαστεί από τους Alphonse Forceau και Marcel Chinon.

Επίσης το σύστημα διεύθυνσης είχε τοποθετηθεί πολύ πίσω από τους εμπρόσθιους τροχούς και μακριά από την ζώνη παραμόρφωσης, ώστε σε τυχόν μετωπική σύγκρουση να μην τραυματίζει τον οδηγό, όπως συνήθως συνέβαινε με τα αυτοκίνητα της τότε εποχής. Αξιοσημείωτο είναι ότι το Ντεσεβώ ήταν από τα πρώτα αυτοκίνητα μαζικής παραγωγής με ελεγχόμενη ζώνη παραμόρφωσης.

A

ν θέλετε να μάθετε τι σημαίνει ελεγχόμενη ζώνη παραμόρφωσης, ενημερωθείτε από το λεξικό του αυτοκινήτου στην ειδική στήλη της www.soferina.com

Τους κινητήρες, σε όλες τις εκδόσεις, συνόδευε ένα μηχανικό τετρατάχυτο κιβώτιο με ιδιαίτερο χειρισμό και λεβιέ, ο οποίος ήταν τοποθετημένος πάνω στο ταμπλό και για την εναλλαγή των ταχυτήτων χρειάζονταν δυο κινήσεις: περιστροφή και σπρώξιμο ή περιστροφή και τράβηγμα.

31

Επιπλέον, το ντεπόζιτο ήταν τοποθετημένο αρκετά μπροστά από τους πίσω τροχούς με την ρεζέρβα, η οποία ήταν πιο πίσω, για να το προστατεύει σε περίπτωση σύγκρουσης. Οι δύο αυτές σχεδιαστικές λύσεις, ενώ θεωρούνται δεδομένες σε όλα τα σύγχρονα αυτοκίνητα, ήταν πολύ σπάνιες για την εποχή του 2CV!

ηλεκτρικό σύστημα 6 volt). Το 1973 το τιμόνι αντικαταστάθηκε από το κλασικό τιμόνι μίας ακτίνας της Citroen, από αφρώδες υλικό για μεγαλύτερη ασφάλεια σε περίπτωση ατυχήματος. Το 1981 δανείστηκε το σύστημα των μπροστινών δισκόφρενων από το Citroen Dyane, με αποτέλεσμα την σημαντική βελτίωση του συστήματος πέδησης.

Η Citroen προσπάθησε αρκετές φορές να εκμοντερνίσει το 2CV, ειδικά με τo Ami και τo Dyane, μοντέλα βασισμένα στο 2CV, αλλά η ιδέα και το σχέδιο του αρχικού 2CV ήταν τόσo καλά που του επέτρεψαν να κρατηθεί στην παραγωγή για πολλά περισσότερα χρόνια από τους επίδοξους αντικαταστάτες του. Και να φανταστεί κανείς πως ο αρχικός του στόχος ήταν να προσφέρει στους κατοίκους της υπαίθρου της Γαλλίας, αλλά και άλλων κρατών, μια φθηνή εναλλακτική λύση αντί για τα άλογα και τα κάρα!

Το 2CV είναι ακόμη και σήμερα ιδιαίτερα δημοφιλές, με εκατοντάδες συλλόγους και fora φίλων ανά τον κόσμο, με πλήρη κάλυψη ανταλλακτικών στη διεθνή αγορά, ενώ υπάρχουν και εξειδικευμένες εταιρείες ανταλλακτικών για το αυτοκίνητο αυτό.

Λόγω της μακρόχρονης παραγωγής του, πέρασε από διάφορα στάδια ακολουθώντας όλες τις εξελίξεις της αυτοκίνησης. Έτσι το 1964 ήταν διαθέσιμο και με έξτρα ζώνες ασφαλείας 3 σημείων και λάστιχα tubeless (αντί σαμπρέλας!). Το 1970 απέκτησε ηλεκτρικό σύστημα 12 Volt (το 1948 οπότε και ξεκίνησε η παραγωγή του 2CV τα περισσότερα αυτοκίνητα διέθεταν

Η εποχή με τη μεγαλύτερη απήχηση του αγαπημένου αυτού μοντέλου ήταν οι δεκαετίες του 1960 και του 1970. Τη δεκαετία του 1960 το 2CV ήταν η απόλυτη επιλογή των φοιτητών και των Hippies ιδιαίτερα στην Ευρώπη, ενώ το 1970 λόγω των δύο πετρελαϊκών κρίσεων (1973 και 1979), ο κόσμος στράφηκε μαζικά προς αυτό το οικονομικό σε καύσιμο γαλλικό αυτοκίνητο. Μπορεί να μην έφτασε ποτέ τις παγκόσμιες πωλήσεις του σκαραβαίου της VW, ανήκει όμως σίγουρα στην πεντάδα των θρύλων της αυτοκίνησης μαζί με τον

προαναφερθέντα Σκαραβαίο (γνωστό επίσης ως Χελώνα ή Κατσα-ριδάκι) της VW, το Mini Cooper, το FIAT 500 και το Willys Jeep. Στα τέλη της δεκαετίας το 1980 και με τους όλο και αυστηρότερους κανονισμούς ασφαλείας και εκπομπών καυσαερίων, το 2CV δεν μπορούσε πλέον να ακολουθήσει τις εξελίξεις και είχε γίνει προφανές ότι όσες βελτιώσεις και να γίνονταν στο μοντέλο, δεν θα μπορούσε να εκπληρώνει τις ευρωπαϊκές νόρμες για πολύ ακόμα. Έτσι στις 27 Ιουλίου 1990 βγήκε από τη γραμμή παραγωγής και η τελευταία επίσημη εκδοχή του αυθεντικού μοντέλου, ένα γκρι Charleston το οποίο κατέληξε στον διευθυντή του εργοστασίου της Citroen στην Πορτογαλία. Αυτό δε σημαίνει πως είναι αδύνατο πια να αποκτήσει κανείς σήμερα το δικό του 2CV. Από τα σχεδόν εννιά εκατομμύρια Ντεσεβώ που παρήχθησαν, σίγουρα κάποιο βρίσκεται εκεί έξω και σας περιμένει, αν το επιθυμείτε. Στην Ελλάδα η τιμή ενός μεταχειρισμένου 2CV κυμαίνεται από τα 1.500 ευρώ έως και τις 15.000 ευρώ, ανάλογα με την κατάσταση και την παλαιότητα του μοντέλου. Η επόμενη ιστορία προέρχεται από μία μπροσούρα της Ολλανδικής CITROEN του 1967 με τον τίτλο: “Highlights from the History of the 2CV.”

Οι μπανάνες σώζουν το ταξίδι: Μια περίεργη

ιστορία διάσωσης ενός 2CV και ολοκλήρωσης μιας δύσκολης

έναν πολύ πρωτότυπο τρόπο.

διαδρομής με

Θα βρείτε ακόμη και site στο διαδίκτυο, όπου μπορείτε να διαμορφώσετε το δικό σας 2CV. (http://www.kurt602.fr/mydeuxcv/my2cv.php)

32

Στις 15 Φεβρουαρίου του 1959, ο Jacques Seguela και ο J.C. Baudot διέσχιζαν την έρημο Ατακάμα της Χιλής με το 2CV τους. Είχαν ξεκινήσει το ταξίδι τους στις 9 Οκτωβρίου του 1958 από το Περπινιάν της Γαλλίας, με στόχο να κάνουν τον γύρο του κόσμου, και είχαν ήδη διανύσει το ένα τέταρτο της προγραμματισμένης διαδρομής τους, δηλαδή 25.000 χλμ., ταξιδεύοντας δια μέσου της Αφρικής και της Νότιας Αμερικής. Το 2CV τους έτρεχε περήφανο στην κυματιστή επιφάνεια της ερήμου, μέχρι που ένας απαίσιος θόρυβος αρχίζει να ακούγεται από τον κινητήρα! Οι δύο οδηγοί αναγκαστικά σταματούν για να ελέγξουν το όχημά τους και σύντομα αντιλαμβάνονται το μέγεθος της καταστροφής. Δεν έχει απομείνει ούτε μία σταγόνα λάδι στον κινητήρα. Η τάπα του κάρτερ έχει εξαφανιστεί λόγω των αναταράξεων της οδήγησης στο σκληροτράχηλο τερέν, αφήνοντας το λάδι να χυθεί αθόρυβα στο έδαφος. Αυτό μπορεί να σημαίνει το τέλος του 2CV, αλλά και της εξερεύνησης. Το απόθεμά τους σε λάδι κινητήρα έχει εξαντληθεί, καθώς χρησιμοποιήθηκε ήδη κατά την διάρκεια του ταξιδιού τους. Οι δύο εξαντλημένοι άντρες πρέπει να περιμένουν τώρα βοήθεια από κάποιο περαστικό φορτηγό, κάτι ιδιαίτερα σπάνιο για το σημείο που βρίσκονται. Γι’ αυτούς μπορεί να σημαίνει το τέλος ενός ταξιδιού, ακριβώς στην μέση μίας ερήμου εκτάσεως 3.000 χλμ. όπου δεν υπάρχει τίποτε άλλο, παρά τάφοι χρυσοθήρων και βράχια που διαγράφουν ένα απειλητικό σχήμα στον ορίζοντα… Ξαφνικά, σαν ουρανοκατέβατος, ένας ιθαγενής ινδιάνος εμφανίζεται! Πλησιάζει, τους παρατηρεί σιωπηλά και αντιλαμβάνεται τη δύσκολη κατάσταση στην οποία βρίσκονται οι δύο άντρες. Βγάζει μερικές μπανάνες από την τσάντα του, τις ξεφλουδίζει και τις τοποθετεί μία, μία μέσα στο κάρτερ. Μ’ αυτόν τον πρωτότυπο τρόπο λίπανσης το 2CV ξεκινά και πάλι, χωρίς να παράγει κανέναν ανησυχητικό θόρυβο. Μετά από αυτό, θα διανύσει 300 χλμ. χωρίς καμία δυσκολία. Ο Seguela και ο Baudot θα ολοκληρώσουν τον γύρο του κόσμου οδηγώντας μια απόσταση 100.000 χλμ., τον πρώτο γύρο τους με γαλλικό αυτοκίνητο!

— Δημήτρης Ταρλαντάς

Το θρυλικό 2CV στη

Ελλάδα Συναντήσαμε τον πρόεδρο της Ελληνικής Λέσχης Φίλων 2CV και Citroen κ. Δημήτριο Αμούργη ο οποίος μας μίλησε για το 2CV και τους θαυμαστές του στην Ελλάδα.

Τι δραστηριότητες προσφέρει η λέσχη στα μέλη της; Παρέχουμε σεμινάρια διαφόρων τύπων όπως τεχνικά, ιστορικά και άλλα. Επίσης η λέσχη είναι χωρισμένη σε διαφορετικά τμήματα αναλόγως με τις προτιμήσεις των μελών. Τα πιο δημοφιλή τμήματα είναι το εκδρομικό και το τεχνικό. Μέσα από το εκδρομικό τμήμα οργανώνουμε πολλές ομαδικές εξορμήσεις στη φύση και γνωρίζουμε πολλούς όμορφους τόπους της Ελλάδας. Το τεχνικό τμήμα είναι πολύ σημαντικό καθώς παρέχει τεχνική υποστήριξη και σεμινάρια για την σωστή συντήρηση του αγαπημένου μας 2CV.

Τι επιπλέον παροχές δίνει η λέσχη στα μέλη της; Η λέσχη μεσολαβεί έτσι ώστε τα μέλη της να μπορούν να αποκτήσουν κάρτα ιστορικού αυτοκινήτου FIA ή FIVA η οποία διασφαλίζει την ιστορικότητα και γνησιότητα του αυτοκινήτου, και με την ύπαρξη της μπορεί ο κάθε ιδιοκτήτης να διαφυλάξει την αξία του αυτοκινήτου του σε κάθε περίπτωση ατυχήματος (π.χ. τρακάρισμα) καθώς και να εκδοθεί σχετικά χαμηλό ασφαλιστήριο από την συνεργαζόμενη με την λέσχη εταιρεία ALIANZ.

Πόσα μέλη έχει σήμερα η λέσχη; Η λέσχη έχει πάνω από 100 ενεργά μέλη αυτή τη στιγμή σε πανελλαδικό επίπεδο. Χάρη στο vintage αλλά και διαχρονικό σχέδιο του οχήματος, το 2CV είναι ένα αυτοκίνητο που αρέσει σε πολλές γυναίκες.

Έχετε πολλές σωφερίνες οδηγούς 2CV; Ασφαλώς και έχουμε πολλές γυναίκες οδηγούς που αγαπάνε τα 2CV. Είναι ιδιαίτερα ενεργές μέσα στη λέσχη και αντιστοιχούν 30% των μελών μας περίπου, ποσοστό ιδιαίτερα μεγάλο.

Διαβάστε ολόκληρη τη συνέντευξη στο

www.soferina.com

33

Το Λεξιλόγιο του αυτοκινήτου…γαλλιστί Στο αυτοκίνητο και στο συνεργείο μεταχειριζόμαστε συχνά λέξεις-δάνεια από τη γαλλική γλώσσα. Τις ακούμε και τις χρησιμοποιούμε καθημερινά, καιρός να γνωρίσουμε τι ακριβώς σημαίνουν και ποια εξαρτήματα αφορούν.

Το βολάν (στα γαλλικά: volant de direction) είναι μία λέξη που τη χρησιμοποιούμε όταν αναφερόμαστε στο σύστημα διεύθυνσης ενός οχήματος και πιο συγκεκριμένα, σε αυτό το στρογγυλό μηχανικό μέρος μπροστά από την θέση του οδηγού το οποίο στρίβουμε για να αλλάξουμε την κατεύθυνση των τροχών. Το τιμόνι δηλαδή! Σίγουρα θα έχετε ακούσει και την έκφραση «άσος του βολάν» μια αναφορά σε κάποιον ταλαντούχο οδηγό αγώνων, κυρίως προηγούμενων δεκαετιών.

34

Το καπό (στα γαλλικά: capot) το κάλυμμα δηλαδή, που κρύβει τον κινητήρα από τα αδιάκριτα βλέμματα ενώ ταυτόχρονα τον προστατεύει και βοηθάει τόσο στην αισθητική όσο και στην αεροδυναμική του αυτοκινήτου μας. Το γνωστό σε όλους μας πορτμπαγκάζ (στα γαλλικά: porte-bagages), δηλαδή ο βασικός αποθηκευτικός χώρος στο αυτοκίνητό μας, όπου τοποθετούμε τα πράγματα που θέλουμε να πάρουμε μαζί μας. Το παρμπρίζ (στα γαλλικά: Pare-brise) ή ανεμοθώρακας στα ελληνικά, είναι το μπροστινό τζάμι του αυτοκινήτου. Μας προστατεύει από αέρα, βροχή, μυγάκια και διάφορα άλλα, που χωρίς αυτό θα κατέληγαν επάνω μας και μέσα στην καμπίνα των επιβατών γενικότερα.

Το ρεζερβουάρ είναι άλλη μία γαλλική λέξη (reservoir) την οποία χρησιμοποιούμε για να περιγράψουμε τη δεξαμενή καυσίμου του αυτοκινήτου. Η άλλη διαδεδομένη λέξη, το ντεπόζιτο, έχει ιταλική προέλευση. Το Καρμπυρατέρ (carburetor, ή carburettor, ή carburetter ή carbie ή carb). Η λέξη Καρμπυρατέρ (εξαερωτήρας στα ελληνικά), προέρχεται από το γαλλικό ρήμα carburer που σημαίνει συνδυάζω με άνθρακα. Λογικό, αν αναλογιστεί κανείς τη λειτουργία του καρμπυρατέρ, δηλαδή την ανάμειξη του καυσίμου (υδρογονάνθρακες) με τον αέρα εισαγωγής τους κινητήρα. Η χρήση των καρμπυρατέρ έχει σταματήσει εδώ και δύο δεκαετίες τουλάχιστον στα αυτοκίνητα, καθώς αντικαταστάθηκαν από τον πολύ πιο αποδοτικό ηλεκτρονικό ψεκασμό του καυσίμου (injection).

Σίγουρα θα έχετε ακούσει ή χρησιμοποιήσει διάφορες περίεργες λέξεις που είναι γαλλικές αλλά προφέρονται με ελληνική χροιά και αφορούν κάποια μέρη του αυτοκινήτου. Είναι γεγονός πως η γαλλική γλώσσα έχει επικρατήσει, τουλάχιστον στην Ελλάδα, ως βασικός δότης ορολογίας σχετικά με το αυτοκίνητο. Αυτό έγινε, είτε γιατί οι ελληνικές λέξεις ήταν πολύ πιο δύσχρηστες, πχ. ανεμοθώρακας (παρμπρίζ) ή εξαερωτήρας (καρμπυρατέρ), είτε γιατί (και μάλλον αυτός είναι ο πιο σοβαρός λόγος) τα περισσότερα τεχνικά εγχειρίδια και βιβλία χρησιμοποιούσαν γαλλική ορολογία, πιθανότατα γιατί είχαν βασιστεί σε αντίστοιχα γαλλικά εγχειρίδια. Παρακάτω συγκεντρώσαμε τις πιο κοινές λέξεις με γαλλική προέλευση σχετικά με το αυτοκίνητο.

Το ντιστριμπιτέρ (στα γαλλικά: distributeur) Ο διανομέας, μια συσκευή η οποία χρησιμοποιείται ώστε να διανέμει το ρεύμα στα μπουζί την κατάλληλη στιγμή για την ανάφλεξη σε κάθε κύλινδρο. Στα σύγχρονα συστήματα έχει αντικατασταθεί από ηλεκτρονικό έλεγχο της ανάφλεξης. Το μπουζί (στα γαλλικά: bougie) Η προέλευση της λέξης είναι από την Αλγερινή πόλη Béjaïa, λιμάνι στη Μεσόγειο και πρώην γαλλική αποικία, η οποία υπήρξε κέντρο εμπορίας κεριού. Στα γαλλικά η λέξη bougie σημαίνει κερί και χρησιμοποιείται ώστε να περιγράψει και τον σπινθηριστή των κινητήρων βενζίνης. Το γνωστό σε όλους μας μπουζί!

Το ντεμπραγιάζ (στα γαλλικά: débrayage) ο συμπλέκτης δηλαδή, τον οποίο πατάμε κάθε φορά που θέλουμε να κάνουμε αλλαγή σχέσης στο χειροκίνητο κιβώτιο ταχυτήτων. Στα ελληνικά σημαίνει αποσύμπλεξη. Και αυτό γιατί πατώντας το πεντάλ του συμπλέκτη, αυτό που κάνουμε είναι να απομακρύνουμε (αποσυμπλέκουμε) τον δίσκο του συμπλέκτη από τον σφόνδυλο του κινητήρα, διακόπτοντας έτσι την μετάδοση της κίνησης από τον κινητήρα στο κιβώτιο ταχυτήτων.

Σιλανσιέ (στα γαλλικά: silencieux) σημαίνει σιγαστήρας και χρησιμοποιείται στην εξάτμιση του κινητήρα για τη μείωση του θορύβου. Θα το ακούσετε και ως «καζανάκι» της εξάτμισης.

Και ποιος δεν θα έχει ακούσει για τα αμορτισέρ (γαλ.

Amortisseur) του αυτοκινήτου. Μας προσφέρουν άνεση όταν κινούμαστε σε ανώμαλο τερέν και μαζί με τα ελατήρια και την ανάρτηση φροντίζουν ώστε οι τροχοί να βρίσκονται πάντα σε επαφή με το οδόστρωμα. Ουσιαστικά αυτό που κάνουν είναι να αποσβένουν τις ταλαντώσεις της ανάρτησης, γι’ αυτό και η ελληνική τους ονομασία είναι αποσβεστήρες.

Το μαρσπιέ είναι επίσηςγαλλική λέξη (marche pied), η οποία στα ελληνικά μεταφράζεται ως αναβατήρας ή σκαλοπάτι. Περιγράφει το σημείο στο κάτω μέρος της πόρτας, στο οποίο οι επιβάτες πατούν για να εισέλθουν ή να εξέλθουν από το όχημα. Από τα παραπάνω εύκολα συμπεραίνουμε πως το «Ελλάς - Γαλλία συμμαχία» σίγουρα απέδωσε στην ορολογία του αυτοκινήτου.

— Δημήτρης Ταρλαντάς

35

Άσκηση αντοχής και θέλησης στον Υπερμαραθώνιο του Παρανεστίου Δράμας

ΕΊΝΑΙ ΠΟΛΛΆ ΤΑ ΧΙΛΙΌΜΕΤΡΑ

Φ

αντάζομαι πως όλοι έχετε ακούσει για τον Μαραθώνιο δρόμο και έχετε θαυμάσει τους αθλητές που τρέχουν 42 χιλιόμετρα μέχρι τον τερματισμό. Δύσκολο και επίπονο αγώνισμα. Τώρα κάντε τα χιλιόμετρα 162,6 και όχι,

36

δεν είναι λάθος η πληκτρολόγηση! Βάλτε τα σε ένα δασικό μονοπάτι, στο Παρθένο Δάσος Παρανεστίου Δράμας, μοναδικό στην Ελλάδα, κάτω από την ψηλότερη κορυφή της κεντρικής Ροδόπης και το σπουδαιότερο στο είδος του στην Ευρώπη, διατηρητέο μνημείο της φύσης. Και τώρα υπολογίστε έως και 40 ώρες τρεξίματος που όπως

καταλαβαίνετε, συμπεριλαμβάνουν περίπου 2 ολόκληρες νύχτες! Ας ξεκινήσουμε, όμως, από την αρχή. Στις 9,10,11 του Οκτώβρη 2015 διοργανώθηκαν από το Δήμο Παρανεστίου, την Περιφερειακή Ενότητα Δράμας και το Φορέα Διαχείρισης Οροσειράς Ροδόπης, σε συνεργασία με το Κέντρο

Έτοιμοι για

χειμερινές

εξορμήσεις;

Αξεσουάρ Ταξιδίου

Διαλέξτε μία

4ων εποχών! www.mglparts.com

Στο Παρθένο Δάσος του Παρανεστίου Δράμας μέσα σε πυκνή βλάστηση και σε ένα μεγαλειώδες φυσικό τοπίο κάτω από την ψηλότερη κορυφή της Ροδόπης, αθλητές και εθελοντές ζουν κάθε χρόνο μια μοναδική εμπειρία σωματικής και ψυχικής άσκησης, συμμετέχοντας στην καταπληκτική διοργάνωση του Υπερμαραθωνίου.

Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης και το Γυμνάσιο Παρανεστίου, οι Αγώνες Βουνού Παρθένου Δάσους Παρανεστίου. Η διοργάνωση αυτή στηρίζεται στη μεγάλη προσπάθεια των εθελοντών που φέτος, έφτασαν τα τετρακόσια άτομα από τους οποίους οι τριακόσιοι τριάντα είχαν το πόστο τους μέσα στο βουνό. Το πρόγραμμα περιλάμβανε

δύο διαφορετικούς αγώνες, το Παρανέστιο Μονοπάτι των 46,2 χιλιομέτρων και τον Υπερμαραθώνιο Αγώνα Βουνού, μήκους 162,6 χιλιομέτρων, με μεγάλη συμμετοχή Ελλήνων και ξένων αθλητών. Η εκκίνηση του Υπερμαραθώνιου δόθηκε την Παρασκευή στις 21:00 το βράδυ από τον σιδηροδρομικό

σταθμό Παρανεστίου. Πόσο θάρρος χρειάζεται αλήθεια, για να ξεκινήσεις νύχτα με σκοπό να μπεις σε ένα πυκνό και μεγάλο δάσος (συνολικής έκτασης 11.000 στεμμάτων), έχοντας μπροστά σου σχεδόν 163 χιλιόμετρα! Πόση δύναμη ψυχής έχεις μαζέψει για κάτι τέτοιο; Δεν έχω βρεθεί σ’ αυτή τη γραμμή εκκίνησης και δεν ξέρω αν θα μπορούσα ποτέ να το κάνω. Από πού να το πρωτοπιάσεις, τι είναι πιο δύσκολο, τα ατελείωτα χιλιόμετρα ή το βαθύ σκοτάδι της νύχτας στο δάσος, κατά τη διάρκεια του οποίου δε βλέπεις χιλιοστό πέρα από τη δέσμη του φακού σου… ή μήπως όλα τα ζωντανά πλάσματα του δάσους, διόλου παραμυθένια και ονειρεμένη προοπτική, μια που εκεί είναι το σπίτι αρκετών ειδών άγριων ζώων και η συνάντηση μαζί τους είναι ένα πολύ πιθανό σενάριο. Δε με τιμάει ιδιαίτερα, αλλά νομίζω ότι εγώ προσωπικά αν έτρεχα μόνη μου, την πρώτη νύχτα, θα σταματούσα στο πρώτο σταθμό ανεφοδιασμού αθλητών κλαίγοντας και ζητώντας τη μαμά μου! Η οποία βέβαια θα πάθαινε απανωτά εγκεφαλικά αν της έλεγα τι ετοιμάζομαι να κάνω αλλά όπως πάντα, θα ήταν ο πιο ένθερμος υποστηρικτής μου! Και μια που αναφερθήκαμε στον σταθμό ανεφοδιασμού, φυσικά και δεν αφήνονται οι αθλητές στη μοίρα τους για όλη αυτήν τη δύσκολη πορεία της διαδρομής. Ανά τακτά διαστήματα, πάνω στη διαδρομή, υπάρχουν είκοσι σταθμοί ανεφοδιασμού και ελέγχου. Είναι σημεία στα οποία γίνεται η χρονομέτρηση και η καταγραφή των αθλητών ενώ υπάρχουν τρόφιμα, νερό, αναψυκτικά, ενεργειακά ποτά και πρώτες βοήθειες. Είναι μια στάση όπου μπορούν οι αθλητές, αν το θελήσουν φυσικά, να πάρουν μια ανάσα, μια βοήθεια, λίγη ενέργεια και φυσικά άπειρη ψυχολογική ενθάρρυνση από τους εθελοντές που βρίσκονται εκεί. Αυτοί κάνουν ό,τι

37

Γι α τ ι ς φ ω τ ο γ ρ α φ ί ε ς ε υ χ α ρ ι σ τ ο ύ μ ε τ η ν Χ ρ ύ σ α Α λ ε ξ ί ο υ

περνάει από το χέρι τους ώστε όλοι οι αθλητές να είναι πάνω από όλα ασφαλείς αλλά και χαρούμενοι! Το να είσαι εθελοντής σε μια τέτοια διοργάνωση δεν είναι καθόλου ένα παιχνιδάκι. Είναι μια υποχρέωση που αναλαμβάνεις με τη θέλησή σου βέβαια και για όσο χρόνο είσαι εκεί, δίνεις ό,τι μπορείς για να είναι όλα οργανωμένα όπως ακριβώς πρέπει. Έχεις ευθύνη απέναντι σ’ αυτούς τους αθλητές ώστε να τους προσφέρεις ασφάλεια, βοήθεια και υποστήριξη, όπως καλύτερα μπορείς. Οι εθελοντές είναι στο πόστο τους με λιακάδα, βροχή, κρύο με ό,τι συνθήκες και αν επικρατούν στον αγώνα. Είναι παρόντες όλη τη μέρα αλλά και όλη τη νύχτα, ναι σ’ αυτήν την πυκνή νύχτα δεν είναι μόνο οι αθλητές που περπατούν περπατούν μες το δάσος όταν ο λύκος δεν είναι εκεί…. Είναι και οι εθελοντές και αλήθεια, δεν ξέρω ποια από τις δύο ομάδες είναι πιο… τραβάτε με και ας κλαίω! Όλοι πάντως, είναι κάθε χρόνο εκεί, συμβάλλοντας ο καθένας με τον τρόπο του στην μεγάλη επιτυχία αυτού το αγώνα. Εμείς είμαστε μια μικρή ομάδα φίλων που συμμετέχουμε σαν εθελοντές

38

τα τελευταία τρία χρόνια της διοργάνωσης και συνήθως η θέση μας είναι κάπου μετά τη μέση της διαδρομής. Οι αθλητές αρχίζουν να φτάνουν σ’ εμάς το ξημέρωμα της πρώτης μέρας του αγώνα. Βλέπεις ειλικρινά, πάρα πολλά στα μάτια των ανθρώπων που περνάνε από μπροστά σου ξημερώματα, έχοντας τρέξει όλη τη νύχτα, με τα ρούχα βρεγμένα από την υγρασία, μούσκεμα από τη βροχή ή αθλητές παγωμένους από το κρύο μέχρι να βγει ο ήλιος και φυσικά, αν φτάνουν σε κάποια σημεία οι ακτίνες του στο μονοπάτι λόγω της πολύ πυκνής βλάστησης του δάσους. Θα φανταζόταν κάποιος ότι από την ταλαιπωρία θα ήταν όλοι σκυθρωποί, σοβαροί και αμίλητοι αλλά μπααα! Ναι, κάποιοι είναι με όλο τους το δίκιο φυσικά, μετά από 90 χιλιόμετρα διαδρομής. Αλλά είναι κι αυτοί που σκάνε μύτη με ένα μεγάλο κουρασμένο χαμόγελο, έχοντας ακόμα και τη διάθεση για ελάχιστα δευτερόλεπτα καλαμπουριού και καθώς απομακρύνονται σε αφήνουν με την αίσθηση ότι ο αγώνας γι’ αυτούς μόλις ξεκίνησε! Την πρώτη μου χρονιά συμμετοχής, όταν έφταναν οι αθλητές ήθελα να

τους αγκαλιάσω με περηφάνια και απέραντη χαρά φωνάζοντας τους πόσο καταπληκτικοί είναι που έχουν φτάσει έστω και μέχρι εδώ στη μέση! Δε θα ξεχάσω έναν αθλητή μεγαλύτερης ηλικίας, πρέπει να ήταν πάνω από 50 χρονών, να φτάνει σε εμάς φωνάζοντας από μακριά «Φέρτε μου ανηφόρες!» και να μας κάνει και πλακίτσα! Οι άνθρωποι είναι απίστευτοι! Η περηφάνια και η ικανοποίηση για κάθε αθλητή που το επιχειρεί είτε τερματίσει είτε όχι είναι τεράστια! Ζήλεψες και θέλεις κι εσύ; Στην ίδια περιοχή διοργανώνονται και μικρότεροι αγώνες, για εμάς του κοινούς θνητούς. Αν λοιπόν σκίρτησε κάτι μέσα σου για όλα αυτά, μπες στη σελίδα του αγώνα και ενημερώσου για το πώς μπορείς να συμμετάσχεις και εσύ είτε σαν αθλητής είτε σαν εθελοντής. Ζήσε και εσύ την ΠΑΡΑΝΕΣθηση!

— Δήμητρα Παπαϊωάννου

39

Run and Out:

ένα σύντομο ιστορικό για ένα έξυπνο

παιχνίδι στις μαθητικές αυλές

Ένα καινούριο παιχνίδι που ξεσηκώνει μικρούς μαθητές και τους οδηγεί σε μαθήματα αλτρουισμού αλλά και αθώας παιδικής άμιλλας και συνεργασίας.

Τ

ο Run & Out δημιουργήθηκε το 2009, στο 10ο Δημοτικό Σχολείο Ιωαννίνων. Είναι αποτέλεσμα μιας προσπάθειας οι μαθητές και οι μαθήτριες του να δοκιμάσουν κάτι νέο και διαφορετικό , το οποίο θα τους επέτρεπε να αθληθούν αλλά παράλληλα να συναγωνιστούν μεταξύ τους. Εμπνευστής του είναι ο εκπαιδευτικός Φυσικής Αγωγής Μιχάλης Μερτζιανίδης. Άρχισε να καλλιεργείται τον Ιανουάριο του 2009 και σιγά-σιγά μπήκε σε πεδία κανόνων και κανονισμών. Δανείζεται στοιχεία από τα περισσότερα ομαδικά αθλήματα αλλά δε μοιάζει με κανένα από αυτά. Δεν έχει ιδιαίτερες απαιτήσεις υλικοτεχνικής υποδομής, καθώς το μόνο που χρειάζεται ουσιαστικά είναι μισό γήπεδο μπάσκετ και μια μπάλα.

40

Δείχνει να ταιριάζει γάντι στο σχολικό αθλητισμό, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι με κατάλληλες προσθήκες δεν μπορεί να παιχτεί και από μεγαλύτερες ηλικίες. Στην αρχική του μορφή παίχθηκε στην αυλή του σχολείου αλλά θα μπορούσε άνετα να γίνει σε κάθε τύπο εδάφους (χορτάρι, ταρτάν, παρκέ, άμμο κ.λ.π.) και σε ανοιχτό ή κλειστό χώρο. Οι δύο ομάδες κατεβάζουν αρχικά 12 παίκτες στο γήπεδο. Η κάθε μία παίζει 1 φορά άμυνα και 1 επίθεση και αυτό ολοκληρώνει ένα game ( σύνολο παιχνιδιού, τρία games). Σκοπός των επιθετικών είναι να τρέξουν όλη την απόσταση από τη μία γωνία του γηπέδου στην... άλλη για να κάνουν run , ενώ της άμυνας να τους . .. «κάψει» και να τους βγάλει εκτός (out). Ουσιαστικά πρόκειται για ... «σκάκι» μέσα στο γήπεδο, όπου

ο καθένας μετακινεί τον εαυτό του, όσο καλύτερα μπορεί. Σε κάθε γωνία υπάρχουν βάσεις (σύνολο τέσσερις), που αποτελούν ασφάλεια για την επίθεση, ενώ η άμυνα προσπαθεί να κάψει τους επιθετικούς είτε ακουμπώντας την μπάλα στη βάση, την ώρα που οι επιθετικοί τρέχουν πάνω στις γραμμές, είτε χτυπώντας τους μ’ αυτήν. Η γενική ιδέα είναι αυτή, φυσικά όμως η ευρηματικότητα των μαθητών έχει προσθέσει από μόνη της διάφορες στρατηγικές και κόλπα, που κάνουν το παιχνίδι ακόμα πιο θεματικό. Όσον αφορά τον τομέα της φυσικής αγωγής γυμνάζει όλο το σώμα και βοηθάει τα παιδιά να αναπτύξουν εκρηκτικότητα, δύναμη, αντοχή, ταχύτητα, αντίληψη, συναρμογή και ομαδικότητα, καθώς και κάθε παράμετρο , που είναι ζητούμενη από τη γυμναστική.

Είναι άθλημα-δημιούργημα της Ελλάδας και μπορεί να επεκταθεί στο εξωτερικό. Το 2009, 150 παιδιά του 10ου Δημοτικού Σχολείου Ιωαννίνων αγωνίστηκαν στο πρωτάθλημα. Τον τελικό παρακολούθησαν στην αυλή του σχολείου 1000 άτομα και στο τέλος των εκδηλώσεων απονεμήθηκαν κύπελλα και μετάλλια σε όλες τις ομάδες. Στον τελικό έδωσαν το παρόν και οι Αρχές και οι τοπικοί φορείς των Ιωαννίνων ενώ η διοργάνωση αυτή καλύφθηκε και από τα τοπικά ΜΜΕ.

Κάθε σχολείο πήρε το όνομα ενός παιδιού, απ’ αυτά που φιλοξενούνται στο ογκολογικό νοσοκομείο “Ελπίδα”, στα οποία στάλθηκαν αναμνηστικές φανέλες και μετάλλια, καθώς και βιντεοσκοπημένα μηνύματα των συμμετεχόντων μαθητών και μαθητριών. Παράλληλα στα Δημοτικά Σχολεία οι μαθητές συγκέντρωσαν ένα σεβαστό ποσό, που διατέθηκε για τις ανάγκες των παιδιών του “Ελπίδα”.

Το εσωτερικό πρωτάθλημα 2010 πραγματοποιήθηκε με 12 ομάδες και σύνολο 250 παιδιών. Τα τελικά έγιναν στο κλειστό γυμναστήριο της Λιμνοπούλας ενώ υπήρξε και ζωντανή μετάδοση μέσω webtv. Επίσης το άθλημα παρουσιάστηκε, μετά από πρόσκληση των διοργανωτών, στο Διεθνές Συνέδριο Φυσικής Αγωγής του ΤΕΦΑΑ ΔΠΘ, από 2022 Μαΐου 2011 στην Κομοτηνή και στις 6 Σεπτεμβρίου σε σεμινάριο εκπαιδευτικών Φυσικής Αγωγής, με παρουσία 200 ατόμων, στη Θεσσαλονίκη.

Το 2012 και το 2013 διεξήχθησαν το εσωτερικό πρωτάθλημα του 10ου Δημοτικού Σχολείου Ιωαννίνων, με συμμετοχή 250 παιδιών κάθε χρονιά αλλά και το πρωτάθλημα των Δημοτικών Σχολείων Ιωαννίνων, με συμμετοχή των 3ου, 10ου, 24ου και 27ου Δημοτικών Σχολείων Ιωαννίνων και του 3ου Μαρμάρων. Τα τελικά όπως πάντα έγιναν στο κλειστό γυμναστήριο της Λιμνοπούλας. Επίσης το άθλημα ταξίδεψε στην Αθήνα, όπου παρουσιάστηκε στο 8ο Δημοτικό Σχολείο Αγίας Παρασκευής, μπροστά σε 300 άτομα, όπως και στο Μέτσοβο, ενώ υπάρχουν προσκλήσεις από πολλές πόλεις στην Ελλάδα.

Την περίοδο 2010-2011 το Run & Out διδάχθηκε σε 15 Δημοτικά σχολεία του Ν. Ιωαννίνων.

800 μαθητές και μαθήτριες το διδάχθηκαν και 400 απ’ αυτούς πήραν μέρος στο Πρωτάθλημα που ακολούθησε και που στέφθηκε με απόλυτη επιτυχία.

To 2014 τα πρωταθλήματα έγιναν τρία. Πέρα απ’ το καθιερωμένο εσωτερικό του 10ου Δημοτικού Σχολείου Ιωαννίνων και το αντίστοιχο των σχολείων της πόλης, εσωτερικό πρωτάθλημα έκανε και το 2ο Δημοτικό Σχολείο Ανατολής.

Απ’ το 2015 «βαφτίσαμε» το run and out αθλητική γιορτή, γιατί περί αυτού πρόκειται. Τα εσωτερικά πρωταθλήματα του 10ου Δημ. Σχολ. Ιωαννίνων και του 2ου Ανατολής έγιναν κανονικά, όπως κι αυτό με τα σχολεία της πόλης των Ιωαννίνων. Το σημαντικό είναι ότι για πρώτη φορά πήραν μέρος και Δημοτικά Σχολεία από άλλους Νομούς, στο δικό τους πρωτάθλημα. Έτσι στα Γιάννενα βρέθηκαν το 2ο Δημοτικό Σχολείο Ελευθερούπολης Καβάλας, το Δημοτικό Σχολείο Μαντουκιού Κέρκυρας και το 6ο Δημοτικό Σχολείο Χαλανδρίου Αθηνών. Το Run & Out επιλέχθηκε να τιμηθεί το 2012, στα πλαίσια της δράσης “Αριστεία και Καινοτομία στην Εκπαίδευση” του Υπουργείου Παιδείας, Θρησκευμάτων, Πολιτισμού και Αθλητισμού και επίσης εγκρίθηκε η διάδοσή του από το Υπουργείο Παιδείας και από το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο. Πρόσφατα η Διεθνής Ένωση Συντακτών Ευρώπης (AIPS Europe), σε συνεδρίασή της στο Κλάγκενφουρντ της Αυστρίας, αποφάσισε ομόφωνα να γίνει χορηγός επικοινωνίας για να διαδοθεί στην Ευρώπη. Επίσης έχει προταθεί για Ευρωπαϊκό Βραβείο Fair Play 2014. Το σάιτ (site) του αθλήματος πήρε το πρώτο βραβείο σε Πανελλήνιο διαγωνισμό (το έχει ετοιμάσει εξ ολοκλήρου 12χρονος μαθητής), ενώ υπάρχει και μικρού μήκους ταινίας που διακρίθηκε στο φεστιβάλ ταινιών μικρού μήκους.

41

Μικρές ιστορίες ...

1 • Η πλέον κλασική ιστορία είναι ενός μαθητή με κινητικά προβλήματα από ένα μικρό σχολείο των Ιωαννίνων. Αφού μπήκε στην ομάδα, κατάφερε στον αγώνα να πάρει πόντο, μετά από μια συγκλονιστική προσπάθεια που προκάλεσε την απόλυτη δική του ευτυχία, τη χαρά των συμμαθητών του και τη συγκίνηση σε όσους βρέθηκαν εκείνη τη μέρα στους αγώνες.

4

2 • Ο ίδιος μαθητής την επόμενη μέρα, συμμετείχε και πάλι στους αγώνες και ενώ μαθητής από την αντίπαλη ομάδα μπορούσε να τον «κάψει» και να τον βγάλει «out» δεν το έκανε. Όταν ρωτήθηκε για ποιο λόγο απάντησε ότι ένιωσε ότι έτσι θα του στερούσε τη χαρά και δεν το ένιωθε σωστό. Στον συγκεκριμένο μαθητή δόθηκε βραβείο fair play.

5

• Μαθήτρια με καρδιολογικά προβλήματα, με σύμφωνη γνώμη γονέων και ιατρού, έλαβε μέρος στο πρωτάθλημα, πήρε πόντο (run) και προστέθηκε στα ευτυχισμένα παιδιά του αθλήματος.

• Ρατσιστικά φαινόμενα σε κάποια σχολεία αμβλύνθηκαν, μετά από τη συμμετοχή στις ομάδες και μάλιστα, τα «θύματα» έγιναν στο τέλος μέλη της παρέας του σχολείου.

• Παιδιά υπέρβαρα συμμετέχουν κανονικά και τα καταφέρνουν εξαιρετικά, τονώνοντας την αυτοπεποίθησή τους.

• Όλα τα παιδιά είναι ίσα στο πρωτάθλημα και σε όλα δίνουμε τα ίδια μετάλλια, τα ίδια διπλώματα και τα ίδια κύπελλα.

• Ομάδα είναι υποχρεωτικά ΟΛΑ τα παιδιά της τάξης, που υποχρεωτικά συμμετέχουν. Δεν ξεχωρίζουμε κανένα.

3 • Τη χρονιά που το πρωτάθλημα αφιερώθηκε στα παιδιά με καρκίνο, του ογκολογικού νοσοκομείου «Ελπίδα», τα παιδιά των Δημοτικών Σχολείων έστειλαν στα παιδάκια του ογκολογικού βιντεοσκοπημένα βίντεο, τραγούδια, ποιήματα, γράμματα, δώρα και το σημαντικότερο, ευαισθητοποιημένα από μόνα τους, μάζεψαν ένα σεβαστό οικονομικό ποσό για τις ανάγκες του νοσοκομείου.

6 • Μετά το τέλος του ημιτελικού, όπου το απόλυτο φαβορί έχασε από το αουτσάιντερ, μαθήτρια του πρώτου έτρεξε και συνεχάρη όλους τους αντιπάλους της. Το παράδειγμά της ακολούθησαν και οι υπόλοιποι συμπαίκτες της. Στη μαθήτρια αυτή δόθηκε βραβείο fair-play.

• Μαθητής με προβλήματα… bullying στο σχολείο, έγινε αποδεκτός και τα προβλήματά του σταμάτησαν.

…του Run and Out — Μιχάλης Μερτζιανίδης

42

ΤΑ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΑ

ΠΏΣ ΝΑ ΠΡΟΕΤΟΙΜΆΣΟΥΜΕ ΤΟ ΑΥΤΟΚΊΝΗΤΌ ΜΑΣ ΓΙΑ ΤΑ ΚΡΎΑ ΤΟΥ ΧΕΙΜΏΝΑ Μάθετε πώς να κάνετε απλούς ελέγχους και να χρησιμοποιείτε μερικά χρήσιμα tips για να αποφύγετε περιττά έξοδα και ξαφνικές ζημιές στο αυτοκίνητό σας τους χειμερινούς μήνες.

• Το αυτοκίνητό μας πρέπει να είναι καθαρό εξωτερικά γιατί υπάρχουν αρκετά «κρυφά» σημεία στα οποία μαζεύεται σκόνη και αλάτι από το καλοκαίρι, κάτι που μπορεί μακροπρόθεσμα να προκαλέσει ζημία στα συγκεκριμένα μέρη. Έτσι λοιπόν, πρέπει να καθαριστούν καλά τα μαρσπιέ και το μεγαλύτερο μέρος του πατώματος.

Δ

ύσκολη εποχή για τη μετακίνησή μας ο χειμώνας και η συντήρηση του αυτοκινήτου μας είναι αναγκαία για την καλή λειτουργία του και φυσικά την αποφυγή ατυχημάτων μια και οι καιρικές συνθήκες τα ευνοούν. Απαραίτητο είναι να κάνουμε κάποιους ελέγχους για να διαπιστώσουμε αν το όχημά μας είναι έτοιμο για τις χειμωνιάτικες διαδρομές του. Οι συμβουλές που σας δίνουμε είναι για να κάνετε τον έλεγχο μόνες. Αν όμως δεν τα καταφέρνετε, απευθυνθείτε στο συνεργείο αυτοκινήτων που εμπιστεύεστε…

Στο αυτοκίνητό μας λοιπόν, που πρέπει να είναι κρύο και παρκαρισμένο σε επίπεδο σημείο σε κάποιο βενζινάδικο ή στο συνεργείο αυτοκινήτων, ελέγχουμε τα εξής: • Αρχικά ελέγχουμε τα ελαστικά μας. Προσέχουμε αν έχουν αρκετό πέλμα και δεν είναι τριμμένα και φαγωμένα από τα χιλιόμετρα, αν έχουν εξογκώματα, σκισίματα και τη σωστή πίεση αέρα σύμφωνα με τις προδιαγραφές των ελαστικών που φοράμε. Σε μερικές περιοχές είναι απαραίτητο να αλλάζουμε τα ελαστικά μας σε χειμερινά ή να χρησιμοποιούμε αλυσίδες για καλύτερο κράτημα. Φυσικά μην ξεχάσουμε να ελέγξουμε και τη ρεζέρβα.

• Αφού πλύναμε το αυτοκίνητο μας, καλό είναι να κερώσουμε όλη την επιφάνειά του. Έτσι το χρώμα του αμαξώματος θα αναζωογονηθεί ενώ θα προστατεύεται άψογα από τα καιρικά φαινόμενα του χειμώνα.

• Ανοίγουμε το καπό και καθαρίζουμε τις κόχες από τα φύλλα δένδρων που έχουν φράξει τις διόδους. Μπορεί να φαίνεται μια μικρή λεπτομέρεια, αλλά η φραγμένη δίοδος είναι αρκετή για να προκαλέσει υπερχείλιση σε μια περίπτωση βροχής και το νερό να κυλίσει στα ηλεκτρικά του αυτοκινήτου, δημιουργώντας σημαντικά προβλήματα.

• Πάντα στην αρχή του χειμώνα αλλά και κατά τη διάρκειά του ελέγχουμε την μπαταρία και αν είναι παλιά, άνω των τριών ετών, φροντίζουμε να τη φορτίζουμε σχεδόν μια φορά την εβδομάδα.

43

tip!

Ένα έξυπνο κόλπο για τους λεκέδες της βροχής

Όταν βρέχει, οι σταγόνες της βροχής λεκιάζουν το αυτοκίνητό μας αφήνοντας κατάλοιπα χώματος ή άλατα στο χρώμα και δημιουργούν ένα θαμπό επίστρωμα. Για να το αποφύγετε αυτό, υπάρχει ένα εύκολο κόλπο που σας το εμπιστεύομαι για να το χρησιμοποιήσετε στο αγαπημένο σας όχημα.

- Αφού το πλύνετε, προσθέστε στο νερό που θα το ξεβγάλετε, λίγες σταγόνες από το γυαλιστικό για το πλυντήριο πιάτων. Μπορείτε αν θέλετε απλά να περάσετε όλη την επιφάνεια με ένα vetex που θα το έχετε υγράνει με το γυαλιστικό. Έτσι, όταν θα βρέχει, οι σταγόνες θα γλιστράνε και μαζί τους όλες οι πιθανές βρωμιές. Μη δείξετε όμως υπέρτατο ζήλο… και γυαλίσετε με τον ίδιο τρόπο και τα τζάμια στα παράθυρα!

• Ελέγχουμε αν το αντιψυκτικό υγρό είναι ανάμεσα στις ενδείξεις min και max. Επιλέγουμε καλής ποιότητας ισχυρό αντιψυκτικό. Προτιμούμε τη μικρή αυτή δαπάνη γιατί τελικά είναι πολύ φθηνότερη από μια πιθανή βλάβη της μηχανής εξαιτίας του κρύου.

• Οι υαλοκαθαριστήρες αποσπώνται και αλλάζονται και δεν κοστίζουν ακριβά ενώ είναι ένα πολύτιμο για την ασφάλειά μας αξεσουάρ στο αυτοκίνητο. Ελέγχουμε λοιπόν την κατάσταση των υαλοκαθαριστήρων κι αν χρειαστεί τους αντικαθιστούμε.

• Βεβαιωνόμαστε ότι έχουμε αρκετό υγρό στο ντεπόζιτο των υαλοκαθαριστήρων για το παρμπρίζ. Πρέπει να είναι καλής ποιότητας και να αντέχει σε βαθμούς κάτω του μηδενός. Σκεφτείτε ότι αν το υγρό μας δεν είναι καλής ποιότητας μπορεί η αντλία του να παγώσει, να κάψει την ασφάλειά της καθώς και να σταματήσει τη λειτουργία των υαλοκαθαριστήρων. Αυτό δεν είναι απίθανο μιας και συχνά έχουν την ίδια ασφάλεια με την αντλία.

• Δίνουμε προσοχή και στις ζάντες του αυτοκινήτου μας και τις έχουμε καθαρές γιατί η βρωμιά σε συνδυασμό με τις καιρικές συνθήκες, καθώς και με διάφορα χημικά με τα

44

οποία μπορεί να έρθει σε επαφή ένα αυτοκίνητο κατά την κίνησή του, είναι πιθανό να προκαλέσουν διάβρωση στο υλικό της ζάντας.

• Το καλοριφέρ πρέπει να είναι εν λειτουργία και οπωσδήποτε να έχει ελεγχθεί από ειδικό για την αποτελεσματικότητά του πριν πιάσουν τα κρύα.

• Ξεκινάμε την εσωτερική καθαριότητα. Τα πατάκια του αυτοκίνητου, μετά το καλοκαίρι, είναι γεμάτα από άμμο και σκόνη. Ο πιο σημαντικός συνεργάτης για αυτή τη δουλειά είναι μια ηλεκτρική σκούπα. Έτσι, για λόγους υγείας και καλής αισθητικής, η ατμόσφαιρα της καμπίνας του αυτοκινήτου πρέπει να παραμένει καθαρή.

• Καθαρίζουμε το ταμπλό για να φύγουν οι σκόνες και τα υπολείμματα από αλάτι, χρησιμοποιώντας ένα μαλακό νωπό πανί με νεράκι ή κάποιο

ειδικό λαδάκι. Το ίδιο μπορούμε να κάνουμε σε όλες τις πλαστικές επιφάνειες.

• Και μην ξεχνάμε ότι ελέγχουμε τον συναγερμό αλλά και τις κλειδαριές και τους μεντεσέδες της πόρτας. Τα καθαρίζουμε από σκόνες, άμμο και χώματα και τα λιπαίνουμε για να διατηρείται η λειτουργικότητά τους. Προσέξτε όλα όσα σας προτείνουμε. Η αμέλεια μας για σχολαστικό έλεγχο καλής λειτουργίας του αυτοκινήτου μπορεί να μας προκαλέσει μεγάλη ταλαιπωρία ή πρόσθετα έξοδα μετά από αναπόφευκτη ζημία στο όχημά μας αλλά και να μας στοιχίσει τη σωματική μας ακεραιότητα.

— Μαρία Αλιμπέρτη-Κατσάνη

Τώρα διαθέσιμα αποκλειστικά από την ιστοσελίδα:

www.mglparts.com

Μαξιλαράκια Ταξιδίου

calendar 2016_210Χ280_BI_2_11_thea.pdf 1 2/11/2015 1:36:30 μμ

45

Οδήγηση μια δύσκολη απόφαση... ή μήπως όχι και τόσο;

Πώς να ξεπεράσετε την ανασφάλεια και τους φόβους σας στο ξεκίνημα της καριέρας σας ως οδηγός – μερικές σκέψεις πάνω σ’ αυτήν την τόσο ωραία εμπειρία της οδήγησης.

O

ι ρυθμοί ζωής είναι πολύ γρήγοροι, οι ρόλοι που πρέπει να επιτελέσουμε πολλοί, και ο χρόνος που μπορούμε να διαθέσουμε για κάθε υποχρέωσή μας είναι πολύ συγκεκριμένος.

Ένα σπουδαίο εργαλείο που θα μας βοηθήσει πολύ στην καθημερινότητά μας είναι φυσικά, το αυτοκίνητο! Μ’ αυτό μεταφερόμαστε άμεσα στον προορισμό της επιλογής μας. Μας προστατεύει από τα καιρικά φαινόμενα που καθιστούν δύσκολες τις μετακινήσεις. Παρέχει ανεξαρτησία, και είναι ακόμη πιο χρήσιμο όταν εξυπηρετεί πάνω από ένα άτομο, ή όταν πρέπει να μετακινηθούν παιδιά (ή/και κατοικίδια) τα οποία απαιτούν φροντίδα με μεγαλύτερη ευαισθησία. Μας πηγαίνει επίσης εκεί που θέλουμε για να διασκεδάσουμε, να χαλαρώσουμε ή να ξεφύγουμε λίγο από τις υποχρεώσεις μας. Συχνά, και μόνο μία βόλτα που θα κάνουμε με το αυτοκίνητο αρκεί για να μας ξεκουράσει και να μας ανανεώσει.

46

Τι γίνεται όμως όταν ενώ θέλουμε να οδηγήσουμε, από υπέρμετρη ανησυχία, ή και από φόβο αναβάλλουμε την απόφασή μας ή την ακυρώνουμε; Γιατί, ενώ έχουμε πάρει την άδεια οδήγησης αποφεύγουμε να πιάσουμε το τιμόνι; Ας δούμε κάποιους παράγοντες που επηρεάζουν την απόφαση για οδήγηση. Σημαντικά είναι τα κίνητρα που οδηγούν κάποιον να ξεκινήσει μαθήματα οδήγησης. Ναι, το αυτοκίνητο είναι κάτι που σήμερα το επιβάλλουν οι συνθήκες της ζωής μας. Παρόλα αυτά, ο καθένας μας κάνει τις επιλογές του, διαμορφώνοντας ο ίδιος τη ζωή του. Μόνος του κρίνει κατά πόσο χρειάζεται να μάθει οδήγηση, αλλά και πότε. Έτσι όταν τα κίνητρα είναι προσωπικά γίνονται και παραγωγικά. Όμως ο φόβος μπορεί να αποτρέψει κάποιον από το να οδηγήσει. Αυτός μπορεί να οφείλεται σε κάποιες αντιλήψεις που έχουμε είτε για τον εαυτό μας, είτε για την οδήγηση, είτε για τους άλλους. Ίσως να είναι αποτέλεσμα προσωπικών εμπειριών ή ακουσμάτων που έχουμε. Γενικά, υπάρχουν πολλοί παράγοντες που μπορεί να επηρεάσουν την απόφασή μας να οδηγήσουμε και

Τα κίνητρά σου θα σου δίνουν ώθηση και επιμονή για να ξεπερνάς τις δυσκολίες

διαφέρουν από άτομο σε άτομο. Βοηθητικό θα ήταν να σταθούμε και με ψυχραιμία να σκεφτούμε όλα όσα μας επηρεάζουν στις αποφάσεις μας, ό,τι μας ενθαρρύνει ή μας αποθαρρύνει από ένα συγκεκριμένο βήμα στη ζωή μας. Να δούμε αν όσα σκεφτόμαστε έχουν λογική βάση και υφίστανται πράγματι, ή απλώς είναι υποθετικά σενάρια. Να σταθμίσουμε τα θετικά και τα αρνητικά που έχει η οδήγηση για εμάς τους ίδιους. Ίσως να αναζητήσουμε πληροφορίες από κάποιον φίλο μας που ήδη οδηγεί. Αυτός μπορεί να καθησυχάσει τους φόβους μας και να μας δώσει τη δική του οπτική και εμπειρία για το πρακτικό κομμάτι της οδήγησης. Τώρα ας δούμε κάποιες πρακτικές συμβουλές, που μπορεί να φανούν χρήσιμες, όταν έχεις ήδη αποφασίσει να οδηγήσεις:

5. Ξεκίνα με μικρές αποστάσεις, ίσως γύρω από το

τετράγωνο του σπιτιού σου, στη γειτονιά σου. Μέρα με τη μέρα θα θέλεις να βγαίνεις παραέξω, διανύοντας ολοένα και μεγαλύτερες αποστάσεις.

6.

Καλό θα ήταν τον πρώτο καιρό να ακούς το αμάξι σου αλλά και τους ήχους από τα άλλα οχήματα γύρω σου. Αυτό βοηθά στο να αποκτήσεις την αντίληψη του αυτοκινήτου σου.

7.

Σιγά – σιγά θα θέλεις ίσως να ακούσεις και λίγη μουσική. Θα σου δώσει ρυθμό και θα σου κρατάει συντροφιά, ειδικά όταν δε θα έχεις συνοδηγό. Απλά φρόντισε να είναι σε χαμηλή ένταση, για να μην επηρεάζεται η ακοή σου σε βάρος της οδήγησης.

1. Αν έχεις μεγάλη θέληση, όχι μόνο θα τα καταφέρεις 8. Ακόμη και αν, για διάφορους λόγους, άφησες να αλλά θα τα πας περίφημα! Τα κίνητρά σου θα σου δίνουν ώθηση και επιμονή για να ξεπερνάς τις δυσκολίες και να πηγαίνεις στο επόμενο βήμα.

2.

Στην πράξη, η οδήγηση θα σου φανεί ίσως πιο σύνθετη από όσο τη φανταζόσουν. Η δυσκολία όμως θα υπάρχει μόνον στην αρχή, μέχρι να συνηθίσεις τις ενέργειες που πρέπει να κάνεις, και οι οποίες με τον καιρό θα αυτοματοποιηθούν (π.χ. το πάτημα του συμπλέκτη, η αλλαγή των ταχυτήτων, ή η προσοχή στα καθρεφτάκια).

3. Να θυμάσαι πως η αυτοπεποίθηση στην οδήγηση γεννιέται με την εξάσκηση.

4. Αν διστάζεις και δε νιώθεις σίγουρη για τον εαυτό

σου, θα σε βοηθήσει πολύ το να κάνεις κάποιες βόλτες, έχοντας για συνοδηγό ένα δικό σου άτομο, τον σύντροφό σου, την αδερφή σου/ τον αδερφό σου, έναν φίλο.

περάσει καιρός και έχεις ξεχάσει πώς να οδηγείς, ποτέ δεν είναι αργά για να ξεκινήσεις και πάλι. Με ένα δυο μαθηματάκια ανανέωσης και αμείωτη θέληση θα γίνεις μια απίθανη οδηγός!

— Ζαχαρούλα Μανώλη Η οδήγηση είναι ελευθερία. Με την απαραίτητη εκπαίδευση και συστηματική εξάσκηση θα καταφέρεις να γίνεις μία σωστή και υπεύθυνη Soferina, με προσοχή και σεβασμό στους γύρω σου.

47

Όλα όσα θα πρέπει να γνωρίζουμε για τα οφέλη του σε πρόσωπο και σώμα!

H πρότασή μας για μερικές απαλές και συντονισμένες κινήσεις για μια όμορφη, ανανεωμένη επιδερμίδα.

Έ

να υγιές και λαμπερό δέρμα απαιτεί κάποιο κόπο αλλά και συνεχή προσπάθεια. Το δέρμα μας ανανεώνεται συνεχώς με ρυθμό 50.000 ανά λεπτό! (ναι, καλά ακούσατε). Το πρόβλημα όμως, ξεκινά όταν πολλές φορές τα νεκρά κύτταρα του οργανισμού μας αντί να αποβάλλονται, συσσωρεύονται και φράζουν την επιδερμίδα μας, με αποτέλεσμα αυτή να αποκτά τραχιά υφή και συνάμα μια γκρίζα θαμπάδα. Σ’ αυτό το σημείο έρχεται η βοήθεια της απολέπισης ή αλλιώς scrub! Σύμφωνα με τους δερματολόγους η πιο δυναμική τακτική στην αντιγήρανση και στην απόκτηση μιας όμορφης επιδερμίδας είναι η απολέπιση: αποβάλλει τα νεκρά κύτταρα, η επιδερμίδα ενυδατώνεται στο μέγιστο αφού επιτυγχάνεται η καλύτερη απορρόφηση της κρέμας, ενώ χρόνο με το χρόνο, παρατηρείται απομάκρυνση των μαύρων στιγμάτων. Οι δερματολόγοι συνιστούν η διαδικασία της απολέπισης να πραγματοποιείται μια με δυο φορές την εβδομάδα. Μάλιστα αξίζει να αναφέρουμε ότι όσο μεγαλώνουμε, η ανάγκη για απολέπιση γίνεται επιτακτικότερη.

Τι θα πρέπει να προσέχουμε κατά την διαδικασία της απολέπισης: • Να γνωρίζουμε τον τύπο της επιδερμίδας μας ώστε να επιλέξουμε το σωστό προϊόν • Να έχουμε πάντα καθαρά χέρια προτού προβούμε στην απολέπιση • Κατά τη διαδικασία της απολέπισης θα πρέπει να κάνουμε απαλές κυκλικές κινήσεις, χωρίς να τρίβουμε το πρόσωπο μας έντονα ώστε να αποφευχθούν τυχόν τραυματισμοί, καθώς το προϊόν από μόνο του είναι αρκετά ισχυρό.

• Ακολούθως, ξεβγάζουμε με χλιαρό νερό και ταμπονάρουμε ελαφριά με μια μαλακή πετσέτα • Εν συνεχεία τοποθετούμε τον ορό της επιλογής μας και φυσικά απλώνουμε μια καλή ενυδατική κρέμα.

Soferines, μήπως ήρθε η ώρα να εντάξουμε στην καθημερινή περιποίηση ομορφιάς μας και το αγαπημένο μας scrub; — Έφη Καπνίζου

Extra tip: καλό θα ήταν η διαδικασία της απολέπισης να γίνεται τις βραδινές ώρες που η επιδερμίδα δεν εκτίθεται στο φως του ήλιου.

Κάνε like στο facebook της

και κέρδισε

πλούσια δώρα!

48

Κανέναν δεν αφήνει ασυγκίνητο το σημειωματάριο ενός μοτοσυκλετιστή που μοιράζεται την αγάπη του για τη μηχανή και τα ταξίδια μαζί με φίλους. Το πρώτο ταξίδι παρέα στην Ιταλία.

ΤΑΞΙΔΙΩΤΙΚΕΣ

εμπειρίες

ΜΕ ΜΙΑ ΜΗΧΑΝΉ

49

Θεσσαλονίκη-Ηγουμενίτσα

ΗΜΕΡΑ

1η

Η μέρα είχε φτάσει. Ήταν 3 το ξημέρωμα και εγώ να προσπαθώ να κοιμηθώ, γνωρίζοντας ότι τις επόμενες μέρες η ξεκούραση θα ήταν πολυτέλεια. Μην έχοντας κάνει άλλο ταξίδι στο εξωτερικό, το άγχος για το αν τα σκέφτηκα όλα, με έτρωγε.

Λίγα ρούχα και αδιάβροχο ήταν ό,τι χρειαζόμουν, όλα στο σακίδιο της πλάτης και στο tank bag μου. Ένα τελευταίο check στη μηχανή, μια βόλτα για βενζίνη και αέρα στα λάστιχα και πίσω. Εγνατίας και Αντιγονιδών θα μαζευόμασταν. Τέσσερις μηχανές θα ξεκινούσαμε από Θεσσαλονίκη, μια από Κατερίνη θα τη βρίσκαμε στον δρόμο και τις άλλες δύο από Κεφαλονιά θα τις βρίσκαμε στο πλοίο. Λίγο πριν τη Βέροια ο ουρανός σκοτείνιασε και μας ανάγκασε να φορέσουμε τα αδιάβροχα. Έτσι συνεχίσαμε απτόητοι και στεγνοί, παρά την μπόρα που φάγαμε κοντά στην Πτολεμαΐδα. Μικρή στάση στα Γρεβενά και δρόμο πάλι. Στις 9.30 το βράδυ είχαμε φθάσει Ηγουμενίτσα. Επιβίβαση και υπομονή, δεκάξι ώρες μέχρι να πιάσουμε Ανκόνα.

Ancona-Perugia Στις 2.00 το μεσημέρι φθάσαμε στην Ανκόνα. Λίγο έξω από την πόλη κάναμε μια σύντομη στάση για βενζίνη και ανάσες γιατί είχαμε αρκετά χιλιόμετρα μπροστά μας. Η ιταλική ύπαιθρος μας καλωσόρισε με λιακάδα. Ακολουθώντας επαρχιακές διαδρομές με πολλές στροφές, γνωρίσαμε πολλές ομορφιές από τις επαρχίες Μάρκε και Ούμπρια. Για πότε πέρασαν δυο ώρες στο τιμόνι και 140 χιλιόμετρα ούτε που το κατάλαβα.

ΗΜΕΡΑ

2η

Η πόλη της Περούτζια είναι μικρή αλλά ζωντανεύει χάρις στους πολλούς φοιτητές που φιλοξενεί. Αφήνοντας τις μηχανές μας εκτός του ιστορικού κέντρου, περιπλανηθήκαμε στα λιθόστρωτα και γραφικά σοκάκια. Μπορώ να πω ότι, αν και η Περούτζια δεν είναι τόσο διαφημισμένη πόλη, οι ομορφιές της είναι πολλές. Όσον αφορά το φαγητό μας, κινηθήκαμε στις κλασικές γεύσεις, μακαρόνια και πίτσα που αποδείχτηκαν γευστικότατα.

50

Perugia-Pienza-Siena-Urbino Στις 7.30 είχε εγερτήριο. Μάζεμα τα πράγματα και κάθοδος για πρωινό. η Το πρωινό σε αυτού του είδους τα ταξίδια είναι σημαντικό και ιδιαίτερο. Πρέπει να χορτάσεις με όσο το δυνατόν λιγότερη τροφή καθότι το βαρύ στομάχι δεν είναι καλός σύμμαχος στο ταξίδι. Ο καφές επίσης δεν ενδείκνυται. Στις 8.30 όλοι φορτώναμε τα σακίδια και τις μπαγκαζιέρες. Η επιλογή μου να πάρω «χταπόδια» για να δένω ό,τι χρειαστεί, αποδείχτηκε σωτήρια και ήταν το δεύτερο μάθημα που πήρα μετά από την απαξίωση που έδειχνα για το αδιάβροχο. Ένα δέσιμο του σακίδιου στη θέση του συνοδηγού και το ταξίδι απέκτησε μεγάλη ευκολία.

ΗΜΕΡΑ

3

Ακολουθώντας πάλι επαρχιακές διαδρομές, πλησιάζαμε την Τοσκάνη μέσα από απότομες στροφές, υπέροχα τοπία, με τέλειο για roadtrip καιρό και με πολλές άλλες μηχανές για παρέα στον δρόμο. Πρώτος προορισμός το Montichiello di Pienza, ένα μεσαιωνικό χωριό έξω από την πόλη της Pienza, όπου ήταν αδύνατο να μην κάνουμε στάση. Ανεβοκατεβαίναμε ένας ένας μια διαδρομή που ήταν λες και βγαλμένη από όνειρο αλλά βγάλαμε και τις απαραίτητες φωτογραφίες. Δέκα χιλιόμετρα παρακάτω παρκάραμε έξω από την πόλη της Pienza, κλειδώσαμε τις αποσκευές μας (τρίτο μάθημα: πάντα να έχετε μαζί σας κλειδαριές) και πάμε για βόλτα. Η Pienza είναι μικρή, πετρόχτιστη πόλη, με λουλούδια στα μπαλκόνια της και πολύ γραφική. Αφού περπατήσαμε αρκετά, χαλαρώσαμε μπροστά στο Duomo της,

φάγαμε τα panini μας και απολαύσαμε τον γνωστό, ιταλικό espresso. Μετά από κάποιες μικροαγορές και την ξεκούραση, συνεχίσαμε βόρεια για 31 χιλιόμετρα για να βρούμε τη Siena. Νομίζω πως ο χρόνος πέρασε και δεν άγγιξε καθόλου τη Siena. Όταν περπατάς στα δρομάκια της, είναι σαν να γυρνάς πίσω στην εποχή της Αναγέννησης. Η Piaza del Campo πραγματικά σε αφήνει άφωνο. Μια αμφιθεατρική πλατεία σε σχήμα κοχυλιού ή κατ’ άλλους σα βεντάλια, ακριβώς στο σημείο που συναντιούνται τρεις λόφοι όπου είναι χτισμένη η Siena, με το Palazzo Publico και το Torre del Mangia να στέκουν επιβλητικά μπροστά σου. Όλη η ομάδα αποφάσισε να μείνει εδώ, όπως είναι και να απολαύσει τη θέα με έναν espresso. Είχαμε λιγοστό χρόνο καθότι μας χώριζαν διακόσια χιλιόμετρα από το κατάλυμά μας και θέλαμε να φτάσουμε πριν τη δύση του ήλιου. Ο δρόμος, βγαίνοντας από την Τοσκάνη, απέκτησε άλλο ενδιαφέρον καθώς αρχίσαμε να ανεβαίνουμε ένα βουνό και οι στροφές ήταν απανωτές. Στις 8.00 μετά από μια εξαντλητική non stop πορεία, είχαμε φθάσει στον προορισμό μας. Το Urbino είναι μια κωμόπολη με μεγάλο πανεπιστήμιο και πολλούς φοιτητές. Έχει ένα άριστα διατηρημένο ιστορικό κέντρο που αρχιτεκτονικά δε ξέφευγε από το μοτίβο όλων των άλλων πόλεων που είδαμε. Η βόλτα μας μετά την τακτοποίηση στο ξενοδοχείο, ήταν σύντομη. Η επόμενη ημέρα προβλεπόταν κουραστική, ιδιαίτερα γι’ αυτούς που θα παρακολουθούσαν το Moto GP στο Σαν Μαρίνο.

Οι φωτογραφίες είναι μια ευγενική προσφορά του κ. Αλέξανδρου Στυλιανίδη.

51

Urbino-San Marino-Urbino Η Κυριακή με βρήκε να σηκώνομαι με την άνεσή μου. Καλό πρωινό, εξοπλισμός, κράνος και on the road again. Είχα ήδη κάνει μια προετοιμασία στο GPS για τη διαδρομή. Με ανάμικτα συναισθήματα, από τη μια η ανασφάλεια της μοναξιάς και από την άλλη ο ενθουσιασμός του καινούριου, ξεκίνησα.

ΗΜΕΡΑ

4η

Η διαδρομή δεν έμοιαζε με της Τοσκάνης. Βουνά, στροφές, ανηφόρες, κατηφόρες κάναν τη βόλτα μου απίθανη. Εξήντα χιλιόμετρα απείχε το Σαν Μαρίνο αλλά μια απροσεξία και μια χαμένη πινακίδα ήταν αρκετά για να χάσω τον δρόμο μου. Περιπλανήθηκα αρκετά αλλά τελικά τα κατάφερα. Μάθημα 4ο: Πάντα να έχετε GPS μαζί σας. Βοηθάει ακόμη και στο κινητό. Ο δρόμος του Σαν Μαρίνο είναι πολύ ανηφορικός και απότομος. Στο τέλος του δεσπόζουν οι τρεις πύργοι της καστροπολιτείας. Πάρκαρα έξω από την πόλη και προχώρησα πεζός για να τη γνωρίσω. Εδώ βρισκόμαστε ξαφνικά στον Μεσαίωνα. Ψηλά τείχη και πύργοι, στενά πετρόστρωτα ανηφορικά δρομάκια και δεξιά και αριστερά στα σοκάκια η θέα με πολλά μικρά και περιποιημένα καταστήματα. Κολόνιες, κοσμήματα και δερμάτινα είδη κυριαρχούν στην αγορά καθότι η χαμηλή φορολογία καθιστούν το Σαν Μαρίνο ελκυστικό προορισμό για κάθε επισκέπτη. Ανηφορίζοντας τα δρομάκια και χαζεύοντας υποψήφιες αγορές μου, έφθασα στους τρεις πύργους που εκτός από τη θέα που σου προσφέρουν είναι και μικρά μουσεία με συλλογές από όπλα, πανοπλίες και άλλα εκθέματα. Μετά από δίωρη περιπλάνηση κατηφόρισα προς την πλατεία, κοντά στο Κοινοβούλιο για να απολαύσω το κολατσιό και τον καφέ μου μαζί με την απαράμιλλη ομορφιά μπροστά μου. Σ’ αυτό το διάστημα ήρθαν και τα παιδιά από τον αγώνα του Moto GP που είχε τελειώσει και αφού κάναμε άλλη μια βόλτα μαζί, πήραμε τον δρόμο της επιστροφής.

52

Urbino-Ancona

ΗΜΕΡΑ

5η

Η τελευταία μέρα ξεκίνησε και εμείς δεν είχαμε συνειδητοποιήσει πως το ταξίδι φθάνει στο τέλος του. Μόνο σαν άρχισα να πακετάρω, το κατάλαβα. Όλοι θέλαμε λίγες μέρες ακόμα. Με αυτήν τη διάθεση δεν άργησε να έρθει το πρώτο ατύχημα. Σε ένα σελφ σέρβις βενζινάδικο όπου μπήκαμε για ανεφοδιασμό, ένας από την παρέα έβαλε πετρέλαιο αντί για βενζίνη. Ευτυχώς κάποιος το πήρε είδηση και με τη βοήθεια του υπαλλήλου διορθώθηκε η ζημιά. Οι εξερευνήσεις εκείνης της ημέρας περιορίστηκαν στα περίχωρα της Ανκόνα αφού κατά τις 2.00 έπρεπε να βρισκόμαστε στο λιμάνι για επιβίβαση.

Ancona-Ηγουμενίτσα -Θεσσαλονίκη

ΗΜΕΡΑ

Η άφιξή μας έγινε στις 12.00 το μεσημέρι. Κατεβαίνοντας από το πλοίο δεκάδες μηχανές, οι περισσότερες από αυτές είχαν πάει στο Σαν Μαρίνο για τον αγώνα Moto GP, άρχισαν η τα κορναρίσματα του αποχαιρετισμού. Δεν είχε σημασία που δεν γνωρίζαμε ο ένας τον άλλο. Είχαμε κοινό πάθος να μοιραστούμε. Εκεί έγινε και ο δικός μας αποχαιρετισμός. Τα ζευγάρια από την Κεφαλονιά κατευθύνθηκαν νότια ενώ εμείς πιάσαμε την Εγνατία οδό. Στα Γρεβενά χωριστήκαμε και με το παιδί από την Κατερίνη. Οι τέσσερις μηχανές που μείναμε φθάσαμε μαζί ως τα Μάλγαρα, όπου αποχαιρετισθήκαμε και δώσαμε ραντεβού για το επόμενο ταξίδι. Επιστρέφοντας από τον Περιφερειακό οι τρεις μηχανές γίναν δύο και τελικά έμεινα μόνος όπως ακριβώς ξεκίνησα.

6

Φθάνοντας σπίτι το κοντέρ έγραφε 1.471χλμ και εγώ έβαζα τικ στους προσωπικούς μου στόχους. Τρία χρόνια πριν, όταν αγόρασα τη Yamaha Facer 600 μου, είχα σχεδιάσει αυτήν την απόδραση και τα κατάφερα. Ένα είναι σίγουρο. Τα ταξίδια στους 2 τροχούς μόλις έχουν αρχίσει για μένα και την επόμενη φορά δε θα είναι για τρεις μέρες μόνον. Υ.Γ. Ένα μεγάλο ευχαριστώ στους Δαμιανό και Δώρα, Σάκη και Δήμητρα, Αλέξη και Δημήτρη, Νίκο, Μαρία, Γιώργο και κυρίως τον αρχηγό μας, τον Θανάση.

— Αναστάσης Χαριοπολίτης

53

Απλή και στυλάτη… η

Καμπανούλες, αστεράκια και φωτάκια, ζωγραφιστές γυάλινες μπάλες, γιρλάντες και κορδέλες. Ήρθε η ώρα να γιορτάσουμε ξανά με τα αγαπημένα μας στολίδια και να ζήσουμε την αρμονία και τη ζεστασιά των Χριστουγέννων. Καθόλου απίθανο να θέλουμε να φτιάξουμε και ένα παραδοσιακό γλυκό πάντα βγαλμένο από τα παλιά τεφτέρια των γιαγιάδων μας. Στη Θεσσαλονίκη το χειμώνα, ένα κομμάτι καρυδόπιτα είναι η τέλεια επιλογή. Την προτείνω σαν το απόλυτο must για όλες τις γιορτές… αλλά λίγο αλλιώτικη, λίγο πιο παιχνιδιάρικη στις γεύσεις της, πάντα άψογα γιορτινή.

Υλ ι κ ά :

Καλά Χριστούγεννα!

54

Θα χρειαστούμε ένα ταψάκι 25×30 εκ. βουτυρωμένο ελαφρά και στρωμένο με ένα αντικολλητικό χαρτί.

320 γρ. αλεύρι που φουσκώνει μόνο του 2 κουταλάκια του γλυκού σόδα του φαγητού 280 γρ. μαλακιά καφέ ζάχαρη – αν γίνεται, την light brown muscovado sugar 200 γρ. βούτυρο 4 μεγάλα αυγά 50 γρ. τριμμένο καρότο 170 γρ. καρύδια ελαφρώς χοντροκομμένα 130 γρ. σταφίδες μαύρες Τα μπαχαρικά: 1 κουταλάκι κανέλα Κεϋλάνης, ½ αστεροειδή γλυκάνισο τριμμένο, ¼ κουταλάκι τριμμένο γαρίφαλο, ½ κουταλάκι σκόνη τζίντζερ, λίγο αλάτι, χυμός και το ξύσμα από 1 μέτριο πορτοκάλι και 1 κουταλάκι έλαιο πορτοκαλιού βρώσιμο Σιρόπι: 50 γρ. ζάχαρη, 150 γρ. χυμός πορτοκαλιού Γλάσο: 100 γρ. βούτυρο, 200 γρ. άχνη ζάχαρη, 300 γρ. κρέμα τυριού, 1 κουταλάκι βανίλια ½ κουταλάκι έλαιο πορτοκαλιού βρώσιμο

Κοσκινίζουμε το αλεύρι τη σόδα, το αλάτι και τα μπαχαρικά. Ανακατεύουμε τις σταφίδες με μια κουταλιά από το αλεύρι. Λιώνουμε το βούτυρο και μόλις κρυώσει ανακατεύουμε τη ζάχαρη. Χτυπάμε ένα ένα τα αυγά μέσα στο μίγμα εναλλάξ με μια κουταλιά από το μίγμα αλευριού. Ρίχνουμε το έλαιο πορτοκαλιού και το ξύσμα. Μετά ενσωματώνουμε με ένα κουτάλι το υπόλοιπο μίγμα αλευριού. Ανακατεύουμε τα καρύδια, τις σταφίδες και το χυμό πορτοκαλιού. Γυρίζουμε το μίγμα με απαλές κινήσεις στο ταψάκι και στρώνουμε την επιφάνεια. Ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο, στους 180⁰C για 40 λεπτά ή μέχρι να βυθίσουμε μια οδοντογλυφίδα στο κέντρο του γλυκού και να βγει καθαρή. Μόλις κρυώσει, σιροπιάζουμε το γλυκό: Ζεσταίνουμε το χυμό ανακατεύοντας τη ζάχαρη και αφού σιγοβράσει για 5 λεπτά το απλώνουμε όσο είναι καυτό στο κρύο κέικ. Για την κρέμα της επιφάνειας: Λιώνουμε με πιρούνι το μαλακό βούτυρο μέσα στην άχνη ζάχαρη. Προσθέτουμε το εσάνς πορτοκαλιού και τη βανίλια. Σιγά σιγά ενσωματώνουμε την κρέμα τυριού χτυπώντας με το μίξερ.

Γαρνίρουμε την καρυδόπιτα με την κρέμα αυτή. Κόβουμε τετράγωνα κομμάτια και σερβίρουμε με ζαχαρωμένα καρύδια και φέτες πορτοκαλιού. Διατηρούμε στο ψυγείο.

55

56

57

58