G O D O T ’YU BEK LERK EN
ESTRAGON. — Niçin yardım etm ek istem iyor sun bana? VLADİMİR. — Zaman zam an kendime işte so nun geliyor diyorum. İşte o zaman bir ürpertidir alıyor beni. (Şapkasını çıkarır, içine bakar, elini içinde gezdirip, sallar, yeniden başına geçirir). Na sıl anlatayım ...? Rahatlam ış ama aynı zam anda... (gereken sözcüğü araştırır) ...aynı zam anda korku içinde. (Üstüne basarak) KOR-KU-İ-ÇÎN-DE. (Şap kasını yeniden çıkarıp içine bakar). Garip! (İçin den birşcy düşecekmiş gibi vurur üstüne, yeniden içine bakar, sonra başına geçirir). Yapacak bir şey yok... Estragon büyük güçlüklerden sonra po tinini çıkarmayı başarmıştır. İçine ba kar, elini içinde dolaştırır, çevirir, sallar, yerde içinden bir şey düşmüş mü diye arar. Hiçbir şey bulamaz. Yeniden elini potinin içine sokar. Boş bakışlar. VLADİMİR. — Ne buldun? ESTRAGON. — Hiç. VLADİMİR. — Göster. ESTRAGON. — Gösterecek bir şey yok. VLADİMİR. ■— Yeniden ayağına geçirmeye ça lış bakalım. ESTRAGON. — (Ayağını inceledikten sonra): Biraz hava alsın. VLADİMİR. — İşte eksiksiz bir adam: ayağı suçluyken suçu potininde buluyor. (Bir kez daha şapkasını çıkarır, içine bakar, elini sokar, sallar, üstüne vurur, içine üfler, yeniden başına koyar). Endişe verici olmaya başladı. (Sessizlik. Estragon baş parmaklarını oynatarak havalansın diye baca ğını sallar). Hırsızlardan biri kurtuldu. (Bir an). 8