Ser-Free magazine, t.61

MASTHEAD

Αρχισυνταξία Art creative director

Χρυσάνθη Ιακώβου ∆έσποινα Γεράκη Γιώργος Ανδρέου Γεσθηµανή Μπερµπέρη Χρυσάνθη Ιακώβου Βασίλειος Τιλσιζόγλου Μαρία Ζερβάκη

Στέλλα Πατσιά - ∆ηµοσιότητα Μαρία Πισώκα Θεοφάνης Παπαευστρατίου

Χρυσάνθη Ιακώβου Μαριάννα Τσιολπίδου Λένα Πασχάλη Βάσω Κουνούπη Φωτεινή Βακάλου Νίκος Γκούρτσας Γεωργία Αρετόγλου Γιώργος Ευγενειάδης

Αλεξάνδρα Ελευθεριάδου Κατερίνα Σταυρακίδου WIN ΕΠΕ WIN ΕΠΕ Στέλλα ∆ρόντζα, τηλ. επικοινωνίας: 2321 302022

3µηνιαίo ΔΩΡΕΑΝ περιοδικό

Ser-Free

Cafe, Bar, Ξενοδοχεία, Εστιατόρια, Τράπεζες, ∆ηµόσιες Υπηρεσίες, κεντρικά εµπορικά καταστήµατα των Σερρών.

team

views

Μου αρέσει

Δεν μου αρέσει

Το facebook

και όλα τα social media. Ναι, έχουν χίλιες δυο ανοησίες και παγίδες, αλλά, αν τα χειριστείς προσεκτικά και σωστά, σου δίνουν άπειρες δυνατότητες για ένα σωρό πράγματα.

Που ενώ υπάρχει υπερ-πληθώρα μέσων ενημέρωσης, είναι πολύ δύσκολο να βρεις αντικειμενικές ειδήσεις και ψύχραιμες απόψεις. Χρυσάνθη Ιακώβου

Που οι άνθρωποι επιτέλους έχουν αρχίσει να εκφράζουν δημόσια τους φόβους τους, τις αλήθειες τους και τα συναισθήματά τους. Είναι ένα πρώτο βήμα για να αλλάξουν πράγματα και καταστάσεις και να ζούμε ελεύθεροι χωρίς φοβίες και με χαμόγελο!

Που τα Χριστούγεννα ξυπνούν μια σπίθα χαράς και αισιοδοξίας, ίσως και μια μικρή δόση μαγείας.

Που βάζουμε ταμπέλες στους ανθρώπους και τους σπρώχνουμε στο περιθώριο, αποφεύγουμε να κάνουμε πράγματα που θα μας κάνουν χαρούμενους και ευτυχισμένους φοβούμενοι τι θα πει η κοινωνία και ότι θα μας δείχνουν με το δάχτυλο, μια κοινωνία που ό,τι κι αν κάνεις πάντα βρίσκει κάτι αρνητικό να πει και μια πόλη που παρακμάζει, κοινωνικά, οικονομικά, πολιτιστικά και ζει στον δικό της μικρόκοσμο, στο θεαθήναι.

Το κόστος ζωής που έχει κάνει την καθημερινότητα των νοικοκυριών αβάσταχτη, ακόμα και σε βασικές ανάγκες και αγαθά.

τόσο ωραίο θέαμα στους παρευρισκόμενους: Παιδικά ρούχα Lolipop, Fairytale, γυναικεία ρούχα ΑΤΕΛΙΕ, Stefanel/ BlueClothing, ΙΡΙΔΑ, τσάντες-αξεσουάρ Brand style, παπούτσια Irene Gotsika, οπτικά Παπανίκος Στέφανος, κοσμήματα-ρολόγια La Gemma, νυφικά MOUSTAKAS. Σημαντική ήταν η συμβολή των χορηγών μας στην επιτυχία της εκδήλωσης, τους οποίους ευχαριστούμε θερμά. Το Hotel Elpida resort & Spa για την παραχώρηση της αίθουσας, το ΝΕΚΤΑΡ για τη γενναιόδωρη προσφορά αναψυκτικών και νερών, που κάλυψαν πλήρως τις αντίστοιχες ανάγκες, την Ποτοκίνηση ΑΕ για την προσφορά ενός μέρους των κρασιών, την επιχείρηση Γατίδης ΑΒΕΕ και το ζαχαροπλαστείο Μαρία και Σοφία Κοντού ΟΕ για την παροχή μέρους των εδεσμάτων, το Tram cafe για το προσωπικό που

με τον διακριτικό τίτλο EU RICE, υλοποιείται από την Αγροτική Εταιρική Σύμπραξη Θεσσαλονίκης (ΕΑΣΘ) και το Consejo Regulador de la DOP

Κοίτα να δεις!

Βλέπουμε. Ακούμε. Γράφουμε. Της Χρυσάνθης Ιακώβου

Το Χρυσό από την Πλατεία Ελευθερίας έφυγε προ πολλού (και μετά έκλεισε κιόλας, άλλο αυτό), αλλά έχει απομείνει το… πάτωμά του. Δεν ξέρω αν αυτό υπήρχε πάντα ή αν το κατασκεύασε το Χρυσό όταν έβαλε τραπέζια εκεί, πάντως τώρα κάνει μπαμ ότι πρόκειται για τα απομεινάρια ενός μαγαζιού και έμενα προσωπικά μου φαίνεται μάπα. Αχ, έτσι θα μείνει;

Να σας πω, βρε παιδιά, να μου πείτε κι εσείς αν έχω δίκιο. Το έχετε παρατηρήσει ότι τα μουσεία των Σερρών είναι κλειστά τα απογεύματα του σαββατοκύριακου; Εντάξει, δεν είμαστε και κανένας τουριστικός πόλος έλξης να συρρέουν κατά δεκάδες τα εκδρομικά, αλλά, ρεαλιστικά τώρα, αν τυχόν έρθει, έστω από σπόντα, κανένας τουρίστας και θέλει να επισκεφτεί κανένα μουσείο, δεν είναι πιθανότερο να το κάνει κάποιο σκ; Με αυτήν τη λογική, δεν θα έπρεπε τα μουσεία να είναι ανοιχτά τα σαββατοκύριακα πρωί -απόγευμα; Και όχι μόνο ο τουρίστας, αλλά ακόμα και εμείς οι Σερραίοι, αν θελήσουμε να επισκεφτούμε κάποιο, θα το κάνουμε κάποιο απόγευμα του Σαββάτου ή της Κυριακής που είμαστε πιο χαλαροί, δεν δουλεύουμε, δεν έχουμε υποχρεώσεις, δεν έχουμε να πάμε τα παιδιά μας σε δραστηριότητες. Θέλεις λοιπόν να πας στο αρχαιολογικό; Απογεύματα κλειστό. Θέλεις να πας στο Ζινζιρλί; Κάθε απόγευμα κλειστό επίσης. Θες να πας στο Ξενάκη, που είναι και φρέσκο-φρέσκο και το καμαρώνουμε; Κλειστό τα απογεύματα του σαββατοκύριακου. Γιατί, ρε παιδιά; Εγώ θα προτείνω κάτι άλλο: πέρα από την Τρίτη, που είναι έτσι κι αλλιώς όλη μέρα κλειστά, κλείστε τα και τη Δευτέρα και προσθέστε ένα τρίωρο την Κυριακή το απόγευμα έστω. Κανονικά θα έπρεπε και το Σάββατο, αλλά τέλος πάντων, συμβιβαζόμαστε!

Μπράβο, μπράβο, μπράβο στον Δήμο που κάνει ποδηλατόδρομους, αλλά! Η δημιουργία ποδηλατόδρομων μειώνει τις θέσεις πάρκινγκ και αυτό δημιουργεί άλλα προβλήματα στους κατοίκους κάποιων περιοχών. Άκουγα τις προάλλες ότι γίνεται σφαγή, ξεπαρκάρει ο ένας, τσουπ καιροφυλακτεί και εμφανίζεται ο άλλος και κοντολογίς όλοι δεινοπαθούν για

του Γιώργου Ανδρέου

Κάθε φορά που πλησιάζουν οι γιορτές (Χριστούγεννα – Πρωτοχρονιά – Φώτα) κινδυνεύει εκείνος που γράφει ένα κείμενο, όπως αυτό που διαβάζετε, να πέσει σε επαναλήψεις και να αναλωθεί σε στερεότυπα. Μεγάλος ο πειρασμός των ευχολόγιων, των απλουστευτικών συνδέσεων των χαρμόσυνων ημερών με «ευαισθησίες» για «ειρήνη», «πανανθρώπινη ευτυχία», «υγεία» κλπ. Θα με ρωτήσετε: Δηλαδή είναι λάθος να ανταλλάσσουμε τέτοιες ευχές; Λάθος, όχι, θα σας απαντήσω – είναι όμως σωστό, όταν δεν τις εννοούμε, όταν τις προφέρουμε από συνήθεια, από αμηχανία, από κεκτημένη ταχύτητα; Μια ευχή, για να πιάσει, πρέπει να λέγεται με πίστη, με αγάπη, με ελπίδα (ιδού ξανά το υπέροχο τρίπτυχο του Αποστόλου Παύλου από την περίφημη επιστολή του). Και σημαντικότερη όλων, η αγάπη. Που «ου περπερεί»…

Μια από τις πιο βλαπτικές για την κοινωνική μας συμπεριφορά συνέπειες των «κοινωνικών δικτύων» (τι υπερφίαλος προσδιορισμός, κακομεταφρασμένος από την αντίστοιχη αγγλική έκφραση…) είναι η υπερβολή των «εξωτερικών» αντιδράσεων, τα πολλά κούφια λόγια και η απάλειψη οποιουδήποτε δραματικού βάθους στα κείμενα (αλλά και στις εικόνες) που διαλέγουμε να «κοινοποιούμε». Λες και φοβόμαστε τον πόνο, τη δυσκολία, την πληγή ή –σωστότερα– φοβόμαστε να μιλήσουμε για όσα αληθινά μας ζορίζουν. Κι όμως, μόνο η εξομολόγηση η ουσιαστική (μπορεί να) απαλύνει τη μέσα μας τρικυμία. Μόνο η σπαρακτική ειλικρίνεια κρύβει χάρη θεραπευτική. Εμείς, δυστυχώς, αποφεύγουμε την αναζήτηση θεραπείας και καταναλώνουμε μάταιη ενέργεια στην

σπάσουμε. Τέτοιας συντριπτικής έντασης γεγονός υπήρξε η οδυνηρή απώλεια του νεαρού μαθητή δημοτικού σχολείου της πόλης μας. Σταματώ εδώ – τίποτα δεν μπορεί να ειπωθεί ή να γραφτεί που να «αντιμετωπίσει» πειστικά μια τέτοια απώλεια. Ευχές λοιπόν. Ναι, αλλά έχοντας κατά νου πως παντού στον κόσμο, καθημερινά, κάθε ώρα και στιγμή συμβαίνουν εκείνα που δεν θα έπρεπε να συμβούν. Δείτε την Ουκρανία: Οι Ρώσοι (άνανδροι) μιλιταριστές καθημερινά βομβαρδίζουν τις ενεργειακές υποδομές της χώρας (και τέτοιες μέρες, γιορτινές, μέρες που γεννιέται ο Χριστός), βυθίζοντας στο κρύο και στο σκοτάδι αθώους συνανθρώπους μας. Στις «προηγμένες» κοινωνίες μας οι ανισότητες, το bullying προς τον αδύναμο και την αδύναμη, τον «διαφορετικό» και τη «διαφορετική», οι γυναικοκτονίες, η ενδοοικογενειακή βία, ο ρατσισμός κι ένα σωρό άλλα νοσηρά φαινόμενα καλά κρατούν. Κι η δημοκρατία παντού δέχεται επίθεση: Αυταρχικοί ηγέτες (ένας τους στη γειτονιά μας, μας απειλεί πως «θα έρθει νύχτα», ο παλληκαράς) καταστρατηγούν κατακτήσεις του κοινωνικού και νομικού πολιτισμού της ανθρωπότητας, κατακτήσεις που εδραιώθηκαν μετά από αγώνες και αγωνίες πολλών γενιών. Κι ο (μακρύς) κατάλογος συνεχίζει… Πίστη, αγάπη, ελπίδα. Ας αναρωτηθούμε –μας αξίζουν; Τους αξίζουμε; Κάνουμε γι’ αυτές όσα θα έπρεπε κι όσα χρειάζονται; Θα είναι οι φετινές γιορτές μια πληκτική επανάληψη των ίδιων βουλιμικών και καταναλωτικών συνηθειών ή μια ευκαιρία για αναστοχασμό; Μια πρώτη, δειλή επίκληση της πίστης στο θαύμα; Στο θαύμα που συμβαίνει όταν το επιθυμούμε τόσο βαθιά που είμαστε πρόθυμοι για χάρη του να θυσιάσουμε το βόλεμα μας… Χρόνια πολλά. Όσα χρειάζονται για να συναντηθούμε επιτέλους. Με το Θαύμα.

Πήγα, που λέτε, κι εγώ τις προάλλες στα Τρίκαλα, φυσικά για να επισκεφτώ τον Μύλο των Ξωτικών και με την ευκαιρία να θαυμάσω αυτήν την επαρχιακή πόλη-θρύλο που έχει, όπως μαθαίνουμε κατά καιρούς, πολύ προχωρημένα πράγματα και ψηφιακές καινοτομίες που θα τις ζήλευαν και στην Ευρώπη.

Λοιπόν, εγώ όσο γύρισα την πόλη δεν είδα κάτι άξιο θαυμασμού, τίποτα που να κάνει το σαγόνι μου να πέσει μέχρι κάτω. Δεν αμφιβάλλω ασφαλώς ότι συμβαίνουν όντως όσα ακούγονται κατά καιρούς, αλλά με μια απλή επίσκεψη στην πόλη δεν φαίνονται. Ίσως να έχουν να κάνουν περισσότερο με υπηρεσίες και διευκολύνσεις που αφορούν τους μόνιμους κατοίκους, όπως το δωρεάν ίντερνετ που παρέχεται εδώ και πολλά χρόνια ή η δυνατότητα συμμετοχής των πολιτών στα δημοτικά συμβούλια (!).

Κατά τα άλλα, τα Τρίκαλα είναι μια απλή επαρχιακή πόλη, με τα καφέ της, την αγορά της και τους πεζόδρομούς της. Τα πεζοδρόμιά της είναι στενά, οι οικοδομές της χαμηλές, είναι τίγκα στις μονοκατοικίες (εντάξει, εκεί λίγο ζήλεψα, γιατί εμείς δεν έχουμε μονοκατοικίες από τα παλιά χρόνια) και η κίνησή της χαλαρή. Nothing special. Οκ, έχει το ποτάμι που είναι ωραίο. Οι Σέρρες φαντάζουν σαφώς πιο απλωμένες, πιο σύγχρονες και σίγουρα όχι λιγότερο περιποιημένες. Ούτε σε αξιοθέατα υστερούμε σε κάτι: σε επίπεδα πόλης είμαστε περίπου στα ίδια, σε επίπεδο νομού τους τρώμε λάχανο (εμείς έχουμε όλο το πακέτο, ενώ αυτοί μόνο Μετέωρα και Ελάτη).

Ο Μύλος των Ξωτικών τώρα. Πολύ ωραία εμπειρία. Καταπληκτική αξιοποίηση του χώρου, πολλή φαντασία, υπέροχος και σαν ιδέα και σαν υλοποίηση, και το κυριότερο: πολύ

προσεγμένη δουλειά. Δεν υπάρχει προχειρό-

τητα και κακοτεχνία πουθενά, είναι ολοφάνερο ότι όλα στήθηκαν μέχρι την τελευταία λεπτομέρεια, βάσει σχεδίου και οράματος και με πολύ καλή οργάνωση. Αξίζει να τον επισκεφτείς; Ναι. Είναι τόσο μα τόσο συγκλονιστικός

ώστε να τον επισκέπτονται από όλη την Ελλάδα και το εξωτερικό; Όχι.

Γιατί τα λέω όλα αυτά; Γιατί τα Τρίκαλα δεν έχουν τίποτα μα τίποτα παραπάνω από τις Σέρρες. Το αντίστροφο θα έλεγα, η δική μας πόλη έχει περισσότερα αβαντάζ, περισσότερες ομορφιές, περισσότερες δυνατότητες. Κι όμως, τα Τρίκαλα έχουν κάτι που δεν έχουμε εμείς: καλό μάρκετινγκ. Βρήκαν μια ιδέα, την υλοποίησαν σωστά και τη διαφήμισαν παντού. Και μπράβο τους, τους βγάζω το καπέλο. Είχα τις προάλλες μια πολύ ενδιαφέρουσα συνέντευξη με τον συνθέτη, συγγραφέα και καλλιτεχνικό διευθυντή του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Σερρών Γιώργο Ανδρέου (την οποία μπορείτε να διαβάσετε σε αυτό το τεύχος, στις επόμενες σελίδες) και συζητούσαμε αυτό ακριβώς το πράγμα, ότι μια μη τουριστική πόλη, όπως η δική μας, χρειάζεται κάτι δυνατό και μοναδικό για να γίνει πόλος έλξης, όπως ένα φεστιβάλ για παράδειγμα.

Εγώ το λέω χρόνια: στις Σέρρες δεν έχουμε ιδέες, δεν έχουμε όραμα. Αναλωνόμαστε στις στάνταρ πολιτιστικές δράσεις, δεν τολμάμε για κάτι πιο ιδιαίτερο, πιο μεγάλο, πιο «πανελλαδικό». Τόσο όσο, ταπεινά πράγματα. Ακόμα κι αν έρθει κάποια καλούτσικη ιδέα (πχ bugatsa days), γρήγορα φθίνει, γιατί δεν υπάρχει μακροχρόνιο σχέδιο από πίσω. Παλιά τουλάχιστον μας έσωζε κάπως η ζωντάνια της πόλης, είχαμε τέτοιο αστραφτερό περιτύλιγμα που δεν φαίνονταν τόσο οι ελλείψεις. Είχαμε να παρουσιάσουμε στον κόσμο λάμψη και κέφι, χαιρόμασταν και εμείς. Τώρα όμως που το πάρτι τελείωσε, το βλέπεις ολοκάθαρα, η πόλη είναι σε τέλμα, σε αμηχανία, μαραζώνει. Και δεν ξέρει πώς να ξεκολλήσει για να ανέβει πάλι. Ιδέες, παιδιά, χρειαζόμαστε δυνατές ιδέες. Μέχρι λοιπόν να μας έρθουν (αν μας έρθουν ποτέ), πάμε στα Τρίκαλα να δούμε τι γίνεται και πώς παίζεται το παιχνίδι.

Μεγάλο βάσανο οι ετικέτες στα ρούχα. Δεν μας έφταναν οι ραφές, έχουμε και αυτές τις αδιανόητα ενοχλητικές ετικέτες στο εσωτερικό όλων των ρούχων. Σήμερα έφτασα στα όρια του εγκεφαλικού με μία από αυτές. Στην αρχή αισθανόμουν ένα μικρό γαργαλητό, λίγο μετά ένιωσα έντονα τσιμπήματα, μέχρι που στο τέλος ήρθε και η φαγούρα στο πίσω

μέρος του αυχένα μου.

Έκανα μεγάλη υπομονή, γιατί ήμουν μπροστά σε κόσμο και δεν μπορούσα να απαλλαγώ άμεσα από τα δεινά που μου προκαλούσε αυτή η κακούργα, η ύπουλη ετικέτα. Μικρή-μικρή, αλλά τη βρώμικη δουλίτσα την έκανε.

Κουνιόμουν με δήθεν χάρη, πότε δεξιά και πότε αριστερά μπας και σταματήσει να με αγγίζει, αλλά μάταια. Άσε που άρχισα να φοβάμαι πως θα μου μείνει

κανένα περίεργο τικ. Μετά προσπάθησα να ξυθώ με τρόπο, αλλά το έκανα χειρότερο. Έμοιαζα απλώς να έχω δεχτεί εισβολή από ψείρες. Με το που βρέθηκα μόνη μου, την ξήλωσα και ησύχασα. Το μεγάλο σοκ όμως ήρθε όταν την κοίταξα, καθώς την κρατούσα περήφανη ως τρόπαιο στο χέρι μου. Εκτός από το όνομα της εταιρείας κατασκευής, δεν υπήρχε καμία άλλη χρήσιμη πληροφορία γραμμένη επάνω της. Έστω οι βαθμοί πλύσης ή σιδερώματος, τίποτα λέμε. Το γεγονός πως την ανέχτηκα στον σβέρκο μου ένα ολόκληρο πρωινό, χωρίς να

μάλιστα να τοποθετούνται στο εξωτερικό των ρούχων, για να αποφεύγονται τόσο οι παρανοήσεις όσο και τα νεύρα. Έτσι δεν θα μπορείς μετά να πεις, μα δεν ήξερα, δεν είδα, με ενοχλούσε και την ξήλωσα και μετά έπλυνα τη μπλούζα στους 60° και έγινε βαφτιστική. Στους ανθρώπους δηλαδή γιατί κολλάνε ετικέτες φανερές και στα ρούχα τις καταχωνιάζουν; «Η χοντρή» «Ο γυαλάκιας» «Η αδερφή» «Ο μπουνταλάς» «Η σπυριάρα» «Η φτωχιά» «Ο βλάκας» «Η χωρισμένη» «Ο κοντοστούπης»

Διάβασα κάπου πως οι ετικέτες είναι για τα ρούχα και όχι για τους ανθρώπους, σωστά τα λένε χωρίς αμφιβολία. Από την άλλη πάλι σκέφτομαι πως με όση μεγάλη ευκολία κρύβουμε τις ετικέτες στο εσωτερικό των ρούχων μας, με ακόμα μεγαλύτερη τις καρφιτσώνουμε στο εξωτερικό προφίλ των συνανθρώπων μας.

Και εκεί πάλι λάθος κάνουμε, εννοώ στις ετικέτες που αφορούν τους ανθρώπους. Και σε αυτή την περίπτωση σε λάθος ανθρώπους τις κολλάμε.

Μία προειδοποίηση ως ετικέτα, στο κούτελο ορισμένων, θα μας γλίτωνε από μεγάλες ταλαιπωρίες και βάσανα. Θα ήταν μάλιστα περισσότερο χρήσιμες οι ετικέτες αυτές, αν περιείχαν και συγκεκριμένες πληροφορίες για τον χαρακτήρα τους.

«ψεύτης» «χειραγωγός» «υποκριτής» «αδίστακτος» «ύπουλος» «επιθετικός» «διπρόσωπος» «ανεύθυνος»

Όπως και να το δεις τελικά, όλα λάθος με τις ετικέτες.

Λένε πως η άσκηση εξουσίας αποκαλύπτει τον

πραγματικό χαρακτήρα, την ψυχή και τις ιδέ-

ες ενός ανθρώπου. Οι δημόσιες καταγγελίες

που έγιναν τα τελευταία χρόνια άνοιξαν έναν

ασκό βίας στον καλλιτεχνικό χώρο. Επώνυμοι και καταξιωμένοι στον χώρο σκηνοθέτες και ηθοποιοί βρίσκονται ήδη σε καταστήματα

κράτησης, με τις δικαστικές τους υποθέσεις

να βρίσκονται σε διαρκή εξέλιξη. Ωστόσο, για

να βάλουμε τα πράγματα στη θέση τους, δεν μιλάμε για το θέατρο. Μιλάμε για την ποιότητα ανθρώπων που το υπηρετούν. Ευτυχώς ακόμη μπορούμε να διακρίνουμε τη διαφορά χαρακτήρων μέσα στον ολοκληρωτισμό της ηθικολογίας. Η κακοποίηση και η κατάχρηση εξουσίας δεν περιορίζονται μόνο στον χώρο του πολιτισμού, υπάρχουν σε όλο το φάσμα της κοινωνίας. Οι θύτες έχουν δύο βασικά κοινά χαρακτηριστικά. Άνδρες σε θέσεις εξουσίας. Και αυτό έχει να κάνει με τον τρόπο κατανομής της εξουσίας στην κοινωνία. Ας μη θίξουμε όμως εδώ το θέμα της πατριαρχίας. Η σχέση εξουσίας και βίας παραμένει ένα σκοτεινό σημείο της ανθρώπινης φύσης. Αρχή άνδρα δείκνυσι, είπε ο Βίας ο Πριηνεύς, ένας από τους επτά σοφούς της αρχαίας Ελλάδας, γνωστός για τη δικαιοσύνη και τη ρητορική του δεινότητα. Και απ’ την άλλη, οι παράγοντες

ας, καθώς και η έλλειψη εμπιστοσύνης σε θεσμούς και φορείς στήριξης, δικαιολογούν τη συνεχή προβολή τηλεοπτικών σποτ που προτρέπουν τα θύματα να μην παραμένουν στη σιωπή.

Οι καταγγελίες είναι ωφέλιμες στον βαθμό που μπορούν να τις αξιοποιήσουν οι θεσμοί της δημοκρατίας. Ό,τι περισσεύει είναι τοξικό ή απλώς σκουπίδι για τηλεδίκες από γραφικούς δημοσιογράφους που μένουν αποσβολωμένοι από τη γλαφυρότητα των αποκαλύψεων. Πολλές απ’ τις καταγγελίες μπορεί να διαθέτουν μεγάλη ηθική απαξία, ποινικά όμως κινούνται σε χαμηλά επίπεδα αξιολόγησης.

Με ποιο κριτήριο ξεχωρίζει το έγκλημα από την αντικοινωνική και αντιεπαγγελματική συμπεριφορά; Για να αποβούν γόνιμες οι καταγγελίες αρκεί να λειτουργήσουν μόνο ως εφήμερο φόβητρο για επίδοξους θύτες; Θα πρέπει όλοι μας να αντιληφθούμε τη σημασία της παιδείας (και) στο πεδίο της βίας, σε κάθε της μορφή, γιατί η παιδεία και η γνώση είναι αυτή που διευρύνει τη ματιά μας σε ζητήματα που θεωρούνται παγιωμένα. Και κυρίως να ενεργοποιηθούν οι κοινωνικοί θεσμοί πραγματικά και ουσιαστικά και να μην αναλωνόμαστε σε σκανδαλοθηρία και ανούσιες τηλεοπτικές δίκες. Γιατί

«Tα παιδία παίζει». Μια έκφραση ειρωνική γι’ αυτούς που δεν παίρνουν στα σοβαρά την ηλικία τους ή το αντικείμενο με το οποίο καταπιάνονται, σύμφωνα με τον ορισμό του λεξικού.

Το παράδοξο, βέβαια, είναι ότι από τα παιδιά περιμένουμε αυτό ακριβώς, δηλαδή να παίζουν, κάτι που είναι εντελώς αναμενόμενο για την ηλικία τους. Όμως τα παιδία σήμερα δεν παίζει. Δεν παίζει στους δρόμους, στις αλάνες, στις γειτονιές, δεν παίζουν αυθόρμητα πια. «Τα παιδία παίζει» με οθόνες σε μια πραγματικότητα εικονική. Κληροδότημα της καραντίνας; Ίσως.

Το φαινόμενο ωστόσο είχε ξεκινήσει νωρίτερα. Σιγά σιγά κι αθόρυβα, στο πλαίσιο της τεχνολογικής εξέλιξης και του εκσυγχρονισμού. Όταν οι αναλογικές συσκευές έγιναν ψηφιακές. Κι ύστερα ήρθε το ίντερνετ στους ηλεκτρονικούς υπολογιστές. Ένας άλλος κόσμος, για λίγους αρχικά, τους εκλεκτούς. Οι σταθεροί υπολογιστές εντούτοις περιόριζαν τη διάδοση του διαδικτύου κι έτσι ήρθαν τα λάπτοπ. Η οθόνη μίκρυνε κι άλλο κι ο υπολογιστής έγινε φορητός. Οποιαδήποτε στιγμή είχες άμεση πρόσβαση στο διαδίκτυο με ασύρματη σύνδεση ή με χρήση δεδομένων.

Κατόπιν περάσαμε στη λατρεία των τάμπλετ. Η συσκευή έγινε πιο λεπτή, πιο ελαφριά, πιο μοντέρνα. Με τα «έξυπνα» κινητά, δε, είχες την πιο μικρή οθόνη και το πιο γρήγορο ίντερνετ. Οι δορυφόροι στην υπηρεσία της ανθρωπότητας. Αν συνυπολογίσουμε την επέκταση του δικτύου, τη μετατροπή σε 5G και την εξάπλωση της οπτική ίνας, οι ταχύτητες διάδοσης της πληροφορίας απογειώθηκαν. Ως εκ τούτου, πολλαπλασιάστηκαν οι εφαρμογές και τα διαδικτυακά παιχνίδια. Ταυτόχρονα όμως άνοιξαν μια πύλη σε έναν κόσμο χαοτικό στα παιδιά κάθε ηλικίας. O ανεξερεύνητος κόσμος των διαδικτυακών

παιχνιδιών φάνταζε σαν το σπιτάκι του Χάνσελ και της Γκρέτελ. Υποσχόταν ατελείωτη απόλαυση, αλλά στο εσωτερικό του ελλόχευε ο κίνδυνος, η μάγισσα του παραμυθιού. Η πολύωρη έκθεση στην οθόνη μείωσε τη συγκέντρωση των παιδιών, τα έκανε πιο νευρικά κι ανυπόμονα, περιόρισε τη φαντασία τους, οδήγησε σε εθισμό. Τα παιδιά της γενιάς μας, από τη νηπιακή κιόλας ηλικία, πρώτα καλλιέργησαν τη λεπτή κινητική δεξιότητα στις οθόνες αφής κι έπειτα έπιασαν μολύβι. Μέσα στην καραντίνα τα φαινόμενα εθισμού πλήθυναν. Λόγω της επιβεβλημένης κοινωνικής αποστασιοποίησης, θεωρήθηκε εκ των ων ουκ άνευ να μην έχεις πρόσβαση στο διαδίκτυο. Η ψηφιακή επικοινωνία αποτελούσε σχεδόν τον μοναδικό τρόπο επικοινωνίας. Παιχνίδι, συντροφιά, μάθημα, όλα μέσα από μια οθόνη. Ο φόβος της διασποράς του ιού δαιμονοποίησε σχεδόν τις κοινωνικές συναναστροφές και η εξάρτηση από την οθόνη έγινε η νέα πραγματικότητα μικρών και μεγάλων. Τα περισσότερα, αν όχι όλα, τα παιδιά, αντί να παίζουν στις αυλές των σχολείων και στις γειτονιές, αντάλλαζαν μηνύματα στο chat, με τις ευλογίες των γονιών και κάτω από τη μύτη των δασκάλων στην εποχή των μαθημάτων μέσω webex. Κι όταν επανήλθαν στη «νέα κανονικότητα», η οθόνη ήταν εκεί και τα περίμενε να επιστρέψουν. Είχε εγγραφεί στο DNA τους ως τρόπος ζωής, διασκέδασης, ψυχαγωγίας, κοινωνικής συναναστροφής. Τρία χρόνια μετά την έναρξη του covid, τα προβλήματα ψυχικής υγείας σε παιδιά και εφήβους συνεχώς αυξάνονται, όπως και η εξάρτηση από τις οθόνες. Στο όνομα της τεχνολογικής εξέλιξης τα παιδιά μας έχασαν την ουσιαστική ανθρώπινη επαφή, την αθωότητα της ηλικίας τους, το αυθόρμητο παιχνίδι. Μήπως να αναρωτηθούμε; Αυτό τελικά είναι πρόοδος;

Γιώργο, ξέρω πόσο αγαπάς τις Σέρρες και πόσο πολύ θέλεις να προσφέρεις στην πόλη μας. Πώς νιώθεις που είσαι καλλιτεχνικός διευθυντής του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Σερρών; Παρόλο που ποτέ δεν σταμάτησα να έρχομαι στις Σέρρες για να παρουσιάσω έργα μου ή για να πάρω μέρος σε εκδηλώσεις, οφείλω να πω ότι ο Δήμαρχος Σερρών, ο Αλέξανδρος Χρυσάφης, είναι ο πρώτος που ζήτησε από μένα θεσμικά μια συνεργασία. Και θέλω να τονίσω ότι ο Δήμαρχος είναι πραγματικά κοντά μας, είναι σύμφωνος με τον τρόπο που εγώ βλέπω το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. και αισθάνομαι ότι έχω έναν άνθρωπο που ακούει και που συμβάλλει – οικονομικά και όχι μόνο. Το ίδιο έχω να πω και για τον πρόεδρο, τον Σάββα Ρίζο, έναν νέο άνθρωπο, συνεργάσιμο, εργατικό και με φρέσκες ιδέες. Όλοι οι άνθρωποι που δουλεύουν εδώ –τεχνικοί και διοικητικό προσωπικό– με εξέπληξαν ευχάριστα και με τη δική τους βοήθεια μπορούν να γίνουν σπουδαία πράγματα. Από εκεί και πέρα, επειδή βρίσκομαι στην πατρίδα μου, στο σπίτι μου, ανάμεσα σε φίλους και συγγενείς, αισθάνθηκα ότι δεν χρειάζεται να δώσω διαπιστευτήρια κι αυτό είναι πολύ σημαντικό. Το ότι για πρώτη φορά έχω μια δημόσια θέση ήταν στην αρχή κάπως παράξενο. Πάντως αυτή η θέση με βάζει σε κάποιες ευθύνες, αλλά μου δίνει και πολλές δυνατότητες.

Όπως; Τι είδους δυνατότητες; Ένα ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. είναι σημαντικό εργαλείο. Καταρχάς, υπάρχει υλικοτεχνική υποδομή. Έχουμε δύο άρτιες αίθουσες, οι οποίες μπορούν να υποστηρίξουν οποιαδήποτε παραγωγή: θεατρική, μουσική… Το ίδιο ισχύει και για την καλοκαιρινή περιοδεία. Κάναμε συνολικά σαράντα παραστάσεις, είχαμε δηλαδή τη δυνατότητα να ανταποκριθούμε σε μια μεγάλη περιοδεία σε όλο τον νομό, αλλά και εκτός. Θεωρώ σημαντικό ότι και το προσωπικό του θεάτρου και τα μέλη του διοικητικού συμβουλίου και ο πρόεδρος συμφωνούμε στο ότι ένα ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. πρέπει να δημιουργεί και κάποιους θεσμούς. Ένα θεσμικό πλαίσιο δίνει πάντα τη δυνατότητα να έχεις μια στόχευση μεγαλύτερη από αυτή μιας παράστασης ή μιας συναυλίας. Τι θεσμούς προγραμματίζετε να καθιερώσετε και ποιους στόχους έχετε θέσει; Θεσμοθετήσαμε το Καλοκαίρι της Κωμωδίας και κάθε καλοκαίρι θα ανεβαίνει μια κωμωδία που θα κάνει περιοδεία, γιατί μία από τις υποχρεώσεις του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. είναι να φέρνει το θέατρο σε όλο τον νομό. Οι Σέρρες ανήκουν στις μη τουριστικές πόλεις, οι οποίες δοκιμάζονται οικονομικά. Είναι σημαντικό επομένως μέσω του πολιτισμού να μπορείς να δώσεις ένα μήνυμα, ότι συμβαίνει κάτι κι ότι αυτό το κάτι συμβαίνει θεσμικά! Ένας άλλος θεσμός είναι οι Βυζαντινές Σέρρες. Η πόλη μας έχει μεγάλη βυζαντινή παράδοση και κάθε Νοέμβρη –που είναι ο μήνας των πολιούχων Ταξιαρχών– θα γίνονται αφιερώματα στο

βυζαντινό της πρόσωπο. Συντηρούμε επίσης τον θεσμό της Πανεπιστημιάδας Φοιτητικού Θεάτρου, που γίνεται εδώ και είκοσι χρόνια στην πόλη μας. Το επιπλέον που θα κάνουμε εμείς θα είναι να συνδέσουμε την Πανεπιστημιάδα με την πρόσκληση ενός ξένου κράτους: φέτος θα επιλέξουμε τη Γαλλία, θα καλέσουμε εδώ πανεπιστήμια της χώρας. Θέλουμε να το πάμε κι ακόμα πιο μακριά, να μπορέσει να γίνει κι ένας διάλογος όχι μόνο σε επίπεδο πανεπιστημίων, αλλά και επιχειρηματιών. Κάτι άλλο που μας απασχολεί πολύ είναι οι μαθητικές δράσεις. Υπάρχει ήδη ο σημαντικός θεσμός του παιδικού θεάτρου, που φέτος, με το έργο «Μορμόλης», πήγε πάρα πολύ καλά, έχουν έρθει εκατόν σαράντα σχολεία, ακόμα κι από άλλους νομούς. Εκτός από αυτό, θα μας ενδιέφερε να οργανώσουμε κάτι σαν μαθητιάδα. Ήδη η Πρωτοβάθμια κάνει εδώ και χρόνια ένα φεστιβάλ βίντεο, θα μπορούσαμε να το αναπτύξουμε και να το εμπλουτίσουμε. Το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. βέβαια διαθέτει ήδη στούντιο παιδιών, στούντιο εφήβων, καθώς και την πειραματική σκηνή, δηλαδή την ερασιτεχνική ομάδα, με σκηνοθέτη τον Νίκο Βεργίδη. Όλα αυτά πραγματοποιούνται παράλληλα με τις θεατρικές μας δράσεις και τις εκδηλώσεις μας, πολλές από τις οποίες τις αφιερώσαμε φέτος στην επέτειο των 100 χρόνων από τη Μικρασιατική Καταστροφή, δίνοντας μάλιστα έμφαση στις γυναίκες. Και πέρα από τις δικές μας παραγωγές και εκδηλώσεις, υπάρχουν φυσικά και οι παράλληλες δράσεις. Οι αίθουσες του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. ανήκουν στους Σερραίους και γίνεται μεγάλη αξιοποίηση από φορείς και συλλόγους για πάρα πολλούς σκοπούς. Κάτι άλλο που θεωρώ σημαντικό είναι ότι κάνουμε πάντα οντισιόν για όλα τα έργα και το έχουμε στόχο να συμμετέχουν και Σερραίοι ηθοποιοί. Θέλουμε να αξιοποιηθεί το τοπικό καλλιτεχνικό δυναμικό. Επίσης, οργανώνουμε για πρώτη φορά το πλήρες αρχείο του ΔΗ.ΠΕ. ΘΕ. από την ίδρυσή του, ποιες παραστάσεις έγιναν, ποιοι καλλιτέχνες πέρασαν από εδώ. Τι να περιμένουμε με τη νέα χρονιά; Ετοιμάζουμε το έργο «Oui», το οποίο έχει αναφορές στο Ολοκαύτωμα. Σκοπεύουμε να καλέσουμε και την εβραϊκή κοινότητα της Θεσσαλονίκης και να συνδυάσουμε την παράσταση με κάποιες δράσεις για το Ολοκαύτωμα. Τις

τέσσερις Κυριακές του Φεβρουαρίου θα παρουσιαστούν παραστάσεις από τις τέσσερις ερασιτεχνικές ομάδες του νομού Σερρών, που έχουν μακρά ιστορία και είναι σημαντικό το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. να τις στηρίξει. Τον Μάρτιο θα έχουμε εναλλασσόμενο ρεπερτόριο, τρία ενδιαφέροντα έργα της σύγχρονης βρετανικής δραματουργίας με επίκαιρα θέματα, τα οποία σχετίζουν το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. με κάτι που είναι στόχος μας: τη δημιουργία εφηβικού θεάτρου. Μας ενδιαφέρει επίσης η δυνατότητα συμπαραγωγών με άλλα θέατρα, ώστε να μπορούμε να ταξιδέψουμε σε όλη την Ελλάδα, να πάρουμε μέρος σε φεστιβάλ, να συμμετέχουμε σε πανελλήνια πολιτιστικά δρώμενα. Ποιοι είναι οι γενικότεροι στόχοι σου και η φιλοσοφία σου πίσω από το πρόγραμμα του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ.; Πώς θα ήθελες να σε «θυμούνται» όταν θα τελειώσει η θητεία σου; Ο πολιτισμός είναι το αμεσότερο μήνυμα που υπάρχει, γιατί αφορά τα συναισθήματα των ανθρώπων. Θέλουμε να δείξουμε ότι εδώ γίνονται θετικά πράγματα και ότι υπάρχει λόγος οι άνθρωποι να μείνουν στον τόπο τους και να αξιοποιήσουν τις δυνάμεις που υπάρχουν. Οι Σέρρες είναι μια πόλη με πολλές δυνατότητες και μπορούμε κι εμείς να κάνουμε πολλά πράγματα, σε ό,τι αφορά το πολιτιστικό κομμάτι. Σχετικά με τη φιλοσοφία μου, πρέπει να λάβουμε υπόψη τρεις άξονες. Ο ένας είναι οι υποδομές, δηλαδή το προσωπικό και οι υλικοτεχνικές υποδομές, ώστε να εξυπηρετούνται οι παραγωγές. Το δεύτερο είναι η σύνδεση με την τοπική κοινότητα και για να γίνει αυτό η ιστορικότητα είναι απαραίτητη. Αν επιλέγεις απλώς κάποιες δράσεις χωρίς να τις εντάσσεις σε ένα ευρύτερο πλαίσιο, δεν μπορείς να δημιουργήσεις την επαφή που χρειάζεται. Πρέπει να κάνεις κάποια σύνδεση με την ιστορία, την καταγωγή, με την ιδιαιτερότητα που έχει ο κάθε τόπος σε επίπεδο πολιτισμού και παράδοσης και μέσα από αυτό να ανοίξεις έναν διάλογο με το κοινό σου, ο οποίος μπορεί να φτάσει σε πολύ προχωρημένα πράγματα. Τρίτον, για μένα ένα ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. είναι όλος ο πολιτισμός ενός τόπου και εμείς πρέπει να το δείχνουμε αυτό. Ό,τι γίνεται εδώ απαιτεί επισημότητα και απόλυτη σοβαρότητα. Πέρα από όλα αυτά, θα ήθελα να με θυμούνται σαν έναν άνθρωπο που κατάφερε να ισχυροποιήσει το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. και να του δώσει μια δυναμική, και σε τοπικό και σε υπερτοπικό επίπεδο, και με κάποιες προδιαγραφές που να μην εξαρτώνται από το ποιος είναι διευθυντής ή δήμαρχος κάθε φορά. Θα ήθελα

επίσης το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. να είναι ένα κρατικό θέατρο, να έχει, για παράδειγμα, δικό του θίασο ή σε συνεργασία με κάποιον εκπαιδευτικό φορέα να έχει τη δική του σχολή, να παράγει ηθοποιούς, τεχνικούς, και να έχει μια παρουσία σε πανελλήνιο επίπεδο. Ποια είναι η ανταπόκριση του κόσμου μέχρι στιγμής; Πάρα πολύ θετική θα έλεγα. Υπάρχει μεταξύ μας καλή πίστη. Αυτό φάνηκε και από την πρεμιέρα του καλοκαιρινού έργου, που ήρθαν 3.000 θεατές, αλλά και από όλες τις υπόλοιπες εκδηλώσεις. Και εμείς βέβαια από την πλευρά μας φροντίζουμε να έχουμε χαμηλά εισιτήρια, καθώς και δωρεάν δράσεις, γιατί θέλουμε όλοι να έχουν τη δυνατότητα να τις παρακολουθήσουν. Τι ελλείψεις θεωρείς πως έχει η πόλη μας σε πολιτιστικό επίπεδο; Μια τεράστια έλλειψη είναι ένα καλοκαιρινό θέατρο. Είναι επιτακτική ανάγκη να αποκτήσουμε ένα μεγάλο θέατρο, των 2.000 θέσεων, για να είμαστε μέσα στο τοπίο της μεγάλης καλοκαιρινής παραγωγής, από το οποίο είμαστε τώρα αποκομμένοι. Έχει κατατεθεί μια πρόταση για να γίνει στο στρατόπεδο Παπαλουκά – γενικά γίνεται μια καλή προσπάθεια εκεί. Υπάρχει επίσης μια έλλειψη στο ζήτημα συντονισμού των πολιτιστικών δράσεων. Είναι πολλοί οι φορείς και οι σύλλογοι και οι οργανισμοί που κάνουν ωραία πράγματα, αλλά δεν έχει νόημα να πραγματοποιούμε δράσεις που η μία επικαλύπτει την άλλη. Εγώ είμαι πρό-

θυμος να αναλάβω αυτή την πρωτοβουλία για ένα «συμβούλιο πολιτισμού», ώστε όλοι να αλληλοβοηθηθούμε, να συντονιστούμε, να προγραμματίσουμε κάποια πράγματα από κοινού και να βγάλουμε μια συλλογικά καλή εικόνα προς τα έξω, με στόχο πάντα να αυξηθεί η τουριστική κίνηση στις Σέρρες. Θεωρώ, επίσης, ότι λείπει μια πολύ καλή ιδέα που θα μετατρέψει την πόλη μας για ένα διάστημα σε κέντρο πανελλήνιου ενδιαφέροντος σε ό,τι αφορά τα πολιτιστικά. Η Δράμα, για παράδειγμα, έχει το Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους, το Κιλκίς το Φεστιβάλ Κουκλοθέατρου και Παντομίμας. Χρειαζόμαστε κάτι τέτοιο και εμείς, γιατί κατά τα άλλα οι Σέρρες έχουν τα πάντα: και ιστορία και φυσικό περιβάλλον και αθλητισμό… Αλλά στο καθαρά πολιτιστικό κομμάτι αυτήν τη στιγμή φωνάζει ότι πρέπει να γίνει ένα μεγάλο γεγονός, ένα μεγάλο φεστιβάλ, κάτι με το οποίο θα συνδεθεί το όνομα της πόλης μας. Καλές οι προσπάθειες που γίνονται, αλλά δεν φτάνουν. Παρατηρώ επίσης ότι γενικά σε πόλεις με τον πληθυσμό των Σερρών δεν έχει υπάρξει ακόμα κάποιο σχέδιο σύνδεσης της εκπαίδευσης με τον πολιτισμό, για παράδειγμα μια κινηματογραφική λέσχη ή ένα είδος «πανεπιστημίου» με διαλέξεις για θέματα σύγχρονα, πράγματα που δεν μπορούν να βρουν τα παιδιά στο σχολείο, με τόσο φορτωμένο πρόγραμμα που έχουν ήδη. Θέλω επίσης να πω σε αυτό το σημείο και για τον θεσμό της χορηγίας. Καταλαβαίνω ότι ο επιχειρηματικός κόσμος της πόλης μας έχει υποστεί μεγάλη επιβάρυνση τελευταία, αλλά είναι πολύ σημαντικό να υπάρχουν χορηγίες για συγκεκριμένες πολιτιστικές δράσεις – όχι του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. απαραίτητα, αλλά οπουδήποτε. Και πρέπει επιτέλους να σταματήσουμε να βλέπουμε τον πολιτισμό σαν πολυτέλεια. Ο πολιτισμός δεν είναι το κερασάκι στην τούρτα, αλλά η ίδια η τούρτα. Το μήνυμα του πολιτισμού είναι το πιο γρήγορο, το πιο συγκινησιακά φορτισμένο και το πιο αθώο – και αυτό που φέρνει το καλύτερο αποτέλεσμα.

Γενικά, πώς τη βλέπεις την πόλη μας; Είναι αδιαμφισβήτητο ότι οι πόλεις με το μέγεθος των Σερρών είναι οι ιδανικές για να ζει κάποιος και να μην υφίσταται την ταλαιπωρία των μεγαλουπόλεων. Εδώ όλα είναι φτηνότερα, δεν υπάρχει σπάταλη του χρόνου σε μετακινήσεις, το φυσικό περιβάλλον είναι κοντά. Το αρνητικό είναι ότι οι πόλεις που δεν έχουν τουρισμό έχουν μια αμηχανία ανάπτυξης: προς τα πού να κινηθώ; Οι Σέρρες δεν είναι αυτή που ήταν πριν από τριάντα χρόνια, που ήταν ακμάζουσα λόγω αγροτικής παραγωγής. Τώρα ψάχνουμε να βρούμε ποιος θα είναι ο επόμενος στόχος. Εγώ βλέπω μια πόλη με θερμή παροχή υπηρεσιών: καφέ, εστιατόρια, καλό φαγητό, ζωντάνια και επιπλέον κάποιες χαρακτηριστικές υποδομές, όπως το αυτοκινητοδρόμιο, η Κερκίνη, η Αλιστράτη, η Μονή Τιμίου Προδρόμου, τα βυζαντινά μνη-

μεία... Πρέπει να γίνει μια στρατηγική επιλογή, οι άνθρωποι που μένουν εδώ να αρχίσουν να σκέφτονται προς τα πού θα πάει αυτή η πόλη. Εγώ λέω ότι οι Σέρρες μπορούν να είναι μια πόλη υπηρεσιών, πολιτισμού, ιστορικότητας και με μια σημαντική θέση στα Βαλκάνια. Πρέπει να γίνουμε ένα είδος κέντρου αμφικτιονίας, που να έχει να κάνει με τον πολιτισμό και την επιστήμη. Δεν πρέπει να χάνουμε χρόνο απλώς με διαχείριση, αλλά να σκεφτούμε την επανακατεύθυνσή της. Και τότε θα γίνουμε και τουριστικός προορισμός. Μια νέα στρατηγική, σε συνδυασμό με τις υποδομές και με ένα δυνατό φεστιβάλ, όπως ανέφερα και πριν, θα ήταν αρκετή για να κρατηθεί και ο πληθυσμός εδώ. Όμως αυτό πρέπει κάποτε να ξεκινήσει. Σκέφτομαι ότι με το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. θα μπορούσε να διοργανωθεί ένα συνέδριο για την πολιτιστική ανάπτυξη του τόπου και να γίνει το ίδιο και στους άλλους τομείς: οικονομικούς, επιχειρηματικούς… Χρειάζεται συντονισμός όλων των δυνάμεων. Μπορούν έτσι να προκύψουν κάποια συμπεράσματα, στα οποία βέβαια θα πρέπει να μείνουμε σταθεροί για τουλάχιστον είκοσι χρόνια. Να πω και κάτι άλλο: εγώ είμαι παιδί της επαρχίας, που κατευθύνθηκα προς Θεσσαλονίκη, μετά εξωτερικό και κατέληξα στην Αθήνα. Είμαι απαλλαγμένος από το κόμπλεξ μεταξύ πρωτευουσιάνου και επαρχιώτη. Δεν πρέπει να σκεφτόμαστε ότι εδώ είναι επαρχία, δεν πρέπει να υπάρχει η δικαιολογία «έλα μωρέ, είμαστε επαρχία, ποιος θα ασχοληθεί με εμάς;». Πρέπει να σκεφτόμαστε ότι είμαστε κέντρο και αυτό πρέπει να το επιβάλλουμε και στους εκπροσώπους μας μέσα από τις πολιτικές μας επιλογές. Εδώ είναι ο πλούτος, αυτό πρέπει να αξιοποιήσουμε.

Πέρα από το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ., με τι άλλο ασχολείσαι αυτόν τον καιρό; Μόλις κυκλοφόρησε η δεύτερη ποιητική μου συλλογή, «Χαλίκια», από τις εκδόσεις Μικρή Άρκτος. Παράλληλα, γράφω τη μουσική για τη σειρά «Αυτή η νύχτα μένει». Έχω και μια συλλογή μελοποιημένων λογοτεχνημάτων, που αφορούν την εμπειρία μου με το αρχαίο δράμα. Σκοπεύω να τα κυκλοφορήσω σε δύο φάσεις, το 2023 και το 2024. Από την άλλη, ασχολούμαι με την ιδέα ενός έργου –μουσικό δράμα; μιούζικαλ; λαϊκή όπερα;– το οποίο θα είναι και μουσικό και θεατρικό και σχετίζεται με το λαϊκό τραγούδι, με φέρνει στους προβληματισμούς μου σχετικά με το ποιοι είμαστε και ποια είναι η μουσική μας. Επίσης, ασχολούμαι με παραγωγές νέων καλλιτεχνών, τους βοηθάω δηλαδή ως καλλιτεχνικός επιμελητής παραγωγής ή ενορχηστρωτής. Αυτό είναι κάτι που με ανανεώνει κι εμένα, γιατί βλέπω τι γίνεται μουσικά στη νεότερη γενιά. Και στις Σέρρες βλέπω πολλούς νέους που ασχολούνται με τη μουσική και τη συγγραφή. Η πόλη μας πάντα είχε και έχει μια πνευματική τάξη.

Κωνσταντινος Καλεσης, ποιητης:

Ηποίησηλειτουργεί λυτρωτικά, καιγιατονσυγγραφέα καιγιατοναναγνώστη» Ο επιχειρηματίας Κωνσταντίνος Καλέσης, Σερραίος στην καταγωγή που μένει πλέον στην Αθήνα, μόλις εξέδωσε την πρώτη του ποιητική συλλογή «Ελευθέρως» (Εκδόσεις Πηγή)! Συνέντευξη: Χρυσάνθη Ιακώβου

Πώς προέκυψε η συγγραφή της πρώτης σου ποιητικής συλλογής; Εδώ και πολλά χρόνια έγραφα ποίηση, αλλά και διάφορα στοχαστικά δοκίμια, χωρίς όμως να έχει περάσει ποτέ από το μυαλό μου η προοπτική μιας έκδοσης. Η μόνη μου επαφή με το αναγνωστικό κοινό ήταν οι συνεργασίες που είχα με διάφορα μέσα ενημέρωσης και αφορούσε την αρθρογραφία πάνω σε κοινωνικά ζητήματα που με απασχολούσαν. Εντέλει, κατά τη διάρκεια της καραντίνας αποφάσισα να μοιραστώ τις σκέψεις μου και κάπως έτσι προέκυψε η έκδοση της ποιητικής συλλογής. Ίσως επειδή δεν είχα την ανάγκη να εκδώσω ωσάν ένα απωθημένο, όλα έγιναν γρήγορα και σχετικά εύκολα. Τελικά επέλεξα να συνεργαστώ με τους ανθρώπους των Εκδόσεων Πηγή, οι οποίοι φάνηκαν να αντιλαμβάνονται καλύτερα το περιεχόμενο του βιβλίου μου.

Τι σημαίνει –για σένα– να είσαι ποιητής; Είμαι ένας αρκετά εσωστρεφής άνθρωπος και ο γραπτός λόγος ανέκαθεν μου έδινε τη δυνατότητα να εκφραστώ ελεύθερα. Η ποίηση θαρρώ πως λειτουργεί λυτρωτικά, τόσο για τον συγγραφέα όσο και για τον αναγνώστη, υπό την έννοια ότι επιτρέπει την έκφραση των συναισθημάτων και των σκέψεων χωρίς φίλτρα. Η ποίηση ταξιδεύει τον νου σε μέρη και καταστάσεις που εύκολα μπορεί να ταυτιστεί το κάθε άτομο. Λειαίνει από τη μια ή και οξύνει από την άλλη τα ανθρώπινα συναισθήματα, δημιουργώντας τις κατάλληλες συνθήκες ώστε να αναπτυχθεί η φαντασία, χωρίς περιορισμούς και κανόνες. Τι είδους ποίηση γράφεις; Τι θα διαβάσουμε στις σελίδες του βιβλίου σου; Θεωρώ ότι οι άνθρωποι κινητοποιούνται πάντα από κάποια εσωτερική δύναμη που κυρίως έχει να κάνει με τις δικές τους ανάγκες, σε συνδυασμό πάντα με τις όποιες κοινωνικές ευαισθησίες φέρουν. Σίγουρα ποτέ δεν ένιωσα ότι

έχω να πω κάτι που η κοινωνία οφείλει να το αφουγκραστεί. Εν προκειμένω, απλώς εξέφρασα τις προσωπικές μου εμπειρίες και αναμένω κάποια άτομα να ταυτιστούν με αυτές. Η αλήθεια είναι ότι το βιβλίο περιγράφει τα μοτίβα των ερωτικών σχέσεων όπως αυτά έχουν καταγραφεί στο ασυνείδητό μας, καταλήγω ωστόσο στο συμπέρασμα πως όταν μιλάμε για αγάπη θα πρέπει σίγουρα να αποβάλλουμε κάθε εγωκεντρική ποιότητα. Η αγάπη δεν δεσμεύει, απελευθερώνει.

Λευτeρης Πασσιaς, μουσικoς:

Θαήθελαναάλλαζε ηνοοτροπίατωνανθρώπων, θαήθελαμιαστροφή προςτηνπαιδεία» Τον Λευτέρη Πασσιά τον ξέρεις σίγουρα από την ομάδα αφήγησης παραμυθιών Παραμυθολαλίτσες. Αυτό που ίσως δεν ξέρεις είναι ότι ο Λευτέρης είναι καθηγητής μουσικής, γράφει στίχους και μελωδίες εδώ και πάρα πολλά χρόνια, ετοιμάζεται να δημιουργήσει στις Σέρρες μια ορχήστρα και πρόκειται σύντομα να κυκλοφορήσει τον πρώτο του δίσκο «Μικρές στιγμές» από το Ogdoo Music Group!

Συνέντευξη στη Χρυσάνθη Ιακώβου / Φωτογραφίες: Αλεξάνδρα Ελευθεριάδου

Λευτέρη, με τι ασχολείσαι επαγγελματικά και ποια είναι η σχέση σου με τη μουσική; Είμαι εκπαιδευτικός μουσικής, είμαι μόνιμος καθηγητής στο ΕΕΕΕΚ Σερρών, στην ειδική αγωγή. Ταυτόχρονα είμαι συμβασιούχος στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας και ευτυχώ να διδάσκω τη διδακτορική διατριβή μου, που τελειώνει τώρα, στο τμήμα Μουσικής Επιστήμης και Τέχνης, στην κατεύθυνση Ελληνική Παραδοσιακή (Δημοτική) Μουσική. Το βασικό μου πτυχίο είναι συνθέτης και το μεταπτυχιακό και διδακτορικό εστιάζει στη σύνθεση με στοιχεία παραδοσιακής δημοτικής μουσικής, «Ποιητική» (Τέχνη της Σύνθεσης-Μελοποία-Ποίηση στην Παραδοσιακή Μουσική). Παράλληλα, είμαι συνθέτης, τραγουδοποιός και μέλος της ομάδας «Παραμυθολαλίτσες», η οποία έχει να κάνει με την αφήγηση παραμυθιών με τη συνοδεία μουσικής. Εκεί λοιπόν εκτελώ χρέη συνθέτη, γιατί στην ομάδα μας επιλέγουμε ένα παραμύθι και γράφουμε μουσική και στίχους βάσει αυτού. Πέρα από αυτά, γενικά γράφω τραγούδια εδώ και πολλά χρόνια, από τότε που αποφάσισα ότι θα γίνω συνθέτης. Και έφτασε η ώρα που ετοιμάζεσαι να βγάλεις τον πρώτο σου δίσκο, τις «Μικρές στιγμές»! Είμαι συναισθηματικά δεμένος με αυτήν τη δουλειά, γιατί περιέχει μεγάλο φάσμα πραγμάτων της μουσικής που μου αρέσει. Έχει από στοιχεία κάντρι μέχρι ροκ και παραδοσιακούς ήχους. Ο δίσκος ονομάζεται «Μικρές στιγμές»,

γιατί πρόκειται για τραγούδια που με συντρόφευσαν σε συγκεκριμένες στιγμές μου, πραγματεύονται διαφορετικά θέματα, αλλά στο σύνολό τους δείχνουν την πορεία ενός ανθρώπου μέσα στον χρόνο, στο πώς αντιμετωπίζει το άτομο τα διάφορα ζητήματα ανάλογα με την ηλικία και τη φάση της ζωής του. Για παράδειγμα, έχει μέσα ένα νανούρισμα που έγραψα για την κόρη μου, έχει τραγούδια για τον έρωτα, για τον χωρισμό, για τον τρόπο που προσεγγίζουμε τον θάνατο. Με λίγα λόγια, στιγμές που έζησα και αποτύπωσα με αυτόν τον τρόπο. Εκτός από τη μουσική, γράφεις και τους στίχους; Στα περισσότερα είναι δικοί μου. Υπάρχει το τραγούδι «Παράξενη γιορτή» που είναι του Περικλή Θεολογίδη και το «Να ’χε η μνήμη μου κλειδί» της Φωτεινής Μωραΐτου, που είναι η υποδιευθύντρια στο ΕΕΕΕΚ Σερρών. Θα υπάρξει και ένα ντουέτο με τον Μίλτο Πασχαλίδη, σωστά; Ναι. Έγραψα ένα τραγούδι για τη Μασχά Αμινί από το Ιράν. Το να δολοφονηθεί μια γυναίκα επειδή φάνηκαν τα μαλλιά της ήταν κάτι που με συγκλόνισε, γιατί όταν προσπαθώ να ορίσω στο μυαλό μου την έννοια της ελευθερίας, η εικόνα που μου έρχεται στο μυαλό είναι να χτυπά ο αέρας στα μαλλιά. Έγραψα λοιπόν τη «Γυναίκα Γιορόνα». Η Γιορόνα είναι ένας μύθος του Μεξικού, για μια γυναίκα-θύμα της πατριαρχίας που έχει σκοτώσει τα παιδιά της. Επικοινώ-

νησα με τον Μίλτο Πασχαλίδη και αποφασίσαμε αυτό το τραγούδι να το κάνουμε ντουέτο. Από ποια εταιρεία θα κυκλοφορήσει ο δίσκος και πότε; Θα κυκλοφορήσει τον Φεβρουάριο από το Όγδοο. Λίγο νωρίτερα θα βγει το τραγούδι της Γιορόνας, που θα λειτουργήσει σαν προπομπός του δίσκου. Σε πρώτη φάση θα κυκλοφορήσει ψηφιακά και θα υπάρχει προπαραγγελία φυσικού προϊόντος για όποιον φίλο θέλει να το προμηθευτεί. Τι άλλα μουσικά σχέδια έχεις, παράλληλα με την κυκλοφορία του δίσκου; Άρχισα να στήνω μια ορχήστρα με αξιόλογους μουσικούς, οι οποίοι μένουν και δημιουργούν στην πόλη μας. Σκοπός μας είναι να παρουσιάσουμε τη δουλειά μου, αλλά και πολλά ακόμα πράγματα στο σερραϊκό κοινό. Αυτήν τη στιγμή είμαστε σε συζητήσεις για διάφορες εμφανίσεις, ενώ την άνοιξη σχεδιάζουμε να κάνουμε την επίσημη παρουσίαση του δίσκου, στην οποία μάλιστα για κάθε τραγούδι θα υπάρχει και ένα κείμενο. Η Λένα Δέλιου θα κάνει την αφήγηση. Ταυτόχρονα, ετοιμάζουμε διάφορες δράσεις με τις Παραμυθολαλίτσες και σχεδιάζουμε το 2ο Φεστιβάλ Παραμυθίας.

«

Υπάρχουν πολλοί αξιόλογοι Σερραίοι μουσικοί, ζωγράφοι, ποιητές, οι οποίοι μπορούνναδημιουργήσουνένανπυρήνα τέχνης και παιδείας και να βγάλουν τις δουλειές τους προς τα έξω. Αυτό θα άλλαζεταπολιτιστικάδρώμενατηςπόλης»

Πώς θα έκρινες τα μουσικά και πολιτιστικά πράγματα στις Σέρρες; Μπορούμε πολύ εύκολα να γκρινιάζουμε και να μιζεριάζουμε, αλλά θα σου μιλήσω αισιόδοξα. Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι στην πόλη που αγαπούν το τραγούδι, τον χορό, τη λογοτεχνία, και αγκαλιάζουν τις όποιες προσπάθειες. Αυτό που θα ήθελα να συμβεί είναι να έρθουμε σε επαφή με τους Σερραίους που επιμένουν να ζουν και να δημιουργούν εδώ. Υπάρχουν πολλοί αξιόλογοι μουσικοί, ζωγράφοι, ποιητές, οι οποίοι μπορούν να δημιουργήσουν έναν πυρήνα τέχνης και παιδείας και να βγάλουν τις δουλειές τους προς τα έξω. Όλο αυτό θα μπορούσε να δημιουργήσει μια παιδεία, που θα άλλαζε τα πολιτιστικά δρώμενα της πόλης. Ωστόσο, προσπάθειες γίνονται. Και από μαγαζιά και από ανθρώπους και από τους επίσημους φορείς. Σε κάθε περίπτωση πάντως, ένα μεγάλο θέατρο για τις καλοκαιρινές παραστάσεις λείπει από την πόλη μας!

Τι θα ήθελες να αλλάξει στις Σέρρες; Θα ήθελα να άλλαζε γενικότερα η νοοτροπία των ανθρώπων. Θα ήθελα μια στροφή προς την παιδεία. Αλλά για να γίνει αυτό θα πρέπει πρώτα να κάνουμε στροφή προς τον εαυτό μας, να φωτίσουμε πρώτα τα δικά μας σκοτάδια. Όταν έρθουμε σε επαφή με τον εαυτό μας, τον γνωρίσουμε καλύτερα και τον αλλάξουμε, τότε θα αλλάξουν όλα γύρω μας. Συντελεστές του δίσκου Τραγουδούν: Λευτέρης Πασσιάς, Χρήστος Πασσιάς, Έλσα Μουρατίδου, Ναταλία Λαμπαδάκη, Νατάσα Τσακιρίδου, Μιλτιάδης Πασχαλίδης Μουσικοί: Βασίλης Ζιγκερίδης, Χρυσάνθη Γκίκα, Στράτος Πασόπουλος, Δημήτρης Σταύρου, Λευτέρης Πασσιάς, Χρήστος Πασσιάς, Τέλης Δημητρακόπουλος, Γιάννης Καμπανταΐδης, Κώστας Παπαβασιλείου, Θοδωρής Μανωλίδης, Νατάσα Σιδηροπούλου, Φίλιππος Κωσταβέλλης, Δημήτρης Νταβλιάκος, Στάθης Παρασκευόπουλος, Φοίβος Αποστολίδης, Κωνσταντίνος Μακράκης, Άγγελος Αουρέλιο Τσιαλμίδης Ηχοληψία, Μίξη: Θοδωρής Μανωλίδης, Λευτέρης Πασσιάς Master: Κώστας Κυριακίδης, Λευτέρης Πασσιάς Εξώφυλλο: Κατερίνα Σπαθάρα Μουσική-στίχοι: Λευτέρης Πασσιάς - Στην «Παράξενη γιορτή» στίχοι του Περικλή Θεολογίδη - Στο «Να ’χε η μνήμη μου κλειδί» στίχοι της Φωτεινής Μωραΐτου

*ΗφωτογράφισηέγινεστοκαφέΑμάν.

*Διάβασεολόκληρητησυνέντευξηστοserfree.gr

«

μέσα μου η ιδέα να ασχοληθώ με τη συγγραφή ενός δικού μου μυθιστορήματος. Η δυνατότητα αυτή μου δόθηκε

το βιβλίο;

ΑΠΕΙΛΗ διαδραματίζεται

έχει αποφοιτήσει από τη Νομική Αθηνών και σχεδιάζει με αισιοδοξία το μέλλον της. Μια αποτρόπαια δολοφονία, όμως, έρχεται να ταράξει την ήρεμη ζωή της. Ο Μένιος, στενός οικογενειακός φίλος, βρίσκει φρικτό θάνατο στο ιατρείο του. Ωστόσο, πριν πεθάνει αφήνει ένα στοιχείο, ένα χαρτί με ένα όνομα και μία διεύθυνση, το οποίο προορίζεται αποκλειστικά για τη Μελίνα. Αποφασισμένη, λοιπόν, να ανακαλύψει την αλήθεια, θα ακολουθήσει τα ίχνη που της άφησε το θύμα και θα βρεθεί στη Σκωτία. Ξετυλίγοντας το κουβάρι, θα ανακαλύψει μια τραγική ιστορία που εκτυλίχθηκε το 1964 στη Γλασκώβη, μια ιστορία που της δημιουργεί ακόμη περισσότερα ερωτηματικά. Όσο περισσότερο μπλέκεται στην υπόθεση, τόσο περισσότερο κινδυνεύει η ζωή της. Καλά κρυμμένα μυστικά έρχονται στο φως και η Μελίνα αρχίζει να συνειδητοποιεί πως τίποτα δεν είναι όπως φαίνεται. Είναι, όμως, αποφασισμένη να φτάσει στην αλήθεια με κάθε κόστος. Γιατί επέλεξες αυτό το λογοτεχνικό είδος, το αστυνομικό/ θρίλερ; Τα αστυνομικά βιβλία όπως και τα βιβλία μυστηρίου κέντρισαν από την πρώτη στιγμή το ενδιαφέρον μου. Διαβάζοντάς τα προσπαθούσα συνεχώς να μαντέψω το τέλος, τον άνθρωπο που κινεί τα νήματα. Έτσι, λοιπόν, θέλησα κι εγώ να δημιουργήσω μια ιστορία που

να κρατά τον ανα-

της υπόθεσης. Επιθυμία μου είναι, επίσης, το βιβλίο μου να μεταφερθεί στη μικρή ή μεγάλη οθόνη, καθώς η δράση που κυριαρχεί, οι αναδρομές στο παρελθόν « Θα ήθελα να δω την ενεργή συμμετοχή των νέων ανθρώπων στα πολιτιστικά δρώμενα και την ενασχόλησή τους με δράσειςπουπροάγουντιςτέχνεςκαιτον πολιτισμό»

Μαριάννα Τσιολπίδου

Ελευθεριάδου

για να σε γνωρίσει ο κόσμος θα ήθελα να κάνεις μία μικρή αναδρομή στο παρελθόν και να μας μιλήσεις για το συμβάν που σε έφερε αντιμέτωπο με την αναπηρία. Το κεφάλαιο αναπηρία ξεκίνησε σε ηλικία 21 ετών, όταν μετά από χειρουργείο αφαίρεσης όγκου στη σπονδυλική στήλη έμεινα στο αμαξίδιο. Δυστυχώς, δεν μπορούσε να γίνει κάτι διαφορετικό. Ήταν τέτοια η φύση του όγκου που έπρεπε αναγκαστικά να βγει, για να μην κινδυνέψει αύριο-μεθαύριο η ζωή μου, επηρεάζοντας βέβαια τα νεύρα. Από πού άντλησες δύναμη για να μπορέσεις να συνεχίσεις και να ενεργοποιηθείς, ώστε αυτή η κατάσταση

σαρμογής. Αξίζει να πω ότι η στήριξη τους σε καμία περίπτωση δεν ήταν τοξική. Δεν μου είπαν ποτέ «Αποστόλη, μη βγεις έξω, είναι δύσκολα, πώς θα τα καταφέρεις». Ίσα ίσα με παρότρυναν να κάνω πράγματα μόνος μου. Να ανεξαρτητοποιηθώ δηλαδή. Και νομίζω τα κατάφεραν. Επίσης ήμουν τυχερός γιατί είχα πολύ καλούς φίλους που κι αυτοί ήταν δίπλα μου συνέχεια. Είσαι από τους ανθρώπους που δεν το βάζουν κάτω και βρίσκουν διεξόδους δημιουργώντας μία ποιοτική ζωή. Αξίζει να σημειωθεί η ενασχόλησή σου με την ομάδα μπάσκετ του Πανσερραϊκού. Πώς προέκυψε η ομάδα στη ζωή σου; Με το που ήρθαμε Σέρρες και ενώ ήμουν στο αμαξίδιο έπρεπε να βρω κάτι να κάνω. Δεν άντεχα να κάθομαι σπίτι. Με κούραζε ψυχικά. Οπότε μια καλή διέξοδος ήταν και ο αθλητισμός. Βέβαια, τότε που ξεκίνησα εγώ δεν υπήρχαν πολλά τμήματα στην πόλη μας, οπότε ξεκίνησα με τον στίβο και συγκεκριμένα τις ρίψεις. Κατάλαβα όμως ότι δεν μου ταίριαζε. Έτσι, ήρθε το μπάσκετ με αμαξίδιο. Ένα άθλημα που δεν υπήρχε στις Σέρρες, αλλά με την προσπάθεια της προπονήτριάς μας Ευδοξίας Καρυοφυλλάκη δημιουργήθηκε και από τότε δεν έχω σταματήσει. Το θετικό είναι ότι είμαστε μια πολύ καλή παρέα εκεί με τα παιδιά και ζούμε για να κρατήσουμε την ομάδα αυτή και να τη δούμε να αναπτύσσεται ακόμα περισσότερο. Επίσης, είχε κάνει μεγάλη εντύπωση η συμμετοχή σου στον διεθνή ετήσιο αγώνα Μαραθωνίου στην Αθήνα το 2019. Πώς γεννήθηκε η ιδέα αυτή; Με τη συμμετοχή σου είχες σκοπό να περάσεις κάποιο μήνυμα στον κόσμο ή ήταν μία δική σου επιθυμία που εκπληρώθηκε; Η ιδέα αυτή ξεκίνησε εντελώς ξαφνικά. Θυμάμαι συγκεκριμένα να είμαι στο κέντρο της πόλης μας βόλτα και να με σταματάει ο Γιώργος Θεοχά-

ρης και να μου κάνει την πρόταση να τρέξουμε μαζί. Στην αρχή με τρόμαξε το όλο εγχείρημα. Δεν είναι και λίγο να κάνεις 42 χιλιόμετρα. Στο μυαλό μου φάνταζε κάτι το αδύνατο. Αυτός όμως ακριβώς ήταν και ο λόγος που τόλμησα να το κάνω. Δεν είμαι άνθρωπος που του αρέσει να μετανιώνει για κάτι που δεν έκανε. Εξάλλου μου αρέσουν τα δύσκολα γενικά. Αυτό ήθελα να περάσω λοιπόν και προς τα έξω. Ότι αν μπορώ εγώ το αδύνατο, το μπορούν όλοι. Είναι θέμα απόφασης. Έτσι, λοιπόν, με τον Γιώργο Θεοχάρη και τον Στέργιο Σαπαρδάνη κατεβήκαμε Αθήνα και το ζήσαμε. Τι αποκόμισες από αυτήν την εμπειρία; Αυτό που κέρδισα ήταν η τρομερή εμπειρία που έζησα. Είναι κάτι το απίστευτο να μπαίνεις στο Καλλιμάρμαρο Στάδιο με την τόση ιστορία από πίσω και να ακούς τον κόσμο να ζητωκραυγάζει την ώρα που τερματίζεις. Νομίζω δεν μπορεί να περιγραφεί με λέξεις αυτό το συναίσθημα. Αν γινόσουν Δήμαρχος για μία μέρα τι θα άλλαζες; Και ποιες δράσεις ή ενέργειες θα πρότεινες στη δημοτική αρχή του τόπου μας; Η πόλη των Σερρών ευτυχώς για εμάς είναι μια πόλη σχεδόν επίπεδη. Ωστόσο, το βασικό πρόβλημα δεν είναι άλλο από την πρόσβασή μας στα διάφορα καταστήματα, είτε εμπορικά είτε εστίασης. Δυστυχώς, δεν υπάρχει η κατάλληλη πρόνοια των καταστημάτων ώστε να βάλουν κάποιες ράμπες για τη διευκόλυνσή μας. Νομίζω ότι πρωταρχικός μου στόχος θα ήταν να υπάρχει πρόσβαση παντού. Να μην αισθάνεται ο κάθε άνθρωπος με αναπηρία ανήμπορος που δεν μπορεί να εξυπηρετηθεί από μια υπηρεσία ή να μην μπορεί να πιει τον καφέ του. Θα πρότεινα λοιπόν δράσεις από τον Δήμο, για παράδειγμα στα σχολεία, ώστε να μάθουν τα παιδιά ότι δεν είμαστε κάτι διαφορετικό. Είμαστε άνθρωποι με τα ίδια ακρι-

βώς δικαιώματα, με τις ίδιες ανάγκες. Βέβαια αυτό πρέπει να γίνεται συνέχεια και όχι μόνο μια φορά τον χρόνο, δηλαδή στην παγκόσμια μέρα αναπηρίας. Είναι δράσεις αυτές που πιστεύω θα αλλάξουν το μέλλον. Έχω εμπιστοσύνη στη νέα γενιά. Και πού θα πάει, κάποτε θα αποκτήσουμε όλοι μας την παιδεία που χρειάζεται.

Αποστόλη, αν υπήρχε ένα μαγικό τζίνι, ποια ευχή σου θα ζητούσες να πραγματοποιηθεί; Νομίζω από όλες αυτή είναι η πιο δύσκολη ερώτηση. Θα ήθελα να είμαι ευτυχισμένος στη ζωή μου. Ακόμα κι αν είμαι στο αμαξίδιο… Να έχω ανθρώπους δίπλα μου

Θάνος Δερμιντζάκης: «Ακροβατώ μεταξύ τέχνης και επιστήμης»

η οποία είχε υιοθετήσει την Ιόλη, μια μικρή όμορφη αδέσποτη σκυλίτσα. Στην πορεία, όταν μπήκα στον αχανή και μαγευτικό Ο Θάνος Δερμιντζάκης είναι ένας νέος άνθρωπος που ζει στις Σέρρες, όπου και διατηρεί το κτηνιατρείο του στο κέντρο της πόλης. Ένα ταλαντούχο πλάσμα με μεγάλα αποθέματα αγάπης για την επιστήμη του και όχι μόνο. Πολλοί τον γνώρισαν στα social media, όπου ανέβαζε stories στα οποία παίζει μουσική στα ζωάκια που κουράρει στο ιατρείο του. Η μουσική είναι η μεγάλη του αγάπη -εκτός από την κτηνιατρική- και είναι μέλος της μπάντας «Ένα ποτό ακόμα». Για να τον γνωρίσουμε λίγο καλύτερα… Συνέντευξη στη Μαριάννα Τσιολπίδου / Φωτογραφίες: Αλεξάνδρα Ελευθεριάδου

Μερικοί πιστεύουν ότι το επάγγελμα του κτηνιάτρου περιστρέφεται γύρω από κουτάβια μόνο. Ωστόσο, αυτή είναι η μία πλευρά του επαγγέλματος, σωστά; Τι αγνοούμε συνήθως οι περισσότεροι; Το επάγγελμά μας έχει ένα μεγάλο εύρος αντικειμένων, όπου πρέπει πολλές φορές να τα κάνεις όλα και αυτό δημιουργεί αρκετό άγχος. Βέβαια, δεν βαριέσαι ποτέ! Δεν χαϊδεύουμε μόνο κουτάβια. Νοσηλεύουμε ζώα, κάτι που είναι ένα αρκετά δύσκολο κομμάτι της δουλειάς μας, χειρουργούμε ζώα, σπαζοκεφαλιάζουμε με παθολογικά περιστατικά και επίσης έχουμε να διαχειριστούμε και τον παράγοντα κηδεμόνες των ζώων!

Σύμφωνα με έρευνες που λαμβάνουν χώρα κυρίως στο Ηνωμένο Βασίλειο, το επάγγελμα του κτηνιάτρου δίνει τα μεγαλύτερα ποσοστά αυτοκτονιών συγκριτικά με τα υπόλοιπα επαγγέλματα. Πώς επηρεάζει η δουλειά σας την ψυχική σας υγεία; Ναι, δυστυχώς, το επάγγελμά μας είναι πολύ απαιτητικό και ψυχοφθόρο με πολλές συναισθηματικές διακυμάνσεις. Πολλές φορές καλούμαστε να πάρουμε δύσκολες αποφάσεις που έχουν να κάνουν με τη ζωή και τον θάνατο και αυτό είναι πραγματικά ψυχικά πολύ επώδυνο. Είναι ένα επάγγελμα που έχει περισσότερες χαρές ή λύπες; Τι είναι αυτό που μένει ως απόηχος στο τέλος της ημέρας; Όπως όλα τα ιατρικά επαγγέλματα, συνήθως στο τέλος της μέρας υπερτερούν οι λύπες, άλλωστε δεν πάει κανείς στον γιατρό για καλό λόγο! Παρ’ όλα αυτά, η ψυχική-ηθική ικανοποίηση που νιώθουμε όταν σώζουμε ένα ζώο και το εισπράττουμε στα μάτια των κηδεμόνων είναι ένα αίσθημα που δεν περιγράφεται! Ψυχολογία και κτηνιατρική. Πόσο πίσω είμαστε σαν χώρα σε αυτό το δίπτυχο; Ή πρόκειται για μία πλευρά της επιστήμης που η κτηνιατρική έχει αφήσει στα χέρια των εκπαιδευτών, μιας που ασχολούνται με το συμπεριφορικό κομμάτι των ζώων και δη των σκύλων; Είμαστε αρκετά πίσω σε αυτό το κομμάτι, αλλά νομίζω ότι προέχουν άλλα πιο σοβαρά ζητήματα να λύσουμε προς το παρόν, όπως είναι η υπεύθυνη και συνειδητοποιημένη υιο-

«Εύχομαι να ζούμε πιο έντονα, πιο δημιουργικά, χωρίς μιζέρια και με περισσότερη ενσυναίσθηση»

θεσία και η σοβαρή κηδεμονία. Δυστυχώς, έχουμε πολύ δρόμο ακόμα να διανύσουμε...

Πώς είναι τα πράγματα στην πόλη μας με τα αδέσποτα; Τελικά οι Σερραίοι είμαστε φιλόζωοι; Δυστυχώς, παρ’ όλο που υπάρχουν πάρα πολλά φιλοζωικά σωματεία στην πόλη μας, αρκετοί ανεξάρτητοι εθελοντές και γίνονται εδώ και πολλά χρόνια προγράμματα στειρώσεων, το πρόβλημα των αδέσποτων διαιωνίζεται, ό,τι γίνεται δηλαδή και πανελλαδικά. Το πρόβλημα είναι πιο βαθύ και εκεί πρέπει να επικεντρωθούμε για να λυθεί, δηλαδή στη σχετική ατιμωρησία-μη εφαρμογή του νόμου από το κράτος και κυρίως στην ανάπτυξη πραγματικής φιλοζωίας και υπεύθυνης κηδεμονίας.

Θάνο, επιστρέφοντας στη μουσική, είσαι μέλος της μπάντας «Ένα ποτό ακόμα». Πότε γεννήθηκε αυτή η συνεργασία; Τι είναι αυτό που λαμβάνεις από τη μουσική; Κάνοντας χρόνια Live σε διάφορα μέρη της Ελλάδας με τους συγκεκριμένους συνεργάτες μου, τον Μάριο Τσομπανίδη και τον Αντώνη Κεμανετζή, γεννήθηκε μέσα στην καραντίνα η ανάγκη να δώσουμε ένα όνομα σε αυτό που ήδη κάναμε και παρουσιάζαμε, μια ανάγκη έκφρασης και δημιουργίας. Άλλωστε τι θα ήταν η ζωή χωρίς μουσική!

Μάλιστα, πολύ πρόσφατα κυκλοφορήσατε ένα medley με 6 ελληνικά και ξένα κομμάτια. Η Θεσσαλονίκη έχει την τύχη και σας ακούει συχνά. Έχετε κατά νου κάποια εμφάνιση σε νυχτερινό μαγαζί της πόλης μας; Πλέον δεν υπάρχουν και τόσοι πολλοί χώροι στην πόλη μας, αλλά όλο και κάτι θα προγραμματιστεί. Μόλις δώσαμε μάλιστα ένα live στο Noel. Κλείνοντας αυτήν τη συνέντευξη θα ήθελες να δώσεις μία ευχή για τη χρονιά που ανοίγει την αυλαία της; Θα ήθελα κλείνοντας να παρακινήσω τον κόσμο -ειδικά μετά από αυτήν τη δύσκολη περίοδο του κόβιντ που περάσαμε όλοι μας- να ζει πιο έντονα, πιο δημιουργικά, χωρίς μιζέρια και με περισσότερη ενσυναίσθηση στους γύρω μας.

Ισιδώρα, είσαι μέλος της συγγραφικής ομάδας σχολικών βοηθημάτων στις εκδόσεις «Χατζηθωμάς» στο διδακτικό αντικείμενο της Νεοελληνικής Γλώσσας και Λογοτεχνίας. Γιατί επέλεξες να ασχοληθείς συγγραφικά με αυτό το μάθημα; Γιατί τα πάντα γύρω μας είναι γλώσσα. Όλα αρχίζουν και τελειώνουν με τις λέξεις. Τα υπόλοιπα γνωστικά αντικείμενα προϋποθέτουν την άρτια χρήση της γλώσσας. Παράλληλα, πρόκειται για ένα μάθημα που το διδάσκω πολλά χρόνια και η συσσωρευμένη εμπειρία μου λειτούργησε πολύ βοηθητικά στο συγγραφικό έργο. Όπως και η θητεία μου στις κλασικές σπουδές. Για ποιους λόγους επέλεξες τις εκδόσεις «Χατζηθωμάς» για εκδοτικό σου σπίτι; Με τον εκδοτικό αυτόν οίκο με συνδέει η μεγάλη μου αγάπη για τη γλώσσα, η προσήλωση στην ποιότητα του παρεχόμενου έργου, το πάθος για τη δουλειά, η θέληση να βελτιώνομαι συνεχώς. Άλλωστε, οι εκδόσεις Χατζηθωμά αποτελούν εδώ και πολλά χρόνια εγγύηση για το μάθημα της Νεοελληνικής Γλώσσας και Λογοτεχνίας. Και θα συνεχίζουν να είναι, γιατί οι άνθρωποι του οίκου ακούν, αφουγκράζονται τις ανάγκες και τις προτάσεις του κόσμου. Καθημερινά, δεχόμαστε ευγενείς παρατηρήσεις, συμβουλές, συζητάμε με τους συναδέλφους εκπαιδευτικούς, είμαστε ανοιχτοί σε κάθε τι που μπορεί να βελτιώσει τα βιβλία μας, να διευκολύνει τον εκπαιδευτικό και τον μαθητή. Νομίζω πως αυτή η στάση μάς οδήγησε στην κορυφή των πωλήσεων.

Πόσο εύκολο ή δύσκολο είναι να συγγράφεις ένα εγχειρίδιο με άλλους συναδέλφους, δεδομένου ότι ο καθένας μπορεί να έχει διαφορετική οπτική και προσέγγιση στο μάθημα; Αυτή είναι μια πολύ ωραία ερώτηση. Το να γράφεις ένα εγχειρίδιο σε συνεργασία με άλλους είναι πολύ δύσκολο. Για αυτό και συναρπαστικό. Προϋποθέτει ότι είσαι έτοιμος να κρίνεις, να κριθείς, να αναθεωρήσεις, να βελτιωθείς. Όλα αυτά δεν είναι καθόλου απλά. Με τη σειρά τους προϋποθέτουν ότι αγαπάς την αλήθεια, ότι είσαι συμφιλιωμένος με την προσωπικότητά σου και με την ιδέα ότι καλύτερος μπορείς να γίνεις μόνο μέσω των άλλων. Το μόνο που χρειάζεται από εκεί και πέρα, είναι ήθος, λεπτότητα κι ευγένεια ανάμεσα στους συνεργάτες. Και από αυτήν την πλευρά, ήμουν πολύ τυχερή. Όλοι οι συνεργάτες μου διακρίνονται τόσο από μεγάλη κατάρτιση όσο και από μεγάλη καλλιέργεια. Όσο για τη διαφορετική οπτική που μπορεί να έχει κανείς, αυτή αποτελεί και τον στόχο μιας συνεργατικής δουλειάς. Δίνει μια πολυπρισματική θεώρηση των πραγμάτων, που καθιστά το αποτέλεσμα πιο έγκυρο κι αξιόπιστο. Εντέλει, είναι η Νεοελληνική γλώσσα και Λογοτεχνία ένα δύσκολο μάθημα για τους μαθητές; Τι θα τους συμβούλευες για να ανταποκριθούν καλύτερα; Το μάθημα της Νεοελληνικής Γλώσσας και Λογοτεχνίας είναι μάθημα δύσκολο. Για αυτό προσπαθούμε μέσα από τα βιβλία μας να το κάνουμε ευκολότερο για τους μαθητές. Απαιτεί προσήλωση, προσπάθεια, επιμονή, συγκέντρωση, ώστε ο μαθητής να αναπτύξει πολλές και διαφορετικές δεξιότητες κριτικού γραμματισμού κι αφενός να συνομιλήσει με τα κείμενα, αφετέρου

παράγει δικά του. Θα συμβούλευα από τη μεριά μου να αφιερώνουν

παιδιά λίγη ώρα την εβδομάδα για να διαβάσουν κείμενα και να εμβαθύνουν σε αυτά. Στα βιβλία μας υπάρχει πλήθος κειμένων, με πάρα πολλές ασκήσεις που βαθαίνουν τον προβληματισμό των μαθητών και οικοδομούν μια στέρεα πνευματική και γνωστική βάση. * Η Ισιδώρα Μάλαμα είναι φιλόλογος στη δημόσια εκπαίδευση. Έχει μεταπτυχιακό δίπλωμα στις «Σπουδές στην Εκπαίδευση», στη «Δημιουργική γραφή», έχει επιμορφωθεί σε θέματα επιμέλειας κειμένων και Εκπαίδευσης Ενηλίκων. Συνεργάζεται με λογοτεχνικά περιοδικά, έχει συγγράψει θεατρικά έργα που έχουν παρασταθεί και

ΑκΥλας

ΜυτιληναΙος

ένας queer

καλλιτΕχνης

Τον Ακύλα τον είχα γνωρίσει το 2014, μαθητής ακόμα. Θυμάμαι ακόμα εκείνο το μελαχρινό αγόρι με το μελαγχολικό βλέμμα… Πώς να τον ξεχάσω άλλωστε; Οχτώ χρόνια μετά -ένα πρωινό- τον καλώ στο τηλέφωνο για να πραγματοποιήσουμε αυτήν τη συνέντευξη.

Με ένα γιουκαλίλι εμφανίζεται στο Tik Tok, αρέσει στο κοινό και λίγο καιρό μετά φτάνει στο stage του The Voice και αποκτά ακόμα μεγαλύτερη δημοσιότητα. Αυτήν τη στιγμή έχει δημιουργήσει την μπάντα Akylas + The Shouchels, που αποτελείται από τον ίδιο ως frontman, τον Στέφανο Κοπανάκη στο μπάσο, τον Γιώργο Κοκοτσάκη στα τύμπανα, τον Αντρέα Βιτζηλαίο στην κιθάρα και τον Γιώργο Καζαντή εξίσου στην κιθάρα. Με την μπάντα του συμμετείχε στο Athens pride 2022 και εμφανίζεται σε lives σε μαγαζιά στο κέντρο της Αθήνας.

Συνέντευξη: Μαριάννα Τσιολπίδου

Ακύλα, είσαι 22 χρόνων, γεννήθηκες και μεγάλωσες στις Σέρρες. Εμείς σε είδαμε στα social media την περίοδο του lockdown να παίζεις γιουκαλίλι και ξαφνικά βρέθηκες στο stage του The Voice. H ενασχόλησή σου με τη μουσική ήταν ο αρχικός σου στόχος ή πρόκειται για συγκυρίες; Αυτό που σκεφτόμουν μικρότερος ήταν ότι ήθελα να γίνω ηθοποιός, να βρίσκομαι σε ένα stage, να κάνω τον κόσμο να περνάει καλά. Τελικά το γύρισα στη μουσική. Όταν ξεκίνησε η πρώτη καραντίνα αγόρασα ένα γιουκαλίλι και βρήκα έναν τρόπο να εκφραστώ καλλιτεχνικά, μια πτυχή μου που δεν γνώριζα πως υπήρχε. Έχω μάθει να αφήνω τα πράγματα να κυλάνε μόνα τους και να προσπαθώ απλά για το καλύτερο χωρίς να χάνω τον εαυτό μου. Το θέατρο, αν με ρωτάς, θα είναι για πάντα το απωθημένο μου. Το τραγούδι σου, που γνώρισε επιτυχία στο νεανικό κοινό, ήταν το «Φθηνόκρασο». Ένα κομμάτι ροκ με στοιχεία ποπ μουσικής, που παρουσιάζει τη ζωή ενός εικοσάρη. Είναι βιωματικό τραγούδι; Είναι βιωματικό τραγούδι. Μιλάει για τη φοιτητική μου

ζωή στη Θεσσαλονίκη, τα πάρτι, τις οικονομικές δυσκολίες και τη νοσταλγία ενός παλιού έρωτα. Αυτοπροσδιορίζεσαι ως queer καλλιτέχνης. Αυτό σημαίνει ότι η μουσική σου απευθύνεται και σε straight κοινό ή μόνο σε queer άτομα; Από την άλλη οι straight επιλέγουν να σε ακούσουν; Τι είδους feedback λαμβάνεις; Η μουσική δεν έχει σεξουαλικότητα και πιστεύω ότι αν την ακούμε με αυτήν την προοπτική χάνουμε την ουσία. Η queer κοινότητα με έχει στηρίξει απίστευτα, ωστόσο στα live μου θα συναντήσει κανείς ανθρώπους όλων των ηλικιών, ανεξαρτήτως σεξουαλικής προτιμήσεως. Γράφω για μένα και για όσους μπορούν να ταυτιστούν με το εκάστοτε βίωμα-τραγούδι. Γενικά υπάρχει θετική αντίδραση από τον κόσμο στη μουσική που κάνω, αλλά αξίζει να σημειωθεί ότι υπάρχουν και οι ακραίες αντιδράσεις στο οτιδήποτε διαφορετικό, μη συμβατικό, σε οτιδήποτε αντίθετο μιας στερεοτυπικής νόρμας. Έχω δεχτεί και υβριστικά σχόλια και απειλητικά μηνύματα. Πέρα από τον προβληματισμό που μου δημιουργούν σε κοινωνικοπολιτικό επίπεδο, δεν

επηρεάζουν τον τρόπο που εκφράζομαι στη μουσική μου. Δεν θα τραγουδήσω τίποτα λιγότερο, δεν θα φορέσω τίποτα λιγότερο απλώς για να είμαι αρεστός σε όλους. Πρωτίστως, θέλω να είμαι αρεστός στον εαυτό μου.

Το να είσαι queer καλλιτέχνης σημαίνει –στην Ελλάδα τουλάχιστον– ότι οι επαγγελματικές ευκαιρίες ίσως είναι περιορισμένες. Θα δεχόσουν να συμβιβαστείς –αν μου επιτρέπεται ο όρος– σε πιο straight μουσικές επιλογές για να συνεχίσεις την καλλιτεχνική σου πορεία; Οι ευκαιρίες στον συγκεκριμένο χώρο είναι όντως λιγότερες. Δυστυχώς, ακόμα ο κόσμος ασχολείται με το χρώμα του μαλλιού σου και με το πόσα σκουλαρίκια φοράς. Τις περισσότερες φορές κρίνομαι για τις στιλιστικές μου επιλογές παρά για τη μουσική μου. Δεν θα μπορούσα να αλλάξω κάτι. Θέλω να κάνω τέχνη χωρίς περιορισμούς. Αν δεν μπορώ να εκφραστώ ελεύθερα στην τέχνη μου –όπως ακριβώς νιώθω και γουστάρω την εκάστοτε περίοδο– καλύτερα να μην την κάνω καθόλου.

Ακύλα, θα ήθελα τώρα να σε πάω πίσω στην πόλη που μεγάλωσες. Μία πόλη συντηρητική, όπως κάθε επαρχία, που ο όρος «queer» ηχεί παράξενα. Πόσο εύκολο ήταν για σένα να μεγαλώνεις σε μία τέτοια πόλη σαν τις Σέρρες έχοντας αντιληφθεί την σεξουαλικότητά σου; Οι Σέρρες, όπως και οι περισσότερες επαρχίες, είναι βαθιά συντηρητικές ακόμη. Η συντηρητικότητα αυτή μπορεί να επηρεάσει πολύ έντονα ένα παιδί το οποίο ανήκει σε μια μειονότητα, είτε οι γονείς του είναι χωρισμένοι, είτε είναι γκέι, είτε έχει παραπάνω κιλά, είτε οτιδήποτε κρίνει συνήθως ένας στενόμυαλος άνθρωπος. Προσωπικά, παρ’ ότι έχω βιώσει μπούλινγκ και ομοφοβία, είχα πάντα τις παρέες μου και λειτουργούσα χωρίς να με επηρεάζουν τόσο σχολιασμοί από τρίτους. Αυτό δεν σημαίνει βέβαια ότι όλοι το διαχειριζόμαστε με τον ίδιο τρόπο. Στο δημοτικό και στο γυμνάσιο ήταν πιο δύσκολα. Είμαι τυχερός που μέσα σε όλα αυτά είχα άτομα να με εκτιμάνε και να βοη-

θούν τον εαυτό μου να ξετυλίγεται και όχι να καταπιέζεται στο ίδιο συντηρητικό καλούπι της κοινωνίας. Ένα από τα τραγούδια σου είναι «Το αύριο». Το δικό σου αύριο πώς το ονειρεύεσαι επαγγελματικά; Το δικό μου επαγγελματικό αύριο, όπως ίσως και κάθε καλλιτέχνη, είναι αρκετά αβέβαιη υπόθεση. Θέλω να σπουδάσω θέατρο, θέλω να τραγουδήσω σε μεγάλο κοινό. Αυτό που θα με ενθουσίαζε περισσότερο για το μέλλον θα ήταν να συνεχίσω να έχω το ίδιο πάθος για την τέχνη μου και την οικονομική δυνατότητα να τη στηρίξω.

Πότε να περιμένουμε από σένα ένα ολοκληρωμένο album με δικά σου τραγούδια; Αυτήν την περίοδο ετοιμάζω ένα album με ηλεκτρονικό ήχο. Μ’ αρέσει να δοκιμάζω καινούριους ήχους και είδη μουσικής, παρόλο που όλα μου τα κομμάτια γράφονται σε γιουκαλίλι. Σε όλα μου τα καλλιτεχνικά πρότζεκτ δίνω όσο χρόνο νιώθω ότι χρειάζεται για να είμαι πάντα ικανοποιημένος. Το πρώτο single του album θα βγει μέσα στον Απρίλιο και λέγεται «Εκδηλώσου», τότε θα ανακοινωθεί και η ημερομηνία κυκλοφορίας του album.

Ακύλα, είσαι ένας καλλιτέχνης με επιρροή στους εφήβους και στους νέους – λαμβάνοντας υπόψη τους followers που σε ακολουθούν στις διαδικτυακές πλατφόρμες. Αν, λοιπόν, ήθελες να περάσεις ένα μήνυμα μέσα από αυτήν τη συνέντευξη, ποιο θα ήταν; Να παλεύεις γι’ αυτό που αγαπάς, είτε είναι ένας άνθρωπος, είτε είναι όνειρο, είτε είναι η επαγγελματική καταξίωση. Θα έρθουν εμπόδια και δυσκολίες, που θα σε κάνουν να εκτιμήσεις πράγματα στη ζωή και αυτή θα είναι και η κινητήριος δύναμη να πας παρακάτω. Και να μην κολλάς, να δοκιμάζεις πράγματα στη ζωή. Άσε τον εαυτό σου να σε εκπλήσσει με κάθε του πτυχή. Δοκίμασε μουσική, ζωγράφισε, μπες σε μια θεατρική ομάδα. Μάθε τον εαυτό σου.

Βασίλης είναι μόλις 20 χρόνων και μετράει ήδη επιτυχίες που πολλοί θα ζηλεύανε. Είναι φοιτητής στο Τμήμα Επιστήμης Φυσικής Αγωγής και Αθλητισμού Σερρών του Α.Π.Θ., προπονητής στη Σίρις ακαδημία αθλημάτων υγρού στίβου, υπήρξε υπεύθυνος επικοινωνίας της μαθητικής ομάδας GRECO racing team, ενώ σήμερα προετοιμάζεται με τη φοιτητική ομάδα του Α.Π.Θ. ARISTURTLE για το ευρωπαϊκό πρωτάθλημα. Τέλος, ασχολείται με τον συνδικαλισμό ως αντιπρόεδρος του Συλλόγου Φοιτητών της σχολής του.

Βασίλη, κατάγεσαι από τις Σέρρες και σπουδάζεις στο ΤΕΦΑΑ. Εργάζεσαι όμως και ως προπονητής στη Σίρις Swim. Πώς μπήκε η προπονητική στη ζωή σου; Από τεσσάρων ετών ασχολούμαι με την κολύμβηση και από τα 12 μέχρι τα 16 έκανα υψηλού επιπέδου αθλητισμό. Γαλουχήθηκα μέσα στο κολυμβητήριο. Έφτασα από τις Σέρρες να προπονούμαι με ομάδα της Θεσσαλονίκης και έκλεισα αυτήν την πορεία γυρίζοντας πίσω για

έως 18 ετών.

από 4

Όσο περνάνε τα χρόνια, στατιστικά παρατηρούμε ότι ολοένα και λιγότερα παιδιά ασχολούνται με τον αθλητισμό. Πού την αποδίδεις μία τέτοια τάση; Τα 2-3 τελευταία χρόνια, που υπήρξε και η πανδημία του covid-19, τα παιδιά έμαθαν σε μία πιο καθιστική ζωή. Επιπλέον, έχει και η τεχνολογία ένα μερίδιο ευθύνης, καθώς είναι πολύ πιο ελκυστικό να βρίσκεσαι μπροστά σε μία οθόνη με χρώματα και να παίζεις ένα παιχνίδι με έναν ήρωα, ο οποίος είναι παντοδύναμος. Οπότε πολλά παιδιά στερούνται τον χώρο της άθλησης που θα τους έδινε πολλές ευκαιρίες για να αποκτήσουν τα κατάλληλα ερεθίσματα για να στηρίξουν τη μετέπειτα πορεία τους. Τι είδους ερεθίσματα και αρετές

μπορεί να αποκτήσει ένα παιδί από την ενασχόλησή του με τον αθλητισμό; Πειθαρχία, αυτοσυγκράτηση, επιμονή στον στόχο, υπομονή για να επιτύχουν τον στόχο και έτσι καλλιεργείται και η εμπιστοσύνη στον εαυτό τους.

Είμαστε μια χώρα που θεραπεύει και δεν προλαμβάνει. Τι μέτρα πρόληψης θα μπορούσε να λάβει η πολιτεία για αυτήν την κατάσταση, δεδομένου ότι σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας είμαστε σε υψηλή θέση στην παιδική παχυσαρκία; Η φυσική αγωγή θα μπορούσε να βοηθήσει πολύ προς τη σωστή κατεύθυνση, όπως και η κολύμβηση στα δημοτικά ως υποχρεωτικό πλέον μάθημα του Υπουργείου Παιδείας. Οι Σέρρες πρωτοπορούν πανελλαδικά στη λειτουργία του μαθήματος, καθώς πριν από δέκα χρόνια η διεύθυνση πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης Σερρών το εφάρμοσε με την προτροπή και τον συντονισμό του πατέρα μου, Σπύρου Καλαμπαλίκα. Έτσι, συμμετέχουν οι μαθητές της Γ΄ Δημοτικού των περισσότερων σχολείων της πόλης, καθώς και άλλων σε ακτίνα 25χλμ, για 10 συνεχόμενα μαθήματα, ένα την εβδομάδα.

Βασίλη, η ενασχόλησή σου με τα παιδιά δεν περιορίζεται στον αθλητισμό. Έχεις υπάρξει μέλος της μαθητικής ομάδας Greco racing team. Περί τίνος πρόκειται; Και ποιος είναι ο δικός

σου ρόλος; Το F1 in Schools είναι ένας διαγωνισμός προσομοίωσης της Formula 1. Η κάθε ομάδα φτιάχνει ένα μικρό μονοθέσιο της F1 που κινείται με κάψουλες συμπιεσμένου διοξειδίου του άνθρακα. Το αποτέλεσμα κρίνεται όχι μόνο από το όχημα, αλλά συνδυαστικά και από εργασίες και παρουσιάσεις της ομάδας. Στην πόλη μας ξεκίνησε από το 3ο Λύκειο Σερρών το 2016 και «έτρεξε» το πρόγραμμα ο καθηγητής μας, κύριος Ηλίας Ζαφειριάδης, ο οποίος μας μύησε στον διαγωνισμό. Η ομάδα μας Greco πήρε την 1η θέση στον πανελλήνιο διαγωνισμό και μετέπειτα για να εκπροσωπήσουμε την Ελλάδα στον παγκόσμιο προχωρήσαμε σε συγχώνευση με το εκπαιδευτήριο Anatolia της Θεσσαλονίκης, που έχει παράδοση στον διαγωνισμό. Έτσι, φέτος το καλοκαίρι κατακτήσαμε την 5η θέση στον κόσμο στην Αγγλία. Ο δικός μου ο ρόλος ήταν στο κομμάτι της αναζήτησης πόρων και του marketing, διότι όλο αυτό το εγχείρημα λειτουργεί ως μια μικρή επιχείρηση και η επιβίωση της βασίζεται στις χορηγίες.

Ποια είναι τα σχέδια σου όσον αφορά το F1 in Schools, αλλά και την προπονητική; Τι να περιμένουμε από εσένα; Μου έγιναν προτάσεις από κάποια ιδιωτικά σχολεία πανελλαδικά ώστε να συμμετέχω ως επικεφαλής και εκπαιδευτής στις δικές τους ομάδες του διαγωνισμού. Δεν έχω αποδεχτεί κάποια προς το παρόν, διότι προτεραιότητα είναι το πτυχίο μου. Πέρα από αυτό, πλέον συμμετέχω στο αντίστοιχο project του Α.Π.Θ. (formula student-ARISTURTLE) που αφορά αποκλειστικά φοιτητές και φτιάχνουμε όχημα τριών μέτρων και όχι μινιατούρα, που κινείται στην πίστα με ηλεκτροκίνητο κινητήρα χωρίς οδηγό. Όσον αφορά την προπονητική, η ομάδα Σίρις είναι μία ανερχόμενη ομάδα, διότι έχει κάποιες αρχές και αξίες, που δυστυχώς δεν είναι αυτονόητες πλέον στους αθλητικούς χώρους, και επιπλέον έχει στελεχωθεί από ανθρώπους που αγαπούν το άθλημα. Θεωρώ, λοιπόν, ότι αυτή είναι η συνταγή της επιτυχίας. Οπότε ένα από τα όνειρα μου είναι

Αλέξανδρε, για πες μου λίγα λόγια για το Φακελάκι. Είναι το μεγαλύτερο και μοναδικό παιχνίδι γνώσεων που υπάρχει στην περιφερειακή τηλεόραση. Μοιράζουμε κάθε βδομάδα από 250 μέχρι 450 ευρώ και κάποια δώρα: το μεγαλύτερο δώρο που δώσαμε ποτέ ήταν ένα ταξίδι. Πέρα όμως από το ίδιο το παιχνίδι, η φιλοσοφία μας είναι να περνάμε καλά! Ακόμα κι αυτοί που έρχονται για κοινό διασκεδάζουν. Είναι σαν να γίνεται ένα μεγάλο πάρτι! Πώς παίζεται το παιχνίδι; Υπάρχουν τρεις γύροι και ένας ακόμα, ο τελικός. Στους τρεις πρώτους οι παίκτες παίζουν για δώρα και όποιος από τους δύο κερδίσει πάει στον τελικό, όπου παίζει για τα μετρητά. Κάθε γύρος έχει μέχρι τρεις ερωτήσεις γνώσεων, από δέκα κατηγορίες. Υπάρχουν και βοήθειες. Στο Φακελάκι όμως κανείς δεν βγαίνει χαμένος! Αν έρθει κάποιος και δεν μπορέσει να παίξει, δεν θέλω να στεναχωριέται! Όσοι από το κοινό δεν έχουν παίξει, μπαίνουν στην κλήρωση και ένας τυχερός κερδίζει 50 ευρώ σε μετρητά, χωρίς να κάνει τίποτα! Τελευταία αρχίσαμε και τα live στο YouTube. Μετά το τέλος του γυρίσματος, ζητάμε από

στην Αθήνα και αυτό θεωρώ πως είναι λίγο άδικο. Έτσι ξεκίνησα δειλά δειλά με μια συμπαρουσιάστρια και με λίγα άτομα στο κοινό. Το καλό είναι ότι από την πρώτη στιγμή βρέθηκαν χορηγοί πανελλαδικής εμβέλειας. Και πόσο καλά πάει τώρα το Φακελάκι σε σχέση με τον πρώτο καιρό; Το ενδιαφέρον του κόσμου έχει αυξηθεί πλέον τόσο πολύ που την τελευταία φορά είχαμε στο κοινό τριάντα άτομα! Αν είχαν έρθει κι άλλοι, δεν θα είχα καρέκλες να τους βάλω να καθίσουν! Αυτή για μένα είναι η μεγαλύτερη ευλογία! Ήδη έχουμε επεκτείνει το στούντιο μας. Παράλληλα, μεγαλώνει και η ομάδα παραγωγής. Ξεκινήσαμε με έξι κάμερες, αυτήν τη στιγμή έχουμε οχτώ και σύντομα θα έχουμε εννιά. Φυσικά έχουμε και έναν πολύ καλό σκηνοθέτη! Εκτός από εμένα, υπάρχουν δύο συμπαρουσιάστριες, ένας floor manager και ένας συνεργάτης στη Θεσσαλονίκη. Είμαι άνθρωπος τελειομανής και λάτρης της ποιότητας, γι’ αυτό αποφάσισα να αναλάβω και την παραγωγή του παιχνιδιού, για να γίνουν όλα όπως θα τα ήθελα. Πού προβάλλεται το Φακελάκι; Σε όλη την Ελλάδα υπάρχουν δώδεκα περιφερειακές ζώνες. Το Φακελάκι προβάλλεται στις έντεκα, δηλαδή σε όλη τη χώρα εκτός από τρεις νομούς! Ετοιμάζουμε την εκπομπή στις Σέρρες και μετά

γωγή και διέθετα το Φακελάκι στο Επιλογές. Μετά φτάσαμε στο Center. Όποιος μας ακολουθεί στα social media μπορεί να δει σε ποια κανάλια παίζουμε σε όλη την Ελλάδα, ποιες μέρες και ποιες ώρες. Παράλληλα, όλες οι εκπομπές ανεβαίνουν και στο κανάλι μας στο YouTube. Από πού έρχονται συνήθως οι παίκτες; Η Θεσσαλονίκη, η Δράμα, η Καβάλα, το Κιλκίς και η Χαλκιδική μάς έχουν στηρίξει πάρα πολύ! Έχουμε μάλιστα κάποιον στο κοινό που έρχεται από Χαλκιδική χωρίς να παίζει, του αρέσει απλώς να μας παρακολουθεί, γιατί διασκεδάζει!

Πώς μπορεί κάποιος να συμμετέχει; Πανεύκολα! Μπορεί να επικοινωνήσει μαζί μας είτε μέσω της σελίδας μας στο facebook είτε στο viber, αφήνοντας όνομα και τηλέφωνο επικοινωνίας.

INFO

να το δούμε; Πλέον βρισκόμαστε στο κανάλι Center της Καβάλας. Κάθε Κυριακή στις 18:30. Την πρώτη χρονιά είχα ξεκινήσει στο Δίκτυο, το οποίο και θέλω να ευχαριστήσω. Μετά ανέλαβα την παρα-

Center TV, κάθε Κυριακή, 18:30 Παρουσίαση-επιμέλεια: Αλέξανδρος Κουκουζέλης / Συμμετέχουν: Κατερίνα Μπουγιουκλή, Εύη Σαμαρά, Γιάννης Μπουγιουκλής, Δημήτρης Σουμπάσης FB: Φακελάκι | YouTube: Το φακελάκι 2022 | Viber: 6987333177

Απογευματάκι Τετάρτης, τέλη του Νοέμβρη, έξω ψιλοβρέχει κι εγώ προσπαθώ να πνίξω τη νοσταλγία μου για τη χρυσή εποχή των βίντεο κλαμπ και

κάνω ψύχραιμες ερωτήσεις στη

την υπεύθυνη του αγαπημένου βίντεο κλαμπ Βιντεόραμα, το οποίο μόλις έκλεισε για πάντα. Τι σημαίνει για εμάς τους θεατές/σινεφίλ το ότι κλείνουν τα βίντεο κλαμπ; Ποια είναι η επόμενη μέρα στον τρόπο που βλέπουμε ταινίες; (Επίσης: τι είδους ταινίες βλέπουμε οι Σερραίοι; Μαλώνουμε όταν διαλέγουμε; Ποιες ταινίες έχουμε νοικιάσει περισσότερες φορές;) Συνέντευξη: Χρυσάνθη Ιακώβου Φωτογραφίες: Αλεξάνδρα Ελευθεριάδου

Για ποιον λόγο κλείνει το Βιντεόραμα; Οι εταιρείες δεν βγάζουν πλέον τις ταινίες σε dvd, θα τις κυκλοφορούν σε πλατφόρμες, σε συνδρομητικά κανάλια και σε δικά τους κανάλια. Δεν ήταν κάτι ξαφνικό, το περιμέναμε με την κατάσταση που επικρατεί στον κινηματογράφο και στη βιομηχανία του σινεμά. Ποια είναι η άποψή σου για αυτό; Είναι η επόμενη μέρα του τρόπου που βλέπουμε ταινίες; Είναι μια φυσική εξέλιξη λόγω του διαδικτύου, η οποία επισπεύστηκε και

Η αγάπη του κοινού προς τον κινηματογράφο όμως παραμένει η ίδια; Όχι. Την τελευταία πενταετία έχει μειωθεί πολύ. Ίσως να φταίει και το οικονομικό. Σήμερα όλα είναι ψηφιακά, δεν είναι πλέον γεγονός το ότι βγαίνει μια ταινία. Τώρα μπορείς να δεις σε μια πλατφόρμα μια ταινία που την προηγούμενη βδομάδα παιζόταν στο σινεμά. Χάνεται η μαγεία τού να περιμένεις. Τι περιστατικά θυμάσαι από τα καλά χρόνια; Θυμάμαι να περιμένουμε μέχρι αργά το βράδυ να φτάσει μια καινούργια ταινία και ο κόσμος να περιμένει για να την πάρει. Αυτό που είχε συμβεί με την «Πολίτικη Κουζίνα», για παράδειγμα, ήταν μαγικό. Είχαμε ουρά μέχρι έξω στο πεζοδρόμιο στις δώδεκα το βράδυ! Τότε μάλιστα υπήρχε και… «ανταγωνισμός» με τα άλλα βίντεο κλαμπ, για το ποιο θα προλάβει να φέρει πρώτο μια νέα ταινία! Ποιες ταινίες έχουν νοικιαστεί περισσότερες φορές; Το «Τελευταία έξοδος: Ρίτα Χέιγουορθ», η τριλογία «Ο άρχοντας των δαχτυλιδιών», τα «Χόμπιτ», το «Χάρι Πότερ». Το «Μόνος στο σπίτι» είναι επίσης μια ταινία που δεν τη βρίσκεις ανοίκιαστη σχεδόν ποτέ!

Γενικά, τι βλέπουν οι Σερραίοι; Ταινίες δράσης, φαντασίας, με σούπερ ήρωες… Τα τελευταία χρόνια μόνο είχαν στραφεί σε πιο σινεφίλ επιλογές.

Σειρές νοίκιαζαν; Χαμός γινόταν. Τα «Φιλαράκια» ήταν η σειρά που δεν σταμάτησε ποτέ να νοικιάζεται. Πάντα υπήρχε έστω και ένα dvd νοικιασμένο. Το «Sex and the city» επίσης.

Τσακώνονταν για τις ταινίες; Τα ζευγάρια, ειδικά τα φρέσκα, ναι. Οι παρέες ήταν πιο χαλαρές. Οι περισσότεροι που έρχονταν εδώ ήξεραν ποια ταινία θα έπαιρναν; Πολλοί ήξεραν. Αλλά ήταν πάρα πολλοί και αυτοί που ήθελαν εσύ να τους προτείνεις. Το πιο κοινό που ακούγαμε ήταν: «Θέλω μια πολύ καλή ταινία». «Τι είδους ταινία;» «Ό,τι θες εσύ».

Ποιες είναι οι πιο έντονες αναμνήσεις σου από αυτήν τη δουλειά; Ένιωθα ότι ήμουν δικός τους άνθρωπος. Για τους φοιτητές, όταν είχαν εξεταστική, ήμουν αυτή που τους πρότεινε κάτι ανάλαφρο και τους χαλάρωνε. Πολλοί μας ζητούσαν ταινίες ανάλογα με το τι τους είχε συμβεί, για παράδειγμα έλεγε ο άλλος «Χώρισα, δώσε μου κάτι να νιώσω καλά» ή «Θα κάνω μια εγχείρηση και πρέπει να μείνω στο σπίτι, δώσε μου πέντε καλές ταινίες». Αυτό ήταν το μαγικό με

τον κόσμο, αυτή η οικειότητα. Ήταν σαν να συμμετείχες κι εσύ στον τρόπο διασκέδασης του άλλου.

Τα πιο… παράξενα περιστατικά; Μια φορά ήρθε κάποιος και μας παραπονέθηκε επειδή τον έγραψαν για παράνομο παρκάρισμα όσο ήταν στο μαγαζί μας! Υπήρξαν κάποιες φορές εντάσεις με κάποιους που δεν έβρισκαν την ταινία που ήθελαν και έλεγαν πως δεν τους εξυπηρετούσαμε. Και φυσικά υπάρχουν και αυτοί που δεν μας επέστρεψαν ποτέ την ταινία που νοίκιασαν! Και είναι αρκετοί αυτοί! Είναι το τέλος μιας εποχής; Τι σημαίνει το κλείσιμο ενός μεγάλου βίντεο κλαμπ; Πρέπει να ξέρεις πότε να φεύγεις. Νομίζω ότι κλείνει πολύ όμορφα και θα αφήσει καλές αναμνήσεις σε όλους. Αυτή είναι η τάση της εποχής. Δεν έχει νόημα να προσπαθείς να κρατήσεις ανοιχτή την επιχείρηση, ούτε συναισθηματικά ούτε κοινωνικά ούτε οικονομικά. Τι θα σου λείψει πιο πολύ; Η επαφή με τον κόσμο. Αυτού του είδους η επαφή δεν μπορεί να γίνει σε κάποιο άλλο είδος επιχείρησης. Εδώ μας ανοίγονταν οι άνθρωποι, γιατί τους βοηθούσαμε να διασκεδάσουν. Γενικά θα μου λείψει αυτή η δουλειά, γιατί αγαπώ πολύ τον κινηματογράφο. Ήταν είκοσι χρόνια από τη ζωή μου! Θέλω να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ

Δύο παλιές φωτογραφίες Στο δυτικό άκρο της οδού Μεγάλων Ταξιαρχών (νυν Νικολάου Πλαστήρα) δεσπόζει το πρώην κτίριο της Αγροτικής Τράπεζας. Δύο παλιές φωτογραφίες του που περιέπεσαν στην αντίληψή μου με γοήτευσαν αμέσως. Αποτέλεσαν αφορμή για σκέψεις. Στην πρώτη η έμφαση δίνεται στα υποζύγια και στα κάρα μπροστά από το κτίριο και στο βάθος η ανοικοδομούμενη περιοχή της Καλλιθέας. Στη δεύτερη αγρότες με τις τραγιάσκες και τα γιλέκα τους ποζάρουν σοβαροί μπροστά από το ίδιο κτίριο. Οι σιλουέτες τους ξεπηδούν ανάμεσα από τις αγελάδες που τους συνοδεύουν. Κοιτούν όλοι τους τον φακό, εκτός από τον ντυμένο με λευκό κοστούμι κύριο, που κατευθύνεται προς το κτίριο. Ο καιρός είναι καλός. Ο δρόμος μπροστά τους είναι σκυρόστρωτος, ελαφρά κατηφορικός και κακοπαθημένος. Το κτίριο όμως είναι νεόδμητο και επιβλητικό. Είναι το κτίριο της Αγροτικής

Γεωργικών Συνεταιρισμών Σερρών (ΕΓΣΝΣ), το μετασκεύασε, το επέκτεινε και άρχισε αμέσως να το χρησιμοποιεί ως γραφεία της. Η συνένωση δύο οικοπέδων και η μετασκευή του κτιρίου της ΕΓΣΝΣ Σε πρώτη φάση στο δισγωνιαίο οικόπεδο 10/4, που ανήκε αρχικά στη Μαρία χήρα Στεργίου Γάνου από την οποία πουλήθηκε στον Θεόδωρο Θ. Θεοδωρίδη και περίπου έναν μήνα μετά στην ΕΓΣΝΣ (αρ. 4192/4.4.1930 συμβόλαιο), ανεγέρθηκε διώροφη οικοδομή με υπόγειο, όπου στέγασε για λίγο τα γραφεία της Ενώσεως. Σε δεύτερη φάση, το οικόπεδο 10/4 (μαζί με το προαναφερθέν κτίσμα της ΕΓΣΝΣ) ενώθηκε με το κενό συνεχόμενο οικόπεδο 10/5 επιφάνειας 253.27 τ.μ., ο αρχικός τίτλος του οποίου είχε εκδοθεί στο όνομα του ευπόρου εμπόρου των Σερρών Δημητρίου Αλεξανδρίδη, από τον οποίον το κληρονόμησε η κόρη του Ευπραξία συζ. Δημ. Σταμούλη και το πούλησε (με το αρ. 33170/14.7.1934 συμβόλαιο) στην Αγροτική Τράπεζα για 63.660 δρχ. Τα δύο συνεχόμενα οικόπεδα έδωσαν τον απαραίτητο οικοπεδικό χώρο ώστε να αναπτύξει η Τράπεζα ένα σύγχρονο για την

δρυθείσα Αγροτική Τράπεζα Ελλάδος αγόρασε αντί 1.250 εκ. δρχ. ένα προϋπάρχον (στη θέση αυτή) κτίριο γραφείων της Ενώσεως

Ελλάδας σε επίσης νοικιασμένο κατάστημα στην οδό Βασιλείου Βουλγαροκτόνου. Η μετασκευή

του κτιρίου της ΕΓΣΝΣ Στην τεχνική έκθεση που συνέταξε ο μηχανικός της Τράπεζας και συνόδευε την αίτηση στο γραφείο Νομομηχανικού Σερρών για τη χορήγησης άδειας επεκτάσεως και διαρρυθμίσεων (αρ. αδείας 847/27.09.1934) αναφέρεται ότι η προϋφισταμένη οικοδομή της Ενώσεως Γεωργικών Συνεταιρισμών ήταν μεν εκ μπετόν αρμέ, αλλά θα απαιτούνταν εργασίες κατασκευής δύο επιπλέον πατωμάτων, κατασκευή κιγκλιδωμάτων, διόρθωση κουφωμάτων και γενικά «πάσαν επισκευήν πηγάζουσαν εκ της διαρρυθμίσεως του κτιρίου και μετατροπήν αυτού εις τραπεζικόν κατάστημα». Ταυτόχρονα στην ίδια τεχνική έκθεση περιγράφεται η νέα οικοδομή, που θα περιλάμβανε κατοικίες για τον διευθυντή και υποδιευθυντή στον όροφο (πρακτική πολύ διαδεδομένη κατά τον μεσοπόλεμο) και δίνονταν στοιχεία και για το κόστος της νέας οικοδομής (360 χιλ. δρχ.), αλλά και των μεταρρυθμίσεων της υφισταμένης (405 χιλ. δρχ.). Ποια είναι τα αρχιτεκτονικά χαρακτηριστικά του κτιρίου; Πρόκειται για ένα επίμηκες κτίριο με την κύρια όψη κατά μήκος της σημερινής οδού Νικολάου Πλαστήρα (παλαιότερα οδός Μεγάλων Ταξιαρχών), όπου διαμορφώνεται η κύρια και μια δευτερεύουσα είσοδος (κλειστή σήμερα για το κοινό), που αρχικά οδηγούσε στην κατοικία του διευθυντή στον όροφο. Η όψη διαρθρώνεται σε τρεις οριζόντιες ζώνες: βάση με επίχρισμα τύπου artificiel με οριζόντιες σκοτίες, κυρίως κορμό, επίστεψη που τονίζεται με μικρό γείσο που διατρέχει όλο το κτίριο και κτιστό στηθαίο περιμετρικά της εγκιβωτισμένης στέγης. Τα παράθυρα είναι χωρίς περιθώρια και ενώνονται ανά δύο με το ενιαίο μαρμάρινο κατωκάσι της ποδιάς τους. Εντυπωσιακό στοιχείο της πρόσοψης τα τρία έρκερ (κτιστές προεξοχές) που προσδίδουν πλαστικότητα στον όγκο. Το κεντρικό έρκερ της οδού Ν. Πλαστήρα είναι το μεγαλύτερο σε μέγεθος και τονίζει την κύρια είσοδο. Η στενή πλευρά, προς το ανατολικό μικρό πλάτωμα που δημιουργεί η συνάντηση τριών δρόμων, τονίζεται με δύο τρόπους: πρώτον, με την υποχώρηση του ισογείου και τη δημιουργία μικρής στοάς με τρεις στιβαρούς πεσσούς και δεύτερον, με δύο ασκεπείς εξώστες στον όροφο, τα κτιστά στηθαία των οποίων κοσμούνται με διάτρητα τσιμεντένια πετάσματα, δημοφιλή στην αρχιτεκτονική δημοσίων κτιρίων της ίδιας εποχής. Μικρότεροι ασκεπείς εξώστες με όμοια πετάσματα κοσμούν τις πλάγιες πλευρές της στοάς.

Γιατί τραβήχτηκε αυτή η φωτογραφία; Ας επανέλθουμε όμως στη δεύτερη φωτογραφία. Γιατί τραβήχτηκε; Γιατί χρησιμοποίησε το κτίριο ο φωτογράφος ως φόντο της ανθρώπινης παρουσίας; Βρέθηκε τυχαία εκεί ή πήγε με σκοπό τη φωτογράφηση; Τι κάνουν εκεί οι αγρότες; Ίσως δεν θα μάθουμε ποτέ. Ίσως δεν ενδιαφέρει καν να μάθουμε. Μας αρκεί αυτή η κρυσταλλωμένη στον χρόνο στιγμή της λήψης, όπου το αστικό περιβάλλον συναντάται με την αγροτική ενδοχώρα, όπου κτίριο, ζώα και άνθρωποι συνυπάρχουν σε μια ξεχωριστή συγκυρία. Επιφανειακή ηρεμία, αλλά και μια υποβόσκουσα ένταση, κάτι απροσδιόριστα ανησυχητικό. Αγρότες και Αγροτική Τράπεζα, αγροτισμός, τραπεζική πίστη, παραδοσιακή και νεωτερική κοινωνία, στριμώχνονται στο καδράρισμα αυτής της ιδιαίτερης φωτογραφικής λήψης! Ο μεταβατικός χαρακτήρας της εποχής είναι έκδηλος και στη μορφολογία του κτιρίου. Απλό, αυστηρό, μονοχρωματικό, με ελάχιστα κλασικιστικά στοιχεία, το κτίριο της Τράπεζας απηχούσε το κλίμα της εποχής του. Μια εποχή υποχώρησης του κλασικισμού και ανάδυσης του μοντερνισμού. Σχεδιασμένο σ’ αυτήν την εποχή μετάβασης το κτίριο ισορροπεί ανάμεσα στις δύο τάσεις, διατηρώντας την κομψότητα και το γενικότερο ύφος του κλασικισμού, τη μονοχρωμία και τα ανοίγματα χωρίς περιθώρια του μοντερνισμού.

Οι καιροί άλλαξαν. Το τοπόσημο παραμένει Το 1970 πραγματοποιήθηκαν εργασίες γενικής επισκευής και επέκτασης (ισογείου και υπογείου) προς τον εσωτερικό ακάλυπτο χώρο (αρ. αδείας 496/1970). Το κτίριο κηρύχτηκε διατηρητέο με απόφαση του Υπουργού Μακεδονίας και Θράκης (ΦΕΚ 637/Δ’/27.07.1997). Σήμερα, σχεδόν 90 χρόνια μετά, το κτίριο της Αγροτικής Τράπεζας στέκει πάντα εκεί, το ίδιο στιβαρό και διακριτικό, απλό και κομψό, διατηρώντας στο ακέραιο το εξωτερικό κέλυφος που απέκτησε το 1934. Ανήκει τώρα σε άλλη Τράπεζα. Η σύνδεσή του με τον αγροτικό κόσμο έχει ξεθωριάζει. Εξακολουθεί όμως να αποτελεί, ως διατηρητέο, ένα ισχυρό τοπόσημο της πόλης, αν και έχουν μηδενιστεί οι πιθανότητες να πιάσει ο φωτογραφικός φακός ανάλογες λήψεις. Οι καιροί άλλαξαν. Ευχαριστίες:ΕυχαριστώπολύτιςκκΠαπαδήμαΜαρίακαιΧατζηνταήΧριστίνακαιιδιαίτερατηνπαλιάφοιτήτριάμουΔαμασκηνού Αθανασίαγιατηβοήθειατουςστονεντοπισμόαρχειακούυλικού απότοΙστορικόΑρχείοτηςΑΤΕ(νυνΤράπεζαΠειραιώς).

Roasters Kolektiva Μονάδαπαραγωγής,Σέρρες

Ποιες διαδικασίες ακολουθείτε κατά την παραγωγή; Ξεκινώντας από την πρώτη ύλη του πράσινου-ωμού καφέ, προσπαθούμε να δημιουργούμε συνεργασίες που στόχο έχουν την προσφορά μιας δίκαιης τιμής για τους παραγωγούς, τον έλεγχο της ποιότητας του καφέ σε όλα τα στάδια της παραγωγής -από την καλλιέργεια έως τη συγκομιδή και την επεξεργασία-, αλλά και τη δίκαιη μεταχείριση των εργαζομένων και του περιβάλλοντος. Γι’ αυτό ταξιδεύουμε αρκετούς μήνες τον χρόνο στις χώρες-παραγωγούς για να διασφαλίσουμε τη σωστή λειτουργία στο πρώτο κομμάτι της αλυσίδας του καφέ. Οι άρτια εκπαιδευμένοι συνεργάτες μας ανταλλάσσουν μυστικά και απόψεις με τους παραγωγούς για τη βελτίωση της ποιότητας της παραγωγής με συνεχείς ελέγχους και αξιολογήσεις στο τελικό προϊόν. Στις σύγχρονες εγκαταστάσεις μας, και σύμφωνα με τα πρότυπα Μια εταιρεία για αυτούς που αγαπούν με πάθος τον ποιοτικό καφέ!

γιώτη Ματζιούνη. Κάθε χρόνο επίσης διοργανώνονται και διαγωνισμοί για τον καλύτερο καφέ στις χώρες παραγωγής που αξιολογούνται από ένα πάνελ εξειδικευμένων και έμπειρων κριτών από όλο τον κόσμο. Φέτος συμμετείχαμε στα Cup of Excellence του Ελ Σάλβαδορ, της Γουατεμάλα και του Περού. Δοκιμάσαμε τους καλύτερους καφέδες από αυτές τις χώρες και κάποιους από αυτούς θα τους βρείτε στην γκάμα μας τον επόμενο καιρό. Η επόμενη μέρα του καφέ; Θέλουμε να παραμένουμε πάντα αισιόδοξοι, όσο και αν οι καιροί μάς οδηγούν στην αντίθετη πλευρά. Σίγουρα έχει επηρεαστεί η αγορά του καφέ από τις συνεχείς ανατιμήσεις σε όλα τα αγαθά και στην ενέργεια και έχει πλήξει φανερά τις επιχειρήσεις, όμως εμείς από τη μεριά μας προσπαθούμε να στηρίζουμε τους συνεργάτες μας και να προσφέρουμε καφέδες interview 3ο χλμ Σερρών-Θεσσαλονίκης ΤΗΛ 2321402010 E-MAIL team@roasters-kolektiva.com SITE www.roasters-kolektiva.com FB Roasters Kolektiva

ΚατάστημαΑθηνών Οιδιοκτήτηςτης RoastersKolektiva,ΠαναγιώτηςΜατζιούνης

Κώστα, πώς νιώθεις που ο Καλύτερος κλείνει 40 χρόνια λειτουργίας; Καταρχήν, νιώθω πολύ μεγάλη συγκίνηση που εγώ και τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας καταφέραμε να διατηρήσουμε την επιχείρηση για 40 χρόνια συνεχόμενα. Οφείλουμε ένα μεγάλο ευχαριστώ στους γονείς μας που μας έδωσαν μια τόσο καλή επιχείρηση και μπορέσαμε να έχουμε μια γερή βάση για να τη συνεχίσουμε. Ο πατέρας μας δεν έλειψε ποτέ από δίπλα μας, συνεχίζει να μας βοηθά και συναισθητικά και πρακτικά. Όλα αυτά τα χρόνια ο κόπος

καθαριότητα, ποιότητα και καλή εξυπηρέτηση. Αυτά προσπαθούμε να τα κρατάμε σε πολύ υψηλό επίπεδο, όσο κι αν μας στοιχίζει αυτό σε χρόνο και σε κόπο. Πιστεύω ότι είναι τα τρία κλειδιά που κρατούν αυτήν την επιχείρηση ψηλά. Ποιο από τα φαγητά σας θεωρείς ότι σας ξεχωρίζει; Αυτό που μας ξεχωρίζει και είναι και το πρώτο στην προτίμηση του κόσμου είναι ο γύρος. Τον φτιάχνουμε όπως και πριν 40 χρόνια. Είναι συνταγή της μητέρας και του πατέρα, είναι εκατό τοις εκατό χειροποίητος και δεν πρόκειται να αλλάξει. Θα τον έχουμε πάντα σταθερά έτσι. Να πούμε και για το απίστευτα γρήγορο σέρβις και ντελίβερι! Αυτό οφείλεται στο ότι δουλεύουν σωστά όλα τα παιδιά του καταστήματος, είναι άνθρωποι που ενδιαφέρονται πραγματικά για την επιχείρηση, οι περισσότεροι είμαστε πολλά χρόνια συνεργάτες. Και τα παιδιά στο ντελίβερι είναι όντως πολύ εξυπηρετικά, δίνουν τον καλύτερό τους εαυτό σε μια δύσκολη δουλειά. Η ταχύτητα έχει να κάνει με το καλό στήσιμο της επιχείρησης και τη διάθεση των εργαζομένων να εξυπηρετήσουν τον κόσμο γρήγορα. Νιώθω την ανάγκη να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όσους δουλεύουν εδώ. Βέβαια, εκτός από γρήγοροι, είμαστε και ποιοτικοί! Προτεραιότητα και ικανοποίηση για εμάς είναι τα χαμόγελα των πελατών. Αυτοί μας κάνουν καλύτερους ώστε να συνεχίζουμε – ελπίζω για πολλά χρόνια ακόμα. Ποια είναι η επόμενη μέρα του ψητοπωλείου Καλύτερος; Ετοιμάζουμε κάτι πολύ καλό που θα γίνει σύντομα! Κατά τα άλλα, υποσχόμαστε να συνεχίσουμε να είμαστε σωστοί στην ποιότητα, στην καθαριότητα και στην εξυπηρέτηση. Η προσπάθειά μας για εξέλιξη δεν σταματά ποτέ.

Τι ακριβώς είναι το Πολυιατρείο ΑΓΙΟΣ ΘΕΡΑΠΩΝ; Το Πολυιατρείο ΑΓΙΟΣ ΘΕΡΑΠΩΝ είναι το πρώτο και μεγαλύτερο ιδιωτικό πολυιατρείο πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας στον νομό Σερρών. Η ομάδα που το στελεχώνει αποτελείται από 11 διακεκριμένους ειδικούς γιατρούς. Στον νέο, άνετο, μοντέρνο και σύγχρονο χώρο του παρέχονται ιατρικές υπηρεσίες πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας στις ειδικότητες Γενικής Ιατρικής, Παθολογίας, Καρδιολογίας, Πνευμονολογίας, Ουρολογίας, Γενικής Χειρουργικής, Ορθοπαιδικής, Παιδορθοπαιδικής, Προγεννητικού Ελέγχου και Ομοιοπαθητικής. Πού βρίσκεται και πώς μπορεί να έρθει κάποιος;

ΣΦΑΓΕΙΑ κάθε μία ώρα. Ποια είναι τα πλεονεκτήματα του Πολυιατρείου σε σύγκριση με τα υπόλοιπα ιατρεία; Σκοπός του Πολυιατρείου ΑΓΙΟΣ ΘΕΡΑΠΩΝ και των ιατρών του είναι η παροχή εξειδικευμένων υπηρεσιών υγείας στο σύνολο του πληθυσμού του νομού Σερρών. Οι γιατροί που το στελεχώνουν είναι νέοι, εκπαιδευμένοι στις πιο σύγχρονες μορφές θεραπείας και διάγνωσης. Κάθε ασθενής που απευθύνεται στο Πολυιατρείο ΑΓΙΟΣ ΘΕΡΑΠΩΝ μπορεί να βρει την καλύτερη εξατομικευμένη θεραπεία, με βάση την τεκμηριωμένη ιατρική, όποιο πρόβλημα κι αν αντιμετωπίζει, ιδιαίτερα αν αυτό χρειάζεται τη συνεργασία πολλών ειδικοτήτων. Στον φιλόξενο χώρο του Πολυιατρείου ΑΓΙΟΣ ΘΕΡΑΠΩΝ προσφέρουμε τις άριστες ιατρικές υπηρεσίες μας, αναγνωρίζοντας και ικανοποιώντας τις ανάγκες του κάθε ασθενή

και συνάμα κάτοχος 2 μεταπτυχιακών τίτλων σπουδών MSc-Μάστερ της Ιατρικής Σχολής του Δημοκριτείου Πανεπιστημίου Θράκης και MSc-Μάστερ της Εθνικής Σχολής Δημόσιας Υγείας. Ταυτοχρόνως εκπονώ την διδακτορική διατριβή μου στην Ιατρική Σχολή του Δημοκριτείου Πανεπιστημίου Θράκης με θέμα τον σακχαρώδη διαβήτη. Διαθέτω μακροχρόνια εμπειρία στην αντιμετώπιση τόσο των χρόνιων όσο και των επειγόντων περιστατικών, μια και διατέλεσα επί 14 συναπτά έτη Επιμελήτρια Α΄ του Πολυδύναμου Ιατρείου Παραλίας Οφρυνίου (Τούζλα) στην Καβάλα. Ως οικογενειακός ιατρός αναλαμβάνω χρόνια και οξέα νοσήματα, συνταγογράφηση προληπτικών εξετάσεων και ιδιοσκευασμάτων μέσω ηλεκτρονικής πλατφόρμας του Ε.Ο.Π.Υ.Υ, κατ’ οίκον επισκέψεις, σύνταξη ηλεκτρονικού φακέλου ασθενούς με στόχο την παρακολούθησή του και πιστοποιητικά υγείας για αθλητικές ή άλλες δραστηριότητες. Στο Πολυιατρείο ΑΓΙΟΣ ΘΕΡΑΠΩΝ θα είμαι η Επιστημονική Υπεύθυνη και θα συντονίζω όλες τις άλλες ιατρικές ειδικότητες. Επειδή οι ασθενείς συγχέουν συχνά την ειδικότητα της Γενικής Ιατρικής με αυτήν της Παθολογίας, πείτε μας δυο λόγια για την ειδικότητά σας. Η Γενική Ιατρική περιγράφει μία φιλοσοφία άσκησης της ιατρικής, όπου το άτομο -όχι η νόσος- είναι στο επίκεντρο και είναι συνεχής και όχι αποσπασματική. Πρόκειται για ιατρική ειδικότητα η οποία προϋποθέτει 5 χρόνια εκπαίδευσης σε νοσοκομείο και κέντρα υγείας, καθώς και επιτυχή συμμετοχή σε εξετάσεις, πέρα από τα 6 χρόνια της ιατρικής που αποτελούν την αρχική βασική εκπαίδευση ενός ιατρού. Ο γενικός οικογενειακός ιατρός διαγιγνώσκει και θεραπεύει πλειάδα νοσημάτων που αφορούν την κοινότητα, ενώ η εκπαίδευση του αφορά όλες τις ηλικίες ασθενών, από τον υπερήλικα έως το παιδί και την έγκυο. Παρέχεται πλήρης και συντονισμένη ιατρική φροντίδα, μια και ο οικογενειακός ιατρός γνωρίζει τον ασθενή, το περιβάλλον του, καθώς και τις ατομικές του ανάγκες καλύτερα από οποιονδήποτε. Εκπαιδεύεται στη διάγνωση, αντιμετώπιση και παρακολούθηση πλήθους ασθενειών, είτε αυτές αφορούν χρόνια είτε οξέα προβλήματα υγείας. Η φροντίδα που προσφέρει ο γενικός ιατρός περιλαμβάνει την προαγωγή της υγείας, την πρόληψη της ασθένειας, τη διατήρηση της υγείας, τη συμβουλευτική και την εκπαίδευση του ασθενούς, τη διάγνωση και τη θεραπεία οξέων και χρόνιων παθήσεων. Ποιος είναι ο ρόλος του γενικού οικογενειακού ιατρού στην πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας; Ο Γενικός Οικογενειακός Ιατρός είναι ο γιατρός που θα διαχειριστεί τα πολλαπλά προβλήματα υγείας στον ασθενή του, που σε διαφορετική περίπτωση ο ασθενής θα έπρεπε να απευθυνθεί σε 3, ακόμη και σε 4, διαφορετικούς γιατρούς για ανάλογη θεραπευτική αγωγή. Έτσι ο ασθενής

«Στον Πολυιατρείο ΑΓΙΟΣ ΘΕΡΑΠΩΝ προσφέρουμε τις άριστες ιατρικές υπηρεσίες μας, αναγνωρίζοντας και ικανοποιώντας τις ανάγκες του κάθε ασθενή με συνέπεια, αξιοπρέπεια, επαγγελματισμό, οικονομικά και χωρίς καθυστερήσεις»

δεν χάνει ούτε χρόνο ούτε χρήματα. Ο Γενικός Οικογενειακός Ιατρός παρέχει, σε χαμηλό οικονομικό κόστος, την ολοκληρωμένη ιατρική φροντίδα που έχει ανάγκη ο κάθε ασθενής εξατομικευμένα. Ο Γενικός Οικογενειακός Ιατρός αντιμετωπίζει τον ασθενή του ολιστικά σαν άνθρωπο με σώμα και ψυχή και όχι απρόσωπα και αποσπασματικά. Παρακολουθεί διαρκώς την κατάσταση της υγείας του κάθε ασθενή του και προσφέρει τις ιατρικές του υπηρεσίες άμεσα τη στιγμή που υπάρχει ανάγκη. Ο Γενικός Οικογενειακός Ιατρός συνδυάζει τρία βασικά πλεονεκτήματα: Φροντίζει όλους τους ασθενείς κάθε ηλικίας και φύλου. Μπορεί να ανιχνεύσει την προδιάθεση των ασθενών του να αναπτύξουν μελλοντικές ασθένειες και φροντίζει με πρώιμες παρεμβάσεις την αποφυγή τους. Αξιολογεί συνεχώς την κατάσταση της υγείας των ασθενών του και δίνει έμφαση στην προγνωστική και προληπτική φροντίδα τους. Ποιες είναι οι ιατρικές υπηρεσίες που θα παρέχετε εσείς ως γιατρός στο Πολυιατρείο ΑΓΙΟΣ ΘΕΡΑΠΩΝ; Αναλυτικά οι υπηρεσίες που παρέχονται από εμένα στο Πολυιατρείο ΑΓΙΟΣ ΘΕΡΑΠΩΝ αφορούν όλα τα παθολογικά χρόνια περιστατικά, όπως ο σακχαρώδης διαβήτης, η υπέρταση και η δυσλιπιδαιμία, καθώς και τα οξέα περιστατικά, όπως οξύ κοιλιακό άλγος, οξύ θωρακικό άλγος, δύσπνοια. Διενεργώ μικροεπεμβάσεις, περιποίηση διαβητικού ποδιού, περιποίηση κατακλίσεων, τραυμάτων, διάνοιξη αποστημάτων, ονυχεκτομές, συρραφή και αφαίρεση ραμμάτων, τοποθέτηση και αλλαγή ουροκαθετήρων, πλύσεις ώτων. Διενεργώ προληπτικό έλεγχο σε ασθενείς μετά από νόσηση με κορωνοιό. Ρυθμίζω και παρακολουθώ την ολιστική φαρμακευτική αγωγή του κάθε ασθενούς.

Χρόνια πολλά… Η ευχή των ημερών. Ακόμα καλύτερα, όχι μόνο να ζήσουμε πολύ, αλλά και να αργήσουμε να γεράσουμε. Η αναζήτηση της αιώνιας νεότητας είναι το όνειρο του ανθρώπου από… πάντα. Μπορούμε να δραπετεύσουμε από το γήρας; Η γήρανση δεν μπορεί να αποτραπεί. Χάρη όμως στις νέες τεχνολογίες, στις νέες τεχνικές και στις συνεχώς διευρυνόμενες δεξιότητες των δερματολόγων, μπορούμε να προλάβουμε, να διατηρήσουμε, ακόμα και να επαναφέρουμε μία νεανική εμφάνιση σε άνδρες και γυναίκες όλων των ηλικιών. Είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι το υγιές δέρμα και οι σωστές συνήθειες περιποίησής του έχουν αφετηρία την παιδική ηλικία. Γι’ αυτό είναι χρήσιμο να γνωρίζουμε τι απασχολεί το δέρμα μας σε κάθε στάδιο της ζωής, καθώς και τις θεραπευτικές παρεμβάσεις που χρησιμοποιούνται συνηθέστερα. Εφηβεία Ακμή Αν και σχεδόν όλοι οι έφηβοι υποφέρουν από σπυράκια, οι βαρύτερες περιπτώσεις ακμής προκαλούν σημαντικά σωματικά και ψυχικά σημάδια. Τα καλά νέα είναι ότι υπάρχουν αποτελεσματικές θεραπευτικές επιλογές για την πρόληψη των ουλών της ακμής. Ακόμη όμως και ενήλικες που κάποτε υπέφεραν από την ακμή στην εφηβεία τους κι έμειναν με αυτήν τη σκληρή ενθύμηση της κατάστασής τους, δεν χρειάζεται πλέον να ζουν με ουλές. Οι συνηθέστερες θεραπείες είναι οι ακόλουθες:

CO2 Laser: παράγει κολλαγόνο κάτω από το δέρμα, προκειμένου να διορθωθούν οι βαθύτερες ουλές. Χημικό πίλινγκ: χρησιμοποιεί ένα χημικό διάλυμα για να λειάνει την υφή του δέρματος, αφαιρώντας τις κατεστραμμένες εξωτερικές στοιβάδες στις οποίες βρίσκονται οι ουλές της ακμής. Δερμοαπόξεση: επιτυγχάνει διακριτικότερες διορθώσεις και απαιτεί πρακτικά μηδαμινό χρόνο αποθεραπείας.

Ανεπιθύμητη τριχοφυία Μια άλλη συνηθισμένη πηγή εφηβικής δυσανασχέτησης είναι η εμφάνιση τριχοφυΐας. Το ξυραφάκι, το κερί, οι αποτριχωτικές κρέμες, το τσιμπιδάκι, μπορούν να προκαλέσουν σοβαρά

προβλήματα, όπως πανάδες, θυλακίτιδα, ευρυαγγείες ή να αυξήσουν την τριχοφυία. Η προηγμένη μέθοδος laser Αλεξανδρίτη είναι μια απόλυτα ασφαλής και σίγουρη μέθοδος για τη σταδιακή βελτίωση της τριχοφυΐας, ακόμα και από την παιδική ηλικία.

Ηλικίες 20 - 30 Αυτή η δεκαετία είναι πολύ σημαντική χρονικά για τη λήψη προληπτικών μέτρων για την καθυστέρηση της γήρανσης. Η εμφάνιση λεπτών γραμμώσεων κι η ελαφρά θαμπάδα στο δέρμα δεν είναι ασυνήθεις, ακόμη και σ’ αυτό το νεανικό στάδιο.

Δερματολογικός καθαρισμός προσώπου: η βάση για υγιή επιδερμίδα

Είδη καθαρισμού: • Κλασικός καθαρισμός με ατμό

• Dermabrassion

• Χημικό πίλινγκ

Ειδικά το τελευταίο, όσες το δοκίμασαν κυριολεκτικά το λάτρεψαν, αφού διαπίστωσαν ότι όσα μπορεί να κάνει ένα χημικό πίλινγκ στο δέρμα τους δεν μπορεί καμιά ενυδατική κρέμα, όσο ακριβή κι αν είναι. Αυτό που θα πρέπει να γνωρίζετε, αν επιλέξετε αυτού του είδους τη θεραπεία, είναι πως δεν θα αποκτήσετε μόνο μια καθαρή, λεία και φρέσκια επιδερμίδα, αλλά θα αντιμετωπιστούν και οι δυσχρωμίες, οι λεπτές ρυτίδες και οι προ-καρκινωματώδεις καταστάσεις του δέρματος. Γι’ αυτό και αποτελεί βάση της περιποίησης τους δέρματος σε όλες τις ηλικίες. Στα ευαίσθητα δέρματα μπορούμε να κάνουμε τον καθαρισμό με ενζυμικό πίλινγκ ή γαλακτικού οξέους. Υαλουρονικό οξύ: Το μυστικό για τέλεια χείλη! Τα χείλη αποτελούν αιώνιο σύμβολο θηλυκότητας και ομορφιάς. Τώρα με τον πλέον φυσικό και αισθητικά καλαίσθητο τρόπο, το όνειρο για την απόκτηση όμορφων χειλιών μπορεί να γίνει πραγματικότητα για κάθε γυναίκα.

Ηλικίες 30 - 40 Αν και σε μικρό βαθμό, το πέρασμα του χρόνου αρχίζει να γίνεται εμφανές σε αυτήν τη δεκαετία. Οι δημοφιλέστερες θεραπείες είναι: Μεσοθεραπεία Θεραπεία εκλογής για άμεση αναζωογόνηση και φρεσκάδα στο δέρμα του προσώπου, του λαιμού και του ντεκολτέ. Η θεραπεία γίνεται με μικρές ανώδυνες εγχύσεις με υαλουρονικό οξύ μόνο του ή σε συνδυασμό με κοκτέιλ βιταμινών και αντιοξειδωτικών ουσιών. Μη ενέσιμη μεσοθεραπεία Χρησιμοποιούμε τεχνολογία ιονισμού ώστε να εισάγουμε τα επιθυμητά συστατικά σε βάθος, αλλά και μεγάλου μήκους υπέρυθρο φως και υπερήχους, σε μια ανώδυνη διαδικασία που προσφέρει αναδόμηση του δέρματος, λείανση των ρυτίδων και λάμψη. Συνήθως οι μεσοθεραπείες εφαρμόζονται μετά από πίλινγκ. Ενέσεις βουτυλυνικής τοξίνης (botox-dysport) Χαλαρώνουν τους μύες που δημιουργούν τις ρυτίδες. Το υπερκείμενο δέρμα παραμένει λείο και αρυτίδωτο, ενώ οι υπόλοιποι μύες συσπώνται με φυσιολογικό τρόπο, ώστε να επιτρέπουν τη φυσιολογική έκφραση του προσώπου. Εφαρμόζεται ακόμα και στις πρώτες ρυτίδες του μετώπου και των ματιών στην ηλικία που αυτές είναι δυναμικές (παράγονται με την κίνηση) και όχι στατικές (μόνιμες), ώστε να αποτραπεί η εγκατάσταση των δεύτερων. Εμφυτεύματα υαλουρονικού οξέος Οι ενέσεις υαλουρονικού οξέος απαλύνουν τις ρυτίδες, αναδιαμορφώνουν τους χαμένους όγκους και χαρίζουν μία πιο νεανική εμφάνιση εύκολα, γρήγορα και ανώδυνα. Ηλικίες 40 - 50 Δεν υπάρχει λόγος για απογοήτευση! Οι άνθρωποι αυτών των ηλικιών είναι στην εποχή μας

ται η παραγωγή νέου κολλαγόνου. Νήματα PDO και COG. Πρόκειται για πλήρως απορροφήσιμα νήματα που εισάγονται κάτω από την επιδερμίδα με μορφή πλέγματος ή με τρόπο ανάρτησης. Η διάσπασή τους οδηγεί στην παραγωγή κολλαγόνου με αποτέλεσμα τη σύσφιξη και ανόρθωση του δέρματος, προσώπου και λαιμού. Βλεφαροπλαστική χωρίς νυστέρι. Πρόκειται για μια επαναστατική μέθοδο που αναίμακτα και ανώδυνα αφαιρεί (εξαχνώνει) επιφανειακές στιβάδες δέρματος. Αποτελεί την πιο προηγμένη μη επεμβατική μέθοδο βλεφαροπλαστικής και θεραπείας ατελειών του προσώπου. Ραδιοσυχνότητες – Φωτοανάπλαση με ND- Yag laser. Μέθοδοι αναζωογόνησης του δέρματος μέσω παραγωγής κολλαγόνου και βελτίωσης της διάταξης και ποιότητας των ινών κολλαγόνου και ελαστίνης. Κλινικά αυτό που παρατηρείται είναι η βελτίωση της σύσφιξης του δέρματος, αλλά και η μείωση των ρυτίδων. Φυσικά και εδώ, και μάλιστα πολύ συχνά, χρησιμοποιούνται οι θεραπείες που αναφέρθηκαν στην προηγούμενη ηλικιακή ομάδα. Οι τεχνικές χρησιμοποιούνται είτε μόνες τους είτε συνήθως σε συνδυασμό, για την επιτυχή αντιμετώπιση των αισθητικών προβλημάτων προσώπου και λαιμού.

προσώπου, καθώς ενισχύε-

Χιονάτη Καστορίδου - Μόσχου | Ιατρός Δερματολόγος - Αφροδισιολόγος | Μέλος του Ιατρικού Συλλόγου Σερρών, υπό την αιγίδα του οποίου βρίσκεται το παρόν άρθρο.

Το έμφραγμα του μυοκαρδίου αποτελεί ένα μείζον πρόβλημα για τη δημόσια υγεία, καθώς είναι η συχνότερη αιτία θανάτου σε παγκόσμιο επίπεδο. Τα περισσότερα συμβαίνουν κατά τις πρωινές ώρες, ενώ το 25-30% των πασχόντων πεθαίνουν μέσα στην πρώτη ώρα από την έναρξη των συμπτωμάτων. Τα τελευταία χρόνια βέβαια στον αναπτυγμένο κόσμο παρατηρείται μία μείωση των επιπτώσεων του εμφράγματος, κυρίως λόγω της καλύτερης ενημέρωσης του πληθυσμού σε θέματα πρόληψης, αλλά και της βελτίωσης της θεραπευτικής αντιμετώπισης.

στούν. • Η ηλικία. Στους άνδρες ο κίνδυνος εμφράγματος αυξάνεται σημαντικά μετά την ηλικία των 45 ετών, ενώ στις γυναίκες είναι πιο πιθανό αυτό να συμβεί μετά την εμμηνόπαυση, συνήθως μετά τα 50. Το ποσοστό εμφάνισης εμφράγματος σε ηλικία μικρότερη των 40 ετών είναι από 4 έως 10%. Οι αιτίες βέβαια που προκαλούν το έμφραγμα στους νέους κάτω των 40 ετών είναι συνήθως διαφορετικές απ’ ό,τι στις μεγαλύτερες ηλικίες. • Η κληρονομικότητα. Είναι γνωστό ότι υπάρχει κληρονομικότητα όχι μόνο στο έμφραγμα αλλά γενικότερα στα καρδιαγγειακά νοσήματα. Μέχρι σήμερα βέβαια δεν έχει ανακαλυφθεί το γονίδιο που ευθύνεται γι’ αυτό. Αν κάποιος συγγενής σας πρώτου βαθμού έχει πάθει έμφραγμα σε μικρή ηλικία, τότε θεωρείται ότι υπάρχει κληρονομική προδιάθεση για εμφάνιση εμφράγματος.

τα απ’ ό,τι οι γυναίκες, ωστόσο η πεποίθηση ότι οι γυναίκες δεν παθαίνουν εμφράγματα μπορεί να οδηγήσει σε υποεκτίμηση των συμπτωμάτων όταν αυτά εμφανι-

Στους ελεγχόμενους παράγοντες ανήκουν: • Το κάπνισμα. Οι βλαβερές επιπτώσεις του καπνίσματος στον ανθρώπινο οργανισμό και ειδικότερα στην καρδιά είναι γνωστές σε όλους. Οι έρευνες δείχνουν ότι αποτελεί την βασικότερη αιτία εμφράγματος στις ηλικίες κάτω των 45 ετών. • Η υπέρταση. Ο «βουβός δολοφόνος», όπως αποκαλείται από την ιατρική κοινότητα, καθώς κατά κανόνα δεν γίνεται αισθητή από τον πάσχοντα. Αποτελεί έναν από τους συχνότερους παράγοντες που αυξάνουν τον κίνδυνο εμφάνισης τόσο εμφράγματος όσο και εγκεφαλικού επεισοδίου. • Η υψηλή χοληστερόλη. Οι τιμές της χοληστερόλης επηρεάζονται από τη διατροφή, την άσκηση, το σωματικό βάρος, την κληρονομικότητα, την κατανάλωση αλκοόλ και το κάπνισμα. Όσο αυξάνονται τα επίπεδά της στο αίμα τόσο αυξάνεται και ο κίνδυνος εμφράγματος. • Ο διαβήτης. Το 70% όσων νοσηλεύονται με έμφραγμα

παρουσιάζουν και διαβήτη. Αυτό το στοιχείο από μόνο του καταδεικνύει το πόσο σημαντική είναι η έγκαιρη διάγνωση αλλά και ο έλεγχος του σακχαρώδη διαβήτη για την πρόληψη των εμφραγμάτων.

• Η ανθυγιεινή διατροφή. Η αυξημένη κατανάλωση λίπους στη διατροφή έχει άμεση σχέση με τα επίπεδα της χοληστερόλης στο αίμα και με τις πιθανότητες εκδήλωσης παθήσεων των στεφανιαίων αρτηριών. Επίσης, η κατανάλωση αλκοόλ αυξάνει τα τριγλυκερίδια, καθώς και την αρτηριακή πίεση. • Παχυσαρκία και έλλειψη σωματικής άσκησης. Η παχυσαρκία οδηγεί σε υψηλή αρτηριακή πίεση, υψηλά επίπεδα χοληστερόλης και διαβήτη, ενώ η ευεργετική επίδραση της άσκησης στην καρδιά είναι αποδεδειγμένη.

• Το στρες. Αποτελεί έναν παράγοντα που αυξάνει τον καρδιακό ρυθμό και την αρτηριακή πίεση, ενώ το χρόνιο στρες ανεβάζει τα επίπεδα της ορμόνης κορτιζόλης, η οποία δρα βλαβερά στις αρτηρίες βοηθώντας στον σχηματισμό της αθηρωματικής πλάκας.

Πώς προκαλείται το έμφραγμα Το έμφραγμα του μυοκαρδίου προκαλείται όταν εξαιτίας απόφραξης σε μία από τις στεφανιαίες αρτηρίες (που είναι υπεύθυνες για τον εφοδιασμό της καρδιάς με αίμα) μειωθεί ή διακοπεί η ροή του αίματος προς ένα τμήμα της καρδιάς. Η απόφραξη αυτή συμβαίνει λόγω της συσσώρευσης λιπιδίων, ασβεστίου και χοληστερόλης στα τοιχώματα των αρτηριών που οδηγούν στο σχηματισμό της αθηρωματικής πλάκας. Σε σπάνιες περιπτώσεις η απόφραξη μπορεί να προκληθεί και από άλλες αιτίες,

όπως φλεγμονή, αυτόματος διαχωρισμός-σχίσιμο του αγγείου, από εμβολή ενός θρόμβου που μεταφέρθηκε από άλλο σημείο του σώματος ή από μυϊκό σπασμό στην αρτηρία.

Σημεία και συμπτώματα του εμφράγματος

• Έντονος συσφιγκτικός πόνος στο στήθος, ο οποίος μπορεί να διαχέεται στον ώμο, στο σαγόνι, στην πλάτη, στον λαιμό, στους ώμους, στα χέρια.

• Έντονη εφίδρωση, «με έλουσε κρύος ιδρώτας».

• Δύσπνοια που εμφανίζεται κυρίως την ώρα της προσπάθειας.

• Αίσθημα δυσπεψίας και πόνος στην ανώτερη περιοχή της κοιλιάς (στομάχι) που μπορεί να συνοδεύονται και από ναυτία ή/και εμέτους.

• Ζάλη, ίλιγγος και τάσεις λιποθυμίας.

Πρώτες βοήθειες

• Δεν πρέπει να χαθεί ούτε λεπτό, γι’ αυτό καλέστε άμεσα το ΕΚΑΒ για αποστολή ασθενοφόρου.

• Βάλτε το άτομο σε καθιστική θέση με την πλάτη να υποστηρίζεται και τα γόνατα λυγισμένα μπροστά στο στήθος.

• Χαλαρώστε τυχόν σφιχτά ρούχα γύρω από τον λαιμό ή τη μέση.

• Δώστε στο άτομο να μασήσει μισή ασπιρίνη. Αντενδείκνυται βέβαια σε όσους είναι αλλεργικοί σε αυτήν και σε όσους πάσχουν από νοσήματα στα οποία απαγορεύεται η χρήση της.

• Υποστηρίξτε ψυχολογικά τον πάσχοντα.

• Μη βάλετε το άτομο να περπατήσει επιβαρύνοντας την καρδιά του.

• Εάν το άτομο καταρρεύσει και δεν αναπνέει, ξεκινήστε αμέσως καρδιοπνευμονική αναζωογόνηση.

υπηρεσίες ομορφιάς, αλλά και υγείας! Εκτός από μασάζ, περιποιήσεις προσώπου, μακιγιάζ, υπηρεσίες καλλωπισμού και αποτριχώσεις, μπορείτε πλέον να απολαύσετε υπηρεσίες αισθητικής προσώπου, όπως τατουάζ χειλιών και φρυδιών, τεχνικές για βλεφαρίδες, αποτρίχωση με τελευταίας τεχνολογίας λέιζερ και εξειδικευμένες και αποτελεσματικές θεραπείες αντιγήρανσης, λάμψης και ανανέωσης!

PMU lips

Το PMU χειλιών είναι ένα είδος μακιγιάζ διαρκείας. Χρησιμοποιώντας τη μέθοδο της μικροχρωμάτωσης, μας δίνεται η δυνατότητα να ομορφύνουμε τα χείλη, να τελειοποιήσουμε το σχήμα τους, να διορθώσουμε τυχόν ασυμμετρίες και να τους δώσουμε πιο ελκυστικό και ζωηρό χρώμα. Έτσι τα χείλη σας θα είναι πιο γεμάτα, εσείς θα φαίνεστε νεότερη και φυσικά δεν θα χρειάζεται να φοράτε κραγιόν!

PMU φρυδιών

Το PMU φρυδιών είναι ένα είδος μακιγιάζ διαρκείας. Πρόκειται για μία αισθητική μικροεπεμβατική μέθοδο, η οποία με τη βοήθεια ειδικού εξοπλισμού μάς επιτρέπει να επέμβουμε με μεγάλη ακρίβεια σε μερικά χαρακτηριστικά του προσώπου ώστε να καλλωπίσουμε, να βελτιώσουμε ή να διορθώσουμε το σχήμα και το χρώμα τους. Χρησιμοποιώντας τη μέθοδο της μικροχρωμάτωσης, δημιουργούμε ομοιογενή, γεμάτα και καλοσχηματισμένα φρύδια, στο ιδανικό μέγεθος και χρώμα για το κάθε πρόσωπο. (Στο PMU φρυδιών περιλαμβάνονται οι τεχνικές «Τρίχα-Τρίχα» και «Powder-Brows»).

Lash lift Το Lash lift είναι η κατάλληλη θεραπεία για όσες γυναίκες θέλουν να δώσουν ένα έξτρα boost στις βλεφαρίδες τους, αλλά και για εκείνες που προτιμούν ένα πιο φυσικό αποτέλεσμα σε σχέση με τα extensions. Οι βλεφαρίδες παίρνουν μια ελαφριά κλίση προς τα πάνω, δείχνοντας πιο πυκνές και πλούσιες. Για ένα πιο έντονο αποτέλεσμα, μπορεί να γίνει βαφή, δίνοντας το εφέ της μάσκαρας. Η διαδικασία είναι γρήγορη και ανώδυνη, το αποτέλεσμα έντονο και φυσικό και δεν θα χρειάζεται να φοράτε μάσκαρα! Βλεφαρίδες One by One (ή τρίχα-τρίχα ή lash to lash) Η διαδικασία που ακολουθούμε είναι να συγκολλούμε μία τεχνητή τρίχα από μετάξι πάνω σε μία φυσική υγιή τρίχα του βλεφάρου. Ανάλογα με το αποτέλεσμα που θέλουμε να πετύχουμε και με βάση το πόσες υγιείς φυσικές βλεφαρίδες έχουμε στη διάθεσή μας, μπορούμε να τοποθετήσουμε από 40 έως 150 βλεφαρίδες σε κάθε μάτι! Το αποτέλεσμα είναι εντυπωσιακό: όμορφες, πυκνές, ελαφριές, μακριές βλεφαρίδες, που ταυτόχρονα μοιάζουν φυσικές, γιατί προσαρμόζονται απολύτως στο μέγεθος του ματιού!

DERMAPEN

Το DERMAPEN ανήκει στις συσκευές βελονισμού νέας γενιάς και έχει το σχήμα ενός στυλό. Δεν γράφει, αλλά σβήνει όσα έχουν ήδη προλάβει να γραφούν στο δέρμα: ρυτίδες, σημάδια, ουλές ακμής και εγκαυμάτων, ραγάδες, μαύρους κύκλους, ακόμα και εκείνο το ανεπιθύμητο «πόδι της χήνας». Παράλληλα, βοηθά στη γενικότερη αισθητική βελτίωση προσώπου και σώματος, καθώς μπορεί να ανανεώσει όλη την περιοχή των ματιών, να συσφίξει το περίγραμμα του προσώπου, αλλά και να αναπλάσει το χαλαρωμένο δέρμα. Επιπλέον, μπορεί να ανορθώσει τον λαιμό και να συσφίξει την ευαίσθητη περιοχή του ντεκολτέ. Προσφέρει άμεσα αποτελέσμα-

Πλατεία Εμπορίου 11 | 2321401961 | Instagram: seaofspaserres

Christmas Food My

Υλικά 2 κιλά μοσχάρι (κατά προτίμηση νουά) 8 πατάτες μέτριες 4 καρότα

κ.σ μέλι

κ.σ μουστάρδα απαλή 100 γρ τζίντζερ

κ.σ σόγια 1 κρεμμύδι

σκελίδες σκόρδο

πορτοκάλια ξύσμα και χυμό

μανταρίνια τον χυμό 1 φλιτζάνι ελαιόλαδο Αλάτι και πιπέρι

Εκτέλεση Σε ένα μπολ αναμειγνύουμε το ελαιόλαδο, το σκόρδο ψιλοκομμένο, το κρεμμύδι ζουλιέν, το μέλι, τη μουστάρδα, το τζίντζερ, τη σόγια, το ξύσμα και τον χυμό από τα πορτοκάλια, τον χυμό από τα μανταρίνια, αλάτι και πιπέρι.

Τα ανακατεύουμε και τα βάζουμε στη γάστρα μαζί με το μοσχάρι. Ιδανικά το αφήνουμε από το προηγούμενο βράδυ στο ψυγείο να μαριναριστεί το κρέας. Την επόμενη μέρα το βγάζουμε από το ψυγείο και μέχρι να πάρει θερμοκρασία κόβουμε τις πατάτες και τα καρότα σε κύβους. Προθερμαίνουμε τον φούρνο στους 200 βαθμούς.

Ρίχνουμε τις πατάτες και τα καρότα γύρω από το κρέας και τα ανακατεύουμε με το ζουμί. Βάζουμε τη γάστρα με το καπάκι στον φούρνο για μιάμιση ώρα. Ανοίγουμε το καπάκι το τελευταίο μισάωρο και γυρνάμε μια δυο φορές το

Συνταγή για 60 τεμάχια Υλικά

2 πακέτα βούτυρο αγελάδος (2 Χ 250gr)

σε θερμοκρασία δωματίου

1 πακέτο αλεύρι (1 kg) από το οποίο έχω αφαιρέσει 1 φλιτζάνι

1 αυγό

1/3 φλιτζανιού ζάχαρη (λίγο πιο κάτω από τη μέση)

1 σφηνάκι τσίπουρο με γλυκάνισο ή ούζο

1 κουταλάκι του γλυκού σόδα

1 φλιτζάνι ψημένα αμύγδαλα με φλούδα

Εκτέλεση

• Σπάω στο μούλτι τα αμύγδαλα σε χοντρά κομμάτια

• Βάζω σε ένα βαθύ μπολ το βούτυρο με τη ζάχαρη και τα χτυπάω για περίπου 10 λεπτά με το μίξερ μέχρι να αφρατέψουν

• Προσθέτω το αυγό και το τσίπουρο και χτυπάω ακόμη ένα λεπτό

• Προσθέτω το αλεύρι και τη σόδα και ανακατεύω με τα χεριά μέχρι να σχηματιστεί μια ζύμη

• Ενσωματώνω τα αμύγδαλα • Πλάθω μικρά στρόγγυλα κουλουράκια κάνοντας ένα βαθούλωμα στη μέση • Τα τοποθετούμε σε ταψί με λαδόκολλα • Ψήνω στον φούρνο στον αέρα στους 180 βαθμούς

άχνη ζάχαρη.

Υλικά 1 φλιτζάνι ρύζι για ριζότο 1 κρεμμύδι ψιλοκομμένο 10 φράουλες κομμένες σε τέταρτα

κ.σ. ελαιόλαδο

κ.σ. φυτικό βούτυρο

κ.σ. φυτική παρμεζάνα

ποτηράκι ροζέ κρασί

Ριζότο φράουλα

Εκτέλεση Σοτάρουμε το κρεμμύδι μέχρι να αρχίσει να καραμελώνει και προσθέτουμε το ρύζι και τις μισές φράουλες, σοτάρουμε για 1-2 λεπτά και σβήνουμε με το κρασί. Μόλις εξατμιστεί το αλκοόλ προσθέτουμε ζωμό να σκεπάσει το ρύζι και δύο δάχτυλα παραπάνω. Χαμηλώνουμε τη φωτιά και μαγειρεύουμε μέχρι να εξατμιστεί ο ζωμός ανακατεύοντας διαρκώς με ξύλινη κουτάλα.

Προσθέτουμε για δεύτερη φορά ζωμό να σκεπάσει το ρύζι και δύο δάχτυλα παραπάνω και επαναλαμβάνουμε τη διαδικασία μέχρι να εξατμιστεί ο ζωμός. Προσθέτουμε για τρίτη φορά ζωμό να σκεπάσει το ρύζι και ένα δάχτυλο παραπάνω, αλατοπιπερώνουμε και μόλις εξατμιστεί ο ζωμός κλείνουμε τη φωτιά, προσθέτουμε βούτυρο και παρμεζάνα και ανακατεύουμε διαρκώς να χυλώσει καλά το ριζότο.

Τη συνταγή προτείνει ο vegan σεφ Νίκος Γαϊτάνος

και άνετο. Όσο κι αν μου αρέσει η διακόσμηση, ίσως μου αρέσει ακόμα περισσότερο να βλέπω όλα τα νέα χριστουγεννιάτικα στολίδια που κυκλοφορούν κάθε χρόνο. Αν έχετε μικρό προϋπολογισμό για φέτος, και ξέρετε ότι είναι δύσκολο να συμβαδίζετε συνεχώς με τις νέες τάσεις στη διακόσμηση, ειδικά όταν πρόκειται για εορταστική διακόσμηση που μένει

μόνο για δύο μήνες το πολύ, παρακάτω θα βρείτε οικονομικές ιδέες διακόσμησης. Ευτυχώς για εσάς, σας ανέλυσα την καλύτερη χριστουγεννιάτικη διακόσμηση αντικειμένων που έχει να προσφέρει το 2022 σε κάθε κατηγορία τιμής. Είτε ψάχνετε απλώς για μερικά κεριά αξίας 3€ είτε για μια πλούσια γιρλάντα πεύκου που ξεπερνά τα 20€, όλα είναι εδώ! Αυτή είναι πραγματικά η καλύτερη χριστουγεννιάτικη διακόσμηση που έχουν οι συλλογές του 2022 και πρέπει να την αποκτήσετε!

ξύλινο σετ καρυοθραύστη! Πάντα διαχρονικοί σε διαφορετικά μεγέθη, μπορούν να διακοσμήσουν την είσοδο του σπιτιού σας ή ακόμα και μια ωραία γωνιά του καθιστικού σας! Πωλούνται και σε στολίδια, θα μπορούσατε έτσι να εμπλουτίσετε το χριστουγεννιάτικο δέντρο σας με 5 νέα κομμάτια σε μεσαίο μέγεθος.

τα με 2 μικρά γούνινα μαξιλάρια! Από την άλλη, θα μπορούσατε να αγοράσετε καλύμματα μαξιλαριών καθαρά χριστουγεννιάτικα

FA SHI ON

Christmas Fashion

Καλώς ήλθατε σε ένα ακόμα χριστουγεννιάτικο τεύχος του αγαπημένου μας Ser-Free! Σε αυτό το χριστουγεννιάτικο τεύχος σκεφτόμουν να γράψω όχι απλώς ένα κείμενο μόδας με ιδέες, προτάσεις και τάσεις, αλλά να σας κάνω να νιώσετε ότι μιλάμε τετ α τετ για ό,τι αφορά την προσωπικότητά σας και την ιδιοσυγκρασία σας πάνω στο κομμάτι της μόδας, ή ακόμα καλύτερα θα πω για ό,τι αφορά το γούστο σας στο ένδυμα και πώς μπορείτε να το προσαρμόσετε σωστά στο σώμα σας. Η μόδα δεν αφήνει σε όλους την ίδια γεύση, η μόδα κρύβεται στον χαρακτήρα μας, στην ιδιοσυγκρασία μας, όταν φτιάχνουμε τη μόδα στα μέτρα μας, ακόμα κι αν αυτό συνεπάγεται ότι δεν είναι τα σωστά μήκη αυτά που διαλέξαμε όσον αφορά το ύψος και τον σωματότυπό μας. Μπορούμε όμως κι αυτό να το προσπεράσουμε και να δώσουμε την εικόνα που θέλουμε εμείς χωρίς περιορισμούς - άλλωστε και τα μη αρμονικά μήκη είναι στη μόδα. Θα κάνουμε την ανατροπή λοιπόν. Άλλωστε το styling είναι να πειραματιζόμαστε με διάφορα στοιχεία και να υιοθετούμε ό,τι μας αρέσει, έτσι απλά.

Για παράδειγμα, αν μου αρέσει το κάπρι παντελόνι αλλά με κονταίνει, φοράω μια μπότα σε velvet ή σε δέρμα, που καλύπτει το κενό, το γυμνό πόδι, αλλιώς το αναδεικνύω με μια γόβα και δίνω μια καλαίσθητη εικόνα στην εμφάνισή μου.

Θυμάμαι παλιά η αγορά ενός ρούχου για τα Χριστούγεννα, ενός μπουφάν, ενός σετ παντελονιού-μπλούζας ή φούστα-μπλούζα γέμιζε την ψυχή μας. Ανυπομονούσες να γυρίσεις τα καταστήματα, ήξερες ότι σε κάποιο από αυτά σε περίμενε το δικό σου σύνολο και, όταν τελικά το έβρισκες και έμπαινε επιτέλους στη χάρτινη σακούλα, ήσουν απλά ευτυχισμένος. Έτσι να γίνουν και οι φετινές σου αγορές!

Αυτό που μας βολεύει πάρα πολύ είναι ότι η μαζική παραγωγή μάς προσφέρει αμέτρητες ιδέες για να δημιουργήσουμε διάφορα outfit, πόσο μάλλον τώρα τα Χριστούγεννα που σίγουρα πολλές από εσάς θα θελήσετε να ντυθείτε εντυπωσιακά ή θα θέλετε το στιλ σας να διαφέρει. Πολλές από τις προτάσεις που θα μοιραστούμε μπορείτε να τις υιοθετήσετε και να τις εφαρμόσετε στο στιλ σας! Τα

prints είναι στα φόρτε τους, όπως θα παρατηρήσατε, λεοπάρ, καρό σε μικρό ή σε μεγάλο σχέδιο, ρίγες, όλα αυτά είναι κυρίαρχα αυτήν τη στιγμή. Συνδυάστε τη λεοπάρ φαρδιά ζακέτα με δερμάτινο παντελόνι και παπούτσι oxford ή και snikers. Διαφορετικά, αλλάξτε όλο το λουκ με την ίδια ζακέτα σε συνδυασμό με φαρδιά κλος ή και πλισέ φούστα και φορέστε βελούδινη μπότα. Το σπουδαίο είναι ότι τα ίδια ρούχα μπορείτε να τα φορέσετε με διάφορους τρόπους έτσι ώστε να ανταποκρίνονται σε διάφορες τάσεις, είτε αυτό είναι σε basic είτε για πιο elegant, boho, αλλά σίγουρα και για free styling.

Τα καρό παντελόνια κρύβουν τόσο στιλ και έχουν τη δυνατότητα να φορεθούν με ριπ μπλουζάκια, με μάλλινα σε φαρδιά γραμμή. Ένα παλτό maxi για πανωφόρι θα ήταν το απόλυτο. Το ίδιο ισχύει και για τις κλος φούστες σε καρό επίσης.

Και να περάσουμε στο αγαπημένο

μας δέρμα, που πάντα δίνει μια σέξι νότα. Επιλέξτε δερμάτινο σορτς με μάλλινο μπλουζάκι. Εδώ και πάλι το maxi παλτό σε αποχρώσεις του καφέ ή μαύρο δίνει πλούσια εικόνα στο λουκ σας.

Μια πολύ must πρόταση είναι αυτήν που θέλει τη μακριά λευκή πουκαμίσα να φοριέται κάτω από αμάνικο, μάλλινο πανωφόρι σε χρώμα της δικής σας επιλογής ή σε καρό. Δέστε το με μια ζώνη δίνοντας έμφαση και δημιουργώντας ένα υπέροχο layering. Μια over knee μπότα θεωρείτε το απόλυτο - φυσικά μπορείτε να επιλέξετε και μποτάκι ή αρβυλάκι.

Τα γούνινα πανωφόρια έκαναν χρόνια πριν την εμφάνιση τους και ακόμα είναι στις προτιμήσεις σας. Φέτος τις γιορτές επιλέξτε και «παίξτε» με την εμφάνισή σας. Καλές γιορτές!

Λαμπερά

Γράφει η Φωτεινή Βακάλου, Fashion designer & stylist

Ο στολισμός του δέντρου, η μυρωδιά του κουραμπιέ, η γλύκα του μελομακάρονου στα δάχτυλα, τα λαμπάκια στους δρόμους που φωτίζουν τη νύχτα δημιουργώντας εορταστική ατμόσφαιρα δεν αφήνουν καμία αμφιβολία ότι ήρθαν τα Χριστούγεννα. Μαζί με τα Χριστούγεννα ήρθαν όμως και τα εορταστικά καλέσματα. Τι πιο ωραίο να βάλουμε τα καλά μας και να βγούμε να γιορτάσουμε, να βρεθούμε με καλούς φίλους και να καλωσορίσουμε τη νέα χρονιά με τις οικογένειές μας.

Οι φετινές τάσεις θα μας κάνουν να αισθανθούμε σαν τη Σταχτοπούτα με

το λαμπερό φόρεμα της νονάς νεράιδας, καθώς οι λαμπερές παγέτες, τα γυαλιστερά βελούδα, αλλά και οι μεταλλικές υφές κυριάρχησαν στις προτάσεις των σχεδιαστών. Πώς θα μπορέσουμε να φορέσουμε τις τάσεις αυτές, αλλά και πώς θα τις αξιοποιήσουμε σε πιο ανεπίσημες περιστάσεις; Ας ξεκινήσουμε με το πιο κλασικό, επίσημο, χειμωνιάτικο ύφασμα. Το βελούδο! Στην αγορά θα βρούμε άπειρες επιλογές βελούδινων ρούχων με τα χρώματα συνήθως να κυμαίνονται

πλαίσια της χριστουγεννιάτικης

παλέτας. Κόκκινο ή το

πράσινο, αλλά και το κλασικό μαύρο και μπλε. Η επιλογή ενός κοστουμιού σε ένα κυπαρισσί πράσινο θα μπορούσε να κριθεί σοφή. Όσο σαν σύνολο είναι αναμφίβολα εντυπωσιακό τόσο θα μπορείτε να εκμεταλλευτείτε τα δύο ρούχα και σε ξεχωριστές εμφανίσεις. Το σακάκι μπορεί να φορεθεί άνετα με ένα τζιν και ένα μποτάκι σε μια απογευματινή βόλτα, αλλά και το παντελόνι με ένα φαρδύ χουχουλιάρικο φούτερ και sneaker για έναν πρωινό καφέ. Οι βασίλισσες της λάμψης: η παγέτα και η πούλια! Το μόνο σίγουρο είναι ότι με μία τέτοια επιλογή δεν θα περάσετε απαρατήρητες! Χωρίς δεύτερη σκέψη ένα μακρύ φόρεμα όλο παγέτα θα σας κάνει να ξεχωρίσετε. Η αλήθεια όμως ότι είναι ένα ρούχο που δύσκολα μπορείτε να φορέσετε σε καθημερινές εμφανίσεις. Θα μπορούσε να γίνει πιο «καθημερινό» με ένα μακρύ πουλόβερ και ζώνη στη μέση. Αν κι αυτό σας ακούγεται ωραίο σαν επιλογή, καλύτερα να επιλέξετε μία φούστα ή ένα παντελόνι που θα σας δώσουν

μαύρο σακάκι μπορούν να φορεθούν άνετα σε μία βραδινή έξοδο. Μια άλλη επιλογή -και η πιο trendy σε σχέση με τις άλλες- είναι τα ρούχα με μεταλλικές λεπτομέρειες, είτε είναι πλεκτά ημιδιάφανα με μεταλλόνημα είτε ρούχα φτιαγμένα με μεταλλικά στοιχεία ή στρας. Είναι κάτι ιδιαίτερο και μπορεί να κάνει το σύνολό σας πολύ εντυπωσιακό, αλλά και σέξι. Για παράδειγμα, ένα αμάνικο μπλουζάκι από δίχτυ με μικρά μεταλλικά στρας μπορεί να φορεθεί μόνο του για μια πιο σέξι εμφάνιση ή και πάνω από ένα πουκάμισο ως κάτι πιο κλασικό. Το καλό με αυτά τα ρούχα είναι ότι μπορούν να φορεθούν εύκολα και σε κάποια άλλη καλή περίσταση χωρίς να φανούν υπερβολικά. Αυτό που πρέπει να έχουμε όμως υπόψη μας είναι ότι όταν μιλάμε για trends είναι κάτι που θα κρατήσει για ορισμένο χρονικό διάστημα. Αυτό που δεν θα θέλαμε να κρατήσει σίγουρα για λίγο όμως, αν και οι μέρες περνούν, είναι η εορταστική ατμόσφαιρα και διάθεση που διατρέχει αυτές τις γιορτινές άγιες μέρες. Ας ελπίσουμε λοιπόν, ακόμα και όταν

όλα τα λαμπάκια σβήσουν, το πνεύμα των Χριστουγέννων να μείνει λίγο ακόμα στις καρδιές μας γλυκαίνοντας την καθημερινότητα του 2023! Καλή χρονιά σε όλους!

THINGS I love

Δεν βγαίνω ποτέ από το σπίτι χωρίς…

Πότε μη λες ποτέ! Κατά καιρούς έχω βγει και χωρίς κλειδιά και χωρίς πορτοφόλι…

Δέσποινα Σοφάτσιου, Καθηγήτρια αγγλικών, ιδιοκτήτρια του Κ.Ξ.Γ. Πολύγλωσσο Σοφάτσιου Αυτό που θα φοβόμουν περισσότερο να χάσω είναι… Η ικανότητα να μπορώ να αλλάζω

Αυτό που εκτιμώ περισσότερο στους ανθρώπους είναι…

Εκτός από την ευγένεια, είναι η αγωνιστικότητα και η αλληλεγγύη, ώστε να γίνει καλύτερος ο κόσμος.

Το αγαπημένο μου ρούχο είναι… Τα jeans.