5
I vierhonderd vijfen • • tWtnttg
·.. rk. beN weI heJz..e,ci, rNi~ .. -·. Dat was even schrikken, toen je dezer dagen op je bankafschrift zag dat je weer tien procent van je royale Groningse bijdrage moest missen. Waarop deze keer bezuinigen? Dat ene wekelijkse biertje laten staan? Je droge macaroni voortaan maar lOnder lOut eten? Je huisbaas de OeW-manier van inflatieberekening uitleggen en aldus aan zijn gevoel van medemenselijkheid appelleren? Of toch maar weer naar huis gebeld? Wat een geniale manier om studenten onafhankelijkheid bij te brengen: zonder aanzien des persoons een basisbeurs bedenken om hem dan jaarlijks flink af te laten nemen, zodat het gros uiteindelijk toch weer bij zijn ouders aanklopt. "Ja," zal het Zoetermeerse genie in al zijn compassie hebben bedacht, "zo kunnen die kleine donderstenen vast aan de boze buitenwereld wennen, waar het je ook niet allemaal aan komt waaien. En als ze bij hun ouders om geld komen vragen zullen die ze wei eens tot harder studeren aanzeUen. Welk een goede werken verricht ik toch in mijn knusse ministerie. Gauw even mijn confrere Zalm bellen om te vragen of ik niet nog wat op mijn begroting in mag leveren. " Het meest trieste van de informatiseringsbank nieuwe stijl is dat ze je bij de jaarlijkse toekenning van je bijlage het buitengewoon geestige hoofdstuk "Opbouw studiebudget en toelage" niet meer toesturen. Dit epistel heeft bij mij in het verleden menig schaterbui teweeggebracht, en nu ik de jaargang 1993 naast me heb liggen kan ik een weemoedige glimlach niet onderdrukken. Ik citeer: "Voor kosten levensonderhoud: 776,22." Destijds betaalde ik 550 gulden huur (Amsterdam, dure stad), dus hield ik een luxe 225 gulden over om van te eten, drinken, af te wassen, wc-papier te kopen en veilig te vrijen. Samen met de posten boeken, ziektekostenverzekering en onderwijsbijdrage resulteerde
maart -1996
dit in de som "Totale budget: 1086,58" . Dan moest de klapper nog komen: "At: wegens bijdrage ouders (fictief): 523,58". Reken maar dat dat bedrag fictief was: van die hele onafhankelijkheidsdoelstelling heb ik in ieder geval niet veel meegekregen. Ais we deze twee getallen van elkaar aftrekken komen we op het kopje "Toelage per maand: 563,00". Wat een rijkdom, zie ik de eerstejaars lezer denken. Ja, toen ik ging studeren kon je inderdaad nog wei eens een krant kopen, met minder dan zes man een biertje bestellen of een tandenbostel vernieuwen. Ik ben benieuwd hoe onze ex-besnorde vriend dat soort dingen in een "Opbouw studiebudget en toelage" ter grootte van 425 gulden lOU hebben verwerkt. Maar helaas, zelfs een potje hard lachen wordt ons tegenwoordig door de Zoetermeerse puntenslijpers onthouden. Budgettair niet te houden dat soort franje, weet je weI. We schrijven de late lOmer van 1994. Ergens in het zuiden van Nederland gaat de telefoon in een alleenstaand huis in een rustige villawijk. Wim aan de lijn. "Ik zit met een probleem. Ik moet een kabinet in elkaar draaien en aile posten zijn driedubbel bezet, aileen voor oew is geen hond te vinden. Heb jij iemand in gedachten?" "Nou, Wim, als de zaken er zo voor staan, ben ik eventueel wei be reid er nog vier jaar aan vast te knopen", kwijlt onze held in de hoorn. Visioenen van rotte eieren gooiende studenten, scheldende universiteitsvoorzitters en vooral een krijsende Kysia Hekster schieten hem door het hoofd. "Nog vier jaar" jubelt hij stilletjes. "Rustig blijven nu, play it cool. niet te gretig", commandeert hij zichzelf. "Okee dan Wim, op mij kun je rekenen, voor Koningin en vaderland." "Good sport", zegt Wim gniffelend voor hijde connectie verbreekt. Ik begrijp natuurlijk best dat bezuinigingen in deze tijd nodig zijn, en dat het ministerie van onderwijs haar steentje daaraan bij moet dragen. Waar ik echter niet bij kan is dat de hele basisbeurs niet afgeschaft wordt. In het tijdperk Deetman was het verhaal van de onafhankelijke student nog wei enigszins vol te houden, maar de ambtenaar met de grootste plaat voor zijn kop moet toch in kunnen zien dat je met de fooi die we tegenwoordig ontvangen nog niet de huur kan beta len. Verzin een manier om het dungezaaide geld via een of ander beurzenstelsel aan de studenten te geven die het echt nodig hebben, maak het voor de ouders van de rest fiscaal aantrekkelijk studerende kinderen te hebben, maar hou er vooral mee op ons te kleineren met een aalmoes van 425 gulden. Hop. (Douwe Douwes)
21