Kryeministri serb Tadiç gjatë vizitës së nivelit të lartë në Spanjë, pati takim me mbretin Huan Karlos (lart) dhe kryeministrin Zapatero. Në faqen tjetër, foto me çiftin mbretëror
i II-të nga Aragona, firmos dokumentin e dytë që ka të bëjë me çifutët në mbretërinë e Aragonës, ndërsa masat arsyetoheshin me dokumentin i cili ishte hartuar nga inkuizitori kryesor dhe rrëfyesi personal i Mbretëreshës Izabelë nga Kastila, fra аomas de Torkemada. Dokumenti fliste për ruajtjen e unitetit dhe shtrirjen e fesë katolike, sepse raportet e klerikëve të shumtë katolikë flisnin për përpjekjet e çifutëve që në çdo mënyrë t’i bindin katolikët e ndershëm që të heqin dorë nga kristianizmi dhe t’i bashkohen fesë hebraike. Edhe pse Granada ishte dorëzuar përmes negociatave më 1492 nga ana e myslimanëve, politika e dhunshme e konvertimit fetar irritoi myslimanët të cilët në vitin 1500 u rebeluan dhe organizuan kryengritje që u kushtoi shumë, deri në dëbim nga toka spanjolle. Por jo gjithçka përfundon këtu, sepse në vitin 1502, myslimanët spanjollë “moriscos” u dëbuan ashtu si edhe në vitin 1609, për të përfunduar në vitin 1616 me 272.000 moriskos jashtë tokës spanjolle. Të njëjtin fat e kishin edhe shqiptarët që ngelën nën sovranitetin serb dhe jashtë shtetit amë, Shqipërisë. Edhe pse serbët flasin për Kosovën si djep i Serbisë, dëbi17 prill 2009
mi i shqiptarëve nisi që nga Serbia qendrore, qyteti i Nishit, në fillimet e shekullit XV. Politika e dëbimit do të vazhdonte për të përfunduar në vitin 1999, kur gjithçka u shëndrrua në krizë humanitare me dëbimin e më shumë se një milionë shqiptarëve nga toka kosovare. SPANJA SI KOSOVA Ajo çfarë do t’i ndodhte Spanjës në fillim të shekullit XIX dhe Kosovës në fund të shekullit XX, i lidh këta popuj më shumë se historitë e urrejtjes dhe dëbimit. Në fillim të shekullit XIX Napoleon Banaparti me forcat e tij okupoi qytetet kryesore spanjolle duke ngjallur një ndjenjë kombëtare në shoqërinë spanjolle e cila, ishte ndarë në patriotë dhe “afransesados”(lexo: të frëngjizuar). Edhe pse deri dje aleatë, ajo që do të ndodhë më 3 maj të vitit 1808, kur në Madrid u pushkatuan 150 oficerë francezë (dhe më pas skena do të përsëritet në shumë qytete spanjolle), do të jetë një skenë e Kosovës së fi llimviteve ‘90. Duke mos marrë seriozisht çetat spanjolle, Napoeloni mendoi të korrte fitore por fundi ishte në horizont. Kapitullimi i Saragozës ishte i turpshëm për francezët edhe pse në veri ata kishin korrur një sukses. Kryengritjet popullore në Spanjë nxitën forcat britanike për t’i ndihmuar që në gushtin e vitit 1808, ndërsa 1 dhjetori
do të mbahet në mend si dita kur forcat franceze erdhën deri në Madrid dhe tri ditë më pas u shfaq edhe Jozef Bonaparti (vëllai i perandorit, i caktuar “mbret” i Spanjës), për t’u befasuar me ushtrinë britanike të kryesuar nga Xhon Mur. Ndoshta muaji qershor është rastësi, por edhe për Spanjën ashtu si edhe për Kosovën ishte vendimtar. Më 2 qershor të vitit 1813, 65.000 ushtarë francezë u përballën me 53.000 forca britanike, 27.000 portugeze dhe 19.000 spanjolle. Kjo përballje do të zgjaste plot dy muaj, dhe forcat aleate do të korrnin fitore, e cila do të kurorëzohej më 11 dhjetor me Marrëveshjen e Valensajit. Edhe pse okupatori francez uli kokën, spanjollët nuk i besuan dhe vazhduan luftimet duke vazhduar me fitoret e aleatëve deri në tokën franceze, kur dhe ra Napoleoni dhe në vitin 1814 sërish bëhet mbretëri me kthimin e Burbonëve. Ngjarjet që do të pasojnë pas këtyre betejave, do ta sjellin shumë herë në cep të katastrofës këtë shtet i cili më pas u demokratizua, por gjithmonë me ndihmën e aleatëve, që në rastin e Spanjës dhe Kosovës, janë po ata, më të fortit: SHBA, Gjermania dhe Britania e Madhe. Për këtë arsye Kosova dhe qytetarët e saj duhet të bëjnë gjumë të qetë dhe të vazhdojnë procesin demokratik të vendit, sepse Serbinë, ashtu siç thotë presidenti serb Tadiç, nuk mund ta anëtarësojë në BE, as Spanja dhe as Qiproja që sot kundërshtojnë fuqishëm pavarësinë e Kosovës. Por që të dy këto shtete janë produkte të aleatëve të Kosovës, dhe si të tilla do të mund të mbijetojnë vetëm me aleatë të këtij lloji...
21