6
ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ
www.redpress.gr
ΣΕ ΗΛΙΚΙΑ 48 ΕΤΩΝ Ο ΡΑΣΙΝ ΓΙΕΚΙΝΙ ΠΟΥ ΦΟΡΕΣΕ ΤΗΝ ΦΑΝΕΛΑ ΤΟΥ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥ ΕΦΥΓΕ ΑΠΟ Τ
“Ο αλήτης, ο μαύρος, ο Την Παρασκευή που μας πέρασε (04/05/2012), αφού είχα παραδώσει το κείμενο μου στην RedPress, έμαθα πως έφυγε απ’ τη ζωή ο Ρασίντ Γιεκινί. «Στα 48 του χρόνια πέθανε ο Ρασίντ Γιεκινί, χωρίς να έχουν γίνει γνωστά τα αίτια του θανάτου του»... Σε όσους δεν λέει τίποτε το όνομα, επρόκειτο για διεθνή Νιγηριανό ποδοσφαιριστή που είχε ένα σύντομο πέρασμα από τον Ολυμπιακό, τη σεζόν 1994-1995. Για την ακρίβεια, μόλις για 6 παιχνίδια, στο διάστημα Αύγουστος 1994 - Οκτώβριος 1994. Η είδηση του θανάτου του Ρασίντ Γιεκινί μου έφερε μελαγχολία και αποφάσισα να γράψω ένα αφιέρωμα για τον Νιγηριανό. Θα σκεφτεί κανείς σε αυτό το σημείο, «Καλά, αφιέρωμα στον περαστικό; Θεός χωρέστον, ζωή σ’εμάς, αλλά αφιέρωμα με παρουσία ενός διμήνου; Σιγά την προσφορά». Επί της ουσίας και εκ του αποτελέσματος - δεν έχουν άδικο όσοι το σκεφτούν. Ας πάρουμε τα πράγματα όμως σιγά σιγά από την αρχή και θα εξηγήσω στον επίλογο τι προκάλεσε τη μελαγχολία και το αφιέρωμα. Ο Ρασίντ Γιεκινί γεννήθηκε τον Οκτώβριο του 1964 στην Καντούνα της Νιγηρίας, με τις κακές γλώσσες πάντως να λένε οτι ήταν τουλάχιστον δέκα χρονάκια μεγαλύτερος, έχοντας επωφεληθεί από το γνωστό χάος των κρατικών υπηρεσιών της Αφρικής. Ήταν από τις μεγάλες μορφές του Αφρικανικού ποδοσφαίρου με 58 διεθνείς συμμετοχές και 37 γκολ, κερδίζοντας το προσωνύμιο «ο ταύρος της Καντούνα». Ξεκίνησε να παίζει ποδόσφαιρο στην UNTL της Καντούνα, στην οποία αγωνίστηκε τη σεζόν 1981-1982. Επόμενος σταθμός του η Shooting Stars του Ιμπαντάν όπου έμεινε τη διε-
τία 1982-1984 πριν μεταγραφεί στην Abiola Babes της Αμπεοκούτα στην οποία παρέμεινε για τέσσερα χρόνια (1984-1988) και χρίστηκε διεθνής με την εθνική ομάδα της Νιγηρίας. Η συμμετοχή του με την Ολυμπιακή ομάδα της Νιγηρίας το 1988 στη Σεούλ του έδωσε την ευκαιρία να κάνει το πρώτο του ταξίδι εκτός Νιγηρίας και να μετακομίσει στην Ακτή Ελεφαντοστού και συγκεκριμένα στην Africa Sport του Αμπιτζάν. Ο Γιεκινί έμεινε για μια διετία εκεί (1988-1990) κάνοντας πολύ καλές εμφανίσεις και σε συνδυασμό με την «βρέξει-χιονίσει» παρουσία του στην εθνική ομάδα της Νιγηρίας, το καλοκαίρι του 1990 ήρθε η ευκαιρία του να κάνει το πρώτο του ταξίδι εκτός Αφρικής... Η ομάδα που τον προσέγγισε ήταν η πτωχή πλην τίμια Βιτόρια Σετούμπαλ της Πορτογαλίας που τον απέκτησε και ο Γιεκινί εξ’αρχής έγινε ο ηγέτης της. Η Βιτόρια μπορεί να (χαρο) πάλευε για την παραμονή της στην πρώτη κατηγορία κάθε χρόνο, αλλά ο Νιγηριανός φόρτωνε τα αντίπαλα δίχτυα... 1990-1991 : 24 συμμετοχές, 13 γκολ. 1991-1992, 30 συμμετοχές, 22 γκολ. 1992-1993, 26 συμμετοχές, 34 γκολ. 1993-1994, 28 συμμετοχές, 21 γκολ. Συνολικά σε μια τετραετία στην Πορτογαλία, ο Γιεκινί είχε 108 συμμετοχές και 90 γκολ! Οι επιδόσεις του αυτές του απέφεραν τον τίτλο του καλύτερου Αφρικανού ποδοσφαιριστή το 1993, ενώ το 1994 κατέκτησε με την εθνική ομάδα της χώρας του το Κόπα Άφρικα, πετυχαίνοντας μάλιστα ένα τρομερό γκολ στον ημιτελικό με βολέ έξω απ ‘την περιοχή, σχεδόν απ’ την γραμμή του άουτ, ενώ αναδείχθηκε και πρώτος σκόρερ της διοργάνωσης. Η ιδανική σεζόν του ολοκληρώ-
θηκε με την εξασφάλιση της συμμετοχής της εθνικής Νιγηρίας στο Μουντιάλ του 1994, η οποία μάλιστα κληρώθηκε στον ίδιο προκριματικό όμιλο με την εθνική ομάδα της χώρας μας, με την Αργεντινή και τη Βουλγαρία να συμπληρώνουν το «καρέ». Ήταν περίπου τέτοια εποχή, Μάιος του 1994, όταν πρωτογράφτηκε το όνομα «Ρασίντ Γιεκινί» στο μεταγραφικό ρεπορτάζ του Ολυμπιακού. Το όνομα, άγνωστο : Μιλάμε για τα τελευταία χρόνια του μεσαίωνα της πληροφόρησης, με το Internet να αποτελεί όνει-
ρο, τα Windows 3.1 να «παλεύουν» για να κερδίσουν θέση πρωτεύοντος λειτουργικού και έναν σκληρό δίσκο να κοστίζει όσο ένα ακριβό διαρκείας. Μόνη πηγή πληροφόρησης οι εφημερίδες, τα περιοδικά και οι αθλητικές εκπομπές στην τηλεόραση, με αποτέλεσμα η πληροφόρηση να περιορίζεται στα απολύτως βασικά : Αγγλία, Ιταλία, Γερμανία, Γαλλία, Ισπανία και ολίγη από υπόλοιπο Ευρώπης. Η πρώτη αντίδραση στο άκουσμα της είδησης «ο Ολυμπιακός για Γιεκινί» λοιπόν, ήταν «ποιός είναι αυτός πάλι»; «Διε-