Larwy i postać dorosła kwietnicy w środowisku rozwoju (© K. Wojtkowski)
Głowa larwy jest czerwonobrązowa, a w części przedniej niemal czarna. Jej powierzchnia pokryta jest bardzo gęstymi ziarenkami i zmarszczkami. Część ciemieniowa jest dobrze rozwinięta i znajdują się na niej pojedyncze szczecinki. Ponadto pojedyncze szczeciny rozmieszczone są również pośrodku czoła i w jego przedniej części. Czoło jest grubo marszczone i w części przedniej nagie. Nadustek larwy jest trapezowaty, grubo marszczony, z gładką smugą wzdłuż przedniej krawędzi, a po każdej stronie z jedną szczeciną środkową i dwoma szczecinami bocznymi. Warga górna jest trójpłatowa. Jej powierzchnia jest gładka i zaopatrzona w kilka szczecinek, a krawędź przednia w szczoteczkę delikatnych rzęsek. Czułki są czteroczłonowe, grube i stosunkowo krótkie. Ich pierwszy człon jest najdłuższy, a człony drugi i trzeci są krótsze od czwartego. Dodatkowo drugi i trzeci człon czułków zaopatrzone są na wierzchołku w delikatny ząbek. Segmenty tułowia i pierwsze segmenty odwłoka są niemal tej samej szerokości. Pierwsza, ósma i dziewiąta przetchlinka tułowiowa są tych samych rozmiarów i są nieco większe niż pozostałe przetchlinki. Ostatnia brzuszna płytka odwłoka (sternit analny) zaopatrzona jest w tzw. „raster”, czyli dwa łukowate rzędy krótki szczecin zbiegające 107