KIRP
1 października br. zgromadzeniami wyborczymi w Gdańsku i Katowicach zakończyła się kampania sprawozdawczo-wyborcza w okręgowych izbach radców prawnych, zapoczątkowana w Szczecinie zebraniami rejonowymi 18 i 19 stycznia.
Wyborcze
urozmaicenia
ako że uchwała powołująca okręgową komisję wyborczą i określająca terminy zebrań rejonowych zapadła w Szczecinie 8 października 2015 r., skonstatować trzeba, że w skali całego kraju kampania wyborcza trwała rok. Trudno się temu nie dziwić. Rozciągnięcie na 12 miesięcy w czasie trzyletniej kadencji czynności zmierzających m.in. do wyłonienia delegatów na Krajowy Zjazd Radców Prawnych uznać należy za praktykę budzącą wątpliwości. Jeśli dodać do tego „urozmaicenie”, polegające na tym, że w pewnej grupie okręgowych izb w roku wyborczym (zjazdowym) odbywają się odrębnie zgromadzenia sprawozdawcze i po kilku miesiącach – zgromadzenia wyborcze, a w innej jednolite zgromadzenia sprawozdawczo-wyborcze, uzasadnione jest oczekiwanie (czy wręcz żądanie, podnoszone nie tylko w kuluarach zgromadzeń) na uporządkowanie tych ważnych pól samorządowej demokracji. Odbywanie zgromadzeń wyłaniających delegatów na zjazd na miesiąc przed jego terminem (skądinąd ustalonym z ponadpółrocznym wyprzedzeniem) może nieść – jak się wydaje – pewne ryzyko. A gdyby z tymi zgromadzeniami „coś nie wyszło” i pojawiła się konieczność nowego terminu...? Czy nie mogłoby to zaważyć na organizacji zjazdu? Samorząd rośnie, obowiązek aktywności samorządowej jest etyczną powinnością radcy prawnego. Tymczasem, jak donoszą nam redakcyjne wiewiórki, na znacznej części zebrań rejonowych odnotowano niską, jeśli nie bardzo niską, frekwencję. Kolejnym „urozmaiceniem” samorządowej demokracji jest przy tym to, że izby podzieliły się na od dwóch do dziewięciu rejonów, co powoduje, iż są rejony, do których przynależy 100–200 radców prawnych, i takie, które składają się z kilkuset, a nawet powyżej tysiąca radców. Czy nie wymagają co najmniej zastanowienia się sugestie (podnoszone nie
Fot. Vladimir Kolobov – Fotolia.com
J
tylko w kuluarach zgromadzeń), iż należałoby dążyć do pewnej standaryzacji zasad w tej mierze? Jako obserwatorzy aktywności samorządu, wątpliwości powyższe przedstawiamy całemu środowisku w przeddzień zjazdu. Tymczasem – stało się. Wybory 2016 roku na szczeblu okręgowym przechodzą do historii. Ten numer „Radcy Prawnego” niesie wiele powyborczych treści. Na wstępie odnotujmy jednak nieco danych statystycznych. W 2016 r. wyłoniono 8 nowych dziekanów rad (Bydgoszcz, Kraków, Lublin, Olsztyn, Opole, Rzeszów, Szczecin i Toruń), z których pięciu zastąpiło dwukadencyjnych poprzedników. W 15 izbach kandydatem na dziekana była tylko jedna osoba. Dziekanami zostały 4 panie (Kielce, Olsztyn, Opole, Zielona Góra). W każdej z 19 okręgowych rad nastąpiła częściowa wymiana członków na poziomie od kilkunastu do pięćdziesięciu procent składu rady. Zmiany te (zazwyczaj od 1/4 do 1/3 składu) należy odnotować z satysfakcją – samorząd żyje, stanowiska w radach nie są „zabetonowane”.
Z drugiej strony, wielokrotnie obserwowaliśmy, iż w wyborach „wystawiono” tylu kandydatów, ile zaplanowano miejsc w organach. Może to budzić niepokój. Obserwacja wyborów uzasadnia bowiem przypuszczenie, że oto do samorządu trafiają złe obyczaje (nie tylko w zakresie „układania list wyborczych”), żywcem wyjęte z tzw. prawdziwej polityki. W mijającej kadencji zmieniły się zasady wyłaniania zastępców rzeczników dyscyplinarnych. Zasadne jest więc zaciekawienie, ilu zastępców wybrano (lub zamierza się wybrać) w poszczególnych izbach. Przypomnieć należy, że swego czasu przepisy dopuszczały wybór nie więcej niż 9 zastępców i były krytykowane. Okazuje się wszakże, że jedynie w izbach warszawskiej i krakowskiej wybrano po 18 zastępców rzeczników, w pozostałych jest to zazwyczaj 5–7 osób (najmniej w Toruniu – 2). Przed nami wybory władz krajowych. Delegatom na zjazd życzymy owocnych obrad i trafnych wyborów. Skomentujemy je w następnym numerze.
Redakcja
9