samenleving in buurten en dorpen. Vanuit de intentie dat je met alles wat je doet een context wilt creëren die uitnodigt tot interactie. Richt alles erop dat mensen elkaar tegen komen, met elkaar in gesprek raken en elkaar nader leren kennen.
WERK AAN BETEKENISVOLLE RELATIES IN BUURTEN Vanuit welke organisatie je ook werkt, stop met inhoudelijke pre statieafspraken en doelstellingen en stel jezelf als enige doel dat er meer betekenisvolle relaties én vriend schappen in de buurt ontstaan. Het allerbelangrijkste middel tegen ver eenzaming is een uitnodigend kli maat voor betekenisvolle relaties en vriendschappen. Uit onderzoek van Anja Machielse, bijzonder Hoog leraar Kwetsbare ouderen, komt naar voren dat betekenisvolle re laties het meeste ontbreken bij sociaal ge ïsoleerde mensen. Be tekenisvolle relaties dragen volgens Machielse bij aan meer zelf ver trouwen en zelfregie.
NIET MÉÉR HULPVERLENERS EN PROJECTEN, MAAR MEER GEMEEN SCHAPSKRACHT EN COMMUNITY BUILDERS Hulpverleners werken vaak op basis van de tegenstelling ‘kwetsbaar en krachtig’. Hun focus ligt op het traceren en willen oplossen van pro blemen en ze helpen mensen door interventies en hulpverleningstra jecten. Je kunt als hulpverlener iemand als eenzaam diagnosticeren en mee laten doen met een groeps activiteit of aan een maatje koppelen. Maar echte verandering ontstaat pas als iemand zich gekend voelt en zich erbij voelt horen. Bij een club, een setting, die aansluit bij wat voor hem of haar belangrijk is. Dat stimuleer je niet met hulpverleners, maar met bewonersinitiatieven en community builders die zich, los van protocollen en tijdschema’s, vrij in de buurt en buurtgemeenschappen kunnen bewegen.
EENZAAMHEID EEN VOLKSZIEKTE? Eenzaamheid blijft alleen een ‘volksziekte’ als wij dat met elkaar laten gebeuren. Geen expert of hulpverlener verandert iets aan een zaamheid. Betekenisvolle relaties, iets zinvols kunnen bijdragen, tot je recht komen en erbij horen, dát maakt verschil. Laten we er in buurten werk van maken dat ‘een zame mensen’ bij kunnen dragen en mee kunnen doen met het gewone buurtleven. En stoppen met in vesteren in anti-eenzaamheids-pro gram ma’s waarbij vrijwilligers worden gezocht om het leven van eenzame mensen te verlichten.
IEDEREEN HEEFT IETS TE BIEDEN Mensen die anders zijn, vallen er in een gemeenschap het snelst buiten. Terwijl juist deze buren vaak een eenzaam bestaan leiden. In het werken tegen eenzaamheid bouw je met elkaar aan buurtgemeenschap pen waar ook deze mensen welkom zijn. Niet vanuit medelijden, maar vanuit de overtuiging dat iedereen iets bij te dragen heeft. Dat vraagt een andere blik. Op wat iemand wel heeft, in plaats van niet (meer). Wat iemand graag doet, nog wel kan, welke verborgen verlangens iemand heeft. Eenzaamheid ontstaat vaak doordat er geen beroep (meer) ge daan wordt op wat iemand te bieden heeft en iemand niet meer van be tekenis kan zijn.
53