żyjąc słowem
Rozmawialiśmy niedawno w męskim gronie o tym, jak pomóc młodszemu z nas w podjęciu życiowej decyzji. W odpowiedzi na różne warianty poddawanych możliwych rozwiązań problemu padała odpowiedź: „Chciałbym, ale”. Aż w końcu jeden z mężczyzn zadał mu pytanie: „Chciałbym czy chcę?” możliwych rozwiązań problemu padała odpowiedź: „Chciałbym, ale”. Aż w końcu jeden z mężczyzn zadał mu pytanie: „Chciałbym czy chcę?”. Chciałbym czy chcę! To wielka różnica! „Chcę” sprawia, że moje postanowienia przestają być czczymi życzeniami i zamieniają się w rzeczywistość. Dlatego właśnie piekło jest wybrukowane dobrymi chęciami. Dobre chęci odrywają od rzeczywistości, zwłaszcza kiedy zabraknie wyraźnego „chcę”, czyli decyzji. Chciałoby się dodać: męskiej decyzji. Siłą rzeczy myśl biegnie w stronę tego mężczyzny, który był opiekunem Jezusa. Miał na imię Józef i był mężem Marii. Z Biblii możemy się dowiedzieć, że to był chodzący konkret. Mało mówił, a dużo robił i to bez zbędnego hałasu. Kiedy w środku nocy i na dodatek we śnie dostał polecenie, by ratować dziecko i Jego matkę, wstał, spakował walizki, wrzucił na środek transportu, jakim dysponował i wyemigrował z rodziną do sąsiedniego kraju. Nie konsultował ze swoją mamusią, nie rozważał za i przeciw ze swoim tatą, nie czekał, aż się rozwidni, nie poszedł obgadać tego z kolegami do baru, ale wstał, obudził Marię i zabierając najbardziej niezbędne rzeczy, umknął
przed pościgiem, ratując życie dziecka. Wszystko przez to, że rok wcześniej podjął decyzję, iż będzie z matką tego dziecka na dobre i na złe oraz dlatego, że ślubował jej wierność. Sytuacja nie była klarowna, bo narzeczona była wtedy w ciąży, do której nie mógł się przyznać i decyzję ponowił wtedy, kiedy tak naprawdę powinien żądać jej śmierci. Prawo religijne taką możliwość mu nie tylko dawało, ale nawet zobowiązywało go do radykalnych rozwiązań. Jego radykalizm przejawił się natomiast w tym, że nie tylko nie przyłożył ręki do wykonania wyroku (Prawo nakazywało!), ale dał ochronę Marii i potwierdził swoją decyzję, biorąc ją do siebie (posłuchał serca). Tym samym ściągnął na siebie całe odium, jakie spadło na narzeczoną ze strony całej społeczności. To miało miejsce w roku 1! (Mt 2:13-15, 23; Łk 2:15-20). Chyba nie zdajemy sobie do końca sprawy z tych wydarzeń. Chyba że, jak pomyślimy o tzw. zabójstwach honorowych, czyli wyrokach śmierci na współczesnych muzułmańskich kobietach (wykonywanych przez ojców lub rodzonych braci), które zaszły w ciążę przed ślubem. Ten mężczyzna to był konkret i to była jedna decyzja! Nie chcę powiedzieć, że mamy
kurczowo trzymać się głupich, nieprzemyślanych decyzji albo niedojrzałych wyborów, które ewidentnie nas niszczą. Chcę powiedzieć, że ten mężczyzna, mając pewność co do słuszności wyboru, potwierdzał ten wybór kolejnymi konkretnymi decyzjami. Te decyzje potwierdzał działaniami! To się nazywa konsekwencja. Jak to ktoś powiedział: „Raz wybrawszy, ciągle wybierać muszę”. Ciągle znaczy każdego dnia i do końca życia! Sądzę, że nie dość powtarzać, iż życie (duchowe również) to ciągły proces. I jak to wyraziła Sofia („sofia” znaczy: „mądrość”), jedna z bohaterek filmu „Vanilla Sky”: „Każda mijająca chwila to szansa, żeby wszystko odmienić”. Z początkiem roku warto zrobić dobry użytek z każdej mijającej chwili, by wykorzystać szansę na nowy początek, który przeciągnie się na kolejne dni, tygodnie, miesiące. Zrobić postanowienie to pestka. Stracone szanse i niezrealizowane postanowienia są najlepszym tego dowodem. Co mogę zrobić, żeby konsekwentnie żyć nowym życiem? Jeśli początek, to i koniec czegoś. Jeśli początek, to decyzja: CHCĘ! Lesław Juszczyszyn
Ręce do góry
projekt z chmur
czego OKO nie widziało czego UCHO nie słyszało...
Ręce Do Góry to nowa chrześcijańska muzyka dla Kościoła: 10 całkowicie nowych piosenek, śpiewają m. in Monika Głębowicz, Agnieszka Edwins Beata Bednarz! Gotowa produkcja muzyczna Podkłady do samodzielnego śpiewania Nuty z melodią i akordami do nauki Projekt Sławka Szymańskiego
www.recedogory.pl czytałem, widziałem, słyszałem