VISIE PvdA-STATENFRACTIE FRYSLAN INZAKE DE ZORG VOOR DE JEUGD Van droom naar daad De PvdA-Statenfractie in Fryslân heeft een ideaalbeeld over het opgroeien van kinderen. • Alle kinderen moeten gelijke kansen krijgen. • Er moet aandacht zijn voor goed onderwijs. • Elk kind moet goede zorg en een goede opvoeding kunnen krijgen. • Elk kind moet zich optimaal kunnen ontwikkelen. Als het even tegenzit in het leven van een kind, moet de samenleving niet met de rug naar het kind gaan staan. Het kind moet kunnen rekenen op een zorg waarin het kind centraal staat, zodat na de geboden hulp het kind weer volop mee kan doen in onze samenleving. Het gaat daarbij niet alleen om de zorg voor dat kind maar ook om zorg voor de omgeving. Mogen wij u meenemen naar onze droom? • Een jeugdzorg waar het kind echt centraal staat. • Het kind dat in zijn eigen gezinssituatie die hulp krijgt, die het nodig heeft. Geen gesleep met het kind van hot naar her, de hulp wordt waar mogelijk thuis in de vertrouwde omgeving geboden. • Het kind krijgt te maken met één medewerker, die als dat nodig is andere hulp inroept, die ook thuis gebo- den wordt. • Het kind reist niet, maar de medewerkers reizen. • Het kind krijgt niet te maken met verschillende indica- tiestellingen, niet met lange wachtlijsten, niet met al te veel verschillende instellingen en hun medewerkers, krijgt niet te maken met het feit dat verschillende hulp afhankelijk is van allerlei verschillende geldstromen en van allerlei verschillende wetten. • Het kind krijgt niet te maken met een medewerker, die heel veel tijd aan bureaucratische handelingen kwijt is, maar die echt de tijd heeft voor het kind en het gezin waar het kind deel van uitmaakt. • Het kind zal merken dat er vertrouwen is, dat er alle ruimte is om te luisteren en te praten. • Het gaat niet alleen om de zorg voor het kind maar ook om de zorg voor omgeving waarin dat kind opgroeit. Deze omgeving is medebepalend voor de omstandigheden waarin het kind opgroeit alsmede voor de oplossingen die beschikbaar zijn.
4
• Het kind zal ervaren dat de medewerker niet eerder vertrekt uit zijn/haar leven voordat alles weer goed is. Konden wij de zorg voor de jeugd maar opnieuw uitvinden, konden wij maar op een blanco bladzijde beginnen. Maar waarom zouden wij niet op hetzelfde ideaalbeeld uit kunnen uitkomen als iedereen en alles zich inzet daar aan te werken? Als we maar bereid zijn om vanuit het belang van het kind te denken en te handelen en niet wetten, geldstromen, instituutsbelangen en politieke en bestuurlijke belangen te laten prefereren. Zullen we er met elkaar aan gaan werken om de droom werkelijkheid te laten worden?
Het onderzoek Als Staten spreken we elk jaar over de begroting met daarin de miljoenen die we uitgeven aan Jeugdzorg. Niet alleen geld van de rijksoverheid waarbij de provincie optreedt als uitvoerder van de rijksregelgeving op dit punt maar ook over de miljoenen die wij als provincie extra in de jeugdzorg stoppen. Naast de begroting komen er ook tal van rapportages over dezelfde jeugdzorg op ons af. Evaluaties, meerjarenrapporten noem maar op. Het beeld dat we krijgen uit die rapporten en rapportages is dat het goed gaat met de zorg voor de jeugd maar dat er wel veel veranderd moet worden. Wachtlijsten moeten weg worden gewerkt en moeten wegblijven. Financieringstromen moeten helder zijn. Te veel veranderingen om op te noemen. We zijn van mening dat het algemene beeld dat uit de interviews komt het waard is om daar aandacht aan te schenken. Dit algemene beeld komt overeen met het onderzoek dat in mei jl. door de parlementaire Werkgroep Toekomstverkenning Jeugdzorg is uitgevoerd onder voorzitterschap van Pierre Heijnen. De Jeugdzorg is versnipperd, de financieringsstromen zijn alomvattend. We verdrinken in de ingewikkeldheid van ons zorgsysteem dat is gericht op het probleem en niet op de beheersing en oplossing. We hebben ons afgevraagd hoe we met deze bevindingen moeten omgaan. De provincie heeft namelijk een taak maar ook een positie in deze.