Budowanie wizerunku bibliotekarza i automotywacja
Komunikacja werbalna i niewerbalna Komunikacja zajmuje szczególne miejsce w kontekście wizerunku, gdyż jego budowanie to właściwie
Austriacka Biblioteka Narodowa
informowanie otoczenia o posiadanych cechach. Można mieć same zalety, jednak bez ich umiejętnego prezentowania (komunikowania) wizerunek będzie uzależniony od ocen przypadkowych zachowań. Warto podkreślić, że człowiek nie może się nie komunikować. Milcząc, wychodząc czy odwracając się plecami do klienta, przekazuje komunikat „odejdź”, „zostaw mnie”, „jestem zły, obrażony”, „nie jesteś dla mnie wystarczająco ważny, bym cię szanował” itd. Jeśli zatem budowanie wizerunku jest związane z komunikowaniem się z otoczeniem, a komunikowanie się to proces ciągły, to wizerunek budowany jest w każdym momencie, w którym ma się do
Źródło: Wikipedia, wolna encyklopedia: http://pl.wikipedia.org/wiki/Austriacka_Biblioteka_Narodowa
czynienia z drugą osobą.
Sposób mówienia Zawód bibliotekarza obliguje do poprawnego wyrażania się i dbania o polszczyznę. Język profesjonalisty powinien być dopasowany do poziomu rozmówcy, jednak bezwiedne podążanie za mową młodzieżową lub wpadanie w żargon nie jest dobrym rozwiązaniem. Obowiązuje zasada oszczędności i prostoty – nadmierne używanie słów wzniosłych, obcojęzycznych czy afektowanych może wywołać efekt odwrotny do zamierzonego.
Zachowanie Istnieje wiele publikacji poświęconych temu tematowi. Sposób zachowania ma znaczenie przy budowaniu komunikatów, które są przekazywane otoczeniu, a więc ma również wpływ na wizerunek. Mowa ciała obejmuje wiele elementów, takich jak: postawa i ruchy ciała, gestykulacja, mimika, kontakt wzrokowy czy utrzymywanie odpowiedniego dystansu wobec rozmówcy. Najlepszym sposobem na poznanie mowy ciała jest samoobserwacja oraz odczytywanie informacji zwrotnej ze strony osób bliskich. Profesjonalista kojarzy się raczej z wyprostowanym (ale nie sztywnym) ciałem, pewnym (zakotwiczonym) sposobem stania – na dwóch stopach z równomiernie rozłożonym ciężarem ciała, nieagresywnym, ale częstym kontaktem wzrokowym, wyważoną gestykulacją służącą jedynie podkreślaniu wypowiadanych treści. W rozmowie twarz i ciało pozostają zwrócone w kierunku rozmówcy, a dystans dzielący osoby nie powinien być mniejszy niż 1,5-2 długości ręki. W miarę poznawania się dystans może być skracany, jednak z dotykiem należy być bardzo ostrożnym. Ważny jest także sposób powitania i pożegnania. Mruknięte, wypowiedziane z pełnymi ustami lub odkrzyknięte z innego pokoju „dzień dobry” czy „do widzenia” nie spotka się z dobrą reakcją. Budowaniu pozytywnego wizerunku sprzyja otwartość w kontaktach z innymi, której przeciwieństwem będą chowanie się za ladą czy biurkiem, wychodzenie z pomieszczenia, krótkie, zdawkowe odpowiedzi oraz jawne okazywanie niezadowolenia. Znajomość oraz elastyczne stosowanie zasad savoir-vivre’u mają znaczący wpływ na wizerunek bibliotekarza.
Strona 83
Rozdział 9