Zijn er bepaalde culturele gewoonten of rituelen die jullie volgen? Christina: Op 13 december is er Sint-Lucia, een Zweeds feest om te winterwende te vieren. En we vieren ook midzomernacht. Dan wordt er gedanst rond een midzomerpaal die versierd is. Voor de rest zijn de meeste feesten dezelfde als in Vlaanderen. Dat onze culturen niet zo ver uit elkaar liggen en dat er geen religieuze verschillen zijn, maakt het wel makkelijker natuurlijk. En wat rituelen betreft… We hebben een heel leuk slaapritueel wanneer de kleinkinderen komen slapen. Er worden dan vier verhaaltjes voorgelezen: grandad leest een Engels verhaaltje, hun mama leest er eentje in het Nederlands, hun papa in het Engels en ik in het Zweeds. Dat is dan telkens een mooi momentje samen.
“Pas als je in contact komt met andere culturen begrijp je dat er zoveel meer bestaat dan wat je kent” – DENNIS
Heeft het ook nadelen om met zo’n internationale achtergrond in het leven te staan? Christina: Toen onze kinderen klein waren, konden ze niet meepraten over de Vlaamse tv-programma’s, want wij keken naar de Britse televisie. Daardoor hadden ze soms het gevoel er niet helemaal bij te horen op school. Maar… er zijn vooral véél voordelen aan. Ze groeien op als wereldburgers. Het voelt voor hen bijvoorbeeld heel vertrouwd aan om met iedereen te communiceren en dat is nu een groot voordeel in hun job. We hopen dat ook de Jack, Charlie en Sam die houding overnemen.
Dromen & wakker liggen De kleinkinderen zijn erg jong, hun toekomst ligt nog helemaal open. Welke dromen koesteren jullie voor hen? Dennis: Zoals elke grootouder wil je in de eerste plaats dat je kleinkinderen gelukkig zijn, dat ze zich goed voelen in hun vel en dat ze gezond zijn. Maar daarnaast hoop ik toch dat ze de verrijking van op te groeien in een internationale familie zullen gebruiken om hun leven zo waardevol mogelijk in te vullen. Christina: Absoluut. Ik wil dat ze een open mind behouden, dat ze niet met oogkleppen gaan leven, zonder een nieuwsgierige blik naar andere culturen. Pas op, ik zou het respecteren mocht dat zo zijn, het is tenslotte de derde generatie. Misschien vinden ze die roots van hun grootouders niet zo belangrijk? Maar ik zou het er toch moeilijk mee hebben. Maken jullie je ook zorgen over de wereld waarin jullie kleinkinderen zullen opgroeien? Christina: Waar ik bezorgd om ben: de druk van sociale media op kinderen en jongeren vandaag. Wij kunnen ons dat niet voorstellen omdat wij daar niet mee zijn opgegroeid, maar de rol die sociale media spelen in het leven van kinderen is enorm. Ik sta in het onderwijs dus ik zie dagelijks wat dat met hen doet. Dat het nooit stopt, is volgens mij het moeilijkste. Als er op school een probleem is, kunnen ze dat thuis niet even van zich afzetten want
20
online blijft het verdergaan. Omgaan met de druk van die voortdurende informatiestroom, dat is iets wat kinderen vandaag moeten leren en dat is niet makkelijk. Volgens mij ervaren kinderen en jongeren vandaag sowieso veel meer stress dan vroeger. En het klimaat, daar lig ik ook van wakker en praat ik vaak over met mensen rondom mij. Want we zien de gevolgen van de klimaatopwarming vandaag al, dat valt niet meer te ontkennen. Ik hou mijn hart vast hoe dat zal evolueren tegen de tijd dat onze kleinkinderen volwassen zijn. Hun toekomst kan er in het worstcasescenario misschien erg somber uitzien. Welke levensles willen jullie je kleinkinderen meegeven? Dennis: Wat ik mijn hen zou willen zeggen, is: ‘Het is een hele grote wereld die klaarligt om te ontdekken. Kijk niet alleen naar je eigen omgeving maar behoud altijd een open blik. Je moet niet per definitie doen wat de maatschappij je oplegt, zoals: school, universiteit en dan een job zoeken. Er bestaan nog zoveel andere manieren om je leven in te vullen. Volg niet de weg van een ander maar kies je eigen levenspad’. Na de middelbare school wist onze dochter nog niet wat ze wou doen. We hebben haar toen een sabbatjaar gegeven om dat grondig uit te zoeken en een studierichting te kiezen die echt bij haar paste. Dat stuitte op weerstand in onze omgeving: ‘Je dochter zomaar een jaar niets laten doen, dat kan toch niet? Je moet zo snel mogelijk een diploma halen en een job zoeken!’ Maar wij hadden er vertrouwen in dat we onze dochter die ruimte moesten geven. Beter even afstand nemen dan snel een richting te kiezen die bepalend is voor de rest van je leven. Christina: Daar sta ik helemaal achter. Verder wil ik mijn kleinkinderen ook zeggen: ‘Geniet van de mooie momenten in het leven, leef niet met negatieve verwachtingen maar blijf steeds positief. Kijk met grote ogen naar de wereld!’