Ερώτηση κοινού:Σεσχέση μεταξύ ατομικού και συλλογικού,
πώς διαχειρίζεστε τη δουλειά σας; Πρόσφατα δουλέψατε με πολλούς ανθρώπους μαζί, αν μπορείτε να μου πείτε ίσως αυτή η πιο συλλογική κατάσταση Γ.Τ: Το να κινηθείς συλλογικά και να αφήσεις αναπνοές και χώρους στους γύρω σου θέλει στην αρχή μία μικρή προσπάθεια αλλά το μαθαίνεις, διαπιστώνοντας ότι και αν δεν είσαι καλός παίχτης (δέκτης) γίνεσαι με τον χρόνο. Και αν δεν κρύβεσαι, και αν δεν σκιάζεσαι να τις δημοσιοποιήσεις γίνονται ένας μεγάλος βωμός, που μέσα από αυτόν το βωμό βγαίνει ένα αποτέλεσμα. Ανάμεσα σε κάποιες δράσεις ζήτησαν και ήρθαν 128 άτομα στο Βυζαντινό Μουσείο για να παίξουμε μουσική, γλεντήσαμε, χορέψαμε, ήπιαμε και παρ’ όλα ταύτα φτιάξαμε όλες μας τις δράσεις. Επειδή πιστεύω ότι ένα ενδιάμεσο στοιχείο ακόμη και το μικρό ποτήρι το τσίπουρο σε διευκολύνει να φύγουν τα εμπόδια, να δεις τις αντιδράσεις και όταν αφήνεις τον άλλον να κινηθεί και να πραγματώσει και αυτός την επιθυμία του τότε είναι εύκολο. [3] «Γιούκος», εγκατάσταση, Γκαλερί Λόλα Νικολάου, 2005, Κρατικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, 2006, ξύλο-ρούχα. Διαστάσεις μεταβλητές
«Yukos», installation, Lola Nikolaou Gallery, 2005, State Museum of Contemporaty Art, 2006, woodclothes. Variable dimensions 58