Het tij zat niet mee. De collega-sector
De eerste jaren werkte de PO-Raad
raden werden opgericht in de laatste
hard aan de binding van de leden en
decennia van de vorige eeuw, toen de
het ‘leren van elkaar’. Walvisch: ‘Er zijn
politiek was gericht op decentralisa-
grote stappen gezet in de professionali-
tie en deregulering. Walvisch: ‘Maar
sering van het bestuur: van beleidsrijk
toen de PO-Raad werd opgericht,
begroten tot beter HR-beleid, van
was het klimaat gekanteld. De poli-
transparantie in de verantwoording tot
tiek koos voor de leraren en had het
horizontale dialoog. En het sturen op
over de “lemen laag” van de besturen.
onderwijskwaliteit. De PO-Raad heeft
Een valse en pijnlijke tegenstelling.
z’n plek verworven in het spectrum
In de eerste onderwijsbegroting sinds
van onderwijs, politiek en media.
onze oprichting kreeg de sector een
Onder de vleugels van de PO-Raad
bezuiniging van 80 miljoen op ‘bestuur
zijn besturen met zeer zwakke scholen
en management’ voor z’n kiezen.’
begeleid. Daardoor zijn er nauwelijks
Sterke agenda
meer zeer zwakke scholen. Inmiddels
De laatste tijd trekken PO-Raad en
Bloedgroepen vervaagden
zijn alle PO-besturen zich bewust van
vakbonden samen op voor meer geld
De vereniging hield de moed erin.
hun eigen verantwoordelijkheid voor de
voor de leraren. ‘Dat is heel bijzon-
De leden zetten enthousiast de schou-
onderwijskwaliteit. Ze weten dat kwa-
der’, zegt Walvisch. ‘Ik hoop op een
ders onder de ontwikkeling van een
liteitsverbetering pas tot stand komt in
mooi resultaat: niet alleen meer geld,
eigen Code Goed Bestuur, die zou
‘alignment’, de verbinding tussen alle
maar ook blijvende samenwerking.
bijdragen aan professionalisering van
lagen van een organisatie.’
Hopelijk durft de politiek op een dag
Wim Ludeke
goed te kijken naar de bekostiging van
de eigen bestuurlijke vaardigheden. ‘Dé manier om de PO-Raad op de kaart
Besturen ontmoeten elkaar in net-
het po. De scholen hebben echt meer
te zetten’, aldus Walvisch.
werken, regionale bijeenkomsten en
financiële ruime nodig om degelijk
ledenvergaderingen om de gezamen-
en toekomstbestendig onderwijs te
lijke agenda te creëren. En men treedt
geven.’
met één stem naar buiten. Kervezee: ‘De bekostiging is nog De PO-Raad vertegenwoordigt ook
gericht op het krijtje, terwijl we nu in
het speciaal onderwijs. ‘Dat is heel
een digitale omgeving moeten wer-
logisch, ook gezien ontwikkelingen als
ken. Ook de normen voor huisvesting
passend onderwijs’, zegt Wim Ludeke,
en schoonmaak zijn onder de maat.
voormalig DB-lid van de PO-Raad en
Mede daardoor wordt het beroep
bestuursvoorzitter van Stichting De
minder aantrekkelijk en de tweedeling
Onderwijsspecialisten. ‘En ik vind het
alleen maar scherper. Ik zou wil-
mooi dat onze belangen zijn onderge-
len zeggen: If you think education is
bracht in zo’n grote organisatie.’ Hij is
expensive, try ignorance. Het gaat om
lid van het algemeen bestuur van de
goed onderwijs voor ieder kind! Ik ben
Van Harten: ‘We werden snel gevon-
PO-Raad. ‘Daardoor heb ik een goede
heel blij met hoe de PO-Raad dit tel-
den door allerlei maatschappelijke
verbinding met het regulier onderwijs.
kens weer agendeert.’
organisaties.
Je krijgt een prachtig overall-beeld van
Simone Walvisch
de sector. We bespreken wat er nodig
Van Harten: ‘Het po levert met
In het begin waren de verschillende
is, wat in gang is gezet, waar het toe
beperkte middelen een fantastische
bloedgroepen nog herkenbaar bij de
moet leiden. Daar leer ik veel van.’
prestatie. Ik hoop dat leerkrachten,
ledenvergaderingen, maar sindsdien
schoolleiders en bestuurders
hebben de leden het belang van een
Bestuursleden halen en brengen.
verantwoordelijkheid blijven nemen
gemeenschappelijke agenda ontdekt.
Wat Ludeke brengt: ‘Niet bij alle
voor de kwaliteit van het onderwijs;
Het bestuur is vanaf het begin fan-
onderwerpen wordt gedacht aan de
dat zij zo’n sterke agenda ontwikkelen
tastisch ondersteund door alle nieuwe
consequenties die het zou kunnen heb-
dat de overheid gepaste afstand
beleidsmedewerkers.’
ben voor het speciaal onderwijs. Ik zie
bewaart.’
het als mijn taak om het so, wanneer nodig, onder de aandacht te brengen.’
8