66
Wat voorafging Bedrijventerreinen bepalen mee de gezondheid van het economische klimaat. In Oost-Vlaanderen bijvoorbeeld creëren ze 60% van de werkgelegenheid. Ze zijn duidelijk onmisbaar. In totaal beschikt de provincie over meer dan 11.000 hectare bedrijventerreinoppervlakte. Veel, maar onvoldoende. Zeker voor grotere projecten is er onvoldoende ruimte, maar zelfs kleinere initiatieven vinden niet de plek die ze zoeken. De vraag is te groot, het aanbod te klein. Bovendien is die oppervlakte niet volledig aan bedrijven voorbehouden. In de jaren ‘70, ‘80 en ‘90 waren heel wat bedrijventerreinen in handen van privé-eigenaars die er, cru gesteld, mee deden wat ze wilden. De bedrijventerreinen kregen gedeeltelijk of geheel andere functies, de plaats voor grote bedrijvigheid, onder meer productie, werd ingeperkt, de terreinen verrommelden tot woon-, winkel- en kantoorzones. Nieuwe bedrijven vonden op de bestaande terreinen bijgevolg niet de nodige plaats of infrastructuur. Ze moesten op zoek naar nieuwe terreinen. De vraag bleef stijgen. Dankzij het financieel interessante kader dat de Europese Interregsubsidies creëren, was er ruimte om projecten op te zetten, uit te testen en te evalueren. Met enkele mislukkingen en heel wat positieve resultaten tot gevolg. Behalve succesvolle projecten, leverden de initiatieven voor de POM knowhow en nieuwe methodieken op. De internationale samenwerking, een vereiste voor de Interregsubsidiëring, leidde in elk van de projecten bovendien tot een gezonde wisselwerking tussen regio’s met verschillende achtergronden en héél wat kennisuitwisseling. Ook het provinciebestuur lanceerde verschillende subsidies ter bevordering van het duurzame bedrijventerreinmanagement (zie hiernaast ‘Duurzaam bedrijventerreinmanagement in Oost-Vlaanderen: van fictie naar feit’). Waar de sfeer in de beginjaren van het traject onwennig was, partners niet makkelijk in hun kaarten lieten kijken en er nog heel wat juridische vragen bestonden, staan bedrijven nu meer en meer open voor samenwerkingen. Samenwerken loont. Vanuit die basis bouwt de POM haar taken en actieterreinen uit. «Een grote wens voor de toekomst is dat we met het huidige team, dat uitermate complementair is, kunnen blijven samenwerken. We werken niet alleen intern goed samen, maar ook naar buiten toe. Het team bestaat uit stuk voor stuk meer dan competente mensen met elk hun knowhow.» «De POM Oost-Vlaanderen heeft een cultuur gekweekt en een dynamisme gegenereerd die men – ten onrechte – niet verwacht van overheidsdiensten.» «We ontmoeten ook voortdurend zielsverwanten: zo veel mensen die zich vaak belangeloos inzetten, niet enkel hun job doen om de centen, maar omdat ze een verschil willen maken. Dat zie ik meer en meer. We gunnen het elkaar.»
In de praktijk Het project voor het Skaldenpark, midden in het Gentse havengebied, verkende als een van de eersten de voordelen van het gemeenschappelijke woonwerkverkeer. Er was een proefproject met pendelbusjes, in samenwerking met private vervoerfirma’s. Door het stelsel van ploegenarbeid in de deelnemende bedrijven, kon De Lijn in dit project immers geen goede dienstregeling verzekeren. Na afloop van het Interregproject, besliste de stad Gent om het initiatief over te nemen en werd de vzw Max Mobiel boven de doopvont gehouden. De POM stond mee aan de wieg van het initiatief dat ondertussen is uitgegroeid tot een goed voorbeeld van duurzaam en maatschappelijk verantwoord ondernemen (zie kaderstuk).
Duurzaam bedrijventerreinmanagement in OostVlaanderen: van fictie naar feit In 2006 trokken de POM West-Vlaanderen, de POM Oost-Vlaanderen, de provincie Zeeland, UGent en Hogeschool Zeeland, samen het eerste eigenlijke bedrijventerreinmanagementproject op gang. Vier bedrijvenverenigingen in Oost-Vlaanderen stapten mee in het project (vzw Vegho, vzw De Prijkels, vzw Drongen I en vzw Bedrijvenpark Gentbrugge II). Naar een Nederlands voorbeeld (Herman Timmermans, Parkmanagement 2.0, www.dhv.nl), werd het bedrijventerreinmanagement vervolgens uitgebreid. Het beperkte zich niet langer tot gemeenschappelijke aankoop en onderhoud van de gedeelde bedrijventerreinruimte. Enkele initiatiefnemers werkten samen rond veiligheid, rond bewegwijzering, rond energie, maar ook rond werkgelegenheid en leefbaarheid van de buurt.