ΒΑΛΚΑΝΙΚΟΙ ΠΟΛΕΜΟΙ - ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΧΑΛΚΙΔΙΚΗΣ - ΤΑΓΜΑ ΚΡΗΤΩΝ
σία λεία πολέμου», την οποία βρήκαν στον σιδ. σταθμό Δεμίρ Ισσάρ, όπου «εύρομεν μεγάλην ποσότητα κριθής, αλεύρων, ορύζης, σακχάρεως, τεΐου, τυρού ολλανδικού, υποδημάτων (μπότες), ως επίσης ράβδους πολιτών (μπαστούνια) και είδη γυναικεία (βεντάλιες κλπ), τα οποία, ως συνάγεται, προήρχοντο εκ διαρπαγών εκ των ελληνικών καταστημάτων των πόλεων Σερρών, Δράμας και Καβάλας». «Αι απώλειαί μας εις την μάχην του Δεμίρ Ισσάρ. Νεκροί: Αξ/κοί 1, οπλίται 38, Τραυματίαι: Αξ/κοί 4, οπλίται 203 Απωλείας εις αξ/κούς είχε μόνον το Τάγμα Κρητών, νεκρόν τον λαμπρόν λοχαγόν Γ. Παπαδόπουλον και τραυματίαν τον ανθ/γόν Παντ. Σταθάκην, οι οποίοι εβλήθησαν από οβίδα. Εις την θέσιν εις την οποίαν έπεσεν ο λοχαγός Παπαδόπουλος και ο λοχίας Φιωτάκης, περί τα 400 μέτρα Β του χωρίου, ιδρύθη αργότερον κτιστός τάφος δι αμφοτέρους» (σελ.1022, φωτογραφία). Στη συνέχεια και υπό ημερομηνία 27 -6ου, ο Αλεξάκης αναφέρεται σε διαταγή επιχειρήσεων (συνέχιση της δίωξης) για την επομένη 28 -6ου, επίσης στην επίσημη αναγγελία των ελληνικών νικών, σε κακουργήματα των Βουλγάρων σε βάρος αμάχων (ο βασιλιάς –αρχιστράτηγος τηλεγραφεί στον υπουργό Εξωτερικών και δίνει εντολή «να διαμαρτυρηθήτε εις τους αντιπροσώπους των πολιτισμένων Δυνάμεων εναντίον των ανθρωπομόρφων αυτών τεράτων, καθώς και εις τον πολιτισμένον Κόσμον ολόκληρον και δηλώσητε ότι θα αναγκασθώ μετά λύπης μου να προβώ εις αντίποινα…»). Αναφέρει επίσης ένα σπουδαίο γεγονός, την είσοδο της Ρουμανίας στον πόλεμο, εναντίον της Βουλγαρίας, η οποία πλέον θα έχει να αντιμετωπίσει τρία μέτωπα (με Ελλάδα, Σερβία –όπου οι Σέρβοι πλέον έχουν επιτυχίες- και τώρα με Ρουμανία). Υπό ημερομηνία 28 Ιουνίου 1913, ο Αλεξάκης αναφέρεται δια μακρών στα στενά του Κλειδίου, τα οποία, με διάφορα ονόματα (Στενά Σιδηροκάστρου, Δεμίρ Ισσάρ (Σιδηρού Φρουρίου) και Βέτρινας), δεσπόζουν στην περιοχή. Αναφέρεται και ιστορικά στην περιοχή, γνωστή από τους σκληρούς αγώνες των Βυζαντινών κατά των Βουλγάρων. Επανέρχεται στην δίωξη του εχθρού και στο ότι «ο εχθρός υπεχώρησεν ατάκτως προς βορράν δια των Στενών… Δεν εστάθη να αμυνθή πλησίον, αλλά κατέφυγε πέραν της στενωπού της Κρέσνας, κατέστρεφε δε πάσας τας επί του ποταμού Στρυ161