MEEDENKEN
MET DEKKER Aleid Truijens (59) noemt zichzelf geen ‘onderwijs deskundige’. Ze studeerde Nederlands, recenseert boeken en schrijft romans en nonfictie. Ze heeft twee kinderen grootgebracht en haar man geeft les aan vwo-leerlingen. Zo kwam het dat ze zich ook over onderwijs druk maakte en haar Volkskrant-column daarover kreeg. Ze volgt de ontwikkelingen in het onderwijs nu zo’n tien jaar. Tamara Oortwijn (36) verruilde al snel na de havo haar studie voor sociaal kunstzinnige therapeute voor de pabo. Ze liep stage bij de Leonardusschool in Heemskerk, waar ze nu - na een kort uitstapje naar een andere school - nog steeds werkt. Ze deed een basiscursus en een verdiepingscursus voor ICC’ers bij Plein C. Momenteel volgt ze de nieuwe post-hbo Cultuurbegeleider. Ze is één van de eerste vijf studenten die in juni afstuderen.
Staatssecretaris Sander Dekker startte #onderwijs2032, een brede discussie over het onderwijs van de toekomst. Prikkels vroeg twee onderwijskenners: wat mag Dekker vooral niet vergeten? Aleid: De staatssecretaris nodigt ons uit om mee te denken over het curriculum, maar de praktijk leert dat niet alle ontwikkelingen daarin het gevolg zijn van beleid. Nederland was een talenland, maar talenstudies werden impopulair. Zoiets kun je niet voorspellen. Een commissie op het ministerie kan het onderwijs niet opnieuw verzinnen. Je kunt niet anders dan de weg der geleidelijkheid volgen, kijken wat werkt en wat niet. Niet steeds een heel nieuw systeem, dat leidt tot ontmoediging van leerkrachten. Tamara: Nu nog wordt te veel beslist en gedaan over onze hoofden heen. Het eigenaarschap moet terug bij het onderwijs zelf. Draagvlak in de samenleving is mooi, maar hoe deskundig is die samenleving? Aleid: Niet iedereen hoeft deskundig te zijn, ook ouders bijvoorbeeld mogen hun
wensen hebben. Maar klaar zal het curriculum nooit zijn. Het onderwijs is juist voortdurend in beweging. Het maken van plannen voor een verre toekomst komt neer op luchtfietserij. Ik geloof meer in breed scholen, zodat mensen zich staande kunnen houden in veel verschillende situaties. Tamara: In de praktijk merk ik dat kinderen behoefte hebben aan ontdekkend leren. Als ze verrast worden, raken ze enthousiast, en dat geeft hen ook meteen het broodnodige zelfvertrouwen. Natuurlijk: kennis is macht, kennisoverdracht blijft nodig, maar als kinderen al doende leren, zijn ze meer geboeid en blijven ze langer geconcentreerd. Aleid: Heel belangrijk in een tijd waarin door steeds meer (sociale) media onze focus dreigt te versnipperen.
prikkels
11