Gabit nr 23

[egzemplarz bezp∏atny]

paêdziernik 2006

Lubi´ baÊnie o rycerzach...

Do moich realizacji, przedstawieƒ re˝yserowanych nie tylko w „Pleciudze”, wybieram ró˝ne teksty, przewa˝ajà jednak te wspó∏czesne, choç i klasyczna baʃ jest mi bardzo bliska. Na m∏odà autork´ Mart´ GuÊniowskà trafi∏em, czytajàc kolejne zeszyty „Nowych Sztuk dla Dzieci i M∏odzie˝y”, wydawanych przez Centrum Sztuki Dziecka w Poznaniu. Najpierw chcia∏em wyre˝yserowaç „Baʃ o Rycerzu Bez Konia”, ale z ró˝nych powodów zdecydowa∏em si´ na „Baʃ o Rycerzu Pryszczycerzu i Królewnie Pi´knotce”, której d∏ugi tytu∏ zredukowaliÊmy do „O Rycerzu Pryszczycerzu”.

Tekst ten, w∏aÊciwie „niepowa˝ny”, traktuje o sprawach powa˝nych i jest bardzo inspirujàcy teatralnie. Autorka, tworzàc mocno zarysowane, baÊniowe w swej prowieniencji postaci, buduje rzeczywistoÊç nam bliskà i zawsze aktualnà – czy˝ nie chowamy swej prawdziwej twarzy za rozlicznymi maskami czy wr´cz przy∏bicami, chroniàc swà prywatnoÊç? Czy˝ nie czekamy na tych, którzy zechcà ujrzeç naszà prawdziwà twarz, odkryç nasze wn´trze i... pokochaç bez wzgl´du na nasze kompleksy czy wady (okulary, rude w∏osy, garby na plecach czy... pryszcze)? Jak wynika z tekstu GuÊniowskiej, dzi´ki ingerencji Wiedêmi∏y, takie prawdziwe ROZPOZNANIE jest mo˝liwe, równie˝ dzi´ki próbom, którym poddani zostajà prawie wszyscy bohaterowie, nie wy∏àczajàc Królewny Pi´knotki i jej rodziców, a zalotnicy okazujà si´ zbyt zaj´ci sobà i niedojrzali do mi∏oÊci.

Poza tym – lubi´ baÊnie o rycerzach, tak˝e tych b∏´dnych, a Pryszczycerz jest rasowym przedstawicielem tej ginàcej kasty o Êredniowiecznym rodowodzie, ma w sobie naiwnoÊç dziecka, a jednoczeÊnie dzielnoÊç, to dobry, wra˝liwy na Êwiat cz∏owiek.

Poniewa˝ tekst jest doÊç klasyczny, wybra∏em do jego realizacji typowà konwencj´ teatru lalek kuk∏y zamachowej z wykorzystaniem planu ˝ywego. Ka˝da postaç ma swój odpowiednik w lalce, ka˝da postaç grana jest jednoczeÊnie w dwóch planach – lalkowym i ˝ywym. Mam nadziej´, ˝e uda si´ nam zrealizowaç przedstawienie, w którym dominowaç b´dzie ˝ywio∏ dzieci´cej zabawy, a prosta i mobilna scenografia pozwoli na rozwini´cie umiej´tnoÊci zespo∏u aktorskiego. Prostota bywa bardzo inspirujàca.

GAZETKA TEATRALNA TEATRU LALEK „PLECIUGA“ W SZCZECINIE

Nowy sezon 16 wrzeÊnia, paradà postaci z baÊni Andersena, rozpocz´liÊmy 53. rok dzia∏alnoÊci „Pleciugi”. Przed nami: pierwsza premiera – „O Rycerzu Pryszczycerzu” Marty GuÊniowskiej w re˝. Dariusza Kamiƒskiego, wiele interesujàcych (tak˝e dla doros∏ych) propozycji z poprzedniego sezonu, a tak˝e prezentacja naszych przedstawieƒ na festiwalu w Warszawie i Toruniu.

Zach´camy naszych widzów do g∏osowania na pleciugowe przedstawienia w Plebiscycie Bursztynowego PierÊcienia, który organizowany jest przez „Kurier Szczeciƒski” w nowej formule (fina∏ 27.11.06).

W rozpoczynajàcym si´ sezonie proponujemy w okresie od 5 do 12.12.06 niezwyk∏e spotkania, w czasie których przypomnimy tak niegdyÊ popularne zwyczaje jak, np. kol´dowanie z gwiazdà, szopkà czy turoniem i wspólnie nauczymy si´, jak w gronie bliskich czy te˝ kolegów i kole˝anek z klasy czy podwórka, dobrze przygotowaç si´ do tak bogatych w tradycj´ Êwiàt Bo˝ego Narodzenia. Zach´camy równie˝ do udzia∏u w konkursie na wykonanie „szopki szczeciƒskiej” (regulamin na str. 7), prawie wszystkie prace prezentowane b´dà w teatrze!

I tak, jak u progu ka˝dego sezonu, zapraszam wraz z ca∏ym Zespo∏em w nasze (odÊwie˝one w czasie remontu) progi.

Zbigniew Niecikowski – dyrektor naczelny i artystyczny

W numerze: Twórcy przedstawienia „O Rycerzu Pryszczycerzu“ ...................... 2 Propozycje ................................................................................ 4 „Szpak Fryderyk“ – prosta historia o trudnych relacjach ............ 5 Opinie o przedstawieniach .......................................................... 6 Regulamin konkursu na „szopk´ szczeciƒskà“ .............................. 7 Parada postaci andersenowskich ................................................ 8 Portret (m∏odego) aktora ........................................................... 9 Kronika .................................................................................... 10 Nasza Galeria ........................................................................... 11

Dariusz Kamiƒski – re˝yser; not. E.S.

Marta GuÊniowska „O Rycerzu Pryszczycerzu“ re˝yseria – Dariusz Kamiƒski asystent re˝ysera – Danuta Kamiƒska

PREMIERA – paêdziernik 2006

scenografia – ¸ukasz Kwietniewski muzyka – Janusz Stalmierski przygotowanie wokalne – Iwona WiÊniewska-Salamon

obsada: Danuta Kamiƒska, Urszula Karpiƒska-Sterkowiec, Katarzyna Klimek, Marta ¸àgiewka, Gra˝yna Nieciecka-Puchalik, Edyta Niewiƒska-Van der Moeren, Dariusz Kamiƒski, Miros∏aw Kucharski, Krzysztof Tarasiuk, Marcin Trz´sowski

23

¸ukasz Kwietniewski – impresja scenograficzna

ISSN 1641 - 1072

nr

TWÓRCY

2

I jeszcze par´ s∏ów o autorce: Marta GuÊniowska (ur. w 1979 r.) jest wychowankà Klubu M∏odych Dramaturgów przy polskiej sekcji Mi´dzynarodowego Stowarzyszenia Teatrów dla Dzieci i M∏odzie˝y ASSITEJ, wielokrotnà laureatkà konkursu „Szukamy polskiego Szekspira” (1996, 1998, 2000), organizowanego przez ASSITEJ oraz „Konkursu na Sztuk´ dla Dzieci i M∏odzie˝y” (2004, 2005, 2006), organizowanego przez Centrum Sztuki Dziecka w Poznaniu.

scenograf

¸ukasz Kwietniewski ur. w 1977 r. w Szczecinie.

Studia na Politechnice Szczeciƒskiej na Wydziale Budownictwa i Architektury zakoƒczy∏ w 2002 r., broniàc pierwszy tego typu w Polsce dyplom poÊwi´cony „Architekturze cyberprzestrzeni” (promotor dr in˝. Leszek Âwiàtek). Studiowa∏ na Wydziale Scenografii Akademii Sztuk Pi´knych w Warszawie. W roku 2004 zerwa∏ z akademizmem i w rok póêniej za∏o˝y∏ swój autorski niezale˝ny Teatr Przestrzeni. ¸ukasz Kwietniewski realizowa∏ si´ artystycznie w wielu dziedzinach sztuki (malarstwo, rysunek, rzeêba, ceramika, grafika, wzornictwo, happening, instalacje video, scenografia telewizyjna) odnajdujàc w∏asne medium, jakim jest teatr i plastyka teatralna („Hektor i Andromacha”, re˝. Ewelina Pietrowiak, Akademia Teatralna w Warszawie; „Cocofli bar”, Akademia Teatralna w Bia∏ymstoku; „Interesy Pana Kota”, re˝. Dariusz Kamiƒski, Teatr Lalek Pleciuga w Szczecinie).

Plony swej aktywnoÊci artystycznej prezentowa∏ na: wystawie indywidualnej malarstwa i video art „Trzy taƒce” (galeria „Perspektywa”, Szczecin,

kompozytor

Janusz Stalmierski

Fot. archiwum domowe

Fot. archiwum domowe

Fot. archiwum domowe

Marta GuÊniowska o sobie Absolwentka filozofii Uniwersytetu A d a m a Mickiewicza w Poznaniu. Filozof-dramaturg: pierwsze z wykszta∏cenia, drugie z zami∏owania. Bo tak naprawd´, ilekroç pytano mnie: „Dlaczego filozofia?”, odpowiada∏am: „Aby mieç czas na pisanie…” No, mo˝e nie tylko dlatego – filozofi´ uwa˝am za niezwykle cenny, by nie powiedzieç konieczny, punkt wyjÊcia do tego, co zwiemy ˝yciem – bez wzgl´du na to, jaki byÊmy mieli na nie pomys∏. A ja mia∏am pomys∏, ˝eby pisaç. I to najch´tniej baÊnie – stàd temat pracy magisterskiej: „Tao BaÊni. Elementy filozofii taoistycznej w wybranych baÊniach chiƒskich”.

Moja olbrzymia i nieskoƒczona mi∏oÊç do Teatru Lalek utwierdzi∏a si´ – a nawet jeszcze bardziej uros∏a w si∏´ – przy okazji prapremiery mojej sztuki „Baʃ o Rycerzu bez Konia” w Teatrze Animacji w Poznaniu (kwiecieƒ 2005)... I tak – jak wesz∏am do Teatru na pierwszà prób´, tak ju˝ zosta∏am.

Je˝eli wierzyç, ˝e ka˝dy ma swoje miejsce na ziemi, to w∏aÊnie Teatr – nie tylko Animacji, oczywiÊcie – jest moim Êwiatem. A w Êwiecie owym – Lalki! na których punkcie mam po prostu bzika. Jak równie˝ na punkcie czekolady, ale to ju˝ zupe∏nie inny temat…

Je˝eli zaÊ chodzi o inspiracj´ do napisania „Pryszczycerza…” to, jak to zwykle u mnie bywa, najpierw by∏a postaç. Poniewa˝ zazwyczaj nie wychodz´ od problemu czy te˝ fabu∏y, ale od postaci w∏aÊnie. Najpierw przychodzi mi do g∏owy jakiÊ bohater, potem przyglàdam mu si´ – a jest czemu, bo zwykle to typ nader osobliwy – i majàc na wzgl´dzie jego charakterystyczne cechy, zastanawiam si´, co te˝ mog∏oby mu si´ przydarzyç. Tak wi´c – najpierw by∏o imi´ Pryszczycerz, potem pomys∏ na przygody i inne postaci, jak na przyk∏ad Pi´knotka, powsta∏a

czerwiec 2001) oraz wystawie zbiorowej malarstwa m∏odych artystów („Galeria na Zamku”, Szczecin, 1997).

Eksponowa∏ równie˝ swe instalacje i malarstwo „Neonowe miasto” („Galeria na Mariackiej”, Szczecin, listopad 1999) oraz ansambla˝ „Infekcja anio∏ów, czyli Êwiat po wybuchu” (Galeria „DA”, Szczecin, paêdziernik 1998). Bra∏ udzia∏ w du˝ym mi´dzynarodowym eksperymencie teatralno-filmowym – „The Mysteries Project – geneza symboli” w re˝yserii Jakuba Micha∏a Paw∏owskiego.

Obok pracy z Teatrem Przestrzeni, wpó∏pracuje z pracownià architektonicznà O&O European Design w Warszawie, prowadzonà przez braci Olko, oraz asystuje scenografce Ma∏gorzacie Szcz´Êniak przy projektach do du˝ych realizacji teatralnych w Europie (m.in. „Madame De Sade”, re˝. Krzysztof Warlikowski, Toneel Groep Amsterdam; „Ifigenia w Taurydzie”, re˝. Krzysztof Warlikowski, Palais Garnier, Pary˝).

Ostatnia realizacja ¸ukasza Kwietniewskiego to autorski spektakl eksperymentalny „Wizja koƒca – narodziny” Teatru Przestrzeni (premiera 3.06.2006 w Polonicum Kulturzentrum w Berlinie).

przez kontr´ do Pryszczycerza, a potem to ju˝ jakoÊ polecia∏o. Bo tak naprawd´ to trudno mi mówiç o tym, jak pisz´. Po prostu siadam i baʃ pisze si´ sama“.

autorka

Ur. w 1959 roku w Stargardzie Szczeciƒskim. Studiowa∏ kompozycj´ w klasie prof.

Andrzeja Koszewskiego w Akademii Muzycznej w Poznaniu.

W e s p ó ∏ z trzema szczeciƒskimi muzykami utworzy∏ w 1983 roku Pomorskà Grup´ Kompozytorów, majàcà na celu propagowanie twórczoÊci najm∏odszej generacji kompozytorów polskich.

W latach 1985-87 Pomorska Grupa Kompozytorów zorganizowa∏a trzy edycje festiwalu muzyki wspó∏czesnej pod nazwà. „M∏oda Muzyka Polska".

W latach 1994-98 by∏ cz∏onkiem Prezydenckiej Rady Kultury przy Prezydencie miasta Szczecina.

Od 1982 roku zwiàzany ze szczeciƒskà filià Akademii Muzycznej w Poznaniu, gdzie w latach 1990-96 pe∏ni∏

funkcj´ prodziekana Wydzia∏u Wychowania Muzycznego. Obecnie jest zatrudniony w szczeciƒskiej filii Akademii Muzycznej w Poznaniu na stanowisku profesora Akademii Muzycznej w Poznaniu oraz w Akademii Muzycznej w Bydgoszczy na stanowisku adiunkta.

Janusz Stalmierski jest laureatem wielu konkursów kompozytorskich oraz nagród: Wojewody Szczeciƒskiego „za osiàgni´cia twórcze w dziedzinie muzyki” (1987), Rektora Akademii Muzycznej w Poznaniu (1994, 1996 ) oraz Nagrody Artystycznej miasta Szczecina (1998). Jest autorem „Hejna∏u Szczecina" (1995).

Trzon twórczoÊci Janusza Stalmierskiego stanowi muzyka wokalno-instrumentalna, inspirowana poetyckà twórczoÊcià: Boecjusza, J. Donne`a, W. Blake, R.L. Stevensona, S.T. Coleridge`a, R. Browning, K. Kawafisa, T. Hardy`ego, R. Frosta, E. Dickinson. Nale˝à do niej: „The bell tolls for thee" – na chór mieszany, oboje, klawesyn i smyczki (1988), „Rara si" – na chór mieszany, fortepian i perkusj´ (1996), „Morskim cmentarzom – modlitwa" – na g∏os ˝eƒski i smyczki (1994), „No elegy song" – na chór mieszany, fortepian i perkusj´ (1996), „Emily Dickinson stories" – na sopran, chór mieszany i orkiestr´ (2001), „Ksi´ga pieÊni” – na sopran, baryton, chór mieszany i orkiestr´ (2003), „Something that is gone” na g∏os ˝eƒski lub m´ski i smyczki (2005). W 1995 roku na zamówienie Polskiego Radia w Szczecinie kompozytor napisa∏ „Symfoni´ czterech snów” na sopran, mezzosopran, chór mieszany i orkiestr´.

W 1999 na zamówienie Filharmonii Szczeciƒskiej powsta∏a symfonia „Hymn do S∏oƒca” na sopran, mezzosopran, chór mieszany i orkiestr´. Obie symfonie sumujà doÊwiadczenia kompozytora na polu muzyki wokalno-instrumentalnej.

Janusz Stalmierski pisze tak˝e muzyk´ teatralnà. Zrealizowa∏ m.in. w Teatrze Wspó∏czesnym w Szczecinie: „W mrokach z∏otego pa∏acu” T. Miciƒskiego w re˝. Ryszarda Majora (1985), „˚ycie jest snem” C. de la Barca w re˝. Andrzeja Maya (1987), ”Idiota” F. Dostojewskiego w re˝. Andrzeja Maya (1988), w Teatrze Polskim w Szczecinie ”Iwona ksi´˝niczka Burgunda” W. Gombrowicza w re˝. M. Kochaƒczyka (1989), „Zachodnie wybrze˝e” Bernard-Marie Kotlesa w re˝. A. Skiba-Lickel (1996), „Damy i huzary” A. Fredro (1997), w Teatrze Krypta w Szczecinie „Zbrodnia

z premedytacjà” W. Gombrowicza w re˝.

R. Majora (2005).

W Teatrze Lalek „Pleciuga” skomponowa∏ muzyk´ do przedstawieƒ w re˝.

D. Kamiƒskiego: „JaÊ i Ma∏gosia z naszej ulicy” J. Brzechwy (1993), „Dwa serca” D. Kamiƒskiego (1995), „Czarownice z ...” P. Gripariego (1996), „Andersen, Andersen...” wg H. Ch. Andersena (1997), „Trzy bajki o smoku” M. Masatovej (1999), „Nowe szaty króla” A. Maliszewskiego (2001), „Baʃ o Roszpunce” M. Maja (2003) oraz w re˝. Zbigniewa Niecikowskiego: „O ubogim szewcu i chciwym m∏ynarzu” G. Morcinka (1998), „Ânie˝ynek” A.D. Liskowackiego (1997).

Przedstawienie „O Rycerzu Pryszczycerzu” b´dzie 10., wi´c jubileuszowà realizacjà w naszym teatrze. Janusz Stalmierski zapewni∏ nas, ˝e to nie przypadek, poniewa˝ wyjàtkowo dobrze wspó∏pracuje si´ mu z „Pleciugà”. Kompozytor w rozmowie z redakcjà podkreÊli∏ niezwyk∏e zaanga˝owanie ca∏ego zespo∏u i ˝yczliwà atmosfer´ panujàcà podczas prób i nagraƒ. „Do takich miejsc ch´tnie si´ wraca, poza tym – mam tu przyjació∏” – doda∏ na zakoƒczenie.

re˝yser

Dariusz Kamiƒski absolwent Wy˝szej Szko∏y Teatralnej im. A. Zelwerowicza Wydzia∏u Lalkarstwa w Bia∏ymstoku.

Jako aktor zwiàzany z Teatrem Lalek „Pleciuga” od 1981 r.

Jako re˝yser zadebiutowa∏ w 1995 roku przedstawieniem „JaÊ i Ma∏gosia” Jana Brzechwy. Nie sposób omówiç wszystkich realizacji, przypomnijmy jednak˝e te uznane przez niego samego za najwa˝niejsze. Najpierw re˝yser Dariusz Kamiƒski wybra∏ klasycznà baʃ „JaÊ i Ma∏gosia...” wg Jana Brzechwy” (1993), którà wzbogaci∏ w tytule o dopisek „... z naszej ulicy”, w warstwie muzycznej o muzyk´ rap i uwspó∏czeÊni∏.

Nast´pna istotna inscenizacja, autorskie przedstawienie „Dwa serca czyli zakochane instrumenty” (1995) – to liryczna teatralna opowieÊç o mi∏oÊci. Kamiƒski – ojciec dorastajàcego syna, Damiana, nie zapomnia∏ o m∏odzie˝y, którà trudno

czasami przekonaç do odwiedzenia teatru lalkowego i do tego wymagajàcego odbiorcy skierowa∏ swój nast´pny spektakl „Andersen, Andersen...”(1997), dajàc przy tym dowód pierwszy, ale nie ostatni swej wielkiej fascynacji twórczoÊcià H.Ch. Andersena. Natomiast „Trzy bajki o smoku” Milady Masatovej (1999) to barwne, dynamiczne i weso∏e przedstawienie dedykowanej ma∏ej dziewczynce – Marcie Stalmierskiej i z wielkim powodzeniem prezentowane w przygranicznych miejscowoÊciach niemieckich w ramach realizowanego przez Teatr Lalek „Pleciuga” projektu „Teatr ponad granicà”. Wszystkie wymienione przedstawienia zyska∏y dzi´ki Jolancie i Tomaszowi Brejdakom, artystom-plastykom, oryginalnà opraw´ scenograficznà.

Sam Kamiƒski w „Trzech bajkach o smoku” zaprezentowa∏ si´ w brawurowej roli trójg∏owego Smoka, uzupe∏niajàc bogatà ju˝ kolekcj´ ról, by wspomnieç choçby ostatnie: Muzy z „Co si´ dzieje z modlitwami niegrzecznych dzieci” Anety Wróbel w re˝. Anny Augustynowicz czy Dziewczyny w „Imieniu” Jona Fosse w re˝.

A. Augustynowicz.

Premiera „Nagiego króla” Aleksandra Maliszewskiego wg H. Ch. Andersena (kwiecieƒ 2001) po raz kolejny udowodni∏a, ˝e re˝yserowi Dariuszowi Kamiƒskiemu, grajàcemu w swym przedstawieniu rol´ B∏azna, nieobcy jest ˝ywio∏ ostrej kabaretowej drwiny. Przy realizacji „BaÊni o Roszpunce” Marka Maja (2003) powróci∏ do swej ulubionej baÊniowej konwencji, by z kolei w „Interesach Pana Kota” (2004) Gianniego Rodari podjàç bardzo aktualnà i bliskà rzeczywistoÊci tematyk´ zjawiska komercjalizacji ˝ycia.

Jego inwencja twórcza przekroczy∏a progi teatru lalek i tak w latach 19922002 by∏ kierownikiem artystycznym Piwnicy przy Krypcie, gdzie tworzy∏ nie tylko spektakle kabaretowe („Figlarne bajeczki” wg Pierra Gripariego, „Kopciuszek” wg Jana Brzechwy, „Wybierz Osieckà”, „Kobieta i m´˝czyzna przed koƒcem”, „Od Villona do Cohena – bohema?”, „Wieszczo∏ czyli przerabianie poety”, „B∏azeƒskie przyÊpiewki”). Natomiast w Klubie13 Muz wyre˝yserowa∏ „Ram Dam. Gadajàce lustro” P. Dorina (pokazywany na festiwalu „Korczak DZISIAJ“).

Swe doÊwiadczenie zawodowe wykorzystywa∏ równie˝ w 1999 r., uczestniczàc w pracach Prezydenckiej Rady Kultury.

3

PROPOZYCJE • PROPOZYCJE • PROPOZYCJE Korozja/Droga

DZIKIE ¸AB¢DZIE-ci

W chwilach wyjàtkowego skupienia i refleksji, czyli po Dniu Wszystkich Âwi´tych, w Dzieƒ Zaduszny 2.11.06 oraz 3 i 4.11.06 zapraszamy na spektakle Êwiatowej s∏awy re˝ysera – Leszka Màdzika, twórcy autorskiego teatru Scena Plastyczna KUL, scenografa, fotografa. Zarówno „Korozja”, jak i „Droga” (grane w formie dyptyku), to przedstawienia „bezs∏ownej prawdy.”

Tak o obu pisa∏ tu˝ po prapremierze Artur Daniel Liskowacki: Teatr Màdzika – g´sty, mocny, a przecie˝ pozbawiony konturów, rozmyty w obrazie i nieostry w znaczeniu, symboliczny, wysoki, pe∏en poezji, a zarazem emocjonalny, na pograniczu biologii, nagi – to niekoƒczàca si´ opowieÊç o ludzkiej w´drówce przez ˝ycie i czas, które to poj´cia sà tu zresztà bliskie, niemal równoznaczne.

W "Korozji" – b´dàcej skondensowanym zapisem procesu, jakim jest odchodzenie, korozja cia∏a, bytu fizycznego, ale i duchowego, przenikajàcego twarze, skór´, procesu zwiàzanego z cielesnoÊcià nierozerwalnie – szczàtkowa narracja, etap po etapie, od narodzin po kres, powolna, ledwie dostrzegalna, odgrywa jednak rol´. A kulminacj´ znajduje w silnej, dzia∏ajàcej na wyobraêni´ scenie wspinaczki po chybotliwej, g´stej jak las Êcianie.

"Droga" – zagrana w niewielkiej przestrzeni OFFicyny – robi chyba jednak wi´ksze wra˝enie. Oszcz´dnoÊcià i g∏´bià obrazu: ludzie siedzàcy w pud∏ach – jak we wn´trzu autobusu czy innego powszedniego Êrodka komunikacji – sà w drodze, ale sami sà jej cz´Êcià, stanowià o niej. B´dàc jej uczestnikami, obserwatorami, towarzyszami podró˝y i jej celem. Pó∏mrok, gest ograniczony do minimum, ruch – klatka po klatce – i w klatce obrazu, podró˝y.

Krótkie, intensywne prze˝ycie pog∏´bia pe∏na wyrazu, surowa, a bardzo plastyczna muzyka Piotra Klimka. O ile w "Korozji" jest nieco "rozgadana" (szepty, oddechy budowa∏y nastrój niepokoju i tworzy∏y jej klimat), to w "Drodze" nap´dza rytm opowieÊci – ostrzej, ch∏odniej, a przez to i dobitniej.

17.11.06 r. zapraszamy na nowoczesne w formie i treÊci, przez wielu uwa˝ane za kontrowersyjne, przedstawienie V. Bogorodê i M. Ciunela „DZIKIE ¸AB¢DZIEci” w re˝. Marka Ciunela, które 20.11.06 r. prezentowane b´dzie na Mi´dzynarodowych Toruƒskich Spotkaniach Teatrów Lalek. Po spotkaniu planowana jest dyskusja. „(...) DZIKIE ¸AB¢DZIEci” zmuszajà do refleksji. Odebra∏am je jako sztuk´ o odrzuceniu, samotnoÊci wÊród ludzi, zatruwaniu rodziny przez media i o tym, jak najbli˝si mogà w imi´ êle pojmowanej „mi∏oÊci” (rodzicielskiej) nieÊwiadomie wyrzàdziç nam ogromnà krzywd´.(...)”.

„Droga“, fot. Z. Niecikowski

Zuza Krzemiƒska, l. 18

„DZIKIE ¸AB¢DZIE-ci“ Agnieszka Romaƒska,

Artur D. Liskowacki Wewnàtrz drogi, „Kurier Szczeciƒski” 2005, l. 16 (I nagroda w konkursie plastycznym nr 73 Warszawskiego Pa∏acu Teatralnego)

„(...) Du˝o myÊla∏am o przes∏aniu tego spektaklu i do kogo jest adresowany, i dosz∏am do wniosku, ˝e jest przeznaczony dla ró˝nych grup wiekowych, bo ten problem wszystkich nas mo˝e dotyczyç i, niestety, wszystkich nas mo˝e dopaÊç. DZIKIE ¸AB¢DZIEci poruszy∏y moje serce, umys∏ i podÊwiadomoÊç i sprawi∏y, ˝e teraz b´d´ bardziej uwa˝na na to, co si´ dzieje w moim Êrodowisku (...)”.

Zuzanna Bogus∏awska, l. 14

„Czerwony Kapturek“ – prace

O PRZEDSTAWIENIU „Czerwony Kapturek“ E. Szwarca w re˝. Z. Niecikowskiego

Dnia 9 czerwca 2006 roku odby∏a si´ wycieczka dzieci z Przedszkola Miejskiego nr 10 ze ÂwinoujÊcia do teatru lalek „Pleciuga” w Szczecinie, gdzie przedstawiony zosta∏ spektakl pt. „Czerwony Kapturek”.

Proponowana wersja popularnej historii „Czerwonego Kapturka” to niezwykle kolorowy, weso∏y, ˝ywio∏owy i rozÊpiewany spektakl dla dzieci, który jest równie˝ Êwietnà okazjà do zabawy dla rodziców.

By∏a tu i mama, i „Czerwony Kapturek”, i babcia i wilk, i leÊniczy. By∏y dodatkowo postacie zajàca, lisa, niedêwiedzia. No i koszyczek, w którym zamiast lekarstw znajdowa∏a si´ tabaka. Wszystko jak trzeba, a przede wszystkim aktorzy.

To by∏a bardzo ciekawa sztuka. Chcemy znowu przyjechaç do „Pleciugi“, by obejrzeç równie ciekawy spektakl. Po obejrzanym przedstawieniu dzieci ch´tnie dzieli∏y si´ wra˝eniami, przedstawi∏y je w formie rysunków, które przesy∏amy.

4

Alicja Szarzyƒska wraz z dzieçmi z grupy „Rybki” z Przedszkola Miejskiego nr 10 ze ÂwinoujÊcia

Julia Kasprzak

Maja Miszczyszyn, lat 5

„Szpak Fryderyk” – prosta historia o trudnych relacjach

ber tak wzruszy∏ si´ tà opowiecià, ˝e pozwoli∏ szlachetnym szczurom ˝yç dalej w piwnicy pani Maier.

Jak widaç, to na pozór prosta historia, napisana wy∏àcznie dla dzieci. Pokazuje te˝ jednak nas – doros∏ych, nasze zachowanie i reWizyta w Pleciudze na przedstawieniu pt. „Szpak Fryderyk” akcje. Pan Huber obstawa∏ przy swoim nieprzychylnym zdaniu woR. Herfurtnera w re˝. Z. Niecikowskiego by∏a bardzo ciekawym bec szczurów, poniewa˝ nie zna∏ ich z dobrej strony. Pani Maier jednak pokaza∏a mu, ˝e pozory bardzo cz´sto wydarzeniem w moim obecnym, doros∏ym mylà i tym samym przekona∏a go do tak poju˝ ˝yciu. Dzi´ki niej wróci∏y, jak˝e pi´kne t´pianych stworzeƒ. Ilekroç my sami zachowspomnienia z najm∏odszych lat dzieci´wujemy si´ podobnie jak pan Huber? cych – przedszkolnych i wczesnoszkolnych.

Ponadto, to trudne wykonawczo przedWtedy bardzo cz´sto odwiedza∏am teatr lastawienie jest Êwietnie zagrane. Mamy bolek, w którym z napi´ciem i ciekawoÊcià wiem do czynienia z opowieÊcià (a w∏aÊcigodnà jedynie dziecka, prze˝ywa∏am wie przedstawieniem) w przedstawieniu. wszystko, co dzieje si´ na scenie. Teraz paDwoje bohaterów kreuje siedem postaci trzàc na m∏odych widzów, mia∏am okazj´ (trzy kruki, trzy szczury i kota) w taki spozobaczyç siebie sprzed lat. sób, ˝e widz patrzy na lalki, a nie na saDzieci bardzo ˝ywo reagowa∏y na gr´ akmych aktorów, którzy nimi poruszajà. torów. Najwi´kszà salw´ Êmiechów i chiW chwili wcielania w tak ró˝ne role perfekchotów wywo∏ywa∏y przede wszystkim mocyjnie zmieniajà g∏osy. Nie w ka˝dym spekmenty, w których ci tracili równowag´ lub taklu to tak ∏adnie si´ udaje. uderzali si´ o coÊ. MyÊl´, ˝e w prawdziwym Na pochwa∏´ zas∏uguje te˝ scenografia. ˝yciu dzieciom takie rzeczy cz´Êciej si´ zdaKa˝dy element na scenie zosta∏ wykorzystarzajà ni˝ doros∏ym, dlatego kiedy w teatrze ny i by∏ jak najbardziej potrzebny. Tworzy∏ role nagle si´ odwracajà, to jest to dla nich te˝ odpowiedni nastrój miejsca wydarzeƒ, bardzo zabawne. czyli przeci´tnego podwórka.

Przedstawienie o szpaku Fryderyku jest adNie zawsze wartoÊci, które sà wa˝ne resowane przede wszystkim do m∏odszej cz´w ˝yciu, muszà byç pokazywane w pi´knej Êci publicznoÊç, ale mimo to myÊl´, ˝e ka˝dy i cukierkowej oprawie rodem z bajek Dimóg∏by dla siebie coÊ w nim znaleêç. Faksneya.

Przedstawienie „Szpak Fryderyk” tycznie jest to „bajka”, ale inna ni˝ wszystkie, „Szpak Fryderyk“, Aleksandra Bachanek, kl. III a, jest realistyczne i „˝yciowe”. Przedstawia zosta∏a osadzona w realnym Êwiecie.

SP nr 39 konkretne problemy i prób´ ich rozwiàzaPani Maier i pan Huber sà sàsiadami, ponia. Nie oszukuje, a naucza. Zwraca uwag´ mi´dzy którymi trwa konflikt o szczury w piwnicy bohaterki. Pan na szlachetnoÊç, dobro, przyjaêƒ, ˝yczliwoÊç, na to wszystko, czeHuber jako w∏aÊciciel kamienicy pragnie pozbyç si´ tych stworzeƒ. Podchodzi do nich z du˝à nieufnoÊcià, traktuje stereotypo- go nale˝y uczyç dzieci i doros∏ych. Dlatego te˝ serdecznie zaprawo. Pani Maier chce jednak przekonaç do nich sàsiada. Zaczyna szam wszystkich do obejrzenia „Szpaka Fryderyka“, bez wzgl´du opowieÊç o biednym szpaku Fryderyku, który zawsze by∏ naj- na wiek! Gdyby ktokolwiek z Paƒstwa wstydzi∏ si´ sam pójÊç na m∏odszy, najmniejszy, mia∏ problemy z lataniem, a na koniec to przedstawienie, to prosz´ pami´taç, ˝e zawsze mo˝na zabraç spad∏a na niego wielka kropla smo∏y, która sklei∏a mu skrzyde∏- ze sobà dziecko i tym samym sprawiç radoÊç i jemu, i sobie. ka. Szczury uratowa∏y go, doczepiajàc mu inne, sztuczne skrzyd∏a, dzi´ki którym móg∏ znowu lataç i byç szcz´Êliwym. Pan Hu-

Agnieszka Majewska (studentka pierwszego roku Prawa na Uniwersytecie Szczeciƒskim)

dzieci z Przedszkola Miejskiego nr 10 w ÂwinoujÊciu

Paulina Ho∏yst, lat 5

Micha∏ Kaczmarczyk, lat 5

Marcelina Szuba, lat 5

5

OPINIE O PRZEDSTAWIENIU „Szpak Fryderyk“

Dnia 27.09.06 by∏am razem z mojà klasà w Teatrze Lalek „Pleciuga”. Bardzo podoba∏o mi si´ przedstawienie „Szpak Fryderyk”. Zadziwi∏o mnie to, ˝e w bardzo prosty sposób mo˝na „wyczarowaç” wiele postaci. Przy u˝yciu rekwizytów, które mo˝na znaleêç w ka˝dym domu, wszyscy mogà przygotowaç ciekawy spektakl. Wystarczy troch´ wyobraêni, która zosta∏a pobudzona dzi´ki wizycie w „Pleciudze”.

Po przedstawieniu aktorka [Marta ¸àgiewka] bardzo ciekawie opowiada∏a o tym, ilu ludzi pracuje, aby wystawiç sztuk´ i na czym polega ich praca.

Teatr wywar∏ na mnie du˝e wra˝enie, ten dzieƒ zapami´tam na d∏ugo.

Marta Kulisz kl. III a, SP nr 39 w Szczecinie

Maria Martinek, kl. II a teatralna, SP nr 10

(...) Najbardziej podoba∏ mi si´ szczur Ksià˝kowy, który mówi∏ tak Êmiesznie.

Fajna by∏a panna Maier, która Êpiewa∏a, wymyÊla∏a fajne historie i naÊladowa∏a màdrego szczura.

Aleksandra Bachanek kl. III a, SP nr 39 w Szczecinie

(...) To przedstawienie bardzo mnie zaciekawi∏o, poniewa˝ wyst´powali tam: mama i tata szpaki, ma∏y szpak Fryderyk i jego bracia, szczur Morski z czerwonà opaskà na oku, szczur Laboratoryjny z pomaraƒczowym futerkiem i szczur Ksià˝kowy z okràg∏ymi okularami. Najbardziej zasmuci∏o mnie, gdy ma∏y Fryderyk wpad∏ do ciemnej piwnicy. Na szcz´Êcie nic mu si´ nie sta∏o, gdy˝ z pomocà przysz∏y mu szczury. Zach´cam wszystkich do oglàdania spektakli w „Pleciudze”. Czas na pewno nie b´dzie stracony.

Agnieszka Kiszkarewicz kl. III a, SP nr 39 w Szczecinie

Zaskoczy∏o mnie to, ˝e tak ma∏a liczba aktorów potrafi∏a zagraç tak wspania∏e przedstawienie! Podoba∏o mi si´ jeszcze to, ˝e tylko dwóch aktorów wcieli∏o si´ w role a˝ siedmiu postaci. Przedstawienie podoba∏o mi si´ jeszcze dlatego, ˝e by∏o weso∏e. (...) Sens bajki by∏ o pomaganiu sobie wzajemnie.

Wojtek Nieznalski, SP nr 10, kl. II a teatralna

6

„Szpak Fryderyk“, Diana Badyna, kl. III a, SP nr 39

Co si´ dzieje na warsztatach? ...nauczyliÊmy si´ nazw kukie∏ek [lalek] i dowiedzieliÊmy si´, ˝e niektóre sà czasami niegrzeczne.

Micha∏ Soko∏owski, SP nr 10, kl.II a

.... warto chodziç na takie warsztaty. Podoba∏o mi si´, jak pani udawa∏a kaczki dziwaczki.(..) Pani zadzwoni∏a dzwonkiem i wszyscy wstali, bo myÊleli, ˝e to ju˝ koniec, Wiktoria Kijewska, kl. II a, SP nr 10

... na warsztatach nauczy∏am si´ jednego teatralnego s∏owa scenograf. Scenograf to ktoÊ, kto zajmuje sie wystrojem sceny, równie˝ oÊwietleniem, kostiumami i rekwizytami.

Scenografia to bardzo wa˝ny element sceny teatralnej.

Aniela Biernacka, kl. II a, SP nr 10

Idalia Woêniak, kl. II a, SP nr 10

REGULAMIN KONKURSU NA „SZOPK¢ SZCZECI¡SKÑ“ Szopki – statyczna czy ruchoma to wspania∏y znak Bo˝ego Narodzenia, Êwi´ta szczególnie bliskiego wszystkim Polakom.

Krakowianie majà swojà szopk´, od 1937 r. konkurs na nià cieszy si´ niezmiennie wielkà popularnoÊcià i stanowi rozpoznawalny znak tego miasta.

Szczecinowi brakuje takiej tradycji, nasz konkurs s∏u˝yç ma stworzeniu podobnej i pog∏´bieniu wiedzy na temat zwyczajów i obrz´dów, tym bardziej, ˝e nasze miasto zamieszkujà potomkowie mieszkaƒców ró˝nych regionów II Rzeczypospolitej.

I. Organizator: Teatr Lalek „Pleciuga” w Szczecinie.

II. Cele konkursu: 1. Rozwijanie wra˝liwoÊci estetycznej dzieci i m∏odzie˝y oraz uzdolnieƒ w dziedzinie plastyki.

2. Ukszta∏towanie aktywnej i twórczej postawy dzieci i m∏odzie˝y wobec sztuki – teatralnej i plastycznej oraz tradycji kulturowej zwiàzanej z obrz´dami okresu Bo˝ego Narodzenia.

3. Popularyzacja twórczoÊci utalentowanych uczniów i efektów pracy nauczycieli.

III. Tematyka konkursu: Zadaniem uczestników konkursu jest wykonanie pracy plastycznej – wykonanie „szopki szczeciƒskiej” na wzór „szopki krakowskiej”. Koniecznie nale˝y uwzgl´dniç - wyraêne elementy tradycji Bo˝ego Narodzenia i nawiàzanie do detali architektonicznych naszego miasta oraz jego symboli i znaczàcych postaci. Oceniane b´dà: nawiàzanie do tradycji (kanonu), architektura, kolorystyka, nowatorstwo, dekoracyjnoÊç i ogólne wra˝enie estetyczne; lalki (figurki) i ewentualne elementy ruchome.

Warunki uczestnictwa: 1. 1. W konkursie mogà wziàç udzia∏ wszyscy uczniowie przedszkoli i szkó∏ ró˝nych typów (z wyjàtkiem liceów plastycznych), uczestnicy pozalekcyjnych i pozaszkolnych form za-

j´ç plastycznych, Êwietlic i klubów oraz uczestnicy indywidualni.

2. Wiek uczestników: od 3 do 19 lat Technika: makieta o wymiarach: podstawa A3, wysokoÊç do 60 cm.

3. JEDNA PLACÓWKA nades∏aç mo˝e TYLKO JEDNÑ szopk´, wykonanà zbiorowo lub indywidualnie.

4. Opis prac drukiem: oprócz dok∏adnych danych uczestnika (imi´, nazwisko, wiek) prosimy podaç imi´ i nazwisko nauczyciela w pe∏nym brzmieniu i telefon kontaktowy.

5. Prace zapakowane w sposób wykluczajàcy zniszczenie nale˝y przesy∏aç lub przynieÊç w terminie do 4 grudnia 2006 (decyduje data stempla pocztowego) na adres: Teatr Lalek „Pleciuga” Biuro Obs∏ugi Widzów ul. Kaszubska 9 70-403 SZCZECIN IV. Ocena prac 1. Jury konkursu, z∏o˝one ze specjalistów – plastyków i teatrologów dokona oceny prac w nast´pujàcych kategoriach wiekowych a) od 3 do 6 lat b) od 7 do 10 lat c) od 11 do 15 lat d) od 16 do 19 lat 2. Istnieje mo˝liwoÊç ufundowania nagród rzeczowych i przyznania wyró˝nieƒ w ka˝dej kategorii wiekowej, jednak Jury mo˝e zadecydowaç o innym rozdziale nagród.

UWAGI: 1. Wystawa nagrodzonych i wyró˝nionych prac zostanie przygotowana w grudniu 2006 r. w Teatrze Lalek „Pleciuga” i udost´pniona widzom.

2. Prace nie b´dà zwracane, organizatorzy zastrzegajà sobie prawo do ich eksponowania na wystawach lub do innego wykorzystania.

3. Koszt przesy∏ki ponosi nadawca.

7

PARADA POSTACI ANDERSENOWSKICH w obiektywie Mieczys∏awa Poprawskiego

8

(16.09.06)

PORTRET (M¸ODEGO) AKTORA – Marcin Trz´sowski El˝bieta Stelmaszczyk: Marcinie, ponieE.S. Od 2002 r. zagra∏eÊ w Pleciudze wa˝ tworzycie z Martà ¸àgiewkà niezwy- sporo ról, którà z nich lubisz najbardziej kle sugestywnà par´, chcia∏oby si´ zaczàç kreowaç? wywiad z Tobà od pytania, czy Pan Huber M.T.: Lubi´ graç g∏ównego bohatera w „Typoszed∏ na herbatk´ i ciasto dietetyczne moteuszu wÊród ptaków” J. Wilkowskiego z Panià Maier i czy w koƒcu pogodzi∏a ich w re˝. Z. Niecikowskiego oraz w muzycznym historia szpaka Fryderyka? przedstawieniu „Muszka” A. Petrusewicz Marcin Trz´sowski: Sam si´ nad tym za- w re˝. T. Malinowskiej-Tyszkiewicz. i w baÊni stanawiam... (Êmiech)..., ale musz´ te˝ przy- o przedrzeÊcijaƒskim Szczecinie, czyli znaç, ˝e jestem dumny z tego, ˝e mog∏em za- w „Czarnym Koniu Trzyg∏owa” M. Maja graç w polskiej prapremierze sztuki Rudolfa w re˝. Z. Niecikowskiego Herfurtnera i ˝e niebawem b´dziemy pokaE.S.: Kiedy mia∏eÊ zatrudniç si´ w Plezywaç to przedstawienie w Warszawie, na fe- ciudze na etacie, dowiedzia∏am si´ od Bostiwalu KORCZAK DZISIAJ. gus∏awa Kierca, ˝e pojawi si´ wÊród nas E.S.: W takim razie zaczniemy drugi raz poeta... od pytania, jak to si´ jest aktorem-poloM.T.: O, to naprawd´ dawne dzieje. Jesznistà czy te˝ polonistà-aktorem? cze w szkole teatralnej we Wroc∏awiu, przyM.T.: Na co dzieƒ nie odczuwam tej ró˝ni- nios∏em swoje teksty niezwyk∏emu wyk∏acy, choç wykszta∏cenie filologiczne i pedago- dowcy: poecie, aktorowi, re˝yserowi – Bogugiczne pomaga mi w prowadzeniu warszta- s∏awowi Kiercowi, który uzna∏ je za na tyle tów z dzieçmi i chyba dzi´ki tym dodatko- dobre, ˝e stwierdzi∏, ˝e mog´ recytowaç je na wym umiej´tnoÊciom dobrze si´ odnajduj´ egzaminie. Ale wycofa∏em si´ z tego pomyw tej, niejako belferskiej roli. W∏aÊciwie to s∏u... i niestety, tzw. ˝ycie codzienne zwyci´uwielbiam prowadziç warsztaty. Sàdz´, ˝e te- ˝y∏o potrzeb´ twórczoÊci literackiej. atr powinien pe∏niç funkcje edukacyjne, nie tylko przygotowywaç kolejne przedstawienia, zresztà – od lat dzieje si´ to w Pleciudze, która wydaje GABIT, zeszyty metodyczne, organizuje konkursy i wystawy oraz warsztaty.

E.S.: Pedagogiczny temperament pomaga Ci równie˝ podczas spotkaƒ z publicznoÊcià po kontrowersyjnym przedstawieniu „DZIKIE ¸AB¢DZIEci”, w którym grasz nie∏atwà rol´ ¸. Gieniusza, pseudo-psychologa z Towarzystwa Przyjació∏ Dziecka Twego.

M.T.: To kolejne przedstawienie, które bardzo lubi´ i teraz wyra˝´ osàd „Tymoteusz wÊród ptaków“; od lewej: M. Trz´sowski i J. S∏omiƒski skrajnie subiektywny, ale uwa˝am, ˝e jeE.S.: Skoro jesteÊmy przy literaturze, to go forma jest nowoczesna a przes∏anie bardzo wa˝ne. Ca∏y zespó∏ w∏o˝y∏ w prac´ nad tym nie mog´ nie zadaç Ci pytania o ulubione przedstawieniem i ogrom pracy, i serca, i a˝ lektury. ˝al, ˝e tak rzadko je gramy, a gramy mi´dzy M.T.: Jestem wielbicielem twórczoÊci Charinnymi przecie˝ o tym, ˝e to rodzice powinni lesa Bukowskiego, którego przeczyta∏em zajmowaç si´ w∏asnymi dzieçmi a nie szko∏a w ca∏oÊci i... Jerzego Szaniawskiego – oprócz czy inne instytucje i o tym, jak ∏atwo utraciç dramatów np. „Adwokat i ró˝e”, „Ptak”, kontakt z m∏odym cz∏owiekiem. „Dwa teatry”, szczególnie lubi´ „Opowiada-

Nowi pracownicy kierownik pracowni plastyczno-konstruktorskiej Maria Pietras – ukoƒczy∏a Paƒstwowe Liceum Sztuk Plastycznych w Na∏´czowie w specjalnoÊci formy u˝ytkowe i jest absolwentkà Wydzia∏u W∏ókienniczego Paƒstwowej Wy˝szej Szko∏y Sztuk Plastycznych w ¸odzi w zakresie projektowania stroju oraz studiów podyplomowych na Uniwersytecie Szczeciƒskim (pedagogika ogólna).

Pani Maria wykonywa∏a wiele zawodów – by∏a projektantkà mody („DANA” SA Szczecin, NEW FASHION Studio w Szczecinie), nauczycielkà (Szko∏a Spo∏eczna nr 1

nia Profesora Tutki”. Moimi ulubionymi epokami sà romantyzm i M∏oda Polska, wielbi´ symbolizm i bliski mi jest kult wielkiego artysty. Wracam ch´tnie do „Sezonu w piekle” Artura Rimbauda, a przy tym wszystkim marz´ o zagraniu wuja Tarabuka z „Przygód Sindbada ˚eglarza” Boles∏awa LeÊmiana, która to postaç jest dla mnie znakiem poety próbujàcego ocaliç swà twórczoÊç dla potom- Fot.Z. Niecikowski noÊci.

E.S.: Pora wi´c na pytanie o tzw. „˝ycie codzienne”, ale i Twojà drog´ aktorskà, bo przecie˝ nie tylko grywasz w teatrze – tak˝e w filmie i.... chyba jeêdzisz na motorze?

M.T.: Motocykle to moja pasja, która zosta∏a nieco usuni´ta w cieƒ, odkàd si´ o˝eni∏em (Êmiech). Bardzo mile wspominam gr´ w paru filmach przygotowywanych przez studentów ∏ódzkiej filmówki. Dobrym doÊwiadczeniem by∏ równie˝ mój dyplom indywidualny, pt. „NORIM NO” na podstawie tekstów Mirona Bia∏oszewskiego w re˝. zbiorowej, prezentowany na OPTMF KONTRAPUNKT oraz w Teatrze Stu w Krakowie.

E.S.: Mam nadziej´, ˝e Twoje zawodowe doÊwiadczenia b´dà z roku na rok bogatsze, czego Ci ˝ycz´, tak˝e w imieniu naszych widzów.

MARCIN TRZ¢SOWSKI – ur. 1976 w Kaliszu, ukoƒczy∏ filologi´ polskà (specjalnoÊç nauczycielska) na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu oraz ukoƒczy∏ Paƒstwowà Wy˝szà Szko∏´ Teatralnà im. L. Solskiego w Krakowie, Wydzia∏y zamiejscowe we Wroc∏awiu. Od wrzeÊnia 2002 r. pracuje w Pleciudze jako aktor-lalkarz.

w Szczecinie) oraz instruktorkà (Miejsko-Gminny OÊrodek Kultury w Aleksandrowie), wszystkie te wszechstronne doÊwiadczenia zsumujà si´ zapewne w pracy w „Pleciudze“.

Nowa kierownik prywatnie interesuje si´ malarstwem, architekturà, rzeêbà, fotografià, filmem, literaturà i teatrem, w swej pracy artystycznej specjalizuje si´ w pejza˝u, martwej naturze i portrecie, bierze udzia∏ w plenerach organizowanych przez Zwiàzek Artystów Plastyków.

Pani Maria Pietras jest kierownikiem od wiosny 2006 i od razu zdà˝y∏a przejÊç prawdziwy chrzest bojowy, zwiàzany z przygotowaniem scenografii do dwóch przedstawieƒ Leszka Màdzika („Korozja”, „Droga”). Teraz ju˝ tylko „z górki”, czego serdecznie ˝yczymy.

9

KRONIKA 2006

1.06. – prezentacja przedstawienia „DZIKIE ¸AB¢DZIE-ci" M. Ciunela i V. Bogorodê w re˝. Marka Ciunela w trakcie V Warszawskiego Pa∏acu Teatralnego, organizowanego przez Teatr Lalka. Po spektaklu odby∏o si´ forum „Ma∏y-du˝y cz∏owiek bohaterem teatru dla dzieci“ (moderowane przez teatrolo˝k´ Aleksandr´ Rembowskà) lipiec-paêdziernik – wystawa elementów scenografii i lalek z pleciugowych przedstawieƒ „Pan Twardowski” i „Czarny Koƒ Trzyg∏owa” w Spielzeugmuseum Peenemunde (Peenemünde, Museumstrasse 14, Niemcy) lipiec-sierpieƒ – remont Biura Obs∏ugi Widzów, holu dolnego i garderób 12.09. – Polski OÊrodek Stowarzyszenia Teatrów dla Dzieci i M∏odzie˝y ASSITEJ przyzna∏ przedstawieniu „DZIKIE ¸AB¢DZIE-ci” w re˝. Marka Ciunela ATEST – Âwiadectwo Wysokiej JakoÊci i Poziomu Artystycznego za rok 2005

„Szpak Fryderyk“, od lewej M. Trz´sowski, M. ¸àgiewka; fot.

Z, Niecikowski

20.05. – polska prapremiera sztuki Rudolfa Herfurtnera „Szpak Fryderyk” („Spatz Fritz") w t∏umaczeniu Lilii Mrowiƒskiej-Lissewskiej i w re˝.

Zbigniewa Niecikowskiego, ze scenografià Bo˝eny P´dziwiatr i muzykà Piotra Klimka; obsada: Marta ¸àgiewka, Marcin Trz´sowski; przestawienie zrealizowane zosta∏o w ramach projektu Promocja wspó∏czesnej dramaturgii niemieckiej – prapremiera sztuki Rudolfa Herfurtnera „Szpak Fryderyk”, który powsta∏ i zosta∏ z sukcesem zrealizowany dzi´ki niezwyk∏ej ˝yczliwoÊci naszych partnerów: Verlag der Autoren (dr Marion Victor), Instytutowi Filologii Germaƒskiej Uniwersytetu Szczeciƒskiego (dr Ewelina Kamiƒska) i Ksià˝nicy Pomorskiej (Barbara Sztark) oraz autora sztuki – Rudolfa Herfurtnera. MieliÊmy niewàtpliwà przyjemnoÊç goÊciç na polskiej prapremierze wy˝ej wymienionych, jak i t∏umaczk´ – Lil´ Mrowiƒskà-Lissewskà. Projekt zosta∏ dofinansowany przez przez Fundacj´ Wspó∏pracy Polsko-Niemieckiej.

16.09. – nasz Teatr zainaugurowa∏ sezon 2006/07 PARADÑ POSTACI ANDERSENOWSKICH (Plac Lotników – ul. Kaszubska); w wydarzeniu, oprócz licznie zgromadzonych mieszkaƒców Szczecina udzia∏ wzi´li aktorzy „Pleciugi“, dzieci i m∏odzie˝ ze Studia Taƒca „Shock Dance“ oraz cz∏onkowie grupy teatralnej „Karton“ (patrz zdj´cia autorstwa Mieczys∏awa Poprawskiego na str. 8).

6.10. – prezentacja przedstawienia „Szpak Fryderyk“ R. Herfurtnera w re˝. Zbigniewa Niecikowskiego w Warszawie na X Mi´dzynarodowym Festiwalu Teatrów dla Dzieci i M∏odzie˝y „Korczak DZISIAJ 2006". „DZIKIE ¸AB¢DZIE-ci“, Natalia Szatkowska, l. 17 (wyró˝nienie w konkursie plastycznym, organizowanym podczas V Warszawskiego Pa∏acu Teatralnego)

PO˚EGNANIE Z TYTU¸EM W listopadzie 2006 r. ˝egnamy si´ z przedstawieniem „Tajemnica czarciego b∏ota” Ma∏gorzaty Kamiƒskiej-Sobczyk w jej re˝yserii, które zainaugurowa∏o ubieg∏y sezon i by∏o efektem wspó∏pracy z Teatrem Lalek „T´cza” w S∏upsku.

10

„Tajemnica czarciego b∏ota“; fot. Z, Niecikowski

„Tajemnica czarciego b∏ota“, Oliwia Kubacka, kl. 0 c, SP 48 w Szczecinie

Nasza Galeria „Interesy Pana Kota“

Zuzuia Legan, kl. III a, SP nr 56

Beata Siemaszko, kl. III a, SP nr 56

„Czerwony Kapturek“

Julia Strzelczyk, gr. 0 a, SP nr 11

Micha∏ Kaczmarczyk, lat 5, Przedszkole Miejskie nr 10, ÂwinoujÊcie

Olga Bronikowska, kl. II b, SP nr 20

Martyna Murawska, kl. II b, SP nr 20

11

DZI¢KUJEMY • wszystkim (autorom artyku∏ów, opinii, listów, recenzji, prac plastycznych), którzy nadsy∏ali swe prace do Gazetki Teatralnej „Gabit“

• naszym sponsorom:

Map Polska Sp. z o.o.

Oddzia∏ w Szczecinie ul. Chmielewskiego 20 70-028 Szczecin tel. +48 91 483 56 37

70-101 Szczecin, ul. Madaliƒskiego 9 www.softvision.pl tel. (091) 485 48 73...4

WARTA S.A. ODDZIA¸ W SZCZECINIE SPONSOR PE¸NEGO PAKIETU UBEZPIECZE¡ MIKROBUSU VOLKSWAGEN, NIEZB¢DNEGO W PROWADZENIU DZIA¸ALNOÂCI KULTURALNEJ

O2@@@@@@@@@@@@@@@6K?fO2@@ @@@@@@6X ?W2@@@@@@@@@h?@@@@@@@@@@@@@@@ ?J@@@??@@1 ?7@@@@@(M??@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@e?@ ?7@@@@@@@@ ?@@@@@@YO2@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@L??@ ?@@@@?@@?@ ?@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@1??@L? ?@@@@@@@?@ W2@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@??@1? ?@@@@@@@?@ ?W&@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@??@@? ?3@@@?@@@@ ?7@@@@@@@@(?'@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@??@@? ?V'@@?@@@5 J@@@@@@?@(Y?N@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@??@@? ?O2@@@@6K?fW2@@ ?O2@@@@@6K ?O2@@@@@6K V4@@@@0Y ?W&@@@@@@@@He?@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@L?3@?

W2@@@@@@@@@@@6KO&@@5 O2@@@@@@@@@@6Khf@@@@@@@@@@@@@@@@@?hf@@@@@@@@@@@@@@@@@??@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@hfO2@@@@@@@@@@6Khe?W2@@@@@@@@@@@@@@@ ?7@@@@@@?@@?eJ@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@1?N@? ?W&@@@@@@@@@@@@@@@@@@HhfW2@@@@@@@@@@@@@@6Xhe@@@@@@@@@@@@@@@@@?hf@@@@@@@@@@@@@@@@@??@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@heO2@@@@@@@@@@@@@@6Xh?&@@@@@@@@@@@@@@@@ J@@@@@@5?@5?e7@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@e@L W&@@@@@@@@@@@@@@@@@@@?he?O&@@@@@@0MI'@@@@@@)X?h?I'@@@@@@@@@@(M? ?I'@@@@@@@@@@(M?f?I'@@@@@@@@@(Mf@@@@@@@@0MheW2@@@@@@@0?4@@@@@@@)X?h?I'@@@@@@@@@@0M? 7@@@@@@H?@H?e@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@(?'@@e@1 7@@@@@@(M?eI'@@@@@@@?h?W2@@@@@@(M?eV'@@@@@@)XheN@@@@@@@@@(Y N@@@@@@@@@(YhN@@@@@@@@(Y?f@@@@@@(Mhe?W&@@@@@(MfI'@@@@@@1?heN@@@@@@@@@ @@@@@@@??@L??J@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@H?N@@L?@@ ?J@@@@@@@Hf?V'@@@@@5?hW&@@@@@@(Yf?N@@@@@@@1he?@@@@@@@@@H? ?@@@@@@@@@H?hJ@@@@@@@@Hf?J@@@@@0Y?heW&@@@@@(Y?f?N@@@@@@@Lhe?@@@@@@@@5 ?J@@@@@@@??@1??7@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@5?e3@1?3@ ?7@@@@@@5?gV'@@@@H?g?W&@@@@@@(Y?g3@@@@@@@L?h?@@@@@@@@5 ?@@@@@@@@@he7@@@@@@@@?f?7@@@(M?he?W&@@@@@@Hh@@@@@@@1he?@@@@@@@@H ?7@@@@@@@??@@??@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@H?eV'@LN@L? ?@@@@@@@H?g?N@@@@hW&@@@@@@(YhN@@@@@@@1?h?@@@@@@@@H ?@@@@@@@@5he@@@@@@@@5?fJ@@@(YhfW&@@@@@@5?h@@@@@@@@L?hJ@@@@@@@@? ?@@@@@@@@??3@??@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@f?N@1?@1?

J@@@@@@@he@@@@g?W&@@@@@@@H?h?@@@@@@@@?hJ@@@@@@@@? ?@@@@@@@@Hhe@@@@@@@@H?e?W&@@(Y?he?W&@@@@@@(Y?h@@@@@@@@1?h7@@@@@@@@? ?@@@@@@@@??N@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@5g3@?@@?

7@@@@@@@L?h3@@@g?7@@@@@@@5he?@@@@@@@@Lh7@@@@@@@@?

J@@@@@@@@?h?J@@@@@@@@fW&@@(YhfW&@@@@@@@Hhe@@@@@@@@@?h@@@@@@@@5? ?@@@@@@@@Le3@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@HgN@@@@? @@@@@@@@1?hN@@5gJ@@@@@@@@Hhe?@@@@@@@@1h@@@@@@@@5?

7@@@@@@@@?h?7@@@@@@@@e?W&@@(Y?hf7@@@@@@@5?he@@@@@@@@@?g?J@@@@@@@@H? ?@@@@@@@@1eN@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@?g?@@@@? @@@@@@@@@Lh?@@Hf?W&@@@@@@@5?he?@@@@@@@@@h@@@@@@@@H? @@@@@@@@5?h?@@@@@@@@5eW&@@(Yhf?J@@@@@@@@H?he@@@@@@@@@?g?7@@@@@@@@ ?3@@@@@@@@e?3@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@5?g?@@@@?

3@@@@@@@@1h?@@?f?7@@@@@@@@H?he?@@@@@@@@@g?J@@@@@@@@ @@@@@@@@H?h?@@@@@@@@H?W&@@(Y?hf?7@@@@@@@@hf@@@@@@@@@?g?@@@@@@@@5 ?N@@@@@@@@L??V4@@@@@@@@@@@@@@@@@@@H? N@@@@@@@@@L?g?@@?fJ@@@@@@@@@hf?@@@@@@@@@g?7@@@@@@@@ ?J@@@@@@@@heJ@@@@@@@@?W&@@(Y J@@@@@@@@5hf@@@@@@@@@?g?@@@@@@@@H @@@@@@@@)Xe?I'@@@@@@@@@@@@@@@@@ ?@@@@@@@@@)X 7@@@@@@@@5hfJ@@@@@@@@@g?@@@@@@@@5 ?7@@@@@@@5he7@@@@@@@@W&@@@ 7@@@@@@@@Hhf@@@@@@@@@?gJ@@@@@@@@? @@@@@@@@@)X?eV4@@@@@@@@@@@@@@@5 ?3@@@@@@@@@)X?hf@@@@@@@@@Hhf7@@@@@@@@5g?@@@@@@@@H ?@@@@@@@@Hhe@@@@@@@@@@@@@@1?hf?J@@@@@@@@@?hf@@@@@@@@@?g7@@@@@@@@?

3@@@@@@@@@)KfI4@@@@@@@@@@@@@H ?N@@@@@@@@@@)Xhe?J@@@@@@@@@?hf@@@@@@@@@HgJ@@@@@@@@?

J@@@@@@@@?he@@@@@@@@@@@@@@@?hf?7@@@@@@@@5?hf@@@@@@@@@?g@@@@@@@@5?

N@@@@@@@@@@@6KfI4@@@@@@@@@@@?

3@@@@@@@@@@)X?h?7@@@@@@@@5?hf@@@@@@@@@?g7@@@@@@@@?

7@@@@@@@@?h?J@@@@@@@@@@@@@@@?hf?@@@@@@@@@H?he?J@@@@@@@@@?g@@@@@@@@H? ?3@@@@@@@@@@@@6Kf?I4@@@@@@@@?

V'@@@@@@@@@@)Xh?@@@@@@@@@H?hf@@@@@@@@@?g@@@@@@@@5? @@@@@@@@5?h?7@@@@@@@@@@@@@@@LhfJ@@@@@@@@@hf?7@@@@@@@@5?f?J@@@@@@@@ ?N@@@@@@@@@@@@@@6KgI4@@@@@? ?V'@@@@@@@@@@1hJ@@@@@@@@@hf?J@@@@@@@@@?g@@@@@@@@H? @@@@@@@@H?h?@@@@@@@@@@@@@@@@1hf7@@@@@@@@@hf?@@@@@@@@@H?f?7@@@@@@@@ 3@@@@@@@@@@@@@@@@6K?f?I4@@@6K N@@@@@@@@@@@L?g7@@@@@@@@@hf?7@@@@@@@@5?f?J@@@@@@@@ ?J@@@@@@@@he?@@@@@@@@?@@@@@@@@hf@@@@@@@@@5hf?@@@@@@@@@g?@@@@@@@@5 V'@@@@@@@@@@@@@@@@@@6KgI4@@6K ?3@@@@@@@@@@)Xg@@@@@@@@@@hf?@@@@@@@@@H?f?7@@@@@@@@ ?7@@@@@@@@heJ@@@@@@@@?@@@@@@@@L?he@@@@@@@@@HhfJ@@@@@@@@@g?@@@@@@@@H ?V'@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@6KfI4@@6K ?V'@@@@@@@@@@1g@@@@@@@@@5hfJ@@@@@@@@@g?@@@@@@@@5 ?@@@@@@@@5he7@@@@@@@@?@@@@@@@@1?he@@@@@@@@@?hf7@@@@@@@@5gJ@@@@@@@@?

V4@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@6KfI4@@6K V'@@@@@@@@@@g@@@@@@@@@Hhf7@@@@@@@@5g?@@@@@@@@H ?@@@@@@@@Hhe@@@@@@@@5?3@@@@@@@@?he@@@@@@@@@?hf@@@@@@@@@Hg7@@@@@@@@? ?@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@6K?eI4@@6X @@h?V'@@@@@@@@@L?f@@@@@@@@@?hf@@@@@@@@@HgJ@@@@@@@@?

J@@@@@@@@?he@@@@@@@@H?N@@@@@@@@?h?J@@@@@@@@@?he?J@@@@@@@@5?g@@@@@@@@5? ?@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@6K?eI'@)X? ?J@@heN@@@@@@@@@1?f@@@@@@@@@?he?J@@@@@@@@5?g7@@@@@@@@?

7@@@@@@@@?h?J@@@@@@@@e?@@@@@@@@Lh?7@@@@@@@@5?he?7@@@@@@@@H?g@@@@@@@@H? J@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@6K??V'@)X ?7@@he?3@@@@@@@@@?f@@@@@@@@@?he?7@@@@@@@@H?g@@@@@@@@5? @@@@@@@@5?h?7@@@@@@@@e?@@@@@@@@1h?3@@@@@@@@H?heJ@@@@@@@@5g?J@@@@@@@@ 7@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@6X?V'@)X?hf?@@@he?N@@@@@@@@@?f@@@@@@@@@?heJ@@@@@@@@5h@@@@@@@@H?he?W2@g@@@@@@@@H?h?@@@@@@@@5e?3@@@@@@@@h?N@@@@@@@@hf7@@@@@@@@Hg?7@@@@@@@@hf?@@?hf ?J@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@)X?V'@)Xhf?@@@L?he3@@@@@@@@?f@@@@@@@@@?he7@@@@@@@(Yg?J@@@@@@@@hfW&@5f?J@@@@@@@@he?@@@@@@@@He?N@@@@@@@@L?h@@@@@@@@he?J@@@@@@@@5?g?@@@@@@@@5hfJ@@?hf ?7@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@)X?V'@1hfJ@@@1?heN@@@@@@@@?f@@@@@@@@@?h?J@@@@@@@@H?g?7@@@@@@@@he?W&@@Hf?7@@@@@@@@heJ@@@@@@@@?f@@@@@@@@1?h@@@@@@@@he?7@@@@@@@(Y?g?@@@@@@@@Hhe?W&@@?hf ?@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@)X?V'@L?he7@@@@?he?@@@@@@@5?f3@@@@@@@@?h?7@@@@@@@5h?@@@@@@@@5heW&@@@?f?@@@@@@@@5he7@@@@@@@@?f3@@@@@@@@?h@@@@@@@@heJ@@@@@@@(YhJ@@@@@@@@?heW&@@5?hf J@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@)X?N@1?he@@@@@LheJ@@@@@@@H?fN@@@@@@@@?hJ@@@@@@@(YhJ@@@@@@@@Hh?W&@@@5?f?@@@@@@@@Hhe@@@@@@@@5?fN@@@@@@@@Lh3@@@@@@@L?h7@@@@@@@H?h7@@@@@@@@?h?O&@@@H?hf 7@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@1??3@Lhe@@@@@)X?h7@@@@@@@g?3@@@@@@@?g?W&@@@@@@(Y?h7@@@@@@@@?hO&@@@@H?fJ@@@@@@@@?h?J@@@@@@@@H?f?@@@@@@@@1hN@@@@@@@1?g?J@@@@@@@5he@@@@@@@@5?g?W2@@@@@hg @@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@(M?I4@@@@@@@@@@@@@L?N@1he@@@@@@)Xg?J@@@@@@@5g?N@@@@@@@LgW&@@@@@@(Yhe@@@@@@@@@?gO2@@@@@@g7@@@@@@@@?h?7@@@@@@@@g?@@@@@@@@@h?3@@@@@@@LgW&@@@@@@(Yh?J@@@@@@@@hO&@@@@@5hg ?J@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@HfI'@@@@@@@@@@@1e@@h?J@@@@@@@)K?fO&@@@@@@(Yh3@@@@@@)X?e?W&@@@@@@(Y?h?J@@@@@@@@@?fO2@@@@@@@5f?J@@@@@@@@@?hJ@@@@@@@@@L?fJ@@@@@@@@@L?g?N@@@@@@@)X?e?O&@@@@@@(Y?hW&@@@@@@@@)Ke?O2@@@@@@@@Hhg ?7@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@?f?V4@@@@@@@@@@@e3@h?7@@@@@@@@@6K?O2@@@@@@@(Y?hV'@@@@@@)KeO&@@@@@@(YheO&@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@HfO&@@@@@@@@@?g?O&@@@@@@@@@)Ke?O&@@@@@@@@@)Kh3@@@@@@@)K?O2@@@@@@@0Yh?O&@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@?hg ?O2@e?@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@5?g?I'@@@@@@@@@L?N@h?@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@(Yhe?V'@@@@@@@@@@@@@@@@0Y?g?@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@??@@@@@@@@@@@@@@@@@@?W2@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@(gV'@@@@@@@@@@@@@@@@(Mh?@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@5?hg @@@@eJ@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@H?hV'@@@@@@@@1??@h?@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@0Y?hfV4@@@@@@@@@@@@@0M?h?@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@??@@@@@@@@@@@@@@@@@@?&@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@0Yg?V4@@@@@@@@@@@@@@0Y?h?@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@0Y?hg N@?@L?7@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@he?N@@@@@@@@@??@h?@@0M?eI4@@@@@@@@@0M? I4@@@@@@@@@0M? ?I4@@@@@@@@@0M ?@?@1?@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@5hf3@@@@@@@@??@ ?@?3@?@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@HhfN@@@@@@@@??@hW&K? ?@?N@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@?hf?@@@@@@@@??@g?W&@@@6K ?@L?@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@5?hf?3@@@@@@@?J@gW&@@@@@@@6K? ?@1?3@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@H?hf?N@@@@@@@?7@f?W&@@@@@@@@@@@6X ?@@?N@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@ @@@@@@@?@@fW&@@@@@@@@@@@@@1 ?@@??3@@@@@@@@@@@@@@@@@@@5 @@@@@@5?@5e?W&@@@@@@@@@@@@@@5 ?@@??N@@@@@@@@@@@@@@@@@@@H @@@@@@HJ@HeW&@@@@@@@@@@@@@@(Y ?@@Le3@@@@@@@@@@@@@@@@@@? ?J@@@@@@?7@??W&@@@@@@@@@@@@@@(Y? ?@@)X?N@@@@@@@@@@@@@@@@@5? ?7@@@@@5?@@?O&@@@@@@@@@@@@@@(Y ?@@@)X?3@@@@@@@@@@@@@@@@H? ?@@@@@@HJ@@@@@@@@@@@@@@@@@@(Y? ?3@@@)XV'@@@@@@@@@@@@@@@ J@@@@@@T&@@@@@@@@@@@@@@@@@(Y @?@@)XN@@@@@@@@@@@@@@5 7@@@@@V@@@@@@@@@@@@@@@@@@@H? ?O2@@@6?2@ ?@@@@(e@@@@@?@@@@@@ ?7@?@@@)T@@@@@@@@@@@@@@H ?J@@@@@@X@@@@@@@@@@@@@@@@@@5 ?W2@@@@@@@@@ J@@@(Ye3@@@@?@@@@@@ J@@?@@@@@>@@@@@@@@@@@@@?

W&@@@@@>@@@@@@@@@@@@@@@@@@(Y ?7@@@XeI'@@ 7@@(Y?eN@@@@?e@@@@ 7@@?@@@@@@>@@@@@@@@@@@5?hf?W&@@@@@>@@@@@@@@@@@@@@@@@@(Y? ?@@@@)K??N@@g?O26K?g@@@Yf?@@@@Le@@@@he?O2@6K O2@6K?he?O2@6K ?J@@@?@@@@@@@>@@@@@@@@@@ O&@@@@@>@@@@@@@@@@@@@@@@@@(Y ?3@@@@@@6X@5?@@@@@@@@@@6X??W2@@@@@@6X??@@@@1e@@@@?@@@@@@?W2@@@@@@@?g?@@@@@@@@@(?f?W2@@@@@@6X?g?W2@@@@@@6X? W&@@@@@@@@@@@@Y@@@@@@@@@)KheO2@@@@@XV@@@@@@@@@@@@@@@@@@(Y? ?V'@@@@@@@@??N@@@@@@@@@@)X?7@@@??@@@1?J@@@@5e@@@@?@@@0Me7@@@?@@@@?g?@@?W@@@@(Y?f?7@@@(?'@@)XgW&@@@V'@@@1? ?O&@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@(M?V@@@@@@@@@@@@@@@@@@@(Y S@@@@@@@@)X?@@@@@??@@@@)X@@@@??@@@@?7@@@@He@@@@@@@Xf@@@@@@@@@?g?@@T&@@@@Hg?@@@@H?N@@@1g7@@@@?N@@@@? @@@@@@@@@@@@@@@@@@@?@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@UO2@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@H? ?@@<I4@@@@@@1?@@@@@??@@@@@@@@@@??@@@@?3@@@@?e@@@@@@@)X?f@@@@@@@?hS@@@@@@=g?@@@@?e@@@@g@@@@@??@@@@? @@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@?@@@@@@@@@@@@@@@@@?V@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@5 ?@@Le?I'@@@@?@@@@@??@@@@(Y@@@@??@@@@?N@@@@?e@@@@@@@@)Xe@@@@@@@@@?g?W&@@@@(R@@?f?@@@@L?J@@@@?W26X?3@@@@??@@@@?W2@6X? @@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@?@@@@@@@@@@@@@?@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@(Y ?@@)K?eV@@@5?@@@@@??@@@@H?@@@@??@@@5?J@@@@?e@@@@?@@@@)K?@@@@@@@@@?gW&@@@@@Y?@@?f?3@@@)?&@@@5?7@@)XN@@@@??@@@5?7@@@1? @@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@??@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@(Y? ?@@@@@@@@@@0Y?@@@@@@@@@@5??@@@@@@@@(Y?7@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@(?f7@@@@@@@@@@?f?V'@@@@@@@0Y?@@@@,?@@@@@@@@(Y?3@@@5? @@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@(Y ?@0?4@@@@0M?e@@@@@@@@@0Y?eI4@@@@0Ye@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@0MI4@@0Y?f@@@@@@@@@@@?gV4@@@@0Me?@@@0YeI4@@@@0YeV4@0Y? @@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@0Y? @@@@@? ?J@@@@@L ?@@@@@@@

ul. Czarnieckiego 1, 70-221 Szczecin tel./fax +48 91 471 58 89

SPONSOR ROBÓT REMONTOWOBUDOWLANYCH W OBIEKCIE TEATRALNYM

Informujemy, ˝e ksià˝k´ „Pó∏ wieku teatru lalek w Szczecinie. «Rusa∏ka» – «Pleciuga» 1953-2003“ Roberta CieÊlaka, El˝biety Stelmaszczykowej mo˝na nabyç w Teatrze Lalek „Pleciuga“. Kontakt: Iwona Zys, tel. 091 43 410 02 wew. 16 rok wydania – 2004; oprawa – twarda; format – 21,5cm x 27,5 cm; iloÊç stron – 209; liczne kolorowe i czarno-bia∏e fotografie zawiera p∏yt´ CD z nagraniami „Pó∏ wieku muzyki w Pleciudze" (oprac. P. Klimek) ISBN 83-920500-0-2 Cena – 60 z∏ przy zamównieniach telefonicznych – koszty przesy∏ki 4,30 z∏.

INFORMACJE • Przypominamy, ˝e po ka˝dym spektaklu mo˝ecie zostaç na zaj´ciach z cyklu „Poznaj teatr”, w czasie których spotkacie si´ z aktorami. Opowiedzà Wam o swej pracy, zademonstrujà techniki lalkowe i odkryjà przed Wami niektóre tajemnice teatru!

• Proponujemy Wam równie˝ warsztaty teatralne – cykl zaj´ç, w czasie których nauczycie si´ tworzyç scen´ teatralnà, wykonaç lalk´, stosowaç techniki jej animowania, budowaç rol´ teatralnà.

• Pi´cioro pierwszych dzieci, które obchodzà urodziny akurat w dniach sobotnich i niedzielnych przedstawieƒ, otrzyma bezp∏atny bilet.

• Zapraszamy na nasze strony internetowe: www.pleciuga.pl na których, mi´dzy innymi, znajduje si´ aktualny repertuar.

• Czekamy na Wasze propozycje: teksty, recenzje, opinie, rysunki. Nadsy∏ajcie je na adres Teatru Lalek “Pleciuga” z dopiskiem „Gabit” lub korzystajàc ze skrzynki: literat@pleciuga.pl

Bilety zamawiaç mo˝na: wysy∏ajàc e-mail na adres widz@pleciuga.pl lub dzwoniàc tel./fax 091/ 433 58 04 Kierownik Biura Obs∏ugi Widzów Jadwiga Wójcik

Wydawca: Teatr Lalek „Pleciuga”, ul. Kaszubska 9, 70-403 Szczecin, tel. 091 43 41 002 (centrala) redaktorka – El˝bieta Stelmaszczykowa fot.: Zbigniew Niecikowski, Mieczys∏aw Poprawski opracowanie graficzne – Danuta Dàbrowska-Wojciechowska repro: SOFT VISION, Szczecin, ul. Madaliƒskiego 9; tel. [0-91] 485 48 73...4 druk: „Colorado”, al. Woj. Polskiego 184 B, Szczecin, tel. [0-91] 486 41 00 Redakcja zastrzega sobie prawo do skracania i zmian nades∏anych tekstów.