Black Bomberrit 2015 Vorig jaar ging op het laatste moment de Bomberrit niet door. De weersvooruitzichten, maar ook het weer op de geplande dag was bijzonder slecht. Dit jaar dan maar hopen op beter weer. Het was inderdaad beter, maar voor enkele mensen nog niet goed genoeg.
keerd en Felix bij Jan Meertens achterop naar Gasselte gereden. Hier gelijk door enkelen getankt en toen er een lijnbus in het zicht kwam, sprong Felix er voor zodat de chauffeur wel moest stoppen.
W
essel Slagter had vorig jaar het idee om de deelnemers uit Noord-Holland wat tegemoet te komen en de startplaats direct aan de overkant van de Afsluitdijk in Zurich te houden. Maar zoals bekend is het toen afgelast. Dit jaar helemaal geen tegemoet komen voor ons en was de startplaats bij het bekende restaurant Hofsteenge in Grollo. Maar met mooi weer hoeft de afstand van ruim 200 kilometer geen beletsel te zijn om naar deze startplaats te rijden. Echter, de weersvooruitzichten werden kort voor de geplande dag er niet beter op en vrijdagavond belde Frans Forrer met de vraag wat ik morgen zou doen. Mocht het droog zijn dan was ik wel van plan om te gaan en we spraken af op een bepaalde plaats en tijd ergens te staan. Dit echter wel met de vrijheid om thuis te blijven en geen verplichting. Zaterdagochtend onder dreigende wolken naar het afgesproken punt gereden en even na de afgesproken tijd alleen op weg gegaan. De dreiging ging langzaam over in daadwerkelijk lichte regen en het werd pas droog in het lekker warme restaurant.
Daar werd ik hartelijk begroet door organisator Wessel en de andere aanwezigen Felix de Vries, Jelke Aalders, Loek Touw, Martinus Elema en Jan Meertens. Even later werd de groep nog versterkt door Willem Kort en Jan Louwerink. Het zat lekker en we hadden niet erg veel haast om te vertrekken. Langzamerhand werd het toch iets droger en zijn toch maar op pad gegaan. Voorop Wessel gevolgd door nog een echte Bomber en direct er achteraan nog twee nazaten. Daarna de rest van de Japanse (semi) klassiekers.
Al na enkele kilometers een niet geplande stop, de Honda CB550 van Felix de Vries stopte er plotseling mee en toonde geen levensteken meer. Het gezamelijke idee was een gebroken nokkenasketting. De motor tegen een boom gepar-
16
Na enig overleg mocht Felix toch mee naar Assen en zo met de trein naar Hoogeveen. Later op de dag heeft hij met de auto en aanhanger de motor opgehaald. Na dit oponthoud ging de rit verder over allemaal kleine landwegen door het mooie Drentse landschap. Wij waren niet de enigen die deze wegen hadden uitgekozen, ook de boeren maken er gebruik van en lieten hun sporen (zand en klei) duidelijk achter. Door dit gegeven had Wessel het tempo aangepast en konden we de rit zonder problemen voortzetten naar de gevangenis te Veenhuizen. Er zal vast nog wel plaats voor 8 man zijn geweest, want in de hoogtijdagen zaten er volgens Wessel wel 6.000 mensen onderdak. Nu was het een stuk rustiger en konden op ons gemak een plaatsje in het gezellige gevangenisrestaurant vinden. Nu geen rats, kuch en bonen, maar uit de ruime keuze lieten wij ons het bestelde goed smaken. De rit ging weer verder en door het natuurpark FochteloĂŤrveen kwamen we in Friesland terecht. Als eindpunt had Wessel retaurant Het Witte Huis in Donkerbroek gepland, mede om de deelnemer(s) uit Noord-Holland tegemoet te komen. Ondanks deze tegemoet koming had ik bij thuiskomst er toch ruim 400 kilometer op zitten. Maar ik heb het er graag voor over gehad en denk met veel plezier aan deze dag terug. Het schoonmaken van de Black Bomber gaf weer andere emoties.
Om het verhaal compleet te maken heb ik later Felix gebeld en gevraagd of hij al in de motor was gedoken om te kijken naar het probleem. Het was inderdaad een gebroken nokkenasketting en dat is waarschijnlijk veroorzaakt door een kapotte en losgeraakte kettinggeleider. Die is tussen ketting en tandwiel gekomen en dat was te veel voor de nokkenasketting. De foto is het bewijs. Wessel bedankt voor de organisatie en de mooie route die we hebben gereden. Volgend jaar weer!? Klaas Poutsma