Sheku lli i lotu ar...
kontrad iktat e rregjim it, sillej m e një vijë të bu të në p olitikë, në krahasim me disa shtete të tjera, me të cilat kishte përplasje dhe n d arje. Ai shkoi, bised oi d he kontakti i tij m e francezët u qu ajt i d o b ish ëm , i su k sessh ëm . Ish te i lu m tu r , i v ler ësu a r n g a u d hëheqja. Dhe, siç ishte p raktika e p u nës, d o të takohej m e N JËSH IN E VEN DIT. E thirri pikërisht ai, i cili e donte aq shumë dhe e përkëdhelte qysh në em ër, d u ke i sh tu ar n jë kë të ëm bël. U vesh m e kostu m in m ë të m irë që e kishte blerë në një vend të Botës, jo atë të m irin, se ia kishte m arrë N jëshi, p or të d ytin. Vajzat d he gruaja i uruan takim të mbarë. Dhe, midis të tjerash, njëra vajzë e p orositi: Babi, se m os hap ësh gojën, se p astaj , - d he tregoi m e gisht në d rejtim të një qenieje të bu ku r , - d o të na e m arrin d he u në m e m am in d o të hid hem i nga ballkoni! Ki ku jd es! Ky ishte një kërcënim , i cili m u nd të bëhej lehtë nga fem rat. Dhe këtë e thoshte e bija, të cilën e d onte aq shu m ë. E qetësoi: As që të m os të shkojë nd ërm end . E d i babai . Dh e u n is. Sa sh koi te Vila, ku ban on te N jësh i, e fu tën brend a, p a një p a d y. Ishte njeri i rënd ësishëm d he i njohu r. Po p riste në p arad hom ë. Pasp ak u d ëgju a një zë ku m bu es: Eja brenda! H yri. U taku an ëm bël, si nga hera. Fillu an p yetjet njëra p as tjetrës. Pyetja e p arë u p asu a nga e d yta d he e d yta nga e treta. Tone m iqësore. Të qeshu ra, rrahje supi, shtrëngime duarsh. Miqësia dallohej lehtë edhe nga një sy i p astërvitu r. Mirë se na erd he! Mirë se ju gjeta, shoku . Si ia kalu at and ej? Me të korra të p lota m ë thanë . Ia arritëm qëllim it që na kishit vënë! Po ç´na sollët nga Franca? Po nga një d hu ratë të vogël . N jëshi qeshi. Rip yeti: Po tjetër? . Asgjë tjetër . N ë atë çast iu ku jtu a qenia që, p o të hap te gojën: Bobo, vajza! Pra m und ohej të kyçte gojën. Bëri ekspozenë e nevojshm e 143