Column
Nummer 81 DE PENSEELSTREEK 25
Burenleed
We ergeren ons het meest aan… • • • • •
Geluidsoverlast Onaardig gedrag De tuin(-afscheiding) Parkeeroverlast Rommel en viezigheid
Bakkie drinken
Gedoe over kakelende kippen, herrie over muziek, strijd over sneeuwballen, ergernis over hangtieners… Remco heeft het allemaal voorbij zien komen. En hij meet zich niet graag een oordeel aan. Maar vaak, bekent hij, vraagt hij zich oprecht af waarom mensen zich zo vreselijk opwinden. “Er is hier ruimte, er is relatieve rust, mensen hebben grote huizen, mooie auto’s… ik zeg altijd: leven en laten leven. En ga een bakkie koffie drinken als je iets niet zint. Daar kom je echt het verste mee.”
Tips voor een goed contact
• Ben je net verhuisd? Stel jezelf voor aan de buren en maak een praatje. • Komt er iemand in de buurt wonen, verras hem of haar met een kopje koffie, een helpende hand of gewoon een praatje ter kennismaking. • Groet je buren altijd vriendelijk in het voorbijgaan. • Ben je van plan om iets te gaan doen dat herrie maakt, zoals bij een feestje of een verbouwing, laat het je buren van tevoren weten. • Overleg eerst even als je van plan bent aan de buitenkant van je huis, tuin of schutting iets te veranderen. • Besef dat niet iedereen behoefte heeft aan (regelmatig) buurcontact Respecteer het, wanneer ze laten blijken op zichzelf te zijn en niet ingaan op uw uitnodiging om samen koffie te drinken. Blijf wel vriendelijke groeten. • Check voor meer tips www.problemenmetjeburen.nl.
Waar kun je terecht?
…wanneer een goed gesprek niet helpt om een conflict met je buren te beslechten? Bij de wijkagent natuurlijk. Die is bereikbaar via 0900-8844. Maar je kunt ook even kijken op www.buurtbemiddelingarnhem.nl of www.rijnstad.nl/ buurtbemiddeling.
Mijn buren hebben een papegaai. Dat is ontzettend leuk voor hun kinderen. Die leren het dier allerlei woordjes. Lachen natuurlijk. “Goeiemorgen”, “Dat is van mij” en “Is er nog een toetje?”… dat soort dingen. De vogel krijgt volledige vrijheid. De tuin is bijna helemaal afgesloten. Eén vleugel van het beest ziet er bovendien krakkemikkig uit, waardoor ontsnappen onmogelijk is. Poepen doet de papegaai trouw in een bak die pal onder zijn slaaptak staat. Dus er is geen enkele reden om het dier aan een touwtje vast te zetten. Heel humaan. Al vraag ik me wel af hoe het kan dat die vleugel op half zeven hangt. Zoiets gebeurt niet zomaar. Nu houdt mijn buurman van bier. Heel erg van bier, zeg maar. Dus verdenk ik hem ervan dat hij in een benevelde staat het dier van wat essentiële vliegonderdelen heeft beroofd. Leuk dus, die papegaai. Maar niet voor mij. Het beest heeft de stem van een verkouden marktkoopman. In het begin was het wel grappig wat de exoot allemaal uitkraamde. Nu niet meer. Zo’n papagaai haalt met gemak de 50. Die wetenschap stemt me somber, want het gekrijs begint me inmiddels aardig op mijn zenuwen te werken. Een goed gesprek met de buren bij een pijpje bier onlangs leidde niet tot concrete vooruitzichten op een oplossing. Hooguit tot jaloerse blikken van de vrouw des huizes in mijn richting, want het was warm en ik had een vrij dun bloesje aan. De andere buren vinden de papegaai schattig. Ze zeggen dat te pas en te onpas. Dat helpt mij ook niet. In mijn leed sta ik volstrekt alleen. Natuurlijk, het kan erger. Zo las ik enkele jaren geleden in dit blad dat ergens in de wijk twaalf van die sledehonden op één adres leefden. Dat moet een hel zijn geweest voor omwonenden. Maar één papegaai is ook niet niks. Zeker niet met mooi weer, wanneer alle deuren open staan en de pestvogel uitbundige zonneschijn dagelijks meermaals verwelkomt met “Lekker weertje he?!”Daarom viel ik afgelopen weekend terug op een wanhoopsdaad. Ik printe deze Wikipediaregels uit: Papegaaien hebben ongeveer de intelligentie van een peuter. Ongewenst gedrag is snel aangeleerd en kan het effectiefst bestreden worden door de vogel totaal te negeren, en propte die als een dief in de nacht door de brievenbus van de buren. Nu maar afwachten. Ze geven nog geen sjoege. Maar vanmorgen hoorde ik het dier krijsen: “Dat zal haar leren”, gevolgd door een schor gelach. Nu ben ik bang. Mijn vriendin vindt dat ik giftige pinda’s door het gaas van onze tuinafscheiding moet drukken. Misschien neem ik wel een slechtvalk. Erica