Nummer 69 DE PENSEELSTREEK 19
ling komen. Dennis: “Hij is echt voor vakanties.” Monique: ”Als we een weekendje weg willen, gaan de kinderen naar opa en oma en zitten wij in een hotelletje. Dat dacht ik wel.”
wielen
“Ik ben geen type om op de grond te liggen” Eigenaar: Peter Hendriks (57, ex-timmerman) Woont: aan de Gabriëlstraat. Camper: Mercedes Hymer 3 liter turbodiesel uit 1986 met 180.000 km op de teller. Gekocht: in 2011 in Brabant. In de herfst en de winter staat zijn oldtimer Mercedes Hymer op de oprit, onder een afdak, aan de stroom. Maar nu de zon weer schijnt, maakt de compacte camper plaats voor zijn andere oldtimer: een Chevrolet Malibu 3 liter automaat in dat zo karakteristieke roestbruin uit de jaren ’70. Ik slik en doorleef een emotioneel moment. “Vind je ‘m mooi?”, vraagt Peter. En ik kan amper “ja” uitbrengen. De Amerikaanse comfortkampioen is van zijn vader geweest. Net als het huis onderaan de Gabriëlstraat overigens, waarin Peter en Ineke Hendriks sinds 2006 wonen. Hij werd er zelf in 1957 geboren. Peter: “Ik wilde ooit in de racerij. Dat kwam eigenlijk door mijn vader. Die was gek van auto’s. Toen ik klein was, reden we altijd langs het Apeldoorns kanaal naar onze Saksische boerderij in Drenthe. Hij maakte er een sport van om auto’s op een constante hoge snelheid in te halen. Een soort slalommen, zo herinner ik het me. De liefde voor die acrobatische kant van autorijden heb ik van hem.”
Dennis Meinema en zoon Pèpe
Frankrijk willen. Maar ik twijfel nog over de betrouwbaarheid van het ding. En als ik al twijfel, gaat Monique zeker niet mee. We hebben ook kleintjes aan boord, hè. Dan zijn die lange ritten niet ideaal. Misschien zetten we de camper later wel in Zuid-Frankrijk neer en gaan van daaruit rondtrekken. Dan heb je wel de lol maar niet de reisbelasting.” Of het bevalt? “Zeker”, klinkt het in koor. “De camper biedt vrijheid en gemak”, meent Monique. Sofie: “En je hebt je eigen spulletjes om je heen”. Er valt ook nog steeds van alles te ontdekken. Dennis: “Zo’n oud ding heeft een gebruiksaanwijzing. Die moet je in de loop van de tijd leren lezen, door er mee weg te gaan en door er aan de klussen.” Maar meer dan drie keer per jaar zal het gevaarte niet uit de stal-
Maar dat met die racerij liep anders. Peter werd timmerman. En belandde veel later ook in de huizenhandel. Zijn vrouw runt nu de cadeauwinkel tegenover Albert Heijn. En Peter helpt waar mogelijk mee. Vakantie kent bij het stel enige structuur. In januari gaan ze naar Thailand. In de zomer trekken ze twee weken naar hun caravan te Cezanne, een klein dorpje op een uurtje rijden ten Zuidoosten van Parijs dat Peter als kind al vaak bezocht omdat de neef van zijn vader daar pastoor was. “Een heerlijke plek waar ik altijd een beetje thuiskom en waar het eigenlijk steevast mooi weer is.” En die camper dan? Een brede glimlach: “Die hebben we voor de weekendjes. Als het mooi weer is, haal ik mijn vrouw op als ze de winkel op zaterdagavond heeft afgesloten en gaan we naar de Achterhoek. Daar blijven we dan tot maandagavond of dinsdagochtend. Naar Limburg gaan we ook wel eens. Of naar de Moezel. Maar nooit heel ver weg. Dat is helemaal niet nodig. Tot rust komen kun je ook om de hoek. En een paar dagen weg lijkt al gauw een week. Heerlijk man.” Peter zocht lang naar een geschikte camper. “Ik wilde per se eentje als deze. Toen ik de advertentie zag en de vorige eigenaar belde, zei hij: ‘Ik geef toe dat hij niet de goedkoopste is, maar kom maar eens kijken…’ Nou echt Artwin, bijna nieuw was ie. Niks aan versjacherd. Ik heb ‘m nu vier jaar en ik heb er nooit spijt van gehad. Motorisch onverslijtbaar, super betrouwbaar en hij ligt als een huis op de weg.” Onderhoud pleegt Peter zelf, de kleine verbeter- >