Συγκρίνοντας, λοιπόν, όλα τα διαγράμματα καταλήγουμε ότι τα χαρακτηριστικά τα οποία είναι αναγκαία, είναι ο φυσικός φωτισμός και ο φυσικός αερισμός, ανεξάρτητα από τις επιμέρους κατηγοριοποιήσεις τις οποίες πραγματοποιήσαμε. Στη συνέχεια ακολουθούν το μέγεθος του προσωπικού χώρου, ο γραφειακός εξοπλισμός, η οπτική επαφή με το εξωτερικό περιβάλλον , η ιδιωτικότητα στην επιφάνεια του ηλεκτρονικού υπολογιστή, η ομαδική εργασία και κίνηση στο γραφειακό χώρο. Έτσι αντιλαμβανόμαστε ότι η “χαρά της εργασίας” ενός εργαζόμενου εξαρτάται από το άμεσο περιβάλλον του αλλά και από την εκάστοτε αλληλεπίδραση με τους συναδέλφους του. Άρα για το σχεδιασμό ενός κατάλληλου γραφειακού χώρου, πρέπει να μελετήσουμε τις παραμέτρους μέσα από τα μάτια ενός εργαζομένου. Σε σχέση με την ελληνική πραγματικότητα, η εισχώρηση του γραφείου στην πολυκατοικία θα μπορούσε να πει κανείς ότι δεν έγινε τυχαία. Σε αυτό συντέλεσαν οικονομικοί λόγοι αλλά και η πληθώρα ελεύθερων χώρων σε πολυκατοικίες. Οι λόγοι αυτοί όμως, από μόνοι τους δεν καθιστούν ένα γραφειακό χώρο επαρκή και λειτουργικό. Το στοιχείο που εδραίωσε το φαινόμενο αυτό οφείλεται καθαρά στο γραφειακό υπάλληλο, καθώς οι ανάγκες του σχετίζονται περισσότερο με τον άμεσο προσωπικό του χώρο, παρά με το κέλυφος στο οποίο εντάσσεται. Συμπέρασμα το οποίο, επαλήθευσε την επιλογή μας να πραγματοποιήσουμε μια ανθρωποκεντρική έρευνα.
86
Όσον αφορά τη γενικότερη δομή της έρευνας μας, αναγνωρίζουμε ότι για τη μεγαλύτερη κατανόηση του θέματος μας, θα ήταν καλό να υπάρχουν περισσότερες επεξηγηματικές ερωτήσεις που εκ των προτέρων δεν γνωρίζαμε ότι θα ήταν χρήσιμες. Για παράδειγμα, σε ότι αφορά την προσαρμοστικότητα του χώρου σε μια ενδεχόμενη αλλαγή, ερωτήθηκε αν θα ήταν δυνατή στον εκάστοτε χώρο αλλά δεν ερωτήθηκε αν θα ήταν επιθυμητή στον εργαζόμενο. Επιπλέον, έπρεπε να είχαν προστεθεί ερωτήσεις ανάπτυξης του τύπου: Τι θα θέλατε από τον εργασιακό σας χώρο; ή ακόμα: Τι σας λείπει από τον εργασιακό σας χώρο;, γιατί έτσι θα παίρναμε στοιχεία τα οποία μπορεί να μην τα έχουμε σκεφτεί.