Skûtsjekrant 2017
W W W. S K U T S J E . N L
Inzet wordt beloond bij SKS
Vissers winnen, Pietersma’s scoren sie afgedankt, de openingswedstrijd glansrijk gewonnen. Zijn broer Gerhard op Earnewâld deed het echter nog beter. Die werd eerste bij Terherne, Elahuizen en Woudsend, onder zware omstandigheden. In het eindklassement bleef de vroegere pupil van Douwe Visser 13,1 punten achter op zijn oude leermeester en 4,1 voor op diens neef Douwe van Grou.
Terug aan de top
Albert Visser, broer van de kampioen en schipper op Lemmer, stapte net
stroke werd getroffen, moest hij zich een aantal wedstrijden laten vervangen door neef Klaas. Die deed het weliswaar wel aardig, maar een wedstrijdschipper ben je niet zomaar.
Teleurgesteld en opgestapt
De top is interessant, maar dit seizoen trok ook de achterhoede veel aandacht. Daar zeilde Siete Meeter op een ingrijpend opgeknapt Ljouwerter skûtsje, maar geplaagd door privé-zorgen. Dat de Huizumer com-
2016 niet het jaar van Dirk Jan Reijenga
Douwe Visser was al kampioen voor de finalewedstrijd in Sneek.
Douwe Visser van Sneek had een moeilijke voorbereiding. Toch werd hij kampioen. En Gerhard Pietersma van Earnewâld werd, dankzij tomeloze inzet van zijn bemanning, tweede. Zo werd een topsportbenadering bij de SKS beloond in het skûtsjeseizoen 2016. Bij de Veenhoop en Earnewâld was de Sneker schipper oppermachtig. Met een nieuwe tuigage van Molenaar
uit Grou en een op veel plaatsen vernieuwde bemanning won hij de tweede en de derde wedstrijd glansrijk.
Op de Veenhoop was zijn zegetocht spraakmakend. Door het lot was zijn startnummer 14 bepaald, maar binnen twee ronden zat hij de koplopers al op de kont. Bij Earnewâld liep de 'Sneker Pan' aanvankelijk ver uit. Maar vlak voor het einde kwam in de schiftende wind Jeroen Pietersma met Drachten akelig dicht in de buurt. Bij Grou had deze jonge schipper, in het verleden voortijdig door de Langweerder Commis-
Gerhard Pietersma van Earnewâld werd door zijn tomeloze inzet tweede in het eindklassement.
8
naast het podium. Na het teleurstellende seizoen 2015 had hij vijf bemanningsleden vervangen. Ze waren niet prestatiegericht genoeg. De nieuwe Lemster skûtsjecrew was feller en sportiever. Toch boekte Albert Jzn. in elf wedstrijden geen enkele overwinning. Zijn beste prestatie boekte hij in Grou, waar hij tweede werd na een verrassende windschifting op de Wide Ie. Die nekte Auke Mzn. de Groot (SWH), die in het klassement als achtste eindigde. Laatste werd wéér Lodewijk Meeter op Huizum. Die zag in zijn teleurstellende klassering aanleiding om met de skûtsjesilerij te stoppen. Ook met de ‘Sûn en Wol’, eerder van Siete Eildertszn., lukte het niet. Vlak daarvoor eindigde Teake Klaas van der Meulen van Woudsend op een bijna even teleurstellende dertiende plaats. Maar hij had een goed excuus. Doordat zijn moeder door een
missie zijn 'Sûn en Wol' niet op tijd kon betalen was daar net zo’n verstorend onderdeel van als de aanslagen op zijn humeur van de gebroeders Los van CMS. Zij bleven procederen in een kwestie rond de woonklipper van Siete en Sietske. De laatste werd trouwens in Lemmer na een aanvaring met de SWH gewond van boord gehaald. Siete kwam kort na de SKS-titelstrijd tot de conclusie dat hij beter als schipper kon stoppen dan op alle fronten half werk leveren. Met zoveel verwikkelingen aan het thuisfront kon hij geen topprestaties leveren, en dus stopte hij. Dezelfde trieste beslissing nam Alco Reijenga, zoon van de roemruchte Jelle, ooit schipper op Lemmer. De Heerenveenschipper eindigde als elfde, opnieuw beneden de stand van het mooie skûtsje ‘Gerben van Manen’. Toen hij in 2014 veertiende was geworden, werd hij door zijn com-