Over the Sea : Treasure Island

“แปลกจังแฮะ” ตอนทีกํ า ลังมองบริ เ วณรอบๆ ซุ้ม ที เต็ม ไปด้ ว ยผู้ค นมากมายมาซือขนม หวาน ใครบางคนก็พดู ขึนมาแบบนี “หมายความว่ า ยัง ไงน่ะ ” อลัน ทีกํ าลังคี บขนมหวานใส่ถุง กระดาษอย่ า ง ระมัดระวังหันมาถาม กลินหอมหวานของนําตาลและกลินทีเป็ นเอกลักษณ์ ของชา ลอยกรุ่นไปทัวบริเวณ “พวกอาจารย์ ดูเครี ยดๆ ยังไงก็ไม่ร้ ู แถมคนทีมางานก็ดูแปลกๆ นะ” คนที ยกถาดใส่ข นมมาวางโชว์ เพิมออกความเห็น แถมอธิ บายเสริ ม “ดูสิ มี แต่ผ้ ชู ายตัว ใหญ่ ๆ หน้ าบูดๆ เดินไปเดิน มาเต็มไปหมดเลย ฉันว่างานนีมันต้ องมีเรื องแน่ๆ เอ๊ ะ หรือพวกเขาจะเป็ นสายลับมาล้ วงข้ อมูลในโรงเรียนเรา” “บ้ าน่า อ่านนิยายสืบสวนมากเกินไปแล้ วเพือน” หลายคนหัวเราะคิกคักกับ ข้ อสัน นิษฐานของอีก ฝ่ าย ซึงเด็กที จุดประเด็ นก็เ ถียงอย่างจริ ง จังด้ วยใบหน้ า เคร่ ง ขรึม “พวกนายอย่าทําเป็ นเล่นนะ โรงเรียนของเราขึนชือในหลายๆ ด้ าน หนึงใน นันคือเครื อข่ายข้ อมูล” คราวนีมีนักเรี ยนหลายคนเขยิบมาฟั งอย่างสนอกสนใจ ทํา เป็ นมองไม่เห็นสายตาจิกๆ ของรองหัวหน้ าห้ องทีกําลังยิมหวานแนะนําชาทีเหมาะ กับขนมให้ ลกู ค้ าอยู่ “ตามข่าวลือทีบ้ านฉันได้ มาน่ะนะ สมบัติแห่งไวเวิร์นน่ะมีอยู่จริ ง และตอนนีหน่วยเครือข่ายข้ อมูลกับหน่วยวิจัยของโรงเรี ยนเรากําลังวิเคราะห์ หาทาง ค้ นพบถําทีเป็ นทีซ่อนสมบัติอยู่ และข้ อมูลตรงนีไม่ได้ เปิ ดเผยให้ สาธารณะชนรับรู้ ” แว่วเสียงใครสักคนถามว่าถ้ ามันเป็ นข้ อมูลลับสุดยอดแล้ วนายไปรู้ มาได้ ยังไง เจ้ าคน ต้ นเรืองก็หวั เราะหึๆ แล้ วบอกว่าเป็ นความลับทางการค้ า “โรงเรียนเราก็ออกจะรวย จะหาสมบัติในตํานานนันไปทําไมกัน”เจ้ าเด็กอ ลันยกมือถาม 232