Tilbury: een licht, eenassig, open, eenspannig rijtuig met grote spaakwielen, dat zowel met als zonder vouwkap werd gemaakt. Sels J.F., Duffel, 1867 – Kontich, 1937. den Dippo: het legerdepot in Kontich-Kazerne. Stiérnon: in de Almanach de la Garnison de Namur 1914 komt in de Liste nominative des officiers retraités een zekere Stiernon A. voor, Médecin de bataillon de 1re classe. Hij woonde in de Boulevard Ad Aquam 15. Verdere gegevens ontbreken. Tissens: Uit het ooggetuigenverslag van Jos van Olmen (°25/12/1900): “Voor den oorlog kwam er telkenmale een wonderdokter “Tissens” van Brussel welke met een gouden wagen naar Kruiskensmarkt in Bevel kwam. Hij verkocht kruiden en balsem en trok ook onder het lawaai van een klein orkest tanden.” (On-line-informatie van onze Nijlense collega’s). Huik: voorlopig niet teruggevonden; is er een dokter in de zaal? Kleine Steenweg: nu Magdalenastraat.
Elke straat verdient een naam: van Abelenlaan tot Zwarthoutstraat CORNELIS VERHULSTLAAN
Pieter Cornelis Verhulst (geboren te Kontich in 1835 en overleden in 1873) was een jong gestorven romantisch dichter en vader van één van de grote figuren uit de Vlaamse Beweging, Raf Verhulst. In meer dan één van zijn gedichten had hij het over de dood of het graf, waarbij hij ongetwijfeld aan het oude kerkhof rond de kerk van Kontich dacht. Na de eerste wereldoorlog werden deze graven systematisch overgebracht naar de nieuwe ‘doodenhof’ op de Duffelsesteenweg. Helaas verdween het graf van P.C. Verhulst daar in de loop der jaren. Deze straat verbindt de Kruisschanslei langsheen de jeugdlokalen van scouts en (de vroegere) KSJ om in de Drabstraat te eindigen ter hoogte van de Kongostraat.
Kontichse asperges voor Rommel?
W
ANNEER IN mei 1944 de mogelijkheid van een geallieerde landing op de Noord-Franse kusten vanuit Engeland steeds reëler dreigde te worden, trachtte de Duitse bezetter een landing van paracommando’s te beletten door het ingraven van rechtopstaande boomstammen op open stukken land. Zo kreeg Paul Hens, houtzager in de Molenstraat op 5 mei 1944 al te horen dat hij zijn zagen diende te scherpen voor het vellen van bomen. Op 7 mei richtte burgemeester Tolleneer zich tot zijn ‘volksgenoten’ met een toelichting bij deze boomplanting, een motivering van het werk en een verzoek aan de mannelijke inwoners om zich vrijwillig voor het werk te melden. De Duitse generaal Rommel droeg de verantwoordelijkheid voor de verdediging van de ganse West-Europese kustlijn. De bevolking sprak dus al snel over het planten van Rommelasperges. Veel succes had deze eerste oproep van Tolleneer blijkbaar niet vermits nauwelijks twee weken later de Duitse bezetter ons schepencollege opnieuw onder druk zette met een herinnering om de achterstand in de uitvoering van dit werk op te halen. We weten dat in het Broekbos, dat voorheen al van de oorlog te lijden had gehad, 1158 canadabomen, 5 masten, 130 abelen, 140 essen en 7 eiken ingevolge deze paalplanting sneuvelden. Robert Van Passen vond verder nog in de gemeentekroniek dat de boombeplantingsactie uiteindelijk door enkele aannemers werd voltooid. Via een gift kwam de heemkunde kring in het bezit van een origineel gestencild opeisingsbevel dat aan duidelijkheid niets te wensen overlaat. Het werd uitgeschreven op naam van Louis Goris die zich ’s anderendaags al moest melden op Kontich Hof bij Frans Van Laeken, verantwoordelijke voor groep B. Meer bijzonderheden hierover leest u in het vertaalde document, opgesteld in de originele spelling van toen.
en 6.2
10
ng
eri
in Re
Paul Wyckmans Tijdschrift van de Koninklijke Kring voor Heemkunde Kontich