camille kunz the boy vanishes Απέσπασε –μαζί με θετικές κριτικές- το Chloe Award από το Hyeres Festival, που διεξάχθηκε τον Ιούλιο του 2013. Η συλλογή της χαρακτηρίζεται από τα περίτεχνα patterns, τις λεπτομέριες από σιλικόνη και την ιδιαίτερη χρωματική παλέτα. Η ελβετικής καταγωγής Camille Kunz, αναζητά τη χαμένη παιδικότητα –τόσο τη δική της, όσο και των αδελφών της- μέσα από τα σχεδιά της. Συνέντευξη: Δανάη Τερζάκου Interview: Danae Terzakou
www.camillekunz.com Παρότι είστε σχεδιάστρια αντρικών ρούχων κερδίσατε το Chloe Award, σχεδιάζοντας μονάχα ένα γυναικείο ρούχο. Σκέφτεσθε να δημιουργήσετε κάποια γυναικεία συλλογή στο εγγύς μέλλον; Εννοείται, μπορεί το πλάνο να ήταν να σχεδιάζω για άντρες, μα στο παρελθόν έκανα και γυναικεία ρούχα. Η πρόκληση είναι να δημιουργείς καινούργια πράγματα, είτε για άντρες είτε για γυναίκες –είναι το ίδιο. Κατά την άποψή σας ποιό είναι το σημαντικότερο κομμάτι στην αντρική γκαρνταρόμπα; Το παντελόνι! Πρέπει να είναι κομψό, με ωραίες τσέπες και με ωραίο καβάλο. Ο τίτλος της συλλογής σας,“Τhe Boy Vanishes”, γεννά πολλά ερωτήματα. Ποία είναι η κεντρική της ιδέα; Λατρεύω την ιδέα του να λίωνεις ένα αντικείμενο με ένα άλλο (όπως η σιλικόνη στη συλλογή μου), όπως επίσης να σβήνω μέρη του ενδύματος. Ήθελα να εξαφανιστώ μέσα στο κόσμο των αδελφών μου. Συνεπώς η συλλογή σας ήτο μια απόπειρα να «μπλεχτείτε» στο κόσμο και στα ρούχα των αδελφών σας. Αυτοί αποτελούν την κύρια έμπνευσή σας; Λατρεύω τη ρουτίνα της καθημερινότητας, οτιδήποτε μας περιβάλλει: οι άνθρωποι τα τοπία ακόμα και τα μέσα μαζικής μεταφοράς. Στη συγκεκριμένη
συλλογή, επικεντρώθηκα στο τρόπο με τον οποίο ντύνονται τα αδέλφια μου και πόσο συνηθισμένο μπορεί να είναι αυτό. Πως φαντάζεσθε τον εαυτό σας σε 5 χρόνια; Ας ελπίσουμε με μια καλή δουλεία. Τα ακροδάχτυλα των μοντέλων ήταν βαμμένα με παστέλ πράσινη μπογία. Έγινε για να δημιουργήσει αντίθεση με τα καφετί σύνολα ή είχε κάποια άλλη σημασία; Συνδέεται με την πρώτη εικόνα από το moodboard μου, όπου απεικονίζεται ένα χέρι βουτηγμένο ως τη μέση σε μπλέ μπογία. Αυτό ήταν το ξεκίνημα της έρευνάς μου. Υπήρξατε αγοροκόριτσο; Ναι. Αλλά ονειρευόμουν ότι σύντομα θα γίνω γυναίκα.
Even though you are a menswear designer, you won the Chloe Award by designing a single woman’s outfit. Any plans for launching a line of womenswear in the near future? Of course my formation was to design for men, but I’ve always done womenswear before and for myself. The challenge is to design new things, for men and for women; it’s all the same in the end! In your opinion what is the most important
garment in a man’s wardrobe? Trousers! They have to be cool, with nice pockets and a nice crotch The Boy Vanishes is a very intriguing title for a collection. What was the main idea for the concept? I love the concept of trying to melt one material into another (like the silicon in my collection) and, also, to erase parts of clothes. I myself also wanted to vanish into my brothers’ world. Hence your collection was an attempt to blend into your brothers’ clothes. Do you consider them your muses? I love the daytime banality which surrounds me; people, places or public transport. For this collection, I was intrigued by the way my brothers were getting dressed, and how ordinary that could be. How do you imagine yourself in 5 years? Hopefully with a good job! The finger-tips of the models were painted grayish green. Was that in order to create a contrast with the brown garments, or did it have a different meaning? That was in relation to one of the very first mood pictures I had, of a half dipped hand painted in blue. That was the starting point for my research. Were you a tomboy? Yeah, but I was dreaming of becoming a woman fast
55