RICK OWENS WORDS BY LAZAROS TZoVArAS
·42·
Για τον σχεδιαστή Rick Owens, τα φύλα, ο βασικός διαχωρισμός των ανθρώπων, μοιάζουν να είναι απλές ταμπέλες που τελικά θα σβήσει για να απελευθερώσει τις κρυμμένες δυνάμεις της ανθρώπινης ύπαρξης.
Ο
κόσμος του Rick Owens λειτουργεί ως μία μορφή ψυχοδράματος. Με την διαφορά πως δεν ακολουθεί τη γνωστή μέθοδο, κατά την οποία οι συμμετέχοντες δραματοποιούν, δηλαδή αναπαριστούν παρελθοντικά γεγονότα από τις ζωές τους, αντί να μιλούν απλώς γι’ αυτά. Στον κόσμο του Rick η λύση έρχεται από το παρόν. Το παρόν, όπως ο ίδιος το βιώνει. Το κύριο χαρακτηριστικό αυτού του κόσμου είναι η έμμονη αποστροφή προς καθετί το συμβατικό. Δεν υπάρχει οικονομικός, πολιτικός και, κυρίως, κοινωνικός διαχωρισμός. Πίσω από τη φυλετική ιδέα του Owens υπάρχει μία φιγούρα σχεδόν άναρχη, που δεν απασχολεί με τη συμπεριφορά της, γίνεται απλώς ο κοινωνός της ιδέας του, της ιδέας για ισότητα. Μία ανάγκη, απόρροια τόσο των παιδικών βιωμάτων του, όσο και του σύγχρονου κοινωνικού γίγνεσθαι. Ζώντας σε μία κοινωνία, όπως η Porterville της California, με έντονο το ρατσιστικό στοιχείο την δεκαετία του 1970, είτε προς τις γυναίκες, είτε τους αλλοδαπούς, και γενικότερα προς οτιδήποτε διαφορετικό, ο Owens βρήκε την δική του ιδιόμορφη λύση: δεν προσπαθεί να εξισώσει τις διαφορές των φύλων, προσπαθεί να τα ενώσει. Αυτός είναι και ο λόγος που συχνά το
For fashion designer Rick Owens, gender, the most basic way of defining and separating people into groups, is just another tag he needs to erase so as to fully unleash the hidden powers of human existence.
πρότυπο που δημιουργεί χαρακτηρίζεται ως άφυλο –κάτι που ο ίδιος δεν απορρίπτει. Οι φόρμες και τα ελεύθερα σχήματα, τα ουδέτερα χρώματα και η έλλειψη πρόσθετων διακοσμητικών στοιχείων δικαιολογούν ακριβώς αυτή του την κατεύθυνση. Μία κατεύθυνση που ορίζει και το Pandrogeny, ένα πρότυπο που δεν υπακούει στις νόρμες, δεν είναι κατευθυνόμενο. Όπως, εξάλλου, υποστηρίζει και ο ίδιος «είναι αστείο όταν κάποιος μιλάει για κανόνες. Εγώ θέλω απλά να τους σπάσω”.
“It’s funny -whenever someone talks about rules, I just want to break them”
T
he world of Rick Owens works as a kind of psychodrama. The only difference is that he doesn’t follow the travelled route, where those participating reenact scenes from their life, rather than simply talk about them. In Rick’s world, the solution can be found in the present. That is, the pres-
ent as he understands it. The main characteristic of his world is his constant aversion towards anything conventional. There is no financial, political or more importantly, social separation. Behind the racial idea that Owens has, exists a figure almost anarchic in nature, that is not concerned with its behavior, partaking in the very concept it represents: the idea for equality. It is a need that stems from his childhood experiences, but also from the current state of the social construct. Living in a society as openly racist towards women and immigrants alike, Owens came up with his own solution to survive life in 1970s Porterville, California: he doesn’t try and equate the differences between the sexes; he tries to bring them together. This is the main reason that the archetype he creates is often labeled as asexual, a tag that he doesn’t actually mind. His choice of form and freedom of shape, his neutral colors and lack of accessories, point towards this direction. It is a direction that defines pandrogeny, an archetype that doesn’t conform to standards, nor can it be controlled. Like the man himself says, “It’s funny—whenever someone talks about rules, I just want to break them”.