Karmøy, Skudenes, Røyrvik-Syreglånå-Syrevågen ■■ Kartblad: 1113 II Skudeneshavn ■■ UTM: KL 823-838, 623-637 ■■ Kommune: Karmøy ■■ Inventør: Anders Lundberg ■■ Dato: 05.07.83. Sjekka mot ortofoto i februar 2009. ■■ Naturtype: G Havstrand/kyst, D Kulturlandskap, A Myr ■■ Utformingar: D04 Naturbeitemark, G Strandberg, G05 Strandeng, G06 Tangvoll, A08 Kystmyr/fattigmyr, D07 Kystlynghei ■■ Verdi: A ■■ Vegetasjonssone: Boreonemoral ■■ Vegetasjonsseksjon: O3 Sterkt oseanisk
Lokalitetsomtale Beliggenhet/avgrensing/naturgrunnlag: Området utgjer den sørvestre delen av Karmøy og er forma som eit breidt nes. I luftlinje er det 1500 m frå nord til sør og 1700 m frå vest til aust. Kystlinja er om lag 5,6 km lang. Berggrunnen høyrer til Vest-Karmøy eruptivkompleks og er sett saman av to bergartar. Det meste av arealet er bygd opp av granitt (den sørvestre delen), men i den nordaustre delen går det eit felt av granodioritt frå Røyrvik til Syrevågen. Både granitt og granodioritt er harde og sure bergartar som gir opphav til eit skrint jordsmonn. Jordsmonnet i området er likevel meir variert enn berggrunnen skulle tilseie, på grunn av avsetningar over berggrunnen. Den sentrale delen av området har eit sparsamt dekke av bregrus, torvjord og lynghumus. Særleg i eit parti sør for høgda Syreglåna er det djupare torv i eit dalsøkk om lag 200 x 700 m stort. Ved foten av Syreglånå, på nordsida, finst eit mindre felt med leirhaldige breavleiringar. Ved Syresjøen aust for Bråtå finst eit felt med sparsamt dekke av havavleiringar, torvjord og lynghumus. Berre langs strandberga får berggrunnen direkte innverknad på plantelivet ved førekomst av nøysame
Figur 167. Flyfoto som viser avgrensinga av området.
artar. Syreglånå er det høgaste punktet i området, 65 m o.h. Naturtypar og utformingar: Vegetasjonen er dominert av lynghei; tørre utformingar på høgdene, fuktige utformingar i søkka. Sør for Syreglånå finst eit større myrdrag, av typen kystmyr (A08 etter DNHåndbok 13, 2. utgave, 2007; K3a etter Fremstad 1997). I nokre av dei meir beskytta vikene finst tanggjødsla rullesteinstrender med fleirårig, driftinfluert vegetasjon. I nokre av vikene finst også små strand enger og nokre av dei har ein særs variert og interessant vegetasjon. Langs strandberga er dei ingen samanhengande vegetasjon av karplanter, men spreidde førekomstar av nøysame strandbergartar. G4 Frisk fattigeng, engkvein-raudsvingel-gulakseng (naturbeitemark) H1 Tørr lynghei H3 Fuktig lynghei I7 Plantefelt K3a Fattig fastmattemyr. Klokkelyng-rome-utforming U7e Brakkvasseng. Rustsevaks-utforming U8d Brakkvassump. Takrøyr-utforming V5a Driftinfluert grus/stein-strand. Strandkvannutforming X1 Strandberg. Fattig utforming +++
113