þudur ki, toprak parçacýklarýndan baþka bir þeye sahip olmayan küçük köylülük karnýný doyuramaz. Karþýsýna çýkan ilk alýcýya emek-gücünü satmaya hazýrdýr. Ayný zamanda, köylülükte, zengin ve yoksul bölünmesi þeklinde bir farklýlaþma olur. Kýrsal burjuvazi için ücretle çalýþan, sayýca kabarýk bir tarým proletaryasý oluþur. Ama [sayfa 109] topraðý tekeline alan kapitalist iþletmeler, giderek makine kullanmaya baþlarlar. Tarýmsal emek-gücü talebi, mutlak olarak azalýr. Tarým iþçileri, açlýktan ölmemek için kentlere, iþçi sitelerine gelirler ve orada iþsizler ordusu kabardýkça kabarýr. Nispi nüfus fazlalýðýnýn atýl þekli, sürekli iþçi olmayan iþçi yýðýný içinde yerleþmiþtir (ev iþi, günlük iþ vb.). Ýþçilerin yaþam düzeyleri, iþçi sýnýfýnýn ortalama yaþam düzeyinden hissedilir derecede düþüktür. Bu baþlýca þekiller dýþýnda, nispi nüfus fazlalýðýnýn düþük bir kategorisi daha vardýr. Bunlar, serseriler, dilenciler, katiller, hýrsýzlar, ve benzerleridir. Kapitalizm geliþtikçe, nispi nüfus fazlalýðý da artar. Ýþsizlik; kapitalist rejimde kaçýnýlmaz bir olgudur. Bu nedenle, iþsizliðin varlýðýný ve oluþ nedenlerini açýklama görevi de burjuva ekonomistlerine düþer. Malthus un Ýnsandan-Kaçma (Misantropie) Teori si Buýjuva ekonomistlerinin çoðu, iþsizliði ve sefaleti, doðanýn ölümsüz yasalarýyla açýklamaya yeltenirler. Bu ekonomistler arasýnda, Ýngiliz papazý Malthus, 1798 de, en gerici teorilerden birisini önermiþtir. Malthus tarafýndan formüle baðlanan bu tez, þunu iddia eder: insan toplumunun baþlangýcýndan bu yana, nüfus, geometrik bir ilerlemeye (1, 2, 4, 8, vb.) göre, ve geçim araçlarý ise doðal zenginliklerin sýnýrlý olmasý sonucu, aritmetik bir ilerlemeye (1, 2, 3, 4, vb.) göre artar. Malthus a göre, kalabalýk halk yýðýnlarý, bu dünyaya çok fazla gelmektedir: bunlar ne iþ bulabilirler, ne de yiyecek. Malthus bu sonucu, yanlýþ istatistik hesaplarý üzerine kurmuþtur. Malthus un bu teori sini, bütün saçmalýðýna karþýn burju-
Nikitin Ekonomi Politik
99