น้อยนิดของผม งานนี้คือการพัฒนากลยุทธ์ของบริษัทส�ำหรับภูมิภาค ตะวันออกกลางทั้งหมด แต่ผมก็ต้องประหลาดใจเมื่อได้รับโทรศัพท์จาก แผนกบุคคลเชิญไปสัมภาษณ์ กูเกิลนัน้ ไม่เหมือนใครในทุกเรือ่ ง แผนกบุคคลส่งเอกสารบางอย่าง ให้ผมอ่านก่อนไปสัมภาษณ์ กระบวนการทั้งหมดใช้เวลาสองถึงสามเดือน การสัมภาษณ์ครั้งสุดท้ายคือครั้งที่เก้าเป็นการสัมภาษณ์กับรองประธาน ซึ่งคุยกับผมจากห้องท�ำงานในกรุงลอนดอน เขาถามถึงประสบการณ์ใน การควบรวมและเข้าซื้อกิจการพร้อมกับประสบการณ์เรื่องเว็บของผม และถามถึงความเข้าใจในประเด็นเกี่ยวกับเว็บในภูมิภาคด้วย แม้ผมจะรู้ ว่าตนขาดประสบการณ์ แต่ก็ยังมีหวัง เพราะผมรู้สึกว่าบุคลิกของผมกับ กูเกิลนั้น ‘เหมาะเหม็ง’ นี่คือเหตุผลที่ผมแทบล้มประดาตาย เมื่ออีกสอง สัปดาห์ให้หลัง ผมพบว่าตนเองไม่ได้รับเลือก ภรรยาของผมงงไปเลย เธอไม่อาจเข้าใจได้ว่าท�ำไมผมถึงไม่ได้งานนี้ ความปรารถนาที่จะร่วมงานกับกูเกิลยิ่งเข้มข้นขึ้นอีก มันไม่ใช่ เรื่องการจ้างงานอีกต่อไป แต่คือความท้าทาย และผมก็เป็นคนหัวดื้อ ผมไม่อยากล้มเหลวในการเข้าร่วมกับบริษัทที่สามารถบ่งบอกถึงตัวตน ของผม ในปี 2008 กูเกิลประกาศรับต�ำแหน่งหัวหน้าฝ่ายการตลาดประจ�ำ ภูมิภาคเพื่อประจ�ำการที่สาขาในกรุงไคโรซึ่งเปิดมาแล้วหนึ่งปี นี่ถือเป็น โอกาสอันประจวบเหมาะ เพราะถึงเวลานั้นผมได้ปริญญาเอ็มบีเอด้าน การตลาดและมีประสบการณ์ท�ำงานให้กับมูบาเชอร์มาแล้ว ผมไม่พลาด การสมัครงานครั้งนี้แน่นอน ผมอาสาท�ำงานศึกษาที่อธิบายวิสัยทัศน์ ของผมต่อกลยุทธ์ของบริษัทในภูมิภาคที่ควรจะเป็น ข้อสังเกตของผม รวมถึงความเห็นทางเทคนิคเกี่ยวกับสมรรถนะของเครื่องมือค้นหาใน ภาษาอาหรับด้วย จากนั้นการสัมภาษณ์ก็เริ่มต้นขึ้น ผมพบกับผู้สัมภาษณ์ เจ็ดคนจากหลายประเทศและหลากต�ำแหน่งหน้าที่ ผมคิดว่าท�ำได้ดที เี ดียว ในการสัมภาษณ์ส่วนใหญ่ การสัมภาษณ์ครั้งสุดท้ายเป็นการสัมภาษณ์กับ รองประธานด้านการตลาด ผมยังจ�ำค�ำตอบต่อค�ำถามของเธอได้ “ท�ำไม Wa el G h o n i m
43