Iedereen viert de feestdagen op zijn eigen manier. Bij ons thuis hangen er boven in de kerstboom
glazen figuren en onderaan vilten popjes. Die vallen zo heerlijk zacht als onze kinderen
er mee zitten te spelen. Nu goed, ik maak me geen illusies: onze kroost heeft zich de kunst
meester gemaakt om allerhande stoelen, trapjes en speelgoedboxen te gebruiken om werkelijk
overal in huis aan te kunnen. Soms zijn de bouwwerken ronduit indrukwekkend. Geef een kind
de juiste motivatie en zijn vindingrijkheid scheert hoge toppen. Letterlijk zelfs, in dit geval. Niks
valt nog buiten hun bereik. Vroeger kon je de chocolade mannetjes van de Sint tijdens deze
periode nog in de hoogste kast verstoppen. Maar die tijden zijn voorbij. En dus zullen er wellicht
ook de komende weken hier en daar glazen figuren uit onze boom Driekoningen niet halen. Al
is er voorlopig nog geen enkele gesneuveld. Wij leven op hoop. En meer kan je ook niet doen,
tijdens deze dagen.
