Dörtlük notanın bir vuruş olduğunu ve saniyeyle çalışıldığı için 1 saniyelik bir zaman süresi kapsadığı öğrenilmişti. Dörtlük “sus” da, notada öğrenilen kadar süreyle vuruş yapılmayacağını, susulacağını anlatır. Bu susmaya ve kavrama “es” denir. Basit bir örnek verilecek olursa, “Mehter Marşı” temposundan söz edilebilir. Sadece bilinen bir melodi olduğu için Mehter Marşı örneği verilebilir. Şöyle bir hafızalar yoklanırsa, “Ceddin deden, neslin baban, nay nay nanay” diye giden marşın melodisi ve ritmi akla gelecektir. Bu, öğrenilmiş olunan kick pedalında uygulandığında, üç tane “dörtlük vuruş ve peşindeki dördüncü vuruşun “sus” olduğu görülür. Demek ki “1-2-3-4” diye sayılırken, sağ ayakla pedala 1-2-3ncü vuruşlar eşzamanlı tempoya göre yapıyor, 4ncü vuruş “es” yani sus olduğu için vuruş yapılmıyor, ama sayılıyor. Şimdi bu elle yapılıp, ayakla tempo sayışı yapılırsa, ayakla “1-2-3-4” sayılır ve bununla birlikte tempo vurulur. Elle de “1-2-3” ayakla paralel vurulur; 4ncü vuruş “es” olduğu için elle olan vuruş yapılmaz, “es” geçilir. Bu notalı hale getirilirse: Trampet notası portede 3ncü aralıkta gösterdiği için sağ elle dizin üstünde, sanki trampet kullanıyormuş varsayımıyla hareket edilip yazılır. Böylece davul çalmada iki uzvun nota cinsinden nasıl görüldüğü hakkında bir fikir sahibi olunur. Bu arada 4‟lük nota ve 4‟lük sus kavramı da anlaşılmış olur.
İki uzuv, yani el ile ayak bir arada, yukarıdaki notaları çalar hale getirilebilir. İnsan refleksi, sağ el için yazılmış olunan üstteki trampet vuruşlarını yaparken, daha doğrusu öğrenmeye başlarken, farkında olmadan ayak da “1-2-3-4” yapmak yerine, “1-2-3-es” gibi yapmaya eğilimli olabilir. Eğer bu hataya düşmeyip, ayak “1-2-3-4” giderken elle de “1-2-3-es” yapılabiliyorsa, kişinin yetenekli olduğu düşünülür. Şimdi bir de tam tersini denemek gerekir; sağ el “1-2-3-4” giderken, ayak temposu melodi haline getirilir, yani “1-2-3-es” şeklinde yapılır.