อ.แม่ลาว ข้าพเจ้าได้ออกนิเทศงานกองทุนทันตกรรมและบูรณการงาน
ผูพ้ กิ ารให้กบั ในฝ่ายแต่ละแห่งให้เข้าใจตรงกัน และรับรูก้ ารทำ�งานของ บุคลากรในฝ่ายดียิ่งขึ้น พร้อมกับเป็นตัวแทนขอขอบคุณแทนผู้พิการ ทั้งหลายและสสพ.ที่ทันตบุคลากรของทั้ง 2 อำ�เภอนี้เป็นผู้ขับเคลื่อน งานผู้พิการด้วยความตั้งใจ ความประทับใจทีข่ า้ พเจ้าได้พบคือ ทันตบุคลากรทุกคนในแต่ละแห่ง ที่ปฎิบัติงานด้านนี้มีความสุข และเป็นความสุขที่ไม่ได้เรียกร้อง เอาจากใคร แต่พวกเรากำ�ลังช่วยกันสร้างและเติมเต็มสังคมด้วยการทำ�งาน การสอนและฝึกปฏิบัติในการดูแลสุขภาพช่องปากให้ทั้งผู้พิการและผู้ดูแลเป็น สิ่งที่ควรกระทำ�อย่างยิ่ง เพราะการปรับเปลี่ยนพฤติกรรมต้องเกิดจากการตอก ยํ้า ซํ้าๆหลายครั้งหลายหน จนเกิดเป็นสุขนิสัยติดตัวของทั้งผู้พิการและผู้ดูแล
รพ.สต.แม่กรณ์ อ.เมือง
ภาพการอบรมผูน้ �ำ นักเรียนระดับมัธยมต้น.ของรพสต.แม่กรณ์ การอบรมผูน้ �ำ นักเรียนระดับมัธยมต้นในเรือ่ งเกีย่ วกับผูพ้ กิ าร เพือ่ ช่วยให้นกั เรียนเหล่านีเ้ ข้าใจ เข้าถึงผูพ้ กิ ารมากขึน้ ผูพ้ กิ ารจะได้ไม่ถกู แปลกแยกออกจากสังคม เป็นช่องทางทีน่ า่ สนใจมาก ซืง่ เป็นแนวคิด ของคุณหมอศรินทิพย์ ปิตวิ ฒ ั น์สกุล จากกลุม่ งานทันตกรรม รพศ. เชียงรายฯ ให้กจิ กรรมนีเ้ ป็นส่วนหนึง่ ของการช่วยขัดเกลาสังคมให้ เริม่ เข้าใจกัน หาทางหรือนำ�เสนอแนวทางทีจ่ ะช่วยเหลือเกือ้ กูลกัน เพราะความพิการคือ ความไม่สะดวก ไม่ใช่ไม่สบาย ดังนั้นสังคม ต้องร่วมหาทางบรรเทาความไม่สะดวกทัง้ หลาย เพือ่ ให้การใช้ชวี ติ ในสังคมร่วมกันตลอดจนการเดินทางที่สะดวกต่อผู้พิการมากขึ้น กระบวนการต่างๆเหล่านี้ ไม่เพียงแต่เพือ่ ตอบสนองวัตถุประสงค์ ของโครงการฯเท่านั้และน่าจะตอบสนองวัตถุประสงค์ของ สถาบันสร้างเสริมสุขภาพคนพิการ สสพ.ทั้ง 5 ข้อดังนี้ คือ 1. สร้าง (เครือข่ายผู้สร้างความเปลี่ยนแปลง)ที่เข้มแข็ง ยั่งยืน 2. สร้าง/จัดการ/ความรู้ เรื่อง “ความพิการ””คนพิการ”และ “การฟื้นฟูสมรรถภาพ-สุขภาวะ”ในสังคมไทย 3. จัดกระบวนการสื่อสารสังคม เพื่อการเรียนรู้อย่างกว้างขวาง 4. สนับสนุนปฎิบตั กิ ารทางสังคมเพือ่ สร้างรูปธรรม การสร้างเสริมสุขภาพผูพ้ กิ ารทัง้ ในระดับปัจเจกและระดับโครงสร้าง 5. สร้างการมีส่วนร่วมอย่างสร้างสรรค์ของผู้พิการในกระบวนการนโยบายสาธารณะ ข้าพเจ้าเชือ่ ว่า จากแรงบันดาลใจผนวกเข้าถึงความตัง้ ใจของน้องๆทุกอำ�เภอ แม้บางอำ�เภอยังไม่ได้เข้าร่วมมืออย่างจริงจังกับทาง สสพ. ก็ตาม จึงเปรียบเหมือน การยืน่ มือเพือ่ มาแตะกับเวลาในอนาคต ทีส่ งั คมไทยต้องมีทางเลือกเพิม่ ขึน้ สำ�หรับการทำ�งาน ด้านความพิการ เพือ่ ทำ�หน้าทีส่ ร้างความรู้ ความเข้าใจชุดใหม่ๆ ทีม่ ตี อ่ ความพิการและผูพ้ กิ ารอย่างสร้างสรรค์กว่าทีผ่ า่ นมา 101
ทั น ต ภู ธ ร ปีที่ 21 ฉบับที่ 4/54 พิเศษ