“Het functionele en het praktische primeerden bij Braun en hij liet zich daarbij leiden door zijn eigen smaak. In dat opzicht was hij een rasechte Gentenaar.”
Af keer voor starchitecten
Tegenwoordig heeft het internationale accountancybureau Mazars een vaste stek op het Braun-verdiep van het UCO.
De renovatie door Lefebure illustreert niet alleen zijn
vormen, moet de architect soms te veel rekenschap
ruimte, doen we onszelf tekort, zeker als we met
visie als architect, ze verraadt ook zijn afkeer voor
afleggen aan zijn klandizie, de geldschieter. In dat
steeds meer in de stad moeten samenleven. Het
het fenomeen van de starchitecten. “Tijdens onze
spanningsveld schuilt de schoonheid maar ook de
zijn die onbruikbare vierkante meters die we mee
opleiding in de jaren tachtig werden we gevormd tot
frustratie van architectuur. De architect van vandaag
moeten ontwerpen. Baron Braun was misschien
fantasie-architecten. Tot we afstudeerden, op een
is een regisseur die alle sociale, economische en
bevoorrecht, maar hij koos voor de stad in plaats van
bureau terechtkwamen en met de realiteit gecon-
culturele aspecten bespeelt. Op die manier doet
een kasteel, hij combineerde wonen en werken, ging
fronteerd werden. Een architect zou minder aan de
hij als het ware aan politiek, want dat is uiteindelijk
voor een uitzicht op de historische stad en liet een
vorm moeten werken en meer aan de maatschappij
niet meer of niet minder dan het verbeteren van de
binnentuin aanleggen op 50 meter hoogte. Hij koos
moeten bouwen.” De architect als maatschappe-
leefwereld.” Projectontwikkelaars zouden te veel in
met andere woorden voor kwaliteiten die vandaag
lijke vormgever: het is een stelling die ook Anton
bruikbare vierkante meters rekenen en op die manier
onveranderd zijn gebleven, woon- en leefwensen die
onderschrijft. “Je kan enorm veel veranderen door
de onbruikbare ruimte verwaarlozen die het niveau
we allemaal koesteren. We zijn als architect verplicht
heel bewust architectuur op bepaalde plekken te
van comfort van een woning of gebouw bepaalt. Het
om deze te vertalen in onze projecten, want ze zijn
gaan inplanten, mijn god, je zou zelfs het mobili-
brengt Patrick bij de stelling dat de woonomgeving
de fundamenten van onze levenskwaliteit. Middelho-
teitsprobleem kunnen oplossen. Het is een grote
meer is dan de optelsom van woonfuncties. “We
ge gebouwen zullen een nieuwe standaard worden,
verantwoordelijkheid en het is niet evident, vooral
moeten dichter en compacter wonen, dat klopt,
maar de omslag naar echte hoogbouw zie ik niet
omdat de man met de portefeuille niet altijd aan de-
maar het idee om steeds kleiner te moeten wonen,
gebeuren omdat dat in onze economische context
zelfde kant van de lijn zit.” De oplossing ziet Patrick
kent duidelijk zijn limieten. Toen ik klein was,
onbetaalbaar is. Ruimtegebrek oplossen door de
nochtans heel helder: “De kwaliteit van het leven
hadden we een tuin, een zolder en kelders waarin
luchtruimte boven onze steden aan te spreken, is
wordt onder meer bepaald door de architectuur van
we speelden, waar onze verbeelding de vrije loop
daarom een illusie.”
onze omgeving, maar om die op de juiste manier te
kreeg. Als we die schrappen bij gebrek aan geld of
16