I MAHMUT VARHAN hukuku ile aşılanmış, Avrupa tarlasında hıristiyanlık gübresi ile gübrelenmiş ve ateizm suyu ile yetiştirilmiş olan bu zehirli ağacın meyveleri; İslam âlemi olan müslüman toplumlarda da revaç bulmuş ve çok pahalıya da mal olsa yine de satılmakta ve kabul görmektedir. Yakîn sahibi olan mü’minler hariç insanların çoğu bu cahilî yönetim tarzını ve ifsad edici hukuk sistemini benimsemişlerdir. Allah Teâlâ bu konuda şöyle buyurmaktadır: “...Gerçekten insanların çoğu fasıktırlar. Onlar hâlâ cahiliyye devrinin hükmünü mü istiyorlar? Yakîn sahibi (hakka kesin inanan) bir toplum için kimin hükmü Allah’ın hükmünden daha güzel olabilir?” (Mâide; 50) Allah Azze ve Celle diğer bir ayet’i kerimede, Allah’a şirk koşmakla beşeri kanunları benimsemek arasındaki paralelliğe dikkat çekerek şöyle buyurmaktadır: “(Allah’a) ortak koşanlar (alayla) dediler ki: “Eğer Allah dileseydi biz de, babalarımız da kendisinden başka hiçbir şeye ibadet etmez, O’nun emrine aykırı olarak hiçbir şeyi haram kılmazdık.” Kendilerinden öncekiler de böyle yapmışlardı. Peygamberler üzerinde apaçık tebliğden başka bir görev var mı?” (Nahl; 35) Demek ki Allah’tan başka herhangi bir şeye ibadet ederek şirke ve küfre düşen bütün cahilî toplumlar, Allah’ın emrine aykırı olarak helaller ve haramlar benimsemiş, beşeri kanunlar koyup tatbik etmişlerdi. Zira bu iki durum asla birbirinden ayrılmazlar. Nerede şirk ve küfür varsa, orada beşerin hevâ ve hevesine dayanan kanunlar da vardır ve her nerede Allah’ın emrine aykırı olarak beşeri kanunlar benimsenmiş ve gönül rızası ile Allah’ın şeriatına tercih edilmişse, orada muhakkak şirk ve küfür de bulunmaktadır. İşte cahiliyye toplumlarının en karakteristik iki özelliği: Şirk ve beşeri kanunlar... 3- Cahilî Toplumların Yakalandığı Sapkın Hastalıklar Yönünden: Gayet açıktır ki Allah’a şirk koşan ve Allah Azze ve Celle’nin emrine aykırı olarak helal ve haram koyan/yasamada bulunan her toplumda ahlâkî hastalıklar hızla yayılır ve bir veba gibi o toplumu kuşatır. İşte en eski tarihlerden günümüze kadar yaşayan bütün cahilî toplumların ortak yönle-
rinden biri de bu sapkın hastalıklardır. Allah Teâlâ, Kur’an-ı Kerim’de bize anlattığı kıssalarda cahilî toplumların bu sapkın hastalıklarına özellikle dikkat çekmiştir ki; İslam ümmeti olarak bizler bu hastalıklardan sakınalım. Allah Teâlâ, Nûh aleyhisselam’ın kavminde şirkin yanında yeryüzünde fitne ve fesad çıkarmayı, taşkınlık edip zulüm yapmayı; Nemrud ve Firavun toplumlarında haddi aşmanın ve zulmün en zirve boyutlarını; Yûsuf aleyhisselam’ın kıssasında Mısır toplumunda yaygın olan zina hastalığını; Şuayb aleyhisselam’ın kıssasında Eyke ve Medyen toplumlarında yayılmış bulunan ticarî haksızlıkları ve ihanetleri; Lût aleyhisselam’ın kıssasında Sedom ve Gomore halklarındaki sapkın cinsel ilişkileri, homoseksüellik (ve sevicilik) hastalıklarını ve yahudi toplumlarında bulunan iftira, haksız yere masum kimseleri öldürme, faiz, hakkı gizleyerek dünya menfaati karşılığında satmak ve daha pek çok hastalıkları bizlere arzetmiştir. Tabii ki pek çok cahilî toplumda bu ve benzeri hastalıkların hepsi veya birçoğu bir anda bulunmaktaydı. Bazen de bu hastalıklar sıhhat telakki edilmekte ve gayet normal karşılanmaktaydı. Nitekim cahilî arap toplumlarında içki, kumar, zina, faiz ve benzeri hastalıklar gayet normal ve yapılması gerekli fiiller kabul edilirdi. Örnek olarak zinayı ele alalım: Bu çirkin işin cahiliyye toplumundaki durumu hakkında Hz. Âişe validemiz şöyle buyurmaktadır: “Cahiliyye döneminde dört çeşit nikâh vardı: Birincisi: İnsanların bugünkü nikâhı şeklindeydi. İkincisi: Adam, hayızdan temizlenen hanımına derdi ki: “Falan kişiye varıp, onunla birlikte ol.” Kadının hamile olduğu belli oluncaya kadar kocası ondan uzak dururdu. Bunu da çocuğun asil (!) ve şerefli (!) olması için yapardı. Üçüncüsü: On kişiden dah az bir topluluk bir kadının yanına gider, hepsi onunla birlikte olurlardı. Çocuk olunca da, kadın çocuğu bunlardan birine ilhak eder, o da bunu kabul ederdi. Dördüncüsü: Pek çok kişi, kapılarında fahişe olduklarının alameti olarak bayrak bulunan kadınların yanına girer ve onlarla birlikte olurlardı...”(1) Modern cahiliyye toplumlarında ise, kadim cahilî toplumların bütün sapkın hastalıkları ve ma’siyetREBİÜLEVVEL 1436
NEBEVÎ HAYAT
15