‘De broer die ik nooit gehad De inventarisering van het heb en mijn omvangrijke archief van Hubert Lampo is bijna compleet. Handschriften en brieven literair gewe- van de schrijver zijn voortaan allemaal terug te vinden in de database van het LetDe collectie brieven vult twintig ten’. De cor- terenhuis. archiefdozen _ meer dan twee strekkende meter. Ze loopt van in de bezettingstijd tot respondentie kort voor Lampo’s overlijden in 2006. Doordat Lampo niet altijd kopieën van zijn eigen epistels maakte _ al zijn er toch heel wat van Hubert bewaard _ gaat het vooral om brieven áán de schrijver. Tot de meer volledige corresLampo en pondenties behoren die met de auteurs Piet van Aken, Johan Daisne en Marnix Gijsen. Maar ook Lampo’s briefwisseling met de Guy Voets minder bekende Guy Voets is interessant, Jan Lampo \
vooral omdat ze erg persoonlijk is. Dat de correspondentie zoveel brieven van Lampo bevat _ originelen, geen doorslagen of fotokopieën _ is te danken aan Voets’ zoon, Guy Voets Jr., die ze een tiental jaar geleden aan het Letterenhuis schonk. De romanist Guy (eigenlijk August) Voets (1920–1990) studeerde aan de Rijksuniversiteit in Gent en ging daarna als leraar en later inspecteur Frans aan de slag in het middelbaar onderwijs. Hij publiceerde kritische en beschouwende bijdragen over onder meer literatuur en theater en werd uiteindelijk voorzitter van de raad van beheer van het Antwerpse Raamtheater. Voets’ artikelen uit het liberale culturele tijdschrift De Vlaamse Gids zijn terug te vinden op de website van de Digitale Bibliotheek der Nederlandse Letteren (dbnl). In de late jaren veertig werkte Voets op instigatie van Lampo mee aan de socialistische krant Volksgazet, waarvan Lampo een soort freelance ‘chef cultuur’ was. Daarna schreef hij veel voor het (onlangs opgedoekte) Antwerpse liberale dagblad De Nieuwe Gazet. 26