TEMAT NUMERU ny inny człowiek powinien wyłączać telewizor między filmami? Kościół zachęca do abstynencji, bo alkohol robi z nas kogoś, kim nie jesteśmy. Czy dorosły katolik (nie alkoholik) ma rezygnować z szampana, gdy wznoszony jest toast za zdrowie młodej pary? Nie, bo rozsądni ludzie potrafią korzystać z dorobku techniki i kultury we właściwy sposób. To znaczy, że czytają książki po to, by rozbudzić wyobraźnię, zrelaksować się, zapomnieć na moment o problemach. Nie wydaje mi się również, żeby czymś złym było marzenie dorosłego człowieka, by na chwilę przenieść się w świat magii, gdzie codzienne czynności wydają się tak bajecznie proste. Jednak nawet dla czarodziejów takie wartości jak przyjaźń czy miłość są wyzwaniem i wymagają czegoś więcej niż machanie różdżką.
czytelnik nie będzie miał problemów z właściwym odbiorem treści, problem stanowią raczej młodsi fani Pottera. Ale da się to wyprostować, jeśli rodzic czuwa nad przygodą dziecka z lekturą. Można z nim przecież o tym porozmawiać i wytłumaczyć, co trzeba. W ostateczności odłożyć książkę na półkę, by wrócić do niej za jakiś czas. Nie można też zapomnieć o naprawdę ważnej kwestii. Rowling udało się namówić dzieci i młodzież do czytania. Miliony sprzedanych egzemplarzy, a pewnie drugie tyle wypożyczanych w bibliotekach jest naprawdę szokującym wynikiem w dobie kryzysu czytelnictwa. Książki niesamowicie rozwijają, dlatego rodzice powinni robić, co tylko w ich mocy, by przekonać do nich swoje dzieci. Tacy pisarze jak J.K. Rowling w
tym pomagają. Pierwszą dobrowolnie przeczytaną przeze mnie książką był właśnie „Harry Potter i Kamień Filozoficzny”. Ta powieść, z którą noce po raz pierwszy stały się tak krótkie, zmieniła zupełnie moje podejście do literatury. Już nigdy więcej nie trafiłem na lekturę tak niesamowicie angażującą w świat wyobraźni i jej bohaterów. Do dziś lubię zresztą wracać do przygód młodego czarodzieja. Chwila spędzona nad książką o Harrym Potterze zawsze pozwala mi totalnie odciąć się od rzeczywistości i przenieść się w inny wymiar. A przecież chyba o to właśnie chodzi miłośnikom fikcji literackiej.
COŚ WIĘCEJ NIŻ MAGIA
Mogą się ze mną nie zgadzać różni eksperci, ale również bohaterowie książek brytyjskiej pisarki uczą wartościowych postaw. Wystarczy spojrzeć, jak piętnowane są zachowania rodziny Dursleyów czy Malfoyów, którzy szczycili się swym bogactwem i na każdym kroku poniżali ludzi, których uważali za gorszych tylko na podstawie ich statusu materialnego. Dyrektor Hogwartu Albus Dumbledore od początku powtarza Harry’emu, że najpotężniejszą bronią przeciwko złu jest miłość. Uczy chłopca zaufania do przyjaciół. Przekonuje, żeby nie oceniał innych po pozorach. Czytelnicy natkną się również na wiele scen z przebaczeniem w roli głównej. Dla uczniów wzorem może być Hermiona Granger. Jej zapał do nauki i respektowanie szkolnych przepisów są wręcz niespotykane. W książce istnieje wyraźny podział na bohaterów pozytywnych i negatywnych. Jednak zdarza się, że ci pierwsi nie postępują właściwie, zupełnie jak w prawdziwym życiu. Czasem granica między dobrem a złem się zaciera. I choć to zupełnie niewychowawcze, to czy można krytykować Rowling za przedstawioną autentyczność ludzkich zachowań? Starszy
s. 33